Τετάρτη 10 Αυγούστου 2011

Παναγία Σουμελά


Η Μονή Παναγίας Σουμελά ή Μονή Σουμελά, είναι ένα πασίγνωστο χριστιανικό ορθόδοξο μοναστήρι κοντά στην Τραπεζούντα, σύμβολο επί 16 αιώνες του Ποντιακού Ελληνισμού.
Σύμφωνα με την παράδοση, το 386 οι Aθηναίοι μοναχοί Bαρνάβας και Σωφρόνιος οδηγήθηκαν στις απάτητες βουνοκορφές του Πόντου μετά από αποκάλυψη της Παναγίας, με σκοπό να ιδρύσουν το μοναχικό της κατάλυμα. Eκεί, σε σπήλαιο της απόκρημνης κατωφέρειας του όρους, σε υψόμετρο 1063 μέτρα, είχε μεταφερθεί από αγγέλους η ιερή εικόνα της Παναγίας της Aθηνιώτισσας, την οποία, πάντα κατά την παράδοση, εικονογράφησε ο Eυαγγελιστής Λουκάς.
Oι μοναχοί Bαρνάβας και Σωφρόνιος έκτισαν με τη συμπαράσταση της γειτονικής μονής Bαζελώνα κελί και στη συνέχεια εκκλησία μέσα στη σπηλιά, στην οποία είχε μεταφερθεί θαυματουργικά η εικόνα. Tο σοβαρό πρόβλημα της ύδρευσης του μοναστηριού λύθηκε, επίσης σύμφωνα με την παράδοση, κατά θαυματουργό τρόπο. H ανθρώπινη λογική αδυνατεί να απαντήσει στο θέαμα που βλέπουν και οι σημερινοί ακόμη προσκυνητές, να αναβλύζει αγιασματικό νερό μέσα από ένα γρανιτώδη βράχο. Oι θεραπευτικές του ιδιότητες έκαναν πασίγνωστο το μοναστήρι όχι μόνο στους χριστιανούς, αλλά και στους μουσουλμάνους που ακόμη συνεχίζουν να το επισκέπτονται και να ζητούν τη χάρη της Παναγίας.
Kοντά στο σπήλαιο κτίστηκε το 1860 ένας πανοραμικός τετραώροφος ξενώνας 72 δωματίων και άλλοι λειτουργικοί χώροι για τις ανάγκες των προσκυνητών, καθώς και βιβλιοθήκη. Γύρω από τη μονή ανοικοδομήθηκαν μικροί ναοί αφιερωμένοι σε διάφορους αγίους.
Oι ιδρυτές του μοναστηριού συνέχισαν τη δράση τους και έξω από τον προσκηνυματικό χώρο. Σε απόσταση 12 χιλιομέτρων από τη μονή, απέναντι από το χωριό Σκαλίτα, έχτισαν το ναό του Aγίου Kωνσταντίνου και Eλένης και σε απόσταση δύο χιλιομέτρων το παρεκκλήσι της Αγίας Βαρβάρας, στο οποίο οι μοναχοί το 1922 έκρυψαν την εικόνα της Mεγαλόχαρης, τον σταυρό του αυτοκράτορα Mανουήλ Γ΄ του Kομνηνού και το χειρόγραφο Eυαγγέλιο του Oσίου Xριστοφόρου.
H μονή κατά καιρούς υπέφερε από τις επιδρομές των αλλόπιστων και των κλεπτών, εξ αιτίας της φήμης και του πλούτου που απέκτησε. Mερικά περιστατικά συνδέονται και με θαυματουργικές επεμβάσεις της Παναγίας για τη σωτηρία του μοναστηριού. Σε κάποια από αυτές τις επιδρομές λεηλατήθηκε από ληστές και, σύμφωνα πάντα με την παράδοση, καταστράφηκε, για να ανασυσταθεί από τον Tραπεζούντιο Όσιο Xριστόφορο το 644. Tη μονή προίκισαν με μεγάλη περιουσία και πολλά προνόμια, κτήματα, αναθήματα και κειμήλια οι αυτοκράτορες του Bυζαντίου και αργότερα κυρίως οι αυτοκράτορες της Tραπεζούντας Iωάννης B΄ Kομνηνός (1285-1293),Aλέξιος B΄ Kομνηνός (1293-1330), Bασίλειος Α΄ Kομνηνός (1332-1340).
Mεγάλοι ευεργέτες της μονής ήσαν ο Mανουήλ Γ΄ Kομνηνός (1390-1417), και οAλέξιος Γ΄ (1349-1390). O πρώτος προσέφερε στη μονή ανεκτίμητης αξίας Σταυρό με τιμιόξυλο, ο οποίος σήμερα μετά από πολλές περιπέτειες, βρίσκεται μαζί με τα άλλα κειμήλια της μονής στο νέο της θρόνο, στην Kαστανιά της Bέροιας. O Aλέξιος Γ΄ (1349-1390), τον οποίο έσωσε η Mεγαλόχαρη από μεγάλη τρικυμία και τον βοήθησε να νικήσει τους εχθρούς της, σε ένδειξη ευγνωμοσύνης την οχύρωσε καλά, έχτισε πύργους, νέα κελιά και ανακαίνισε τα παλαιά της κτίσματα. Tης χάρισε 48 χωριά και εγκατέστησε 40 μόνιμους φρουρούς για την ασφάλειά της. Γενικά προσέφερε τόσα πολλά ώστε να ανακηρυχθεί από τους μοναχούς ως «νέος Kτήτωρ». Mέχρι το 1650 σωζόταν έξω από την πύλη του ναού η ακόλουθη ιαμβική επιγραφή «Kομνηνός Aλέξιος εν Xριστώ σθένων / πιστός Bασιλεύς, Στερρός, Ένδοξος, Mέγας / Aεισέβαστος, Eυσεβής, Aυτοκράτωρ / Πάσης Aνατολής τε και Iβηρίας / Kτήτωρ πέφυκε της Mονής ταύτης νέος (1360 μ.X.) INΔ IΓ΄».
Πολλά από τα προνόμια που χορήγησαν οι Kομνηνοί στη μονή επικυρώθηκαν και επεκτάθηκαν επί Tουρκοκρατίας με σουλτανικά φιρμάνια και πατριαρχικά σιγίλλια. Oι σουλτάνοι Βαγιαζήτ Β΄Σελήμ Α΄Μουράτ Γ΄Σελήμ Β΄Iμπραήμ A΄Μωάμεθ Δ΄Σουλεϊμάν Β΄Μουσταφά Β΄,Αχμέτ Γ΄, αναγράφονται στους κώδικες της μονής ως ευεργέτες.
H εύνοια την οποία σε πολύ μεγάλο βαθμό έδειξαν οι αυτοκράτορες προς τη μονή δεν είναι απόρροια μόνον θρησκευτικότητας, αλλά και προσωπικής αντίληψης της θείας επέμβασης. Xαρακτηριστική είναι, όπως προαναφέραμε, η θαυματουργική διάσωση του Aλεξίου Γ΄, από φοβερό ναυάγιο. Aλλά και οι σουλτάνοι οι οποίοι ευεργέτησαν τη μονή είχαν προσωπικές εμπειρίες των θαυμάτων που επιτελούσε η Παναγία Σουμελά. Aναφέρεται η περίπτωση του σουλτάνου Σελήμ A΄ που θεραπεύτηκε από σοβαρή ασθένεια με τη βοήθεια του αγιάσματος της μονής.
Πολύτιμα έγγραφα και πολλά αρχαία χειρόγραφα φυλάγονταν στη βιβλιοθήκη του μοναστηριού, μέχρι τον ξεριζωμό. Mέσα στη βιβλιοθήκη της μονής βρήκε το 1868 ο ερευνητής Σάββας Iωαννίδης το πρώτο ελληνικό χειρόγραφο του Διγενή Aκρίτα.
Tα μοναστήρια του Πόντου υπέφεραν από τη βάρβαρη και ασεβή συμπεριφορά των Nεότουρκων και των Kεμαλικών, οι οποίοι φανάτιζαν τις άγριες και ληστρικές μουσουλμανικές ομάδες. Πολλές φορές έπεσαν θύματα ληστειών και καταστροφών. Tο 1922 οι Tούρκοι κατέστρεψαν ολοσχερώς το μοναστήρι. Aφού πρώτα λήστεψαν όλα τα πολύτιμα αντικείμενα που υπήρχαν μέσα στη μονή, μετά έβαλαν φωτιά, για να σβήσουν τα ίχνη των εγκλημάτων τους ή για να ικανοποιήσουν το μίσος τους εναντίον των Eλλήνων. Oι μοναχοί πριν την αναγκαστική έξοδο το1923 έκρυψαν μέσα στο παρεκκλήσι της Aγίας Bαρβάρας την εικόνα της Παναγίας, το ευαγγέλιο του Oσίου Xριστοφόρου και τον σταυρό του αυτοκράτορα της Tραπεζούντας Mανουήλ Kομνηνού.
Τον Ιούνιο του 2010 το Τουρκικό Κράτος έδωσε άδεια στο Οικουμενικό Πατριαρχείο για να τελεστεί στην ιστορική μονή η λειτουργία για την γιορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, στις 15 Αυγούστου 2010[1], με την Τουρκία να προσδοκά τόσο στην έξωθεν καλή μαρτυρία για σεβασμό των θρησκευτικών ελευθεριών όσο και σε οικονομικά οφέλη από την αύξηση των τουριστών στην περιοχή τις ημέρες αυτές. [2] Στην απόφαση να ανοίξει η μονή για μία ημέρα διεκδικεί μερίδιο και η Ρωσική Εκκλησία.[3] Αυτή ήταν η πρώτη φορά ύστερα από 87 έτη που το μοναστήρι λειτούργησε ξανά ως εκκλησία, καθώς τα τελευταία χρόνια είχε μετατραπεί σε μουσείο.

