Κουίζ: Ποιά είναι η χώρα;
1. Δεν υπήρχαν λογαριασμοί ηλεκτρικού ρεύματος. Ο ηλεκτρισμός ήταν δωρεάν για όλους τους πολίτες της.
2. Δεν υπήρχαν τόκοι στα δάνεια. Οι τράπεζες της ήταν κρατικές και τα δάνεια δίνονταν, σύμφωνα με το νόμο, σε όλους τους πολίτες της με μηδενικό (0%) επιτόκιο.
4. Όλα τα νεόνυμφα ζευγάρια λάμβαναν 60.000 δηνάρια (περίπου 50.000 δολάρια ΗΠΑ) από τη κυβέρνηση για να αγοράσουν το πρώτο τους διαμέρισμα και για να βοηθηθούν στο ξεκίνημα της οικογένειας τους.
5. Η παιδεία και η ιατρική περίθαλψη ήταν δωρεάν. Πριν την άνοδο του ηγέτη τους στην εξουσία, μόνον το 25% των κατοίκων ήξεραν ανάγνωση και γραφή. Σήμερα το ποσοστό αυτό είναι 83%.
6. Όσοι αποφάσιζαν να ακολουθήσουν το επάγγελμα του αγρότη, λάμβαναν δωρεάν αγροτική γη, δωρεάν αγροτική κατοικία και δωρεάν εξοπλισμό για να ξεκινήσουν τις φάρμες τους.
7. Όσοι δεν μπορούσαν να βρουν την εκπαίδευση ή την ιατρική περίθαλψη που χρειάζονταν στη χώρα, λάμβαναν χρηματοδότηση από τη κυβέρνηση για να πάνε στο εξωτερικό (συν 2.300 δολάρια/μήνα για έξοδα διαμονής και μετακινήσεων).
8. Η κυβέρνηση της χώρας επιδοτούσε το 50% του κόστους αγοράς ιδιωτικής χρήσης οχημάτων.
9. Η τιμή της βενζίνης ήταν 0,14 δολάρια/λίτρο.
10. Η χώρα δεν έχει εξωτερικό χρέος και τα συναλλαγματικά της αποθέματα φτάνουν τα 150 δισ. δολάρια(σήμερα, τα κεφάλαια αυτά έχουν "παγώσει" παγκοσμίως).
11. Αν κάποιος κάτοικος δεν μπορούσε να βρει εργασία μετά την αποφοίτηση του, το κράτος του κατέβαλε το μέσο μισθό του επαγγέλματος που θα λάμβανε αν ήταν εργαζόμενος, μέχρι ότου έβρισκε εργασία.
12. Ένα μέρος των πωλήσεων πετρελαίου της χώρας, πιστωνόταν απευθείας στους τραπεζικούς λογαριασμούς όλων των πολιτών.
13. Κάθε μητέρα που γεννούσε ένα παιδί λάμβανε 10.000 δολάρια ΗΠΑ.
14. Σαράντα καρβέλια ψωμί κόστιζαν 0,15 δολάρια.
15. Το 25% των κατοίκων έχουν πανεπιστημιακό πτυχίο.
16. Ο δολοφονημένος πια ηγέτης της είχε ξεκινήσει το μεγαλύτερο αρδευτικό έργο του κόσμου, γνωστό ως Great Man-Made River, ώστε να υπάρχει πρόσβαση σε νερό σε ολόκληρη την ερημώδη χώρα.
Την βρήκατε;! Οχι δεν είναι καμμιά από τις "πολιτισμένες" και βιομηχανικές χώρες του Δυτικού ημισφαιρίου. Μιλάμε για την Λιβύη του "κακού" Καντάφι. Μηπως για αυτό στη Λιβύη βομβαρδίσαμε εμεις οι πολιτισμενοι δυτικοι;
|
**Ένα βιβλίο η ζωή μας** Εδώ γράφω αυτό που σκέφτομαι , καθώς και κείμενα που τα έχω ξεχωρίσει
Πέμπτη 5 Απριλίου 2012
Κουίζ: Ποιά είναι η χώρα;
Από σήμερα ΤΕΛΟΣ οι φρυγανιές Elite.
Από σήμερα ΤΕΛΟΣ οι φρυγανιές Elite.
Όχι μόνο επειδή στερήσανε από δεκάδες Έλληνες μια θέση εργασίας με το να μεταφέρουν το εργοστάσιο παραγωγής τους εκεί, αλλά και επειδή –ακριβώς- πήγαν εκεί !!!
Στους γυφτοσκοπιανούς λοιπόν να τις πουλήσετε τις σκατοφρυγανιές σας κύριοι της Εlite!
Εις το εξής, κάθε επιχειρησιακή δραστηριότητα που αποβαίνει σε βάρος του Ελληνικού λαού, αλλά και που έρχεται σε αντίθεση με τα εξωτερικά μας συμφέροντα θα στιγματίζεται οφείλουμε να την σαμποτάρουμε ΧΩΡΙΣ ΣΑΛΙΟ.
Στους γυφτοσκοπιανούς λοιπόν να τις πουλήσετε τις σκατοφρυγανιές σας κύριοι της Εlite!
Εις το εξής, κάθε επιχειρησιακή δραστηριότητα που αποβαίνει σε βάρος του Ελληνικού λαού, αλλά και που έρχεται σε αντίθεση με τα εξωτερικά μας συμφέροντα θα στιγματίζεται οφείλουμε να την σαμποτάρουμε ΧΩΡΙΣ ΣΑΛΙΟ.
Τετάρτη 4 Απριλίου 2012
Το τελευταίο “όχι” της Ελλάδας…
Το τελευταίο “όχι” της Ελλάδας…
Τέσσερα χρόνια μετά το τελευταίο «όχι» της Ελλάδας, με την άρνηση της κυβέρνησης Καραμανλή στο Βουκουρέστι να αποδεχθεί την ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ, είναι χρήσιμο να θυμηθούμε ότι η χώρα μας είχε τότε φωνή και παρέμβαση σε διεθνές επίπεδο. Η φωτογραφία είναι από την καταχώρηση του ΣΑΕ στα ΜΜΕ όλου του κόσμου, μεταξύ των οποίων στους Financial Times, τους Times, την International Herald Tribune, την Washington Post, τη Le Monde και τη Le Figaro.
Και εξηγεί τις θέσεις της Ελλάδας, και τη σημασία της μη παραχώρησης του ονόματος της Μακεδονίας στους Σκοπιανούς.
Όπως ακριβώς συμβαίνει με τη σημερινή Ελλάδα, των δυο Μνημονίων και της βαθιάς ύφεσης, με την περιορισμένη εθνική κυριαρχία, και την «τσαλακωμένη» εθνική αξιοπρέπεια, που πρέπει να φτάσει μέχρι τη 2α Απριλίου του 2008, σαν σήμερα πριν από τέσσερα χρόνια δηλαδή, για να ξαναπιάσει το νήμα με ένα μεγάλο «όχι».
Ήταν τότε που στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι, ο Κώστας Καραμανλής έφραξε το δρόμο των ανιστόρητων Σκοπίων προς τη Βορειοατλαντική Συμμαχία. Παρά τις αφόρητες πιέσεις που του ασκήθηκαν, κυρίως από τον αμερικανικό παράγοντα. Ένα «όχι» που πλήρωσαν ο πρώην πρωθυπουργός και η Νέα Δημοκρατία, η εξέλιξη του εθνικού αφηγήματος ωστόσο ήρθε να δικαιώσει πανηγυρικά.
Αρκεί να συγκρίνει κανείς τη διαπραγμάτευση που έγινε τότε από τον Κώστα Καραμανλή, και εκείνη που… δεν έγινε, για τα δυο Μνημόνια.
Και εξηγεί τις θέσεις της Ελλάδας, και τη σημασία της μη παραχώρησης του ονόματος της Μακεδονίας στους Σκοπιανούς.
Μια άλλη Ελλάδα. Μια Ελλάδα προ της κρίσης. Μια Ελλάδα μακριά από Μνημόνια υποταγής…
Μια χώρα η οποία υποχρεώνεται από τη ζώσα εθνική πραγματικότητα, να καταφεύγει σε παραδείγματα της πρόσφατης ιστορικής μνήμης, για να ανακαλύψει εστίες εθνικής αξιοπρέπειας, είναι μια χώρα σε προϊούσα κρίση.Όπως ακριβώς συμβαίνει με τη σημερινή Ελλάδα, των δυο Μνημονίων και της βαθιάς ύφεσης, με την περιορισμένη εθνική κυριαρχία, και την «τσαλακωμένη» εθνική αξιοπρέπεια, που πρέπει να φτάσει μέχρι τη 2α Απριλίου του 2008, σαν σήμερα πριν από τέσσερα χρόνια δηλαδή, για να ξαναπιάσει το νήμα με ένα μεγάλο «όχι».
Ήταν τότε που στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι, ο Κώστας Καραμανλής έφραξε το δρόμο των ανιστόρητων Σκοπίων προς τη Βορειοατλαντική Συμμαχία. Παρά τις αφόρητες πιέσεις που του ασκήθηκαν, κυρίως από τον αμερικανικό παράγοντα. Ένα «όχι» που πλήρωσαν ο πρώην πρωθυπουργός και η Νέα Δημοκρατία, η εξέλιξη του εθνικού αφηγήματος ωστόσο ήρθε να δικαιώσει πανηγυρικά.
Το «όχι» στο Βουκουρέστι αποτελεί ζωηρό παράδειγμα του ότι μια χώρα, όσο μικρή κι αν είναι πληθυσμιακά ή γεωγραφικά, γίνεται ακόμη… μικρότερη στην περίπτωση που διαπιστώνεται υστέρηση σε επίπεδο χαρισματικής πολιτικής ηγεσίας.
Κάτι που δεν συνέβαινε τότε, αλλά συμβαίνει σήμερα.
Και εξηγεί κατά ένα μεγάλο μέρος τη βαθύτερη παθογένεια του ελληνικού προβλήματος, που είναι πρωτίστως και κυρίως πρόβλημα πολιτικής. Και ελλειμματικής παρουσίας ηγετικών προσωπικοτήτων.Κάτι που δεν συνέβαινε τότε, αλλά συμβαίνει σήμερα.
Αρκεί να συγκρίνει κανείς τη διαπραγμάτευση που έγινε τότε από τον Κώστα Καραμανλή, και εκείνη που… δεν έγινε, για τα δυο Μνημόνια.
Η Πηγή Σερρών επέστρεψε στη δραχμή. Σοκ στην Αθήνα!
Η Πηγή Σερρών επέστρεψε στη δραχμή. Σοκ στην Αθήνα!
Η Πηγή Σερρών είναι ένα όμορφο μικρό χωριό, των 2.000 κατοίκων, «σκαρφαλωμένο» στην καταπράσινη πλαγιά του Λαϊλιά. Ακριβώς πριν από μία εβδομάδα έκανε τη δική του«επανάσταση». Μετά από λαϊκή συνέλευση, οι κάτοικοι -κυρίως ηλικιωμένοι-αποφάσισαν να χρησιμοποιούν στις συναλλαγές τους και τη… δραχμή! Είναι το πρώτο ελληνικό χωριό το οποίο υιοθετεί αυτή την πρακτική, η οποία εφαρμόζεται σε χωριά της Γερμανίας, Ιταλίας και Ισπανίας.
«Η ιδέα ανήκε σε έναν Ελληνογερμανό, ο οποίος ζει και εργάζεται στοRenningen της Στουτγάρδης. Ήρθε στους γονείς του τα Χριστούγεννα και μας είπε ότι στο μικρό γερμανικό χωριό, οι κάτοικοί του έχουν ξεθάψει τα μάρκα και κάνουν συναλλαγές με το παλιό νόμισμα της Γερμανίας. Ψάξαμε στο Διαδίκτυο και βρήκαμε ότι αυτό γίνεται και αλλού. Έτσι, αποφασίσαμε να κάνουμε το μεγάλο βήμα και βάλαμε πάλι στη ζωή μας τη δραχμή…», είπε στον «ΤτΚ» η πρόεδρος του Τοπικού Συμβουλίου κ. Όλγα Κεχαγιά.
