ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟΣ ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΣΥΡΙΑ: ΥΨΩΘΗΚΕ ΚΟΛΟΣΣΙΑΙΟ ΑΓΑΛΜΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ, ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΙΣ ΟΡΔΕΣ ΤΩΝ ΙΣΛΑΜΟΦΑΣΙΣΤΩΝ!

ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟΣ ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΣΥΡΙΑ: ΥΨΩΘΗΚΕ ΚΟΛΟΣΣΙΑΙΟ ΑΓΑΛΜΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ, ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΙΣ ΟΡΔΕΣ ΤΩΝ ΙΣΛΑΜΟΦΑΣΙΣΤΩΝ!

…ΟΡΑΤΟ ΣΕ ΤΡΕΙΣ ΧΩΡΕΣ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΥΡΙΑ!

Πρωτοφανής ενέργεια του Ασάντ με τεράστιο συμβολισμό, όταν πριν λίγο καιρό όλοι θεωρούσαν ότι οι ορδές των Τσετών, θα γονάτιζαν την Συρία!

Βρυξέλλες, Δ.Πορφύρης / Π.Σταφυλά 

Ο ανελέητος πόλεμος καταστροφής υποδομών και ισοπέδωσης πόλεων, αφανισμού και  τρομοκρατίας  των πληθυσμών , αποκεφαλισμών και  ακρωτηριασμών, ομαδικών βιασμών και βασανιστηρίων, δημοσίων εκτελέσεων και  ομαδικών τάφων,  χιλιάδων εξαφανίσεων και απαγωγών, προβοκατόρικων χτυπημάτων και διεθνών εκβιασμών, δεν έκαμψε το αδούλωτο φρόνημα του συριακού λαού.

Οι αποικιοκράτες της Δύσης που σε σύμπραξη με τους  κεφαλαιοκράτες του Κόλπου  εξέδραμαν στην 1η Διεθνή Κορανοφορία της Σύγχρονης Ιστορίας, προς  επανίδρυση χαλιφάτων και επιβολής θεοκρατικών καθεστώτων και αιμοσταγών συνταγμάτων σαριακού τύπου, δεν κλόνισαν την εμπιστοσύνη των σύριων γηγενών στις πολιτικές και στρατιωτικές επιλογές του ηγέτη τους. Ο Άσσαντ που κάποιοι βιάστηκαν να προγράψουν δεν λύγισε γιατί δεν λύγισε ο λαός του. Εναντιώθηκε  στους πανίσχυρους διεθνείς συνασπισμούς, στους μεγαλεπίβολους οργανισμούς, στις ευρωπαικές συμμαχίες, στις υπερδυνάμεις πατρώνους χορηγούς και στρατηγούς  της κάθε πολεμικής εκστρατείας. 

Ο πόλεμος της Συρίας για πρώτη φορά αναδεικνύει  με ξεκάθαρο τρόπο την εργαλειοποίηση του Τζιχάντ από τα Δυτικά  κέντρα λήψης αποφάσεων που αψηφούν ακόμα και την κοινή γνώμη των λαών τους. Ηνωμένες Πολιτείες, Ευρωπαική Ένωση, Αραβική Λίγκα, Βορειοατλαντική Συμμαχία, Τουρκία, Αραβικά Εμιράτα και Βασίλεια, Ηνωμένα Έθνη αδιαφορούν περιφρονητικά για τα εγκλήματα αυτού του σεκταριστικού πολέμου, ερμηνεύοντας κατά το δοκούν τους όρους« τρομοκρατία » και « ανθρώπινα δικαιώματα ».

H διεθνής και εγχώρια ποικιλότροπη κατατρομοκράτηση του  συριακού λαού δεν έχει τα αναμενόμενα αποτελέσματα. Ο Δόκτωρ Bassar al Assad, που μέχρι πρόσφατα δεν κατονομαζόταν από τα επικυρίαρχα ΜΜΕ παρά ως « δικτάτορας » , τώρα φιλοξενείται ως Πρόεδρος της Συρίας από διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία που του αφιερώνουν ώρες και σελίδες συνεντεύξεων. Η δημοφιλία του αρχίζει να περνάει τα σύνορα της χώρας και αργά αλλά σταθερά αντιμετωπίζεται ως ο αδιαφιλονίκητος εκφραστής της λαικής θελησης της χώρας του.

Η αταλάντευτη πυγμή του ενώπιον των επικείμενων βομβαρδισμών, έδειχνε ότι αντλούσε  σιγουριά και δύναμη από κάποια μυστικά όπλα που διαθέτει και που σίγουρα δεν ήταν τα χημικά. Άλλοι πιστεύουν ότι η αναδίπλωση Αγγλίας και ΗΠΑ οφείλεται στα πυρηνικά του Ιράν, άλλοι ότι η παγκόσμια σύρραξη αποφεύχθηκε λόγω του κρυφού οπλοστασίου της Ρωσίας και άλλοι θεωρούν ότι το Ισραήλ φοβήθηκε τις ρουκέτες της Χεζμπολά. Ίσως επειδή δε γνωρίζουν ότι ο Άσσαντ εκτός των αμυντικών του συμφώνων με Ιράν , Ρωσία και Χεζμπολά, έχει συνάψει και μυστική συμφωνία με τη μεγαλύτερη παγκόσμια υπερδύναμη.

Χρειάστηκαν τρεις ημέρες για να δημοσιοποιηθεί το αμυντικό δόγμα του Άσσαντ με την Τριμερή, την Τρόικα. Τρεις  μέρες χρειάστηκαν για τη συνάρμοση και εγκατάσταση του μεγαλειώδους τρίπτυχου γλυπτού του Ιησού στο Όρος των Αγγέλων (ή όρος των Χερουβείμ) στα περίχωρα της Δαμασκού. Τρία χρόνια χρειάστηκαν για τη σμίλευσή του.

Τρεις ημέρες  ο Συριακός στρατός ανέστειλε παρά την κρισιμότητα της ασφάλειας της πρωτεύουσας κάθε επιχείρηση σεβόμενος το όλο εγχείρημα της τοποθέτησής του που ξεκίνησε στις 15/10/13, ημέρα της μεγαλύτερης εορτής του Ισλάμ. Τρεις μήνες μόνο θα χρειασθούν για την εξάλειψη κάθε εστίας πολέμου, αν η Δύση σταματήσει τη χρηματοδότηση και εφοδιασμό των τρομοκρατών, σύμφωνα με πρόσφατη δήλωση του Άσσαντ.

Σε ένα υψόμετρο 2000 μ. ο Αναστάς εκ του τάφου τριήμερος Χριστός , ανασύρει από το χάος της Κόλασης την Εύα και τον Αδάμ και σε αυτήν την άνοδο συμπαρασύρει κάθε σύρια και σύριο πολίτη. Με την αναμνηστική επιγραφή « ο Ερχόμενος Σώσαι τον Κόσμο », ο Σωτήρας του Κόσμου θα είναι ορατός από Λίβανο,  Ιορδανία και Παλαιστίνη.

