Έρχεται το υπερ-καταδρομικό "Μέγας Πέτρος" στο Αιγαίο για ασκήσεις με το ΠΝ

Έρχεται το υπερ-καταδρομικό "Μέγας Πέτρος" στο Αιγαίο για ασκήσεις με το ΠΝ

To ισχυρότερο πολεμικό πλοίο όλων των ρωσικών Στόλων και ένα από τα πλέον βαριά εξοπλισμένα πλοία που ναυπηγήθηκαν ποτέ, το "Μέγας Πέτρος" κλάσης Kirov έρχεται στο Αιγαίο για ασκήσεις, οι οποίες θα απλωθούν μέχρι το Καστελόριζο, την Κύπρο και την θαλάσσια περιοχή μεταξύ της Κύπρου και της Συρίας.
Στο πλαίσιο αυτών των ασκήσεων θα πραγματοποιηθούν ασκήσεις και με το ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό.
Θα πραγματοποιήσουν συντονισμένες ανθυποβρυχιακές ασκήσεις με ένα - τουλάχιστον - ρωσικό υποβρύχιο που επίσης θα πλεύσει στην περιοχή.
Πρόκειται για μία κάθετη αναβάθμιση της ρωσικής ναυτικής παρουσίας στο Αιγαίο, την στιγμή που αναμένεται και η άφιξη του αεροπλανοφόρου "Ναύαρχος Κουζνέτσοφ" το οποίο διέκοψε το πρόγραμμα εκσυγχρονισμού του για να έρθει από τον Βόρειο Ωκεανό στην Μεσόγειο, μια απόφαση που ελήφθη στο αποκορύφωμα της συριακής κρίσης.
«Το βαρύ πυρηνοκίνητο καταδρομικό  " Peter the Great" και το αποβατικό του Στόλου της Βαλτικής , "Alexander Shabalin που αποτελούν μέρος της μοίρας Μεσογείου  του ρωσικού Ναυτικού θα πραγματοποιήσουν  κοινή  ναυτική άσκηση  στο Αιγαίο και την Αντολική Μεσόγειο θάλασσα», δήλωσε την Τετάρτη ο εκπρόσωπος του Βορείου Στόλου ( NF ) αντιπλοίαρχος  Vadim Serga .           
«Σήμερα , το πλήρωμα του πυρηνοκίνητου  καταδρομικού ( TARKR ) "Peter the Great " και το  μεγάλο αποβατικό πλοίο του Στόλου της Βαλτικής , " Alexander Shabalin  που ανήκουν στην ομάδα των πλοίων Μεσογείου θα ξεκινήσουν τις απαιτούμενες  δοκιμές όλων των συστημάτων των πλοίων με παράλληλη  εκτέλεση των συνηθισμένων εργασιών επι αυτών. 
Τα πλοία αυτά σε λίγες ημέρες θα υλοποιήσουν  μια σειρά από ναυτικές ασκήσεις στα νερά των θαλασσών του Αιγαίου και της Μεσογείου», δήλωσε ο Ρώσος αντιπλοίαρχος. Τα πληρώματα θα πραγματοποιήσουν κοινά γυμνάσια, όπως ασκήσεις SAR με ταυτόχρονη χρήση  των ελικοπτέρων Ka - 27 , που σταθμεύουν στο καταδρομικό "Μέγας Πέτρος", δήλωσε ο Σέργκα .           
«Η συνολική ομάδα των ρωσικών πλοίων στη Μεσόγειο, διαθέτει πάνω από  δέκα ναυτικές  μονάδες που αντιπροσωπεύονται από διαφορετικούς τύπους πολεμικών πλοίων, όπως πυραυλοφόρα  καταδρομικά, περιπολικά και σκάφη  υποστήριξης» κατέληξε ο εκπρόσωπος του Βόρειου Στόλου.
Σύντομα τα ρωσικά πλοία θα μπορούν να ελλιμενίζονται σε ελληνικά λιμάνια για την παροχή υπηρεσιών υποστήριξης, ανεφοδιασμού κλπ, όπως προβλέπει η πρόσφατη συμφωνία Σοϊγκού-Αβραμόπουλου...
Κirov: Η πυρηνοκίνητη κλάση «αστακός» του ρωσικού Ναυτικού
Η κλάση θωρηκτών Kirov είναι η μεγαλύτερη κλάση σκαφών που υπηρετούν στο ρωσικό Ναυτικό σήμερα. Το μήκος του σκάφους ανέρχεται στα 252 μέτρα, πλάτος 28,5 μέτρα και βύθισμα 9,1 μέτρα ενώ  το πλήρες εκτόπισμα είναι 28.000 τόνοι.  Η πρόωση του σκάφους είναι συνδυασμός αντιδραστήρων και ατμοστρόβιλων CONAS (Combined nuclear and steam) και απαρτίζεται από δύο πυρηνικούς αντιδραστήρες ΚΝ-3 και δύο ατμοστροβίλους GT3A-688.
Το σύστημα αυτό πρόωσης δίνει στο σκάφος μέγιστη ταχύτητα 32 κόμβων και εμβέλεια αποστολής 2000 χλμ. στους 30 κόμβους με συνδυασμό CONAS ή απεριόριστη με τους δύο ΚΝ-3 και ταχύτητα 20 κόμβων. Το σκάφος διαθέτει δύο κύρια ραντάρ έρευνας 3D τα Voskhod MR-800 και Fregat MR-710, 2 ραντάρ ναυτιλίας Palm, και δύο σόναρ (ένα στο σκάφος και ένα συρόμενο)
Ο οπλισμός του κάτι παραπάνω από εντυπωσιακός:
Διαθέτει 20 πυραύλους κατά στόχων επιφανείας P-700 Granit (SS-N-19 Shipwreck), 14 βλήματα SS-N-14 για ανθυποβρυχιακές αποστολές, 96 (στο σκάφος Pyotr Velikhy 48)  αντιαεροπορικά βλήματα S-300F (SA-N-6 Grumble), 128 βλήματα 9K95 Tor (SA-N-9 Gauntlet) για άμυνα σημείου, και 44 πυραυ΄λους OSA-MA (SA-N-4 Gecko για μικρότερες αποστάσεις. Υπάρχει ακόμη ένα διπλό πυροβόλο AK-130 τρων 130 χλστ. και μέχρι και 6 ΑΚ-630 εξάκανα των 30 χλστ. και τέλος 6 αντιπυραυλικλα συστήματα  6 × CADS-N-1 Kashtan.
Το πλήρωμά του ανέρχεται στα 710 άτομα






Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr 

ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗ ΛΕΡΟ: ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΟΧΑΡΗΣ - MEMORIES FROM THE ISLAND OF LEROS: THE MIRACLE OF THE VIRGIN MARY

ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗ ΛΕΡΟ: ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΟΧΑΡΗΣ - MEMORIES FROM THE ISLAND OF LEROS: THE MIRACLE OF THE VIRGIN MARY

Ήταν μια ανοιξιάτικη νύκτα περασμένα τα μεσάνυκτα.Το φεγγάρι ολοστρόγγυλο ασήμωνε με τις αχτίδες του την λαγκαδιά που κοιμόταν ξένοιαστη, έχοντας φύλακα της το ψηλό βουνό με τους άσπρους μύλους και το κάστρο το Βενέτικο. Μέσα εκεί ήταν κτισμένο το Μοναστήρι της Παναγίας της Μεγαλόχαρης Κυράς του νησιού, με τις εικόνες γεμάτες από χρυσά και ασημένια δώρα που οι νησιώτες φέρνανε στη χάρη της.
Δεν ακούγετο σ' εκείνη την νεκρική σιγή παρά από καιρού εις καρόν η ανατριχιαστική φωνή κουκουβάγιας η το ούρλιασμα κάπιου μανδρόσκυλου.
Ξάφνου ανοίγεται η πόρτα μιας καλύβας, βγαίνει μ' ένα σακκί μια γυναίκα, στέκει για μια στιγμή, ρίχνει ερευνητικές ματιές τριγύρω, κάμνει τρεις φορές το σημείο του Σταυρού, φορτώνεται στον ώμο το σακκί της και παίρνει τον δρόμο π' έφερνε στους μύλους.

Εκεί που περπατούσε ακούει βήματα και σε λίγο βλέπει δύο σκιές να χύνονται βιαστικά στον κατήφορο. Τρόμαξε κ΄έκαμε τον σταυρό της. Πριν ακόμη συνέλθει, βλέπει στο φως του φεγγαριού δύο άνδρες με κάτι φορτώματα στους ώμους να τρέχουν λαχανιασμένοι κατά το λαγκάδι.
Το πρωί, πριν ακόμη ο ήλιος χρυσώσει τις βουνοκορφές, η καμπάνα του Κάστρου πήγε να σπάσει από το κτύπα-κτύπα. Η καλογριά σαν πήγε πρωί-πρωί να θυμιάσει και είδε τις εικόνες γυμνές από τις πλούσιες αρμαθιές, άρχισε να κτυπά νευρικά την καμπάνα, και όλο το νησί υποπτεύθηκε πως κάτι το έκτακτο έτρεχε. Άνδρες, γυναίκες και παιδιά μαζεύτηκαν να δουν τι συμβαίνει, έμπαιναν στην εκκλησία, έβλεπαν την καταφρόνια των εικόνων κι έβγαιναν στον περίβολο να βρουν τους άλλους να σχολιάσουν, να βλασφημήσουν μ΄αγανάκτηση τον βέβηλο.
Σ' όλων τα πρόσωπα ήταν ζωγραφισμένη η συγκίνηση. Οι παπάδες που και αυτοί αντιπροσωπευθήκανε σ' εκείνο τον συναγερμό, έβγαλαν την εικόνα της Μεγαλόχαρης στα πεντένια, καί όλοι γονατισμένοι παρακαλούσαν την εικόνα να κάμει το θαύμα της....
Ξάφνου, ένας ψίθυρος ασυνήθιστος ακούστηκε. Ο κόσμος που μέχρι εκείνη τη στιγμή ήταν προσηλωμένος στη λιτανεία, γύρισε να δει τι συμβαίνει και βλέπουν τον Νικόλα,τον βουβό βοσκό που τον φώναζαν μουρλό, ν' έρχεται και εκείνος τρεχάτος κάμνοντας κάτι νεύματα και χειρονομίες ακατανόητες.
Δύο, τρεις πήγαν να τον συχάσουν, εκείνος όμως με νεύματα πάντοτε, τους έδειξε πως πρέπει να τον ακολουθήσουν. Μερικοί, τέλος, κατάλαβαν τι τους ζητούσε και τον άφησαν να τους οδηγήσει. Πήραν μαζί του τον κατήφορο και στη καμπή του δρόμου, στάθηκε μπροστά σε μια απόκρυφη σπηλιά και τους έδειξε ότι πρέπει να μπούνε. Με δισταγμό, αλλά και περιέργεια μπήκαν μέσα, και τι βλέπουν; Δύο άνδρες ήταν ξαπλωμένοι στη γη, πιασμένοι χωρίς να μπορούν να κινηθούν ,κι ανάμεσα τους ήταν δύο σακκιά με τους θησαυρούς της Μεγαλόχαρης. Η Παναγία έκαμε το θαύμα της.
Ο βουβός βοσκός εκεί που με το φως του φεγγαριού γύριζε σαν ξωτικό στους παληόμυλους,πέρασε έξω από τη σπηλιά, και είδε και έφερε την είδηση στο Μοναστήρι.