[Επεξεργασία]Η σύγχρονη μονή στη Βέροια

Mε ενέργειες του πρωθυπουργού της Eλλάδας Eλευθερίου Bενιζέλου, το 1930, όταν στα πλαίσια της προωθούμενης τότε ελληνοτουρκικής φιλίας ο Tούρκος πρωθυπουργός Ισμέτ Ινονού επισκέφτηκε την Αθήνα, δέχτηκε μια αντιπροσωπεία να πάει στον Πόντο και να παραλάβει τα σύμβολα της ορθοδοξίας και του ελληνισμού.
Tο 1930 ζούσαν μόνο δύο καλόγεροι του πανάρχαιου ιστορικού μοναστηριού. O υπέργηρος Iερεμίας στον Λαγκαδά της Θεσσαλονίκης, ο οποίος αρνήθηκε να πάει γιατί δεν τον άκουγαν τα πόδια του, ή γιατί δεν ήθελε να ξαναζήσει τις εφιαλτικές σκηνές της τουρκικής βαρβαρότητας και ο πανέμορφος, ζωηρός και ζωντανός Aμβρόσιος Σουμελιώτης, προϊστάμενος στην εκκλησία του Aγίου Θεράποντα της Tούμπας στη Θεσσαλονίκη. Aπό τον μοναχό Iερεμία έμαθε ο Aμβρόσιος την κρύπτη των ανεκτίμητων κειμηλίων. Στις 14 Οκτωβρίου έφυγε ο Aμβρόσιος, εφοδιασμένος με ένα κολακευτικό συστατικό έγγραφο της τουρκικής πρεσβείας για την Kωνσταντινούπολη και από εκεί για την Tραπεζούντα, με προορισμό την Παναγία Σουμελά. Λίγες μέρες αργότερα επέστρεφε στην Aθήνα όχι μόνο με τα σύμβολά μας, αλλά και με τον Πόντο, όπως είχε γράψει τότε ο υπουργός Προνοίας της κυβέρνησης του Eλευθερίου Bενιζέλου Λεωνίδας Iασωνίδης: «Eν Eλλάδι υπήρχαν οι Πόντιοι, αλλά δεν υπήρχεν ο Πόντος. Mε την εικόνα της Παναγίας Σουμελά ήλθε και ο Πόντος».

Η νέα Παναγία Σουμελά, στην Καστανιά Ημαθίας
H εικόνα φιλοξενήθηκε για 20 χρόνια στο Bυζαντινό Mουσείο της Aθήνας. Πρώτος ο Λεωνίδας Iασωνίδης πρότεινε το 1931 τον επανενθρονισμό της Παναγίας Σουμελά σε κάποια περιοχή της Eλλάδας. Συγκεκριμένα έγραψε στην εφημερίδα Πατρίς των Aθηνών: «Aναζητήσωμεν εν ταις Nέαις Xώραις παλαιάν τινά Σταυροπηγιακήν Mονήν, βραχώδη και ερυμνήν, παρεμφερή προς την εν Πόντω ερημωθείσαν, θα μετωνομάσωμεν αυτήν εις «Nέαν Παναγίαν Σουμελά» και θα δώσωμεν αυτήν εις ψυχικήν ανακούφισιν και παρηγορίαν εις τας τριακοσίας πενήντα χιλιάδας των Ποντίων, δι' ους δεν είνε προσιταί αι Aθήναι!. Kαι θα δίδεται ούτω και πάλιν η ευκαιρία εις τον γενναιόψυχον τούτον Λαόν να συγκροτή τας πανηγύρεις και να συνεχίζη τας τελετάς και να εμφανίζη τας αλησμονήτους εκείνας κοσμοσυρροάς κατά τας επετείους της Παρθένου εορτάς, ασπαζόμενος την εικόνα των 17 Ποντιακών αιώνων, αισθανόμενος τα παλαιά της συγκινήσεως ρίγη, αναβαπτιζόμενος εις την προς την πατρίδα πίστιν και τραγουδών εν συνοδεία της Ποντιακής λύρας το αλησμόνητο τραγούδι:
Eμέν Kρωμναίτε λένε με
Kανέναν κι φογούμαι.
Ση Σουμελάς την Παναγιάν
θα πάγω στεφανούμαι!»
Πράγματι, το 1951 ο Kρωμναίος οραματιστής και κτήτωρ Φίλων Kτενίδης έκανε πράξη την επιθυμία όλων των Ποντίων, με τη θεμελίωση της Νέας Παναγίας Σουμελά στις πλαγιές του Βερμίου στην Καστανιά της Βέροιας.

Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΗΣ ΤΗΝΟΥ



Ο ναός της Παναγίας της Τήνου κτίστηκε σε σημείο όπου βρέθηκε εικόνα της Παναγίας, κατά τη θρησκευτική παράδοση μετά από σχετικά οράματα της μοναχής Αγίας Πελαγίας. Η εικόνα ανακαλύφθηκε μετά από ανασκαφές στις 30 Ιανουαρίου 1823 και ενώ προηγήθηκαν ανασκαφές το 1822 από τις οποίες αποκαλύφθηκαν ο αρχαίος ναός του Διονύσου και ο ναός του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου. Η είδηση της εύρεσης της εικόνας, κατά την περίοδο της ελληνικής επανάστασης του 1821 θεωρήθηκε οιωνός και το νησί επισκέφτηκαν για αυτό το λόγο οιΚολοκοτρώνηςΜιαούληςΝικηταράς και Μακρυγιάννης, για να προσκυνήσουν.
Ο Ναός της Παναγίας της Τήνου σε επιστολικό δελτάριο του 1910
Μετά την εύρεση της εικόνας ακολούθησε η οικοδόμηση της εκκλησίας. Απαιτήθηκαν μεγάλες ποσότητες μαρμάρων, οι οποίες κατά κύριο λόγο μεταφέρθηκαν από τον αρχαιολογικό χώρο της γειτονικής Δήλου. Απαιτούνταν επίσης και μεγάλος αριθμός εργατών επεξεργασίας και τοποθέτησης μαρμάρων, αλλά κυρίως πολλά χρήματα η έλλειψη των οποίων έφερνε πολλές φορές σε αμηχανία τους επιστάτες του έργου που δυσκολεύονταν να πληρώσουν στο τέλος της εβδομάδας, εργαζόμενους και υλικά. Η ολοκλήρωση του έργου οφείλεται στη σημαντική συνδρομή, σε εργασία και χρήμα, τόσο του τηνιακού λαού, όσο και χριστιανών από την Ελλάδα και το εξωτερικό. Μέχρι τα μέσα του 1832 είχε ανεγερθεί η ανατολική πτέρυγα του συγκροτήματος, το τμήμα ανατολικά του καμπαναριού και το τμήμα ανατολικά της κεντρικής εισόδου. Το σύνολο των εργασιών ανέγερσης ολοκληρώθηκε το 1880.




"Κ.Σημίτης και Γ.Παπανδρέου μας έδιναν το μισό Αιγαίο από το 2002"!


"Κ.Σημίτης και Γ.Παπανδρέου μας έδιναν το μισό Αιγαίο από το 2002"!ΕκτύπωσηE-mail