H εγκατάσταση του 2ου μεγαλύτερου γλυπτού μνημείου στον κόσμο, αφιερωμένου στο Χριστό, υλοποιήθηκε με επιτυχία ακόμα και εν μέσω αυτής της ανθρωπιστικής τραγωδίας.

Πολλά τμήματα του έργου φιλοτεχνήθηκαν στην Αρμενία όπου οι καλλιτέχνες φημίζονται διεθνώς για τη δεξιοτεχνία τους στην επεξεργασία των ευγενών μετάλλων. Το έργο είχαν εμπευσθεί  εδώ και πέντε χρόνια από το ίδρυμα Πνευματικής Κληρονομιάς Αποστόλου Παύλου και πραγματοποιήθηκε χάρη στη συνεργασία των Ορθοδόξων Εκκλησιών Ρωσίας και Αντιοχείας.

πηγή

Ποσειδώνας 

Η μάχη του Μαραθώνα», μια μελέτη που αποτολμά να καλύψει τα κενά του Ηροδότου

Η μάχη του Μαραθώνα», μια μελέτη που αποτολμά να καλύψει τα κενά του Ηροδότου


Τι ώρα ξεκίνησε η μάχη του Μαραθώνα- πρωί, όπως οι περισσότερες μάχες στην αρχαιότητα – ή απόγευμα; Ποιο δρόμο επέλεξαν οι Αθηναίοι για να φθάσουν στο πεδίο της μάχης;

Πόσους μαχητές διέθεταν οι Έλληνες και πόσους στρατιώτες οι Πέρσες; Πήραν μέρος και οι δούλοι; Πόσο χρόνο κράτησε η μάχη που έκρινε την τύχη όχι μόνο της Ελλάδας, αλλά και της Ευρώπης; Ποια ήταν η στρατηγική της επίθεσης; Πόσοι ήσαν οι νεκροί εκατέρωθεν; Πού τάφηκαν οι πεσόντες Αθηναίοι; Πόσοι αγγελιοφόροι μετέφεραν το μήνυμα της νίκης στην Αθήνα; Ποια ήταν τα αναθήματα της νίκης;

Σε αυτά και σε άλλα τόσα ερωτήματα επιχειρεί να απαντήσει το βιβλίο με τίτλο «Η μάχη του Μαραθώνα» και υπότιτλο «Ιστορική και τοπογραφική προσέγγιση», του φιλόλογου, ιστορικού και αρχαιολόγου Χρήστου Διονυσόπουλου, που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Καπόν.

Σε αυτή την έκδοση μεγάλου σχήματος 217 σελίδων, ο συγγραφέας, αφού μελέτησε 669 συγγραφείς, 913 άρθρα και βιβλία , αποτολμά να συμπληρώσει τα κενά που άφησε για τη μεγάλη μάχη ο Ηρόδοτος στην Ιστορία του. Ο μελετητής παραθέτει όλες τις μαρτυρίες της αρχαιότητας αλλά και της νεοτερικότητας, όλες τις πηγές, όλες τις εκτιμήσεις , όλα τα ενδεχόμενα, όλες τις ερμηνείες και, όταν έχει δεμένη την δική του εκδοχή, καταλήγει στο συμπέρασμά του.

Είναι ένα πόνημα που διδάσκει ιστορία και ερευνητική μεθοδολογία: Με βάση τη χρονολόγηση από το αττικό και σπαρτιατικό ημερολόγιο, στις 2 Σεπτεμβρίου του 490 π.Χ. το απόγευμα οι Πέρσες άρχισαν την απόβαση αφού το πρωί της ίδιας μέρας συνήλθε στην Αθήνα η Εκκλησία του Δήμου και αποφάσισε να σταλεί έκκληση βοήθειας από τους Σπαρτιάτες. Στις 3 Σεπτεμβρίου το πρωί έφθασε στη Σπάρτη ο Φειδιππίδης μεταφέροντας το αίτημα των Αθηναίων , ενώ το απόγευμα έφθασαν οι Πλαταιείς. Στις 5 Σεπτεμβρίου ενημερώθηκαν οι στρατηγοί για την σπαρτιατική απάντηση, στις 9 Σεπτεμβρίου είχε πανσέληνο, στις 10 Σεπτεμβρίου το απόγευμα αναχώρησαν οι Σπαρτιάτες για τη μάχη, στις 12 Σεπτεμβρίου το απόγευμα προς το δειλινό έγινε η μεγάλη μάχη. Και στις 14 Σεπτεμβρίου το απόγευμα έφθασαν οι Λακεδαιμόνιοι όταν οι Αθηναίοι είχαν κατατροπώσει τον εχθρό…

Ο Ηρόδοτος δεν αναφέρεται στον αριθμό των δυνάμεων εκάστης πλευράς- ίσως για να μην υιοθετήσει τις υπερβολές της αθηναϊκής παράδοσης, επισημαίνει ο συγγραφέας. Ωστόσο άλλοι ιστορικοί της ρωμαϊκής εποχής πληροφορούν ότι οι Πέρσες παρέταξαν περίπου 100.000 πεζούς και 10.000 ιππείς, γεγονός που συνάδει με το επίγραμμα του Σιμωνίδη για 90.000 ηττημένους Μήδους.

Επειδή ο περσικός κίνδυνος απειλούσε την ύπαρξη όλων- ελεύθερων και μη- οι Αθηναίοι , με απόφαση της Εκκλησίας του Δήμου, ψήφισαν την απελευθέρωση των δούλων και τους επιστράτευσαν υιοθετώντας πρόταση του Μιλτιάδη. Πολλοί από τους δούλους ήταν πρώην αιχμάλωτοι πολέμων και άρα διέθεταν πολεμική πείρα , επιπλέον δε οι «οικογενείς» είχαν δεδομένη την αφοσίωσή τους κυρίους τους οπότε ήταν φυσικό να θεωρηθούν έμπιστοι. Αντιθέτως, δεν επιστρατεύθηκαν οι θύτες, που ήταν ακτήμονες, άποροι οι οποίοι, ελλείψει πόρων, δεν διέθεταν βαρύ οπλισμό, για αυτό κρίθηκαν ακατάλληλοι να συμμετάσχουν στη μάχη.