Η πανέμορφη Πηγή Σερρών αποφάσισε να γυρίσει νομισματική σελίδα την προηγούμενη Κυριακή, ανήμερα της Εθνικής Επετείου. «Με αυτόν τον τρόπο κάναμε τη δική μας επανάσταση κατά του… ευρώ. Καλό και “χρυσό” το ευρωπαϊκό νόμισμα αλλά μας έχει δώσει πολλές στεναχώριες. Τουλάχιστον με τη δραχμούλα ήσουν πιο ήσυχος…», είπε η πρόεδρος.
Το πρόβλημα που κλήθηκαν να διαχειριστούν οι εμπνευστές ήταν το πού θα βρεθούν τόσα πολλά κέρματα και χαρτονομίσματα δραχμών. Οι κάτοικοι έψαξαν τα σεντούκια τους, ενώ ιδιαίτερη βοήθεια προς αυτή την κατεύθυνση τους έδωσε η Ένωση Συλλεκτών Χαρτονομισμάτων Βορείου Ελλάδος, τα μέλη της οποίας χάρισαν ένα σημαντικό αριθμό χαρτονομισμάτων σε δραχμές προκειμένου να ξεκινήσει η διαδικασία. Το επόμενο εμπόδιο ήταν με ποια ισοτιμία θα επιστρέψει το πρώην εθνικό μας νόμισμα στα πορτοφόλια των κατοίκων της Πηγής Σερρών. «Μετά από ώριμη σκέψη καταλήξαμε στην αναλογία 1 ευρώ = 500 δραχμές.
Φυσικά, δεν μπορούσε να υιοθετηθεί η ισοτιμία 1 ευρώ = 340,75 δραχμές καθώς έχει περάσει μία δεκαετία από την έλευση του ευρώ και η αναλογία αυτή είχε πρακτικά καταργηθεί. Θέλαμε μία εύκολη αναλογία…», τόνισε η κ. Κεχαγιά. Να σημειωθεί ότι νομικοί διαβεβαίωσαν τους κατοίκους πως η κυκλοφορία της δραχμής δεν είναι παράνομη, εφόσον γίνεται ταυτόχρονα με το ευρώ.
Οι συναλλαγές σε δραχμές γίνονται μόνο στην περιορισμένη αγορά της Πηγής και στην ουσία το χρήμα βρίσκεται σε διαρκή «κίνηση». Ο συνταξιούχος πληρώνει τον καφέ του στο καφενείο, ο καφετζής αγοράζει ψωμί από το φούρνο, ο φούρναρης βάζει βενζίνη στο πρατήριο, ο βενζινάς αγοράζει τσιγάρα, ο περιπτεράς ψωνίζει από το σαντουιτσάδικο της περιοχής κ.λπ
Οι λιγοστοί ηλικιωμένοι που απολάμβαναν τον καφέ τους στο καφενείο της πλατείας ήταν ενθουσιασμένοι με την επιστροφή της δραχμής. «Παίρνω400 ευρώ σύνταξη. Αμέσως τα μετατρέπω σε 200.000 δραχμές. Ετσι,αισθάνομαι ότι κάτι έχω μέσα στην τσέπη μου. Ενας καφές κάνει 500δραχμές. Η αίσθηση είναι διαφορετική και νομίζω ότι η επιστροφή της δραχμής έβαλε φρένο στις συνεχείς αυξήσεις που είχαμε στα προϊόντα κατά τη δεκαετία του ευρώ…», δήλωσε στον «ΤτΚ» ο 70χρονος Αναστάσης Κεφαλάς.
Σε δραχμές τρία στα τέσσερα πακέτα τσιγάρα
«Τρία στα τέσσερα πακέτα τσιγάρα που δίνω πληρώνομαι και δίνω ρέστα σε δραχμές. Οι ηλικιωμένοι είναι περισσότερο εξοικειωμένοι με τις δραχμές και τώρα που συναλλάσσονται και πάλι με αυτό το νόμισμα, αντιλαμβάνονται πόσο πολύ ακρίβεια έφερε το ευρώ…», δηλώνει ο Μίμης Σαββαϊδης, ιδιοκτήτης περιπτέρου
Όλα έχουν γίνει πιο εύκολα
«Όλα έχουν γίνει πιο εύκολα με τη χρήση της δραχμής. Μόνο οι επισκέπτες μου δίνουν ευρώ. Προσωπικά, προτιμώ τις δραχμές, καθώς κι εγώ με αυτές συναλλάσσομαι. Η ισοτιμία με το ευρώ είναι εύκολη και νομίζω αρκετά λογική. Ετσι, ένας γύρος κοστίζει 2,70 ευρώ ή 1.600 δραχμές»,προσθέτει ο Βαλεντίνος Μουρούζης, ιδιοκτήτης ταχυφαγείου.
kourdistoportocali
«Η ιδέα ανήκε σε έναν Ελληνογερμανό, ο οποίος ζει και εργάζεται στοRenningen της Στουτγάρδης. Ήρθε στους γονείς του τα Χριστούγεννα και μας είπε ότι στο μικρό γερμανικό χωριό, οι κάτοικοί του έχουν ξεθάψει τα μάρκα και κάνουν συναλλαγές με το παλιό νόμισμα της Γερμανίας. Ψάξαμε στο Διαδίκτυο και βρήκαμε ότι αυτό γίνεται και αλλού. Έτσι, αποφασίσαμε να κάνουμε το μεγάλο βήμα και βάλαμε πάλι στη ζωή μας τη δραχμή…», είπε στον «ΤτΚ» η πρόεδρος του Τοπικού Συμβουλίου κ. Όλγα Κεχαγιά.
Η πανέμορφη Πηγή Σερρών αποφάσισε να γυρίσει νομισματική σελίδα την προηγούμενη Κυριακή, ανήμερα της Εθνικής Επετείου. «Με αυτόν τον τρόπο κάναμε τη δική μας επανάσταση κατά του… ευρώ. Καλό και “χρυσό” το ευρωπαϊκό νόμισμα αλλά μας έχει δώσει πολλές στεναχώριες. Τουλάχιστον με τη δραχμούλα ήσουν πιο ήσυχος…», είπε η πρόεδρος.
Το πρόβλημα που κλήθηκαν να διαχειριστούν οι εμπνευστές ήταν το πού θα βρεθούν τόσα πολλά κέρματα και χαρτονομίσματα δραχμών. Οι κάτοικοι έψαξαν τα σεντούκια τους, ενώ ιδιαίτερη βοήθεια προς αυτή την κατεύθυνση τους έδωσε η Ένωση Συλλεκτών Χαρτονομισμάτων Βορείου Ελλάδος, τα μέλη της οποίας χάρισαν ένα σημαντικό αριθμό χαρτονομισμάτων σε δραχμές προκειμένου να ξεκινήσει η διαδικασία. Το επόμενο εμπόδιο ήταν με ποια ισοτιμία θα επιστρέψει το πρώην εθνικό μας νόμισμα στα πορτοφόλια των κατοίκων της Πηγής Σερρών. «Μετά από ώριμη σκέψη καταλήξαμε στην αναλογία 1 ευρώ = 500 δραχμές.
Φυσικά, δεν μπορούσε να υιοθετηθεί η ισοτιμία 1 ευρώ = 340,75 δραχμές καθώς έχει περάσει μία δεκαετία από την έλευση του ευρώ και η αναλογία αυτή είχε πρακτικά καταργηθεί. Θέλαμε μία εύκολη αναλογία…», τόνισε η κ. Κεχαγιά. Να σημειωθεί ότι νομικοί διαβεβαίωσαν τους κατοίκους πως η κυκλοφορία της δραχμής δεν είναι παράνομη, εφόσον γίνεται ταυτόχρονα με το ευρώ.
Οι συναλλαγές σε δραχμές γίνονται μόνο στην περιορισμένη αγορά της Πηγής και στην ουσία το χρήμα βρίσκεται σε διαρκή «κίνηση». Ο συνταξιούχος πληρώνει τον καφέ του στο καφενείο, ο καφετζής αγοράζει ψωμί από το φούρνο, ο φούρναρης βάζει βενζίνη στο πρατήριο, ο βενζινάς αγοράζει τσιγάρα, ο περιπτεράς ψωνίζει από το σαντουιτσάδικο της περιοχής κ.λπ
Οι λιγοστοί ηλικιωμένοι που απολάμβαναν τον καφέ τους στο καφενείο της πλατείας ήταν ενθουσιασμένοι με την επιστροφή της δραχμής. «Παίρνω400 ευρώ σύνταξη. Αμέσως τα μετατρέπω σε 200.000 δραχμές. Ετσι,αισθάνομαι ότι κάτι έχω μέσα στην τσέπη μου. Ενας καφές κάνει 500δραχμές. Η αίσθηση είναι διαφορετική και νομίζω ότι η επιστροφή της δραχμής έβαλε φρένο στις συνεχείς αυξήσεις που είχαμε στα προϊόντα κατά τη δεκαετία του ευρώ…», δήλωσε στον «ΤτΚ» ο 70χρονος Αναστάσης Κεφαλάς.
Σε δραχμές τρία στα τέσσερα πακέτα τσιγάρα
«Τρία στα τέσσερα πακέτα τσιγάρα που δίνω πληρώνομαι και δίνω ρέστα σε δραχμές. Οι ηλικιωμένοι είναι περισσότερο εξοικειωμένοι με τις δραχμές και τώρα που συναλλάσσονται και πάλι με αυτό το νόμισμα, αντιλαμβάνονται πόσο πολύ ακρίβεια έφερε το ευρώ…», δηλώνει ο Μίμης Σαββαϊδης, ιδιοκτήτης περιπτέρου
Όλα έχουν γίνει πιο εύκολα
«Όλα έχουν γίνει πιο εύκολα με τη χρήση της δραχμής. Μόνο οι επισκέπτες μου δίνουν ευρώ. Προσωπικά, προτιμώ τις δραχμές, καθώς κι εγώ με αυτές συναλλάσσομαι. Η ισοτιμία με το ευρώ είναι εύκολη και νομίζω αρκετά λογική. Ετσι, ένας γύρος κοστίζει 2,70 ευρώ ή 1.600 δραχμές»,προσθέτει ο Βαλεντίνος Μουρούζης, ιδιοκτήτης ταχυφαγείου.
kourdistoportocali
Σάββατο 31 Μαρτίου 2012
Τούρκοι δίνουν 500 εκατομμύρια ευρώ για τον Σκορπιό του Ωνάση > Η διαθήκη απαγορεύει ρητά η πώλησή του
Τούρκοι δίνουν 500 εκατομμύρια ευρώ για τον Σκορπιό του Ωνάση > Η διαθήκη απαγορεύει ρητά η πώλησή του
Η διαθήκη του Αριστοτέλη Ωνάση σώζει τον Σκορπιό καθώς με βάση αυτήν απαγορεύεται ρητά η πώλησή του. Σύμφωνα μάλιστα με συγκεκριμένη πρόνοιά της σε περίπτωση που κάποιος από τους φυσικούς του κληρονόμους δεν μπορεί να τον συντηρήσει μετατρέπεται αυτομάτως σε κατασκήνωση για τα παιδιά των υπαλλήλων της Ολυμπιακής Αεροπορίας.
Παρά το γεγονός ότι αυτό, το 2012 είναι οξύμωρο καθώς η Ολυμπιακή δεν υπάρχει πλέον, τουλάχιστον με την αρχική της μορφή, η ουσία είναι ότι αν δεν υπήρχε αυτή η πρόβλεψη τότε εκτιμάται ότι η Αθηνά Ωνάση δύσκολα θα μπορούσε να αρνηθεί την ηγεμονική προσφορά που της έχει καταθέσει όμιλος Τούρκων και αράβων επιχειρηματιών, υψους 500 εκατομμυρίων ευρώ για την αγορά του νησιού που αποτελεί παγκόσμιο σύμβολο πλούτου και δύναμης.
Είναι αδιανόητο πόσο μεγάλη αγοραστική κινητικότητα υπάρχει γύρω από ένα νησί που -με βάση την διαθήκη του Αριστοτέλη Ωνάση- δεν μπορεί να πουληθεί. Κάτι που σημαίνει πως, όπου υπάρχει θέληση, ίσως να υπάρχει και τρόπος.