Η κυβέρνηση Σημίτη με υπουργό Εξωτερικών τον Γιώργο Παπανδρέου το 2002 είχε δεχθεί να παραιτηθεί του δικαιώματος επέκτασης των χωρικών υδάτων στο Αιγαίο στα 12 ν.μ., γράφει σε βιβλίο που εξέδωσε ο Τούρκος πρώην διπλωμάτης Ντενίζ Μπουλούκμπασι, ο οποίος συμμετείχε στις 36 από τις 50 διμερείς επαφές που είχαν ξεκινήσει από το 2002!
 Ο πρώην διπλωμάτης αποκαλύπτει της περιοχές που η Τουρκία ζήτησε την «παραμονή των χωρικών υδάτων στα 6 μίλια» και αρχικά το υπουργείο Εξωτερικών, δια του Γ.Παπανδρέου αρχικά και εν συνεχεία ο Κ.Σημίτης, απάντησαν ότι"Αυτό θα μπορούσε να γίνει"!
Οι περιοχές που ο Γ.Παπανδρέου κατά τον Τούρκο πρώην διπλωμάτη, δέχθηκε να συζητήσει την παραίτηση του δικαιώματός της  για επέκταση στα 12 ν.μ., εντυπωσιάζουν: Δεν υπάρχουν μόνο οι περιοχές μόνο στο Ανατολικό και το Βόρειο Αιγαίο, αλλά περιλαμβάνουν και τους στρατηγικούς διαύλους Ρόδου-Καρπάθου, Κάσου-Κρήτης και Αντικυθήρων-Κρήτης και την ... Μύκονο! Συγκεκριμένα στην περιοχή που ξεκινά από τη Μύκονο μέχρι την Ικαρία που επικρατεί καθεστώς ανοιχτής θαλάσσης που οι Τούρκοι δεσμεύουν συνέχεια για ασκήσεις του Ναυτικού τους και της Αεροπορίας!
Ιδού ποιες περιοχές αναφέρει ο Ν.Μπουλούκμπασι:
-στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου, κυρίως στις περιοχές κοντά στα παράλια της Τουρκίας.
- Ανατολικά, βόρεια και νότια της  Σαμοθράκης και της Λήμνου
- Βόρεια και νότια της Μυτιλήνης, Ψαρών και Χίου.
- Βόρεια, νότια και δυτικά της Ικαρίας.
- Στην περιοχή που ξεκινά από τη Μύκονο μέχρι την Ικαρία που επικρατεί καθεστώς ανοιχτής θαλάσσης.
- Στα περάσματα Ρόδου-Καρπάθου, Κάσου-Κρήτης και Αντικυθήρων-Κρήτης
Σε αντιδιαστολή του γεγονότος ότι η Τουρκία πρακτικά έπαιρνε τον έλεγχο του μισού Αιγαίου, θα δεχόταν να πάει στο Διεθνές Δικαστήριο για την επίλυση του θέματος της υφαλοκρηπίδας! Αυτή ήταν η ... τουρκική παραχώρηση. Το ότι θα παραπέμπαμε σε διεθνές δικαστήριο τον διαχωρισμό του Αιγαίου! Ο τίτλος του βιβλίου είναι "Η σκάλα του Υπουργείου Εξωτερικών». 
Eίναι ανατριχιαστικά αυτά που αναφέρει ο Τούρκος πρώην διπλωμάτης, ειδικά αν σκεφθούμε ότι με την έλευση της κυβέρνησης Γ.Παπανδρέου στην εξουσία τον Οκτώβριο του 2009, όλα ξεκίνησαν εκεί που σταμάτησαν το 2004: Ελληνική πρόταση για προσφυγή στην Χάγη και συζητήσεις για "χωρικά ύδατα-χτένι" στο Αιγαίο!
Για τα γραφόμενα από τον Ν.Μπουλούκμπασι θα πρέπει οπωσδήποτε να υπάρξει τοποθέτηση από το πρωθυπουργικό γραφείο. Οποιαδήποτε σιωπή θα εκληφθεί ως επιβεβαίωση των όσων γράφει...


Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Τρίτη 9 Αυγούστου 2011

Ο κακός blogger και ο καλός χαφιές….



Η απίστευτη σοσιαλιστική κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, απαγορεύει το τσιγάρο ενώ επιτρέπει τα ναρκωτικά. Απαγορεύει το blogging ενώ ενισχύει το ρουφιανιλίκι και τον χαφιεδισμό. Δεν θέλει ελεύθερους bloggers, ενώ ζητάει τη βοήθεια ελεύθερων ρουφιάνων και ελεύθερων χαφιέδων.Όπως είχαμε επισημάνει με προηγούμενο άρθρο του Γιάννη Τριάντη από την«ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ» με τον τίτλο «Κοινωνία χαφιέδων…», η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου, ανενδοίαστα και αστόχαστα νομιμοποιεί το «κάρφωμα» και τον χαφιεδισμό, εκπαιδεύοντας την κοινωνία στον χαφιεδισμό και δημιουργώντας ένα επικίνδυνο ίζημα.

Αντίθετα, επιδιώκει την κατάργηση της ανωνυμίας των bloggs, δηλαδή το ξεδόντιασμα της κοινωνίας που… μέσω του διαδικτύου (το μόνο ελεύθερο κοινωνικό μέσο επικοινωνίας που διαθέτει) δαγκώνει το κάθε υψηλά ιστάμενο λαμόγιο που ζημιώνει το κοινωνικό σύνολο.
Εντελώς προπαγανδιστικά και προκλητικά, η κυβέρνηση Παπανδρέου, ισχυρίζεται ότι αυτό το κάνει για να προστατέψει τους πολίτες από τους συκοφάντες και τους εκβιαστές. Ψέματα, εντελώς ψέματα.
Kανένας blogger δεν κτυπάει ποτέ τον συνάνθρωπό του της διπλανής πόρτας, εκτός ορισμένων αρρωστημένων καταστάσεων που υπάρχουν παντού και πάντα. Ο αληθινός blogger θεωρεί ότι έχει αναλάβει υψηλό καθήκον, αισθάνεται ως επαναστάτης, ως Ρομπέν των Δασών και κτυπάει πάντα ανθρώπους του καθεστώτος που νέμονται την κοινωνία και τον δημόσιο πλούτο.
Αντίθετα ο χαφιές που νομιμοποιεί ο κ. Παπανδρέου, δεν έχει ανάστημα να κτυπήσει αξιωματούχους του καθεστώτος και ούτε ενδιαφέρεται γι’ αυτό. Αυτός είναι μια άρρωστη περίπτωση που κτυπάει από ζήλια και φθόνο ή από λόγους εκδίκησης μόνον συνανθρώπους του της διπλανής πόρτας. Η ηδονή του είναι να εμπλέκει ακόμα και εντελώς αθώους ανθρώπους σε οδυνηρές περιπέτειες.
Ας μας πει λοιπόν τώρα η κυβέρνηση ποιους θα προστατέψει η κατάργηση της ανωνυμίας στα bloggs; Θα προστατέψει τους απλούς αθώους πολίτες που θα μπούνε στο στόχαστρο του χαφιέ ή θα προστατέψει διάφορα υψηλά ιστάμενα λαμόγια του πολιτικοοικονομικού καθεστώτος, που θα μπούνε στο στόχαστρο του blogger;;
Η κυβέρνηση, με την προκλητική, ανιστόρητη και πρωτοφανή απόφασή της για κατάργηση της ανωνυμίας των blogs, ουσιαστικά καλεί τους επαναστάτες να καταθέσουν τα όπλα τους και να συνθηκολογήσουν με το καθεστώς υποτασσόμενοι στις απαιτήσεις του και κλείνοντας τα μάτια τους στις διάφορες λαμογιές σε βάρος της κοινωνίας. 
Δεν νομίζουμε ότι θα το επιτύχει. Μάλλον τώρα θα ενώσει την διασπασμένη μπλογκόσφαιρα και θα δημιουργήσει επιτέλους συνειδητοποιημένους και οργανωμένους επαναστάτες.
Να και κάτι καλό που θα κάνει στη δημοκρατία αυτή η κυβέρνηση του κ. Παπανδρέου. 

Λαθρομετανάστης απείλησε αστυνομικό με δυσμενή μετάθεση!!!



Αρχιφύλακας της ΕΛ.ΑΣ. που συμμετείχε τη νύχτα της 25ης Ιουλίου σε προσαγωγή τριών Μαροκινών στο κέντρο της Αθήνας καταγγέλλει σημεία και τέρατα σε ενυπόγραφη αναφορά του προς τον αρχηγό της ΕΛ.ΑΣ., προς τον εισαγγελέα ποινικής δίωξης και προς τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου. Σύμφωνα με το έγγραφο, ένας από τους προσαχθέντες που συστήθηκε ως «πρόεδρος των Μαροκινών στην Αθήνα» απείλησε αστυνομικά όργανα ότι «θα τους στείλει στη Σκύρο», επικαλούμενος «άκρες» με τον Αλέκο Αλαβάνο.

Στις φοβέρες προς τους αστυνομικούς ο Μαροκινός επικαλέστηκε ως «βύσματά» του τα ονόματα του γενικού επιθεωρητή Νοτίου Ελλάδος, αντιστράτηγου Γρηγόρη Μπαλάκου αλλά και του αποστρατευθέντος αντιστρατήγου της ΕΛ.ΑΣ. Γεωργίου Γαλιάτσου, των οποίων τις υπηρεσιακές κάρτες κουνούσε προειδοποιητικά στα χέρια του.
Κατά την αναφορά του αρχιφύλακα Βούρτση Δημητρίου με ημερομηνία 26-7-2011, την επίμαχη νύχτα εκτελούσε υπηρεσία σε κλιμάκιο πρόληψης και καταστολής εγκληματικότητας μαζί με δύο συναδέρφους του. Στις 22.30 επί της οδού Μάγιερ 29 (εξαιρετικά επικίνδυνη ζώνη στο γκέτο της Ομόνοιας) έλεγξαν τρεις αλλοδαπούς: μία γυναίκα και δύο άντρες. Κατά τον έλεγχο η γυναίκα τούς επέδειξε αποφυλακιστήριο και τους εξύβρισε χυδαία, λέγοντάς τους ότι η επίδειξή του σε κοινή θέα την προσβάλλει. Ο τρίτος Μαροκινός, κάτοικος Πλάκας, με ελληνική αστυνομική ταυτότητα, επιτέθηκε προς το πλήρωμα του οχήματος λέγοντας: «Αυτό που κάνετε απαγορεύεται. Δεν ξέρετε με ποιον έχετε μπλέξει και, για να μην περιαυτολογώ, από αύριο θα κάνετε πεζή περιπολία στη Σκύρο». Κατά τη μεταγωγή του στο Τμήμα Ομονοίας, ο Μαροκινός μιλούσε στο τηλέφωνο, έχοντας στα χέρια του τις κάρτες των δύο προαναφερόμενων αντιστράτηγων της ΕΛ.ΑΣ. Ξαφνικά άρχισαν να χτυπάνε τα τηλέφωνα του αξιωματικού Υπηρεσίας. Επαιρναν από το υπασπιστήριο του αττικάρχη μέχρι αυτό του διοικητή της Ομόνοιας. Ο Μαροκινός πρόεδρος απειλούσε θεούς και δαίμονες ότι «θα πάρει τον Αλαβάνο να πάρει τον υπουργό Προστασίας του Πολίτη, προκειμένου να με τελειώσει από τον χάρτη» αφηγείται ο αρχιφύλακας.
Στο τμήμα έσπευσαν η γνωστή δικηγόρος Ιωάννα Κούρτοβικ, ενώ «εντός του μισαώρου προσήλθαν άτομα κάτωθεν του τμήματος αγνώστου χώρου». Η κυρία Κούρτοβικ δήλωσε στη «δημοκρατία» ότι η αλλοδαπή κοπέλα προπηλακίστηκε κατά την προσαγωγή της και ότι ο αλλοδαπός φίλος της είναι ο αντιπρόεδρος της μαροκινής κοινότητας που αλληλομηνύθηκε με τον αστυνομικό, ενώ ήδη διεξάγεται προανάκριση για το συμβάν από την Εισαγγελία Πρωτοδικών.
http://www.dimokratianews.gr/

Δευτέρα 8 Αυγούστου 2011

Στην Ελβετία "έκοψαν" τα τζαμιά, στην Ελλάδα δίνουν 15 εκατ. για τζαμί και 16 στρέμματα του Πολεμικού Ναυτικού!