Ο ήρωας Κυναίγειρος

Όσον αφορά τον ακριβή χρόνο της μάχης, ο συγγραφέας είναι αναλυτικότατος: Στις 12 Σεπτεμβρίου του 490 π.Χ. ο ήλιος έδυσε στις 7μ.μ. και στις 8 μ.μ. περίπου βράδιασε. Τα άλογα τα πήγαιναν οι Πέρσες στους στάβλους τους στις 5 μ.μ. περίπου, όπως συμβαίνει και σήμερα στα ιπποφορβεία. Άρα, η αποχώρηση των ιππέων από το χώρο παράταξης πρέπει να έγινε στις 4 μ.μ. περίπου για να τα προφυλάξουν από τυχόν νυχτερινή επίθεση των Ελλήνων. Ο Μιλτιάδης μόλις έμαθε από Ίωνες πληροφοριοδότες ότι τα άλογα δέθηκαν στις φάτνες τους, έδωσε τη διαταγή για την ελληνική επίθεση κατά του περσικού πεζικού. Οι πεζικάριοι και οι τοξότες αιφνιδιάστηκαν από τη μανιασμένη ορμή των Ελλήνων οι οποίοι διέτρεξαν απόσταση 1.500 μέτρων τρομοκρατώντας τον εχθρό.

Σύμφωνα με το Ηρόδοτο και πλειάδα πηγών, στη μάχη εφαρμόσθηκε το δόγμα της «δρομαίας εφόδου» που χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά ως στρατιωτική τακτική. Οι Πέρσες θεώρησαν την επίθεση ως τρέλα γιατί οι Έλληνες δεν διέθεταν ούτε ιππικό μήτε τοξότες. Ο Μιλτιάδης είχε ενισχύσει τα δύο άκρα του σχηματισμού αφήνοντας το κέντρο ασθενέστερες δυνάμεις. Έτσι, η αντεπίθεση των Περσών είχε ως αποτέλεσμα να αναγκάσει τις ελληνικές δυνάμεις σε υποχώρηση προς το στενό εγκλωβίζοντας όμως τον περσικό σχηματισμό, με τις δύο ακραίες πτέρυγες των Ελλήνων να επιστρέφουν δριμύτερες.

Στη σημερινή περιοχή Μεσοπορίτισσα έσπευσε για ενίσχυση το αργοπορημένο περσικό ιππικό ,καθώς και άλλες μηδικές δυνάμεις, χωρίς όμως αποτέλεσμα. Εκεί κάμφθηκε η τελευταία αντίσταση των Περσών και άρχισε η δραματική καταδίωξή τους. Οι περισσότεροι Πέρσες βρήκαν καταφύγιο στα πλοία καθώς έπεσε ο ήλιος και οι Έλληνες σταμάτησαν . Η μάχη διήρκησε 2,5 περίπου ώρες. Ξεκίνησε από τη περιοχή Σωρός, συνεχίστηκε στο στενό της πεδιάδας και τελείωσε στη Μεσοσπορίτισσα. Η καταδίωξη κράτησε μισή ώρα περίπου από τις 7.30 μ.μ. έως τις 8 μ.μ. γεγονός που επέτρεψε τη σχετικά ακώλυτη επιβίβαση των Περσών στις τριήρεις. 

Πρόκειται για μια μελέτη γύρω από τη μάχη των μαχών η οποία , εδώ και αιώνες, δεν έπαψε να απασχολεί τους ειδικούς. Απόδειξη του αδιάπτωτου παγκόσμιου ενδιαφέροντος της μάχης είναι ότι δεν υπάρχει χρονιά που να μην δημοσιεύονται σχετικά έργα για μια νίκη ελληνική που αποδείχθηκε κοσμοϊστορική … 

gr.greekreporter.gr
το είδαμε στο Ανατολική Ακτή Αττικής

Περίεργο συμβάν > Ιστιοπλοϊκό με τούρκους και αμερικανούς αρνήθηκε ελληνική βοήθεια στη Σάμο

Περίεργο συμβάν > Ιστιοπλοϊκό με τούρκους και αμερικανούς αρνήθηκε ελληνική βοήθεια στη Σάμο

Ένα περίεργο περιστατικό -που δεν είναι το μοναδικό- έγινε

βορειοδυτικά της Σάμου το βράδυ.
Ιστιοπλοϊκό με αμερικανική σημαία και επιβαίνοντες Τούρκους και Αμερικανούς ζήτησε βοήθεια αναφέροντας ότι είναι ακυβέρνητο. Δυο σκάφη του Λιμενικού Σώματος έσπευσαν κοντά του από το Καρλόβασι και έριξαν κάβους.
 Οι επιβαίνοντες αρνήθηκαν επίμονα την βοήθεια του Λιμενικού. Αρκετή ώρα μετά εμφανίστηκε τουρκική ακταιωρός. Το πλήρωμά της προσπάθησε να “δέσει” το ιστιοπλοϊκό χωρίς να μπορέσει να τα καταφέρει λόγω των άσχημων καιρικών συνθηκών! Παρόλα αυτά οι επιβάτες του ιστιοπλοϊκού αρνούνταν τη βοήθεια των Ελλήνων!
Και ξαφνικά έβαλαν μπροστά τη μηχανή του ιστιοπλοϊκού και ακολούθησαν την τουρκική ακταιωρό στα τουρκικά ύδατα!

 Όπως αναφέρουν πηγές του Λιμενικού είναι το δεύτερο περιστατικό που σημειώνεται στη Σάμο. Και δεν μπορεί να είναι τυχαία αυτά. 

onalert

Καλά, εκεί στην Google έχετε ξεφύγει… “Δημοκρατία της Μακεδονίας – πρώην Οθωμανική αποικία στην Ελλάδα”!!!

Καλά, εκεί στην Google έχετε ξεφύγει… “Δημοκρατία της Μακεδονίας – πρώην Οθωμανική αποικία στην Ελλάδα”!!!

olympia

ΦΡΑΓΚΟΥΛΗΣ ΦΡΑΓΚΟΣ > ''Μόνο οι στρατηγοί του καναπέ φοβούνται''

ΦΡΑΓΚΟΥΛΗΣ ΦΡΑΓΚΟΣ > ''Μόνο οι στρατηγοί του καναπέ φοβούνται''

Ο στρατηγός,  δήλωσε πως «μόνο οι στρατηγοί του καναπέ φοβούνται», ενώ με αφορμή τις αντιρρήσεις για τη συμμετοχή μηχανοκίνητων τμημάτων στην παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου στη Θεσσαλονίκη, ξεκαθάρισε ότι «παρέλαση σημαίνει πρώτα απ' όλα εκπαίδευση».

Μιλώντας στην «δημοκρατία» επισήμανε πως  το θέμα της παρέλασης της Θεσσαλονίκης έχει υπερτροφοδοτηθεί, καθώς «όλα τα οπλικά συστήματα που είναι να παρελάσουν εδώ βρίσκονται στον περίγυρο. Έτσι, δεν τίθεται θέμα αποζημιώσεων εκτός έδρας. Οι καταδρομείς είναι από τη Ρεντίνα, η μηχανοκίνητη ταξιαρχία από την Ασσυρο, το ίδιο και το πυροβολικό, τα Hawk από τον Χορτιάτη. Συνεπώς για ποια τεράστια κονδύλια μιλάμε;».