 It was a spring night passed midnight. The full moon was shining with its rays the valley which was sleeping carefree, having as its guardian the tall mountain with the white mills and the Venitian castle. The Monastery of the Virgin Mary the Megalochari, the Dame of island, was build in there with icons full of gold and silver gifts that the islanders brought for her charm. Nothing could be heard in that dead silence except only the creepy voice of an owl or the scream of a sheephed dog from time to time. Suddenly a door from a hut was openned and a woman came out holding a big bag. She stood for a moment, throwing searching glances around, and making three times the sign of Cross. She put the bag on her shoulder and took the road which leads to the wind mills. As she was walking, she heard foot steps and in little while she saw two shades falling hastily downhill. She got scared and made her Cross. Before she had time to even to pull herself together, she saw in the light of the moon two men carring something on their shoulder, running, and out of breath, towards the valley. In the morning, before the sun had gilded the mountain tops with its rays, the church bell of the Castle almost broke from being ranged so much. When the only nun of the Monastery went early in the morning inside the church to insence the icons, she found them barren from their rich gold and silver offerings. She started to ring the bell in a nervous manner and the whole island started to suspect that something had happened. Men, women and children gathered to the church to see what had happened. They would go inside the church, and when they saw the icons bare, they would go out to the church yard to find the others to talked about it and curse the thief. Sadness could be seen in everbody's faces. The priests who where also present during this calling, took the icon of the Virgin out to the yard and everybody kneeled down beging the Virgin to make her miracle. Suddenly, an unusual sound was heard. The people who were up to that time concentrated in the litany, turned to see what had happed and they saw Nikolas, the dumb shepherd whom they called "the creazy ', coming running and making some incomprehensible signs. Two or three men went to meet him, he however with signs as always, showed them that they should follow him. Some men finally understood what was asked of them and allowed him to lead them. They followed him down the slope and at the turning-point of the road, the dumb man stood in front of a hidden cave and made them understand that they should go inside it. With hesitation, but also with couriosity the men entered they cave, and what did they see? Two men were laid down in the ground, tied and without being able to move themselves, and in between them there were two big bag with the treasures of the Megalochari. The Virgin Mary had made her miracle. As the dumb shepherd was walking about by the old wind mills in the light of moon as if he was some kind of fairy, he passed outside of the cave, and he saw the men and brought the news to the Monastery. 

ΒΥΒΛΟΣ: ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΡΧΑΙΟΤΕΡΕΣ ΠΟΛΕΙΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ - BYBLOS: ONE OF THE MOST ANCIENT CITIES IN THE WORLD

ΒΥΒΛΟΣ: ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΡΧΑΙΟΤΕΡΕΣ ΠΟΛΕΙΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ - BYBLOS: ONE OF THE MOST ANCIENT CITIES IN THE WORLD

H Βύβλος είναι μια από τις αρχαιότερες συνεχώς κατοικημένες πόλεις παγκοσμίως. Ήταν αρχαία ακόμη και προτού οι μεγάλοι πολιτισμοί της Μέσης Ανατολής μπήκαν στα σπάργανα. Η περιοχή έχει κατοικηθεί για τουλάχιστον 7.000 χρόνια εάν όχι και περισσότερο. Η Βύβλος που είναι γνωστή στα αραβικά ως Τζμπέϊλ είναι 36χμ βόρεια της Βηρυτού και είναι ακόμα σχετικά άθικτη και πολύ γραφική. 
Byblos is one of the world's oldest continually inhabited towns.It was old even before the great civilizations of the Middle east were even thought of.The site has been occupied for at least 7,000 years if not more.Byblos which is known as Jbail in Arabic is 36km north of Beirut and it is still relatively unspoiled and very picturesque.

 Το μεσαιωνικό μέρος της πόλης έχει μια υπέροχα αποκατεστημένη αγορά. Πολλά καταστήματα πωλούν τουριστικά μπιχλιμπίδια αλλά μερικά πωλούν επίσης ενδιαφέροντα είδη όπως τα απολιθώματα από ψάρια που είναι 100.000 χρονών και που βρίσκονται μέσα στη πέτρα όπου βρέθηκαν. Ανασκάπτονται από τα βουνά πάνω από τη Βύβλο.

The medieval part of the city has a beautifully restored souq area.Many shops sell tourist trinkets but some also sell interesting idems such as 100,000 year old fossilized fish remains,set in the rock in which they were found.They are excavated from the mountains above Byblos.

Στο κέντρο της μεσαιωνικής Βύβλου βρίσκεται η Μαρωνίτικη εκκλησία ρομανικού ύφους που είναι αφιερωμένη στον Άγιο Ιωάννη τον Βαπτιστή. Άρχισε να κτίζεται το 1115 αλλά υπέστη άσχημες ζημιές από ένα σεισμό που έγινε το 1170 και όταν ανοικοδομήθηκε προστέθηκαν επίσης και αραβικά στοιχεία. Ένα από τα πιο ασυνήθιστα στοιχεία της εκκλησίας είναι το ανοικτό βαπτιστήριο που βρίσκεται πάνω στο βόρειο τοίχο.----------------------------------------------------------------------------------------------

In the centre of Medieval Byblos is the Romanesque-style Maronite church dedicated to Saint John the Baptist.It was begun in 1115 but was badly damaged by an earthquake in 1170 and when it was rebuild Arab designs were also added. One of its most unusual futures its its open air baptistery which sits against the north wall.

Η εκκλησία έχει ένα ασυνήθιστο σχεδιάγραμμα. Οι κόγχες βλέπουν προς τα βορειοανατολικά, αλλά μια αιχμηρή αλλαγή στην κατεύθυνση φέρνει το βόρειο μισό της εκκλησίας πίσω στη συμβατικότερη δυτικοανατολική στροφή. Προφανώς, αυτό έγινε επειδή ένα λάθος στον προσανατολισμό ανακαλύφθηκε μόνο αφού είχαν κτιστεί οι κόγχες και διορθώθηκε στα μέσα της κατασκευής της εκκλησίας.----------------------------------------------------------------------------------------------

The church has a an unusual layout. The apses are facing north-east, but a sharp change in direction brings the northern half of the church back into its more conventional east-west alighment. Apprently, this is because a mistake in orientation was only discovered after the apses had been built and was corrected halfway through constraction.

 Αρχαίες στήλες χρησιμοποιήθηκαν στις πόρτες και το βαρύ αντιτείχισμα στη δυτική πλευρά θεωρείται ότι έγινε σε μια προσπάθεια να αποτρέψει και άλλες ζημιές από σεισμό. Στα δυτικά της εκκλησίας υπάρχει μια ιστάμενη στήλη και ένα μωσαϊκό πάτωμα, απομεινάρια μιας προηγούμενης βυζαντινής εκκλησίας.-----------------------------------------------------------------------------------------------

Ancient columns were used in the doorways and the heavy buttressing on the western side is thought to have been an effort to prevent farther earthquake damage. To the west of the church is a single stading column and a mosaic floor, remnants of an earlier Byzantine church.

Προς το λιμάνι υπάρχει η αρχαία ελληνική ορθόδοξη εκκλησία της Παναγίας της Ελευθερώτριας. Αυτή η ογκώδης μεσαιωνική κατασκευή, με τους στερεούς τοίχους που υποστηρίζονται από αντιτειχίσματα,κτίστηκε πάνω από μια παλαιότερη εκκλησία που χρονολογείται από τους βυζαντινούς χρόνους.-------------------------------------------------------------------------------------

Towards the port is the old Greek Orthodox Church of Saydet An-Najat (Our Lady of Deliverance). This massive medieval construction, with solid walls supported by buttresses, was built on the site of an older church dating from Byzantine times.

ΡΩΣΙΚΟΙ ΠΥΡΑΥΛΟΙ ISKENDER ΚΑΤΑ ΤΟΥΡΚΙΑΣ!!

ΡΩΣΙΚΟΙ ΠΥΡΑΥΛΟΙ ISKENDER ΚΑΤΑ ΤΟΥΡΚΙΑΣ!!

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης - 

Την έντονη ανησυχία της εκφράζει η Άγκυρα από τις πληροφορίες που έρχονται στο τουρκικό υπουργείο Άμυνας ότι η Ρωσία μετά την δυσάρεστη έκπληξη που επεφύλαξε στο ΝΑΤΟ με την εγκατάσταση των περίφημων ρωσικών πυραύλων τύπου İskender, δηλαδή «Αλέξανδρος», έχει προχωρήσει στην προώθηση του ίδιου πυραυλικού συστήματος προς νότο με απ’ ευθείας στόχευση προς την Τουρκία και το νατοϊκό πυραυλικό σύστημα που έχουν εγκαταστήσει οι Αμερικανοί στο τουρκικό έδαφος.
Σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες της τουρκικής εφημερίδος Hirriyet, η οποία επικαλείται πέραν των πληροφοριών που έχει το τουρκικό υπουργείο Άμυνας και δημοσίευμα της γερμανικής εφημερίδας Bild, οι Ρώσοι πραγματοποίησαν τις απειλές τους που έχουν διατυπωθεί εδώ και καιρό ότι θα αντιδράσουν δυναμικά στην εγκατάσταση του πυραυλικού συστήματος του ΝΑΤΟ κοντά στα ρωσικά σύνορα, με πρόσχημα την αντιμετώπιση της πυραυλικής απειλής από το… Ιράν. Αυτή η αστεία πρόφαση φυσικά δεν
καθησύχασε τους Ρώσους οι οποίοι εξέλαβαν την κίνηση αυτή σαν καθαρά επιθετική ενέργεια κατά της Ρωσίας. Έτσι προχώρησαν όπως είναι γνωστό στην εγκατάσταση του πυραυλικού στησίματος İskender στην περιοχή του Καλίνιγκραντ, πολύ κοντά στα πολωνικά και γερμανικά σύνορα. Το γεγονός αυτό όπως ήταν επόμενο ανησύχησε έντονα την Γερμανία, Πολωνία και τις Βαλτικές χώρες που είδαν ότι η Μόσχα δεν αστειεύεται θέτοντας σε άμεσο κίνδυνο την ίδια την ασφάλεια των χωρών τους.
Πέραν όμως αυτής της ρώσικης απειλής στην Βαλτική θάλασσα, η Μόσχα προχώρησε στην προώθηση του ίδιου πυραυλικού συστήματος και προς νότο, γεγονός που έχει ανησυχήσει έντονα την Άγκυρα. Όπως δήλωσε ο υφυπουργός Άμυνας της Ρωσίας, Arakiy Bahin, και ο στρατηγός διοικητής των ρωσικών δυνάμεων της Μαύρης Θάλασσας, Aleksander Galkin, η Ρωσία έχει προχωρήσει στην εγκατάσταση πυραύλων İskender στην ευρύτερη περιοχή του Ροστόβ, στα σύνορα με την Γεωργία και στις ακτές της Μαύρης Θάλασσας που ελέγχονται από την Ρωσία. Η εξέλιξη αυτή ήταν και ένα από τα θέματα που συζήτησαν οι Ερντογάν και Πούτιν στην πρόσφατη επίσκεψη στην Πετρούπολη του Τούρκου πρωθυπουργού στις 23 Νοεμβρίου. Ο Ερντογάν ζήτησε χωρίς όμως να υπάρξει καμία θετική ανταπόκριση από τον Πούτιν να αποσυρθούν οι πύραυλοι αυτοί που έχουν στραμμένες τις πυρηνικές κεφαλές τους προς την πλευρά της Τουρκίας.
Η εξέλιξη αυτή σε συνδυασμό με τις τελευταίες εξελίξεις στην Ουκρανία, όπου όπως δείχνουν τα πράγματα παρά την λυσσαλέα δυτική παρέμβαση επικρατεί τελικά η φιλορωσική παράταξη, έχουν μεγαλώσει τις τουρκικές ανησυχίες καθώς η Άγκυρα αισθάνεται πλέον την ρωσική πυρηνική ανάσα κοντά στα δικά της σύνορα. Να σημειωθεί ότι η Τουρκία είχε επενδύσει στην επικράτηση των φιλοδυτικών στην Ουκρανία για να σταματήσει η ρωσική κάθοδος προς τον νότο που μόνο ευχάριστες εξελίξεις δεν προϊδεάζει για την Τουρκία. Μάλιστα, όπως αναφέρουν τουρκικά δημοσιεύματα, οι Ρώσοι φέρονται διατεθειμένοι να αναλάβουν εξ’ ολοκλήρου τον έλεγχο του ουκρανικού οπλοστασίου άλλο ένα γεγονός που προκαλεί την ανησυχία της Άγκυρας.
Πάντως οι Ουκρανοί φαίνεται πως σωθήκαν την τελευταία στιγμή από τον ασφυκτικό και θανατηφόρο εναγκαλισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ήδη τα πρώτα ευεργετικά αποτελέσματα αυτής της σωτηρίας ήρθαν από την Μόσχα καθώς οι Ρώσοι μείωσαν δραστικά την τιμή του φυσικού αερίου που εξάγουν στην Ουκρανία. Το σίγουρο είναι ότι τα γεγονότα στη Ουκρανία θα επηρεάσουν δραστικά τις γεωπολιτικές ισορροπίες στην Μαύρη Θάλασσα σε βάρος της Τουρκίας. Στην περιοχή αυτή όπως είναι γνωστό, το ελληνικό στοιχείο είχε επί αιώνες έντονη παρουσία αλλά σήμερα με την μημιονακή κατοχή της χώρας μας δυστυχώς απουσιάζει ολοκληρωτικά από όλες αυτές τις σημαντικές εξελίξεις.ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος

Αγάπα τον άνθρωπο γιατί είσαι εσύ.

Αγάπα τον άνθρωπο γιατί είσαι εσύ.

Η ομάδα καλλιτεχνών “ΛΙΚΝΟ ΤΕΧΝΗΣ” οργανώνει εκδήλωση αλληλεγγύης, υπό την αιγίδα του Δήμου Παλαιού Φαλήρου, στις 29/12/2013 για την ανάδειξη του σκοπού των Κοινωνικών Δομών του Δήμου και της Εταιρίας Αλτζχάϊμερ Χαλκίδας.

Η εκδήλωση περιλαμβάνει έκθεση ζωγραφικής και χειροτεχνημάτων, συλλογή τροφίμων, και συναυλία Ελληνικής μουσικής (έντεχνο-λαϊκό-ρεμπέτικο) από την ορχήστρα των μελών της ομάδας.

Διάρκεια έκθεσης 9:00-21:00
Έναρξη συναυλίας Ελληνικής μουσικής 18:30

ΠΟΛΥΧΩΡΟΣ ΔΗΜΑΡΧΕΙΟΥ ΠΑΛΑΙΟΥ ΦΑΛΗΡΟΥ
Τερψιχόρης 51 & Αρτέμιδος 

ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ 

Ἅγιος Βασίλειος καὶ ὄχι Santa Claus.

Ἅγιος Βασίλειος καὶ ὄχι Santa Claus.


Γράφει ο Σπάρτακος Τανασίδης

Ὁ Ἅγιος Βασίλειος ὁ Μέγας, ὁ εἷς ἐκ τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν, πατέρας καὶ διδάσκαλος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, γεννήθηκε γύρω στὸ 330 μ.Χ. στὴ Νεοκαισάρεια τοῦ Πόντου.

Προερχόταν ἀπὸ πλούσιο χριστιανικὸ οἶκο εὐγενῶν. Ἀπὸ νεαρῆς ἡλικίας σπούδασε στὰ σημαντικότερα ἐπιστημονικὰ πνευματικὰ κέντρα τῆς ἐποχῆς τουˑ στὴν Καισαρεία, στὸ Βυζάντιο, στὴν Ἀθήνα. Καταρτήστηκε σὲ ἐπιστήμες ὅπως φιλοσοφία, ρητορική, γραμματική, ἀστρονομία, ἰατρική. Ὁ ἴδιος δίδασκε ρητορικὴ τέχνη. Οἱ ἀρετὲς του τὸν ἀνεβίβασαν μέχρι τὸν ἀρχιερατικὸ θρόνο τῆς ἐπισκοπῆς τῆς Καισαρείας. Πρωτοστάτησε στοὺς ἀγῶνες κατὰ τοῦ Ἀρειανισμοῦ. Ἵδρυσε τὴν περίφημη «Βασιλειάδα», συγκρότημα εὐαγῶν ἱδρυμάτων, πτωχοκομεῖο, ὀρφανοτροφεῖο, γηροκομεῖο, ξενοδοχεῖο, νοσοκομεῖο κ.ἄ..

Ἡ φιλανθρωπικὴ του δράση ἦταν ἴσως πρωτοπόρος γιὰ τὴν ἐποχή. Ὁ Μέγας Βασίλειος ὄντας ἄνθρωπος τῶν γραμμάτων, παρουσίασε πλούσιο καὶ σημαντικὸ συγγραφικὸ ἔργο.

Ἔχουν διασωθεῖ 365 ἐπιστολὲς του, καθῶς καὶ 19 συγγράμματα δογματικοῦ, ἀσκητικοῦ καὶ ρητορικοῦ περιεχομένου. Ἐκοιμήθη τὸ 357 μ.Χ. καὶ ἐθρηνήθη ἀπὸ χριστιανούς, ἐθνικοὺς καὶ ἰουδαίους.

Σκεπτόμενος τὸν βίο του, μοῦ εἶναι δύσκολο νὰ φαντάζομαι αὐτὴν τὴν σεβάσμια, πνευματικὴ καὶ ἀσκητικὴ μορφὴ τῆς Ὀρθοδόξου Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας, σὰν ἕνα παχύσαρκο κατεργάρηˑ σὰν ἕναν γέρο Οὗννο ἐνδεδυμένο στὰ χρώματα τῆς CocaCola, ὁ ὁποῖος σκαρφαλώνει σὰν τὸν κλέφτη στοὺς ἐξώστες μας πάνω σὲ κλίμακες ἀπὸ λαμπάκια.

Κάτι ἄλλο συμβαίνει. Καὶ αὐτὸ που συμβαίνει εἶναι ὅτι ‘’αὐτό’’ που βλέπουμε ὡς χριστουγεννιάτικο διάκοσμο πάνω σὲ ἐξώστες, ἔλατα (μὴ χειρότερα) καὶ καταστήματα, δὲν εἶναι ὁ Ἅγιος Βασίλειος. Εἶναι ἕνα δυτικὸ εἰδωλολατρικὸ κατάλοιπο που ἀκούει στὸ ὄνομα Santa Claus (Σάντα Κλάους).

Ὁ Σάντα Κλάους εἶναι ἕνα στοιχείο τῆς εὐρωπαϊκῆς λαογραφίας. Συμβολίζει τὴν ἐπάρκεια τῶν άγαθῶν, τὴν καλοτυχία, τὸν ἅγιο Νικόλαο (κατὰ τοὺς Γερμανούς), τὸν θεὸ Ὄντιν καὶ διάφορα ἄλλα κατὰ τόπους. Ἀντίστοιχη μορφὴ συναντᾶται καὶ στὴν ὁμόδοξη Ρωσσία, ὑπὸ τὴν προσωνυμία "ὁ Γερο-Ψῦχος" (Дед Мороз), ὁ ὁποῖος μάλιστα συνοδεύεται ἀπὸ τὴν νεαρὴ ἐγγονὴ του(νέα ἐποχή;). Ὡστόσο καὶ ἐκεῖ ὁ σλαυικὸς παραδοσιακὸς τύπος ἔχει ἀντικατασταθεῖ αἰσθητικὰ ἀπὸ τὸν Σάντα Κλάους.

Τὶ εἶναι οὐσιαστικὰ ὁ σύγχρονος Σάντα Κλάους; Ἕνα σύμβολο τῆς δυτικῆς εὐδαιμονίας (βλέπε στραβωμάρας) που μόνο σὲ ἅγιο ἀσκητὴ δὲν παραπέμπει. Μία ἀκαλαίσθητη σουρωμένη παχύδερμη μορφὴ τῆς βαρβαρικῆς αφθονίας, ἔλλειψης μέτρου καὶ ἐγκράτειας. Εἶναι μία φράγγικη ἑτερόδοξη παράδοση, τὴν ὁποῖα τεχνηέντως προωθεῖ ἡ παγκοσμιοποίηση, μέσα στὰ πλαίσια ἐπιβολῆς πανθησκειῶν καὶ πανεθίμων. Δὲν εἶναι τυχαῖο που ὁ ἴδιος καὶ τὰ σύμβολά του (τάρανδροι, σκοῦφος, κάλτσα) διαδίδονται καὶ στὸν μουσουλμανικὸ κόσμο.

Ἀρκεῖ νὰ ρίξετε μιὰ ματιὰ στὶς νέες τάσεις πρωτοχρονιάτικης διακόσμησης σὲ κάποιες ἀνατολικὲς χώρες, ὅπου κυριαρχεῖ τὸ Ἰσλάμ. Στὶς ἴδιες μουσουλμανικὲς χώρες ἑορτάζονται καὶ ἄλλες παγκόσμιες ἐμπορικὲς ἑορτὲς καὶ ἡμέρες, ὅπως τῆς γυναῖκας, τοῦ ἁγίου Βαλεντίνου, τοῦ τιμίου διαζυγίου, τοῦ νεφροῦ, τοῦ μακαρονιοῦ, καθῶς καὶ ἄλλες νεοεποχίτικες σαχλαμάρες. Ἀλλὰ αὐτὸ εἶναι ἕνα ἄλλο τεράστιο θέμα…

Αὐτὸ που δὲν ἀντιλαμβανόμαστε εἶναι ὅτι ὁ τέτοιου εἴδους ἐμπορικὸς ‘’ἁηβασίλης’’, οὐδεμία σχέση ἔχει μὲ τὰ Χριστοῦγενναˑ μὲ τὰ δικὰ μας ρωμαίϊκα Χριστούγεννα. Οἱ Ἑλληνορωμηοί, διατηρήσαμε πάμπολλα ὡραῖα κατάλοιπα τῶν προχριστιανικῶν μας πρωτοχρονιάτικων παραδόσεων. Τέτοιο εἶναι οἱ καλικάντζαροι καὶ τὸ δένδρο τῆς ζωῆς.

Ἀπὸ πότε μᾶς προέκυψε ὁ Σάντα Κλάους; Ποιοὶ τὸν εἰσήγαγαν καὶ τὸν προωθοῦν στὸ ἐμπόριο καὶ στὴν τηλεόραση; Διότι ἀποκλείεται νὰ τὸν λάβαμε αὐθόρμητα ὡς μιὰ ἑλκυστικὴ ξένη ἐπιρροή, ἐμεῖς καὶ ὁ ὑπόλοιπος πλανήτης. Πιστεύω ὅτι αὐτοὶ που ἔχουν συμφέρον ἀπὸ τὴν καθιέρωση τέτοιων συμβόλων προσβλέπουν σὲ δύο κυρίως πράγματα.

Στὸ οἰκονομικὸ κέρδος καὶ στὴν ἀποχριστιανοποίηση τῶν ἑορτῶν μας. Λίγο-πολὺ γνωρίζουμε ποιοὶ εἶναι αὐτοὶ καὶ ποιὰ εἶναι ἡ θρησκεία τους.

Τὸ θέμα εἶναι τὶ κάνουμε ἐμεῖς. Δὲν εἶμαι κάποιος κληρικὸς ἤ θεολόγος, ἀλλὰ ἕνας ἁπλὸς λαϊκὸς ἀνάμεσα στοὺς πολλούς. Δόξα τῷ Θεῷ, ἐδῶ καὶ χρόνια στὸ θέμα αὐτὸ ἔχουν ἀναφερθεῖ καὶ συνεχίζουν νὰ ἀναφέρονται ἄνθρωποι πιὸ ἁρμόδιοι ἀπὸ ἐμένα, πιὸ σημαντικοί, πιὸ ἀξιόλογοι. Παρ’ ὅλα αὐτά, τίποτε δὲν ἀλλάζει. Τὸ φαινόμενο παραμένει καὶ ριζώνει στὴ συνείδηση τοῦ λαοῦ μας.

Συχνά τέτοιες ημέρες δυσαρεστούμαστε επειδή ἡ σύγχρονη ζωή μας κάνει να  βιώνουμε ‘’Χριστούγεννα δίχως Χριστό’’. Θα συμπλήρωνα επίσης, Χριστούγεννα δίχως Aη Βασίλη.

Καλῶ ὅλους τοὺς λαϊκούς. Κατὰ τὴ διάρκεια αὐτῶν τῶν εἴκοσι μὲ τριάντα ἑορταστικῶν ἡμερῶν, νὰ ἐνημερώνουν σχετικὰ ὁ ἕνας τὸν ἄλλον. Νὰ μὴν ἀγοράζουν αὐτὸ τὸ πρᾶγμα.

Καλῶ τοὺς ἱερεῖς μας νὰ κάνουν εἰδικὰ κηρύγματα. Καλῶ τοὺς ἀναδόχους νὰ διδάσκουν τὰ πνευματικὰ τους παιδιά. Καλώ όλους τους γονείς να πετάξουν αυτό το πράγμα από τα σπίτια τους. Διότι ὁ Σάντα Κλάους δὲν εἶναι Ἅγιος Βασίλης. Δὲν ἔχει καμμία σχέση μὲ τὴν πίστη μας. Δὲν ἔχει καμμία σχέση μὲ τὴν Χριστοῦ Γέννα. 

Χρόνια πολλὰ καὶ καλὰ ἀδελφοὶ μου.

Σπάρτακος Τανασίδης

tanasidisspartakos@yahoo.gr

*** Υ/Γ Στα ανωτέρω, που προσωπικά συμφωνώ απόλυτα, θα συμπληρώσω ότι και αυτόν τον γλαφυρό Σάντα Κλάους τον έχουν παραποιήσει... 

Η φιγούρα του Σάντα Κλάους πρωτοεμφανίστηκε με πράσινα ρούχα. 

Όταν η γνωστή εταιρία Coca Cola αποφάσισε να τον χρησιμοποιήσει στις διαφημίσεις της , του άλλαξαν το χρώμα της ενδυμασίας του για να τον κάνουν ποιο αρεστό.... 

Στέλιος Τσολάκος

Που το πάνε οι Τούρκοι στο Αιγαίο; Ναυπηγούν κολοσσιαία πλωτά νοσοκομεία!!

Που το πάνε οι Τούρκοι στο Αιγαίο; Ναυπηγούν κολοσσιαία πλωτά νοσοκομεία!!


Με μία δήλωση που δεν αφήνει καμία απορία για το τι θα έρχεται στο Αιγαίο σε ότι αφορά την προσπάθεια της Άγκυρας να κυριαρχήσει κερδίζοντας την εύνοια του πληθυσμού, ο υπουργός Υγείας της γείτονος χώρας, Μεχμέτ Μουεζίνογλου αναφερόμενος στην έναρξη ναυπήγησης των τριών πλωτών νοσοκομείων που ξεκινά η Τουρκία, δήλωσε: 

"Είναι μεγάλο το πρόγραμμα και θα καταδείξει στην πράξη ότι η Τουρκία ενδιαφέρεται για την υγεία όλων των ανθρώπων του Αιγαίου. Τα πλοία αυτά θα παρέχουν τις υπηρεσίες τους ακόμη και στα νησιά του Αιγαίου, εφόσον υπάρχει ανάγκη"! 

Εκτιμούμε ότι το όλο πρόγραμμα είναι ακόμα πιο επικίνδυνο από την προμήθεια των 100 μαχητικών F-35 της τουρκικής Αεροπορίαςγιατί στοχεύει στην ψυχολογία των κατοίκων του Αιγαίου, ειδικά των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου.

Έτσι λοιπόν, ειδικά στο θεμα της παροχής υπηρεσιών Υγείας (μια ακόμα "πονεμένη" νεοελληνική ιστορία που από τους κλέφτες φαρμακοβιομήχανους και κλινικάρχες πέσαμε στους απατεώνες της τρόικα) στον χώρο του Αιγαίου, ελλοχεύουν κορυφαίοι εθνικοί κίνδυνοι.

Τα τρία πλωτά νοσοκομεία απλά η Τουρκία δεν έχει κανένα λόγο να τα ναυπηγήσει αν δεν στοχεύει στο να κερδίσει τις "καρδιές" και τις "ψυχές" των κατοίκων του Αρχιπελάγους.

Νησιά δεν έχει, πλην της Ίμβρου και της Τενέδου και φυσικά δεν θα προχωρούσε σε τέτοιο κολοσσιαίο ναυπηγικό πρόγραμμα για δύο νησιά.

Άρα τι χρειάζεται αυτά τα πλωτά mega-νοσoκομεία; Μόνο για να αντικαταστήσει το ανύπαρκτο ελληνικό κράτος στις υπηρεσίες Υγείας στο Αιγαίο...

Κάθε πλωτό νοσοκομείο θα διαθέτει 8 χειρουργικές μονάδες, εντατική μονάδα, μαιευτήριο κλπ.!

Το κάθε πλοίο θα διαθέτει χώρους 15.000 τμ και θα υπάρχουν 6 μονάδες αιμοκάθαρσης, 2 μονάδες εγκαυμάτων και σύνολο το κάθε πλοίο θα διαθέτει 200 κρεβάτια. Σε κάθε πλωτό νοσοκομείο θα εργάζονται 316 άτομα! 

Ο διαγωνισμός για τα συγκεκριμένα πλοία-νοσοκομεία, το κόστος των οποίων ανέρχεται σε 150 εκατομμύρια δολάρια το ένα,προκηρύσσεται τον ερχόμενο μήνα και το πρώτο πλοίο υπολογίζεται ότι θα παραδοθεί τέλος του 2015, το δεύτερο το 2016 και το τρίτο το 2017.

Καλές οι αποστολές με τα ... φουσκωτά του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών και της Αρχιεπισκοπής, αλλά εδώ πλέον η αντιστοιχία είναι βαρκούλες εναντίον ... αεροπλανοφόρων. 

Και όσο πατριώτης και να είναι κάποιος, αν του σώσει ο Τούρκος το παιδί ή τη μάνα, επειδή η μάνα Ελλάδα ασχολείται με την τρόικα, έ, τότε δεν θέλει να πολύ για να αρχίσει να βλέπει με άλλο βλέμμα την "τουρκιά".

Και δεν θέλουμε καν να σκεφτούμε τι θα γίνει σε περίπτωση σεισμού και μεγάλων καταστροφών σε ένα νησί του Α.Αιγαίου. Ποιος θα σπεύσει πρώτος και ποιος θα εχει την δυνατότητα να προσφέρει ουσιαστικές και μαζικές υπηρεσίες πρώτων βοηθειών, φυσικά με την έγκριση της Αθήνας... 

Και αυτό θα είναι το πρώτο ουσιαστικό βήμα για να πατήσουν εκ των έσω το Αιγαίο... 

Εκτός και αν οι Τούρκοι έχουν συμφωνήσει ήδη με την τρόικα (υπάρχουν πολλές υπόγειες συζητήσεις μεταξύ τρόικα και Άγκυρας γα τέτοια θέματα, δηλαδή παραχώρησης υπηρεσιών στα νησιά του Αιγαίου στην Τουρκία-ηλεκτροδότηση, αεροδρόμια, υπηρεσίες υγείας κλπ-για τις οποίες συγκεντρώνουμε στοιχεία και θα επανέλθουμε), οπότε όλα αλλάζουν...

Ευρωχαστούκι στην τρόικα την ώρα που εφαρμόζουμε ό,τι μας λένε: "Είχαν στόχο την εσωτερική υποτίμηση στην Ελλάδα"

Αυστηρό πόρισμα για την τρόικα από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Αναφέρονται σε ανάγκη χαλάρωσης της λιτότητας και δημιουργίας Ευρωπαϊκού Νομισματικού Ταμείου. Ποια λάθη καταλογίζει

Χαλάρωση της λιτότητας στις χώρες που εφαρμόζουν Μνημόνιο, όπως η Ελλάδα, "απαιτούν" οι συντάκτες της έκθεσης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που αφορά τα έργα και τις ημέρες της τρόικας σε Ελλάδα, Ιρλανδία, Πορτογαλία και Κύπρο.

Σύμφωνα με το προσχέδιο της εν λόγω έκθεσης, που δημοσιεύει η"Καθημερινή",  συστήνεται η δημιουργία Ευρωπαϊκού Νομισματικού Ταμείου (με στόχο τη σταδιακή αποχώρηση του ΔΝΤ), η ενίσχυση της δημοκρατικής λογοδοσίας της τρόικας και την αλλαγή των διαδικασιών λήψης αποφάσεων από το Eurogroup.

Αν και το προσχέδιο της έκθεσης αναμένεται να τροποποιηθεί κατά τη διαδικασία συζήτησής του στην αρμόδια επιτροπή, είναι σαφές ότι οι συντάκτες του (Othmar Karas και Liem Hoang Ngoc) θεωρούν πως πολλά πρέπει να αλλάξουν στον τρόπο λειτουργίας της τρόικας.

Ειδικά για την περίπτωση της Ελλάδας, στο προσχέδιο επισημαίνεται:

1. Η «λύπη» των συντακτών για το γεγονός ότι παρά τις μεταρρυθμίσεις που έχουν γίνει, παρατηρείται «έλλειψη προόδου».

2. Η «απάτη» στα στατιστικά στοιχεία κυριαρχούσε πριν από την εφαρμογή του Μνημονίου.

3. Δεν απεφεύχθη η «συντεταγμένη χρεοκοπία» παρά την οικονομική βοήθεια που δόθηκε. Μάλιστα, γενικότερα υποστηρίζει ότι τα προγράμματα δεν εξασφαλίζουν ότι δεν θα υπάρξει «ασύντακτη χρεοκοπία» ή έξοδος μιας χώρας από το ευρώ μακροπρόθεσμα.

Γενικότερα, σε ό,τι αφορά το σύνολο των χωρών που εφαρμόζουν Μνημόνιο στην έκθεση γίνονται οι εξής διαπιστώσεις:

1. Υπήρξαν υπεραισιόδοξες εκτιμήσεις για την πορεία του ΑΕΠ κάθε χώρας από την τρόικα, με αποτέλεσμα να επηρεάζεται η σχέση δημοσιονομικής προσαρμογής και ανάπτυξης και κατ’ επέκταση να μην επιτυγχάνονται οι δημοσιονομικοί στόχοι (το θέμα του μη σωστού υπολογισμού των δημοσιονομικών πολλαπλασιαστών).

2. Το πρόγραμμα δεν οδήγησε στη μείωση του χρέους των χωρών. Αντιθέτως έχει αυξηθεί «απότομα».

3. Στόχος του ΔΝΤ στα προγράμματα ήταν από την αρχή η εσωτερική υποτίμηση, ενώ της Ε.Ε. η δημοσιονομική προσαρμογή.

4. Δόθηκε «πολύ λίγη» προσοχή στην αντιμετώπιση των αρνητικών συνεπειών των Μνημονίων.

5. Δεν υπήρχε νομική βάση στη δημιουργία της τρόικας, σύμφωνα με το ευρωπαϊκό δίκαιο

6. Είναι αδύναμη η «δημοκρατική λογοδοσία» της τρόικας.

7. «Βλέπει» πολιτική επιρροή στις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Στήριξης (ESM) από υπουργούς Οικονομικών, αρχηγούς κρατών και εθνικά κοινοβούλια.

Στο πλαίσιο των παραπάνω -και όχι μόνο- διαπιστώσεων, οι συγγραφείς της έκθεσης συμπεριλαμβάνουν στις προτάσεις τους μεταξύ άλλων:

1. Την απαίτηση η τρόικα να λάβει υπόψη της τη συζήτηση για τους δημοσιονομικούς πολλαπλασιαστές και να προχωρήσει στην αλλαγή των όρων των Μνημονίων έχοντας υπόψη τα τελευταία εμπειρικά παραδείγματα. Επί της ουσίας ζητεί τη χαλάρωση της λιτότητας. Υπενθυμίζεται ότι στην περίπτωση της Ελλάδας όλοι έχουν παραδεχτεί ότι δεν υπολογίστηκαν σωστά οι δημοσιονομικοί πολλαπλασιαστές.

2. Την επαναξιολόγηση της διαδικασίας λήψης αποφάσεων του Eurogroup σε ό,τι αφορά τα Μνημόνια για όσες χώρες λαμβάνουν οικονομική βοήθεια, ώστε να συμπεριληφθεί η «δημοκρατική λογοδοσία» σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο. Επίσης, ζητούν να διασφαλιστεί ο «δημοκρατικός έλεγχος» της εφαρμογής των μέτρων από τις χώρες.

3. Να εξεταστεί το ενδεχόμενο αλλαγής της Ευρωπαϊκής Συνθήκης, με στόχο να δημιουργηθεί Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο «ως εναλλακτική στο ΔΝΤ». Θα πρέπει ταυτόχρονα να επανεξετασθούν η εμπλοκή της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας στην αξιολόγηση των προγραμμάτων, αλλά και η «υποχρεωτική συμμετοχή του ΔΝΤ» στα προγράμματα οικονομικής βοήθειας.

4. Τη συμμετοχή των κοινωνικών εταίρων στη διαμόρφωση των προγραμμάτων (τόσο των υφιστάμενων, όσο και των μελλοντικών).

5. Την ενημέρωση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου από τους εκπροσώπους της Κομισιόν στην τρόικα.

Πηγή: Καθημερινή

Poland Has Talent - Tetiana Galitsyna

Poland Has Talent - Tetiana Galitsyna

Ο "ΜΥΣΤΙΚΟΣ" ΚΗΠΟΣ ΤΗΣ ΓΝΩΣΗΣ...

Ο "ΜΥΣΤΙΚΟΣ" ΚΗΠΟΣ ΤΗΣ ΓΝΩΣΗΣ...

Η νόηση και κατά συνέπεια η γνώση που είναι το αποτέλεσμα της, αποτελεί το χαρακτηριστικό γνώρισμα του ανθρώπινου είδους, καθώς ο άνθρωπος είναι το μόνο ον που όχι μόνο υπερβαίνει τα άλλα έμβια όντα, αλλά είναι και σε θέση να τροποποιήσει και να διαχειριστεί το φυσικό περιβάλλον σύμφωνα με τις ανάγκες του. Ο άνθρωπος όχι μόνο διαθέτει νόηση και ελεύθερη βούληση, αλλά έχει συνείδηση της χρονικά περιορισμένης ύπαρξης του. Δεν επιβιώνει απλά κυριαρχούμενος μόνο από πάθη και ένστικτα όπως συμβαίνει στο υπόλοιπο ζωικό βασίλειο, αλλά τροποποιεί, δημιουργεί, και τελικά παρεμβαίνει καταλυτικά στην Φύση, δημιουργώντας εν τέλει την Ιστορία.
Η γνώση αποτελεί μια συσσωρευτική διαδικασία στον χρόνο, κατά συνέπεια η γνώση αφορά μία γραμμική διαδικασία που μεταφέρεται και εμπλουτίζεται από γενιά σε γενιά.
Με τη γνώση μπορεί ο άνθρωπος να φθάσει σε ουσιαστικές κατακτήσεις τόσο του εαυτού του, όσο και της φύσης. Η γνώση διακρίνεται τόσο στην «εξωτερική»που αφορά το πεδίο των πέντε αισθήσεων, όσο και στην «εσωτερική» που αφορά την υπερσυνείδητη γνώση που λίγοι ίσως μπορούν να κατακτήσουν.
Η ικανότητα της νόησης και της γνώσης υπήρξε καταλυτική για την θέση του ανθρώπου στο πλανητική ιστορία. Για το πότε και πως ενεργοποιήθηκε στο απώτατο παρελθόν αυτή η ικανότητα στον άνθρωπο, μόνο εικασίες μπορούν να γίνουν. Η σημαντικότητα της όμως έχει μεταφερθεί σε εμάς από την αρχαιότητα δια μέσου αρχετυπικών μύθων αλλά και θρησκευτικών κειμένων. Όπως θα περιγραφεί παρακάτω, η ικανότητα της γνώσης όπως περιγράφεται σε αρχαία κείμενα, αποτέλεσε Θεϊκό δώρο αλλά ίσως και αιτία έκπτωσης του ανθρώπου, από μία κατάσταση Θεϊκής ευδαιμονίας.
Στην παρούσα έρευνα θα γίνει αναφορά στην Αρχαία Ελληνική παράδοση όπως αυτή έφτασε σε εμάς δια μέσου των μύθων, όσο και στην Εβραϊκή θρησκευτική παράδοση όπως αυτή περιγράφεται στην Παλαιά Διαθήκη.
Ανάμεσα στις δύο αντιλήψεις υπάρχουν μεγάλες ομοιότητες αλλά και διαφορές, όπως θα αναδειχθεί στην συνέχεια.
Στην αρχαία Ελληνική μυθολογία η Θεότητα που σχετίζεται με την νόηση είναι η Θεά της σοφίας η Θεά Αθηνά, της οποίας το όνομα ετυμολογείται από το Α-θεο-νόα ή Η-θεο-νόα, δηλαδή η νόηση του Θεού ( ΠλάτωναςΚρατυλος 407b). Πατέρας της Αθηνάς ήταν ο Δίας, και μητέρα της η Θεά της Μήτις. (Η Μήτις για να βοηθήσει το Δία προσέφερε στον Κρόνο ένα βοτάνι που θα τον εξανάγκαζε να ξεράσει τα Θεϊκά παιδιά του που είχε καταπιεί). Η Μήτις σύμφωνα με τον Ησίοδο, ήταν κόρη του Ωκεανού και της Τηθύος. Η Μήτις όπως και η κόρη της Αθηνά, ήταν για τους αρχαίους όχι απλά η Θεά της σοφίας, της φρόνησης και της γνώσης του καλού και του κακού, αλλά και της πονηριάς που ήταν αναγκασμένοι να αντιστρατέψουν οι αδύναμοι άνθρωποι στερούμενοι φυσικών όπλων κατά την διάρκεια της πρωτόγονης εποχής, όταν είχαν να αντιμετωπίσουν στην πάλη της επιβίωσης, τα στοιχεία της φύσης. Σύμφωνα όμως με έναν χρησμό η Μήτις ως σύζυγος του Δία, θα γεννούσε πρώτα μια κόρη (την Αθηνά) και στην συνέχεια έναν γιο που θα ανέτρεπε την εξουσία του Δία, θα γινόταν δηλαδή ότι ακριβώς είχε κάνει Δίας στον πατέρα του Κρόνο. Όταν φυσικά ο Ζευς πληροφορήθηκε τον χρησμό, φοβούμενος μην πάθει ότι και ο πατέρας του Κρόνος, ζήτησε ένα την Γαία ένα βοτάνι το οποίο όποιος το έτρωγε μίκραινε.
Η Γαία φυσικά του το έδωσε, και αυτός το έδωσε αμέσως στην Μήτιδα η οποία ήταν σε εν- Δία- φέρουσα στην Αθηνά να το καταπιεί, λέγοντας πως με αυτό θα έκανε γερά παιδιά. Όταν η Μήτις το κατάπιε άρχισε αμέσως να μικραίνει, και ο Δίας τότε την κατάπιε, μαζί με την Αθηνά την οποία είχε η Μήτις στην κοιλιά της.Ο Δίας από τη στιγμή που κατάπιε τη Μήτιδα κατέκτησε ολόκληρη τη σοφία του κόσμου. Στην συνέχεια όμως από την πολύ... «σοφία», άρχισε να υποφέρει από φρικτούς πονοκεφάλους, τόσο ισχυρούς που δεν άντεχε άλλο. Κάλεσε λοιπόν τον γιο του Ήφαιστο, και του ζήτησε να του ανοίξει το κεφάλι με το τσεκούρι, ώστε να ανακουφιστεί από τον πονοκέφαλο...Παρά τις αντιρρήσεις του ο Ήφαιστος, αναγκάστηκε τελικά να το πράξει, και τότε μέσα από το κεφάλι του Δία ξεπετάχτηκε πάνοπλη η κόρη του Θέα Αθηνά! Κρατούσε ασπίδα, φορούσε περικεφαλαία και κουνούσε απειλητικά το δόρυ της. Το ότι οι αρχαίοι μυθοπλάστες απεικόνισαν την Αθηνά εξερχόμενη πάνοπλη από το κεφάλι του Δία, είναι φυσικά εξαιρετικά συμβολικό. Η νόηση αφορά την λειτουργία του εγκεφάλου από όπου εξήλθε η Αθηνά, ενώ η λογική μας δίνει τα αναγκαία εκείνα όπλα που είναι απαραίτητα στον άνθρωπο για να πολεμήσει στην μάχη της επιβίωσης και της επικράτησης, ώστε να είναι σε θέση να αντεπεξέλθει στις δυσκολίες της ζωής. Η Ασπίδα της Αθηνάς έφερε επάνω της το Γοργώνειο, το κεφάλι της Μέδουσας με τα φιδίσια μαλλιά. Η Μέδουσα στην ασπίδα της Αθηνάς συμβολίζει το διττό αποτέλεσμα της νόησης, που προκύπτει από τις πράξεις μας, οι οποίες μπορούν να προκαλέσουν τόσο το καλό όσο και το κακό βάσει των συνειδητών επιλογών μας. Η Μέδουσα συμβολίζει τις φοβίες τα πάθη και το σκοτεινό τμήμα του ασυνείδητου. Η Αθηνά φέρνει τη λογική και την συνείδηση, που είναι το ακριβώς το αντίθετο της παραλυτικής απραξίας της Μέδουσας(παραλύει όποιον την κοιτάξει). Εάν δεν αναπτύξουμε την λογική και την συνείδηση μας, δεν αναπτύξουμε δηλαδή αντιστάσεις (ασπίδα) στο παράλογο και στη κυριαρχία του ασυνείδητου και της ύλης έναντι της διάνοιας, τότε υποβιβαζόμαστε στην ζωώδη κατάσταση. Ο συμβολισμός είναι προφανής, η δύναμη της νόησης έχει πάντα δύο όψεις...! 

Η Αθηνά έφερε δίπλα της τυλιγμένο ένα φίδι. Το φίδι είναι ένα επαναλαμβανόμενο αρχετυπικό σύμβολο συνοδεύει όλες τις θηλυκές θεότητες συνεπώς και τη Μεγάλη Μητέρα. Τυλιγμένο γύρω από οποιοδήποτε αξονικό σύμβολο, συμβολίζει την αφύπνιση της ψυχής και την ροή της ενέργειας στο σώμα. Γενικά το φίδι ως σύμβολο είναι τόσο ηλιακό όσο και σεληνιακό. Συμβολίζει τόσο την ζωή όσο και τον θάνατο. Την σοφία αλλά και την εξάρτηση από τα πάθη, την θεραπεία (Ασκληπιός) όσο και το δηλητήριο. Είναι φαλλικό σύμβολο, η δημιουργική αρσενική δύναμη, «ο σύζυγος όλων των γυναικών».Ζώντας στο έδαφος σχετίζεται με τον κάτω κόσμο του σκότους, συμβολίζοντας τις μαγικές δυνάμεις, και τη μαγεία που κατέχουν οι αόρατες δυνάμεις. Ως τέτοιο είναι εχθρός του ήλιου και αντιπροσωπεύει τις σκοτεινές δυνάμεις στο ανθρώπινο γένος. Κατ’ αυτό τον τρόπο το φως και το σκοτάδι, το θετικό και το αρνητικό, βρίσκονται σε σύγκρουση, όπως ο Δίας και ο Τυφώνας, ο Απόλλωνας και ο Πύθωνας κλπ. Ως έρπων συμβολίζει το πνεύμα που διαπερνά τα πάντα, είναι η εσωτερική φύση του ανθρώπου και η συνείδηση.Δεν είναι τυχαίο πως τα Φίδια αλλά και οι Δράκοι εμφανίζονται ως φρουροί των ναών, φύλακες της εσωτερικής γνώσης και όλων των σεληνιακών θεοτήτων.
Η Ε.Π. Μπλαβάτσκυ λεει πως, φυσιολογικά, το φίδι συμβολίζει την αποπλάνηση της δύναμης από την ύλη (του Ιάσονα από την Μήδεια, του Ηρακλή από την Ομφάλη, του Αδάμ από την Εύα), ενσαρκώνοντας την εμμονή του κατώτερου στο ανώτερο, του «πρότερου» στο «τελικό».
Ένα άλλο σύμβολο της Αθηνάς είναι το ιερό πουλί της, η Γλαύκα (κουκουβάγια). Η κουκουβάγια είναι νυχτόβιο πτηνό το οποίο έχει εξαιρετική όραση. Η Γλαύκα συμβολίζει την σοφία που επιτυγχάνεται με την «εις εαυτόν διείσδυση», ...η οποία μπορεί να επιτευχθεί μόνο μακριά από το φως της ημέρας και την φασαρία, όταν ο άνθρωπος απομονώνεται από το περιβάλλον. Για αυτό τον λόγο και «η γλαύκα της Αθηνάς πετάει μόλις η μέρα γείρει προς την δύση της...».Δεν είναι φυσικά καθόλου τυχαίο, πως οι μυήσεις κατά την διάρκεια των μυστηριακών τελετών γινόταν πάντα νύχτα κάτω από το φως των δαυλών.Την Αθηνά θα την συναντήσουμε και αργότερα όταν θα γίνει λόγος για τα μήλα των Εσπερίδων, πρώτα όμως πρέπει να γίνει αναφορά στον Προμηθέα.

O Προμηθέας ήταν γιος του Τιτάνα Ιαπετού και της Ωκεανίδας Ασίας. Αδέλφια του ήταν οι Επιμηθέας, ο Άτλας και ο Μενοίτιος. Το όνομά του σημαίνει αυτός που πρώτα σκέφτεται και μετά πράττει. Παράγεται από την πρόθεση «προ» και το ρήμα «μανθάνω και σημαίνει «συνετός», «προνοητικός».Κατά τη διάρκεια της Τιτανομαχίας ο Προμηθέας πήρε το μέρος Δία, και γι' αυτό δεν τιμωρήθηκε όπως οι άλλοι Τιτάνες με εγκλεισμό στα Τάρταρα. Η συμβολή του στην εξέλιξη του ανθρώπινου γένους ήταν καταλυτική. Σύμφωνα με τον Λουκιανό, ο Προμηθέας την εποχή της Τιτανομαχίας, δημιούργησε με την αρωγή της θεάς Αθηνάς τον πρώτο άνθρωπο (το Χρυσό Γένος) από πηλό και φωτιά, και κατ’ εικόνα και ομοίωση των Θεών. (1) Τα ζώα δημιουργήθηκαν την ίδια περίοδο από την μίξη υλικών της Γης και της φωτιάς. Η δημιουργία των όντων και του ανθρώπου έγινε μέσα στη γη. Όταν κλήθηκαν όλα τα όντα της Γης να βγουν στο φως, ανατέθηκε στον Προμηθέα και στον Επιμηθέα να δώσουν στο κάθε ον τα χαρακτηριστικά που έπρεπε να έχει. Ο Επιμηθέας έπεισε τον αδελφό του να του επιτρέψει να αναλάβει μόνος αυτή τη δουλειά. Όταν όμως έφτασε στο τέλος η ώρα του Ανθρώπου, δεν είχε μείνει κανένα προτέρημα να του χαρίσει .
Αντιλαμβανόμενος ο Προμηθέας το σφάλμα του Επιμηθέα και βλέποντας την αδυναμία του ανθρώπινου γένους απέναντι στη φύση, αποφάσισε να του χαρίσει τη φωτιά, την οποία πήρα από το εργαστήριο του Ήφαιστου, τοποθετώντας την σε ένα κούφιο καλάμι.
Ο Προμηθέας έμαθε τους ανθρώπους όχι μόνο να ελέγχουν τη φωτιά, αλλά να κατασκευάζουν επίσης εργαλεία, και τους έμαθε τις Επιστήμες και τα Γράμματα. Τέλος για να είναι ικανοποιημένοι οι Θεοί μαζί τους, τους έμαθε να τους λατρεύουν κάνοντας θυσίες σε αυτούς.
Όταν όμως τέθηκε το ζήτημα ποιο κομμάτι του θυσιασμένου ζώου ανήκει στους Θεούς και ποιο στους ανθρώπους, ο Προμηθέας σκέφτηκε ένα κόλπο για να βοηθήσει τους ανθρώπους.
Στη μια μεριά έβαλε τα κόκαλα των ζώων αλειμμένα με λίπος, και στην άλλη το κρέας τυλιγμένο μέσα σε δέρμα και κάλεσε τον Δία να διαλέξει το κομμάτι που θα άξιζε τους Θεούς. Ο Δίας ξεγελάστηκε από τα γυαλιστερά κόκαλα και τα διάλεξε, αφήνοντας το κρέας και το δέρμα στους ανθρώπους.
Στην συνέχεια φυσικά ο Δίας διαπίστωσε το τέχνασμα του Προμηθέα, και ζήτησε από τον Ήφαιστο να φτιάξει μια Γυναίκα. Έτσι δημιουργήθηκε η πρώτη γυναίκα η Πανδώρα, από γη και νερό.
Το όνομα αυτό το πήρε διότι ως δημιούργημα Θεού, έλαβε πολλά δώρα από όλους τους Θεούς. Ένα από αυτά τα δώρα ήταν ένα πιθάρι, το οποίο όμως δεν έπρεπε να ανοίξει. Ο Ερμής την οδήγησε στον αδελφό του Προμηθέα τον Επιμηθέα (ετυμολογικά αυτός που σκέφτεται μετά τις πράξεις του), ο οποίος παρά την συμβουλή του αδελφού του να μην δεχτεί δώρο από τον Δία, την έκανε γυναίκα του.
Όταν η Πανδώρα άνοιξε το πιθάρι που της είχαν χαρίσει οι Θεοί, ξεχύθηκαν όλα τα δεινά των ανθρώπων, καθώς έως τότε οι άνθρωποι που ζούσαν στη γη δεν γνώριζαν από το κακό τους πόνους και τις αρρώστιες . Την τελευταία στιγμή όμως η Πανδώρα πρόλαβε να κλείσει το πιθάρι και έμεινε μέσα η ελπίδα για το ανθρώπινο γένος. Η Πανδώρα στο μύθο του Προμηθέα συμβολίζει την αρχή του κακού για τον άνθρωπο. Δημιουργήθηκε ως αντιστάθμισμα στην ευεργεσία που έκανε ο Προμηθέας να δωρίσει τη φωτιά στους ανθρώπους. Η φωτιά αναγνωρίζεται σαν «θεία δωρεά» και «θεία δύναμη» που την καθιστά όπλο του ανθρώπου και τον κυριότερο παράγοντα πολιτισμού.
Στην συνέχεια ο Δίας θέλοντας να τιμωρήσει εκ νέου τους ανθρώπους, που είχαν γίνει κακοί και άδικοι, προκάλεσε τον κατακλυσμό.
Ο Προμηθέας όπως και πάλι χάλασε τα σχέδια του Δία προειδοποιώντας τον γιο του Δευκαλίωνα, και συμβουλεύοντας τον να φτιάξει μια κιβωτό, να την γεμίσει με εφόδια και ζώα και να μείνει μέσα μαζί με την γυναίκα του Πύρρα, η οποία ήταν κόρη του Επιμηθέα.
Ο Δευκαλίωνας με την Πύρρα όχι μόνο σώθηκαν από τον Κατακλυσμό, αλλά δημιούργησαν και το Τέταρτο Γένος, το Γένος των Ηρώων, αλλά και των Ελλήνων. Αυτό εξόργισε ακόμη περισσότερο τον Δία ο οποίος έδεσε τον Προμηθέα σε βράχο στον Καύκασο, διατάσσοντας έναν αετό να του τρωει το συκώτι κάθε πρωί. Εξαιτίας όμως του γεγονότος της Αθανασίας Προμηθέα, κάθε βράδυ το συκώτι του ανανεωνόταν.

Ο αετός είναι το ιερό πουλί του Δία, καθώς είναι ο Βασιλιάς των αιθέρων, πανόπτης της Γης και των αιθέρων όπως και ο Βασιλιάς των Θεών και ανθρώπων. Ο αετός ο οποίος τρωει το συκώτι του Προμηθέα, ίσως συμβολίζει την νόηση (αετός- πνεύμα) που μπορεί να χαλιναγωγήσει τα πάθη (συκώτι) , αλλά και ότι τα πάθη μπορούν να κρατήσουν δέσμιο τον άνθρωπο (δεσμά του Προμηθέα) .
Σε αυτό το σημείο εμπλέκεται στην ιστορία ο Ηρακλής ο οποίος κατά την διάρκεια του ενδέκατου Άθλου που του είχε ανατεθεί από τον Ευρυσθέα, (αναζήτηση των Μήλων των Εσπερίδων), φτάνει στον Καύκασο σκοτώνει τον Αετό, και ελευθερώνει τον Προμηθέα, δίνοντας έτσι τέλος στο μαρτύριο του. Ο Προμηθέας από ευγνωμοσύνη προς τον Ηρακλή του αποκάλυψε πως θα πάρει τα Χρυσά Μήλα.
Τα μήλα των Εσπερίδων ήταν οι χρυσοί καρποί των δέντρων που βρίσκονταν στον ομώνυμο κήπο. Σύμφωνα με το Φερεκύδη οι μηλιές αυτές είχαν δοθεί ως γαμήλιο δώρο από τη Γη στον Δία και την Ήρα. Η Ήρα φύτεψε τα δέντρα στον κήπο των Θεών, ο οποίος βρισκόταν στη χώρα του Άτλαντα (εκ του α και του τλάν = τα πάντα υπομένοντας) , ο οποίος είχε τιμωρηθεί από τον Δία να κουβαλάει στους ώμους του Ουρανό.Οι κόρες του Άτλαντα έκλεβαν όμως τα μήλα, γι' αυτό και η Ήρα ανέθεσε τη φύλαξή τους στις νύμφες Εσπερίδες και στο δράκοντα Λάδωνα με τα εκατό κεφάλια, ο οποίος ήταν γιος του Τυφώνα και της Έχιδνας.
Στην αρχή της αναζήτησης του ο Ηρακλής συνάντησε τον Νηρέα, «τον σοφό των θαλασσών» ο οποίος είχε το χάρισμα της μαντικής, άλλαζε πολλές μορφές και δεν απαντούσε ευθέως. Ο Ηρακλής κάποια στιγμή από τα λεγόμενα του Νηρέα, κατάλαβε πως ίσως θα έπρεπε να πάει νότια. Καθ’ οδών νίκησε τον γίγαντα Ανταίο (γιο του Ποσειδώνα και της Γαίας) ο οποίος έπαιρνε υπεράνθρωπη δύναμη από την Γη. Ο Ηρακλής κατάφερε να τον νικήσει σηκώνοντας τον στο αέρα, ώστε να μην μπορεί να αντλήσει δύναμη από την Γη. Στην συνέχεια συνάντησε τον Βούσιρη (γιο του Ποσειδώνα και μίας θνητής). Ο Βούσιρης ήθελε να τον θυσιάσει, ο Ηρακλής όμως του ξέφυγε και τελικά σκότωσε αυτός τον Βούσιρη.
Μετά συνάντησε τον Προμηθέα δεσμώτη στο βράχο τον απελευθερώνει σπάζοντας τα δεσμά του, και εκείνος του εξηγεί πώς να βρει και να πάρει τα χρυσά μήλα.
Οι δοκιμασίες για την Εύρεση των μήλων των Εσπερίδων ίσως σχετίζονται συμβολικά με διαδικασίες μύησης , και τα 4 Στοιχεία την Γη, το Νερό, τον Αέρα, την Φωτιά, και την πορεία του ανθρώπου προς την πνευματική και ηθική του«τελείωση».
Το πρώτο εμπόδιο που πρέπει να ξεπεράσει ο Ηρακλής σε αυτό τον άθλο είναι ο Νηρέας (θαλάσσια θεότητα- στοιχείο ΝΕΡΟ) ο οποίος άλλαζε συνεχώς μορφές, συμβολίζοντας ίσως τα διαφορετικά μονοπάτια που μπορεί ο «μαθητής» να ακολουθήσει προς την γνώση.
Στην συνέχεια ο Ηρακλής παλεύει με τον γίγαντα Ανταίο, ο οποίος αντλούσε την δύναμη του από την Γη (στοιχείο ΓΗ) που συμβολίζει ίσωςτην πάλη του πνευματικού ανθρώπου με την προσκόλληση στην ύλη και τον κατώτερο εαυτό του.
Κατόπιν ο Βούσιρης θέλει να θυσιάσει τον Ηρακλή (Θυσία - στοιχείο ΦΩΤΙΑ) ο Ηρακλής όμως σπάει τα δεσμά του και σκοτώνει τον Βούσιρη . Ο αναζητητής εφόσον έχει ήδη «θυσιάσει» το κατώτερο εαυτό του, αναγεννάται σε ένα νέο συνειδησιακό επίπεδο όπου εμφανίζεται η φιλευσπλαχνία, με τη βοήθεια που παρέχει στον Προμηθέα.
Ο Προμηθέας (στοιχείο ΑΕΡΑ- πνεύμα) είναι αυτός που τιμωρείται από τον Δία διότι μετέδωσε τη γνώση σε αμύητους και αυτή σπαταλήθηκε ή κακοποιήθηκε. Ο Προμηθέας ανταμείβει τον Ηρακλή για τη πράξη του και τον συμβουλεύει πώς να βρει τα μήλα, των Εσπερίδων δηλαδή πώς να επιτύχει την πεμπτουσία της«γνώσης». (2)
Στον δρόμο προς τις Εσπερίδες, ο Ηρακλής παίρνει τον Ουρανό στους ώμους του αντικαθιστώντας τον Άτλαντα. Είναι το σημείο που λαμβάνει χώρα μία συμβολική επίσης κίνηση, καθώς σηκώνει το βάρος της ανθρωπότητας, κάτι που θα τον οδηγήσει τελικά στην ανταμοιβή των χρυσών μήλων, τα οποία φύλαγε ο άυπνος δράκος Λάδωνας ο όποιος είχε εκατό κεφάλια.
Ο δράκος τελικά φονεύεται και ο Ηρακλής παρέδωσε τα μήλα τον Ευρυσθέα.
Τα μήλα των Εσπερίδων επιστράφηκαν τελικά από την Αθηνά στον κήπο των Εσπερίδων, καθώς εκεί ήταν η θέση στην οποία έπρεπε να βρίσκονται.

Ο Δράκος με την σειρά του είναι επίσης ένα παγκόσμιο αρχετυπικό σύμβολο. Οι δράκοι είναι οι χθόνιοι φύλακες των πυλών της εσωτερικής γνώσης ενάντια στους οποίους οφείλουν να πολεμήσουν οι ήρωες.
Ο αγώνας με το δράκοντα συμβολίζει τις δυσκολίες που υπάρχουν για να κερδίσει κάποιος τους καρπούς της «εσωτερικής γνώσης». Το σκότωμα του δράκοντα είναι η σύγκρουση ανάμεσα στο φως και στο σκοτάδι. Είναι η τελική νίκη του ανθρώπου ο οποίος πολεμά και υπερνικά τη δική του σκοτεινή φύση, επιτυγχάνοντας αυτογνωσία που τον απελευθερώνει από το πολύ περιορισμένο κέντρο του «εγώ», και την κατάκτηση της υπερσυνειδησιακής εκείνης κατάστασης που του επιτρέπει να βιώσει την «ενότητα των πάντων».
Ο Ηρακλής τέλος συμβολίζει τον αρχετυπικό αλλά μη τελειοποιημένο άνθρωπο που παίρνει στα χέρια του την κατώτερη φύση και την υποβάλλει πρόθυμα σε πειθαρχία, κάτι που θα προκαλέσει τελικά την ανάδυση της Θεϊκής του φύσης.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο ο ήρωας υποβάλλεται σε μερικές συμβολικές δοκιμασίες, η ενδέκατη των οποίων είναι τα χρυσά μήλα των εσπερίδων. Πρέπει να τιθασεύσει τον κατώτερο εαυτό του, να τον πειθαρχήσει και να τον ξεπεράσει, ευθυγραμμίζοντάς τον με το «Εγώ», και να επιστρέψει στην κατοικία του πατέρα του Δία, με τη πολύτιμη συνδρομή της θεάς της σοφίας, Αθηνάς।Πολλοί ερευνητές υποστηρίζουν πως οι (12 όσοι και τα ζώδια) άθλοι του Ηρακλή σχετίζονται επίσης με το Ζωδιακό. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει η Bailey: «σε κάθε ζώδιο εκφράζει τα χαρακτηριστικά του και σε κάθε ζώδιο αποκτά και μια νέα γνώση του εαυτού του και δια της γνώσης αυτής καταδεικνύει τη δύναμη του ζωδίου κι αποκτά τα δώρα που δίνει το ζώδιο (…) καταδεικνύει το γεγονός ότι τα ζώδια επηρεάζουν αλλά δεν ελέγχουν».Στην συνέχεια θα αναδειχθούν οι ομοιότητες όπως επίσης και οι διαφορές του κήπου των Εσπερίδων, με τον αντίστοιχο κήπο της Εδέμ των πρωτόπλαστων της Παλαιάς διαθήκης.
Η αναφορά στον κήπο της Εδέμ, θα είναι σύντομη καθώς είναι περισσότερο ή λιγότερο γνωστή στους περισσότερους (τουλάχιστον σε σχέση με την Αρχαιοελληνική του κήπου των Εσπερίδων).
Στον κήπο της Εδέμ ο Θεός δημιουργεί την φύση, τον Αδάμ και την Εύα, όπου ζούσαν σε κατάσταση ευδαιμονίας και μακαριότητας. Ο Θεός τους προειδοποιεί πως απαγορεύεται να φάνε τον καρπό του δέντρου της γνώσης, διότι εάν το κάνουν αυτό θα πεθάνουν. (Θα πρέπει εδώ να σημειωθεί πως στην αφήγηση της Παλαιάς Διαθήκης δεν γίνεται πουθενά λόγος για μήλο αλλά μόνο για δέντρο της γνώσης του καλού και του κακού) .
Αντίθετα η φωνή της γης ο Όφις, τους είπε πως εάν έτρωγαν από τον καρπό του δέντρου της γνώσεως, θα τους «άνοιγαν τα μάτια» και θα γίνονταν σαν τον Θεό...

Η συνέχεια γνωστή η Εύα απλώνει το χέρι τρωει τον καρπό προσφέρει και στον Αδάμ, και τότε «διανοίχθησαν οι οφθαλμοι των δυο και έγνωσαν ότι γυμνοί ήσαν και έραψαν φύλλα συκής και εποίησαν αυτοίς περιζώματα» (Γεν. γ’ ) Όταν έγινε αυτό ο Θεός τους έντυσε με δερμάτινους χιτώνες, τους έδιωξε από τον Παράδεισο και όρισε τα Χερουβείμ να φυλάνε το δέντρο.
Οι ομοιότητες του κήπου των Εσπερίδων με τον αντίστοιχο κήπο της Εδέμ είναι προφανείς.
Και στις δυο αναφορές γίνεται λόγος για ένα κήπο μακαριότητας. Στον κήπο της Εδέμ, έχουμε το Δέντρο της γνώσεως του καλού και του κακού, και το φίδι το οποίο εκπροσωπεί τον πειρασμό και το κακό. Στον ενδέκατο άθλο του Ηρακλή υπάρχει επίσης ο Θεϊκός κήπος, με τα χρυσά μήλα και ο δράκος Λάδων που φυλάει τα μήλα..
Στην περίπτωση όμως του κήπου της Εδέμ το δέντρο βρισκόταν εκεί που κατοικούσαν οι πρωτόπλαστοι, στο μέσο του Παραδείσου, ενώ στην περίπτωση του αρχαιοελληνικού μύθου ο ήρωας χρειάστηκε να περάσει πολλές δοκιμασίες ώσπου να βρει τελικά τον τόπο όπου φύτρωναν τα μήλα.Και στις δύο αναφορές οι καρποί είναι θεϊκής προέλευσης, και η γνώση είναι κλεμμένη από τον Θεό. Αυτό σημαίνει πως αυτή δεν μπορεί να είναι έργο του ανθρώπου, διότι σε οποιαδήποτε έργο του ανθρώπου η γνώση προϋποτίθεται.
Στη Γένεση ο καρπός δημιουργήθηκε από το Θεό και βρίσκονταν στο μέσο του Κήπου που εκείνος έφτιαξε, στην αρχαία ελληνική ιστορία τα χρυσά μήλα δόθηκαν από τη Θεά Γαία ως δώρο σε γάμους Θεών।Τέλος και στις δύο αναφορές με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, οι καρποί παρέμειναν εκεί όπου βρίσκονταν। Στην ιστορία της παλαιάς Διαθήκης ο καρπός του δέντρου της ζωής έμεινε στον Παράδεισο με φύλακες τα Χερουβείμ και στον αρχαιοελληνικό επιστράφηκαν στον κήπο των Εσπερίδων από τη Θεά Αθηνά. Ταυτόχρονα όμως ανάμεσα στην Αρχαιοελληνική και στην Ιουδαϊκή μυθικοθρησκευτική αντίληψη υπάρχει μεγάλη διαφορά όσο αφορά το κοσμοϊστορικό γεγονός την προσέγγισης της γνώσεως. Στην Παλαιά διαθήκη, η γνώση συνιστά έκθεση του ανθρώπου στον κόσμο. Μέσα τον οποίο ο άνθρωπος εκτίθεται και νοιώθει γυμνός και ξένος, είναι δηλαδή «διάφορος του κόσμου».Στην αρχαία Ελλάδα η γνώση συνιστά θέση του ανθρώπου στον κόσμο. Ο άνθρωπος εντίθεται και νοιώθει οικείος, δηλαδή όμοιος του κόσμου. Στην περίπτωση της Παλαιάς διαθήκης επειδή ο άνθρωπος ντρέπεται τον ντύνει ο Θεός. Στην αρχαίο Ελληνική παράδοση, ο άνθρωπος ντύνεται μόνος του επειδή κρυώνει. Στην βίβλο η γνώση συνιστά γεγονός καθοριστικό του ανθρώπου ως ανθρώπου. Εδώ ο άνθρωπος δεν είναι απλώς ένα νοήμων ζώο, όπως στην Ελληνική αντίληψη. Η γνώση βγάζει το άνθρωπο από τον παράδεισο και τον εκθέτη στην Γη. Άρα η γνώση συνιστά την εγκόσμια μοίρα του ανθρώπου, το πεπρωμένο του. Είναι ένα όν που όχι μόνο βαίνει στην γη αλλά την υπερβαίνει, λόγω του ότι η «αρχή» του βρίσκεται αλλού. Συνεπώς ζει την ζωή του ως έκπτωτος.
Αντίθετα η γνώση της Ελληνικής μυθολογίας βγάζει τον άνθρωπο από τα σπήλαια και τον θέτει στην πόλη. Άρα πρόκειται περί του όντως που από «φύση»γίνεται ιστορία. Θα πρέπει όμως σε αυτό το σημείο να αναφέρω, πως σύμφωνα επίσης και με την μετέπειτα αρχαιοελληνική μεταφυσική άποψη (βλέπε Πυθαγόρειους, Ορφισμό, Πλάτωνα κ.λ.π) ο άνθρωπος έχει υπερκόσμια αρχή : «Της Γης παιδί είμαι και του έναστρου Ουρανού. Το γένος μου είναι βεβαίως ουράνιο». Αυτή η θέση εκφράστηκε κυρίως με τον Ορφισμό στον Ελληνικό κόσμο, εισάγοντας το στοιχείο του μυστικισμού και του δυϊσμού ψυχής-σώματος, του πνεύματος και ύλη. Επιστρέφοντας στην διαφορές της Αρχαιοελληνικής και της Ιουδαϊκής παράδοσης, μυστικισμού και του Πριν τους Ορφικούς, και σύμφωνα με την Ομηρική άποψη, η ψυχή ήταν μια σκιά που εγκατέλειπε τον νεκρό τη στιγμή του θανάτου για να οδηγηθεί στο Βασίλειο του Άδη. Οι Ορφικοί υποστήριζαν ότι η ψυχή είναι αυτό που υποκινεί τον άνθρωπο, η αρχή όλων, ενώ το σώμα η φυλακή της ψυχής, κάτι που πέρασε και στον Χριστιανισμό. Πίστευαν ότι η ψυχή είναι θεϊκή και ενσαρκώνεται στην Ελληνική αντίληψη την ενοχή της γνώσεως την παίρνει επάνω του ο Προμηθέας, ενώ ο άνθρωπος χρησιμοποιεί την γνώση προς όφελος του.
Ο Προμηθεικός άνθρωπος είναι αυτός που αναπτύσσει τις «τέχνες» ώστε να καταστήσει πιο άνετη την διαβίωση του. Για αυτό υπάρχει και παραλληλία ανάμεσα στον Προμηθέα και στον Ηρακλή. Ο Προμηθέας χρησιμοποιεί την δύναμη του μυαλού του για να παράγει έργο. Για την ίδια παραγωγή έργου ο Ηρακλής χρησιμοποιεί την μυική του δύναμη.
Η αμαρτία στην Παλαιά διαθήκη μαρτυρεί την απομάκρυνση από τα μέτρα και τις εντολές του Θεού. Αντίθετα στην αρχαίο Ελληνική κοσμοαντίληψη η ύβρις συντελείται όταν υπάρχει εκούσια απομάκρυνση από τα μέτρα του ανθρώπου. Όταν δηλ. ο άνθρωπος αποπειραθεί την υπέρβαση των ορίων της θνητότητας του. Η αμαρτία προκύπτει από την θεοκεντρική αντίληψη. Η ύβρις προκύπτει από την ανθρωποκεντρική αντίληψη.
Ωστόσο οι δύο έννοιες δεν είναι άσχετες μεταξύ τους εφόσον αφορούν αμφότερες τόσο τον Θεό όσο και τον άνθρωπο. Στην Θεοκεντρική αντίληψη η σχέση είναι αμαρτωλού- αναμάρτητου. Στην ανθρωποκεντρική είναι θνητού – αθανάτου. Η σχέση αυτή είναι εφικτή εφόσον μόνο ο άνθρωπος μπορεί να σκέπτεται διαθέτει αυτογνωσία και δρα ως Θεός.
Η γνώση της θνητότητας αφενός οριοθετεί τον άνθρωπο, και αφετέρου ξεχωρίζει τον άνθρωπο από το υπόλοιπο ζωικό βασίλειο οριοθετώντας όλες τις άλλες. Είναι η συνειδητοποίηση του πεπερασμένου σε σχέση με το άπειρο, του Θεϊκού με το ανθρώπινο, άρα σηματοδοτεί τον πνευματικό άνθρωπο και τις μεταφυσικές του ανησυχίες.
Με την γνώση αυτή ο άνθρωπος αποκτά εκείνη την πνευματική δύναμη η οποία υπερβαίνει κάθε άλλη φυσική δύναμη, για αυτό και στο τέλος αυτός ο αδύναμος και ο γυμνός υποτάσσει τις φυσικές δυνάμεις όσο ισχυρές και εάν είναι.
Αυτή του η ικανότητα του γεννά την ικανότητα να γίνει Θεός. Ο άνθρωπος όμως είναι υπαρξιακά πεπερασμένος σε σχέση με την αιωνιότητα από την οποία προήλθε για αυτό τον λόγο καθίσταται εν τέλη θύμα και τιμωρείται.
Με την γνώση ο άνθρωπος τον καθίσταται ικανός να έχει αντίληψη του χρόνου και κυρίως της θνητότητας του. Σε αυτή την γνώση υποκρύπτεται το οντολογικό πρόβλημα της ανώτερης ανθρώπινης φύσης που αφυπνίζεται από την ζωώδη κατάσταση των ενστίκτων, σε ένα αυτόνομο όν που δημιουργεί με την γνωσιολογική του ικανότητα την ιστορία και τον πολιτισμό. (3)

Ο κάθε άνθρωπος επαναλαμβάνει ξεχωριστά τις πρώτες στιγμές της ζωής του την ίδια αγωνία με αυτή της ανθρωπότητας στα πρώτα της βήματα...
Αυτό γίνεται κάθε φορά που ο κάθε ένας από εμάς την στιγμή της γέννησης του έρχεται σε ύπαρξη, ξένος γυμνός και απροστάτευτος, κλαίγοντας λόγω της απώλειας της μακαριότητας και της ευδαιμονίας της μητρικής μήτρας . Το «να υπάρχεις» αποτελεί το ύψιστο θαύμα, μία μοναδική ευκαιρία παρόλες τις δυσκολίες της επιβίωσης. Δημιουργεί όμως ταυτόχρονα την συνθήκη του αναπόφευκτου και του τέλους της ζωής. Η ύπαρξη γεννάει την χαρά και η χαρά την αγωνία. Όπως αναφέρει ο Καζαντζάκης: «Eυτύς ως γεννηθούμε, αρχίζει κι η προσπάθεια να δημιουργήσουμε, να συνθέσουμε, να κάμουμε την ύλη ζωή' κάθε στιγμή γεννιούμαστε. Γι' αυτο πολλοί διαλάλησαν: Σκοπός της εφήμερης ζωής είναι η αθανασία.
....Υπάρχει νίκη; Υπάρχει νικημός; Το σώμα μας θα σαπίσει, θα ξαναγυρίσει στο χώμα, μα Εκείνος που μια στιγμή το διαπέρασε τι θα γίνει;
....Το βαθύ, ανθρώπινο χρέος μας είναι όχι να ξεδιαλύνουμε και να φωτίσουμε το ρυθμό της πορείας του Θεού, παρά να προσαρμόσουμε, όσο μπορούμε, μαζί του το ρυθμό της μικρής, λιγόχρονης ζωής μας.
Ένας βώλος λάσπης είναι η ανθρωπότητα, τέτοιος βώλος λάσπη είναι ο καθένας μας. Ποιο είναι το χρέος μας; Να μαχόμαστε ν' ανθίσει ένα μικρό λουλούδι απάνω στο λίπασμα τούτο της σάρκας και του νου μας..».

Σημειώσεις
1. Σύμφωνα με τον Πλάτωνα οι πρώτοι άνθρωποι ήταν όντα που είχαν σχήμα σφαιρικό, ενώ διακρίνονταν σε τρία γένη το αρσενικό, το θηλυκό και το μεικτό. Αργότερα ο Δίας επειδή εξοργίστηκε από την αλαζονεία τους και φοβήθηκε τη δύναμή τους, τα χώρισε στα δύο, δημιουργώντας τα δύο γνωστά μας φύλα, αρσενικό και θηλυκό.
२. Ο αποσυμβολισμός που περιγράφω είναι δικής μου επινόησης βάση της προσωπικής μου οπτικής και αντίληψης.

३.Τα μήλα των Εσπερίδων, Μαλεβίτσης Χρήστος .

Το διαβάσαμε από το: Ο "ΜΥΣΤΙΚΟΣ" ΚΗΠΟΣ ΤΗΣ ΓΝΩΣΗΣ... http://thesecretrealtruth.blogspot.com/2013/11/blog-post_2662.html#ixzz2nqyuqr7E