Σύμφωνα με πηγές η αρχική πρόταση ύψους 500.000.000 ευρώ του ομίλου Αράβων και Τούρκων επιχειρηματιών (ο οποίος, σύμφωνα με πληροφορίες, έχει στην κατοχή του και γνωστή ποδοσφαιρική ομάδα της Τουρκίας) έγινε πριν από 20 μέρες.
Όλα αυτά στο πλαίσιο έντονων φημών ότι η Αθηνά Ωνάση εξετάζει πλέον σοβαρά το ενδεχόμενο της πώλησης, εξαιτίας του μεγάλου για εκείνη κόστους συντήρησης του νησιού και των εγκαταστάσεων που βρίσκονται σε αυτό.
Άποψη που έρχεται και επιβεβαιώνει ο βετεράνος δημοσιογράφος Δημήτρης Λυμπερόπουλος, ειδικευμένος εδώ και δεκαετίες στα θέμα της δυναστείας Ωνάση (την οποία ωστόσο διαψεύδει κατηγορηματικά ο πρώην εκπρόσωπος Τύπου της οικογένειας Ρουσέλ ).
Σύμφωνα με τις ίδιες φήμες η Αθηνά Ωνάση απέρριψε την αρχική πρόταση του ομίλου, ο οποίος όμως επανήλθε δριμύτερος με ένα ποσό ικανό, όπως χαρακτηριστικά έχει ακουστεί,« για να αγοράσει κανείς την Μπαρτσελόνα, τη Ρεάλ και τις δύο Μάντσεστερ».
Μοναδικό εμπόδιο (ενδεχομένως ανυπέρβλητο) σε μια τέτοια πιθανή αγοραπωλησία, στέκεται η διαθήκη του Αριστοτέλη Ωνάση που αναφέρει ρητά πως ο Σκορπιός δεν μπορεί να πωληθεί και ότι θα περνά κάθε φορά στον φυσικό του κληρονόμο.
Τέλος αναφέρει πως στην περίπτωση που ο πιθανός φυσικός κληρονόμος δεν μπορεί να συντηρεί τον Σκορπιό, αυτός παραχωρείται αυτόματα στην Ολυμπιακή Αεροπορία, για να χρησιμοποιηθεί ως παιδική κατασκήνωση για τα παιδιών των εργαζομένων.
Ουσιαστικά η μοναδική παρακαμπήτηρια οδός στο συγκεκριμένο «αγκάθι», θα μπορούσε να είναι μια μακροχρόνια ενοικίαση του νησιού για περίοδο 99 χρόνων. Αλλά, ακόμη και τότε, το τίμημα δεν θα μπορούσε να είναι πάνω από $20.000.000.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι ο Σκορπιός παραμένει ένα φιλέτο. Οπότε το σίριαλ για την πιθανή πωλησή του αναμένεται να εξελιχθεί σε Αμερικάνικη σαπουνόπερα, από αυτές με διάρκεια δεκαετιών.
iefimerida
Παρά το γεγονός ότι αυτό, το 2012 είναι οξύμωρο καθώς η Ολυμπιακή δεν υπάρχει πλέον, τουλάχιστον με την αρχική της μορφή, η ουσία είναι ότι αν δεν υπήρχε αυτή η πρόβλεψη τότε εκτιμάται ότι η Αθηνά Ωνάση δύσκολα θα μπορούσε να αρνηθεί την ηγεμονική προσφορά που της έχει καταθέσει όμιλος Τούρκων και αράβων επιχειρηματιών, υψους 500 εκατομμυρίων ευρώ για την αγορά του νησιού που αποτελεί παγκόσμιο σύμβολο πλούτου και δύναμης.
Είναι αδιανόητο πόσο μεγάλη αγοραστική κινητικότητα υπάρχει γύρω από ένα νησί που -με βάση την διαθήκη του Αριστοτέλη Ωνάση- δεν μπορεί να πουληθεί. Κάτι που σημαίνει πως, όπου υπάρχει θέληση, ίσως να υπάρχει και τρόπος.
Σύμφωνα με πηγές η αρχική πρόταση ύψους 500.000.000 ευρώ του ομίλου Αράβων και Τούρκων επιχειρηματιών (ο οποίος, σύμφωνα με πληροφορίες, έχει στην κατοχή του και γνωστή ποδοσφαιρική ομάδα της Τουρκίας) έγινε πριν από 20 μέρες.
Όλα αυτά στο πλαίσιο έντονων φημών ότι η Αθηνά Ωνάση εξετάζει πλέον σοβαρά το ενδεχόμενο της πώλησης, εξαιτίας του μεγάλου για εκείνη κόστους συντήρησης του νησιού και των εγκαταστάσεων που βρίσκονται σε αυτό.
Άποψη που έρχεται και επιβεβαιώνει ο βετεράνος δημοσιογράφος Δημήτρης Λυμπερόπουλος, ειδικευμένος εδώ και δεκαετίες στα θέμα της δυναστείας Ωνάση (την οποία ωστόσο διαψεύδει κατηγορηματικά ο πρώην εκπρόσωπος Τύπου της οικογένειας Ρουσέλ ).
Σύμφωνα με τις ίδιες φήμες η Αθηνά Ωνάση απέρριψε την αρχική πρόταση του ομίλου, ο οποίος όμως επανήλθε δριμύτερος με ένα ποσό ικανό, όπως χαρακτηριστικά έχει ακουστεί,« για να αγοράσει κανείς την Μπαρτσελόνα, τη Ρεάλ και τις δύο Μάντσεστερ».
Μοναδικό εμπόδιο (ενδεχομένως ανυπέρβλητο) σε μια τέτοια πιθανή αγοραπωλησία, στέκεται η διαθήκη του Αριστοτέλη Ωνάση που αναφέρει ρητά πως ο Σκορπιός δεν μπορεί να πωληθεί και ότι θα περνά κάθε φορά στον φυσικό του κληρονόμο.
Τέλος αναφέρει πως στην περίπτωση που ο πιθανός φυσικός κληρονόμος δεν μπορεί να συντηρεί τον Σκορπιό, αυτός παραχωρείται αυτόματα στην Ολυμπιακή Αεροπορία, για να χρησιμοποιηθεί ως παιδική κατασκήνωση για τα παιδιών των εργαζομένων.
Ουσιαστικά η μοναδική παρακαμπήτηρια οδός στο συγκεκριμένο «αγκάθι», θα μπορούσε να είναι μια μακροχρόνια ενοικίαση του νησιού για περίοδο 99 χρόνων. Αλλά, ακόμη και τότε, το τίμημα δεν θα μπορούσε να είναι πάνω από $20.000.000.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι ο Σκορπιός παραμένει ένα φιλέτο. Οπότε το σίριαλ για την πιθανή πωλησή του αναμένεται να εξελιχθεί σε Αμερικάνικη σαπουνόπερα, από αυτές με διάρκεια δεκαετιών.
iefimerida
Τι είδε ο ελεύθερος σκοπευτής
Τι είδε ο ελεύθερος σκοπευτής
Του Δημήτρη Α. Γιαννακόπουλου * -Αυτό που είδε σήμερα ο ελεύθερος σκοπευτής στο κέντρο της Αθήνας, θα μείνει χαραγμένο για πάντα στην μνήμη του. Ο άνθρωπος με το μαύρο καμουφλάζ, με το ειδικό τουφέκι και την διόπτρα, η φωτογραφία του οποίου χθες πέρασε το μήνυμα της στρατοκρατούμενης Ελλάδας στην διεθνή κοινή γνώμη, σήμερα ένοιωσε να μετεωρίζεται....σε ένα πολιτικό κενό. Η 25η Μαρτίου 2012 σηματοδοτεί την απόλυτη διάσταση κοινωνίας και κράτους.
Εκεί όπου το κράτος παρέλασε, η κοινωνία απείχε ή κρατήθηκε μακριά και απομονωμένη από το υποκείμενο της παρέλασης. Σε τέτοιο σημείο που να αναρωτιέται κανείς για ποιο λόγο πραγματοποιήθηκε η στρατιωτική παρέλαση. Όποια απάντηση και να δώσεις θα αντιφάσκει με την απάντηση που θα έδινες όλα τα προηγούμενα χρόνια σχετικά με το μήνυμα της παρέλασης. Για πρώτη φορά η στρατιωτική παρέλαση διεξήχθει για να δείξει την βούληση του καθεστώτος να προχωρήσει πολιτευόμενο ερήμην του λαού και σε απόλυτη διάκριση από αυτόν. Τα στρατιωτικά αποσπάσματα παρέλασαν, όχι για να δώσουν σύγχρονο νόημα στην ενότητα στρατού και λαού για την υπεράσπιση του εθνικού συμφέροντος, αλλά για να τονίσουν οτι το καθεστώς που παρέδωσε την λαϊκή κυριαρχία στην τρόικα, διατηρεί το προνόμιο και έχει την δύναμη επιβολής στην αντιμετώπιση του εσωτερικού εχθρού. Αυτός δεν είναι άλλος από τις λεγόμενες «αντιμνημονιακές δυνάμεις».
Η εικόνα που ίσως διατηρήσει στην μνήμη του για πολλά χρόνια ο ελεύθερος σκοπευτής, είναι τραγική. Το σόου της παρέλασης στην Αθήνα έγινε για να τιμηθούν οι θεσμοθετημένες ηγεσίες του κράτους και όχι ο Άγνωστος Στρατιώτης. Αν μάλιστα τυχαίνει ο ελεύθερος σκοπευτής να γνωρίζει την συμβολική διάσταση του Άγνωστου Στρατιώτη και την διαχρονική του σύνδεση με την δημοκρατική εξέλιξη του φαινομένου της κρατικής εξουσίας στην Ευρώπη και τοποθετήσει μέσα σ’ αυτήν την διάσταση την σημερινή εικόνα, κυριολεκτικά θα ανατριχιάσει. Ο Άγνωστος Στρατιώτης πέρασε από τον άγνωστο πολεμιστή στον «άγνωστο» πατριώτη που έπεσε για τα ιδανικά της δημοκρατίας σε μια κυρίαρχη, αυτοκυβέρνητη χώρα, για να καταλήξει γνωστός άγνωστος, απειλή για την σταθερότητα.
Μέσα από την διόπτρα του ελεύθερου σκοπευτή, ο συντάκτης αυτών των γραμμών, που πάντα πίστευε οτι οι στρατιωτικές παρελάσεις αποτελούν αναχρονισμό και έπρεπε να αντικατασταθούν με άλλες, πιο σοβαρές και «βαθιές» εκδηλώσεις που να φρεσκάρουν την μνήμη και να σφυρηλατούν την ενότητα λαού και διοίκησης πάνω σε μία πατριωτική βάση που θα αντικατοπτρίζει ένα ριζοσπαστικά δημοκρατικό και φιλελεύθερο αστικό εθνικισμό, δηλώνει οτι από την σημερινή συμβολική διάσταση διχασμού ανάμεσα στα κεντρικά όργανα του κράτους και τους πολίτες, νοιώθει έντονα θορυβημένος.
Το διαπλεκόμενο καθεστώς, που την τελευταία διετία πορεύεται μέσω μικρών ή μεγαλύτερων κοινοβουλευτικών πραξικοπημάτων και εμφανώς αποστασιοποιημένο από τις περισσότερες κοινωνικές ομάδες και δίχως αμφιβολία από τα δύο τρίτα της κοινωνίας, μοιάζει ολοένα και περισσότερο να χάνει τον κοινωνικό έλεγχο, δείχνοντας να αναπτύσσει ένα φοβικό σύνδρομο απέναντι στους πολίτες. Τούτο αποτελεί ένα πρώιμο σύνδρομο διάλυσης της πολιτείας, καθώς τα όργανα του κράτους δεν μοιάζει πλέον να ενδιαφέρονται για την άντληση λαϊκής νομιμοποίησης επί της εξουσίας που ασκούν. Έτσι, όμως, η διαπλεκόμενη ελληνική ηγεμονία χάνει τα στοιχεία εκείνα που της επιτρέπουν να ασκεί εξουσία στο πλαίσιο του Κράτους Δικαίου και όχι του Αστυνομικού Κράτους, της κοινωνικής συμφιλίωσης και ανοχής και όχι της κρατικής τρομοκρατίας και του καταναγκασμού. Από δημοκρατική ηγεμονία, μέσω ενός έστω νοθευμένου κοινοβουλευτισμού, καταλήγουμε στην αυθαίρετη ηγεμονία μίας πολιτικομεγαλοεπιχειρηματικής τάξης, η οποία σήμερα όπου μπόρεσε συγκεντρώθηκε εντός ενός αστυνομικού κλοιού για να χειροκροτήσει τα στρατευμένα παιδιά του ελληνικού λαού.
Είναι οξύμωρο, αλλά ενδεικτικό της οξύτητας που λαμβάνει η διάσταση πολιτικών και πολιτών. Αυτό που θέλησε να δείξει προς τα έξω το ελληνικό καθεστώς είναι οτι συνεχίζει να ελέγχει τον στρατό και την αστυνομία. Μπορεί, δηλαδή, να επιβάλει «τάξη και ασφάλεια», έστω και με ακροβολισμένους ελεύθερους σκοπευτές και πολλές χιλιάδες ετοιμοπόλεμους άνδρες και γυναίκες των σωμάτων ασφαλείας! Δεν έχει σημασία που δεν ελέγχει την στρατηγική και το περιεχόμενο των εξουσιαστικών σχέσεων στην Ελλάδα, το κρίσιμο γι’ αυτούς είναι οτι μπορούν ακόμα να εμφανίζονται ως εγγυητές των συμφερόντων που εξυπηρετεί η τρόικα και ως ικανοί μεσάζοντες στην ολοκλήρωση της μετάβασης της χώρας σε καθεστώς υποτέλειας υπό την μορφή ενός μεταμοντέρνου προτεκτοράτου – την οποία μου δόθηκε η ευκαιρία να αναλύσω μέσω διαδικτυακών σημειωμάτων (μου).
Παρότι, όπως έχω εξηγήσει, δεν σκοπεύω να συνεχίσω να προσεγγίζω τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της ελληνικής κρίσης και να προτείνω εις μάτην πολιτικές λύσεις, σημείωσα τις παραπάνω αράδες (ως εξαίρεση) όχι ασφαλώς για να ευαισθητοποιήσω το πολιτικό κατεστημένο και τους επικοινωνιακούς φορείς που το στηρίζουν, αλλά για να επισημάνω εμφατικά στους ευαίσθητους πολιτικούς δέκτες της χώρας μας – στον βαθμό που υπάρχουν – οτι η πολιτική κατάσταση διολισθαίνει στην διαμόρφωση ενός καθεστώτος πολιορκίας, δίχως προς το παρόν να υπάρχει ανάγκη ενεργοποίησης του άρθρου 48 του Συντάγματος. Βήμα-βήμα το καθεστώς συνηθίζει τον ελληνικό λαό στην αποδοχή – με την έννοια της ανοχής – μέτρων προληπτικής καταστολής. Το φαινόμενο θα τροφοδοτήσει μία διάσταση συντηρητικοποίησης της ελληνικής κοινωνίας και μεσοπρόθεσμα μία δεξιά στροφή της πολιτικής, η οποία ήδη παρατηρείται, άσχετα αν εκφράζεται υπέρ ή κατά του χρεοστασίου που επιβλήθηκε.
Η ιστορία έχει επανειλημμένως δείξει οτι σε «ανάλογες» καταστάσεις ενισχύονται μορφές φασισμού και μορφές αριστερισμού, ενώ στο τέλος αποκρυσταλλώνονται συνθήκες διαμόρφωσης δεξιού ολοκληρωτισμού με βίαιο αποκλεισμό των αριστερών και σοσιαλιστικά φιλελεύθερων δυνάμεων. Τούτο πραγματοποιείται με μηχανισμό την φτωχοποίηση μεγάλης μερίδας της απολιτικής μεσαίας τάξης. Μία τέτοια εξέλιξη θα μπορούσε όχι απλώς να γίνει αποδεκτή, αλλά να αποτελέσει επιθυμητή προοπτική από τις παλαιές και νέες προστάτιδες δυνάμεις της Ελλάδας. Αυτό το τελευταίο δυστυχώς οι προοδευτικοί πατριώτες στην Ελλάδα δεν μοιάζει να το καταλαβαίνουν κι έτσι αγνόησαν «εγκληματικά» για την δημοκρατία, την ευημερία και το γεωπολιτικό συμφέρον της χώρας, προτάσεις και παροτρύνσεις μας που κατέτειναν στην δημιουργία μιας ενιαίας, μεταμοντέρνας κοινοβουλευτικής αριστεράς. Με τον όρο «μεταμοντέρνα» θα πρέπει να εννοούμε την αντιδογματική αριστερά που δεν αγωνίζεται να επιβάλει κάποια ιδεολογία, αλλά παράγει μία σύγχρονη ιδεολογία που τοποθετεί την ελληνική κοινωνία στο υφιστάμενο σύστημα της παγκοσμιοποίησης, ανεβάζοντας το σημείο ισορροπίας μεταξύ ελευθερίας και ισότητας σε ένα ανώτερο επίπεδο, το οποίο ασφαλώς από μόνο του δεν καταργεί τον καπιταλισμό, περιορίζει όμως την αυταρχικότητα και την καπιταλιστική υπερσυσσώρευση του σύγχρονου μεταμοντέρνου, κεφαλαιοκρατικού κράτους. Αυτό θα έπρεπε να είναι στην συγκυρία και το στοίχημα των προοδευτικών – κοινωνικών δυνάμεων: ανάπτυξη, δηλαδή, μίας στρατηγικής διαφυγής από την παγίδα του μεταμοντέρνου προτεκτοράτου, που με σταθερά πλέον βήματα στήνει και εξελίσσει τεχνολογικά το πολυδιάστατο καθεστώς των διαπλεκομένων που διαπερνά τα όργανα του κράτους και διαμορφώνει την στάση και την συμπεριφορά τους.
Όσοι δεν έχουν την ικανότητα να αντιληφθούν το σύγχρονο πολιτικό διακύβευμα στην Ελλάδα και αναλώνονται σε αντικαπιταλιστικές κορώνες, εθνικοσοσιαλιστικές διακηρύξεις ή φασιστικά καμώματα, προτείνοντας ακόμα και την δημιουργία μιας φάρσας των ναζιστικών «Stahlhelm», αποτελούν – κατά την ταπεινή μου άποψη - φτηνά υποπροϊόντα του χρεοκοπημένου καθεστώτος που εμφανίστηκε με την μορφή της κεντροαριστεράς και κεντροδεξιάς κατά την μεταπολίτευση. Εάν δεν υπάρχουν πολίτες και κάποιοι, σχετικά ίσως ανεξάρτητοι από την διαπλοκή, πολιτικοί για να προσφέρουν μια νέα δημοκρατική πολιτική ποιότητα στην χώρα, σφυρηλατώντας την ενότητα στο πλαίσιο ενός δημοκρατικού πατριωτισμού με σοσιαλιστικές αρχές και διάθεση για ανεξάρτητη επαναδόμηση του εθνικού συμφέροντος της Ελλάδας, τότε ο ελεύθερος σκοπευτής είναι βέβαιο οτι μπορεί να σημαδέψει και με κλειστά μάτια. Όπου και να ρίξει θα βρει στόχο… στην καρδιά μιας σύγχρονης δημοκρατικής και ευημερούσας πολιτείας, φιλόδοξου κράτους στο παγκόσμιο σύστημα.
* Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος είναι διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης, ειδικός σε θέματα πολιτικής και διακυβέρνησης στην Ευρασία.
ventetta
Εκεί όπου το κράτος παρέλασε, η κοινωνία απείχε ή κρατήθηκε μακριά και απομονωμένη από το υποκείμενο της παρέλασης. Σε τέτοιο σημείο που να αναρωτιέται κανείς για ποιο λόγο πραγματοποιήθηκε η στρατιωτική παρέλαση. Όποια απάντηση και να δώσεις θα αντιφάσκει με την απάντηση που θα έδινες όλα τα προηγούμενα χρόνια σχετικά με το μήνυμα της παρέλασης. Για πρώτη φορά η στρατιωτική παρέλαση διεξήχθει για να δείξει την βούληση του καθεστώτος να προχωρήσει πολιτευόμενο ερήμην του λαού και σε απόλυτη διάκριση από αυτόν. Τα στρατιωτικά αποσπάσματα παρέλασαν, όχι για να δώσουν σύγχρονο νόημα στην ενότητα στρατού και λαού για την υπεράσπιση του εθνικού συμφέροντος, αλλά για να τονίσουν οτι το καθεστώς που παρέδωσε την λαϊκή κυριαρχία στην τρόικα, διατηρεί το προνόμιο και έχει την δύναμη επιβολής στην αντιμετώπιση του εσωτερικού εχθρού. Αυτός δεν είναι άλλος από τις λεγόμενες «αντιμνημονιακές δυνάμεις».
Η εικόνα που ίσως διατηρήσει στην μνήμη του για πολλά χρόνια ο ελεύθερος σκοπευτής, είναι τραγική. Το σόου της παρέλασης στην Αθήνα έγινε για να τιμηθούν οι θεσμοθετημένες ηγεσίες του κράτους και όχι ο Άγνωστος Στρατιώτης. Αν μάλιστα τυχαίνει ο ελεύθερος σκοπευτής να γνωρίζει την συμβολική διάσταση του Άγνωστου Στρατιώτη και την διαχρονική του σύνδεση με την δημοκρατική εξέλιξη του φαινομένου της κρατικής εξουσίας στην Ευρώπη και τοποθετήσει μέσα σ’ αυτήν την διάσταση την σημερινή εικόνα, κυριολεκτικά θα ανατριχιάσει. Ο Άγνωστος Στρατιώτης πέρασε από τον άγνωστο πολεμιστή στον «άγνωστο» πατριώτη που έπεσε για τα ιδανικά της δημοκρατίας σε μια κυρίαρχη, αυτοκυβέρνητη χώρα, για να καταλήξει γνωστός άγνωστος, απειλή για την σταθερότητα.
Μέσα από την διόπτρα του ελεύθερου σκοπευτή, ο συντάκτης αυτών των γραμμών, που πάντα πίστευε οτι οι στρατιωτικές παρελάσεις αποτελούν αναχρονισμό και έπρεπε να αντικατασταθούν με άλλες, πιο σοβαρές και «βαθιές» εκδηλώσεις που να φρεσκάρουν την μνήμη και να σφυρηλατούν την ενότητα λαού και διοίκησης πάνω σε μία πατριωτική βάση που θα αντικατοπτρίζει ένα ριζοσπαστικά δημοκρατικό και φιλελεύθερο αστικό εθνικισμό, δηλώνει οτι από την σημερινή συμβολική διάσταση διχασμού ανάμεσα στα κεντρικά όργανα του κράτους και τους πολίτες, νοιώθει έντονα θορυβημένος.
Το διαπλεκόμενο καθεστώς, που την τελευταία διετία πορεύεται μέσω μικρών ή μεγαλύτερων κοινοβουλευτικών πραξικοπημάτων και εμφανώς αποστασιοποιημένο από τις περισσότερες κοινωνικές ομάδες και δίχως αμφιβολία από τα δύο τρίτα της κοινωνίας, μοιάζει ολοένα και περισσότερο να χάνει τον κοινωνικό έλεγχο, δείχνοντας να αναπτύσσει ένα φοβικό σύνδρομο απέναντι στους πολίτες. Τούτο αποτελεί ένα πρώιμο σύνδρομο διάλυσης της πολιτείας, καθώς τα όργανα του κράτους δεν μοιάζει πλέον να ενδιαφέρονται για την άντληση λαϊκής νομιμοποίησης επί της εξουσίας που ασκούν. Έτσι, όμως, η διαπλεκόμενη ελληνική ηγεμονία χάνει τα στοιχεία εκείνα που της επιτρέπουν να ασκεί εξουσία στο πλαίσιο του Κράτους Δικαίου και όχι του Αστυνομικού Κράτους, της κοινωνικής συμφιλίωσης και ανοχής και όχι της κρατικής τρομοκρατίας και του καταναγκασμού. Από δημοκρατική ηγεμονία, μέσω ενός έστω νοθευμένου κοινοβουλευτισμού, καταλήγουμε στην αυθαίρετη ηγεμονία μίας πολιτικομεγαλοεπιχειρηματικής τάξης, η οποία σήμερα όπου μπόρεσε συγκεντρώθηκε εντός ενός αστυνομικού κλοιού για να χειροκροτήσει τα στρατευμένα παιδιά του ελληνικού λαού.
Είναι οξύμωρο, αλλά ενδεικτικό της οξύτητας που λαμβάνει η διάσταση πολιτικών και πολιτών. Αυτό που θέλησε να δείξει προς τα έξω το ελληνικό καθεστώς είναι οτι συνεχίζει να ελέγχει τον στρατό και την αστυνομία. Μπορεί, δηλαδή, να επιβάλει «τάξη και ασφάλεια», έστω και με ακροβολισμένους ελεύθερους σκοπευτές και πολλές χιλιάδες ετοιμοπόλεμους άνδρες και γυναίκες των σωμάτων ασφαλείας! Δεν έχει σημασία που δεν ελέγχει την στρατηγική και το περιεχόμενο των εξουσιαστικών σχέσεων στην Ελλάδα, το κρίσιμο γι’ αυτούς είναι οτι μπορούν ακόμα να εμφανίζονται ως εγγυητές των συμφερόντων που εξυπηρετεί η τρόικα και ως ικανοί μεσάζοντες στην ολοκλήρωση της μετάβασης της χώρας σε καθεστώς υποτέλειας υπό την μορφή ενός μεταμοντέρνου προτεκτοράτου – την οποία μου δόθηκε η ευκαιρία να αναλύσω μέσω διαδικτυακών σημειωμάτων (μου).
Παρότι, όπως έχω εξηγήσει, δεν σκοπεύω να συνεχίσω να προσεγγίζω τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της ελληνικής κρίσης και να προτείνω εις μάτην πολιτικές λύσεις, σημείωσα τις παραπάνω αράδες (ως εξαίρεση) όχι ασφαλώς για να ευαισθητοποιήσω το πολιτικό κατεστημένο και τους επικοινωνιακούς φορείς που το στηρίζουν, αλλά για να επισημάνω εμφατικά στους ευαίσθητους πολιτικούς δέκτες της χώρας μας – στον βαθμό που υπάρχουν – οτι η πολιτική κατάσταση διολισθαίνει στην διαμόρφωση ενός καθεστώτος πολιορκίας, δίχως προς το παρόν να υπάρχει ανάγκη ενεργοποίησης του άρθρου 48 του Συντάγματος. Βήμα-βήμα το καθεστώς συνηθίζει τον ελληνικό λαό στην αποδοχή – με την έννοια της ανοχής – μέτρων προληπτικής καταστολής. Το φαινόμενο θα τροφοδοτήσει μία διάσταση συντηρητικοποίησης της ελληνικής κοινωνίας και μεσοπρόθεσμα μία δεξιά στροφή της πολιτικής, η οποία ήδη παρατηρείται, άσχετα αν εκφράζεται υπέρ ή κατά του χρεοστασίου που επιβλήθηκε.
Η ιστορία έχει επανειλημμένως δείξει οτι σε «ανάλογες» καταστάσεις ενισχύονται μορφές φασισμού και μορφές αριστερισμού, ενώ στο τέλος αποκρυσταλλώνονται συνθήκες διαμόρφωσης δεξιού ολοκληρωτισμού με βίαιο αποκλεισμό των αριστερών και σοσιαλιστικά φιλελεύθερων δυνάμεων. Τούτο πραγματοποιείται με μηχανισμό την φτωχοποίηση μεγάλης μερίδας της απολιτικής μεσαίας τάξης. Μία τέτοια εξέλιξη θα μπορούσε όχι απλώς να γίνει αποδεκτή, αλλά να αποτελέσει επιθυμητή προοπτική από τις παλαιές και νέες προστάτιδες δυνάμεις της Ελλάδας. Αυτό το τελευταίο δυστυχώς οι προοδευτικοί πατριώτες στην Ελλάδα δεν μοιάζει να το καταλαβαίνουν κι έτσι αγνόησαν «εγκληματικά» για την δημοκρατία, την ευημερία και το γεωπολιτικό συμφέρον της χώρας, προτάσεις και παροτρύνσεις μας που κατέτειναν στην δημιουργία μιας ενιαίας, μεταμοντέρνας κοινοβουλευτικής αριστεράς. Με τον όρο «μεταμοντέρνα» θα πρέπει να εννοούμε την αντιδογματική αριστερά που δεν αγωνίζεται να επιβάλει κάποια ιδεολογία, αλλά παράγει μία σύγχρονη ιδεολογία που τοποθετεί την ελληνική κοινωνία στο υφιστάμενο σύστημα της παγκοσμιοποίησης, ανεβάζοντας το σημείο ισορροπίας μεταξύ ελευθερίας και ισότητας σε ένα ανώτερο επίπεδο, το οποίο ασφαλώς από μόνο του δεν καταργεί τον καπιταλισμό, περιορίζει όμως την αυταρχικότητα και την καπιταλιστική υπερσυσσώρευση του σύγχρονου μεταμοντέρνου, κεφαλαιοκρατικού κράτους. Αυτό θα έπρεπε να είναι στην συγκυρία και το στοίχημα των προοδευτικών – κοινωνικών δυνάμεων: ανάπτυξη, δηλαδή, μίας στρατηγικής διαφυγής από την παγίδα του μεταμοντέρνου προτεκτοράτου, που με σταθερά πλέον βήματα στήνει και εξελίσσει τεχνολογικά το πολυδιάστατο καθεστώς των διαπλεκομένων που διαπερνά τα όργανα του κράτους και διαμορφώνει την στάση και την συμπεριφορά τους.
Όσοι δεν έχουν την ικανότητα να αντιληφθούν το σύγχρονο πολιτικό διακύβευμα στην Ελλάδα και αναλώνονται σε αντικαπιταλιστικές κορώνες, εθνικοσοσιαλιστικές διακηρύξεις ή φασιστικά καμώματα, προτείνοντας ακόμα και την δημιουργία μιας φάρσας των ναζιστικών «Stahlhelm», αποτελούν – κατά την ταπεινή μου άποψη - φτηνά υποπροϊόντα του χρεοκοπημένου καθεστώτος που εμφανίστηκε με την μορφή της κεντροαριστεράς και κεντροδεξιάς κατά την μεταπολίτευση. Εάν δεν υπάρχουν πολίτες και κάποιοι, σχετικά ίσως ανεξάρτητοι από την διαπλοκή, πολιτικοί για να προσφέρουν μια νέα δημοκρατική πολιτική ποιότητα στην χώρα, σφυρηλατώντας την ενότητα στο πλαίσιο ενός δημοκρατικού πατριωτισμού με σοσιαλιστικές αρχές και διάθεση για ανεξάρτητη επαναδόμηση του εθνικού συμφέροντος της Ελλάδας, τότε ο ελεύθερος σκοπευτής είναι βέβαιο οτι μπορεί να σημαδέψει και με κλειστά μάτια. Όπου και να ρίξει θα βρει στόχο… στην καρδιά μιας σύγχρονης δημοκρατικής και ευημερούσας πολιτείας, φιλόδοξου κράτους στο παγκόσμιο σύστημα.
* Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος είναι διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης, ειδικός σε θέματα πολιτικής και διακυβέρνησης στην Ευρασία.
ventetta
ΛΕΥΚΗ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ
ΛΕΥΚΗ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ
«Λευκή» γενοκτονία του ελληνικού λαού δείχνει η απογραφή
του 2011. Κρύβουν τη μείωση του πληθυσμού της χώρας
που σημειώνεται για πρώτη φορά από συστάσεως ελληνικού
κράτους.
Σε καμία απογραφή ως τώρα μετά το 1828 δεν είχαμε μείωση,
ούτε καν σ' αυτές που έγιναν το 1951 μετά την κατοχή και τον
εμφύλιο πόλεμο, το 1961 και το 1981 μετά τα μεγάλα
μεταναστευτικά κύματα. «Λευκή» γενοκτονία, δηλαδή
αναίμακτη - τουλάχιστον προς το παρόν - συντελείται σε βάρος
του ελληνικού λαού, καθώς για πρώτη φορά, μετά την επανάσταση του 1821 και τη σύσταση
του ελληνικού κράτους, καταγράφεται μείωση του ελληνικού πληθυσμού.
Ποτέ άλλοτε σε απογραφή πληθυσμού, που είχε διεξαχθεί στο ελληνικό κράτος, ούτε σε αυτή
που έγινε το 1951 μετά την γερμανική κατοχή του 1941-1944 και τον εμφύλιο πόλεμο
του 1945-1949, δεν καταγράφηκε μείωση του πληθυσμού της χώρας.
Μείωση πληθυσμού της χώρας δεν καταγράφηκε ούτε στις απογραφές που έγιναν το 1961
και το 1981 μετά τα μεγάλα μεταναστευτικά κύματα Ελλήνων εργατών προς το εξωτερικό.
Έγινε όμως τώρα, στην απογραφή του Μαϊου του 2011, τα πρώτα στοιχεία της οποίας
δημοσιοποιήθηκαν στις 22 Ιουλίου 2011 και έκτοτε μαγειρεύονται από την Ελληνική Στατιστική
Αρχή (ΕΛΣΤΑΤ), ώστε να κρυφτεί αυτή η τραγική αλήθεια. Πρόκειται για την ίδια υπηρεσία,
που με κυβερνητικές εντολές «μαγείρεψε» το δημόσιο έλλειμμα για να οδηγηθεί η χώρα
σιδηροδέσμια στο μνημόνιο και να παραδοθεί ο λαός στους δημίους του. Είναι η ίδια υπηρεσία
που μαγειρεύει και τα στοιχεία της ανεργίας εμφανίζοντάς την πολύ κάτω από την πραγματική.
Ειδικότερα, ο συνολικός πληθυσμός της Ελλάδας, όπως αποτυπώθηκε στην απογραφή
του 2011, ανέρχεται σε 10.787.690 μόνιμους κατοίκους, σημειώνοντας μείωση κατά 146.407
άτομα, σε σχέση με την προηγούμενη απογραφή του 2001. Ενδεικτικά ν' αναφέρουμε ότι το 1981
ήταν 9.739.589, το 1991 αυξήθηκε στα 10.258.364 για να φθάσει στα 10.934.097 το 2001
και να πέσει πλέον στους 10.787.690 κατοίκους.
Τα στοιχεία για την απογραφή του 2011, χαρακτηρίστηκαν από την ΕΛΣΤΑΤ ως «προσωρινά»
αλλά δεν μπορεί ο αριθμός αυτός να αλλάξει με διάφορες αναγωγές (όπως γίνεται στα
«γκάλοπ»), εφόσον πρόκειται για απογραφή και όχι για δειγματολογική καταγραφή,
εκτός εάν γίνουν αλχημείες. Σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις που εκφράστηκαν, η μείωση αυτή
του πληθυσμού πρέπει να αναζητηθεί στη μείωση των γεννήσεων - πράγμα που δεν
επιβεβαιώνεται - και στη μετανάστευση των Ελλήνων πολιτών στο εξωτερικό.
Η μείωση των γεννήσεων δεν αρκεί για να εξηγήσει το φαινόμενο, αφού μείωση υπήρχε και κατά
την προηγούμενη δεκαετία (1991-2001) και παρόλα αυτά ο συνολικός πληθυσμός αυξήθηκε
κατά 700.000 άτομα, ενώ κατά την πιο προηγούμενη δεκαετία (1981-1991) είχε αυξηθεί κατά
μισό εκατομμύριο. Πολύ περισσότερο, όπως θα δείξουμε παρακάτω, που οι γεννήσεις δείχνουν
τα τελευταία χρόνια να ανακάμπτουν έστω και οριακά.
Όσο για το αν φταίει η απογραφή, καθώς εκφράζονται επιφυλάξεις για το κατά πόσον κατέγραψε
όλους τους κατοίκους, αυτό δεν μπορεί ν' αποτελεί αιτία της παρούσας μείωσης του πληθυσμού,
γιατί ο συγκεκριμένος παράγοντας υπήρχε, στον ένα ή στον άλλο βαθμό, και στις προγενέστερες
απογραφές και παρόλα αυτά, επί σχεδόν δύο αιώνες, ποτέ δεν είχε καταγραφεί μείωση
πληθυσμού.