 

Για τις αντιρρήσεις, σημειώνει με νόημα: «Κάποιοι κουλτουριάρηδες λένε ότι αυτά είναι για την Ουγκάντα. Δηλαδή όταν στα Ηλύσια Πεδία οι Γάλλοι κάνουν παρέλαση αυτό είναι Ουγκάντα;» αναρωτιέται. Και προσθέτει: «Αυτά τα λένε οι στρατηγοί με τα κοστούμια που δεν έχουν διοικήσει μονάδες. Αν έχεις λιώσεις χιλιάδες άρβυλα κάνοντας πορείες με 35 κιλά στην πλάτη, όπως οι καταδρομείς, τότε ξέρεις να σέβεσαι και να αγαπάς αυτό που κάνεις. Οι στρατηγοί της πολυθρόνας το μόνο που ξέρουν είναι να φοβούνται μη γίνει κανένα ατυχηματάκι ή μην πάθουμε κάτι». Μάλιστα, καταλήγει ότι και το ποσό που γνωστοποιήθηκε ως κόστος για τα καύσιμα της παρέλασης (35.000 ευρώ) είναι μεγαλύτερο από το πραγματικό. «Αρα, κόστος ουσιαστικά μηδέν» καταλήγει.

 

Ένα άλλο θέμα το οποίο θέτει είναι αυτό της εκπαίδευσης που όπως ισχυρίζεται, κάποιοι τεχνηέντως κρύβουν. «Γιατί η παρέλαση είναι και εκπαίδευση. Οι μετέχοντες πρέπει να ελέγξουν τα οπλικά συστήματα και να δουν αν λειτουργούν σωστά, να κάνουν συντήρηση και να τα καθαρίσουν για να είναι πραγματικά ευπαρουσίαστα. Η παρέλαση είναι ένα επιπλέον έναυσμα για το προσωπικό να εργασθεί με ζήλο, ώστε να εμφανίσει την καλύτερη δυνατή εικόνα. Εκεί πάνω όλη η μονάδα μπαίνει σε μια διαδικασία κινητοποίησης. Άρα υπάρχει ένα σημαντικό ζήτημα εκπαίδευσης, που γίνεται στα θέματα συντήρησης των οπλικών συστημάτων, τα οποία θα παρελάσουν. Από το 45άρι ως το πιο βαρύ οπλικό σύστημα» σημειώνει.

 

Επιπλέον εκπαίδευση προσφέρει και η διαδικασία μεταφοράς των οχημάτων. «Ένα άρμα μάχης για να φύγει στη Θεσσαλονίκη πρέπει να φορτωθεί στον αρματοφορέα. Άρα και εκεί γίνεται εκπαίδευση. Μετά κατά τη διάρκεια της παρέλασης επακολουθεί η μηχανοοδήγηση μέσα στους δρόμους της Θεσσαλονίκης, με απόλυτο ρυθμό και ακρίβεια. Άρα και εδώ υπάρχει επιπλέον εκπαίδευση. Προσθέστε σε αυτά και τις επικοινωνίες, γιατί όλη η παρέλαση πρέπει να συντονίζεται, αλλά και την ασφάλεια, που επίσης είναι σημαντικό θέμα για τη μεταφορά των οχημάτων» εξηγεί ο πρώην υπουργός Εθνικής Άμυνας. 

 

«Τίποτα από όλα αυτά δεν είναι άσκοπο. Όλα συντελούν στην καλύτερη εκπαίδευση του προσωπικού και τη συντήρηση των οπλικών συστημάτων», σημειώνει ο κ. Φράγκος.

ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ  - Ν - ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ

Του Σπύρου Μάρκου, διευθυντή 3ου Δημοτικού Σχολείου Λαρίσης

Κάτι ήξεραν οι Αρχαίοι υμών πρόγονοι, όταν δημιουργούσαν τα μακρά και τα βραχέα και τους διφθόγγους κλπ
Σοφία και γνώση την οποία προσπάθησαν να διαγράψουν…

ΠΑΕΙ Ο ΚΥΠΡΙΟΣ ΣΤΑ ΕΒΕΡΕΣΤ ΚΑΙ ΖΗΤΑ ΕΝΑ ΣΑΝΤΟΥΙΤΣ
ΜΕ ΤΥΡΙΝ ΚΑΙ ΝΤΟΜΑΤΑΝ ΚΑΙ ΠΙΠΕΡΙΑΝ ΚΑΙ ΚΡΕΜΜΥΔΙΝ.

Ο ΕΛΛΑΔΙΤΗΣ ΤΟΥ ΛΕΕΙ ΑΣΤΕΙΕΥΟΜΕΝΟΣ:
¨ ΕΣΕΙΣ ΟΙ ΚΥΠΡΙΟΙ, ΟΤΙ ΝΑ ΠΕΙΤΕ ΟΛΟ ΤΟ “Ν” ΠΡΟΣΘΕΤΕΤΕ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ…
ΘΕΛΕΙΣ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ ΜΕΣΑ “;

ΟΠΟΤΕ, ΣΟΚΑΡΙΣΜΕΝΟΣ Ο ΚΥΠΡΙΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ ΛΕΕΙ ΔΙΣΤΑΚΤΙΚΑ:
” ΒΑΛΕ ΚΑΙ ΛΙΓΟ ΖΑΜΠΟ ΚΑΙ ΜΠΕΙΚΟ. ..”

Κάθε γράμμα του Ελληνικού Αλφαβήτου εκπέμπει ήχο και εικόνα.
Κάθε λέξη τέθηκε από τους «Ονοματοθέτες», με ακρίβεια και όχι τυχαία
και έχει άμεση σχέση Αιτίας και Αιτιατού, μεταξύ Σημαίνοντος και Σημαινομένου.
* Το “Ν” συντονίζει τον εγκέφαλο.*

*Σχετικά πρόσφατα (1996) στο Ιατρικό Περιοδικό MEDIZIN-JOURNAL
στην Γερμανία, δημοσιεύτηκε μία επιστημονική εργασία, σύμφωνα με την οποίαν:
«Η εκφορά του γράμματος «Ν» μεταφέρει οξυγόνο στον εγκέφαλο
και ότι δεν ήταν τυχαίο το γεγονός της τοποθέτησης του «Ν»
στο μέσον ακριβώς του Αλφαβήτου – στο πρώτο Ελληνικό Αλφάβητο με τα 27 γράμματα».
Επίσης, στο Χάρβαρντ, από ιατρικές έρευνες διαπιστώθηκε.
ότι η απαγγελία των Ομηρικών Επών στο πρωτότυπο, εκτός των άλλων,
κάνει καλό στην καρδιά, ως αναπνευστική άσκηση.*

Και δικαιούμαι να ερωτήσω: Γιατί εμείς γίναμε διώκτες του «Ν»;

Ως μάχιμος εκπαιδευτικός και συγγραφέας του συγγράμματος: ΔΥΣΛΕΞΙΑ,
Αθήνα 1994, Εκδόσεις ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ, 6η Έκδοση,
νομιμοποιούμαι να ρωτήσω, αλλά και να προτείνω στο τέλος:
Η Ελληνική Γλώσσα έχει πάρει πλέον μία μορφή τέτοια που δεν έχει ανάγκη από άλλες ακρότητες.