Στην Ελλάδα η κυβέρνηση Παπανδρέου σε καιρούς που οι χριστιανοί κάτοικοι κυριολεκτικά "δεν έχουν μαντίλι για να κλάψουν", δίνει15 εκατ. ευρώ και 16 στρέμματα του Πολεμικού Ναυτικού που αγωνίστηκε για να ελευθερώσει τη χώρα από τον μουσουλμανικό ζυγό προκειμένου να ανεγερθεί άμεσα μουσουλμανικό τέμενος στην καρδιά της Αθήνας. Την ώρα, η Ελβετία, η οποία ουδόλωςαπειλείται από πληθυσμιακή αλλοίωση λόγω της μαζικής λαθρομετανάστευσης, έκλεισε οριστικά τη πόρτα ακόμα και στις πιέσεις πανίσχυρων οικονομικά χωρών όπως η Σαουδική Αραβία και απέρριψε οριστικά την ανέγερση τζαμιών.

Έτσι με απόφαση του αναπληρωτή υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής Νίκου Σηφουνάκη, οροθετήθηκε και χαρακτηρίστηκε επίσημα ως «χώρος συνάθροισης κοινού» ή έκταση όπου πρόκειται το επόμενο διάστημα να ξεκινήσουν οι εργασίες ανέγερσης του πρώτου μουσουλμανικού τεμένους στην ελληνική πρωτεύουσα.
Με απόφαση του αναπληρωτή υπουργού με ημερομηνία 5/5/2011, καθορίζεται η έκταση 16 στρεμμάτων στην βάση του Πολεμικού Ναυτικού στον Βοτανικό, όπου πρόκειται να ανεγερθούν το μουσουλμανικό τέμενος, η βιβλιοθήκη, οι χώροι υγιεινής τα γραφεία κ.ά.
Μέχρι να ολοκληρωθούν οι διαδικασίες για την ανέγερση του νέου τεμένους, υφιστάμενα υπόστεγα του πρώην ναυτικού οχυρού θα διαμορφωθούν ώστε να χρησιμοποιηθούν για τις λατρευτικές ανάγκες των μουσουλμάνων. 
Σύμφωνα με πληροφορίες της εφημερίδας «Πρώτο Θέμα», η προσωρινή χρήση των πρώην εγκαταστάσεων ήταν πρόταση του αντιπροέδρου της κυβέρνησης Θεόδωρου Πάγκαλου, ο οποίος έχει και τον συντονισμό για την υλοποίηση του έργου. 
Η συγκεκριμένη έκταση μέχρι πρότινος ανήκε στο Πολεμικό Ναυτικό και με απόφαση του υπουργείου Εθνικής Άμυνας παραχωρήθηκε ήδη στην κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου (ΚΕΔ), περιουσιακά στοιχεία της οποίας θα είναι το τέμενος και οι λοιπές βοηθητικές εγκαταστάσεις. Θα ανεγερθούν με αποκλειστικές δαπάνες του Ελληνικού Δημοσίου και σύμφωνα με τον αρχικό υπολογισμό θα δαπανηθούν 15 εκατ. ευρώ!
Την ίδια στιγμή στην Ελβετία ως "απαράδεκτες" χαρακτήρισε το Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, τις προσφυγές μουσουλμανικών οργανώσεων, που υποστήριζαν ότι, η απαγόρευση ανέγερσης μιναρέδων στην Ελβετία, είναι αντίθετη με την Σύμβαση προστασίας ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Το Δικαστήριο απέρριψε και κήρυξε απαράδεκτες τις προσφυγές των μουσουλμανικών οργανώσεων, με το αιτιολογικό ότι τα μέλη τους δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι υπήρξαν, άμεσα ή έμμεσα «θύματα» της σχετικής απόφασης των Ελβετικών αρχών καθώς και ότι, η απαγόρευση για ανέγερση μιναρέδων, δεν συνιστά παραβίαση της θρησκευτικής ελευθερίας και των διακρίσεων εξαιτίας της θρησκείας. Παρέλαβαν Ελλάδα με πλήρη εθνική κυριαρχία και θα παραδώσουν ένα πολυεθνικό μόρφωμα, τουλάχιστον στην Αθήνα...
ΕΛΛΗΝΩΝ ΝΕΑ

Γιατί δεν θέλουν τους Έλληνες;



Σ’ ένα βιβλίο με τίτλο «Σκυλάνθρωποι» (Δημ. Μοσχόπουλου) είναι καταγεγραμμένη η ενδιαφέρουσα αφήγηση μίας Ελβετίδας, η οποία επεξηγεί γιατί οι Ευρωπαίοι και γενικότερα οι ξένοι, συμπεριφέρονται με ελεεινό τρόπο κατά των Ελλήνων. Η κοπέλα αναφέρεται σε κάποιον πλούσιο θείο της ονόματι Αλμπέρ που ζούσε κοντά στη Λοζάννη υπεραγαπώντας τα ζώα καί προστατεύοντας στη βίλα του πολλά από αυτά. Ένας φίλος του γιατρός απ’ τη Γενεύη του δώρισε ένα κουτάβι ράτσας «μποξέρ», που άκουγε στο όνομα «Τέλος», ενημερώνοντάς τον ότι άμα μεγαλώσει το καθαρόαιμο σκυλί χρειάζεται προσοχή διότι είναι επικίνδυνο!…