Αντίθετα, η πραγματική μείωση του ελληνικού πληθυσμού, προφανώς και είναι μεγαλύτερη,
από αυτή που δείχνουν οι τελικοί αριθμοί της απογραφής, με δεδομένη την νόμιμη και την
παράνομη μετανάστευση από άλλες χώρες προς την Ελλάδα, που στον ένα ή στο άλλο βαθμό
επιδρά αυξητικά στον πληθυσμό και σίγουρα δεν τον μειώνει. Δηλαδή, ακόμα κι αν πολλοί
μετανάστες δεν απογράφηκαν ή αν απογράφηκαν ελάχιστοι, η ουσία καθόλου δεν αλλάζει.
Αυτό γιατί ο παράγοντας «μετανάστευση», από έξω προς την Ελλάδα, είτε είναι κοινός
παρονομαστής στην παρούσα (2011) και στην προηγούμενη απογραφή (2001), είτε
εκδηλώνεται με μεγαλύτερη ένταση την τελευταία δεκαετία και συνεπώς αν είχε μια συμβολή
αυτή θα ήταν στην κατεύθυνση της αύξησης του πληθυσμού και όχι της μείωσής του. Άρα αν
αφαιρέσουμε τον παράγοντα μετανάστευση (από έξω προς τα μέσα), ο οποίος ήταν πολύ πιο
αδύναμος έως και ανύπαρκτος στις προηγούμενες απογραφές, τότε τα στοιχεία που
προκύπτουν, δίνουν ακόμα πιο καθαρή εικόνα για την φθίνουσα πορεία του ελληνικού πληθυσμού.
Δηλαδή η μη καταγραφή των μεταναστευτικών εισροών δεν αποτελεί αιτία της μείωσης του
ελληνικού πληθυσμού, αφού ούτως ή άλλως οι μετανάστες δεν απογράφονταν σε μεγάλο
βαθμό και στις προηγούμενες απογραφές, εκτός από τους Ελληνες ομογενείς που
επαναπατρίζονταν στην Ελλάδα.
Όμως, ούτε το επιχείρημα περί μείωσης των γεννήσεων ισχύει αφού τα τελευταία χρόνια
καταγράφεται μια μικρή ανάκαμψη της συνεχούς πτώσεις. Έτσι ο δείκτης ολικής γονιμότητας,
ο οποίος είχε εμφανίσει μια σοβαρή πτωτική τάση από το 1980 (2,2) έως το 2005 (1,3),
παρουσιάζει μικρή ανοδική τάση και ανήλθε το 2007 στο 1,4 και το 2009 στο 1,5, παραμένοντας
ωστόσο κάτω από το όριο αντικατάστασης γενεών που είναι 2,1. (ΗΜΕΡΗΣΙΑ, 1/2/2011).
Η εκτίμηση ότι πρόκειται για πραγματική και ταυτόχρονα δραματική μείωση του ελληνικού
πληθυσμού ενισχύεται και από άλλα στοιχεία της απογραφής του 2011: Σύμφωνα με τα
στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ ο συνολικός πληθυσμός της Ελλάδας μειώθηκε κατά 146.407 ή 1,34%
και περιορίστηκε σε 10.787.690 από 10.934.097 που ήταν προ δεκαετίας. Αυτό όμως που
δείχνει ότι η μείωση δεν μπορεί να αποδοθεί ούτε στη μείωση των γεννήσεων ούτε στη μη
καταγραφή των μεταναστών, είναι ότι τη μεγαλύτερη μείωση, 109.736 ή 2,03%, εμφανίζουν
οι άντρες, καθώς περιορίστηκαν σε 5.303.690 από 5.413.426 το 2001. Από την άλλη οι γυναίκες
περιορίστηκαν μόνο κατά 36.671 ή 0,66% στις 5.484.000 από 5.520.671 πριν από δέκα χρόνια.
Αυτή η «ανισότητα» μεταξύ των δύο φύλων προδίδει την τάση αιμορραγίας του ανδρικού
πληθυσμού, ίσως με ματανάστευση στο εξωτερικό, καθώς η ίδια η φύση μεριμνά για
ισορροπία γεννήσεων αγοριών και κοριτσιών. Είναι προφανές πως εάν η μείωση ήταν
αποτέλεσμα κακής απογραφής τότε θα έχαμε ισόρροπη μείωση και στα δύο φύλα,
εκτός κι αν κάποιος ισχυριστεί πως απογράφονται οι γυναίκες πιο πρόθυμα από τους άνδρες
και γι' αυτό έχουν μικρότερη μείωση.
Αποκαλύπτεται επίσης, από αυτό το στοιχείο, πως δεν πρόκειται για μείωση λόγω μη
καταγραφής των μεταναστών και συνεπώς είναι υπόθεση του γηγενούς πληθυσμού,
αφού κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί στα σοβαρά ότι απογράφηκαν οι γυναίκες μετανάστες
σε μεγαλύτερο βαθμό από τους άνδρες μετανάστες, πολύ περισσότερο που η πραγματικότητα
λέει ότι οι περισσότεροι μετανάστες που έχουν έρθει στην Ελλάδα είναι άνδρες.
Την παραπάνω εκτίμηση ενισχύουν και άλλα στοιχεία προερχόμενα από την απογραφή του 2011:
Στο σύνολο της Χώρας απεγράφησαν 10.787.690 μόνιμοι κάτοικοι, εκ των οποίων 5.303.690
άνδρες (49,2%) και 5.484.000 γυναίκες (50,8%). Στην Αττική όπου κατοικούν οι περισσότεροι
Ελληνες, ο πληθυσμός της ανέρχεται σε 3.812.330 κατοίκους, εκ των οποίων 1.842.680 (48,33)
είναι άντρες και 1.969.650 (51,67) γυναίκες. Η διαφορά αυτή στον αριθμό ανδρών και γυναικών
και η υπεροχή του γυναικείου πληθυσμού έναντι του ανδρικού υπερβαίνει, όπως φαίνεται
παραπάνω, τον εθνικό μέσο όρο και δείχνει διαρροή των ανδρών και όχι μη απογραφή ή γέννηση
λιγότερων αγοριών.
Η εκτίμηση αυτή ενισχύεται από τα στοιχεία για τον πληθυσμό και άλλων περιφερειών.
Οι άντρες υπερισχύουν σε 6 από τις 13 Περιφέρειες της χώρας: Στερεάς Ελλάδας όπου
καλύπτουν το 50,9% του πληθυσμού της περιοχής ήτοι 278.160 άντρες, νότιου Αιγαίου με 50,5%
ήτοι 155.990, Πελοποννήσου με 50,7% ήτοι 294.910, Βορείου Αιγαίου με 50,3% ήτοι 99.520,
δυτικής Ελλάδας με 50,2% ήτοι 341.400 και δυτικής Μακεδονίας με 50,1% ήτοι 141.260 άντρες.
Οι γυναίκες υπερισχύουν στις άλλες 7 περιφέρειες: Αττικής όπου καλύπτουν το 51,7% του
πληθυσμού ήτοι 1.969.650 γυναίκες, κεντρικής Μακεδονίας 51,4% ήτοι 964.320, ανατολικής
Μακεδονίας - Θράκης 50,7% ήτοι 307.070, Ηπείρου 50,7% ήτοι 170.760, Ιονίων νήσων 50,6%
ήτοι 104.450, Θεσσαλίας 50,5% ήτοι 368.830 και Κρήτης 50,3% ήτοι 312.580 γυναίκες.
Πραγματική μείωση τουλάχιστον μισό εκατομμύριο!
Η πραγματική μείωση του ελληνικού πληθυσμού δεν είναι μόνο η διαφορά κατά 146.407 ή 1,34%,
μεταξύ των δύο τελευταίων απογραφών, δηλαδή μεταξύ των 10.934.097 του 2001 και των 10.787
.690 του 2011. Στις 28 Ιουλίου 2011, η Στατιστική Υπηρεσία της Ευρωπαϊκής Ενωσης (Eurostat)
ανακοίνωσε τις εκτιμήσεις της για τον πληθυσμό όλων των κρατών-μελών της ΕΕ, σύμφωνα με τις
οποίες ο πληθυσμός της Ελλάδας την 1.1.2011 ήταν 11.329.600.
Έτσι προκύπτει μια διαφορά 541.910 κατοίκων ανάμεσα στα στοιχεία των δύο υπηρεσιών.
Η εκτίμηση της Eurostat αποτελεί ουσιαστικά πρόβλεψη για τον πληθυσμό της Ελλάδας με βάση
τα στατιστικά δεδομένα. Η εκτίμηση αυτή ανταποκρίνεται στις τάσεις που είχε ο πληθυσμός της
Ελλάδας τις τελευταίες δεκαετίες, ενώ η ΕΛΣΤΑΤ έκανε απογραφή του σήμερα. Συνεπώς
η απόκλιση μεταξύ Eurostat και ΕΛΣΤΑΤ είναι στην ουσία η πραγματική μείωση του πληθυσμού τ
ης χώρας.
ΠΗΓΗ: ''ΦΟΡΟΥΜ ΤΗΣ ΔΡΑΧΜΗΣ''
του 2011. Κρύβουν τη μείωση του πληθυσμού της χώρας
που σημειώνεται για πρώτη φορά από συστάσεως ελληνικού
κράτους.
Σε καμία απογραφή ως τώρα μετά το 1828 δεν είχαμε μείωση,
ούτε καν σ' αυτές που έγιναν το 1951 μετά την κατοχή και τον
εμφύλιο πόλεμο, το 1961 και το 1981 μετά τα μεγάλα
μεταναστευτικά κύματα. «Λευκή» γενοκτονία, δηλαδή
αναίμακτη - τουλάχιστον προς το παρόν - συντελείται σε βάρος
του ελληνικού λαού, καθώς για πρώτη φορά, μετά την επανάσταση του 1821 και τη σύσταση
του ελληνικού κράτους, καταγράφεται μείωση του ελληνικού πληθυσμού.
Ποτέ άλλοτε σε απογραφή πληθυσμού, που είχε διεξαχθεί στο ελληνικό κράτος, ούτε σε αυτή
που έγινε το 1951 μετά την γερμανική κατοχή του 1941-1944 και τον εμφύλιο πόλεμο
του 1945-1949, δεν καταγράφηκε μείωση του πληθυσμού της χώρας.
Μείωση πληθυσμού της χώρας δεν καταγράφηκε ούτε στις απογραφές που έγιναν το 1961
και το 1981 μετά τα μεγάλα μεταναστευτικά κύματα Ελλήνων εργατών προς το εξωτερικό.
Έγινε όμως τώρα, στην απογραφή του Μαϊου του 2011, τα πρώτα στοιχεία της οποίας
δημοσιοποιήθηκαν στις 22 Ιουλίου 2011 και έκτοτε μαγειρεύονται από την Ελληνική Στατιστική
Αρχή (ΕΛΣΤΑΤ), ώστε να κρυφτεί αυτή η τραγική αλήθεια. Πρόκειται για την ίδια υπηρεσία,
που με κυβερνητικές εντολές «μαγείρεψε» το δημόσιο έλλειμμα για να οδηγηθεί η χώρα
σιδηροδέσμια στο μνημόνιο και να παραδοθεί ο λαός στους δημίους του. Είναι η ίδια υπηρεσία
που μαγειρεύει και τα στοιχεία της ανεργίας εμφανίζοντάς την πολύ κάτω από την πραγματική.
Ειδικότερα, ο συνολικός πληθυσμός της Ελλάδας, όπως αποτυπώθηκε στην απογραφή
του 2011, ανέρχεται σε 10.787.690 μόνιμους κατοίκους, σημειώνοντας μείωση κατά 146.407
άτομα, σε σχέση με την προηγούμενη απογραφή του 2001. Ενδεικτικά ν' αναφέρουμε ότι το 1981
ήταν 9.739.589, το 1991 αυξήθηκε στα 10.258.364 για να φθάσει στα 10.934.097 το 2001
και να πέσει πλέον στους 10.787.690 κατοίκους.
Τα στοιχεία για την απογραφή του 2011, χαρακτηρίστηκαν από την ΕΛΣΤΑΤ ως «προσωρινά»
αλλά δεν μπορεί ο αριθμός αυτός να αλλάξει με διάφορες αναγωγές (όπως γίνεται στα
«γκάλοπ»), εφόσον πρόκειται για απογραφή και όχι για δειγματολογική καταγραφή,
εκτός εάν γίνουν αλχημείες. Σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις που εκφράστηκαν, η μείωση αυτή
του πληθυσμού πρέπει να αναζητηθεί στη μείωση των γεννήσεων - πράγμα που δεν
επιβεβαιώνεται - και στη μετανάστευση των Ελλήνων πολιτών στο εξωτερικό.
Η μείωση των γεννήσεων δεν αρκεί για να εξηγήσει το φαινόμενο, αφού μείωση υπήρχε και κατά
την προηγούμενη δεκαετία (1991-2001) και παρόλα αυτά ο συνολικός πληθυσμός αυξήθηκε
κατά 700.000 άτομα, ενώ κατά την πιο προηγούμενη δεκαετία (1981-1991) είχε αυξηθεί κατά
μισό εκατομμύριο. Πολύ περισσότερο, όπως θα δείξουμε παρακάτω, που οι γεννήσεις δείχνουν
τα τελευταία χρόνια να ανακάμπτουν έστω και οριακά.
Όσο για το αν φταίει η απογραφή, καθώς εκφράζονται επιφυλάξεις για το κατά πόσον κατέγραψε
όλους τους κατοίκους, αυτό δεν μπορεί ν' αποτελεί αιτία της παρούσας μείωσης του πληθυσμού,
γιατί ο συγκεκριμένος παράγοντας υπήρχε, στον ένα ή στον άλλο βαθμό, και στις προγενέστερες
απογραφές και παρόλα αυτά, επί σχεδόν δύο αιώνες, ποτέ δεν είχε καταγραφεί μείωση
πληθυσμού.
Αντίθετα, η πραγματική μείωση του ελληνικού πληθυσμού, προφανώς και είναι μεγαλύτερη,
από αυτή που δείχνουν οι τελικοί αριθμοί της απογραφής, με δεδομένη την νόμιμη και την
παράνομη μετανάστευση από άλλες χώρες προς την Ελλάδα, που στον ένα ή στο άλλο βαθμό
επιδρά αυξητικά στον πληθυσμό και σίγουρα δεν τον μειώνει. Δηλαδή, ακόμα κι αν πολλοί
μετανάστες δεν απογράφηκαν ή αν απογράφηκαν ελάχιστοι, η ουσία καθόλου δεν αλλάζει.
Αυτό γιατί ο παράγοντας «μετανάστευση», από έξω προς την Ελλάδα, είτε είναι κοινός
παρονομαστής στην παρούσα (2011) και στην προηγούμενη απογραφή (2001), είτε
εκδηλώνεται με μεγαλύτερη ένταση την τελευταία δεκαετία και συνεπώς αν είχε μια συμβολή
αυτή θα ήταν στην κατεύθυνση της αύξησης του πληθυσμού και όχι της μείωσής του. Άρα αν
αφαιρέσουμε τον παράγοντα μετανάστευση (από έξω προς τα μέσα), ο οποίος ήταν πολύ πιο
αδύναμος έως και ανύπαρκτος στις προηγούμενες απογραφές, τότε τα στοιχεία που
προκύπτουν, δίνουν ακόμα πιο καθαρή εικόνα για την φθίνουσα πορεία του ελληνικού πληθυσμού.
Δηλαδή η μη καταγραφή των μεταναστευτικών εισροών δεν αποτελεί αιτία της μείωσης του
ελληνικού πληθυσμού, αφού ούτως ή άλλως οι μετανάστες δεν απογράφονταν σε μεγάλο
βαθμό και στις προηγούμενες απογραφές, εκτός από τους Ελληνες ομογενείς που
επαναπατρίζονταν στην Ελλάδα.
Όμως, ούτε το επιχείρημα περί μείωσης των γεννήσεων ισχύει αφού τα τελευταία χρόνια
καταγράφεται μια μικρή ανάκαμψη της συνεχούς πτώσεις. Έτσι ο δείκτης ολικής γονιμότητας,
ο οποίος είχε εμφανίσει μια σοβαρή πτωτική τάση από το 1980 (2,2) έως το 2005 (1,3),
παρουσιάζει μικρή ανοδική τάση και ανήλθε το 2007 στο 1,4 και το 2009 στο 1,5, παραμένοντας
ωστόσο κάτω από το όριο αντικατάστασης γενεών που είναι 2,1. (ΗΜΕΡΗΣΙΑ, 1/2/2011).
Η εκτίμηση ότι πρόκειται για πραγματική και ταυτόχρονα δραματική μείωση του ελληνικού
πληθυσμού ενισχύεται και από άλλα στοιχεία της απογραφής του 2011: Σύμφωνα με τα
στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ ο συνολικός πληθυσμός της Ελλάδας μειώθηκε κατά 146.407 ή 1,34%
και περιορίστηκε σε 10.787.690 από 10.934.097 που ήταν προ δεκαετίας. Αυτό όμως που
δείχνει ότι η μείωση δεν μπορεί να αποδοθεί ούτε στη μείωση των γεννήσεων ούτε στη μη
καταγραφή των μεταναστών, είναι ότι τη μεγαλύτερη μείωση, 109.736 ή 2,03%, εμφανίζουν
οι άντρες, καθώς περιορίστηκαν σε 5.303.690 από 5.413.426 το 2001. Από την άλλη οι γυναίκες
περιορίστηκαν μόνο κατά 36.671 ή 0,66% στις 5.484.000 από 5.520.671 πριν από δέκα χρόνια.
Αυτή η «ανισότητα» μεταξύ των δύο φύλων προδίδει την τάση αιμορραγίας του ανδρικού
πληθυσμού, ίσως με ματανάστευση στο εξωτερικό, καθώς η ίδια η φύση μεριμνά για
ισορροπία γεννήσεων αγοριών και κοριτσιών. Είναι προφανές πως εάν η μείωση ήταν
αποτέλεσμα κακής απογραφής τότε θα έχαμε ισόρροπη μείωση και στα δύο φύλα,
εκτός κι αν κάποιος ισχυριστεί πως απογράφονται οι γυναίκες πιο πρόθυμα από τους άνδρες
και γι' αυτό έχουν μικρότερη μείωση.
Αποκαλύπτεται επίσης, από αυτό το στοιχείο, πως δεν πρόκειται για μείωση λόγω μη
καταγραφής των μεταναστών και συνεπώς είναι υπόθεση του γηγενούς πληθυσμού,
αφού κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί στα σοβαρά ότι απογράφηκαν οι γυναίκες μετανάστες
σε μεγαλύτερο βαθμό από τους άνδρες μετανάστες, πολύ περισσότερο που η πραγματικότητα
λέει ότι οι περισσότεροι μετανάστες που έχουν έρθει στην Ελλάδα είναι άνδρες.
Την παραπάνω εκτίμηση ενισχύουν και άλλα στοιχεία προερχόμενα από την απογραφή του 2011:
Στο σύνολο της Χώρας απεγράφησαν 10.787.690 μόνιμοι κάτοικοι, εκ των οποίων 5.303.690
άνδρες (49,2%) και 5.484.000 γυναίκες (50,8%). Στην Αττική όπου κατοικούν οι περισσότεροι
Ελληνες, ο πληθυσμός της ανέρχεται σε 3.812.330 κατοίκους, εκ των οποίων 1.842.680 (48,33)
είναι άντρες και 1.969.650 (51,67) γυναίκες. Η διαφορά αυτή στον αριθμό ανδρών και γυναικών
και η υπεροχή του γυναικείου πληθυσμού έναντι του ανδρικού υπερβαίνει, όπως φαίνεται
παραπάνω, τον εθνικό μέσο όρο και δείχνει διαρροή των ανδρών και όχι μη απογραφή ή γέννηση
λιγότερων αγοριών.
Η εκτίμηση αυτή ενισχύεται από τα στοιχεία για τον πληθυσμό και άλλων περιφερειών.
Οι άντρες υπερισχύουν σε 6 από τις 13 Περιφέρειες της χώρας: Στερεάς Ελλάδας όπου
καλύπτουν το 50,9% του πληθυσμού της περιοχής ήτοι 278.160 άντρες, νότιου Αιγαίου με 50,5%
ήτοι 155.990, Πελοποννήσου με 50,7% ήτοι 294.910, Βορείου Αιγαίου με 50,3% ήτοι 99.520,
δυτικής Ελλάδας με 50,2% ήτοι 341.400 και δυτικής Μακεδονίας με 50,1% ήτοι 141.260 άντρες.
Οι γυναίκες υπερισχύουν στις άλλες 7 περιφέρειες: Αττικής όπου καλύπτουν το 51,7% του
πληθυσμού ήτοι 1.969.650 γυναίκες, κεντρικής Μακεδονίας 51,4% ήτοι 964.320, ανατολικής
Μακεδονίας - Θράκης 50,7% ήτοι 307.070, Ηπείρου 50,7% ήτοι 170.760, Ιονίων νήσων 50,6%
ήτοι 104.450, Θεσσαλίας 50,5% ήτοι 368.830 και Κρήτης 50,3% ήτοι 312.580 γυναίκες.
Πραγματική μείωση τουλάχιστον μισό εκατομμύριο!
Η πραγματική μείωση του ελληνικού πληθυσμού δεν είναι μόνο η διαφορά κατά 146.407 ή 1,34%,
μεταξύ των δύο τελευταίων απογραφών, δηλαδή μεταξύ των 10.934.097 του 2001 και των 10.787
.690 του 2011. Στις 28 Ιουλίου 2011, η Στατιστική Υπηρεσία της Ευρωπαϊκής Ενωσης (Eurostat)
ανακοίνωσε τις εκτιμήσεις της για τον πληθυσμό όλων των κρατών-μελών της ΕΕ, σύμφωνα με τις
οποίες ο πληθυσμός της Ελλάδας την 1.1.2011 ήταν 11.329.600.
Έτσι προκύπτει μια διαφορά 541.910 κατοίκων ανάμεσα στα στοιχεία των δύο υπηρεσιών.
Η εκτίμηση της Eurostat αποτελεί ουσιαστικά πρόβλεψη για τον πληθυσμό της Ελλάδας με βάση
τα στατιστικά δεδομένα. Η εκτίμηση αυτή ανταποκρίνεται στις τάσεις που είχε ο πληθυσμός της
Ελλάδας τις τελευταίες δεκαετίες, ενώ η ΕΛΣΤΑΤ έκανε απογραφή του σήμερα. Συνεπώς
η απόκλιση μεταξύ Eurostat και ΕΛΣΤΑΤ είναι στην ουσία η πραγματική μείωση του πληθυσμού τ
ης χώρας.
ΠΗΓΗ: ''ΦΟΡΟΥΜ ΤΗΣ ΔΡΑΧΜΗΣ''
ΤΑΞΙΔΕΨΤΕ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗ ΣΑΣ
ΤΑΞΙΔΕΨΤΕ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗ ΣΑΣ
Πατήστε το παρακάτω λίνκ και ταξιδέψτε σε ένα μοναδικό 3D ταξίδι στο Ναό της Αγίας Σοφίας.
http://www.360tr.com/34_istanbul/ayasofya/english/
Παρασκευή 30 Μαρτίου 2012
«ΥΠΟΥΡΓΕ» ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙΣ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΟΤΙ ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΚΑΤΕΣΤΡΕ ΨΑΝ, ΔΟΛΟΦΟΝΗΣΑΝ, ΕΓΚΛΗΜΑΤΗΣΑΝ ΚΑΙ ΕΚΛΕΨΑΝ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
«ΥΠΟΥΡΓΕ» ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙΣ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΟΤΙ ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΚΑΤΕΣΤΡΕ ΨΑΝ, ΔΟΛΟΦΟΝΗΣΑΝ, ΕΓΚΛΗΜΑΤΗΣΑΝ ΚΑΙ ΕΚΛΕΨΑΝ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
(ή δεν βρίσκεις τα αρχεία και τα βιβλία επί του θέματος);
Η απόλυτη ντροπή. Ο Βενιζέλος, ακόμα Υπουργός Οικονομικών πριν λίγο καιρό, απουσίαζε κατά την ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΕΝΗ συζήτηση στην Βουλή επί του θέματος των γερμανικών αποζημιώσεων, για να μην θίξει προφανώς την Γερμανία. Ο νυν Υπουργός Οικονομικών, Φίλιππος Σαχινίδης, παλαιός σύμβουλος του Σημίτη την εποχή που, με τον διορισμένο «πρωθυπουργό» Παπαδήμο, μας έβαλαν, με τις γερμανικές ευλογίες στο € και ομολογήσας ότι ήξεραν ότι θα μας… σώσει το ΔΝΤ λίγες μέρες μετά τις εκλογές, είπε κυνικά, προσβάλλοντας την μνήμη των θυμάτων του ναζισμού στην Ελλάδα, «ότι κάπου υπάρχει ένα αρχείο αλλά ακόμα δεν έχει αποκτήσει πρόσβαση.
Την ίδια ώρα ο υπουργός Εξωτερικών, Σταύρος Δήμας, ανέφερε πως «η Ελλάδα ουδέποτε παραιτήθηκε των αξιώσεών της και δεν πρόκειται να το κάνει». Ο υποδιοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος όταν είχε ερωτηθεί επί του θέματος είχε δηλώσει πως η Τράπεζα δεν διαθέτει πρωτότυπα στοιχεία για το δάνειο και είχε παραπέμψε στο υπουργείο Οικονομικών».» Τουλάχιστον αναγνωρίζετε «Υπουργέ» ότι η Γερμανία εισέβαλε, έσφαξε, βίασε, ακόμα και παιδιά(και για χριστουγεννιάτικη χαρά), έκαψε, οδήγησε σε ασθένειες, λιμοκτονία, βασανιστήρια στα κάτεργα της Gestapo, αποστολή στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, εκτελέσεις, επειδή η Ελλάδα αντιστάθηκε όσο καμιά άλλη στην ναζιστική επέλαση στην Ευρώπη; Ή για σας τα «Ελληνικά Ολοκαυτώματα» είναι ιστορίες των Ελλήνων; Δυστυχώς, η Ιστορία μιλάει και για την εγκληματική δράση της Γερμανίας, όχι μια, το 1933-45, αλλά 2 φορές(Α’ και Β’ ΠΠ), τα χρέη της, ηθικά και υλικά και τα εγκλήματα με τα οποία, κερδίζοντας ακόμα και στην κρίση από την τραγωδία της Ελλάδας, τα κρύβει και δεν τα αποπληρώνει, απειλώντας και εκβιάζοντας και βρίζοντας. Μιλάει και για τον δοσιλογισμό της Μεταπολίτευσης και για το ΤΙΣ ΠΤΑΙΕΙ για τις θυσίες των Ελλήνων στην κρίση απάτη, που κοντεύουν να φτάσουν, αν συνεχίσει η Ευρώπη να άγεται και να φέρεται από απολυταρχικούς «ηγέτες» με εμμονή στην λιτότητα, αυτές του Β’ ΠΠ.
olympia
Η απόλυτη ντροπή. Ο Βενιζέλος, ακόμα Υπουργός Οικονομικών πριν λίγο καιρό, απουσίαζε κατά την ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΕΝΗ συζήτηση στην Βουλή επί του θέματος των γερμανικών αποζημιώσεων, για να μην θίξει προφανώς την Γερμανία. Ο νυν Υπουργός Οικονομικών, Φίλιππος Σαχινίδης, παλαιός σύμβουλος του Σημίτη την εποχή που, με τον διορισμένο «πρωθυπουργό» Παπαδήμο, μας έβαλαν, με τις γερμανικές ευλογίες στο € και ομολογήσας ότι ήξεραν ότι θα μας… σώσει το ΔΝΤ λίγες μέρες μετά τις εκλογές, είπε κυνικά, προσβάλλοντας την μνήμη των θυμάτων του ναζισμού στην Ελλάδα, «ότι κάπου υπάρχει ένα αρχείο αλλά ακόμα δεν έχει αποκτήσει πρόσβαση.
Την ίδια ώρα ο υπουργός Εξωτερικών, Σταύρος Δήμας, ανέφερε πως «η Ελλάδα ουδέποτε παραιτήθηκε των αξιώσεών της και δεν πρόκειται να το κάνει». Ο υποδιοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος όταν είχε ερωτηθεί επί του θέματος είχε δηλώσει πως η Τράπεζα δεν διαθέτει πρωτότυπα στοιχεία για το δάνειο και είχε παραπέμψε στο υπουργείο Οικονομικών».» Τουλάχιστον αναγνωρίζετε «Υπουργέ» ότι η Γερμανία εισέβαλε, έσφαξε, βίασε, ακόμα και παιδιά(και για χριστουγεννιάτικη χαρά), έκαψε, οδήγησε σε ασθένειες, λιμοκτονία, βασανιστήρια στα κάτεργα της Gestapo, αποστολή στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, εκτελέσεις, επειδή η Ελλάδα αντιστάθηκε όσο καμιά άλλη στην ναζιστική επέλαση στην Ευρώπη; Ή για σας τα «Ελληνικά Ολοκαυτώματα» είναι ιστορίες των Ελλήνων; Δυστυχώς, η Ιστορία μιλάει και για την εγκληματική δράση της Γερμανίας, όχι μια, το 1933-45, αλλά 2 φορές(Α’ και Β’ ΠΠ), τα χρέη της, ηθικά και υλικά και τα εγκλήματα με τα οποία, κερδίζοντας ακόμα και στην κρίση από την τραγωδία της Ελλάδας, τα κρύβει και δεν τα αποπληρώνει, απειλώντας και εκβιάζοντας και βρίζοντας. Μιλάει και για τον δοσιλογισμό της Μεταπολίτευσης και για το ΤΙΣ ΠΤΑΙΕΙ για τις θυσίες των Ελλήνων στην κρίση απάτη, που κοντεύουν να φτάσουν, αν συνεχίσει η Ευρώπη να άγεται και να φέρεται από απολυταρχικούς «ηγέτες» με εμμονή στην λιτότητα, αυτές του Β’ ΠΠ.
olympia
Το Φαρμακείο του Θεού
Το Φαρμακείο του Θεού
Και είπε ο Θεός πρώτα να χωριστεί το αλμυρό νερό από το γλυκό, δημιούργησε την ξηρά, φύτεψε ένα κήπο, έφτιαξε ζώα και ψάρια ...
Όλα πριν από την δημιουργία του ανθρώπου.
Τα έφτιαξε και με την προϋπόθεση ό, τι τα έχουμε ανάγκη πριν γεννηθούμε.
Αυτά είναι τα καλύτερα και πιο ισχυρά, όταν τρώγονται ωμά.
Ο Θεός μας άφησε μια μεγάλη ιδέα για το ποια τρόφιμα βοηθούν και ποιο όργανο του σώματός μας!
Μία φέτα Καρότο μοιάζει με το ανθρώπινο μάτι. Η διατομή του εμφανίζει γραμμές που μοιάζουν
σαν την ίριδα του ανθρώπινου ματιού. Και ναι, η επιστήμη αποδεικνύει ότι τα καρότα ενισχύουν σε μεγάλο βαθμό τη ροή του αίματος και την λειτουργία των ματιών.
σαν την ίριδα του ανθρώπινου ματιού. Και ναι, η επιστήμη αποδεικνύει ότι τα καρότα ενισχύουν σε μεγάλο βαθμό τη ροή του αίματος και την λειτουργία των ματιών.
Η Τομάτα έχει τέσσερεις χώρους και είναι κόκκινη. Η καρδιά έχει τέσσερεις χώρους και είναι κόκκινη. Όλες οι έρευνες δείχνουν ότι οι τομάτες είναι φορτωμένες μελυκοπένιο και πράγματι διατηρούν υγιή την καρδιά. Βοηθούν και στην πρόληψη κατά του καρκίνου του προστάτη.
Ένα τσαμπί Σταφύλια έχει το σχήμα της καρδιάς. Κάθε ρόγα μοιάζει με ένα κύτταρο του αίματος και όλες οι έρευνες δείχνουν σήμερα πως τα σταφύλια είναι επίσης ιδανική τροφή για την καρδιά και το αίμα.
Ένα Καρύδι μοιάζει με μικρό εγκέφαλο, με αριστερό και δεξιό ημισφαίριο, με άνω και κάτω παρεγκεφαλίδα. Ακόμα και οι ρυτίδες ή διπλώσεις του καρυδιού είναι ακριβώς όπως ο φλοιός του εγκεφάλου. Γνωρίζουμε τώρα ότι τα καρύδια βοηθούν να αναπτyχθούν περισσότερες από τρεις (3) δωδεκάδες νευροδιαβιβαστές για τη λειτουργία του εγκεφάλου.
Τα Φασόλια θεραπεύουν και βοηθούν στη διατήρηση της λειτουργίας των νεφρών και ναι, μοιάζουν με τα ανθρώπινα νεφρά.
Σέλινο, Bok Choy, Ραβέντι και πολλά άλλα μοιάζουν ακριβώς όπως τα οστά.Αυτά τα τρόφιμα απευθύνονται συγκεκριμένα στη δύναμη των οστών. Τα οστά έχουν 23% νάτριο και τα τρόφιμα αυτά έχουν 23% νάτριο. Αν δεν περιλαμβάνεται αρκετό νάτριο στη διατροφή σας, το σώμα το αντλαί από τα οστά, οπότε γίνονται αδύναμα.
Αβοκάντο, μελιτζάνες και αχλάδια έχουν στόχο την υγεία και τη λειτουργία της μήτρας και του τραχήλου της γυναίκας και μοιάζουν ακριβώς με εκείνα τα όργανα. Η σημερινή έρευνα δείχνει ότι όταν μια γυναίκα τρώει ένα αβοκάντο την εβδομάδα, αυτό ρυθμίζει τις ορμόνες, αποφεύγοντας το ανεπιθύμητο βάρος κατά τη κύηση και αποτρέπει τον καρκίνο του τραχήλου της μήτρας. Περνάνε ακριβώς εννέα (9) μήνες για να αναπτυχθεί ένα αβοκάντο, από άνθος σε ώριμο φρούτο. Υπάρχουν πάνω από 14.000 φωτοχημικά συστατικά σε κάθε ένα από αυτά τα τρόφιμα και η σύγχρονη επιστήμη έχει μελετήσει περίπου 141 μόνο από αυτά.
Τα Σύκα είναι γεμάτα από σπόρους που μοιάζουν με τα σπερματοζωάρια. Τα σύκα αυξάνουν την κινητικότητα του σπέρματος των ανδρών και αυξάνουν τον αριθμό των σπερματοζωαρίων, θεραπεύοντας έτσι τη στειρότητα των ανδρών.
Οι γλυκοπατάτες μοιάζουν με το πάγκρεας και πράγματι ισορροπούν το γλυκαιμικό δείκτη των διαβητικών.
Οι ελιές βοηθούν την υγεία και τη λειτουργία των ωοθηκών.
Πορτοκάλια, Γκρέιπφρουτ, και άλλα εσπεριδοειδή φρούτα μοιάζουν ακριβώς όπως οι μαστοί των γυναικών και πραγματικά βοηθούν την υγεία του στήθους και την κυκλοφορία της λέμφου μέσα και έξω από το στήθος.
Τα κρεμμύδια μοιάζουν με τα κύτταρα του σώματος. Η σημερινή έρευνα δείχνει ότι τα κρεμμύδια βοηθούν σαφώς στην απομάκρυνση των νεκρών συστατικών που προέρχονται από τα κύτταρα του σώματος. Παράγουν ακόμη και τα δάκρυα που καθαρίζουν τα επιθηλιακά στρώματα των ματιών, ενώ το σκόρδο, επίσης βοηθά στην εξουδετέρωση των ελεύθερων ριζών στα κύτταρα.
Αναρτήθηκε από Σαββούλα Μάλλιου Κριαρά στις 7:54 π.μ.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)