Όμως αναρωτιέμαι:
Είναι τυχαίο άραγε που καταργήσαμε το γράμμα «Ν»
στο τέλος των λέξεων και τα σχολικά μας βιβλία γράφουν το «εμβαδό» (!),
αντί το εμβαδόν!
Στα σχολικά βοηθήματα όμως διαβάζομε « το εμβαδόΝ »,
δηλ. εκεί διατηρείται το Ν, ενώ το επίσημο Κράτος στα βιβλία
(ΥΠΕΠΘ, Παιδαγωγικό Ινστιτούτο) το έχουν καταργήσει !!

Για ποιον λόγο αυτή η ακρότητα;
Για ποιον λόγο επίσημα διδάσκομε στα σχολεία μας κανόνες που κατασκευάστηκαν αυθαίρετα,
π.χ. χθες συνάντησα το Δήμαρχο (το φίλο, το Σύμβουλο κλπ.).

Το γράμμα Ν είναι οργανικό και όταν το κόβομε πονάει.
Είναι σαν να κόβομε το δακτυλάκι μας…
Εάν κάποιος αντιτείνει ότι αυτό είναι μία ασήμαντη λεπτομέρεια,
θα πρέπει να του πούμε ότι «η λεπτομέρεια κρατάει τον Παρθενώνα»!

Να θυμίσω όμως εδώ και το ωραίο, ειρωνικό κείμενο του Οδ. Ελύτη:
«ΓΙΑ ΜΙΑΝ ΟΠΤΙΚΗ ΤΟΥ ΗΧΟΥ», όπου καταλήγει,
“Κανένας Ηρώδης δεν θα τολμούσε να διατάξει τέτοια γενοκτονία,
όπως αυτή του τελικού -Ν-, εκτός κι αν του’ λειπε η οπτική του ήχου».

Ο Γ. Ρίτσος έγραψε επίσης:
«Και οι λέξεις φλέβες είναι. Μέσα τους αίμα κυλάει».

Δυστυχώς, όμως, διαπιστώνομε σήμερα, ότι μετά το Νι,
έρχεται και η σειρά του τελικού Σίγμα (ς).
Κάποιοι δημοσιογράφοι στα κανάλια λένε κιόλας:
«η μέθοδο», η «οδό», «η πλήρη! ένταξη» (!)…
Καλλιεργούν έτσι αυθαίρετα ένα αρνητικό γλωσσικό πρότυπο στους νέους μας
με την τεράστια δύναμη των ΜΜΕ και το σχολείο ανήμπορο να αντιδράσει,
αλλά και την κοινωνία παθητικά να δέχεται ως περίπου μοιραία την εξέλιξη αυτή.

Μετά από όλα αυτά διατυπώνω την εξής άποψη και καταθέτω στο Συνέδριό σας
την δική μου «Θεωρία» για το εν λόγω ζήτημα:
Διεθνώς μελετάται η μοναδική μουσικότητα της Ελληνικής Γλώσσας
και ο αντίκτυπός της στην πνευματική διαύγεια του ανθρώπου.

*Το γράμμα «Ν» διεγείρει τον εγκέφαλο θετικά
και ενεργοποιεί τον άνθρωπο να σκέφτεται σωστά.*

*Το τελικό Σίγμα ηρεμεί τον άνθρωπο.
Αυτό το δέχεται και η σύγχρονη Ψυχιατρική.*

Οι Αρχαίοι Έλληνες τα γνώριζαν όλα αυτά και δεν είναι τυχαίο το γεγονός
ότι μόνον εμείς, οι Έλληνες, λέμε: «Τα είπα με το Νι και με το Σίγμα» και
δεν λέμε με άλλα γράμματα (παρ΄ όλο που έχομε στις καταλήξεις των λέξεων
και άλλα γράμματα), διότι το Νι ενεργοποιεί το μυαλό μας να σκεφθούμε
σωστά και το Σίγμα ηρεμεί την ψυχή μας, αφού μιλήσουμε δημόσια ή ιδιωτικά.
Η σύγχρονη Ψυχογλωσσολογία δέχεται ότι η Γλώσσα και η Σκέψη γεννιούνται
ταυτόχρονα και εξελίσσονται παράλληλα και συνιστούν ανά πάσα στιγμή μία
αξεχώριστη ενότητα.

*Η Γλώσσα ενσαρκώνει την Σκέψη και η Σκέψη μετουσιώνεται σε Γλώσσα.*
Είναι ένα νόμισμα με τις δύο όψεις του. Δεν μπορεί να υπάρχει η μία
πλευρά, χωρίς την άλλη. Δεν μπορούσε να υπάρξει Ελληνική Σκέψη χωρίς την
Ελληνική Γλώσσα. Είναι γεγονός ότι η ποιότητα και ποσότητα «καταγραφών»
στην Σκέψη προσδιορίζει και το νοητικό επίπεδο κάθε λαού. Επομένως και
το νοητικό επίπεδο καθορίζει και την ικανότητα της δημιουργίας Πολιτισμού.

* Το Ελληνικόν Αλφάβητον, στην πορεία των χιλιάδων ετών του ήταν αρχικά:
Ιδεογραφικό, στη συνέχεια επινοήθηκε το Εικονογραφικό, έπειτα φθάσαμε
στο Γραμμογραφικό, κατόπιν στο Συλλαβογραφικό (Γραμμική Α και Β) και
τέλος καθιερώθηκε το ισχύον σήμερα Φθογγογραφικό, που είναι αξεπέραστο
και στο οποίο οφείλεται η δημιουργία της Ελληνικής Γλώσσας και του
Ελληνικού Οικουμενικού Πολιτισμού.*

Έχουμε χρέος να διαφυλάξουμε, ως κόρην οφθαλμού, την Ελληνική Γλώσσα και
να αντισταθούμε στην κακοποίησή της.

Ο Μητσοτάκης έγινε 95 ετών!!!

Ο Μητσοτάκης έγινε 95 ετών!!!

Εχθροί και φίλοι του εύχονται να τα εκατοστήσει....

Ας πάρουμε μια ιδέα για το πως κάποιοι άνθρωποι γεννιούνται τυχεροί και από τζάκι.... που λέει κι ο λαός μας...