Πράγματι, σ’ ένα χρόνο είχε δυναμώσει τόσο πολύ που ήταν απλησίαστο. Ο πρώτος που την πλήρωσε ήταν ο κηπουρός που δέχτηκε επίθεση από το σκυλί με αποτέλεσμα να μείνει ένα μήνα ακίνητος στην κλινική έχοντας χάσει την γάμπα που την είχε φάει ο σκύλος και θα έμενε κουτσός σε όλη του τη ζωή με καρφιά στο πόδι του!
Ο Αλμπέρ απεφάνθη ότι ο σκύλος έπρεπε να εκπαιδευθεί για να αποκτήσει σωστή συμπεριφορά. Έφερε Γερμανό σκυλοδαμαστή και πράγματι σε 6 μήνες ο «Τέλος» ήταν «αρνάκι».
Περιέργως όμως σε μία δεξίωση ο σκύλος ξαναεπιτέθηκε αιμοβόρικα σ’ έναν υπηρέτη και ευτυχώς γι’ αυτόν ο οδηγός της βίλας πυροβόλησε τον «Τέλος» και έβαλε τέλος στην άτακτη ζωή του!
Η στεναχώρια του Αλμπέρ ήταν απερίγραπτη ώσπου τον επισκέφτηκε ο δωρητής του σκύλου, ο γιατρός, ο οποίος εξήγησε στον περίλυπο φίλο του ότι ο σκύλος όσο καλά και να δαμαστεί κρατάει μέσα του κακία, ζήλια, μίσος, καί εκδικείται: «Τα ζώα δεν συγχωράνε ποτέ στον άνθρωπο την βελτίωση της συμπεριφοράς τους, γιατί νιώθουνε ότι αυτή η βελτίωση τ’ απομακρύνει από τη φύση τους… και όποτε δίνετε η ευκαιρία το μίσος εκρήγνυται».
Για να κατανοήσει ο Αλμπέρ καλύτερα την συμπεριφορά του σκύλου, ο γιατρός κάνει τον εξής εκπληκτικό παραλληλισμό: «Είναι ακριβώς αυτό που συμβαίνει μ’ εμάς τους Ευρωπαίους καί τους Έλληνες! Αν υπάρχει μια φυλή στον κόσμο που κυριολεκτικά τη μισώ αφόρητα, αυτή η φυλή είναι οι Έλληνες»!
Και τεκμηριώνει την άποψή του λέγοντας ότι στα γυμνασιακά του χρόνια ένιωθε «ψυχικά καταπιεσμένος. Διότι δεν μας διδάξανε τίποτα οι σοφοί μας διδάσκαλοι που να μην το ’χανε εξηγήσει, να μην το ’χανε ανακαλύψει, να μην το ’χανε πετύχει, να μην το ’χανε τελειοποιήσει οι Έλληνες!
Κι αν κάποτε αναφέρανε κανένα άλλονε φτωχό συγγενή της γνώσεως και της σοφίας, όχι Έλληνα, στο τέλος προσθέτανε ότι αυτός ο κάποιος, ο φουκαράς βασίστηκε για την ανακάλυψή του πάνω σ’ ένα θεώρημα προγενέστερο κάποιου Έλληνα, πάνω σε μια παλιά σκέψη κάποιου άλλου Έλληνα, πάνω σ’ ένα έργο αιώνες πριν δοσμένο από κάποιον άλλο Έλληνα!…
Σιγά σιγά ένιωθα πως οι γνώσεις μου, οι σκέψεις μου, τα αισθήματά μου, η προσωπικότητά μου, ο κόσμος μου, η ύπαρξή μου ως το έσχατο μόριο διαβρώνονταν και χρωματίζονταν απ’ αυτό που χαρακτηρίζουμε με την κλασική πια έκφραση ̈ελληνικό παρελθόν ̈».
Αυτά όλα καταστάλαζαν στα βάθη της ψυχής του γιατρού «ένα φλογερό μίσος για καθετί το ελληνικό»!
Και η συνέχεια: «Αργότερα στο πανεπιστήμιο, η κατάσταση έγινε δραματική.
Ο Ασκληπιός από τη μια, ο Ιπποκράτης απ’ την άλλη! Ο Γαληνός τη μια μέρα, ο Ορειβάσιος την επομένη! Αέτιος το πρωί, Αλέξανδρος Τραλλιανός τ’ απόγευμα! Παύλος ο Αιγινίτης από ’δω, Στέφανος ο Αθηναίος από ’κει…
Δεν μπορούσα ν’ ανοίξω βιβλίο χωρίς να βρω μπροστά μου την ελληνική παρουσία. Δεν τολμούσα να πιάσω στα χέρια μου λεξικό για να βρώ μια δύσκολη, σπάνια, μια χρήσιμη, μια έξυπνη, μια όμορφη, μια μεστωμένη λέξη. Όλες ελληνικές! Και άλλες αμέτρητες σαν την άμμο των θαλασσών και των ποταμών, ελληνικής κι αυτές προέλευσης! Άρχισα κι εγώ με την πάροδο του χρόνου να νιώθω απέναντι στους Έλληνες όπως ο ̈Τέλος ̈…
Πρόκειται για φαινόμενο ομαδικό! ́Έτσι αισθανόμαστε λίγο πολύ όλοι μας απέναντι στους Έλληνες. Τους μισούμε όπως τα ζώα τους θηριοδαμαστές. Και μόλις μας δίνεται η ευκαιρία χιμάμε τους δαγκώνουμε και τους κατασπαράζουμε.
Γιατί στο βάθος ξέρουμε ότι κάποτε ήμαστε ζώα μ’ όλη τη σημασία της λέξης κι είναι αυτοί, οι Έλληνες, πάλι οι Έλληνες, πάντα οι Έλληνες, που μας εξώσανε από τη ζωώδικη υπόσταση και μας ανεβάσανε στην ίδια με τους εαυτούς τους ανθρώπινη βαθμίδα!…
Δεν αγαπάμε κάτι που θαυμάζουμε… Ρίξε μια ματιά στην ιστορία και θα διαπιστώσεις ότι όλοι οι Ευρωπαίοι, με αρχηγούς τους Λατίνους και το Βατικανό, λυσσάξαμε να τους εξαφανίσουμε τους Έλληνες από το πρόσωπο της γης! Δεν θα βρεις και δε θα φανταστείς συνδυασμό και συγκέρασμα εγκλήματος, πλεκτάνης και παγίδας που δεν το σκαρφιστήκαμε και δεν το πραγματώσαμε για να τους εξολοθρεύσουμε!… η ιστορία με το μίσος κατά των Ελλήνων δεν ξέφτισε.
Ο σύγχρονος ̈πολιτισμένος ̈ άνθρωπος είναι ο ίδιος και χειρότερος… Δεν θα επιτρέψει ποτέ το Βατικανό, Αλμπέρ μου, να επιβιώσει στην αυλόπορτα της Ευρώπης, στα πλευρά της Ασίας και στο κατώφλι της Αφρικής ο ελληνισμός κι η ορθοδοξία του, η μόνη πραγματικότητα, η μόνη γνήσια χριστιανική πίστη…
Είναι ο μόνος λαός που κατόρθωσε να συνταιριάξει αρμονικά τον αρχαίο του πολιτισμό, την υπεράνθρωπη πνευματικότητά του με όλα τα θετικά στοιχεία του χριστιανισμού και να γεννήσει αυτός ο θεϊκός συνουσιασμός μια βαθιά πίστη, μια θεμελιωμένη θρησκεία, μια τρομερή ενωτική ισχύ.
Η δική μας ηγεσία, οι δικοί μας ταγοί, η δική μας εκκλησία δεν θα επιτρέψουν ποτέ την προκοπή τους, γιατί αν μονοιάσουνε και στο κοινωνικό πεδίο, χαθήκαμε! Ποιος τους πιάνει, αν βλαστήσει στη γη τους μια στάλα κοινωνική δικαιοσύνη κι ο λαός τους που στενάζει κι αναστενάζει φτάσει να κουμαντάρει τον τόπο του! Θα ξαναπιάσουνε το πολιτιστικό μαστίγιο στα χέρια τους και θα τους θωρούμε πάλι από το ύψος των αστραγάλων τους εμείς τα σκαθάρια αυτούς τους γίγαντες»! 

Ο φιλέλληνας Αλμπέρ σ’ όλα αυτά αρκέστηκε να απαντήσει με νόημα: «Γι’ αυτό θα τους αγαπάω πάντα, θα τους θαυμάζω και θα τους σέβομαι…».
Στρατής Ανδριώτης
http://ditruth.blogspot.com/2011/06/blog-post_6938.html

Η ΑΝΩΝΥΜΙΑ ΣΤΑ BLOGS ΚΑΙ ΟΙ ΑΟΡΑΤΟΙ ΕΧΘΡΟΙ > "Τους έχει κάτσει στο λαιμό σαν αγκάθι το γεγονός πως έχουν ξεφυτρώσει πάρα πολλοί ελεύθεροι σκοπευτές του πνεύματος..."



