Χρόνια Πολλά!... Καλές Γιορτές!...

Χρόνια Πολλά!... Καλές Γιορτές!...

Posted: 27 Dec 2013 08:00 AM PST

Γράφει η Γωγώ Ατζολετάκη
Ηθοποιός - Συγγραφέας
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!... ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ!...
Τι Χριστούγεννα και τα φετεινά!...
Χριστούγεννα της οδύνης και του σπαραγμού.
Της απόγνωσης και της απελπισίας.

Της μαυρίλας… και μιας πίκρας ριζωμένης τόσο βαθειά στις καρδιές αυτού του πολύπαθου λαού… πλοκάμια πίκρας που μακραίνουν και απλώνονται, για να συναντήσουν την πείνα του ’41, τον ξερριζωμό της Μικρασιατικής καταστροφής, τη μοναξιά του ’21, και τους σκυφτούς ραγιάδες, που 400 χρόνια ένοιωθαν την αχνιστή και διψασμένη για αίμα ανάσα του Τούρκου στο σβέρκο τους.

Υπόδουλοι πάλι οι Έλληνες! Αδούλωτοι, αλλά σκλάβοι.
Σιδεροδέσμιοι πάλι οι Έλληνες! Με ξεκλείδωτες τις χειροπέδες, αλλά με βαρειές μπάλες κατάδικου στα πόδια.

Πρόσφυγες πάλι οι Έλληνες! Στην ίδια τους την πατρίδα άστεγοι, εγκαταλελειμμένοι και υπηρέτες ξένων αφεντάδων.

Κι όμως, πλημμύρισε από ευχές αυτές τις μέρες η λεηλατημένη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας.

Χρόνια πολλά!... Καλές γιορτές!...
Πλημμύρισε κι η χώρα, κι ο παγωμένος αέρας της χώρας, και η αιθαλομίχλη του παγωμένου αέρα της χώρας… και τα εκράν των τηλεοράσεων της χώρας.

Ευχές απλές, ευχές με καμπανούλες και αγιοβασιλιάτικα σκουφάκια, ευχές αν-φας, ευχές προφίλ, ευχές χλιδάτες για γκλαμουράτα ρεβεγιόν, ευχές με στρας και μαύρες βραδινές τουαλέτες, ευχές με σινιέ γόβες στιλέτο και αφράτες οικολογικές γούνες…
Όλοι χαρούμενοι, όλοι απαστράπτοντες, όλοι στο πνεύμα της Μεγάλης γιορτής.

Χρόνια πολλά!... Καλές γιορτές!...
Ευχές που εκστομίστηκαν με ευφρόσυνη διάθεση και από τα χείλια των αξιωματούχων της κυβέρνησής μας… της λαοπρόβλητης και κοσμαγάπητης κυβέρνησης, που ορίζει την τύχη, τη φτώχια μας και την κακομοιριά μας εδώ και ενάμισι χρόνο.

Καλές γιορτές!...
Άραγε σε ποιους απευθυνόταν αυτή η ευχή;… Μέγα το ερώτημα, κι ακόμα μεγαλύτερος ο προβληματισμός.
Όχι βέβαια σ’ αυτούς που εξέδραμον μετά περισσής σπουδής, για να νοιώσουν το υπέρτατο θαύμα της ενσάρκωσης του Σωτήρος… στη Βιέννη, στην Κουάλα Λουμπούρ, ή στα ημεδαπά και αλλοδαπά χιονοδρομικά κέντρα… (καθότι, ως γνωστόν, αν δε ροβολήσεις πίστα του σκι, Θεάνθρωπος δεν γεννιέται).

Όχι! Η διαβόητη ευχή «Καλές γιορτές» δεν απευθυνόταν σ’ αυτούς. Αυτοί είχαν και εξακολουθούν να έχουν Καλές γιορτές.

Διότι όλοι αυτοί ουδόλως προβληματίστηκαν πώς θα ζεστάνουν το κοκκαλάκι τους στα σαλέ των Άλπεων. Ούτε μέτραγαν τα ψιλά τους για να ’χουν ένα φαγητό της προκοπής στο χριστουγεννιάτικο τραπέζι τους. Ούτε βεβαίως περίμεναν από το Δήμο να τους στείλει ένα κουτί με κουραμπιέδες, για να μυρίσουν Χριστούγεννα.

Αυτό το «Καλές γιορτές», οι αξιωματούχοι της κυβέρνησής μας (αυτής της κυβέρνησης που έχει εξοντωθεί για να μας βγάλει από το βάλτο του χαμού), το απηύθυνε στους ευτυχείς «σωσμένους» αυτής της χώρας.

Στους δύο και παραπάνω εκατομμύρια ανέργους.
Στους εργαζόμενους, αλλά απλήρωτους.
Σ’ αυτούς που καίνε καρέκλες για να ζεσταθούν.
Σ’ αυτούς που καίγονται κι οι ίδιοι στην προσπάθειά τους να ζεσταθούν.
Σ’ αυτούς που πεθαίνουν στο δρόμο, γιατί δεν υπάρχει διαθέσιμο νοσοκομειακό ή το μόνο υπάρχον είναι χαλασμένο.
Σ’ αυτούς που έχουν χάσει τον ύπνο τους από τον τρόμο μήπως χάσουν το σπίτι τους.
Σ’ αυτούς που κολυμπούν στα θολά νερά της κατάθλιψης κι η κάθε μέρα που ξημερώνει είναι «μια νέα τυραννία» (για να θυμηθούμε και τον Αλεξανδρινό).
Και σ’ αυτούς, που περίμεναν από το Δήμο και την Εκκλησία να τους δώσει ένα κουτί με κουραμπιέδες για να μυρίσουν Χριστούγεννα.

Σ’ αυτούς απευθυνόταν η ευχή «Καλές γιορτές». Μόνο που για όλους αυτούς, αγαπητοί κύριοι της κυβέρνησης, οι γιορτές ΔΕΝ ήταν καλές. Γιατί με παγωμένη και ρημαγμένη καρδιά, δεν μπορείς να νιώσεις τη χαρά της γιορτής.

Τι ντροπή ! Τι ανερυθρίαστη ηθική κατάπτωση !... Πόσο μεγάλη η αμαρτία να εμπαίζεται και να σταυρώνεται με τόσο επαίσχυντο τρόπο ένας ολόκληρος λαός!...

Άραγε, λάβατε κι εσείς, αγαπητοί κύριοι της κυβέρνησης, το μήνυμα της Ταπεινοφροσύνης, της Συναδέλφωσης και της Αγάπης που εξέπεμψε η γέννηση του Σωτήρος ;… Θα μου πείτε, «Σωτήρες» εσείς, δύσκολο να πάρετε μαθήματα από έναν άλλο Σωτήρα.

πηγή 

Οι Τούρκοι ζητάνε το λείψανο του Αγίου Νικολάου (santa claus για τους δυτικους) από τον Πάπα!!!

Οι Τούρκοι ζητάνε το λείψανο του Αγίου Νικολάου (santa claus για τους δυτικους) από τον Πάπα!!! Posted: 27 Dec 2013 09:00 AM PST Μια σου… πετάγεται «έθνος» που δηλώνει «μακεδονικό», μια σου «βαφτίζουν» τουρκικά όσα ο ελληνισμός δημιούργησε στο διάβα των αιώνων σε περιοχές που βρέχονται από το Αγαίο και όχι μόνο,διότι κάποτε, απολίτιστα στίφη κατέλαβαν απλώς εδάφη. Γενικώς όλοι διεκδικούν και όσο δεν λες κάτι ως χώρα, έστω χιουμοριστικά, θα συνεχίζουν να το κάνουν. Οι κανόνες των διεθνών σχέσεων δεν αλλάζουν.  Του Δρ. Γεωργίου Κ. Φίλη  Γράμμα λοιπόν στον Πάπα Φραγκίσκο, φέρεται να έχει στείλει το επονομαζόμενο Συμβούλιο Ειρήνης του… Santa Claus της Τουρκίας με μία απίστευτη απαίτηση, την επιστροφή των λειψάνων του Αγίου Νικολάου (στην δυτική παράδοση Santa Claus)! Το γνωρίζατε ότι υπάρχει τέτοιος οργανισμός στην γείτονα; Εμείς πάντως όχι. Σύμφωνα λοιπόν με τον πρόεδρο του Συμβουλίου Ειρήνης (τίτλος και αυτός…) Μουαμάρ Καραμπουλούτ, αναμένεται από τον Πάπα να δώσει το πράσινο φως για την μεταφορά των λειψάνων του Αγίου Νικολάου στην Τουρκία από το Μπάρι της Ιταλίας στην οποία βρίσκεται ο τάφος του. Ο αγώνας των υποστηριχτών του Santa Claus στην Τουρκία έχει ξεκινήσει το 1995 και σύμφωνα με τον Μ. Καραμπουλούτ υπάρχει υποστήριξη και από «κυβερνητικούς οργανισμούς της χώρας».  Να υπενθυμίσουμε λοιπόν, ότι ο Άγιος Νικόλαος ο «Μυροβλύτης»γεννήθηκε το 270 μ.Χ. στα Πάταρα της Λυκίας στην Μικρά Ασία και αποδήμησε εις Κύριον στις 6 Δεκεμβρίου του έτους 343. Ως Αρχιεπίσκοπος Μύρων, αγωνίστηκε για την πίστη του, τους συνανθρώπους του και βασανίστηκε την περίοδο των διωγμών του Διοκλητιανού, για να επανέλθει στην θέση του από τον Μέγα Κωνσταντίνο. Σύμφωνα δε με γραπτά κείμενα, τα θαύματα του Αγίου Νικολάου συνέβαλαν στο να σωθούν πολλοί άνθρωποι και να πιστέψουν ακόμα περισσότεροι. Το 325 μ.Χ. έλαβε μέρος στην Α’ Οικουμενική Σύνοδο της Νίκαιας και αποτέλεσε σφοδρό πολέμιο του Αρειανισμού.  Τα λείψανά του διατηρήθηκαν στα Μύρα της Λυκίας έως το έτος 1087 όταν εκλάπησαν και μεταφέρθηκαν στο Μπάρι της Ιταλίας. Υπενθυμίζουμε, ότι πρόκειται για τα χρόνια της μεγάλης αναρχίας στην Βυζαντινή Μικρά Ασία, όταν μετά την μάχη του Ματζικέρτ (1071), το ένα μετά το άλλο τα «θέματα» (οι διοικητικές περιοχές του Βυζαντίου)έπεφταν στα χέρια των Σελτζούκων Τούρκων, με αποτέλεσμα κάθε έννοια τάξης να έχει καταλυθεί, κατάσταση η οποία κράτησε για μεγάλο χρονικό διάστημα έως ότου ο Αλέξιος Κομνηνός να καταφέρει να συμμαζέψει… τα ασυμμάζευτα. Ως γνωστόν, η μνήμη του Αγίου Νικολάου εορτάζεται στις 6 Δεκεμβρίου τόσο για την Ελληνορθόδοξη όσο και για την Ρωμαιοκαθολική εκκλησία.   Αναφορικά με τη σύνδεσή του Αγίου Νικολάου με τον… συμπαθή ευτραφή γεράκο ο οποίος με την κόκκινη στολή έρχεται από τον βορρά για να φέρει τα δώρα στα παιδιά (φιγούρα που βρίσκει τις απαρχές της σε διαφημιστική καμπάνια πασίγνωστου αμερικανικής προέλευσης αναψυκτικού κατά τη διάρκεια του μεσοπολέμου), τα πράγματα είναι απλά, στη Δύση η εορτή του Santa Claus είναι αυτή του Αγίου Νικολάου. Στον ελληνισμό φυσικά η φιγούρα ταυτίζεται με τον Άγιο Βασίλειο. Κλείνουμε τη συγκεκριμένη ανάρτηση με δύο επισημάνσεις:  Πρώτον, με την γνωστή τους τακτική οι ένοικοι (τζαμπατζήδες για την ακρίβεια) της Μικράς Ασίας βαφτίζουν οτιδήποτε υπήρξε πριν από αυτούς στον χώρο τον οποίο καταπατούν ως τούρκικο. Μέσα στο συγκεκριμένο πλαίσιο, οι απόγονοι των Οθωμανών και λάτρεις του «κόκκινου Σουλτάνου» (Αμπντούλ Χαμίτ Β’) θέλουν να τεθούν τα λείψανα του Αγίου Νικολάου υπό τον έλεγχό τους (ακόμα και εάν κάποιος ισχυριστεί ότι θα επιστραφούν στο Οικουμενικό Πατριαρχείο),για να εξαφανιστούν σε εύθετο χρόνο μαζί με όλα τα άλλα κατάλοιπα της Ελληνορθοδοξίας. Δεν θα μπορούσαμε ποτέ να διανοηθούμε ότι προκαθήμενος της Καθολικής Εκκλησίας θα επέτρεπε μία τέτοια κίνηση προς ανθρώπους οι οποίοι το τελευταίο διάστημα όπου βρούνε Βυζαντινή εκκλησία με το όνομα Αγία Σοφία την μετατρέπουν τζαμί (για παράδειγμα τον καθεδρικό ναό της Τραπεζούντας και το ναό στον οποίο έλαβε χώρα η Α’ Οικουμενική Σύνοδος στη Νίκαια). Ενώ η τελευταία τους ενασχόληση, αφορά τους ναούς – κοσμήματα στην Κωνσταντινούπολη, όπως αυτόν της Μονής Στουδίου και φυσικά τη Μητέρα όλων των Εκκλησιών, την Αγία Σοφία.  Δεύτερον, παρά το γεγονός ότι είναι σίγουρο ότι όλα αυτά αποτελούν ευσεβείς (ή μήπως ασεβείς…) πόθους των νεοθωμανών, να υπενθυμίσουμε ότι πρόκειται για τον Άγιο Προστάτη του Πολεμικού Ναυτικού και των απανταχού Ελλήνων ναυτικών, η ελληνική κυβέρνηση η οποία φανταζόμαστε πως εξακολουθεί να έχει ιδιαίτερες ευαισθησίες στα εθνικά θέματα, αλλά και στη σημειολογία κάποιων πραγμάτων, καλό θα ήταν να δείξει κάποια προσοχή στο ζήτημα αυτό. Όπως το Ναυτικό ποτέ δεν παραδόθηκε στον Οθωμανό – ούτε και σε κανέναν άλλον φυσικά – και πάντα κατίσχυσε των αντιπάλων του, έτσι και Άγιος Προστάτης του καλό θα ήταν να μείνει – προς το παρόν – εκεί που βρίσκεται ατενίζοντας από το Μπάρι προς ανατολάς το αγαπημένο του έθνος και αναμένοντας τον κατάλληλο καιρό για να γυρίσει εκεί που βρισκόταν πριν το 1087. πηγή  ΣΧΟΛΙΟ Ο Αγιος Νικόλαος ήταν Ελληνας. Εζησε στην Μικρά Ασία την εποχή που οι Τούρκοι δεν υπήρχαν όχι απλά στην περιοχή αλλά ούτε στις κοιλιές των μανάδων τους..... Τα θαύματά του σχετίζονται με τους Ελληνες Χριστιανούς Ορθοδόξους... Το ατυχές συμβάν του ότι βρέθηκαν τα ιερά λειψανά του στα χέρια των αιρετικών ρωμαιοκαθολικών δεν σημαίνει ότι πρέπει τώρα να βρεθούν στα χέρια των βαρβάρων εισβολέων Τούρκων μουσουλμάνων.... Οι μόνοι που δικαιούνται να έχουν τα λείψανα είναι οι Ελληνες και μάλιστα οι απόγονοι των προσφύγων που ήρθαν στην Ελλάδα από την περιοχή των Μύρων όπου ο Αγιος Νικόλαος ήταν Επίσκοπος. Δείτε σχετική ανάρτηση για την περιοχή αυτή και τον Ελληνισμό τηςΕΔΩ.  Το επίσημο ελληνικό κράτος αλλά και το Πολεμικό μας ναυτικό θα πρέπει πάραυτα να αποστείλουν σχετικές επιστολές στον Πάπα της Ρώμης με τις ελληνορθόδοξες θέσεις περί του θέματος....

ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ ΓΙΑ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ

Μήνυμα Χριστουγέννων 2007 – 20/12/2007

Ἀγαπητά μου Παιδιά,

«ΕΤΕΧΘΗ ΥΜΙΝ ΣΗΜΕΡΟΝ ΣΩΤΗΡ». Τή φράση αὐτή, πού ἀπηύθυνε ὁ Ἄγγελος πρός τούς ποιμένες τῆς Βηθλεέμ τό βράδυ τῆς Γεννήσεως, φοβοῦμαι ὅτι τήν ἔχουμε ἀκούσει τόσες φορές ὥστε νά μή μᾶς κάνει πιά μεγάλη ἐντύπωση. Παρά ταῦτα ἡ Ἐκκλησία δέν κουράζεται νά τήν ἐπαναλαμβάνει καί σήμερα καλώντας ὅλους ἐμᾶς, ἀνθρώπους τοῦ 21ου αἰώνα, νά ὑποδεχθοῦμε τόν Σωτήρα μας, ἐκεῖ στό στάβλο τῆς Βηθλεέμ, Θεό σαρκωμένο ἀπό ἀγάπη, στίς καρδιές μας, στά σπίτια μας, στίς πόλεις μας, στίς πατρίδες μας. Παντοῦ.

ΒΕΒΑΙΑ Η ΦΡΑΣΗ ΑΥΤΗ ἀπευθύνεται σήμερα σ’ ἕναν ἀλαζόνα καί ἐπηρμένον ἀπό τίς τεχνολογικές του κατακτήσεις ἄνθρωπο, τόν ἄνθρωπο πού ἐξέθρεψεν ὁ 20ός αἰώνας, καί προβάλλει ὁ 21ος. Τόν ἄνθρωπο τῆς ἀφθονίας τῶν μέσων, τῶν ἐπιτυχιῶν τῆς ἐπιστήμης του, ἀλλά καί τῆς πνευματικῆς ἀτροφίας, τοῦ ἐσωτερικοῦ κενοῦ, καί τῆς ἔλλειψης κοινωνούμενης ἐμπειρίας πού ἀπαιτεῖ λογικά ἐρείσματα σέ θέματα πίστεως. Ὁ ἄνθρωπος σήμερα μοιάζει νά εἶναι ἀποστεωμένος ἀπό ἔμπνευση, ἀπό ἐλπίδα, αἰχμάλωτος τῶν κατακτήσεών του, θύμα τῆς προόδου του, φορτωμένος μέ ἀπέλπιδα προοπτική γιά τό μέλλον του.

ΣΑΝ ΕΓΕΡΤΗΡΙΟ ΣΑΛΠΙΣΜΑ ἀκούεται καί πάλι σήμερα ἡ φράση τοῦ Ἀγγέλου. Εἶναι σάν νά καλεῖ τόν ἄνθρωπο τοῦ 21ου αἰώνα νά ξυπνήσει ἀπό τόν λήθαργο τῆς χρησιμοθηρικῆς ὑλοφροσύνης καί τήν κραιπάλη τῆς πλασματικῆς αὐτάρκειάς του. «Ξύπνα, ἄνθρωπε τοῦ 21ου αἰώνα». Ὁ Σωτήρας προκαλεῖ ἀλλά καί προσκαλεῖ τόν καθένα μας νά ἀναθεωρήσει τήν πορεία του, νά ξαναβρεῖ τήν ἐλευθερία του, νά ξαναδεῖ τό φάσμα τῆς ζωῆς του μέσα ἀπό τό λαμπρό φῶς τῆς Ἀλήθειας Του.

«ΞΥΠΝΑ ΑΝΘΡΩΠΕ ΤΟΥ 21ου ΑΙΩΝΑ». Τά ἐπιτεύγματά σου σέ ἀπεκοίμησαν καί νόμισες ὅτι κατέκτησες τόν κόσμο. Εὐτέλισες καί αὐτά τά ἱερά καί ὅσια. Τά θεώρησες μύθους καί θρύλους πού τρέφουν τή φαντασία τῶν μικρῶν παιδιῶν, χωρίς ἀντίκρυσμα στήν προσωπική ὑπαρκτική ὀντότητά σου. Κύτταξε ὅμως γύρω σου. Πόλεμοι ἀδελφοκτόνοι, πείνα καί ἀσθένειες γιά τούς ἀδύνατους, καταπάτηση τῆς ἀνθρώπινης ἀξιοπρέπειας, διαφθορά, σκάνδαλα, διάσπαση τῆς ἑνότητος τοῦ ἀνθρώπινου γένους, ἀπουσία ἀγάπης, κυριαρχία τῶν συμφερόντων. Ἕνα τέτοιο κόσμο ἑτοίμασες γιά τά παιδιά σου, ὅπου καί αὐτή ἡ φύση συστενάζει καί διαμαρτύρεται γιά τίς καταχρήσεις σου. Δέν ἀπέλιπαν βέβαια νησίδες ἐλπίδας. Εἶναι ὅμως τραγικά ὁλίγες, ἐπιδεικτικά ἀνεπαρκεῖς.

ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΠΡΩΤΙΣΤΩΣ ἀπευθύνονται στίς ψυχές μας. Ἡ πίστη στόν Σωτήρα σώζει καί νοηματοδοτεῖ τή ζωή μας. Ὁδηγεῖ στήν ἐμπειρική ψηλάφηση τῆς ἑρμηνείας τοῦ γεγονότος. Μέ ταπείνωση ἀλλά καί ἐλευθερία. Οἱ συνέπειες ἀκολουθοῦν. Ἡ ἐλπίδα, τό φῶς, ὁ ἀγώνας, ἡ ἀνθρωπιά. Ὁ Σωτήρας Χριστός μᾶς προκαλεῖ καί μᾶς ἐμπνέει νά γίνουμε ἄνθρωποι καί νά ἀπελευθερωθοῦμε ἀπό τίς δεσμεύσεις τοῦ ἐνδοκοσμικισμοῦ καί τῆς ἀλλοτρίωσης.

ΚΑΙ ΤΟ ΔΡΟΜΟ ΑΥΤΟ πολλοί, ἀμέτρητα πλήθη πιστῶν τόν ἀκολουθοῦν μέ συνέπεια. Χαίρω ὅταν ἐπισκέπτομαι τίς ἐνορίες τῆς Ἱ. Ἀρχιεπισκοπῆς καί ἄλλες Ἱ. Μητροπόλεις στήν Ἐπαρχία νά διαπιστώνω πόσοι πολλοί, καί ἀνάμεσά τους καί νέοι ξαναβρίσκουν τό δρόμο τους πρός τήν πίστη. Τό φαινόμενο εἶναι θαυμαστό. Ἄν τό ἐπισημαίνω εἶναι γιατί εἶναι χρήσιμο νά συντηροῦμε μέσα σας τήν ἐλπίδα ὅτι ὁ κόσμος τῶν φαινομένων κρύβει μέσα του καί πίσω του μιάν ἄλλη πιό ζωντανή πραγματικότητα πού μόνο ὅσοι μποροῦν καί θέλουν τήν βλέπουν. Ὁ Ἰησοῦς Χριστός δέν εἶναι μύθος, οὔτε φολκλορικό παιγνίδι. Σέ τελευταία ἀνάλυση ἄν τό βρέφος στή Φάτνη εἶναι ὁ Θεός πού ἔγινε ἄνθρωπος – καί αὐτό ἐξαρτᾶται ἀπό τήν ποιότητα τῆς Πίστεώς μας – τότε αὐτός ὁ Θεός εἶναι ἐλπίδα ἐλευθερίας τοῦ ἀνθρώπου ἀπό τή μοίρα τῆς θνητότητας, ἐγγύηση ἀθανασίας, ἐξασφάλιση σχέσης μέ τό Θεό, ἀληθινή σωτηρία.

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ – ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ

Μετά πατρικῶν εὐχῶν καί ἀγάπης

Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ

ΕΤΣΙ ΑΝΤΕΔΡΑΣΕ Ο ΧΙΤΛΕΡ ΟΤΑΝ ΕΜΑΘΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΛΛΗΨΗ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΛΙΑΠΗ. VIDEO | Votegreece.gr

ΕΤΣΙ ΑΝΤΕΔΡΑΣΕ Ο ΧΙΤΛΕΡ ΟΤΑΝ ΕΜΑΘΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΛΛΗΨΗ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΛΙΑΠΗ. VIDEO | Votegreece.gr

Μηχανή του χρόνου: Ο Έλληνας που θυσίασε γυναίκα, παιδιά και γονείς για να σώσει το Μεσολόγγι τα Χριστούγεννα του 1822

Διαβάστε για τη θυσία του Γιάννη Γούναρη προκειμένου να σωθεί το Μεσολόγγι τα Χριστούγεννα του 1822

Χριστούγεννα 1822. Δέκα χιλιάδες Τούρκοι, με επικεφαλής τους Ομέρ Βρυώνη και Κιουταχή, πολιορκούν το Μεσολόγγι. Οι δυνάμεις των πολιορκημένων δεν ξεπερνούσαν τους 900 άντρες.

Όπως αναφέρει η Μηχανή του Χρόνου, η πολιορκία είχε κρατήσει ήδη δύο μήνες και οι Τούρκοι είχαν αρχίσει να κουράζονται. Οι ασθένειες θέριζαν το στρατόπεδο, οι μισθοί καθυστερούσαν, γινόντουσαν συνεχώς επιθέσεις από ομάδες κλεφτών και είχαν αρχίσει κι οι συνηθισμένες διαφωνίες μεταξύ Τούρκων και Αλβανών αξιωματικών.

Τότε, ο Ομέρ Βρυώνης κι ο Κιουταχής αποφασίζουν να διεξάγουν μία νυχτερινή επίθεση. Για εκείνη την εποχή, οι βραδινές επιχειρήσεις δεν ήταν εύκολη υπόθεση. Δεν υπήρχαν φωτοβολίδες και προβολείς και ήταν τρομερά δύσκολο να συντονιστούν τα τμήματα.

Αλλά ήταν τέτοια η ανάγκη των Τούρκων να σημειώσουν κάποια πρόοδο με την πολιορκία, που ήταν διατεθειμένοι να τολμήσουν ακόμα και αυτό.

Σχεδίασαν, μάλιστα, να επιτεθούν παραμονή Χριστουγέννων, όταν όλοι οι Έλληνες θα βρίσκονταν στην εκκλησία.

Η θυσία του Γιάννη Γούναρη

Ίσως το Μεσολόγγι να είχε πέσει από την πρώτη πολιορκία, αν οι υπερασπιστές δεν είχαν πληροφορηθεί τα σχέδια των Τούρκων στρατηγών.

Ο σωτήρας των Μεσολογγιτών, ήταν ο Γιάννης Γούναρης. Ήταν κυνηγός του Ομέρ Βρυώνη και ακολουθούσε υποχρεωτικά τον τουρκικό στρατό, γιατί κρατούσαν ομήρους όλη του την οικογένεια στην Άρτα.

Ο Γούναρης γνώριζε για τη νυχτερινή επίθεση, αλλά αν τολμούσε να προειδοποιήσει τους Μεσολογγίτες, θα καταδίκαζε σε θάνατο τη γυναίκα και τα παιδιά του.

Δε δίστασε ούτε στιγμή. Ξέφυγε απ’ το τουρκικό στρατόπεδο, λέγοντας πως πήγαινε για κυνήγι και ενημέρωσε τους πολιορκημένους.

Ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος, ο επικεφαλής των Μεσολογγιτών, προέβλεψε σωστά ότι οι Τούρκοι θα επιτίθονταν απ’ την ανατολική πλευρά του τείχους, που ήταν πιο αδύναμη. Ενίσχυσαν, λοιπόν, εκείνο το τμήμα και ετοιμάστηκαν για τη μάχη.

Είχαν πει σε όσους δεν πολεμούσαν, να πάνε στις εκκλησίες και να κάνουν φασαρία, για να νομίσουν οι Τούρκοι ότι ο κόσμος γιορτάζει.

Έτσι κι έγινε.

Οχτακόσιοι Τουρκαλβανοί επιτέθηκαν στην ανατολική πλευρά του Μεσολογγίου και βρήκαν σθεναρή αντίσταση.

Οι απώλειες των Μεσολογγιτών ήταν ελάχιστες, οι απώλειες των Τούρκων ξεπερνούσαν τις 500.

Δυστυχώς, ο πληροφοριοδότης που έσωσε το Μεσολόγγι, ο ηρωικός Γιάννης Γούναρης, δεν σώθηκε. Οι Τούρκοι εκτέλεσαν τους γονείς, τη γυναίκα, τα παιδιά του και αρκετούς συγγενείς του.

Αυτή τη μάχη μνημόνευσε κι ο Διονύσιος Σολωμός στον Εθνικό Ύμνο, γράφοντας:

«Πήγες εις το Μεσολόγγι

την ημέρα του Χριστού,

μέρα που άνθισαν οι λόγγοι

για το τέκνο του Θεού»

Ρώσοι εκφράζουν την αγάπη τους για την Ελλάδα, μέσω του Facebook, στη σελίδα: “Αγαπώ την Ελλάδα”

Ρώσοι εκφράζουν την αγάπη τους για την Ελλάδα, μέσω του Facebook, στη σελίδα: “Αγαπώ την Ελλάδα”

Είναι γνωστό πως οι Ρώσοι αγαπούν την Ελλάδα και την προτιμούν για τις διακοπές τους, αλλά δεν είναι γνωστό ή ίσως είναι λιγότερο γνωστό, πως την αγάπη τους αυτή την "εκφράζουν" και σε μια σελίδα στο Facebook που λέγεται “Αγαπώ την Ελλάδα”.
Φίλοι της σελίδας εμφανίζονται να είναι όσοι έχουν ενδιαφέρον για τη χώρα μας, μεταξύ αυτών, δημοσιογράφοι, φωτογράφοι, φοιτητές, ηθοποιοί, επιχειρηματίες…
Ο μοσχοβίτης, δημοφιλής ηθοποιός, Ευκλείδης Κιουρτζίδης, δηλώνει λάτρης της Ελλάδος. Αυτές τις ημέρες γύρισε από την περιοδεία του στην νότια Ρωσία και στο Σότσι, όπου είναι έντονο το ελληνικό στοιχείο. Μέσω της σελίδας «Αγαπώ την Ελλάδα» απηύθυνε έκκληση να βοηθηθούν οι κάτοικοι της πόλης Κρίμσκ – Έλληνες και ντόπιοι - που επλήγησαν από καταστροφική πλημμύρα. «Στην Ελλάδα πηγαίνω τακτικά, έχω συγγενείς, φίλους εκεί…
Το ταξίδι στην Ελλάδα είναι πάντα για μένα το ταξίδι της ψυχής… δεν νιώθω ποτέ έτσι αν πηγαίνω κάπου αλλού, ενώ έχω ταξιδέψει αρκετά» υποστηρίζει.
Ένας άλλος μοσχοβίτης ηθοποιός, ο Γιάννης Πολίτοβ, που αυτές της ήμερες βρίσκεται στα γυρίσματα νέας ταινίας δράσης, γράφει στο Facebook: «Δεν θα ξεχάσω ποτέ όταν για πρώτη φορά στη ζωή μου ήρθα στην Ελλάδα... Αυτό ήταν το 1995. Έφτασα στη Θεσσαλονίκη με αεροπλάνο για την κατασκήνωση για τα παιδιά από τις ελληνικές κοινότητες της Ρωσίας και άλλων χωρών. Όταν προσγειωθήκαμε στο αεροδρόμιο της Θεσσαλονίκης και βγήκα έξω, ήθελα να φιλήσω αμέσως αυτήν τη γη... Δεν ξέρω τι ήταν... ή η ναυτία μου από την απότομη προσγείωση, ή το ελληνικό αίμα μου και οι μνήμες που αποτυπώθηκαν στα κόκαλα μου… Ήταν έρωτας με την πρώτη ματιά και για όλη τη ζωή μου! Η Ελλάδα είναι το μέρος όπου θα ήθελα να γεράσω… Σε ένα άνετο μικρό εξοχικό σπίτι στις ακτές του Αιγαίου, με τη σύζυγό μου και τα εγγόνια μου. Ελλάδα, σ 'αγαπώ!»
Η Κατερίνα Αραμπατζή, αρχισυντάκτρια και εκδότρια της ηλεκτρονικής εφημερίδας «Η Ελλάδα στα ρώσικα», αναφέρει ότι το να μιλά κανείς για την Ελλάδα είναι σαν να λέει ένα ποίημα. «Η χώρα αυτή έχει μια ιδιαίτερη επιρροή στους ανθρώπους και ίσως για αυτό σήμερα τα βάλανε μαζί της…» Η Κατερίνα ποστάρει στη σελίδα «Αγαπώ την Ελλάδα» όχι μόνο τα δημοσιεύματα της εφημερίδας της αλλά και διάφορα άλλα που αφορούν την πολιτική και οικονομική ζωή της χώρας, την ιστορία και τον πολιτισμό.
Ο δημοσιογράφος και φωτογράφος Αλεξάντερ Τιγνι-Ριάτνο μιλάει στις αναρτήσεις του με θαυμασμό για την Ελλάδα. «Για μένα η Ελλάδα είναι απλά η μεγαλύτερη μου αγάπη και δεν έχω λόγια να το εκφράσω».
Η Άννα Ζεζλόβα μένει σήμερα στην Πολώνια, είναι μουσικός αλλά κατάγεται από τη Οδησσό, μια πόλη σημαντική για τον Ελληνισμό. «Μπήκα στην ομάδα, γιατί απλά … αγαπώ την Ελλάδα» - μας λέει.
Η δημοσιογράφος Λαρίσα Αντάμοβα από την εφημερίδα Europressa.com μόλις δημοσίευσε το θέμα με τις πυρκαγιές στην Ελλάδα…

Αλλάζει ο χάρτης της Ευρασίας: Το Ισραήλ ζήτησε να μπει στην Ευρασιατική Ένωση!

Αλλάζει ο χάρτης της Ευρασίας: Το Ισραήλ ζήτησε να μπει στην Ευρασιατική Ένωση!

Σε μια εξέλιξη τεράστιας γεωπολιτικής σημασίας εξέλιξη, το Ισραήλ προχώρησε στην υποβολή αίτησης προσχώρησης στην τελωνειακή Ευρασιατική Οικονομική Ένωση στην οποία ηγείται η Ρωσία και μετέχουν επίσης το Καζακστάν και η Λευκορωσία, ενώ είναι θέμα χρόνου να συμμετάσχουν και η Ουκρανία, το Τατζικιστάν και το Κιργιστάν.
Το μεγάλο όραμα του Ρώσου προέδρου Β.Πούτιν, όχι απλώς λαμβάνει "σάρκα και οστά", αλλά κερδίζει και μια χώρα που μέχρι σήμερα σίγουρα δεν μπορούσε να συγκαταλεγεί στους συμμάχους της Μόσχας...
Όπως ανακοίνωσε το Γραφείο Διεθνούς Εμπορίου του Ισραήλ και πιο συγκεκριμένα ο Ισραηλινός  ανώτερος αξιωματούχος του Γραφείου,  Idan Posin: « Το πρώτο βήμα έγινε  προς την υπογραφή μιας ζώνης ελεύθερου εμπορίου μεταξύ του Ισραήλ , Ρωσίας , Καζακστάν και Λευκορωσίας»!
Η εξέλιξη αυτή αν συνδυαστεί με την διαρκώς μειούμενη αμερικανική παρουσία στο χώρο της Α.Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής, λόγω των τεράστιων οικονομικών προβλημάτων που αντιμετωπίζει η στρατιωτική υπερδύναμη, σημαίνει δείχνει ότι το Ισραήλ έχει λάβει τα μηνύματα των καιρών και προκειμένου να εξασφαλίσει την μελλοντική επιβίωσή του, αγκαλιάζει την Μόσχα σε μία ιστορική γεωστρατγική στροφή η οποία ακολουθεί αυτή της Αιγύπτου.
Στην σχετική ισραηλινή δημοσίευση αναφέραται  ότι πριν από μία εβδομάδα στην Ινδονησία συναντήθηκαν ο ισραηλινός υπουργός οικονομίας Naftali Bennett , ο υπουργός οικονομικής Ανάπτυξης της Ρωσίας Alexei Ulyukaev  με τον υπουργό εμπορίου της Ευρασιατικής Οικονομικής Επιτροπής Αντρέι Slepnevo και συμφώνησαν να  «αναβαθμίσουν σε ένα νέο επίπεδο τις εμπορικές και οικονομικές σχέσεις μεταξύ του Ισραήλ , της Ρωσίας , του Καζακστάν και της Λευκορωσίας».
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι σήμερα το Ισραήλ εξάγει στις χώρες της  ευρασιατικής τελωνειακής ένωσης, μόνο το 2 % της συνολικής παραγωγής του που εξάγεται στο εξωτερικό. Αυτό το ποσοστό αναμένεται να φτάσει το 21% μέσα σε 5 χρόνια αυξάνοντας κατά 33% συνολικά τις ισραηλινές εξαγωγές!.
Σύμφωνα με τον ισραηλινό Γραφείο Διεθνούς Εμπορίου , μετά την υπογραφή της σχετικής σύμβασης, το Ισραήλ θα είναι σε θέση να αυξήσει τις εξαγωγές του προς τις χώρες αυτές τουλάχιστον στο διπλάσιο  .
Υπενθυμίζεται ότι πρόσφατα ο ΥΠΕΞ του Ισραήλ Α. Λίμπερμαν, ο οποίος ομιλεί άπταιστα την ρωσική γλώσσα ως πρώην υπήκοος της Μολδαβίας (στα 19 του πήγε στο Ισραήλ) δήλωσε ότι το Ισραήλ θα πρέπει να επιδιώξει την συμμαχία  με άλλο στρατηγικό εταίρο , αντί των ΗΠΑ .
 «Οι σχέσεις μεταξύ του Ισραήλ και του κύριο στρατηγικού εταίρου του που είναι οι ΗΠΑ έχουν αποδυναμωθεί αρκετά» . Αυτό δήλωσε ο Λίμπερμαν , μιλώντας σε ένα δημόσιο φόρουμ στην πόλη  Σντερότ ξαφνιάζοντας την διεθνή κοινότητα από την τροπή των σχέσεων ΗΠΑ-Ισραήλ . 
«Πρέπει να σταματήσουμε να γκρινιάζουμε και να διαμαρτυρόμαστε  και αντί αυτών να αναζητήσουμε συμμαχία με   χώρες που δεν εξαρτώνται από χρήματα του αραβικού ή ισλαμικού κόσμου και που θα ήθελαν να συνεργαστούν μαζί μας στη βάση της καινοτομίας » κατέληξε ο Ισραηλινός ΥΠΕΞ  .
Σύμφωνα με τον Yevgeny Satanovsky , πρόεδρο του Ινστιτούτου για το Ισραήλ και τη Μέση Ανατολή στην Ρωσία, "Η συμφωνία ελευθέρων συναλλαγών είναι πολύ θετική οικονομικά τόσο για το Ισραήλ όσο και για την  Ρωσία και στρατηγικά είναι κορυφαίας σημασίας και για τον λόγο αυτό θα αντιμετωπίσει την αντίδραση της ΕΕ και των ΗΠΑ".
Ως εκ τούτου , σύμφωνα με τον Satanovskiy οι Ευρωπαίοι θα κάνουν ό, τι είναι δυνατόν για να  «εμποδίσουν»  το Ισραήλ να υπογράψει  μια τέτοιου είδους συμφωνία όπως με την ευρασιατική ένωση, βάζοντας πάνω από όλα τις πολιτικές και  οικονομικές σκοπιμότητες και τα συμφέροντα της ΕΕ.
«Αλλά αυτό είναι ένα νομικό ζήτημα , που θα ασχοληθούν οι ισραηλινοί δικηγόροι οι οποίοι  , νομίζω ότι θα βρουν τα κατάλληλα  επιχειρήματα για να απαντήσουν στις ευρωπαϊκές αιτιάσεις» κατέληξε ο ίδιος μιλώντας στην Μόσχα.

ΙΤΑΛΙΑ : Νηπιαγωγεία και σχολεία καταργούν κάθε χριστουγεννιάτικη εκδήλωση για να μην «προσβληθούν» οι μουσουλμάνοι

ΙΤΑΛΙΑ : Νηπιαγωγεία και σχολεία καταργούν κάθε χριστουγεννιάτικη εκδήλωση για να μην «προσβληθούν» οι μουσουλμάνοι

Το κόμμα της Λίγκας του Βορρά, κατήγγειλε την απόφαση ορισμένων σχολείων και νηπιαγωγείων στην πόλη του Τορίνο να καταργήσουν κάθε εορτασμό των Χριστουγέννων, ακόμα και να αφαιρέσουν οποιαδήποτε αναφορά στον χριστιανισμό, από φόβο μήπως «προσβάλλουν τις ευαισθησίες» του αυξανόμενου μουσουλμανικού πληθυσμού στα σχολεία.

Ο Roberto Carbonero, διευθυντής της Λίγκας του Βορρά, είπε ότι εάν επιβεβαιωθεί αυτή η πληροφορία, η απόφαση ορισμένων διευθυντών σχολείων «θα έχουμε ένα πολύ σοβαρό θέμα το οποίο είναι άνευ προηγουμένου». 

«Μια τέτοια απόφαση είναι εντελώς απαράδεκτη», είπε, προσθέτοντας ότι η πόλη, και όχι τα επιμέρους σχολεία, θα πρέπει να έχει την αρμοδιότητα να λαμβάνει τις σχετικές αποφάσεις.

«Η πόλη της “ένταξης”» που φαντασιώνεται η Αριστερά δεν μπορεί να γίνει μια «πόλη των διακρίσεων για τους Καθολικούς», είπε ο Carbonero.

«Δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό ότι, για χάρη της ανεξέλεγκτης μετανάστευσης ... οι πολίτες μας, τα παιδιά μας, θα πρέπει να εγκαταλείψουν τις δικές τους παραδόσεις και τον πολιτισμό τους», είπε. «Δεν ανέχομαι ένα σχολείο που σκέφτεται ότι πρέπει να ντρεπόμαστε που η κοινωνίας μας και η ιστορία της έχουν βάση τον Καθολικισμό».

Το κύριο ρεύμα των λαθρομεταναστών στην Ιταλία προέρχεται από τις χώρες της Βόρειας Αφρικής, όπου το Ισλάμ είναι η κυρίαρχη θρησκεία. Ενώ η μετανάστευση συνεχίζεται με βραδύτερους ρυθμούς στην Ιταλία από ό,τι σε ορισμένες άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, υπάρχει ένα δυσανάλογα μεγάλο ποσοστό γεννήσεων στην Ιταλία από τις οικογένειες των μεταναστών.

Σε αυτές τις περιοχές, κυρίως στα βόρεια, που ο αριθμός των αλλοδαπών είναι μεγαλύτερος, ο πληθυσμός των μη Ιταλών κατοίκων είναι μεταξύ 9 και 11 τοις εκατό, αλλά 15 τοις εκατό των παιδιών γεννιούνται από αλλοδαπούς.

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / Πηγή

Πρωτοφανής αποκάλυψη: Η κυβέρνηση δίνει το 40% των κοιτασμάτων της Κρήτης στους Τούρκους!

Πρωτοφανής αποκάλυψη: Η κυβέρνηση δίνει το 40% των κοιτασμάτων της Κρήτης στους Τούρκους!

Του John Ward

H ΤΟΥΡΚΙΑ ΛΑΜΒΑΝΕΙ ΤΟ 40% ΤΩΝ ΚΟΙΤΑΣΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ

Μυστικές πτήσεις με  μετρητά στην πλούσια με αέριο Κύπρο

Οι εργολάβοι της Τρόικας  σκυλεύουν  το πτώμα της Ελλάδας

Πώς το Βερολίνο υπερέβαλε την ελληνική κρίση  για να καταλάβει την Ευρώπη

Ανώτερες πηγές στην Αθήνα χθες το βράδυ επιβεβαίωσαν την αποκλειστικά από την περασμένη Δευτέρα του Slog: το 70% των εσόδων από τα ενεργειακά κοιτάσματα της Κρήτης και των σπάνιων γαιών πηγαίνει σε Ξένα Ταμεία. Περαιτέρω απόδειξη είναι η δωροδοκία της Κύπρου, που εντάσσεται κι αυτή στο γερμανικό παιχνίδι ηγεμονίας σε ενέργεια και τραπεζικό τομέα στην περιοχή.

Το δήλωσε ένας ανώτερος σύμβουλος  της ελληνικής  κυβέρνησης  χθες:

“Το μόνο που ξέρω είναι ότι ο καθηγητής [ο μεταλλειολόγος Αντώνης Φώσκολος] έχει απόλυτο δίκιο. Έχει τις τεχνικές εκθέσεις για να το αποδείξει ….. υπάρχει μια μυστική συμφωνία με την οποία η Τουρκία παίρνει 40%, η Ελλάδα 30%, η Κύπρος 20% και οι  Βρυξέλλες 10%. “

Το νούμερο  που είναι  πιθανό να εξαγριώσει τους Έλληνες  είναι η ανεξήγητη (από άποψης …

δικαίου) ανάθεση περισσότερου εισοδήματος από τα αποθέματα της Κρήτης  προς  την Τουρκία απ’ ό,τι στην  Ελλάδα.

Δεν πρόκειται για τίποτα περισσότερο απ’ όσους εμπλέκονται ήδη  στην ληστεία της Κύπρου μοιράζοντας  τα λάφυρα ….και αποκόπτοντας τους Αμερικανούς και τους Ισραηλινούς.  Αμέσως μετά από αυτά τα καυτά νέα,  έρχεται και η ανακοίνωση ενός σημαντικού  κοιτάσματος πετρελαίου πού έχει βρεθεί εκτός Κύπρου στην περιοχή 12 – ύψους περίπου 1,2 – 1,4 εκ. βαρελιών…. συν την δωροδοκία της ΕΚΤ , για να «γλυκάνει» την Κυπριακή: περίπου € 5 δις ευρώ σε μετρητά έχουν εισρεύσει κρυφά  στην Λευκωσία.

“Κανείς δεν μέτρησε  ή πιστοποίησε  την παράδοση μετρητών,” είπε μια πηγή, “έτσι ώστε να μην γνωρίζουν σε ποια μορφή τα πέντε δισεκατομμύρια ευρώ σε μετρητά πήγαν σε λογαριασμούς στην Κεντρική Τράπεζα Κύπρου “.

Ενώ είναι σαφές ποίοι είναι στο κόλπο με την  Κύπρο, η συμφωνία για την Κρήτη είναι βέβαιο ότι θα εγείρει ερωτήματα σχετικά με το ποίοι ανώτεροι αξιωματούχοι της Αθήνας θα μπορούσε να λάβουν «μίζα»,  για να γίνει μια τέτοια συμφωνία που είναι, από κάθε άποψη, τελείως γελοία και άδικη για την Ελλάδα.

Η γιατί, για παράδειγμα, ενώ έχουν επιβεβαιωμένα τα Κρητικά αποθέματα ενέργειας και ορυκτών, δεν τα χρησιμοποίει  ο Σαμαράς ως εγγύηση για την ελάφρυνση του χρέους για την Ελλάδα; Γιατί δεν προσφέρθηκε  στους πιστωτές  μια μελλοντική εκπλήρωση επί ομολόγων σε αντάλλαγμα για χρέος που είναι αδύνατον να πληρωθεί;  Καλύτερα μια συμφωνία μελλοντικής εκπλήρωσης, σίγουρα, από την εκκαθάριση με τίποτα.

Το κλειδί  βασικά σε αυτό (εκτός από το συνηθισμένο θέμα της διαφθοράς της  ελληνικής ελίτ) είναι η ίδια η Τρόικα, μια οργάνωση που δεν δίνει λόγο σε  κανένα εκλεγμένο κυβερνητικό φορέα. Με τέτοια ελευθερία, οι Τροϊκανοί  έχουν προσλάβει διάφορους οικονομικούς συμβούλους, οι οποίοι πηγαίνουν να παίξουν έναν κεντρικό ρόλο σε όλες τις διασώσεις της ευρωζώνης …. ειδικά τις ελληνικές διασώσεις και στο περίφημο κυπριακό Bail-in (=αρπαγή των καταθέσεων ).

Εμπλέκονται οι συνήθεις ύποπτοι:  Deloitte, Ernst & Young, KPMG και Price Waterhouse Coopers (PwC) … το τελικό αποτέλεσμα είναι ένας «χρυσός κύκλος» από μια δωδεκάδα ή περίπου μεγάλες επιχειρήσεις με ένα μονοπώλιο για το χειρισμό διάσωσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Συνήθως έχουν προσληφθεί  χωρίς δημόσιο διαγωνισμό,  μερικές φορές δε  παρά το  ενδεχόμενο συγκρουόμενων  συμφερόντων, που προκύπτουν από τις διασυνδέσεις με τα επενδυτικά κεφάλαια και άλλων παροχών  χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών .

Η περίπτωση της παροχής συμβουλών εδρεύει στη Νέα Υόρκη Alvarez και Marsal είναι ιδιαίτερα περίεργη. Κατά την διάρκεια της περιόδου «συμβουλών» τους για το κούρεμα καταθέσεων στην  Κύπρο, η  A & M τα έκανε θάλασσα και χρέωσε περισσότερο  απ’ όσο έπρεπε – σύμφωνα με τον εσωτερικό έλεγχο από την κεντρική διεύθυνση της τράπεζας  της Κύπρου όπως φαίνεται από την ιστοσελίδα EU observer. Αλλά το Δεκέμβριο του 2012, η κεντρική τράπεζα Κύπρου με επικεφαλής τον Πανίκο Δημητριάδη  προεπέλεξε τους  Alvarez και Marsal για αρκετές νέες συμβάσεις. Το  έπραξε παρά το γεγονός ότι το συμβούλιο είχε «αποκλείσει» την εταιρεία αυτή,  λόγω «πιθανής  σύγκρουση συμφερόντων ” που σχετίζεται με την αξιολόγησης  προς την Τράπεζα Κύπρου.

Η αποστολή μετρητών με ειδικές πτήσεις, οι δωροδοκίες, το παρασκήνιο και τα ενεργειακά  παζάρια  που οργάνωσε και προώθησε με περαιτέρω υπεργολάβους που προσλήφθησαν  από την Golden Circle. Η Blackrock Solutions, για παράδειγμα, κατηγορείται για χρήση εσωτερικών εμπιστευτικών πληροφοριών , αφού το καθεστώς Σαμαρά φρόντησε  να τους ανατεθεί μια σύμβαση ύψους € 12.3 εκατ. ευρώ . Οι  Tροϊκανοί  είχαν γίνει τόσο μισητοί στην Ελλάδα που η BlackRock Solutions χρησιμοποίησε ένα ψεύτικο όνομα (“Solar”) και να προσληφθούν 18 ένοπλοι φρουροι  ασφαλείας (μπράβοι) για να γίνει η “δουλειά” . Η παροχή ενόπλων φρουρών έγινε για τύπους σαν τον Βενιζέλο αλλά οι Αθηναίοι ήξεραν πολύ καλά ότι επρόκειτο για την Blackrock.

Ωστόσο, ο διορισμός εταιρείας συμβούλων περιελάμβανε και υπεργολαβία στις 4 Ελεγκτικές Εταιρείες (Big Four= 4 Μεγάλες)  καθώς και λεπτομερή γνώση των σχεδίων ανακεφαλαιοποίησης. Όντας ο μεγαλύτερος διαχειριστής περιουσιακών στοιχείων στον κόσμο, τους έδωσε ένα ανταγωνιστικό πλεονέκτημα, έναντι για παράδειγμα του ανταγωνιστή τους  Pimco …. που είχε επίσης προσληφθεί νωρίτερα (κούρεμα ομολόγων).

Υπάρχουν όμως κι άλλα ερωτηματικά σχετικά με την αξιοπιστία της ΕΕ, άλλων μεγάλων  δυνάμεων και της ΕΚΤ, για το πώς και γιατί η Ελλάδα και η Κύπρος έφτασαν να υποστούν τέτοιο  βιασμό.  Η Κύπρος ήταν μια ανοιχτή και ταυτόχρονα κλειστή υπόθεση: παρακινούμενη από τον Βολφγκανγκ Σόϊμπλε (Wolfgang Schäuble) και τον Μάριο Ντράγκι (Mario Draghi), η ΕΚΤ αφαίρεσε απλά την κύρια πηγή εισοδήματος του νησιού και στη συνέχεια άφησαν να φτωχύνουν οι καταθέτες  …. ενώ οι Ρώσοι και Κύπριοι απατεώνες  κατάφεραν  να αφαιρέσουν τα  σώσουν τις καταθέσεις τους έγκαιρα.

Εξίσου σημαντικό όμως είναι ότι υπάρχουν ανακολουθίες και  παρατυπίες στον τρόπο με τον οποίο χρησιμοποιούνται εύρωστα  ελληνικά περιουσιακά στοιχεία . Ένα χαρακτηριστικό  παράδειγμα είναι τα νοσοκομεία της.

Πριν από τις εκλογές του Οκτωβρίου του 2009, η ΕΛΣΤΑΤ απέστειλε στην Eurostat, το έλλειμμα και πίνακες γνωστοποίησης του χρέους των ελληνικών νοσοκομείων. Σ’ αυτά περιλαμβανόταν η εκτίμηση των εκκρεμών υποχρεώσεων κατά € 2.3 δις. Η νέα κυβέρνηση προσέθεσε  € 4,3 δις. ανεβάζοντας το έλλειμμα σε € 6,6 δισ. (Αυτή η πληροφορία οφείλεται σε ανθρώπους όπως  η Γεωργαντά, οι οποίοι έχουν από τότε επιβεβαιώσει ότι ανώτεροι αξιωματούχοι και οι πολιτικοί της ΕΕ ενεθάρρυναν  την κυβέρνηση της Αθήνας να φουσκώσει το μέγεθος του δημοσιονομικού προβλήματος της ως σύνολο.) Στη συνέχεια, η νέα κυβέρνηση προσπάθησε να φορτώσει επιπλέον € 5,4 δις. χρέη νοσοκομείων σε ένα έτος, το 2008. Κατά την πρώτη φορά, η Eurostat απέρριψε εγγράφως, αλλά αργότερα υπέκυψε στην πίεση της κυβέρνησης.

Όλη αυτή η πρακτική αντίκειται σαφώς προς τους  Ευρωπαϊκούς κανονισμούς (βλέπε ΕΣΛ 95 παράγρ. 3.06, ΕΚ αριθ. 2516/2000 άρθρο 2, Επιτροπή Reg. ΕΚ αριθ. 995/2001) και του Ευρωπαϊκού Κώδικα Ορθής Πρακτικής.

Αλλά γιατί το έκανε η κυβέρνηση Παπανδρέου;

Ο λόγος ήταν στην πραγματικότητα πολύ απλός: η Γαλλο-γερμανική έκθεση για το  χρέος χρειαζόταν  απεγνωσμένα όλα τα μέλη της Ευρωζώνης να συμφωνήσουν σε βοήθεια για την Ελλάδα. Η κατάσταση επομένως έπρεπε να φανεί όσο το δυνατόν κακή.  Κατά την διάρκεια των συνομιλιών, το Βερολίνο ζήτησε μιά  μικρότερη συνάντηση με τους Έλληνες. Κατά τη συνεδρίαση αυτή, τρεις πηγές (δύο Έλληνες και ένας Γερμανός) η μικρή γερμανική αντιπροσωπεία έκανε μια εκπληκτική παρατήρηση: «η κατάσταση θα πρέπει να φαίνεται πιο απελπισμένη» , προκειμένου να δικαιολογήσει ένα σχέδιο διάσωσης  και προς άλλα μέλη της ευρωζώνης. Δηλαδή, με  τον φόβο πτώσης ολόκληρης της ευρωζώνης , θα πάρουν και τα υπόλοιπα κράτη-μέλη μέτρα και να συσσωρεύσουν χρήματα  για ενδεχόμενη διάσωση.

Για το τι πραγματικά  ανησυχούσε το Βερολίνο ήταν, φυσικά, ήταν ότι το Γαλλο-γερμανικό τραπεζικό σύστημα θα μπορούσε να καταρρεύσει, αν η Ελλάδα δεν «σωζόνταν». Και μέχρι εκείνο το σημείο, καθόλου μέτρα  δεν είχαν ληφθεί  για να καταστεί ο τομέας σταθερός να  αντέξει ένα κύμα παραγώγων(CDS). »

Όλοι μας στη Δύση πρέπει να καταλάβουμε μια για πάντα ότι στην πραγματικότητα τα ελληνο-κυπριακά προβλήματα υπαγορεύονται  όσο ποτέ άλλοτε από την Γεωπολιτική της Ενέργειας και τους τραπεζικούς φόβους των Μεγάλων Δυνάμεων, δεδομένου ότι οι Έλληνες ηγέτες ήταν περισσότερο διεφθαρμένοι από ποτέ και βλακωδώς άπληστοι οι Γαλλο-αμερικανοί δανειστές.

Υπάρχει μια μάχη για την ενεργειακή ηγεμονία σε εξέλιξη μεταξύ της Ουάσιγκτον, των Βρυξελλών και της Μόσχας, υπάρχει μια διελκυστίνδα, ένας πόλεμος ανάμεσα στην Ελλάδα, Κύπρο, Τουρκία, τις Βρυξέλλες και το Ισραήλ για την κυριαρχία στα μεταλλεύματα και το φυσικό αέριο

Μπορεί η Ελλάδα έχει γίνει ένα ξεχασμένο θέμα για τη συντριπτική πλειονότητα των πολιτών της  ΕΕ και των ΗΠΑ. Αλλά για την αγορά πετρελαίου, τους πράκτορες , τους Ρώσους και τις τράπεζες, δεν είναι τίποτα … ξεχασμένο .

Ξυπνήστε! Ένα εξ ολοκλήρου αξιοπρεπές και καλοστεκούμενο έθνος κατακρεουργείται, από τραπεζικά συμφέροντα και για την ενεργειακή μανία. Ενώ το αληθινό έλλειμμα της Ελληνικής Δημοκρατίας ήταν  στο 7,8% του ΑΕΠ το 2009 – το 2010  προέκυψε 15,4%. Αλλά το Βερολίνο ήθελε να προστατεύσει τις Γαλλο-γερμανικές τράπεζες, και χρειαζόταν επίσης ένα θύμα για να δώσει στην Γερμανία κυρίαρχο ρόλο στην ενδεχόμενη Τραπεζική και Οικονομική Ένωση (Fiskalunion).

Η Αθήνα και η Λευκωσία έχουν αποδεχθεί τα ακόλουθα: παραποιημένα στοιχεία του χρέους, ένα χρονοδιάγραμμα αποπληρωμής που είναι μια μόνιμη παγίδα, ατέλειωτα κύματα των καταστροφικών μέτρων λιτότητας, τρομερά επίπεδα εξαθλίωσης των πολιτών τους , την δικτατορία των τραπεζών και των επενδυτικών συμφερόντων, τά γερμανικά ταμπλόιντ να εκτοξεύουν προσβολές για την ελληνική εργασιακή ηθική, ψέματα για τα επίπεδα του ιδιωτικού πλούτου των Ελλήνων και τώρα έναν βρώμικο διαμελισμό του πλούτου της μεταξύ των εχθρών της.

Πηγή

Μετάφραση από τα ΑΤΤΙΚΑ ΝΕΑ

Πρόεδρος Ουρουγουάης vs Πρόεδρος Ελλάδας

Πρόεδρος Ουρουγουάης vs Πρόεδρος Ελλάδας

Posted: 20 Dec 2013 02:54 AM PST

Αν υπήρχε… λαϊκόμετρο (εκ του λαϊκισμού), η σημερινή ανάρτηση θα έπαιρνε το «Χρυσό καΐσι». Είναι πολλές οι φορές που λαϊκίζω, το γνωρίζω, τις περισσότερες από αυτές μού βγαίνει αυθόρμητα, αλλά υπάρχουν και στιγμές που το επιδιώκω, στηριζόμενος στην –λανθασμένη- άποψη ότι οι αποδέκτες του σχολιασμού αξίζουν να δέχονται ακόμα και άδικα πυρά. (Που εν τέλει "άδικα" σημαίνει ότι χάνω το δίκιο μου όταν γίνομαι ακραίος απέναντί τους).

Πριν πάρα πολύ καιρό δημοσιεύτηκε από το BBC, ένα αφιέρωμα – αγιογραφία στον Πρόεδρο της Ουρουγουάης, ο οποίος λογίζεται ως ο πιο φτωχός μεταξύ των ομολόγων του στον κόσμο, κάνοντας μια πολύ λιτή ζωή. Δεν έχω λόγο να μην πιστέψω το αφιέρωμα ενός αγγλοσαξωνικού μέσου υπέρ ενός λατινοαμερικανού πολιτικού. Το αντίθετο -δηλαδή οι λίβελοι- θα με είχαν γεμίσει με αμφιβολίες για τις προθέσεις του δημοσιογράφου. Τώρα όμως όχι.

Μέσα στην εβδομάδα ξαναβγήκε το θέμα στην επιφάνεια. Ο «Νίντζα των αποκαλύψεων» έκανε μια έρευνα (πραγματική έρευνα, πήρε αρκετή ώρα να μαζευτεί το παρακάτω υλικό) και αποφάσισε να συγκρίνει τη ζωή του συμπατριώτη του Πάμπλο Γκαρσία με το δικό μας παλικάρι, τον Κάρολο:

ΕΛΛΗΝΙΚΗ: Oμιλείται και γράφεται επί 4.000 χρόνια!

ΕΛΛΗΝΙΚΗ: Oμιλείται και γράφεται επί 4.000 χρόνια!

Posted: 20 Dec 2013 02:01 AM PST

“Η αγγλική γλώσσα έχει 490.000 λέξεις από τις οποίες 41.615 λέξεις είναι από την ελληνική γλώσσα (βιβλίο Γκίνες). Η ελληνική με την μαθηματική δομή της είναι η γλώσσα της πληροφορικής και της νέας γενιάς των εξελιγμένων υπολογιστών, διότι μόνο σε αυτήν δεν υπάρχουν όρια”. (Μπιλ Γκέιτς).
“Η ελληνική και η κινέζικη είναι οι μόνες γλώσσες με συνεχή ζώσα παρουσία από τους ίδιους λαούς και στον ίδιο χώρο εδώ και 4.000 έτη. Όλες οι γλώσσες θεωρούνται κρυφοελληνικές, με πλούσια δάνεια από την μητέρα των γλωσσών, την ελληνική”. (Francisco Adrados, γλωσσολόγος).
Tο πρώτο μεγάλο πλήγμα που δέχθηκε η Ελληνική γλώσσα ήταν η μεταρρύθμιση του 1976 με την κατάργηση των αρχαίων Ελληνικών και η δια νόμου καθιέρωση της Δημοτικής και του μονοτονικού, που σήμερα κατάντησε ατονικό.
Έτερο μεγάλο πλήγμα είναι ότι η οικογένεια και ο δάσκαλος αντικαταστάθηκαν από την τηλεόραση, που ασκεί ολέθρια επίδραση όχι μόνο στην γλώσσα, αλλά και στον χαρακτήρα και στο ήθος. (Αντώνης Κουνάδης, ακαδημαϊκός)
Το CNN σε συνεργασία με την εταιρεία υπολογιστών apple ετοίμασαν ένα εύκολο πρόγραμμα εκμάθησης ελληνικών προς τους αγγλόφωνους και ισπανόφωνους των ΗΠΑ. Το σκεπτικό αυτής της πρωτοβουλίας ήταν ότι η ελληνική εντείνει το ορθολογικό πνεύμα, ξύνει το επιχειρηματικό πνεύμα και προτρέπει τους πολίτες προς την δημιουργικότητα.
Μετρώντας τις διαφορετικές λέξεις που έχει η κάθε γλώσσα βλέπουμε ότι όλες έχουν από αρκετές χιλιάδες, άρα είναι αδύνατο να υπάρξει γραφή που να έχει τόσα γράμματα όσες και οι λέξεις μιας γλώσσας, γιατί κανένας δε θα θυμόταν τόσα πολλά σύμβολα.
Το ίδιο ισχύει και με τις διαφορετικές συλλαβές των λέξεων (π.χ. τις: α, αβ, βα, βρα, βε, ου) που έχει η κάθε γλώσσα.
Μετρώντας επίσης τους διαφορετικούς φθόγγους των λέξεων (τους: α, β, γ.) που έχει η κάθε γλώσσα βλέπουμε ότι αυτοί είναι σχετικά λίγοι, είναι μόλις 20, δηλαδή οι εξής: α, ε, ο, ου, ι, κ, γ, χ, τ, δ, θ, π, β, φ, μ, ν, λ, ρ, σ, ζ , όμως, αν καταγράφουμε τις λέξεις μόνο ως έχουν φθογγικά, δε διακρίνονται οι ομόηχες, π.χ.: «τίχι» = τείχη, τοίχοι, τύχη, τύχει, «καλί» = καλοί & καλή & καλεί.
Επομένως, δεν είναι δυνατό να υπάρξει γραφή που να έχει τόσα γράμματα όσοι και οι διαφορετικοί φθόγγοι των λέξεων. Προ αυτού του προβλήματος οι άνθρωποι κατάφυγαν σε διάφορα τεχνάσματα, για να επιτύχουν την καταγραφή του προφορικού λόγου, κυριότερα των οποίων είναι το αιγυπτιακό και το ελληνικό.
Το τέχνασμα που επινόησαν οι αρχαίοι Έλληνες προκειμένου να καταφέρουν να καταγράφουν φωνητικά τις λέξεις, ήταν η χρησιμοποίηση από τη μια τόσων γραμμάτων όσοι και οι φθόγγοι των λέξεων, φωνηέντων και συμφώνων, δηλαδή των γραμμάτων: Α(α), Β(β), Γ(γ). και από την άλλη κάποιων ομόφωνων γραμμάτων, δηλαδή των: Ω(ο) & Ο(ο), Η(η) & Υ(υ) & Ι(ι) με τα οποία, βάσει κανόνων, αφενός υποδείχνεται η ετυμολογία (= το μέρος λόγου ή ο τύπος κ.τ.λ.), άρα το ακριβές νόημα των λέξεων και αφετέρου διακρίνονται οι ομόηχες λέξεις, πρβ π.χ.: τύχη & τείχη & τύχει & τοίχοι, λίπη & λείπει & λύπη.
Παράβαλε π.χ. ότι στην ελληνική γραφή έχει κανονιστεί να γράφουμε το τελευταίο φωνήεν των ρημάτων με τα γράμματα – ω, ει και των πτωτικών με τα – ο,ι,η, ώστε να διακρίνονται οι ομόηχοι τύποι: καλώ & καλό, καλεί & καλή, σύκο & σήκω, φιλί & φυλή, φιλώ & φύλο. Παράβαλε ομοίως ότι στην ελληνική γραφή έχει κανονιστεί να γράφουμε τα κύρια ονόματα με κεφαλαίο γράμμα και τα κοινά με μικρό, για διάκριση των ομόφωνων λέξεων: νίκη & Νίκη, αγαθή & Αγαθή.
ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ
Τα Ελληνικά είναι η μόνη γλώσσα στον κόσμο που ομιλείται και γράφεται συνεχώς επί 4.000 τουλάχιστον συναπτά έτη, καθώς ο Arthur Evans διέκρινε τρεις φάσεις στην ιστορία της Μινωικής γραφής, εκ των οποίων η πρώτη από το 2000 π.Χ. ώς το 1650 π.Χ.
Μπορεί κάποιος να διαφωνήσει και να πει ότι τα Αρχαία και τα Νέα Ελληνικά είναι διαφορετικές γλώσσες, αλλά κάτι τέτοιο φυσικά και είναι τελείως αναληθές.
Ο ίδιος ο Οδυσσέας Ελύτης είπε «Εγώ δεν ξέρω να υπάρχει παρά μία γλώσσα, η ενιαία Ελληνική γλώσσα. Το να λέει ο Έλληνας ποιητής, ακόμα και σήμερα, ο ουρανός, η θάλασσα, ο ήλιος, η σελήνη, ο άνεμος, όπως το έλεγαν η Σαπφώ και ο Αρχίλοχος, δεν είναι μικρό πράγμα. Είναι πολύ σπουδαίο. Επικοινωνούμε κάθε στιγμή μιλώντας με τις ρίζες που βρίσκονται εκεί. Στα Αρχαία».
Ο μεγάλος διδάσκαλος του γένους Αδαμάντιος Κοραής είχε πει: «Όποιος χωρίς την γνώση της Αρχαίας επιχειρεί να μελετήσει και να ερμηνεύσει την Νέαν, ή απατάται ή απατά».
Παρ’ ότι πέρασαν χιλιάδες χρόνια, όλες οι Ομηρικές λέξεις έχουν διασωθεί μέχρι σήμερα. Μπορεί να μην διατηρήθηκαν ατόφιες, άλλα έχουν μείνει στην γλώσσα μας μέσω των παραγώγων τους.
Μπορεί να λέμε νερό αντί για ύδωρ αλλά λέμε υδροφόρα, υδραγωγείο και αφυδάτωση. Μπορεί να μην χρησιμοποιούμε το ρήμα δέρκομαι (βλέπω) αλλά χρησιμοποιούμε την λέξη οξυδερκής. Μπορεί να μην χρησιμοποιούμε την λέξη αυδή (φωνή) αλλά παρ’ όλα αυτά λέμε άναυδος και απηύδησα.
Επίσης, σήμερα δεν λέμε λωπούς τα ρούχα, αλλά λέμε την λέξη «λωποδύτης» που σημαίνει «αυτός που βυθίζει (δύει) το χέρι του μέσα στο ρούχο σου (λωπή) για να σε κλέψει».
Η Γραμμική Β’ είναι και αυτή καθαρά Ελληνική, γνήσιος πρόγονος της Αρχαίας Ελληνικής. Άγγλος αρχιτέκτονας Μάικλ Βέντρις, αποκρυπτογράφησε βάση κάποιων ευρημάτων την γραφή αυτή και απέδειξε την Ελληνικότητά της. Μέχρι τότε φυσικά όλοι αγνοούσαν πεισματικά έστω και το ενδεχόμενο να ήταν Ελληνική. Το γεγονός αυτό έχει τεράστια σημασία καθώς πάει τα Ελληνικά αρκετούς αιώνες ακόμα πιο πίσω στα βάθη της ιστορίας. Αυτή η γραφή σίγουρα ξενίζει, καθώς τα σύμβολα που χρησιμοποιεί είναι πολύ διαφορετικά από το σημερινό Αλφάβητο.
Παρ’ όλα αυτά, η προφορά είναι παραπλήσια, ακόμα και με τα Νέα Ελληνικά. Για παράδειγμα η λέξη «TOKOSOTA» σημαίνει «Τοξότα» (κλητική). Είναι γνωστό ότι «κ» και σ» στα Ελληνικά μας κάνει «ξ» και με μια απλή επιμεριστική ιδιότητα όπως κάνουμε και στα μαθηματικά βλέπουμε ότι η λέξη αυτή εδώ και τόσες χιλιετίες δεν άλλαξε καθόλου.
Ακόμα πιο κοντά στην Νεοελληνική, ο «άνεμος», που στην Γραμμική Β’ γράφεται «ANEMO», καθώς και «ράπτης», «έρημος» και «τέμενος» που είναι αντίστοιχα στην Γραμμική Β’ «RAPTE», «EREMO», «TEMENO», και πολλά άλλα παραδείγματα.
Υπολογίζοντας όμως έστω και με τις συμβατικές χρονολογίες, οι οποίες τοποθετούν τον Όμηρο γύρω στο 1.000 π.Χ., έχουμε το δικαίωμα να ρωτήσουμε: Πόσες χιλιετίες χρειάστηκε η γλώσσα μας από την εποχή που οι άνθρωποι των σπηλαίων του Ελληνικού χώρου την πρωτοάρθρωσαν με μονοσύλλαβους φθόγγους μέχρι να φτάσει στην εκπληκτική τελειότητα της Ομηρικής επικής διαλέκτου, με λέξεις όπως «ροδοδάκτυλος», λευκώλενος», «ωκύμορος», κτλ;
Ο Πλούταρχος στο «Περί Σωκράτους δαιμονίου» μας πληροφορεί ότι ο Αγησίλαος ανακάλυψε στην Αλίαρτο τον τάφο της Αλκμήνης, της μητέρας του Ηρακλέους, ο οποίος τάφος είχε ως αφιέρωμα «πίνακα χαλκούν έχοντα γράμματα πολλά θαυμαστά, παμπάλαια…» Φανταστείτε περί πόσο παλαιάς γραφής πρόκειται, αφού οι ίδιοι οι αρχαίοι Έλληνες την χαρακτηρίζουν «αρχαία»
Φυσικά, δεν γίνεται ξαφνικά, «από το πουθενά» να εμφανιστεί ένας Όμηρος και να γράψει δύο λογοτεχνικά αριστουργήματα, είναι προφανές ότι από πολύ πιο πριν πρέπει να υπήρχε γλώσσα (και γραφή) υψηλού επιπέδου. Πράγματι, από την αρχαία Ελληνική Γραμματεία γνωρίζουμε ότι ο Όμηρος δεν υπήρξε ο πρώτος, αλλά ο τελευταίος και διασημότερος μιας μεγάλης σειράς επικών ποιητών, των οποίων τα ονόματα έχουν διασωθεί (Κρεώφυλος, Πρόδικος, Αρκτίνος, Αντίμαχος, Κιναίθων, Καλλίμαχος) καθώς και τα ονόματα των έργων τους (Φορωνίς, Φωκαΐς, Δαναΐς, Αιθιοπίς, Επίγονοι, Οιδιπόδεια, Θήβαις…) δεν έχουν όμως διασωθεί τα ίδια τα έργα τους.
ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΝΕΩΝ ΛΕΞΕΩΝ
Η δύναμη της Ελληνικής γλώσσας βρίσκεται στην ικανότητά της να πλάθεται όχι μόνο προθεματικά ή καταληκτικά, αλλά διαφοροποιώντας σε μερικές περιπτώσεις μέχρι και την ρίζα της λέξης (π.χ. «τρέχω» και «τροχός» παρ’ ότι είναι από την ίδια οικογένεια αποκλίνουν ελαφρώς στην ρίζα).
Η Ελληνική γλώσσα είναι ειδική στο να δημιουργεί σύνθετες λέξεις με απίστευτων δυνατοτήτων χρήσεις, πολλαπλασιάζοντας το λεξιλόγιο.
Το διεθνές λεξικό Webster’s (Webster’s New International Dictionary) αναφέρει: «Η Λατινική και η Ελληνική, ιδίως η Ελληνική, αποτελούν ανεξάντλητη πηγή υλικών για την δημιουργία επιστημονικών όρων», ενώ οι Γάλλοι λεξικογράφοι Jean Bouffartigue και Anne-Marie Delrieu τονίζουν: «Η επιστήμη βρίσκει ασταμάτητα νέα αντικείμενα ή έννοιες. Πρέπει να τα ονομάσει. Ο θησαυρός των Ελληνικών ριζών βρίσκεται μπροστά της, αρκεί να αντλήσει από εκεί. Θα ήταν πολύ περίεργο να μην βρει αυτές που χρειάζεται».
Ο Γάλλος συγγραφέας Ζακ Λακαριέρ, έκθαμβος μπροστά στο μεγαλείο της Ελληνικής, είχε δηλώσει σχετικώς: «Η Ελληνική γλώσσα έχει το χαρακτηριστικό να προσφέρεται θαυμάσια για την έκφραση όλων των ιεραρχιών με μια απλή εναλλαγή του πρώτου συνθετικού. Αρκεί κανείς να βάλει ένα παν – πρώτο – αρχί- υπέρ- ή μια οποιαδήποτε άλλη πρόθεση μπροστά σε ένα θέμα. Κι αν συνδυάσει κανείς μεταξύ τους αυτά τα προθέματα, παίρνει μια ατελείωτη ποικιλία διαβαθμίσεων. Τα προθέματα εγκλείονται τα μεν στα δε σαν μια σημασιολογική κλίμακα, η οποία ορθώνεται προς τον ουρανό των λέξεων».
Στην Ιλιάδα του Ομήρου η Θέτις θρηνεί για ότι θα πάθει ο υιός της σκοτώνοντας τον Έκτωρα «διό και δυσαριστοτοκείαν αυτήν ονομάζει». Η λέξη αυτή από μόνη της είναι ένα μοιρολόι, δυς + άριστος + τίκτω (=γεννώ) και σημαίνει όπως αναλύει το Ετυμολογικόν το Μέγα «που για κακό γέννησα τον άριστο».
Προ ολίγων ετών κυκλοφόρησε στην Ελβετία το λεξικό ανύπαρκτων λέξεων (Dictionnaire Des Mots Inexistants) όπου προτείνεται να αντικατασταθούν Γαλλικές περιφράσεις με μονολεκτικούς όρους από τα Ελληνικά. Π.χ. androprere, biopaleste, dysparegorete, ecogeniarche, elpidophore, glossoctonie, philomatheem tachymathie, theopempte κλπ. περίπου 2.000 λήμματα με προοπτική περαιτέρω εμπλουτισμού.
Η ΑΚΡΙΒΟΛΟΓΙΑ
Είναι προφανές ότι τουλάχιστον όσον αφορά την ακριβολογία, γλώσσες όπως τα Ελληνικά υπερτερούν σαφώς σε σχέση με γλώσσες σαν τα Αγγλικά. Είναι λογικό άλλωστε αν κάτσει να το σκεφτεί κανείς, ότι μπορεί πολύ πιο εύκολα να καθιερωθεί μια γλώσσα διεθνής όταν είναι πιο εύκολη στην εκμάθηση, από τη άλλη όμως μια τέτοια γλώσσα εκ των πραγμάτων δεν μπορεί να είναι τόσο ποιοτική.
Συνέπεια των παραπάνω είναι ότι η Αγγλική γλώσσα δεν μπορεί να είναι λακωνική όπως είναι η Ελληνική, καθώς για να μην είναι διφορούμενο το νόημα της εκάστοτε φράσης, πρέπει να χρησιμοποιηθούν επιπλέον λέξεις. Για παράδειγμα η λέξη «drink» ως αυτοτελής φράση δεν υφίσταται στα Αγγλικά, καθώς μπορεί να σημαίνει «ποτό», «πίνω», «πιές» κτλ. Αντιθέτως στα Ελληνικά η φράση «πιες» βγάζει νόημα, χωρίς να χρειάζεται να βασιστείς στα συμφραζόμενα για να καταλάβεις το νόημά της.
Παρένθεση: Να θυμίσουμε εδώ ότι στα Αρχαία Ελληνικά εκτός από Ενικός και Πληθυντικός αριθμός, υπήρχε και Δυϊκός αριθμός. Υπάρχει στα Ελληνικά και η Δοτική πτώση εκτός από τις υπόλοιπες 4 πτώσεις ονομαστική, γενική, αιτιατική και κλιτική.
Η Δοτική χρησιμοποιείται συνεχώς στον καθημερινό μας λόγο (π.χ. Βάσει των μετρήσεων, καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι…) και είναι πραγματικά άξιον λόγου το γιατί εκδιώχθηκε βίαια από την νεοελληνική γλώσσα. Ακόμα παλαιότερα, εκτός από την εξορισμένη αλλά ζωντανή Δοτική υπήρχαν και άλλες τρεις επιπλέον πτώσεις οι οποίες όμως χάθηκαν.
Το ίδιο πρόβλημα, σε πολύ πιο έντονο φυσικά βαθμό, έχει και η κινεζική γλώσσα. Όπως μας λέει και ο Κρητικός δημοσιογράφος Α. Κρασανάκης: «Επειδή οι απλές λέξεις είναι λίγες, έχουν αποκτήσει πάρα πολλές έννοιες, για να καλύψουν τις ανάγκες της έκφρασης, π.χ.: «σι» = γνωρίζω, είμαι, ισχύς, κόσμος, όρκος, αφήνω, θέτω, αγαπώ, βλέπω, φροντίζω, περπατώ, σπίτι κ.τ.λ., «πα» = μπαλέτο, οκτώ, κλέφτης, κλέβω… «πάϊ» = άσπρο, εκατό, εκατοστό, χάνω…»
Ίσως να υπάρχει ελαφρά διαφορά στον τονισμό, αλλά ακόμα και να υπάρχει, πώς είναι δυνατόν να καταστήσεις ένα σημαντικό κείμενο (π.χ. συμβόλαιο) ξεκάθαρο;
Η ΚΥΡΙΟΛΕΞΙΑ
Στην Ελληνική γλώσσα ουσιαστικά δεν υπάρχουν συνώνυμα, καθώς όλες οι λέξεις έχουν λεπτές εννοιολογικές διαφορές μεταξύ τους.
Για παράδειγμα, η λέξη «λωποδύτης» χρησιμοποιείται γι’ αυτόν που βυθίζει το χέρι του στο ρούχο μας και μας κλέβει, κρυφά δηλαδή, ενώ ο «ληστής» είναι αυτός που μας κλέβει φανερά, μπροστά στα μάτια μας. Επίσης το «άγειν» και το «φέρειν» έχουν την ίδια έννοια. Όμως το πρώτο χρησιμοποιείται για έμψυχα όντα, ενώ το δεύτερο για τα άψυχα.
Στα Ελληνικά έχουμε τις λέξεις «κεράννυμι», «μίγνυμι» και «φύρω» που όλες έχουν το νόημα του «ανακατεύω». Όταν ανακατεύουμε δύο στερεά ή δύο υγρά μεταξύ τους αλλά χωρίς να συνεπάγεται νέα ένωση (π.χ. λάδι με νερό), τότε χρησιμοποιούμε την λέξη «μειγνύω» ενώ όταν ανακατεύουμε υγρό με στερεό τότε λέμε «φύρω». Εξ ού και η λέξη «αιμόφυρτος» που όλοι γνωρίζουμε αλλά δεν συνειδητοποιούμε τι σημαίνει.
Όταν οι Αρχαίοι Έλληνες πληγωνόντουσαν στην μάχη, έτρεχε τότε το αίμα και ανακατευόταν με την σκόνη και το χώμα.
Το κεράννυμι σημαίνει ανακατεύω δύο υγρά και φτιάχνω ένα νέο, όπως για παράδειγμα ο οίνος και το νερό. Εξ’ ού και ο «άκρατος» (δηλαδή καθαρός) οίνος που λέγαν οι Αρχαίοι όταν δεν ήταν ανακατεμένος (κεκραμμένος) με νερό.
Τέλος η λέξη «παντρεμένος» έχει διαφορετικό νόημα από την λέξη «νυμφευμένος», διαφορά που περιγράφουν οι ίδιες οι λέξεις για όποιον τους δώσει λίγη σημασία. Η λέξη παντρεμένος προέρχεται από το ρήμα υπανδρεύομαι και σημαίνει τίθεμαι υπό την εξουσία του ανδρός ενώ ο άνδρας νυμφεύεται, δηλαδή παίρνει νύφη.
Γνωρίζοντας τέτοιου είδους λεπτές εννοιολογικές διαφορές, είναι πραγματικά πολύ αστεία μερικά από τα πράγματα που ακούμε στην καθημερινή – συχνά λαθεμένη – ομιλία (π.χ. «ο Χ παντρεύτηκε»).
Η Ελληνική γλώσσα έχει λέξεις για έννοιες οι οποίες παραμένουν χωρίς απόδοση στις υπόλοιπες γλώσσες, όπως άμιλλα, θαλπωρή και φιλότιμο Μόνον η Ελληνική γλώσσα ξεχωρίζει τη ζωή από τον βίο, την αγάπη από τον έρωτα. Μόνον αυτή διαχωρίζει, διατηρώντας το ίδιο ριζικό θέμα, το ατύχημα από το δυστύχημα, το συμφέρον από το ενδιαφέρον.
ΓΛΩΣΣΑ – ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ
Το εκπληκτικό είναι ότι η ίδια η Ελληνική γλώσσα μας διδάσκει συνεχώς πώς να γράφουμε σωστά. Μέσω της ετυμολογίας, μπορούμε να καταλάβουμε ποιός είναι ο σωστός τρόπος γραφής ακόμα και λέξεων που ποτέ δεν έχουμε δει ή γράψει.
Το «πειρούνι» για παράδειγμα, για κάποιον που έχει βασικές γνώσεις Αρχαίων Ελληνικών, είναι προφανές ότι γράφεται με «ει» και όχι με «ι» όπως πολύ άστοχα το γράφουμε σήμερα. Ο λόγος είναι πολύ απλός, το «πειρούνι» προέρχεται από το ρήμα «πείρω» που σημαίνει τρυπώ-διαπερνώ, ακριβώς επειδή τρυπάμε με αυτό το φαγητό για να το πιάσουμε.
Επίσης η λέξη «συγκεκριμένος» φυσικά και δεν μπορεί να γραφτεί «συγκεκρυμμένος», καθώς προέρχεται από το «κριμένος» (αυτός που έχει δηλαδή κριθεί) και όχι βέβαια από το «κρυμμένος» (αυτός που έχει κρυφτεί).
Άρα το να υπάρχουν πολλά γράμματα για τον ίδιο ήχο (π.χ. η, ι, υ, ει, οι κτλ) όχι μόνο δεν θα έπρεπε να μας δυσκολεύει, αλλά αντιθέτως να μας βοηθάει στο να γράφουμε πιο σωστά, εφόσον βέβαια έχουμε μια βασική κατανόηση της γλώσσας μας. Επιπλέον η ορθογραφία με την σειρά της μας βοηθάει αντίστροφα στην ετυμολογία αλλά και στην ανίχνευση της ιστορική πορείας της κάθε μίας λέξης.
Και αυτό που μπορεί να μας βοηθήσει να κατανοήσουμε την καθημερινή μας νεοελληνική γλώσσα περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, είναι η γνώση των Αρχαίων Ελληνικών.
Είναι πραγματικά συγκλονιστικό συναίσθημα να μιλάς και ταυτόχρονα να συνειδητοποιείς τι ακριβώς λές, ενώ μιλάς και εκστομίζεις την κάθε λέξη ταυτόχρονα να σκέφτεσαι την σημασία της. Είναι πραγματικά μεγάλο κρίμα να διδάσκονται τα Αρχαία με τέτοιον φρικτό τρόπο στο σχολείο ώστε να σε κάνουν να αντιπαθείς κάτι το τόσο όμορφο και συναρπαστικό.
Η ΣΟΦΙΑ
Στην γλώσσα έχουμε το σημαίνον (την λέξη) και το σημαινόμενο (την έννοια). Στην Ελληνική γλώσσα αυτά τα δύο έχουν πρωτογενή σχέση, καθώς αντίθετα με τις άλλες γλώσσες το σημαίνον δεν είναι μια τυχαία σειρά από γράμματα. Σε μια συνηθισμένη γλώσσα όπως τα Αγγλικά μπορούμε να συμφωνήσουμε όλοι να λέμε το σύννεφο car και το αυτοκίνητο cloud, και από την στιγμή που το συμφωνήσουμε και εμπρός να είναι έτσι. Στα Ελληνικά κάτι τέτοιο είναι αδύνατον. Γι’ αυτόν τον λόγο πολλοί διαχωρίζουν τα Ελληνικά σαν «εννοιολογική» γλώσσα από τις υπόλοιπες «σημειολογικές» γλώσσες.
Μάλιστα ο μεγάλος φιλόσοφος και μαθηματικός Βένερ Χάιζενμπεργκ είχε παρατηρήσει αυτή την σημαντική ιδιότητα για την οποία είχε πει «Η θητεία μου στην αρχαία Ελληνική γλώσσα υπήρξε η σπουδαιότερη πνευματική μου άσκηση. Στην γλώσσα αυτή υπάρχει η πληρέστερη αντιστοιχία ανάμεσα στην λέξη και στο εννοιολογικό της περιεχόμενο».
Όπως μας έλεγε και ο Αντισθένης, «Αρχή σοφίας, η των ονομάτων επίσκεψις». Για παράδειγμα ο «άρχων» είναι αυτός που έχει δική του γη (άρα=γή +έχων). Και πραγματικά, ακόμα και στις μέρες μας είναι πολύ σημαντικό να έχει κανείς δική του γη / δικό του σπίτι.
Ο «βοηθός» σημαίνει αυτός που στο κάλεσμα τρέχει. Βοή=φωνή + θέω=τρέχω. Ο Αστήρ είναι το αστέρι, αλλά η ίδια η λέξη μας λέει ότι κινείται, δεν μένει ακίνητο στον ουρανό (α + στήρ από το ίστημι που σημαίνει στέκομαι).
Αυτό που είναι πραγματικά ενδιαφέρον, είναι ότι πολλές φορές η λέξη περιγράφει ιδιότητες της έννοιας την οποίαν εκφράζει, αλλά με τέτοιο τρόπο που εντυπωσιάζει και δίνει τροφή για την σκέψη. Για παράδειγμα ο «φθόνος» ετυμολογείται από το ρήμα «φθίνω» που σημαίνει μειώνομαι. Και πραγματικά ο φθόνος σαν συναίσθημα, σιγά-σιγά μας φθίνει και μας καταστρέφει. Μας «φθίνει» – ελαττώνει σαν ανθρώπους – και μας φθίνει μέχρι και τη υγεία μας. Και φυσικά όταν θέλουμε κάτι που είναι τόσο πολύ ώστε να μην τελειώνει πως το λέμε; Μα φυσικά «άφθονο».
Έχουμε την λέξη «ωραίος» που προέρχεται από την «ώρα». Διότι για να είναι κάτι ωραίο, πρέπει να έρθει και στην ώρα του. Ωραίο δεν είναι ένα φρούτο ούτε άγουρο ούτε σαπισμένο, και ωραία γυναίκα δεν είναι κάποια ούτε στα 70 της άλλα ούτε φυσικά και στα 10 της. Ούτε το καλύτερο φαγητό είναι ωραίο όταν είμαστε χορτάτοι, επειδή δεν μπορούμε να το απολαύσουμε.
Ακόμα έχουμε την λέξη «ελευθερία» για την οποία το «Ετυμολογικόν Μέγα» διατείνεται «παρά το ελεύθειν όπου ερά» = το να πηγαίνει κανείς όπου αγαπά. Άρα βάσει της ίδιας της λέξης, ελεύθερος είσαι όταν έχεις την δυνατότητα να πάς όπου αγαπάς. Πόσο ενδιαφέρουσα ερμηνεία…
Το άγαλμα ετυμολογείται από το αγάλλομαι (ευχαριστιέμαι) επειδή όταν βλέπουμε ένα όμορφο αρχαιοελληνικό άγαλμα η ψυχή μας αγάλλεται. Και από το θέαμα αυτό επέρχεται η αγαλλίαση. Αν κάνουμε όμως την ανάλυση της λέξης αυτής θα δούμε ότι είναι σύνθετη από αγάλλομαι + ίαση(=γιατρειά).
Άρα για να συνοψίσουμε, όταν βλέπουμε ένα όμορφο άγαλμα (ή οτιδήποτε όμορφο), η ψυχή μας αγάλλεται και ιατρευόμαστε. Και πραγματικά, γνωρίζουμε όλοι ότι η ψυχική μας κατάσταση συνδέεται άμεσα με την σωματική μας υγεία.
Παρένθεση: και μια και το έφερε η «κουβέντα», η Ελληνική γλώσσα μας λέει και τι είναι άσχημο. Από το στερητικό «α» και την λέξη σχήμα μπορούμε εύκολα να καταλάβουμε τι. Για σκεφτείτε το λίγο.
Σε αυτό το σημείο, δεν μπορούμε παρά να σταθούμε στην αντίστοιχη Λατινική λέξη για το άγαλμα (που άλλο από Λατινική δεν είναι). Οι Λατίνοι ονόμασαν το άγαλμα, statua από το Ελληνικό «ίστημι» που ήδη αναφέραμε σαν λέξη, και το ονόμασαν έτσι επειδή στέκει ακίνητο. Προσέξτε την τεράστια διαφορά σε φιλοσοφία μεταξύ των δύο γλωσσών, αυτό που σημαίνει στα Ελληνικά κάτι τόσο βαθύ εννοιολογικά, για τους Λατίνους είναι απλά ένα ακίνητο πράγμα.
Είναι προφανής η σχέση που έχει η γλώσσα με την σκέψη του ανθρώπου. Όπως λέει και ο George Orwell στο αθάνατο έργο του «1984», απλή γλώσσα σημαίνει και απλή σκέψη. Εκεί το καθεστώς προσπαθούσε να περιορίσει την γλώσσα για να περιορίσει την σκέψη των ανθρώπων, καταργώντας συνεχώς λέξεις.
«Η γλώσσα και οι κανόνες αυτής αναπτύσσουν την κρίση», έγραφε ο Μιχάι Εμινέσκου, εθνικός ποιητής των Ρουμάνων. Μια πολύπλοκη γλώσσα αποτελεί μαρτυρία ενός προηγμένου πνευματικά πολιτισμού. Το να μιλάς σωστά σημαίνει να σκέφτεσαι σωστά, να γεννάς διαρκώς λόγο και όχι να παπαγαλίζεις λέξεις και φράσεις.
Η ΜΟΥΣΙΚΟΤΗΤΑ
Η Ελληνική φωνή κατά την αρχαιότητα ονομαζόταν «αυδή». Η λέξη αυτή δεν είναι τυχαία, προέρχεται από το ρήμα «άδω» που σημαίνει τραγουδώ.
Όπως γράφει και ο μεγάλος ποιητής και ακαδημαϊκός Νικηφόρος Βρεττάκος: «Όταν κάποτε φύγω από τούτο το φώς θα ελιχθώ προς τα πάνω, όπως ένα ποταμάκι που μουρμουρίζει. Κι αν τυχόν κάπου ανάμεσα στους γαλάζιους διαδρόμους συναντήσω αγγέλους, θα τους μιλήσω Ελληνικά, επειδή δεν ξέρουνε γλώσσες. Μιλάνε Μεταξύ τους με μουσική».
Ο γνωστός Γάλλος συγγραφεύς Ζακ Λακαριέρ επίσης μας περιγράφει την κάτωθι εμπειρία από το ταξίδι του στην Ελλάδα: «Άκουγα αυτούς τους ανθρώπους να συζητούν σε μια γλώσσα που ήταν για μένα αρμονική αλλά και ακατάληπτα μουσική. Αυτό το ταξίδι προς την πατρίδα – μητέρα των εννοιών μας – μου απεκάλυπτε έναν άγνωστο πρόγονο, που μιλούσε μια γλώσσα τόσο μακρινή στο παρελθόν, μα οικεία και μόνο από τους ήχους της. Αισθάνθηκα να τα έχω χαμένα, όπως αν μου είχαν πει ένα βράδυ ότι ο αληθινός μου πατέρας ή η αληθινή μου μάνα δεν ήσαν αυτοί που με είχαν αναστήσει».
Ο διάσημος Έλληνας και διεθνούς φήμης μουσικός Ιάνης Ξενάκης, είχε πολλές φορές τονίσει ότι η μουσικότητα της Ελληνικής είναι εφάμιλλη της συμπαντικής.
Αλλά και ο Γίββων μίλησε για μουσικότατη και γονιμότατη γλώσσα, που δίνει κορμί στις φιλοσοφικές αφαιρέσεις και ψυχή στα αντικείμενα των αισθήσεων. Ας μην ξεχνάμε ότι οι Αρχαίοι Έλληνες δεν χρησιμοποιούσαν ξεχωριστά σύμβολα για νότες, χρησιμοποιούσαν τα ίδια τα γράμματα του αλφαβήτου. «Οι τόνοι της Ελληνικής γλώσσας είναι μουσικά σημεία που μαζί με τους κανόνες προφυλάττουν από την παραφωνία μια γλώσσα κατ’ εξοχήν μουσική, όπως κάνει η αντίστιξη που διδάσκεται στα ωδεία, ή οι διέσεις και υφέσεις που διορθώνουν τις κακόηχες συγχορδίες», όπως σημειώνει η φιλόλογος και συγγραφεύς Α. Τζιροπούλου-Ευσταθίου.
Είναι γνωστό εξάλλου πως όταν οι Ρωμαίοι πολίτες πρωτάκουσαν στην Ρώμη Έλληνες ρήτορες, συνέρρεαν να αποθαυμάσουν, ακόμη και όσοι δεν γνώριζαν Ελληνικά, τους ανθρώπους που «ελάλουν ώς αηδόνες». Δυστυχώς κάπου στην πορεία της Ελληνικής φυλής, η μουσικότητα αυτή (την οποία οι Ιταλοί κατάφεραν και κράτησαν) χάθηκε, προφανώς στα μαύρα χρόνια της Τουρκοκρατίας.
Να τονίσουμε εδώ ότι οι άνθρωποι της επαρχίας του οποίους συχνά κοροϊδεύουμε για την προφορά τους, είναι πιο κοντά στην Αρχαιοελληνική προφορά από ότι εμείς οι άνθρωποι της πόλεως.
Η Ελληνική γλώσσα επεβλήθη αβίαστα (στους Λατίνους) και χάρη στην μουσικότητά της. Όπως γράφει και ο Ρωμαίος Οράτιος «Η Ελληνική φυλή γεννήθηκε ευνοημένη με μία γλώσσα εύηχη, γεμάτη μουσικότητα».

http://www.agioritikovima.gr