Απόσπασμα από την wikipedia:

Γεννήθηκε στις 18 Οκτωβρίου του 1918 στη συνοικία Χαλέπα των Χανίων, στο σπίτι όπου είχε υπογραφεί η σύμβαση της Χαλέπας, η οποία παρείχε τα πρώτα δικαιώματα στους Κρήτες και ήταν δευτερότοκος γιος του Κυριάκου Μητσοτάκη, βουλευτή και αγωνιστή, και της Σταυρούλας Πλουμιδάκη. Από την πλευρά του πατέρα του είναι εγγονός του Κωστή Μητσοτάκη (1845 - 1898), του ιδρυτή του κόμματος των Ξυπολήτων, κόμμα το οποίο παρέλαβε ο Ελευθέριος Βενιζέλος μετονομάζοντάς του σε "Κόμμα των Φιλελευθέρων", και της Κατίγκως Βενιζέλου, αδερφής του Ελευθέριου Βενιζέλου. Θείοι του επίσης ήταν οι Αριστομένης Μητσοτάκης και Σοφοκλής Βενιζέλος, ξαδερφός του ο Νικήτας Βενιζέλος ενώ από την πλευρά της μητέρας του είναι εγγονός του πολιτικού Χαράλαμπου Πλουμιδάκη.

Σπούδασε νομικά, πολιτικές και οικονομικές επιστήμες στη Νομική Σχολή του πανεπιστημίου Αθηνών με δαπάνες από κληροδότημα που είχε ορίσει για τις σπουδές του ο Ελευθέριος Βενιζέλος. Με το ξέσπασμα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου κατατάχθηκε στον ελληνικό στρατό πολεμώντας ως Έφεδρος Ανθυπολοχαγός στη Μακεδονία εναντίον της εισβολής των Γερμανών στην Ελλάδα. Την περίοδο της γερμανικής κατοχής συμμετείχε στην Αντίσταση κατά των κατακτητών ως ηγετικό στέλεχος της Εθνικής Οργάνωσης Κρήτης. Για τη δράση του αυτή φυλακίστηκε και καταδικάστηκε δύο φορές σε θάνατο από τους Γερμανούς.

 

Πως εξαφανίστηκε η Αρχαία Σπάρτη; Μια απίστευτη βαρβαρότητα

Πως εξαφανίστηκε η Αρχαία Σπάρτη; Μια απίστευτη βαρβαρότητα

Συντάκτης: ΤεχνοΠερσόνα

Θησαυροί της αρχαίας ελληνικής τέχνης καταστραφήκαν και λεηλατηθήκαν,

όπως είναι γνωστό, από ρωμαίους, φράγκους σταυροφόρους, από τον ενετό στρατηγό Μοροζινι και από τον Άγγλο (Σκωτο για την ακρίβεια) Έλγιν.  

Εξίσου μεγάλη καταστροφή επήλθε από περιηγητές και απεσταλμένους μουσείων, πανεπιστημίων και βασιλιάδων της Ευρώπης, που ήλθαν στην Ελλάδα στους χρόνους της τουρκοκρατίας, για να αποθησαυρίσουν νομίσματα, χειρόγραφα, επιγραφές και έργα τέχνης.
 
Όλους αυτούς υπέρβαλε σε απληστία και σε καταστροφές που προκάλεσε στους προγονικούς θησαυρούς της Ελλάδας ο αββας Michel Fourmont (1690/1746), ο οποίος ξεπερνάει και τον Έλγιν όσο αφορά στο βάναυσο τρόπο της καταστροφής των μνημείων, που κυριολεκτικά αφάνισε, αλλά και στον απίστευτο αριθμό των αρχαιοτήτων που κατάστρεψε.   

O αββας Michel Fourmont, απεσταλμένος του βασιλιά της Γαλλίας Λουδοβίκου IE'με την εντολή να συλλέξει βυζαντινά χειρόγραφα και άλλες αρχαιότητες, που θα ήταν εύκολο να μεταφερθούν στο Παρίσι. Έτσι, τον Φεβρουάριο του 1729, συνοδευόμενος από τον ανιψιό του, Ο αββάς Fourmont έφτασε στην Κωνσταντινούπολη και εφοριάστηκε με φιρμάνι του Σουλτάνου Αχμέτ Γ', με το οποίο αποκτούσε το δικαίωμα να ερευνήσει και να μελετήσει όσους αρχαιολογικούς χώρους ήθελε στην επικράτεια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Πρώτος σταθμός του υπήρξε η Αθήνα, όπου έμεινε πέντε μέρες. Έπειτα πήγε στην Πελοπόννησο και μέσω Μεγαλοπόλεως έφτασε στον Μυστρά, όπου οι δημογεροντία τον υποδέχτηκε σαν φιλέλληλα. Τις πρώτες μέρες της παραμονής του εκεί, ανακάλυψε εντοιχισμένα στο μεσαιωνικό τείχος ενεπίγραφα αρχαία βάθρα. Αμέσως, με δέκα εργάτες, τα <<ξήλωσε>> από την αρχική τους θέση. Έπειτα βρέθηκαν στο τείχος των Παλαιολόγων είκοσι ακόμη κομμάτια ενεπίγραφων λίθων, που είχαν την ίδια με τα προηγούμενα τύχη. Αμέσως ο Fourmont προσέλαβε άλλους πενήντα εργάτες.

Επί 53 συνεχώς μέρες δεν άφησε στην κυριολεξία << λίθον επί λίθου>> στον Μυστρά, στην Σπάρτη και στις Αμύκλες. Κατεδαφίζοντας και σκάβοντας, ανακάλυψε 300 επιγραφές τις οποίες αντέγραψε, διάφορα ανάγλυφα, αναθήματα και μικροτεχνήματα τα οποία αποκόμισε στην πατρίδα του.

Ο ίδιος ομολογεί σε χειρόγραφο του, που σώζεται μαζί με το ημερολόγιο του, ότι συγκέντρωσε πάνω από 1.500 επιγραφές στην περιήγηση του το 1729 στην Ελλάδα. Σε επιστολή του προς τον κόμη Maurepas, o Fourmont καυχιέται ότι κατέστρεψε(!) τις επιγραφές, για να μην αντιγραφούν από μελλοντικό περιηγητή!!! (...)(...)  
 
Όσα γραφεί ο fourmont για την καταστροφή που έκανε στη Σπαρτή εξηγούν και τη σπανιότητα των αρχαιοτήτων σήμερα στη φημισμένη πόλη.
 
Σημειώνει λοιπόν ο αββας τα εξής απίστευτα: "επί 30 μέρες και πλέον 30, 40 και 60 εργάτες εκθεμελιώνουν, καταστρέφουν, εξαφανίζουν την πόλη της Σπάρτης. Μου υπολείπονται 4 μονό πύργοι να καταστρέψω... Προς το παρόν ασχολούμαι με την καταστροφή των τελευταίων αρχαιοτήτων της Σπάρτης. Καταλαβαίνετε (αποτείνεται στο Maurepas) τι χαρά δοκιμάζω(!). 
Αλλά να η Μαντινεία, η Στυμφαλία, η Τεγέα και ιδιαίτερα η Νεμέα και η Ολυμπία αξίζουν την εκ βάθους εκθεμελίωση. (!!!!!!!!!)Έκανα πολλές πορείες αναζητώντας αρχαίες πόλεις αυτής της χωράς και έχω καταστρέψει μερικές. Ανάμεσα τους την Τροιζηνα, την Ερμιόνη, την Τύρινθα (tyrins στο χειρόγραφο αντί tiryns), τη μισή ακρόπολη του Άργους, τη Φλιασιά, το φενέο...  