του Βασιλίσκου - Έχουν λυσσάξει να βγάλουν την ανωνυμία από πάνω μας και να μας ξεσκεπάσουν όπως ονειρεύονται. Τι έχει πειράξει τόσο πολύ τους επώνυμους σε σχέση με τους ανώνυμους? Νομίζετε ότι είναι θέμα φόβου πως κάποιος τους τρώει τη δουλειά τους. Μπα. Τη δουλειά τους θα την έχουν, το πολύ πολύ να πάρουν μαζί τους και μερικούς από τους ανώνυμους που κάποια στιγμή μπορεί να γίνουν επώνυμοι. Γιατί ως γνωστόν ο σκοπός της δημιουργίας ενός μπλογκ δεν είναι για όλους το ίδιο.
Άλλος ανοίγει ένα ιστολόγιο για να πει στο Μαράκι πόσο καψούρης είναι, άλλος γιατί θέλει να δώσει συμβουλές πως θεραπεύεται η καράφλα, άλλος γιατί θέλει να τα χώσει γενικότερα σε ότι τον ενοχλεί κι άλλος ονειρεύεται να κερδίσει τα γνωστά 15 λεπτά δημοσιότητας (με απώτερο όνειρο να γίνει και επώνυμος γιατί όχι?) Υπάρχουν και κάποιοι άλλοι τα λεγόμενα «φυτευτά» μπλογκ που ξεφυτρώνουν από το πουθενά και έχουν σε λίγες βδομάδες όλο το κόσμο στα πόδια τους ενώ στην ουσία ούτε κάτι το ιδιαίτερο έχουν πει, ούτε κάποιο φοβερό ταλέντο συγγραφής έχουν να αναδείξουν (αυτό είναι μια άλλη πονεμένη ιστορία)
Μέσα σε όλα αυτά όμως έχει ξεφυτρώσει από το πουθενά και η διαφορετικότητα που τους έχει ερεθίσει τα νεύρα σε μεγάλο βαθμό. Εχει ξεφυτρώσει ένας σπόρος που νομίζαν πως τον είχαν ξεριζώσει ανεπιστρεπτί…
Δεν φοβούνται την ανταγωνιστικότητα των μπλογκ. Δεν τους ενοχλεί μήπως κάποιος τους φάει το ψωμί. Το ψωμί άλλωστε σ΄αυτό το κράτος είναι εξασφαλισμένο με τελείως διαφορετικές παραμέτρους από το ταλέντο, την δημιουργικότητα, ή την εφυία.
Τους έχει κάτσει στο λαιμό σαν αγκάθι το γεγονός πως έχουν ξεφυτρώσει πάρα πολλοί ελεύθεροι σκοπευτές του πνεύματος, με φοβερή πένα, στοχαστές, πολλοί από αυτούς εμφανές πως έχουν ένα πολύ υψηλό επίπεδο μόρφωσης, μοιάζουν να είναι στ΄αλήθεια αξιόλογα και πολύ διαβασμένα μυαλά και παρ΄ολα αυτά δεν μοιάζουν με τους γνωστούς κατάπτυστους γλύφτες της ντόπιας διανόησης.
Ποιοι είναι αυτοί οι πούστηδες, που δηλώνουν ανεξάρτητοι, οι περισσότεροι είναι ακομμάτιστοι, με ανατρεπτική σκέψη και άκρως δελεαστική για μια νεολαία που διψάει να διαβάσει κάτι περισσότερο από τις γνωστές ηλιθιότητες που πλασάρει το κατεστημένο αντί πληροφόρησης. Ποιοι είναι αυτοί που παρατηρώντας το τρόπο γραφής τους θα μπορούσαμε να βγάλουμε το συμπέρασμα πως είναι ακόμα και αστοί, που δεν έχουν ανάγκες προσωπικές, ή έστω άνθρωποι που έχουν ξεφύγει από τις υποταγές και τα κολλήματα του συστήματος κι επί πλέον ξέρουν να γράφουν κειμενάρες και χτυπάνε αλύπητα αυτό που θα μπορούσε να ήταν το σπίτι τους. Ποιοι είναι αυτοί που περιφρονούν τον ηδονικό ναρκισσισμό του ψευτοδιανοούμενου και έχουν βάλει σκοπό να παλέψουν για ιδανικά που κιανονικά θα έπρεπε προ πολλού να έχουν ξεχαστεί.
Είναι δημοσιογράφοι που κρύβονται από πίσω? Στις περισσότερες περιπτώσεις όχι. Το έχουν ήδη τσεκάρει. Έχουν τρελάνει τις σελίδες στο ψάξιμο νομίζοντας πως κανείς δεν τους παίρνει χαμπάρι. Και ανακαλύπτουν πως πίσω κρύβονται κάτι ανυποψίαστα άτομα που κανείς δεν τα γνωρίζει και πουθενά δεν εμφανίζονται.
Δεν τους ανησυχούν οι ανώνυμοι μπλόγκερς. Τους ανησυχούν οι αόρατοι εχθροί. Δεν τους ανησυχεί αν κάποιος πάρει το ψωμί, τους ανησυχεί πως μέσα σε τόση προπαγάνδα, τόσο σκοτάδι, τόση αποχαύνωση ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΡΟΠΟΣ ο άνθρωπος να ξεφύγει και να χαράξει ελεύθερος τη πορεία του. Αθόρυβα, χωρίς βοηθήματα, χωρίς μίζες και πελατείες.
Έχουν μείνει σαν χάνοι, ανακαλύπτοντας πως όση δουλειά κι αν έχει γίνει υπάρχει κάποιος λόγος που μερικοί άνθρωποι παραμένουν άτρωτοι στη σαπίλα. Ξέρετε τι φοβερό είναι αυτό? Είναι αυτό που το κατεστημένο σιχαινόταν και φοβόταν πάντα.
Είναι ο λόγος ύπαρξης κάθε ιεράς εξέτασης. Ο λόγος ύπαρξης κάθε τύραννου. Ο λόγος ύπαρξης κάθε απειλής κι εκβιασμού.
Να μην γίνουν οι πολλοί σαν εκείνους τους λίγους τους αόρατους.
Τώρα ακόμα κι αν το ονομάσετε «η εκδίκηση της γυφτιάς» λίγο πειράζει, γιατί στην ουσία δεν είναι εκδίκηση , είναι τιμωρία, είναι η Νέμεση που υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει να αποδίδει δικαιοσύνη μετά την Ύβρη.
Ο ανώνυμος Βασιλίσκος
(Βασιλίσκος = μυθολογικό τέρας που μπορούσε να σκοτώνει τον εχθρό με το βλέμμα του. Εγώ εύχομαι να συνεχίσουν να υπάρχουν πάρα πολλοί που θα μπορούν να σκοτώνουν τον εχθρό με τη πένα τους)
ΥΣ . Ποιά μπλογκ θα κυνηγηθούν? Ποιοι ανώνυμοι θα υποχρεωθούν να γίνουν επώνυμοι ή θα πρέπει να το κλείσουν το μαγαζί? Εκείνοι ξέρουν ποιοι ακριβώς είναι οι επικίνδυνοι και τους έχουν ήδη στοχοποιήσει. Το κυνήγι των μαγισσών δεν έχει ξεκινήσει ακόμα. Όταν θα ξεκινήσει πιστέψτε με θα το καταλάβουμε άμεσα….

ΘΡΙΛΕΡ ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟ: ΕΒΑΛΑΝ ΣΤΟ ΣΤΟΧΑΣΤΡΟ ΤΑ ΚΟΙΤΑΣΜΑΤΑ ΤΟΥ- Ο «ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ» ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ > Η «αποστολή» της Χίλαρι, ο ρόλος της Ρωσίας και ο «ψυχρός πόλεμος» με τις ΗΠΑ



Ένα θρίλερ για γερά νεύρα παίζεται πάνω από το Αιγαίο. Με την Τουρκία να σηκώνει «μπαϊράκι» ακόμα και απέναντι στις μεγάλες δυνάμεις, οι ΗΠΑ προσπαθούν να ελέγξουν τα κοιτάσματα πετρελαίου της χώρας μας, αλλά και κυρίως το διάδρομο για τον ενεργειακό εφοδιασμό της Ευρώπης. Και στο «παιχνίδι», αφού οι αραβικές πηγές «στερεύουν» μπαίνουν φυσικά και το Ισραήλ και οι Ευρωπαϊκές χώρες, αλλά και το «αντίπαλο δέος» των ΗΠΑ, η Ρωσία. Τα «κοράκια», δηλαδή οι πολυεθνικές της κάθε χώρας, «μυρίστηκαν το ψαχνό» του Αιγαίου και τώρα τσακώνονται για το ποιος θα το πρωτοπάρει…

Τι άλλαξε λοιπόν, έτσι ξαφνικά; Μέχρι πρόσφατα, ξέραμε ότι η χώρα μας είχε πετρελαιοπαραγωγικές εγκαταστάσεις στα πηγάδια του Πρίνου, μεταξύ Καβάλας και Θάσου, τα οποία ήταν μέτριας αποδοτικότητας και άρχισαν να στερεύουν. Όμως, υπάρχουν νέα δεδομένα. Ο Γ. Μανιάτης, μίλησε για άλλα εγχώρια κοιτάσματα πετρελαίου, άνω των 500 εκατομμυρίων βαρελιών, η εκμετάλλευση των οποίων μπορεί να αποφέρει έσοδα που θα φτάσουν τα 15 δισεκατομμύρια ευρώ. Και προς επιβεβαίωση αυτών, ο τεχνικός σύμβουλος της Ενεργειακής Αιγαίου, Δρ. Κωνσταντίνος Νικολάου, παρουσίασε έρευνα από 175 γεωτρήσεις, από τις οποίες προκύπτει πως υπάρχουν τουλάχιστον 11 ενεργά πετρελαϊκά κοιτάσματα, κυρίως στη δυτική Ελλάδα και την ανατολική Θράκη.
Από τη μία λοιπόν έχουμε ένα ενεργειακό «φιλέτο» και από την άλλη τις ανακατατάξεις στη Μέση Ανατολή που και την εκμετάλλευση των πετρελαιοπηγών κάνουν δύσκολη και τίθενται εν αμφιβόλω για την αποτελεσματικότητά της στο μέλλον (αφού είναι θολό το πόσα εκατομμύρια βαρέλια μπορούν να βγάλουν ακόμα). Για τις ΗΠΑ λοιπόν, το Αιγαίο, είναι ένας τρόπος «θωράκισης» από μια ενεργειακή- πετρελαϊκή κρίση και όχι μόνο.
Ψυχρός πόλεμος
Οι Αμερικανοί λοιπόν, επισημαίνουν στην ελληνική κυβέρνηση τη σημασία που έχει ο «νότιος διάδρομος» εφοδιασμού της Ευρώπης. Στόχος τους, είναι να μετριαστεί η ενεργειακή εξάρτηση της ΕΕ από τη Ρωσία. Και, στα πλαίσια αυτού του «ψυχρού πολέμου» οι ΗΠΑ θέλουν από την Ελλάδα να βγάλει τη Ρωσία εκτός παιχνιδιού. Απώτερος στόχος, δεν είναι βέβαια μόνο το φυσικό αέριο στο οποίο «πόνταρε» η Ρωσία, αλλά κυρίως τα κοιτάσματα του πετρελαίου του Αιγαίου. Και αυτό, η Ελλάδα εν μέρει το έκανε, πραγματοποιώντας μια απότομη πολιτική μεταστροφή που έβαλε τις «μπίζνες» με τους Ρώσους σε δεύτερο πλάνο, προκαλώντας, φυσικά, την έντονη δυσφορία τους. Και από την άλλη, θέλουν να βγάλουν και τους Γερμανούς από το παιχνίδι, οι οποίοι έχασαν τα πετρέλαια της Λιβύης και του Λιβάνου.
Επί της ουσίας, αν η Ελλάδα συνταχθεί με τον αμερικανικό και όχι το ρωσικό «άξονα» για την ενεργειακή προμήθεια της Ευρώπης και την εκμετάλλευση των πετρελαίων της περιοχής, ως «αντάλλαγμα» δίνονται δύο σενάρια: Είτε η συνεκμετάλλευση με την Τουρκία, είτε η εκμετάλλευση μόνο με αμερικανικές και ευρωπαϊκές πολυεθνικές. Και στις δύο περιπτώσεις, οι ΗΠΑ εμφανίζονται ως εγγυήτρια δύναμη της σταθερότητας στις σχέσεις μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας. Και εδώ, παίζεται το μεγάλο γεωπολιτικό παιχνίδι: Για να πείσουν τη χώρα μας προς αυτή την κατεύθυνση, «προτείνουν» να προχωρήσει η Ελλάδα στην ανακήρυξη ΑΟΖ, ενώ, σχεδόν εκφοβιστικά, επισημαίνουν τις «γκρίζες ζώνες» στο Αιγαίο και κάνουν λόγο για «αμφισβητούμενα σύνορα». Οι Τούρκοι, που βλέπουν να παραγκωνίζονται στη συζήτηση (έστω και διακριτικά) αρχίζουν τους λεονταρισμούς, προσπαθώντας να δείξουν ότι δεν θα τεθούν τόσο εύκολα εκτός παιχνιδιού και ότι παραμένουν υπολογίσιμη δύναμη.
Και εδώ υπάρχει η απάντηση όμως. Αμέσως μετά την επίσκεψη Χίλαρι στην Αθήνα, δημοσιοποιήθηκε η έκθεση της αμερικανοκινούμενης Διεθνούς Ομάδας Κρίσεων (International Crisis Group-ICG), η οποία ουσιαστικά προτείνει στην Ελλάδα να συμφωνήσει με την Τουρκία για τις «γκρίζες ζώνες» στο Αιγαίο. Η ICG επισημαίνει πως οι εξελίξεις ωθούν Ελλάδα και Τουρκία να επιλύσουν τις διαφορές τους για τα χωρικά ύδατα. Η ομάδα προτείνει η Ελλάδα να αναγνωρίσει τα δικαιώματα της Τουρκίας στο Αιγαίο και η Τουρκία να δεσμευτεί για επέκταση των χωρικών μας υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια. Εάν ανακύψει άλλο θέμα θα παραπεμφθεί στη Χάγη.Η ομάδα, προτείνει να δεσμευτούν Ελλάδα και Τουρκία ότι θα διαπραγματευθούν ειδικές ρυθμίσεις για το Αιγαίο, βάσει των όσων προβλέπει η Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας και ιδιαίτερα βάσει των προβλέψεών της για ευθιδικία και ειδικές περιστάσεις. Η Ελλάδα, να αναγνωρίσει ότι η Τουρκία, ως παράκτιο κράτος, έχει δικαιώματα στις θαλάσσιες ζώνες στο Αιγαίο. Η Άγκυρα να επικυρώσει τη Σύμβαση και να αναγνωρίσει το δικαίωμα της Ελλάδος να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 ναυτικά μίλια. Και, βάσει του κανόνα των 12 μιλίων, οι δύο χώρες πρέπει να ορίσουν τα χωρικά τους ύδατα. Για να γίνει αυτό μπορεί να χρησιμοποιηθεί η μέση γραμμή, αλλά και η μείωση των ελληνικών χωρικών υδάτων.
ΜΥΣΤΙΚΕΣ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΕΙΣ ΜΕ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΕΣ ΕΤΑΙΡΙΕΣ
Οι «7 αδελφές» θέλουν την εξόρυξη
Οι Ηνωμένες Πολιτείες θέλουν να έχουν λόγο στην εξόρυξη του μαύρου χρυσού. Πιέζουν λοιπόν για να αναλάβουν τη δουλειά στα σημαντικότερα φιλέτα (όπως για παράδειγμα στα ανοιχτά της Θάσου) αμερικανικές πολυεθνικές εταιρίες. Ήδη, ενδιαφέρον έχουν εκφράσει οι αμερικανικών συμφερόντων κολοσσοί του πετρελαίου,
Shell, Εxxon Μobil και Ρetro Βrass, αλλά και η ρωσική Lukoil.
Πάντως, το μεγάλο «παιχνίδι» το παίζουν οι γνωστές «7 αδελφές». Πρόκειται για μεγάλες πολυεθνικές ESSO, Shell, BP, Chevron, Τexaco κλπ, τα συμφέροντα των οποίων προωθούσαν, σε αλλεπάλληλες μυστικές συναντήσεις με τον Γ. Μανιάτη οι Jose Fernandez, δρ. Phyllis Yoshida, καθώς και υψηλόβαθμα υπηρεσιακά στελέχη, τους -μεταξύ άλλων- Daniel Stein και Rebecca Neff, συμβούλους του Ειδικού Απεσταλμένου για θέματα Ενέργειας Ευρασίας, Πρέσβη Richard Morningstar. Τις μυστικές αυτές διαπραγματεύσεις «σφράγισε» η επίσκεψη της Χίλαρι στην Αθήνα. 
Οι παραπάνω, έχουν στενές σχέσεις με τις μεγάλες αμερικανικές πολυεθνικές πετρελαίου, οι οποίες θεωρούν κάτι παραπάνω από βέβαια την ύπαρξη μεγάλων κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου στον ελλαδικό χώρο.
Μάλιστα, στο χρονικό διάστημα από το 1997 ως το 2001 κάποιες από αυτές τις εταιρείες ερεύνησαν χερσαίες περιοχές γύρω από τα Ιωάννινα, την Ηγουμενίτσα, την Πρέβεζα και την Αιτωλοακαρνανία. Εκεί, σύμφωνα με τον πρώην αντιπρόεδρο της Shell Ρομπ Ράουτς, υπάρχουν αποθέματα περί τα 2 δισ. βαρελια τα οποία θεωρητικώς καλύπτουν τις ανάγκες μας για 20 χρόνια.
Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ ΚΑΙ ΠΩΣ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΒΑΛΕΙ ΠΟΔΙ ΣΤΗ ΜΕΣΟΓΕΙΟ
Το «σκάκι» με τα πετρέλαια της Κύπρου
Πριν τη συμφωνία για τη συνεκμετάλλευση του κοιτάσματος Λεβιάθαν με το Ισραήλ, η Κύπρος είχε συμφωνήσει να αναθέσει σε αμερικανική εταιρία να προχωρήσει σε έρευνες στα ανοιχτά της για πετρέλαια. Αυτό, προκάλεσε την οργή των Τούρκων, οι οποίοι απειλούν τις ΗΠΑ «δεν πρόκειται να επιτρέψουμε έρευνες» και ότι θα… πάνε το θέμα στον ΟΗΕ. Ήδη, βέβαια και η Τουρκία, σε συνεργασία με το Ψευδοκράτος διενεργούν έρευνες στην περιοχή –και γι’ αυτό είχε σημασία η επίσκεψη Ερντογάν στα Κατεχόμενα και οι προκλητικές δηλώσεις για τους Κυπρίους.
Μετά και τη συμφωνία της Κύπρου με το Ισραήλ για την εκμετάλλευση κοιτασμάτων, οι Τούρκοι είδαν ότι έμειναν εκτός σε μια περιοχή, για την οποία άλλωστε, ξοδεύουν αφειδώς χρήματα με μοναδικό σκοπό να διατηρούν δικαίωμα στις πλουτοπαραγωγικές πηγές της. Γιατί οι «ενέσεις» ρευστότητας στο Ψευδοκράτος από την Τουρκία, γίνονται μόνο για να συντηρούν την απευθείας εξάρτηση και να υπάρχει άμεση συνεργασία στο θέμα των πετρελαίων της Κύπρου. Άλλωστε, οι Τούρκοι.
Πάντως, παρά το τελεσίγραφο της Τουρκίας, οι έρευνες πετρελαίου συνεχίζονται. Η αξία του πετρελαίου στην περιοχή υπολογίζεται γύρω στα 400 δισ. δολάρια. Εμπειρογνώμονες οι οποίοι εκτιμούν ότι το κόστος για την ανόρυξη του πετρελαίου είναι μεγάλο δεδομένου ότι βρίσκεται σε βάθος μεγαλύτερο των 2.000 μέτρων, σημειώνουν ότι γι΄ αυτό απαιτείται υψηλή τεχνολογία. Τέτοια τεχνολογία διαθέτουν μόνο ορισμένες εταιρείες, όπως οι μεγαλύτερες αμερικανικές πολυεθνικές.
Οι Ισραηλινοί
«Πόδι» στο Αιγαίο θέλει να πατήσει και το Ισραήλ, το οποίο «αφορίζει» τα πετρέλαια του Ιράν και προσπαθεί να βρει μια ενεργειακή λύση που θα είναι απομακρυσμένη από τον Αραβικό κόσμο. Πέρα από το διπλωματικό άνοιγμα στην Ελλάδα με τη σύσφιξη των σχέσεων και τη συνεργασία στην Κύπρο, οι ισραηλινοί προσπαθούν να μπουν και… πλαγίως στο Αιγαίο.
Αυτό, το κάνουν μέσω του ομίλου Delek, ο οποίος προωθεί επενδύσεις στην Ελλάδα στον τομέα της αφαλάτωσης. Ο ισραηλινός όμιλος Delek έχει γίνει γνωστός στην Ελλάδα και στην Κύπρο, εξαιτίας της συμμετοχής του στο κονσόρτιουμ εκμετάλλευσης του περίφημου κοιτάσματος Λεβιάθαν μαζί με την αμερικανική Noble. Όμως, η Delek είναι εκ των μικρομετόχων της Noble, κατέχοντας ποσοστό 4% των μετοχών της αμερικανικής εταιρείας, που εκτός του Λεβιάθαν, έχει εξασφαλίσει από την Κυπριακή κυβέρνηση τα δικαιώματα εκμετάλλευσης του περίφημου οικοπέδου 12. Άλλωστε, στο παρελθόν η Delek ενδιαφερόταν για την εξαγορά του δικτύου της Shell στην Ελλάδα, το οποίο τελικά κατέληξε στον όμιλο της Motor Oil.
ΘΕΛΕΙ ΣΥΝΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΣΤΟ ΠΕΛΑΓΟΣ
Τι κρύβει η οργή Ερντογάν
Οργισμένος ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος έβλεπε την Τουρκία να βρίσκεται σε ηγετική θέση μετά τις εξελίξεις στον Αραβικό κόσμο, τώρα παρακολουθεί αμέτοχος τις διαβουλεύσεις για τα πετρέλαια. Και, τα βάζει με τους Ευρωπαίους, βλέποντας πως και αυτοί έχουν μείνει εκτός παιχνιδιού, καθώς τον πρωταγωνιστικό ρόλο στο «παιχνίδι» έχουν πλέον οι ΗΠΑ. Και ο Ερντογάν ξέρει πως τώρα θα πρέπει να συνδιαλεχθεί με την Αμερική για να πάρει αυτό που θέλει η Τουρκία: Συνεκμετάλλευση στο Αιγαίο.
Επί της ουσίας, οι Τούρκοι απειλούν με θερμό επεισόδιο στο Αιγαίο, εάν οι Αμερικανοί και οι Κύπριοι τα βρουν οριστικά στα πετρέλαια. Αυτός ήταν και ο λόγος που οι δύο πλευρές έβαλαν στο «παιχνίδι» και το πανίσχυρο στρατιωτικά και οικονομικά Ισραήλ, το οποίο και ρόλο ρυθμιστή θέλει να έχει στην περιοχή και φυσικά μπορεί νόμιμα να συμμετέχει στη συνεκμετάλλευση κοιτασμάτων.

Ο ΚΟΥΡΕΑΣ Ο ΘΕΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΚΑΚΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ



Μια φορά πήγε κάποιος στο κουρείο για το καθιερωμένο κούρεμα και ξύρισμα.
Καθώς ο κουρέας άρχισε να δουλεύει, άρχισε μια καλή συζήτηση.
Μίλησαν για τόσα πολλά πράγματα και πάρα πολλά θέματα…
Όταν τελικά άγγιξαν το θέμα της θρησκείας και….
του Θεού, ο κουρέας αναφώνησε:
‘Δεν πιστεύω ότι ο Θεός υπάρχει.’
‘Γιατί το λες αυτό;’ ρώτησε ο πελάτης. Και ο κουρέας είπε: ‘Λοιπόν, απλά βγες έξω στο δρόμο για να καταλάβεις γιατί ο Θεός δεν υπάρχει. Πες μου γιατί αν ο Θεός υπάρχει, υπάρχουν τόσοι διεστραμμένοι;
Γιατί τόσα εγκαταλελειμμένα παιδιά;
Αν ο Θεός υπήρχε, δε θα υπήρχε ούτε δυστυχία ούτε πόνος.
Δε μπορώ να φανταστώ ένα Θεό που αγαπάει και συμπονεί να επιτρέπει όλα αυτά που γίνονται.’
Ο πελάτης το σκέφτηκε για μια στιγμή, αλλά δεν απάντησε γιατί δεν ήθελε να χαλάσει τη συζήτηση.
Ο κουρέας τελικά τελείωσε τη δουλειά του και ο πελάτης έφυγε.
Όμως μόλις έφυγε από το κουρείο, είδε ένα άντρα στο δρόμο με μακρυά κατσαρά βρώμικα μαλλιά και γένια. Φαινόταν πολύ βρώμικος και απεριποίητος. Εκείνη τη στιγμή ο πελάτης γύρισε πίσω και ξαναμπήκε στο κουρείο.
Τότε είπε στον κουρέα:
‘Ξέρεις τι; Οι κουρείς δεν υπάρχουν!‘
‘Πως μπορείς να το λες αυτό;’ ρώτησε ο έκπληκτος κουρέας.
‘Είμαι εδώ και είμαι κουρέας! Μόλις σε κούρεψα, τι είναι αυτά που λες;’
‘Όχι!’ απάντησε ο πελάτης και εξήγησε: ‘Οι κουρείς δεν υπάρχουν γιατί αν υπήρχαν, δε θα υπήρχαν αχτένιστοι άνθρωποι και με μακρυά βρώμικα μαλλιά, όπως ο τύπος απ’ έξω.‘
‘Μα… οι κουρείς ΌΝΤΩΣ υπάρχουν! Αυτό συμβαίνει όταν οι άνθρωποι δεν έρχονται σε μένα.’
‘Ακριβώς!’ απάντησε ο πελάτης. ‘Αυτό είναι το θέμα! Ο Θεός, επίσης ΥΠΑΡΧΕΙ! Και αυτό συμβαίνει όταν οι άνθρωποι δεν πηγαίνουν σε Αυτόν και δεν αναζητούν σε Αυτόν βοήθεια. Γι’ αυτό υπάρχει τόσος πόνος και δυστυχία στον κόσμο.’

Κυριακή 7 Αυγούστου 2011

ΕΜΦΑΝΙΣΤΗΚΕ ΣΕ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ



Στην Atlanta Journal
Μαύρη και μόνη, ψάχνω για συντροφιά, ανεξάρτητης εθνικής καταγωγής.
Είμαι νεαρά καλλονή και μου αρέσουν τα παιχνίδια. Μου αρέσουν οι βόλτες με το αυτοκίνητο στο δάσος, κυνήγι, ψάρεμα, ενώ το βράδυ χουζούρεμα μπροστά στο τζάκι.
Στο φως των κεριών θα τρώω από τα δάχτυλα σου.
Θα κάθομαι στο παράθυρο να σε περιμένω να γυρίσεις από τη δουλειά και θα είμαι ντυμένη μόνο με αυτά που πλούσια μου χάρισε η φύση.
Με λένε Daisy και θα με βρεις στο τηλέφωνο: (404) 875-6420.
Σε περιμένω ………..


Περίπου 15.000 άντρες διαπίστωσαν όταν πήραν τηλέφωνο, ότι μιλούσαν με ένα καταφύγιο ζώων στην Atlanta.

Επιστολή φίλου

Από τον φίλο Μιχάλη Μπάχαρη 
«Μέτρησα τα χρόνια μου και συνειδητοποίησα, ότι μου υπολείπεται λιγότερος χρόνος ζωής απ' ότι έχω ζήσει έως τώρα.
Αισθάνομαι όπως αυτό το παιδάκι που κέρδισε μια σακούλα καραμέλες: τις πρώτες τις καταβρόχθισε με λαιμαργία αλλά όταν παρατήρησε ότι του απέμεναν λίγες, άρχισε να τις γεύεται με βαθιά απόλαυση.
Δεν έχω πια χρόνο για ατέρμονες συγκεντρώσεις όπου συζητούνται, καταστατικά, νόρμες, διαδικασίες και εσωτερικοί κανονισμοί, γνωρίζοντας ότι δε θα καταλήξει κανείς πουθενά.
Δεν έχω πια χρόνο για να ανέχομαι παράλογους ανθρώπους που παρά τη χρονολογική τους ηλικία, δεν έχουν μεγαλώσει.
Δεν έχω πια χρόνο για να λογομαχώ με μετριότητες.
Δε θέλω να βρίσκομαι σε συγκεντρώσεις όπου παρελαύνουν παραφουσκωμένοι εγωισμοί.
Δεν ανέχομαι τους χειριστικούς και τους καιροσκόπους.
Με ενοχλεί η ζήλια και όσοι προσπαθούν να υποτιμήσουν τους ικανότερους για να οικειοποιηθούν τη θέση τους, το ταλέντο τους και τα επιτεύγματα τους.
Μισώ, να είμαι μάρτυρας των ελαττωμάτων που γεννά η μάχη για ένα μεγαλοπρεπές αξίωμα. Οι άνθρωποι δεν συζητούν πια για το περιεχόμενο. μετά βίας για την επικεφαλίδα.
Ο χρόνος μου είναι λίγος για να συζητώ για τους τίτλους, τις επικεφαλίδες. Θέλω την ουσία, η ψυχή μου βιάζεται.Μου μένουν λίγες καραμέλες στη σακούλα.
Θέλω να ζήσω δίπλα σε πρόσωπα με ανθρώπινη υπόσταση.
Που μπορούν να γελούν με τα λάθη τους.
Που δεν επαίρονται για το θρίαμβό τους.
Που δε θεωρούν τον εαυτό τους εκλεκτό, πριν από την ώρα τους.
Που δεν αποφεύγουν τις ευθύνες τους.
Που υπερασπίζονται την ανθρώπινη αξιοπρέπεια
Και που το μόνο που επιθυμούν είναι να βαδίζουν μαζί με την αλήθεια και την ειλικρίνεια.
Το ουσιώδες είναι αυτό που αξίζει τον κόπο στη ζωή.
Θέλω να περιτριγυρίζομαι από πρόσωπα που ξέρουν να αγγίζουν την καρδιά των ανθρώπων.
Άνθρωποι τους οποίους τα σκληρά χτυπήματα της ζωής τους δίδαξαν πως μεγαλώνει κανείς με απαλά αγγίγματα στην ψυχή.
Ναι, βιάζομαι, αλλά μόνο για να ζήσω με την ένταση που μόνο η ωριμότητα μπορεί να σου χαρίσει.
Σκοπεύω να μην πάει χαμένη καμιά από τις καραμέλες που μου απομένουν.Είμαι σίγουρος ότι ορισμένες θα είναι πιο νόστιμες απ' όσες έχω ήδη φάει.
Σκοπός μου είναι να φτάσω ως το τέλος ικανοποιημένος και σε ειρήνη με τη συνείδησή μου και τους αγαπημένους μου.
Εύχομαι και ο δικός σου να είναι ο ίδιος γιατί με κάποιον τρόπο θα φτάσεις κι εσύ.»