Εισέδυσα στη Μάνη.Εδώ και έξι εβδομάδες ασχολούμαι με την ολοκληρωτική καταστροφή της Σπάρτης! Γκρεμίζοντας τα τείχη, τους ναούς της, μην αφήνοντας πέτρα στην πέτρα θα κάνω και την τοποθεσία της άγνωστη στο μέλλον, για να την ξανακάνω εγώ γνωστή. Έτσι θα δοξάσω το ταξίδι μου. Δεν είναι αυτό κάτι;".
 
Και πιο κάτω: "η Σπάρτη είναι η πέμπτη πόλη που κάτεσκαψα. Δεν θέλω να αφήσω λίθο επί λίθου. Δεν ξέρω αν υπάρχει στον κόσμο πράγμα ικανό να δοξάσει μια αποστολή περισσότερο από του να σκορπίσεις στους ανέμους τη στάχτη του Αγησιλάου, από το ανακαλύψεις τα ονόματα των εφόρων, των γυμνασιαρχών, αγορανόμων, φιλοσόφων, γιατρών, ποιητών, ρητόρων, διάσημων γυναικών, ψηφίσματα της Γερουσίας, τους νόμους του Λυκούργου. Ασχολούμαι τώρα με την καταστροφή των βαθύτερων θεμελίων του ναού του Αμυκλαίου Απόλλωνα. Θα κατέστρεφα και άλλους αρχαίους τόπους το ίδιο εύκολα, αν με άφηναν. Τον πύργο τον γκρέμισα ολοκληρωτικά."
 
Για την Τροιζήνα αναφέρει: "γκρέμισα ότι απέμεινε από τα οχυρά και τους ναούς της.". Και με απίστευτη αφέλεια ομολογεί: "από τους περιηγητές που προηγήθηκαν δεν θυμάμαι να τόλμησε κανείς να κατεδαφίσει πύργους και άλλα μεγάλα κτίρια! Εγώ δεν μοιάζω με αυτούς που τρέχουν από πόλη σε πόλη για ιδούν. Πρέπει να παίρνω χρήσιμα πράγματα".

Και πώς δικαιολογείται; Στις 20 Απριλίου 1730, ο Fourmont γράφοντας στον πρεσβευτή της Γαλλίας στην Κωνσταντινούπολη Βιλλενεβέ, δικαιολογεί τους βανδαλισμούς του στην Σπάρτη σαν εκδίκηση, από την κακή απέναντί του συμπεριφορά των Μανιατών: '' Βρίσκομαι σε έναν φοβερό τόπο, στην περίφημη Μάνη. Κακός λαός και είμαι ευτυχής που γλίτωσα. Έφυγα από την βάρβαρη πατρίδα τους χωρίς να αποκομίσω τίποτα αξιόλογο, τίποτα για να βγουν τουλάχιστον τα έξοδά μου. Για να ξεσπάσω, για να εκδικηθώ αυτό το σκλυλολόι, ρίχτηκα πάνω στην αρχαία Σπάρτη. Δεν ήθελα να μείνει τίποτα από την πόλη που έκτισαν οι πρόγονοί τους. Την έσβησα, την ανασκάλεψα, την ξεθεμελίωσα, δεν έμεινε λίθος επί λίθου'', και συνεχίζει: ''Την ισοπέδωσα λοιπόν με κάθε επισημότητα. Και αυτό προκάλεσε το θαυμασμό των Τούρκων, ενώ οι Έλληνες λύσσαξαν και οι Εβραίοι έμειναν κατάπληκτοι. Είμαι ήσυχος,πολύ περισσότερο γιατί απόκτησα από το ταξίδι μου πράγματα ικανά να βοηθήσουν και να θαμπώσουν όλους τους σοφούς''.
 
Παρανοϊκός; ημιμαθής; φανατικός εχθρός του αρχαίου πνεύματος; δεν ξέρει κανείς την ακριβή απάντηση. Ίσως λίγο από όλα.Το βέβαιο ωστόσο είναι πως η καταστροφή που προκάλεσε είναι κολοσσιαία και σ' αυτήν οφείλεται η εξαφάνιση της αρχαίας Σπάρτης, της Τροιζήνας και της Ερμιόνης.
 
Σύμφωνα με τα στοιχεία, που ο ίδιος δίνει, μόνο στη Σπάρτη πλήρωσε 1.200 ημερομίσθια για το γκρέμισμα των μνημείων και των κτιρίων που σώζονταν ακόμη. Ανατριχιάζει κανείς με τη σκέψη ότι θα μπορούσε ο Fourmont να μεταφέρει το βαρβαρικό μένος στην Ολυμπία, που την επίσκεψη της μάλιστα είχε προγραμματίσει. Αλλά ανακλήθηκε, ευτυχώς, στη Γαλλία λίγο αργότερα. (...)
 
Τέλος, πρέπει να σημειωθεί πως τα χειρόγραφά του, τα ημερολόγια και οι επιγραφές βρίσκονται στη Βασιλική Βιβλιοθήκη στο Παρίσι.  

Ακολουθούν εικόνες από τα ημερολόγιά του:

1. Η πεδιάδα του Άργους με καταγεγραμμένες τις πόλεις και τα χωριά που έψαχνε

2. Ένα από τα πολλά ενεπίγραφα από τη Σπάρτη. Σκίτσο από το βιβλίο σημειώσεων του αββά

3. Αποτύπωση αγάλματος δαφνοστεφανωμένου νέου.

4. Βάθρο Λακεδαιμονίων καταγεγραμμένο στο βιβλίο του ιδίου πριν την καταστροφή του αντικειμένου

5. Σκίτσο του Σουλτάνου Αχμέτ Γ' στο βιβλίο σημειώσεών του.

6. Χάρτης της περιοχής της αρχαίας Σπάρτης.

7.Το εξώφυλλο ενός βιβλίου σημειώσεών του.

ΤΟΥΡΚΙΚΟ ΠΛΙΑΤΣΙΚΟ ΣΤΑ ΕΡΕΙΠΙΑ ΤΗΣ ΣΥΡΙΑΣ.

ΤΟΥΡΚΙΚΟ ΠΛΙΑΤΣΙΚΟ ΣΤΑ ΕΡΕΙΠΙΑ ΤΗΣ ΣΥΡΙΑΣ.

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης 

Την προσφιλή τους μέθοδο του πλιάτσικου την οποία εφάρμοσαν με άριστο τρόπο οι Τούρκοι στην Κωνσταντινούπολη το 1955 και στην  Κύπρο το 1974, εφαρμόζουν τώρα και στην γειτονική τους Συρία.  Το τουρκικό πλιάτσικο οργιάζει σε περιοχές που ο εμφύλιος πόλεμος έχει καταστρέψει τελείως την οικονομική ζωή και έχει αφήσει αμέτρητα ερείπια σε βιομηχανικές ζώνες ενώ το παράνομο εμπόριο καυσίμων στα σύνορα των δυο χωρών με τζίρο δισεκατομμύρια δολάρια ανθεί από την τουρκική μαφία. 

Σύμφωνα με αποκαλυπτικό δημοσίευμα της τουρκικής εφημερίδας, Taraf, από τότε που άρχισε ο εμφύλιος πόλεμος στην Συρία η τουρκική μαφία καθώς και πολλές άλλες ομάδες Τούρκων παρακρατικών και παρανόμων ενόπλων έχουν στήσει ένα τεράστιο κύκλωμα πλιάτσικου εισβάλοντας ανεξέλικτα στα εδάφη της Συρίας και αρπάζουν ότι βρουν για να το μεταφέρουν στη συνέχεια στην Τουρκία μέχρι την Κωνσταντινούπολη, όπου πουλούν τα πάντα σε εντόπιους και ξένους ενδιαφερόμενους. Το πιο επικερδές παράνομο εμπόριο γίνεται στα καύσιμα μεγάλες ποσότητες των οποίων με εδικά φορτηγά  μεταφέρονται παράνομα στην Τουρκία κάτω από την αδιάφορη στάση του τουρκικού στρατού που παρακολουθεί χωρίς να επεμβαίνει. Πέραν όμως του παράνομου εμπορίου των  καυσίμων, οι Τούρκοι έχουν επιδοθεί σε πραγματικό ξήλωμα ολόκληρων εργοστασίων που υπήρχαν στις βόρειες περιοχές της Συρίας, όπου πριν από τον εμφύλιο είχε αναπτυχτεί μια αρκετά επικερδή βιομηχανική ζώνη. Όπως ομολογεί και η ίδια η τουρκική εφημερίδα, ολόκληρα  εργοστάσια κάθε είδους από παράγωγης υποδημάτων μέχρι  κάθε λογής μηχανημάτων τα έχουν κυριολεκτικά ξηλώσει και τα μεταφέρουν κομμάτι κομμάτι στην Τουρκία. Παράλληλα μεγάλες ποσότητες βιομηχανικών και βιοτεχνικών εγκαταλειμμένων προϊόντων που έχουν κλαπεί από τους Τούρκους έχουν μεταφερθεί στην Κωνσταντινούπολη για να πουληθούν σε άκρως συμφέρουσες τιμές χωρίς να υπάρχει καμία επέμβαση του επισήμου τουρκικού κράτους σε όλη αυτή την λεηλασία.  Ενδεικτικό της κατάστασης είναι ότι ο ίδιος ο πρόεδρος της «Ομοσπονδίας Υποδηματοποιών της Τουρκίας», İbrahim Buğur, κατήγγειλε δημόσια αυτό το παράνομο εμπόριο με κλεμμένα υποδήματα από την Συρία που έχουν κατακλύσει την τουρκική αγορά. Ο İbrahim Buğur ανέφερε ότι  εξ’ αιτίας του εμφυλίου της Συρίας οτιδήποτε έχει αξία από την συριακή πλευρά γίνεται στόχος των διαφόρων συμμοριών της τουρκικής μαφίας και άλλων παρανόμων. Όλοι αυτοί  εκμεταλλευόμενοι την κατάσταση που υπάρχει εισβάλουν ανενόχλητοι από τα αφύλαχτα σύνορα και αρπάζουν ότι βρουν και το μεταφέρουν στη συνέχεια την Τουρκία για να το πουλήσουν.  Εδικά στην περίπτωση του Χαλεπιού, όπου υπήρχαν πριν από τον εμφύλιο αξιόλογα  εργοστάσια παραγωγής μηχανημάτων και άλλου είδους μηχανικού εξοπλισμού, οι Τούρκοι κυριολεκτικά τα έχουν ξηλώσει και τα κομμάτια τους τα έχουν μεταφέρει στη τουρκική συνοριακή περιοχή του Hatay και σε άλλες πόλεις της Τουρκίας. Μάλιστα ο İbrahim Buğur κατηγόρησε τις  τουρκικές αρχές γιατί αδιαφορούν σε όλη αυτή την λεηλασία που έχει πλήξει και τον κλάδο των Τούρκων υποδηματοποιών καθώς με τα κλεμμένα υποδήματα έχουν ρίξει τις τιμές στην τουρκική παραγωγή υποδημάτων. 

Όλα αυτά αν μη τι άλλο θυμίζουν τη λεηλασία του ανθελληνικού πογκρόμ της Κωνσταντινούπολης του 1955, όταν τα ελληνικά καταστήματα της Πόλης είχαν λεηλατηθεί και τα εμπορεύματα τους είχαν γίνει στόχος αρπαγής από τον τουρκικό όχλο. Τόσα χρόνια πέρασαν και όπως φαίνεται τίποτα δεν έχει αλλάξει από την τουρκική τακτική του πλιάτσικου, όπως έγινε και το 1964 στη Κύπρο όπου εκατοντάδας άγιες εικόνες μεγάλης αξίας βρέθηκαν μετά την εισβολή από Τούρκους που τις είχαν κλέψει σε δημοπρασίες έργων τέχνης σε δυτικοευρωπαϊκές πρωτεύουσες. Εντύπωση προκαλεί και η στάση του «Συριακού Απελευθερωτικού Στρατού» των ανταρτών  που κυριολεκτικά κάνει τα στραβά μάτια σε όλη αυτή την λεηλασία, ενώ η ισλαμική Al Nusra,  που ελέγχετε από τον τουρκικό στρατό και ενισχύεται οικονομικά από τον ίδιο τον Ερντογάν, όχι μόνο επιτρέπει τους Τούρκους να λεηλατούν την χώρα αλλά συχνά τους βοηθά φυσικά με το αζημίωτο. Έτσι συχνά παρατηρείται το φαινόμενο ολόκληρα φορτηγά από την Τουρκία να περνούν στο συριακό έδαφος σε περιοχές που  ελέγχονται από τους ακραίους ισλαμιστές της Al Nusra  και ανενόχλητα να φορτώνουν ότι βρουν και στη συνέχεια να το μεταφέρουν στην Τουρκία για να κάνουν «χρυσές δουλειές». Και μετά ο Ερντογάν μας κηρύττει πως ενδιαφέρεται για… την δημοκρατία στην Συρίας. 

ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ 
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος