Τα Ανθεστήρια

Τα Ανθεστήρια

Τα Ανθεστήρια στην Aρχαιότητα ήταν Ιωνική Γιορτή προς τιμή του Θεού Διόνυσου και γιορτάζονταν κυρίως στην Αθήνα, κατά το μήνα Ανθεστηρίωνα  (τέλος Φεβρουαρίου - αρχές Μαρτίου).  Γιορτάζονταν επίσης σε διάφορες πόλεις της Ιωνίας.
Οι γιορτές των Ανθεστηρίων στην Αθήνα διαρκούσαν τρεις μέρες.  Η γιορτή περιελάμβανε συμπόσιο όλων των Αθηναίων, διαγωνισμό οινοποσίας και προσφορά στεφανιών από λουλούδια προς τον τιμώμενο Θεό.  Η τελευταία μέρα ήταν αφιερωμένη στους νεκρούς και πρόσφεραν μέσα σε χύτρες, σπόρους στο Διόνυσο και στο χθόνιο Ερμή.
Η λέξη Ανθεστήρια προέρχεται από τη λέξη Άνθος - ήταν δηλαδή η γιορτή των λουλουδιών.  Υπάρχει επίσης η άποψη ότι προέρχεται από το ρήμα «αναθέσασθαι»  που σημαίνει εξορκίζω, αφού η γιορτή των Αρχαίων Ανθεστηρίων ήταν και γιορτή αφιερωμένη τις ψυχές των νεκρών και τον εξορκισμό των κακών πνευμάτων.
Τα Ανθεστήρια ως γιορτή των λουλουδιών και της Άνοιξης, της αναγέννησης της φύσης και της καρποφορίας, συνδυάστηκαν και με το μύθο του Πλούτωνα και της Περσεφόνης που διασώθηκε στον Ομηρικό Ύμνο προς τη Δήμητρα.
Σύμφωνα με το μύθο, η Δήμητρα είχε αποκτήσει με το Δία μια πολύ όμορφη κόρη, την Περσεφόνη.
Η ομορφιά της θάμπωσε το Θεό του Κάτω Κόσμου, τον Πλούτωνα, ο οποίος μια μέρα την έκλεψε και την πήρε μαζί του στο σκοτεινό του βασίλειο, τον Άδη.
Η Δήμητρα οργισμένη και θλιμμένη κλείστηκε στο Ναό που είχε κτίσει ο βασιλιάς της Ελευσίνας, Κέλεος.  Μαζί της μαράζωσε και ολόκληρη η γη.  Τα χωράφια ξεράθηκαν, τα λουλούδια μαράθηκαν και οι καρποί σάπισαν.  Οι άνθρωποι άρχισαν να πεθαίνουν από την πείνα και οι θεοί φοβήθηκαν ότι η ανθρωπότητα θα καταστρεφόταν.
Παρ’ όλες τις προσπάθειες των θεών, η Δήμητρα παρέμεινε αμετάπειστη.
Ο Δίας έστειλε τον Ερμή στον Πλούτωνα και του ζήτησε ν' αφήσει την Περσεφόνη ελεύθερη.
Ο Πλούτωνας δέχθηκε αλλά την ώρα που η Περσεφόνη ετοιμαζόταν να φύγει, της έδωσε να φαει ένα γλυκό ρόδι.  Με αυτό το τέχνασμα δεν θα έχανε την αγαπημένη του για πάντα, θα την είχε μαζί του τέσσερις μήνες το χρόνο.
Η Περσεφόνη γύρισε στη μητέρα της και αμέσως όλα τα λουλούδια άνθισαν και οι αγροί γέμισαν με στάχυα και καρπούς.  Η γη άρχισε να βλασταίνει και συνέχιζε να καρποφορεί για οκτώ μήνες,  όσο η Περσεφόνη θα έμενε με τη Δήμητρα.
Τους υπόλοιπους τέσσερις μήνες θα κατέβαινε στον Κάτω Κόσμο για να ενωθεί με τον Άδη και να δημιουργήσει μαζί του τις δυνάμεις που θα προετοίμαζαν την εφορία του εδάφους.  Το ρόδι που της πρόσφερε ο Άδης, με τα χιλιάδες σπέρματα στο εσωτερικό του, συμβόλιζε λοιπόν τη γονιμοποίηση των χωραφιών, την ένωση του σπόρου με το χώμα, της Περσεφόνης με το θεό του Κάτω Κόσμου.

http://www.yermasoyia.org/

Χαρίζουν το μονοπώλιο για τα πετρέλαια

Χαρίζουν το μονοπώλιο για τα πετρέλαια

Νομοθετική διάταξη πριμοδοτεί ανάδοχο για την έρευνα και αξιοποίηση των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων εις βάρος των υπόλοιπων ενδιαφερομένων.Κραυγαλέα και κατάφωρη παραβίαση των ευρω – κανονισμών και της νομοθεσίας περί ελευθέρου ανταγωνισμού. 

Στη μονοπωλιακή παράδοση της εκμετάλλευσης των κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου στις ερευνητικές ζώνες, που έχουν σημανθεί με τον πρόσφατο νόμο του ΥΠΕΚΑ, παραπέμπει σκανδαλώδης διάταξη που περιλαμβάνεται στο θεσμικό πλαίσιο προσέλκυσης επενδυτών (με τη σφραγίδα του υφυπουργού Ενέργειας, Γιάννη Μανιάτη), με την οποία ουσιαστικά φωτογραφίζεται πετρελαϊκός κολοσσός που ήδη έχει λάβει θέση μάχης για την απόκτηση των δικαιωμάτων έρευνας και αξιοποίησης του ελληνικού ορυκτού πλούτου στις πρώτες περιοχές που έχουν οριοθετηθεί.
Με τη διατύπωση που έχει επιλεγεί στη σύνταξη της διάταξης που αποκαλύπτει η «Ι», κατά κορυφαίους παράγοντες της διεθνούς πετρελαϊκής αγοράς, αποκλείονται, με την πρακτική των αντικινήτρων, επενδυτικοί οργανισμοί και σχηματισμοί που προεξοφλείται ότι θα εκδηλώσουν ενδιαφέρον να συμμετάσχουν στις έρευνες, ενώ κορυφαίοι νομικοί, εντός και εκτός συνόρων, και στελέχη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ευθέως κάνουν λόγο για κραυγαλέα και κατάφωρη παραβίαση των ευρωπαϊκών κανονισμών και της νομοθεσίας περί ελευθέρου ανταγωνισμού.

Η διάταξη, κατά αιχμηρά καταγγελτική απόδοση παλαιού κοινοβουλευτικού που σχολίασε το εύρημα της «Ι», παραπέμπει στον αλήστου μνήμης «Κουτσονόμο», την τροπολογία που πέρασε από τη Βουλή το 1988 ο τότε υπουργός Δικαιοσύνης, Μένιος Κουτσόγιωργας, με την οποία προσέφερε προνομιακά περιθώρια στον επιχειρηματία Γιώργο Κοσκωτά, με αντάλλαγμα, όπως αργότερα αποκαλύφθηκε, την κατάθεση δύο εκατομμυρίων δολαρίων στο όνομα του υπουργού σε ελβετική τράπεζα…
Μπόνους στον ανάδοχο
Μετά από δεκαετίες αδράνειας, τον περασμένο Αύγουστο ψηφίστηκαν οι τροποποιήσεις του νόμου για την έρευνα και την εκμετάλλευση υδρογονανθράκων, έτσι ώστε -υποτίθεται- να ανταποκρίνονται στη διεθνή πρακτική, και να δημιουργηθεί ένα πλαίσιο που να προσελκύσει, αντί να αποθαρρύνει, τους πιθανούς επενδυτές.
Ενώ πολλές από τις διατάξεις του νέου νομοθετήματος αληθώς κινούνται στη σωστή κατεύθυνση, έχει παραμείνει και στο νέο νόμο (παρά τις επισημάνσεις και αντιρρήσεις φορέων της αγοράς) μια… περίεργη διατύπωση, που συνιστά σαφές αντικίνητρο σε ό,τι αφορά την προσέλκυση επενδυτών. Και ουδείς είναι δυνατό να αντιληφθεί τη σκοπιμότητά της.
Πρόκειται, συγκεκριμένα, για την παράγραφο 4 του άρθρου 8 του νόμου, σύμφωνα με την οποία επιτρέπεται στον «ανάδοχο» που, είτε αυτόνομα είτε ως μέλος κοινοπραξίας, έχει ήδη βρει οικονομικά εκμεταλλεύσιμο κοίτασμα και παράγει υδρογονάνθρακες στη Ελλάδα ή θα ευτυχήσει να βρει εκμεταλλεύσιμο κοίτασμα σε μια περιοχή έρευνας (οικόπεδο), να μεταφέρει ως έξοδα αυτής της εκμετάλλευσης και μέχρι το 50% των (τεράστιων, κατά τεκμήριο) εξόδων έρευνας, που ο ίδιος πραγματοποιεί σε μια άλλη περιοχή έρευνας.
Να σημειωθεί ότι δεν πρόκειται για την ίδια περίπτωση με την, συχνά απαντώμενη στην αντίστοιχη νομοθεσία άλλων χωρών, παροχή δυνατότητας μεταφοράς εξόδων από υποπεριοχές της ίδιας ερευνητικής ζώνης, αλλά για την παγκόσμια πρωτοτυπία της δυνατότητας μεταφοράς εξόδων από μια περιοχή σε άλλη.
Αν και, σε πρώτη ανάγνωση, αυτή η πρόβλεψη φαίνεται να δίνει ένα επιπλέον κίνητρο στους υποψήφιους επενδυτές, αν μελετηθεί προσεκτικά θα καταστεί αντιληπτό ότι στην πράξη λειτουργεί αποτρεπτικά για τη συμμετοχή τους. Πριμοδοτώντας τον «τυχερό» που ήδη παράγει με το «έξτρα μπόνους» της έκπτωσης δαπανών του σε μια άλλη περιοχή έρευνας, ταυτόχρονα, θέτει σε εξαιρετικά δυσμενή μοίρα τους υπόλοιπους επενδυτές, που μοιραία εκκινούν από μειονεκτική θέση, όσον αφορά στη συμμετοχή τους στους διαγωνισμούς στις υπό παραχώρηση περιοχές.
Παράδειγμα: Έστω ότι ο Χ επενδυτής έχει εντοπίσει εκμεταλλεύσιμο κοίτασμα σε μια περιοχή Α στην Ελλάδα, ενώ ο Ψ δεν έχει. Και έστω ότι ο Χ και ο Ψ είναι υποψήφιοι για συμμετοχή στο διαγωνισμό σε μια νέα (Β) περιοχή έρευνας, με προϋπολογισμό εξόδων έρευνας 100 εκατ. ευρώ. Ο Χ, έχοντας θεσμικά τη δυνατότητα να μεταφέρει τα μισά από αυτά ως έξοδα στην Α περιοχή, απολαμβάνει φορολογικής έκπτωσης (από τα κέρδη του) του ποσοστού που αντιστοιχεί στην κλίμακα φορολόγησής του.
Συνεπώς, με το ξεκίνημα βρίσκεται στην πλεονεκτική θέση να διαθέσει περισσότερα κεφάλαια από τον ανταγωνιστή του Ψ στο διαγωνισμό για τη Β περιοχή, κι έτσι, τελικά, ακριβώς επειδή έχει καταφέρει να έχει παραγωγή από την Α περιοχή, να κερδίσει και τη Β, μετά τη Γ κ.ο.κ. Πρόκειται για σκαστή περίπτωση πρόκλησης άνισων συνθηκών ανταγωνισμού. Καταφανώς η νομιμότητα της διάταξης ελέγχεται και από πλευράς δικαίου ανταγωνισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Καθεστώς αποκλεισμού
Παρά το γεγονός ότι στον αρμόδιο υπουργό έχει τεθεί το ζήτημα, τόσο στο στάδιο των διαπραγματεύσεων πριν από την ψήφιση του νόμου, όσο και μετά από αυτή, με αίτημα την τροποποίησή της, και παρά το ότι από πλευράς Υπουργείου δεν έχε δοθεί καμία πειστική εξήγηση, αυτή η -κατά την πιο επιεική διατύπωση- προβληματική διάταξη παραμένει. Και δεν φαίνεται ότι υπάρχει πρόθεση-διάθεση κατάργησής της πριν από την επικείμενη πρόσκληση ενδιαφέροντος των επενδυτών για τις τρεις πρώτες περιοχές έρευνας. Και εάν δεν αρθεί η διάταξη, είναι βέβαιο ότι σοβαροί υποψήφιοι επενδυτές θα γυρίσουν την πλάτη στους διαγωνισμούς, αν συνεχίσουν να καθορίζονται από τη λογική να πριμοδοτούνται λίγοι -ή ένας- σε βάρος των υπολοίπων.
1greek

ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΛΜΟΣ: «ΓΙΑΤΙ ΚΑΙ ΠΟΙΟΙ ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΥΝ ΤΗ ΧΡΗΣΗ ΤΩΝ ΥΠΕΡΟΠΛΩΝ ΠΟΥ ΘΑ ΕΔΙΝΑΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΕΠΙ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ;»

ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΛΜΟΣ: «ΓΙΑΤΙ ΚΑΙ ΠΟΙΟΙ ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΥΝ ΤΗ ΧΡΗΣΗ ΤΩΝ ΥΠΕΡΟΠΛΩΝ ΠΟΥ ΘΑ ΕΔΙΝΑΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΕΠΙ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ;»

Συνέντευξη στον Ησαΐα Κωνσταντινίδη - Ο κ. Γιώργος Πάλμος, μία προσωπικότητα οπωσδήποτε πολυσύνθετη, είναι πασίγνωστος Έλληνας ερευνητής, με πολύ σημαντικό έργο και με πολύ ενδιαφέρουσες απόψεις γύρω από τα μυθολογικά, ιστορικά και αρχαιολογικά μας θέματα. Δεν υπήρξαν λίγες οι φορές που οι θέσεις και οι αποκαλύψεις του προκάλεσαν το δημόσιο ενδιαφέρον, αλλά ακόμα και αμφισβητήσεις ή και οξύνσεις…Υπενθυμίζουμε εδώ το τεράστιο σίγουρα ζήτημα της Ομάδας Έψιλον, το οποίο εν πολλοίς έχει ταυτιστεί στη συνείδηση του μέσου Έλληνα με το πρόσωπο του Γιώργου Πάλμου. Όπως και να έχει το πράγμα, γεγονός είναι ότι μία εκτενής συζήτηση με τον κ. Πάλμο (ιδρυτή, ανάμεσα στα άλλα, του Ινστιτούτου Ερευνών «Αχάνα ΙΗ») έχει πάντοτε τι να «βγάλει», είτε ως νέα γνώση είτε ως πολύτιμη πληροφορία!…

Η κουβέντα μας με τον γνωστό και αξιόλογο ερευνητή περιελάμβανε κάποια άκρως ενδιαφέροντα ζητήματα του σύγχρονου ελληνισμού. Μιλήσαμε καταρχήν για το βαρυσήμαντο σίγουρα θέμα της επιγραφής του Δισπηλιού, για το οποίο εξάλλου και εμείς κάναμε σχετικές αναφορές στην «Ε.Ω.». Είπε σχετικά ο κ. Πάλμος:
«Μετά την μερική καταστροφή της πινακίδας του Δισπηλιού Καστοριάς, και ευτυχώς για την Ελλάδα, μία ομάδα αρχαιολόγων, με τους οποίους είμαστε σε επαφή, ανακάλυψε σε παραλία της Βουλγαρίας (της οποίας η αρχαιολογική υπηρεσία είναι η σοβαρότερη στον κόσμο!) ένα πιάτο του 6000 π.Χ. – δηλ. παλαιότερο του Δισπηλιού – που φέρει ελληνική γραφή. Δηλ. έχει τα γράμματα του ελληνικού αλφαβήτου, με μια διαφοροποίηση σε 2-3 γράμματα. Άρα, παρά την καταστροφή της πινακίδας του Δισπηλιού, η βουλγαρική πλευρά είναι που πιστοποιεί ότι η ελληνική γραφή είναι η αρχαιοτέρα στον κόσμο και μάλιστα 2 με 3000 χρόνια αρχαιοτέρα οιασδήποτε άλλης γραφής! Τα ευρήματα αυτά τα έχουμε δημοσιεύσει στον ελληνικό και ξένο τύπο, υπάρχουν στα αρχεία του ινστιτούτου μας και εξάλλου μπορεί να απευθυνθεί κανείς σχετικά και στη βουλγαρική αρχαιολογική υπηρεσία»…
Ένα άλλο ζήτημα, το οποίο τέθηκε στη συνομιλία μας με τον Γιώργο Πάλμο (επίκαιρο μάλιστα ύστερα από την κλοπή πριν από μερικές ημέρες αρχαιοτήτων από την Αρχαία Ολυμπία), είναι αυτό της αρχαιοκαπηλείας. Ο κ. Πάλμος μας ανέφερε πολλά εντυπωσιακά πράγματα, μερικά εκ των οποίων παραθέτουμε εδώ:
«Το 2004, το 2006 και το 2007, προς το υπουργείο πολιτισμού, καταγγείλαμε το γεγονός ότι έχουν εξαφανιστεί από τα σπήλαια της Ακροπόλεως, όπου και φυλάσσονταν, κομμάτια του Φειδία, δηλ. της μετώπης, τα σημαντικότερα κομμάτια στην ιστορία της ανθρωπότητος! Μιλάμε για τα Ελγίνεια, τα υπόλοιπα των Ελγινείων!… Έγινε λοιπόν το εξής. Ο βουλευτής κ. Μιχάλης Καρχιμάκης υιοθέτησε την καταγγελία μου ότι αυτά τα κομμάτια έχουν εξαφανιστεί και ότι πρέπει να βρεθούν και να επιστρέψουν στο νέο μουσείο της Ακρόπολης. Επίσης, για το θέμα αυτό υπάρχει και σχετικό έγγραφο του τότε υπουργού κ. Δημήτρη Σιούφα. Μου τηλεφώνησε τότε ο έφορος Ακροπόλεως και μου είπε ‘’τι είναι, κύριε Πάλμο, αυτά που λέτε;’’…

Τελικά, μετά την καταγγελία μας στον εισαγγελέα, και εν όψει του νέου μουσείου της Ακροπόλεως, κάποιοι αναγκάστηκαν να επιστρέψουν τα κομμάτια του Φειδία την τελευταία κυριολεκτικά στιγμή!!! Σαν συμπέρασμα: η δική μας παρέμβαση διέσωσε τα κομμάτια αυτά σε μία χώρα που ζητάει τα Ελγίνεια από τους Άγγλους και στην οποία χώρα οι ίδιοι οι άνθρωποι που τα φυλάνε τα… είχαν εξαφανίσει! Η καταγγελία μας είναι σοβαρότατη, διότι είναι απείρως σοβαρό να εξαφανίζει κάποιος τα υπόλοιπα των Ελγινείων, ό,τι δηλ. άφησε εδώ ο Έλγιν»!…
Πέραν όλων αυτών των άκρως ενδιαφερόντων, θέσαμε στον εκλεκτό μας συνομιλητή το ζήτημα των περίφημων «υπερόπλων» (στρατιωτικών συστημάτων δηλ. προηγμένης τεχνολογίας), θέμα που σχετίζεται άμεσα με την άμυνα της χώρας μας και με τη γενικότερη ισορροπία των ελληνοτουρκικών – και όχι μόνο – σχέσεων. Κάτι το οποίο ιδιαίτερα σήμερα, σε μια περίοδο δηλ. μεγάλων ανακατατάξεων παγκοσμίως, αποκτά και άλλες πολύ σπουδαίες διαστάσεις… Είπε λοιπόν ο κ. Πάλμος για το μείζον αυτό θέμα:
«Το ινστιτούτο μας έχει μία ομάδα εφευρετών, που είναι τρόπον τινά συνέχεια παλαιότερης ομάδας υπό τον Γεώργιο Γκιόλβα, και στην οποία συμμετέχει και η χήρα του Γκιόλβα. Η ομάδα αυτή, πέρα από τα όσα εκπληκτικά εφηύρε ο Γκιόλβας και μετά τον Νοέμβριο του 2003 που «έφυγε» ο Γκιόλβας, ασχολήθηκε έντονα με το να προσφέρει στον ελληνικό στρατό οπλικά συστήματα προηγμένης τεχνολογίας! Ένα οπλικό σύστημα, το οποίο επροσεφέρθη κάποια στιγμή στον ελληνικό στρατό είναι το Ε2-92. Το σύστημα αυτό «φοριέται» πάνω σε παλαιά αεροσκάφη τύπου Fantom και τύπου A7 Corsair, με συνέπεια τα αεροσκάφη αυτά να αποκτούν αορατότητα ως προς τα σύγχρονα αεροσκάφη F-16 κτλ.!

Δηλαδή αν ο ελληνικός στρατός είχε αυτό το σύστημα θα είχε τη δυνατότητα να υπερνικήσει αστραπιαία την τουρκική αεροπορία, της οποίας το 87% αποτελείται από τελευταίου τύπου αεροσκάφη F-16, μιας και το σύστημα αυτό έχει την ικανότητα να εξαφανίζει στα ραντάρ των τουρκικών F-16 τα ελληνικά παλαιού τύπου αεροσκάφη»!…
Ποια όμως η συνέχεια και η κατάληξη αυτής της τόσο φιλόδοξης και ενδιαφέρουσας πρότασης; Ο Γιώργος Πάλμος μας απάντησε ευθέως:
«Υπήρξε μία αμφισβήτηση, όπως γενικά υπάρχει αμφισβήτηση στην Ελλάδα! Σας υπενθυμίζω εδώ ότι στο παρελθόν έχουν αμφισβητηθεί μεγάλες μορφές, όπως ο Σλήμαν, ο Καραθεοδωρής, ο Γκιόλβας και τόσοι άλλοι… Αυτή όμως η αμφισβήτηση εκάμφθηκε όταν έγινε άσκηση, στην οποία ελληνικά F-16 αντιμετώπισαν σε αερομαχίες παλαιού τύπου, προς απόσυρση, αεροσκάφη. Τότε τα υπερσύγχρονα F-16 ηττήθησαν κατ’ επανάληψη απ’ τα 50 και βάλε ετών αεροσκάφη που όμως έφεραν το σύστημα Ε2-92!!! Πιστοποιήθηκε έτσι ότι αυτό το σύστημα δίνει την απόλυτη κυριαρχία στην Ελλάδα επί του Αιγαίου, όχι μόνο στην αεροπορία, αλλά και στο ναυτικό μας! Κι αυτό, διότι δεν μπορεί το τουρκικό ναυτικό να αντιμετωπίσει «αόρατα» αεροπλάνα!… Άρα έχουμε κερδίσει κατά κράτος την Τουρκία μ’ αυτό και μόνο το σύστημα»!
Και συνέχισε ο κ. Πάλμος την τόσο ενδιαφέρουσα αναφορά του:
«Το περίεργο είναι ότι από το 2004, που εδόθη στην ελληνική αεροπορία αυτό το σύστημα δεν τέθηκε σε εφαρμογή, δεν τέθηκε σε χρήση! Πρόσφατα λοιπόν συνέβη κάτι το εκπληκτικό. Ενημερωμένος ο βουλευτής κ. Ηλίας Πολατίδης για τα γεγονότα αυτά έκανε ερώτηση στη βουλή. Η απάντηση του κ. υφυπουργού δείχνει ότι δεν έχει αποφασίσει να χρησιμοποιήσει αυτό το καταπληκτικό σύστημα! Θέτω λοιπόν το ερώτημα ‘’γιατί και ποιοι απαγορεύουν τη χρήση αυτού του συστήματος’’»;…
Τα παραπάνω είναι βεβαίως συγκλονιστικά και – κατά την άποψή μας – χρήζουν της περαιτέρω έρευνάς μας…

Αξίζει εδώ, χωρίς φυσικά να εξαντλούμε καθόλου το θέμα, να παραθέσουμε και μερικά ακόμα στοιχεία που μας ανέφερε σχετικά με τα θρυλικά «υπερόπλα» ο ερευνητής Γιώργος Πάλμος:
«Υπάρχουν προτάσεις, εκτός από αυτή των εφευρετών του Ε2-92, των εφευρετών μας και για υπερ-αεροσκάφη, τα οποία δεν αντιμετωπίζονται με κανέναν τρόπο: είναι Stealth, υπερελαφρά (βάρους 480 κιλών το πολύ), ταχύτατα, διαθέτουν κινητήρες που δεν θέλουν καύσιμο, άρα μπορούν να πετάνε εκατοντάδες ώρες με αυτόματο πιλότο και με ηλεκτρονικό σύστημα τηλεχειριζόμενο)!…

Να μην ξεχνάμε ότι το πρώτο τηλεκατευθυνόμενο στρατιωτικό όχημα στον κόσμο εστάλη από την Ελευσίνα στη Ρόδο από τον Γεώργιο Γκιόλβα, παρουσία του βασιλιά, το 1956 αν θυμάμαι καλά! Άρα έχουμε ένα παρελθόν εμείς, το οποίο δεν πρέπει να το ξεχάσουμε, αλλά οφείλουμε να το συνεχίσουμε και να μπούμε πρώτοι στην παγκόσμια παραγωγή υπερόπλων, διότι έχουμε τη δυνατότητα να το κάνουμε αυτό! Και όχι μόνο η δική μας ομάδα, αφού υπάρχουν και άλλες ερευνητικές ομάδες που έχουν αυτή τη δυνατότητα»!…

«ΤΟ ΚΟΡΑΝΙΟ» είναι ελληνική λέξη

«ΤΟ ΚΟΡΑΝΙΟ» είναι ελληνική λέξη - και έχει ένα κεφάλαιο με τίτλο:

«ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ»... 

Τι λέει το Κοράνιο; 

«Οι Έλληνες [πάντα] θα νικούν. Είναι θέλημα του Αλλάχ» [Surah ΧΧΧ, 1-5] (Φυσικά, με το ισχυρότερο όπλο στον κόσμο: τον πολιτισμό τους! Τα κανόνια σκουριάζουν. Ο πολιτισμός όμως διαιωνίζεται.)

Λίγοι γνωρίζουν ότι η ιερή λέξη «Κοράνιο» είναι ελληνικότατη και μάλιστα ομηρική*. Προέρχεται από το ιερό ελληνικό ρήμα «κορέω», που σημαίνει σπέρνω -τον Λόγο του Θεού!- και κατ' επέκταση «σαρώνω». Το ρήμα «κορέω» εκφράζει και την ιερή πράξη της δημιουργίας: όταν ο πατέρας μας «εκόρευσε», δηλαδή έσπειρε τον σπόρο του στην κόρη-μάνα μας και έπλασαν εμάς!
Σήμερα το ρήμα είναι γνωστό ως: «δια-κορεύω», από το κόρη: δια-κορεύω<κόρη. Δηλαδή η πιο δημιουργική πράξη στον κόσμο! Στο «Κοράνιο» (η λέξη είναι ΔΑΝΕΙΟ των Αράβων, Περσών και Τούρκων από το ελληνικό-ομηρικό: κορέω). Το «Κοράνιο» έχει 114 «Κεφάλαια» (η αντίστοιχη «Αραβική» λέξη: «Surah» είναι και αυτή ελληνική, από το «Σειρά»). Αλλά και η λέξη «Αλλάχ» είναι από το ελληνικότατο «άλιος», που είναι η πρωτο-ελληνική λέξη ήλιος: Ο πρώτος πρώτος Θεός του πρωτο-Ελληνα Πελασγού ήταν, όχι ο Δίας, όχι ο Κρόνος, αλλά ο Ηλιος! Που χαρίζει το φως και τη ζωή στους Ανθρώπους: άλιος**ήλιος**Ελλάς (=το Φως)**Hellas**(Η=Χ) Αλλάχ... Και το όνομα «Μωάμεθ» είναι δάνειο από το ελληνικότατο «μεγάθυμος» = ον με πλούσιο κόσμο ψυχής.

Καθηγητής Σταύρος Θεοφανίδης

Προβοκάτσια από τον πρόεδρο των Γερμανών εφοριακών

Ο πρόεδρος των Γερμανών εφοριακών υπαλλήνων, Τόμας Άϊγκεντάλερ σε δηλώσεις του αναφορικά με την αποστολή των 160 Γερμανών εφοριακών που θα αναλάβουν την συλλογή των φόρων για λογαριασμό της τρόϊκας,απάντησε ότι "Φοβάται για την σωματική ακεραιότητα των μελών της γερμανικής ένωσης εφοριακών που θα τοποθετηθούν στην Ελλάδα, γιατί υπάρχει αντιγερμανικό κλίμα στην χώρα".

Αυτό λέγεται και προβοκάτσια σε βάρος της Ελλάδας. Διότι πρώτον κανείς δεν τους ζήτησε να έρθουν. Η γερμανική διοίκηση τους στέλνει για να μαζέψουν φόρους να πληρωθούν αυτά που θεωρείται ότι χρωστάνε οι Έλληνες. Κάτι σαν "γορίλες" συλλογής δανεικών. Τώρα, αν κάποιοι ... γλιστρήσουν, πέσουν και κτυπήσουν, ε, γι αυτό δεν θα φταίνε οι Έλληνες. 
Σε τελική ανάλυση, μέχρι πότε οι αστυνομικοί που βλέπουμε πίσω από τους τροϊκανούς, θα προστατεύουν τους εχθρούς της Ελλάδας;
defencenet

Δεν είναι οι επικουρικές ή οι συλλογικές συμβάσεις…Για άλλη μία φορά η Ελλάδα είναι ο στόχος!

Θέλουν να γονατίσουν τον αρχαιότερο λαό στον πλανήτη… Παρά τα αντιθέτως θρυλούμενα, η Ελλάδα δεν είναι το πειραματόζωο. Είναι ο στόχος. Η πατρίδα που γονάτισε 5 πανίσχυρες κοσμοκρατορίες, πρέπει να λυγίσει πάση θυσια και αυτό το ξέρουν οι εκλεκτοί του χρηματοπιστωτικού συστήματος. Βλέπετε, αυτοί μελετούν διεξοδικά κάθε πτυχή της ιστορίας την ίδια στιγμή που θέλουν να μας βυθίσουν στην λήθη των συνωστισμών.

Γι’ αυτό και η επίθεση ξεκίνησε σφοδρή με στόχο τον Ελληνικό λαό. Τα κτήματα του, τα κεκτημένα του αλλά και την ίδια του την υγεία! Μαζική επίθεση με σκοπό να κλονίσει το φρόνημα των αιωνίων μαχητών της Ελευθερίας.

Η διαστρέβλωση του ιστορικού μεγαλείου έδρασε ύπουλα επί σειρά ετών για να αποδυναμώσει ηθικά. Η επίθεση στην περιουσία και την ιδιοκτησία που ακολούθησε, είχε σκοπό την αποξένωση και τον κατακερματισμό της κοινωνίας στον καθημερινό αγώνα για επιβίωση.

Τρίτο στάδιο, η επίθεση στην ίδια την υγεία!

Ο Πυθαγόρας έλεγε ότι “όσο περισσότερο μαθαίνεις την φύση, τόσο λιγότερο πιστεύεις στις συμπτώσεις…”
Έτσι και αυτή η ασύμμετρη εισβολή δεν είναι “σύμπτωση” αλλά οργανωμένο σχέδιο. Με πολιτικούς – αχυρανθρώπους να ανοίγουν τις κερκόπορτες για να εισβάλουν οι ορδές του σύγχρονου χρηματοπιστωτικού ιμπεριαλισμού που στην ουσία είναι ένας στυγνός Σταλινισμός άνευ οποιασδήποτε κοινωνικής μέριμνας!
Η ιδιοκτησία δαιμονοποιείται, όπως στην Οθωμανική κατοχή. Η υγεία συνθλίβεται από τις ορδές τυράννων όπως αυτές του Ξέρξη.
Κάθε κοινωνικό δικαίωμα εξανεμίζεται από τους κατ’ επίφαση “Δυτικούς” ως άλλες Ρωμαϊκές Λεγεώνες. Οι δομές του κράτους υπό κατάληψη δήθεν “εξαγνιστών” εισβολέων όπως οι Σταυροφόροι φορείς μιας πολιτιστικής σηπεδόνας.
Λαός στα συσσίτια, παιδιά να λιποθυμούν από την πείνα, την ώρα που ζάπλουτοι κατοχικοί υπουργοί απολαμβάνουν τις ανέσεις των κατακτητών ως άλλοι Λογοθετόπουλοι, συνεργάτες του “Άξονος”.
Πέντε αυτοκρατορίες, πέντε Έπη για τον Ελληνισμό. Με ένα κοινό στοιχείο: Την αφύπνιση προ της απειλής για την ύπαρξη του Έθνους. Διότι πάντα, έστω και την τελευταία στιγμή, η γονιδιακή κληρονομιά των χιλιάδων ετών ιστορίας, πολιτισμού, ηρωϊσμού και ανθρωπισμού, γινόταν η ασπίδα για την ύπαρξη.
Έτσι ακριβώς θα συνθλιβεί και η έκτη αυτοκρατορία που θέλει την υποταγή της Ελλάδας για να εγγυηθεί την πλανητική της κυριαρχία.
Εκεί που περίμεναν τον Έλληνα να σέρνεται ως επαιτης πίσω από πολύχρωμα σημαιάκια συνδικαλιστικών και άλλων κατοχικών σπόρων διχόνοιας, αυτός ανακαλύπτει πάλι τις Θερμοπύλες, το Ζάλογγο, το ΕΑΜ, τον Παλαιολόγο… και ετοιμάζεται για ακόμα μία φορά να συντρίψει το άδικο, ακόμα και αν χρειαστεί να περάσει Σαρακοστή και μαρτύρια για να φτάσει στην Ανάσταση.
Διότι το Γένος γνωρίζει από Σαρακοστές και Θυσίες, από Μάρτυρες και Ήρωες. Μα ξέρει και την Ανάσταση, την Λευτεριά που την υμνεί εις τους αιώνες.

Καλή Σαρακοστή Αδέλφια, Καλή Λευτεριά.

newsbomb

olympia

Η σημασία των ονομάτων των πλατειών της Αθήνας

Από την φίλη Georgia Baimakou

Αποσπάσματα από το βιβλίο “Οδωνυμικά- Η σημασία των ονομάτων των οδών της Αθήνας”, της Μάρως Βουγιούκα και του Βασίλη Μεγαρίδη

 Αμερικής

Περιβάλλεται από τις οδούς Πατησίων, Μηθύμνης, προεκτ. Λευκωσίας και Σπάρτης. Παλαιότερα η πλατεία αυτή λεγόταν «Αγάμων». Το όνομα είχε δοθεί από τον λαό επειδή τότε ήταν ερημική και αποτελούσε κέντρο ερωτικών συναντήσεων και επειδή στο «άθλημα» αυτό επιδίδονταν τότε περισσότερο οι άγαμοι. Αρχικά λεγόταν επίσημα και πλατεία Ανθεστηρίων, επειδή στην περιοχή της, όπου τότε δεν υπήρχε κανένα σπίτι, γιορταζόταν η Πρωτομαγιά. Η σημερινή πλατεία Αμερικής, σύμφωνα με την Πράξη Ονοματοθεσίας του Δημοτικού Συμβουλίου, δόθηκε προς τιμή των ΗΠΑ, για τον φιλελληνισμό που επέδειξαν οι κάτοικοί τους.

Ανεξαρτησίας (Βάθης)

Η πλατεία αυτή είναι περισσότερο γνωστή ως «Πλατεία Βάθης», όνομα που προέρχεται από παλαιά ονομασία της θέσεως (Βάθη), γιατί από εκεί περνούσε ο δρόμος του Μενιδίου (Αχαρνών) μέσα από την κοίτη του ρέματος του Κυκλοβόρου. Το ρέμα αυτό στη συνέχεια καλύφθηκε και αποτέλεσε την σημερινή οδό Μάρνη. Η πλατεία ονομάστηκε επίσημα «Ανεξαρτησίας» για να τιμηθεί η απελευθέρωση και ανεξαρτησία της Ελλάδας μετά την επανάσταση του 1821. Βρίσκεται στην συμβολή των οδών Αχαρνών, Μάρνη, Καματερού, Μαιζώνος και Λιοσίων.

Βικτωρίας

Βικτωρία Αλεξανδρινή (1819-1901): Βασίλισσα της Μεγάλης Βρετανίας. Ήταν κόρη του Εδουάρδου, Δούκα του Κεντ, και της πριγκήπισσας Λουΐζας Βικτωρίας. Ανέβηκε στο θρόνο σε ηλικία 18 χρονών και έμεινε σ’ αυτόν επί 64 χρόνια. Παντρεύτηκε το γερμανό πρίγκηπα Αλβέρτο του Σάξ-Κόμπουργκ-Γκότα το 1840 και απέκτησε πολλά παιδιά. Ήταν ικανή βασίλισσα και θεωρήθηκε σύμβολο της ακμής και της ισχύος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας. Η βασιλεία της σημάδεψε μία ολόκληρη εποχή και νοοτροπία για τη Μεγάλη Βρετανία (Βικτωριανή εποχή). Στις μέρες της έγινε η ένωση των Επτανήσων (που ήταν υπό Βρετανική προστασία) με την Ελλάδα (1864). Στο θρόνο τη διαδέχθηκε ο γιος της Εδουάρδος, πρίγκηψ της Ουαλλίας, ως Εδουάρδος Ζ’.Η πλατεία αυτή λεγόταν άλλοτε πλατεία «Κυριακού» από το Δήμαρχο Αθηναίων Παναγή Κυριάκο (1870-1879), που είχε εκεί κοντά το σπίτι του. Οι εργασίες διαμορφώσεώς της άρχισαν το 1872. Η ονομασία Πλατεία Βικτωρίας δόθηκε προς τιμήν της βασίλισσας της Αγγλίας, οι πολιτικοί όμως αντίπαλοι του Παν. Κυριάκου, τότε δημάρχου, έλεγαν ότι δόθηκε προς τιμήν της … κόρης του Βικτωρίας.

Βεΐκου (Γαργαρέττα)

Βεΐκος Λάμπρος (+1827): Σουλιώτης οπλαρχηγός και αγωνιστής του 1821, γιος του επίσης οπλαρχηγού Φώτου Βεϊκου. Όταν ο Αλή Πασάς κατέλαβε το Σούλι (1802) κατέφυγε στην Κέρκυρα, από όπου ξαναγύρισε στην πατρίδα του, για να αγωνιστεί εναντίον του Αλή Πασά. Κατέβηκε κατόπιν στηνεπαναστατημένη Ελλάδα, μπήκε στο πολιορκημένο Μεσολόγγι και από εκεί στάλθηκε στην Ύδρα για να συγκεντρώσει βοήθεια για τους πολιορκημένους. Αργότερα πολέμησε με τον Καραϊσκάκη και τον Κίτσο Τζαβέλα. Σκοτώθηκε στη μάχη του Αναλάτου (στη σημερινή περιοχή του Αγίου Σώστη της λεωφόρου Συγγρού). Η πλατεία (και η συνοικία) αρχικά ονομάστηκε «Γαργαρέττα» πήρε την ονομασία της από την μεσαιωνική οικογένεια Γαργαρέττα, που είχε κτήματα στην περιοχή της.

Εξαρχείων

Η πλατεία αυτή, όπως και ολόκληρη η συνοικία αυτή των Αθηνών, πήρε την ονομασία της από κάποιο Έξαρχο (Ηπειρώτη) που κατά τα χρόνια του Γεωργίου Α’ είχε παντοπωλείο στην γωνία των οδών Θεμιστοκλέους και Σολωμού.

Κάνιγγος (σωστότερα Κάννινγκος)

Κάννινγκ, Γεώργιος (Canning 1770-1827): Bρεττανός πολιτικός και φιλέλληνας, από το Λονδίνο. Διακρίθηκε ως υπουργός των Εξωτερικών. Την εποχή εκείνη η πολιτική της Αγγλίας, όπως και των άλλων Μεγάλων Δυνάμεων (Ιερά Συμμαχία), ήταν γενικά υπέρ της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, από φόβο όμως προς την επιρροή της Ρωσίας στην Ελλάδα, ο Κάννιγκ απηύθυνε το 1823 διακοίνωση στην Τουρκία καλώντας την να σεβαστεί τις υποχρεώσεις της προς τους χριστιανούς. Το 1825 διέταξε την κυβέρνηση των Ιονίων Νήσων να θεωρούν τους Έλληνες επαναστάτες ως εμπόλεμους. Δεν δέχθηκε πρόταση των Ελλήνων να πάρει υπό την προστασία του τον Αγώνα τους, τους έδωσε όμως υποσχέσεις για τη μεσολάβηση του. Είναι από τους πρωτεργάτες του Πρωτοκόλλου των Μεγάλων Δυνάμεων «Περί ανεξαρτησίας της Ελλάδος», που υπογράφτηκε στο Λονδίνο στις 6 Ιουλίου 1827. Πέθανε στις 27 Ιουλίου 1827, δηλ. σχεδόν αμέσως μετά την υπογραφή του πρωτοκόλλου αυτού. Μαρμάρινος ανδριάντας του, έργο του Βρετανού γλύπτη Τσάντρεϋ (Chantray) βρίσκεται στην ομώνυμη πλατεία.

Κλαυθμώνος

Το όνομα αυτής της πλατείας οφείλεται στο ότι στην προ του 1909 περίοδο, οι δημόσιοι υπάλληλοι δεν ήταν μόνιμοι. Τότε λοιπόν οι απολυμένοι, οι «Παυσανίες» όπως τους έλεγαν, πήγαιναν εμπρός από το Υπουργείο Εσωτερικών που ήταν στην πλατεία αυτή και με κλάματα και θρήνους («κλαυθμούς») παρακαλούσαν να τους ξαναπροσλάβουν. Δεδομένου ότι τέτοιες απολύσεις συνέβαιναν τακτικά σε κάθε αλλαγή κυβερνήσεως, οι σκηνές αυτές ήταν αρκετά συχνές στην πλατεία. Ανάδοχος της ονομασίας ήταν πάντως ο συγγραφέας και κατόπιν ακαδημαϊκός Δημ. Γρ. Καμπούρογλου, που πρώτος ονόμασε την πλατεία «Κλαυθμώνος» σε ένα χρονογράφημα του στην «Εστία» το 1878. Η πλατεία Κλαυθμώνος είναι ο πρώτος χώρος που δεντροφυτεύτηκε στην Αθήνα. Για το σκοπό αυτό ο βασιλιάς της Βαυαρίας Λουδοβίκος έστειλε τον ειδικό κηποτεχνικό Σμάρατ. Στη δυτική πλευρά της υπήρχαν οι τρεις συνεχόμενες οικίες των Βούρου, Μαστρονικόλα και Αφθονίδου, όπου έμειναν αρχικά οι βασιλείς Οθων και Αμαλία μετά τους γάμους τους. Στα σπίτια αυτά (όσα σώζονται) στεγάζεται σήμερα το «Μουσείο της Πόλεως των Αθηνών». Στην πλατεία υπήρχαν επίσης τα κτίρια των Υπουργείων Εσωτερικών και Οικονομικών. Πολλές περιπέτειες πέρασε η επίσημη ονομασία της πλατείας. Στο αρχικό σχέδιο της πόλεως των Αθηνών (του von Klentze) λεγόταν «Πλατεία Αισχύλου». Κατόπιν ονομάστηκε «Πλατεία Νομισματοκοπείου» γιατί εκεί ήταν το κτίριο του Νομισματοκοπείου. Στη συνέχεια η πλατεία ονομάστηκε «25ης Μαρτίου», όνομα που κράτησε για πολλά χρόνια. Κατόπιν μετονομάστηκε σε «Πλατεία Δημοκρατίας» και μετά πήρε και επίσημα πλέον το όνομα με το οποίο ήταν πάντοτε γνωστή, «Πλατεία Κλαυθμώνος». Τέλος τον Ιούνιο του 1989 μετονομάστηκε σε «Πλατεία Εθνικής Συμφιλιώσεως» με την αφορμή των αποκαλυπτηρίων του ομώνυμου μνημείου στην πλατεία.

Κολιάτσου

Κολιάτσος, Στυλιανός (+ 1878): Στρατιωτικός και πολιτικός που έδρασε στο γ’ τέταρτο του 19ου αιώνα.Η οικογένεια Κολιάτσου είχε κτήματα στην περιοχή που είναι σήμερα η πλατεία και η ομώνυμη συνοικία. Ο Στυλιανός Κολιάτσος ήταν αξιωματικός της χωροφυλακής επί Οθωνος και εκλέχτηκε πληρεξούσιος στη Β’ Εθνοσυνέλευση (1864) και πολλές φορές βουλευτής. Έπαιξε επίσης σημαντικό ρόλο στις συζητήσεις για το Σύνταγμα της χώρας. Διετέλεσε Δημοτικός Σύμβουλος Αθηναίων από το 1866 έως το 1878 και Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου (1866-1874).Βρίσκεται μεταξύ των οδών Πατησίων, Καλλινίκου και Σίφνου.

Κολωνακίου

Η επίσημη ονομασία είναι Πλατεία Φιλικής Εταιρείας. Η ονομασία προέρχεται από κάποιο παλαιό στύλο (κολωνάκι) που υπήρχε εκεί κοντά (υπάρχει και σήμερα στο κηπάριο της πλατείας) και που μάλλον ήταν «αποτρεπτικό» νόσων και θεομηνιών. Ο στύλος αυτός έδωσε το όνομά του στη σημερινή συνοικία, μια από τις καλύτερες της Αθήνας. Πρέπει πάντως να σημειώσουμε ότι η περιοχή του Κολωνακίου πάνω από την Δεξαμενή λεγόταν παλαιότερα «Κατσικάδα»,γιατί Λιδωρικιώτες γαλατάδες έβοσκαν εκεί τις κατσίκες τους, στις πλαγιές του Λυκαβηττού.

Κουκάκη (και όχι Κουκακίου)

Κουκάκης Γεώργιος: Εργοστασιάρχης σιδερένιων κρεβατιών, που πρώτος έκτισε σπίτι στην περιοχή αυτή και της έδωσε το όνομά της. Το σπίτι αυτό βρισκόταν στην ανατολική γωνία των οδών Δημητρακοπούλου και Γεωργ. Ολυμπίου και κατεδαφίστηκε στα μέσα του 20ου αιώνα.Η πλατεία σχηματίζεται στη συμβολή των οδών Βεΐκου, Ορλωφ, Ματρόζου και Γεωργ. Ολυμπίου.

Κυνοσάργους

Κυνόσαργες ένα από τα τρία μεγάλα γυμναστήρια των αρχαίων Αθηνών. Ανήκε στο δήμο Διομείας και βρισκόταν έξω από τα τείχη της πόλεως στα νότια του ναού του Ολυμπίου Διός στην αριστερή όχθη του Ιλισού, όπου σήμερα η συνοικία Κυνοσάργους (παλιότερα Κατσιπόδι). Το γυμναστήριο του Κυνοσάργους ιδρύθηκε τον 6ο π.Χ. αιώνα. Εκεί εγυμνάζοντο οι νέοι που ένας από τους γονείς τους δεν ήταν Αθηναίος (νόθοι). Η ονομασία προέρχεται από έναν «κύνα αργόν» (σκύλο λευκό ή ταχύ) που άρπαξε κομμάτια από το ζώο τη στιγμή της θυσίας στον Ηρακλή στον οποίο ήταν αφιερωμένο το άλσος που περιέβαλε το γυμναστήριο. Στο σημείο που άρπαξε τα κομμάτια το ζώο σύμφωνα με χρησμό του Μαντείου ιδρύθηκε το γυμναστήριο για να εξευμενιστεί ο Ηρακλής. Η διάκριση μεταξύ γνήσιων και νόθων Αθηναίων καταργήθηκε όταν ο Θεμιστοκλής (που η μητέρα του δεν ήταν Αθηναία) έπεισε γνήσιους Αθηναίους να γυμνάζονται στο Κυνόσαργες.

Μαβίλη

Η πλατεία ονομάστηκε προς τιμήν του Ιθακήσιου ποιητή Λορέντζου Μαβίλη (1860-1912). Από οικογένεια ευγενούς καταγωγής σπούδασε στη Γερμανία και στη συνέχεια επέστρεψε στην Ελλάδα και, ως θερμός πατριώτης, πήρε μέρος στις πολεμικές περιπέτειες του έθνους στην Κρήτη (1896) και στην Ήπειρο (1987) όπου και τραυματίστηκε. Το 1910 εκλέχθηκε βουλευτής. Στη Βουλή πρωτοστάτησε στους αγώνες για τη Δημοτική γλώσσα. Σε μια αγόρευσή του είπε «δεν υπάρχει γλώσσα χυδαία υπάρχουν μόνο χυδαίοι άνθρωποι». Πήρε μέρος στον Α’ Βαλκανικό Πόλεμο ως λοχαγός στο εθελοντικό σώμα των Γαριβαλδινών. Σκοτώθηκε στη μάχη του Δρίσκου στην Ήπειρο.Η πλατεία παλιότερα λεγόταν «Στέγη Πατρίδος» επειδή σε μικρή απόσταση υπήρχαν οι προσφυγικές πολυκατοικίες του ομώνυμου Οργανισμού.

Μεταξουργείου

Η ονομασία της προήλθε από εργοστάσιο κατασκευής μεταξωτών υφασμάτων που ιδρύθηκε εκεί το 1835. Το εργοστάσιο εγκαταστάθηκε στην ημιτελή οικία του πρίγκιπα Καντακουζηνού (που διατηρείται ακόμα και σήμερα στις οδούς Μεγ. Αλεξάνδρου, Μυλλέρου, Γιατράκου). Το Μεταξουργείο είναι από τις παραδοσιακές συνοικίες της Αθήνας και από εκεί ξεκινούσαν οι αποκριάτικες «ατραξιόν» της παλιάς πόλης όπως το«Γαιτανάκι».

Μοναστηρακίου

Πήρε το όνομά της από το «Μέγα Μοναστήριον της Παντανάσσσης» που ιδρύθηκε στον 10ον αιώνα. Εκεί ύφαιναν τους «αμπάδες» φθηνά και χονδρά υφάσματα που έγιναν παράδοση για την περιοχή (απ’ όπου και η ονομασία της Αμπατζήδικα). Με την πάροδο του χρόνου τα κτίρια εγκαταλείφθηκαν και ερειπώθηκαν, έμεινε μόνον η μικρή εκκλησία (τρίκλιτη βασιλική) της Παντανάσσης) που σκεπάστηκε από χώματα και μόνο ένα μέρος της ήταν πάνω από το έδαφος. Γύρω στα 1760 κτίστηκε το τούρκικο τζαμί που υπάρχει μέχρι και σήμερα. Η πλατεία Μοναστηρακίου λεγόταν παλαιότερα και Πλατεία της Παλιάς Στρατώνας (από τους στρατώνες που υπήρχαν τότε στην περιοχή).

Ομόνοιας

Η αρχική της ονομασία ήταν Όθωνος προς τιμήν του πρώτου βασιλέως. Τη σημερινή της ονομασία πήρε το 1863 γιατί εκεί συμφιλιώθηκαν οι δύο αντίπαλες πολιτικές παρατάξεις, των Ορεινών και των Πεδινών, που είχαν δημιουργηθεί μετά την έξωση του Όθωνος. Οι Ορεινοί πήραν την ονομασία αυτή, γιατί μαζί τους είχε συνταχθεί το ορεινό πυροβολικό, ενώ οι Πεδινοί πήραν το όνομά τους σε αντίθεση με τους Ορεινούς. Οι Ορεινοί ήταν με το μέρος του Κω/νου Κανάρη ενώ οι Πεδινοί με το μέρος του Δημητρίου Βούλγαροι. Μεγάλη αιματηρή σύγκρουση μεταξύ των δύο παρατάξεων έγινε στις 18-21 Ιουνίου με 120 νεκρούς και 300 τραυματίες. Οι αντιμαχόμενοι συμφιλιώθηκαν τελικά στην πλατεία με την μεσολάβηση των πρεσβευτών των μεγάλων δυνάμεων.

Παγκρατίου

Η ονομασία της περιοχής πίσω από το Παναθηναϊκό Στάδιο οφείλεται στο ότι εκεί ήταν, κατά την αρχαιότητα, το ιερό του Παγκρατίου Ηρακλέους (ως προστάτη του αγωνίσματος του παγκρατίου που ήταν συνδυασμός πυγμαχίας και πάλης).

Παλαιών Ανακτόρων (Συντάγματος)

Βρίσκεται στο χώρο του Μνημείου του Αγνώστου Στρατιώτη. Το κτίριο των Παλαιών Ανακτόρων (όπου σήμερα βρίσκεται η Βουλή των Ελλήνων κτίστηκε για να στεγάσει το βασιλέα Όθωνα. Αρχικά ο Όθων ήθελε να κτίσει το ανάκτορό του στην Ακρόπολη επενέβη όμως ο πατέρας του, ο φιλέλληνας βασιλιάς Λουδοβίκος Α’ της Βαυαρίας, και έτσι αποσοβήθηκε το ανοσιούργημα. Ο θεμέλιος λίθος μπήκε το 1836 και το έργο τελείωσε το 1840. Το μεγαλύτερο μέρος των δαπανών ανέγερσης του κτιρίου ανέλαβε ο πατέρας του Όθωνα Λουδοβίκος Α’. Η Βουλή στεγάστηκε εκεί το 1922. Αργότερα, η πλατεία ονομάστηκε για να τιμηθεί το Σύνταγμα, ο πρώτος Καταστατικός Χάρτης της Χώρας, που ρυθμίζει τον τρόπο οργάνωσης της πολιτικής εξουσίας και τι σχέσεις της με τους πολίτες. Το πρώτο Σύνταγμα αποφασίστηκε να δοθεί από τον Όθωνα ύστερα από την επανάσταση της 3ης Σεπτεμβρίου 1843 με αρχηγούς τους Δημ. Καλλέργη, Ι. Μακρυγιάννη κ.α. Ο σχετικός νόμος ψηφίστηκε από την Εθνοσυνέλευση του 1844. Τότε απέκτησαν για πρώτη φορά οι Έλληνες το δικαίωμα ψήφου.

Πλάκας (Φιλομούσου Εταιρείας = Προεπαναστατικής απελευθερωτικής οργάνωσης)

Για την προέλευση του ονόματος της συνοικίας αλλά και της πλατείας της Πλάκας υπάρχουν πολλές εκδοχές: Κατά τον Δημ. Καμπούρογλου η ονομασία οφείλεται σε μία μεγάλη πέτρινη πλάκα που βρέθηκε κοντά στο εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου (μέσα στον αρχαιολογικό χώρο του θεάτρου Διονύσου). Κατά άλλη εκδοχή η ονομασία προέρχεται από την αλβανική λέξη «πλιάκα» που σημαίνει παλαιός. Επικράτησε κατά την εγκατάσταση Αρβανιτών «γκαγκαρέων» κατά τον 17οαιώνα στην περιοχή γύρω από την Ακρόπολη που ήταν έρημη και εγκαταλελειμμένη μετά τους ρωμαϊκούς και βυζαντινούς χρόνους. Οι αρβανίτες αυτοί έλεγαν ότι κατοικούν στην «πλιάκα» (παληά) Αθήνα και έτσι έμεινε το όνομα.

Ρηγίλλης

Ρήγιλλα Αππία-Αννια (Β΄ μ.Χ αιώνας): σύζυγος του Αθηναίου σοφιστή και πολιτικού Ηρώδου του Αττικού. Πέθανε λίγο μετά το γάμο τους που έγινε γύρω στο 143 μ.Χ. Ο Ηρώδης κατηγορήθηκε τότε από τους εχθρούς του ότι ήταν υπαίτιος του θανάτου της, αθωώθηκε όμως μετά από δίκη στη Ρώμη και στη μνήμη της ίδρυσε στους νοτιοανατολικούς πρόποδες της Ακροπόλεως το Ηρώδειον (Ωδείον Ηρώδου του Αττικού) που ονομάστηκε «επί Ρηγίλλη». Κατ’ άλλους η Ρηγίλλα πέθανε γύρω στο 160 μ.Χ. Ο Ηρώδης ο (υιός του) Αττικού Τιβέριος-Κλαύδιος (103-179 μ.Χ.) γεννήθηκε στον Μαραθώνα, πήρε εξαιρετική μόρφωση και ήταν ένας από τους καλύτερους ρήτορες της εποχής του και δάσκαλος Ρωμαίων αυτοκρατόρων (ως ο Μάρκος Αυρήλιος). Πήρε ανώτατα αξιώματα στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία (Ύπατος & άρχων των Αθηνών). Είχε μεγάλη περιουσία και διέθεσε πολλά χρήματα σε έργα κοινής ωφελείας στην Κόρινθο, Δελφούς, Θερμοπύλες και την Αθήνα. Μεταξύ των δωρεών του ήταν και το Παναθηναϊκό Στάδιο, το οποίο αναμαρμαρώθηκε με δωρεά του Γ. Αβέρωφ προκειμένου να τελεσθούν οι πρώτοι σύγχρονοι Ολυμπιακοί Αγώνες το 1896.

Φιλοπάππου

Φιλόπαππος Γάιος – Ιούλιος – Αντίοχος (Α΄ αιώνας μ.Χ.): Ύπατος και άρχων των Αθηνών από την Συρία (εγγονός του βασιλιά της Συρίας Αντίοχου Δ’). Ευεργέτησε την Αθήνα και ανακηρύχθηκε Αθηναίος πολίτης. Στον ομώνυμο λόφο απέναντι από την Ακρόπολη έκτισε το ομώνυμο μνημείο εις μνήμην του παππού του κ.α επιφανών. Κατά την αρχαιότητα ο λόφος του Φιλοπάππου ονομαζόταν «Μουσείον» (από τον εκεί τάφο του ποιητή Μουσαίου) ή λόφος Μουσών επειδή παλιά ήταν αφιερωμένος στις μούσες. Από τον λόφο του Φιλοπάππου ο Ενετός Φραγκίσκος Μοροζίνης βομβάρδισε την Ακρόπολη και κατέστρεψε τον ναό της Απτέρου Νίκης (1687)

 Μάρω Βουγιούκα – Βασίλης Μεγαρίδης, “Οδωνυµικά – Η σημασία των ονομάτων των οδών της Αθήνας“, Δήμος Αθηναίων, Πολιτισμικός Οργανισμός 1977.

Ἡ χαμένη τιμή τῶν Ἑλλήνων

τοῦ Κωνσταντίνου Ῥωμανοῦ (καθηγητής Πανεπιστημίου Αἰγαίου) - Ο Σημίτης έδωσε και πάλι τη βασική φόρμουλα για την ανθρωπολογική μετάλλαξη των Ελλήνων όταν είπε ότι το κύριο εμπόδιο στην ανάπτυξη ήταν η ιδιαιτερότητα των Ελλήνων. Να παρατηρήσουμε εδώ ότι δεν αναζήτησε την αιτία της «κακοδαιμονίας» μας σε κάποιο επιμέρους συστατικό στοιχείο της ελληνικής ταυτότητας (π.χ την Ορθοδοξία ή τον κοραϊσμό ή τον ραγιαδισμό, τον ατομικισμό κ.λ.π), το οποίο εξοβελίζοντας θα μπορούσαμε να ελπίσουμε σένα πιο θετικό μέλλον.


Όχι, ολάκερη η ιδιαιτερότητα των Ελλήνων, δηλαδή ό,τι συνιστά την ελληνικότητα αυτήν καθ’ αυτήν μπήκε στο στόχαστρο του «εκσυγχρονιστικού» λόγου.
Το στοίχημα ήταν οι έλληνες να πάψουν να είναι Έλληνες προκειμένου να …προοδεύσουν.
Η πρόοδος, η ανάπτυξη, ο εκσυγρονισμός ήταν ο προβαλλόμενος στόχος. Η ανθρωπολογική μετάλλαξη των Ελλήνων, το μέσον για την επίτευξη του στόχου αυτού.
Από την αρχή της διακυβέρνησης Σημίτη ως σήμερα η αποελληνοποίηση της Ελλάδος έγινε στην αρχή ψιθυριστά, αργότερα φωναχτά, αλλά πάντα με συνέπεια και αμείωτη ένταση.
Το μεσοδιάστημα της κυβέρνησης των συντηρητικών δεν άλλαξε τίποτα στη ροή αυτή των πραγμάτων. Μάλιστα συνέτεινε, μπορεί να πει κανείς, στην απρόσκοπτη λειτουργία του σχεδιασμού αποδόμησης του έθνους με το να … δεσμεύσει ένα πατριωτικό δυναμικό το οποίο, χωρίς τη χειραγώγηση των συντηρητικών, θα μπορούσε να είχε απειλήσει τους ανθελληνικούς σχεδιασμούς.
Έτσι π.χ η εκδηλωθείσα αντίσταση του λαού στην παραποίηση της ιστορίας στα νέα σχολικά βιβλία των ετών 2006-2007 έσβησε πρόωρα μόλις η κυβέρνηση έκανε τον απλό ελιγμό να αποσύρει ένα και μόνο βιβλίο (από τις εκατοντάδες) από την κυκλοφορία και την αρμόδιο υπουργό από την υπηρεσία.
Η μεθοδολογία της εθνοκτονίας με επιστημονική συνέπεια επικεντρώθηκε στους δύο κεντρικούς άξονες αναπαραγωγής μιας ανθρώπινης κοινωνίας, την παιδεία και την δημογραφία.
Με άκρα μυστικότητα επετεύχθη η αλλαγή των περιεχομένων της σχολικής παιδείας και η ιδεολογική μετατόπιση της κατεστημένης ακαδημαϊκής και πολιτικής νομενκλατούρας, με τους συμπληρωματικούς στόχους να αμφισβητηθεί η ελληνικότητα αφενός και να γίνει αποδεκτός ως τετελεσμένο γεγονός ο εποικισμός της σκόπιμα αφύλακτης χώρας από εκατομμύρια λαθρομετανάστες αφετέρου.
Όπως ήταν προβλεπόμενο, η εισαγωγή σε μεγάλη κλίμακα των τελευταίων στα ελληνικά σχολεία θα έκανε επιτακτική πλέον και νόμιμη τη μετάλλαξη της εθνικής παιδείας σε πολυεθνική. (Η μαζική εισαγωγή λαθρομεταναστών στα ελληνικά σχολεία ήταν βεβαίως αντισυνταγματική εφόσον το Σύνταγμα καθορίζει ότι η παιδεία είναι δωρεάν και υποχρεωτική για όλους τους Έλληνες – αποκλείοντας έτσι τους μη Έλληνες).
Ταυτόχρονα θα παγίωνε την εθνογραφική αλλοίωση του ελληνικού πληθυσμού προσφέροντας «πάτημα» για ην ελληνοποίηση των ξένων μόλις θα έφταναν στην ηλικία των 18 ετών.
Η ελληνοποίηση με τη συνακόλουθη αλλαγή του κώδικα ιθαγένειας έγινε τον Μάρτιο του 2010 από την κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ ολοκληρώνοντας την προηγηθείσα νομιμοποίηση της ΝΔ του τέλους του 2008 (καθεστώς του «επί μακρόν διαμένοντος»).
Η νεοταξική αριστερόστροφη προπαγάνδα για την καλλιέργεια οικειοφοβίας, δηλαδή απομάκρυνσης από την ελληνικότητα με τη συνακόλουθη απαίτηση να αλλοτριωθούμε αγκαλιάζοντας τον «Άλλο» ως «διαφορετικότητα», αποτελεί δυστυχώς χρόνια τώρα μια θλιβερή σταθερά της καθημερινότητας του Έλληνα. Είναι η ίδια προπαγάνδα που απαντάται ως γκράφιτι των Εξαρχείων, ως ανάλυση των ΜΜΕ και ως διδακτικό περιεχόμενο των σχολικών βιβλίων.
Συνοψίζεται στις παροτρύνσεις να μην είμαστε «ξενοφοβικοί» (παραβλέποντας ότι καθόλου δεν γνωρίζουμε τις προθέσεις του ξένου που μπήκε από το παράθυρο), να μην είμαστε «ρατσιστές» (δηλαδή να αδιαφορήσουμε για τους προγόνους, το γένος και τη φυλή μας) και να μην είμαστε «εθνικιστές «(δηλαδή να παραιτηθούμε από την αξίωση να έχουμε ως έθνος δικό μας κράτος – προστάτη ή ακόμα και απλώς να υπάρχουμε ως διακριτό έθνος ανάμεσα στα άλλα έθνη).
Πρόκειται για προπαγάνδα επιστημονικής αποδόμησης η οποία συν τοις άλλοις κατασκευάζει ενοχικά σύνδρομα που αφορούν το ήθος και τις συλλογικές δράσεις του «κακού Έλληνα» μέσα στην ιστορία.
Οι κατηγορίες είναι δανεισμένες από το παλαιό και το νεώτερο ρεπερτόριο του ανθελληνισμού. Υποθέτω ότι η πλήρης εσωτερίκευσή τους οδηγεί στην απαξίωση του Έλληνα ως ανθρωπολογικού τύπου.
Αυτό στην γλώσσα των κομπιούτερ στο πλαίσιο μιας «κοινωνικής μηχανικής» θα σήμαινε ότι η φάση του «αποπρογραμματισμού» του ιστορικού υποκειμένου Έλλην περατώθηκε πλέον επιτυχώς και τώρα μπορεί να αρχίσει η αντίστροφη διαδικασία «αναπρογραμματισμού» του εκκενωθέντος από κάθε ιστορική μνήμη ανθρώπινου πλάσματος με νέα περιεχόμενα.
Με άλλα λόγια, εκεί όπου ήδη επιτεύχθηκε η παραγωγή «γυμνού» ανθρώπου μπορεί να προχωρήσει η νέα εποχή στην πειραματική κατασκευή κάποιου νεοφανούς μιγαδικού πολιτισμικοφυλετικού ανθρωπολογικού τύπου στη νοτιοανατολική Ευρώπη (πρώην Ελλάδα).
Ίσως για την έναρξη του σχεδιαζόμενου «αναπρογραμματισμού» το υπουργείο Παιδείας μελετά επί του παρόντος (όπως ακούγεται) την εισαγωγή νέων σχολικών βιβλίων που θα αντικαταστήσουν τα υπάρχοντα που στόχο είχαν τον «αποπρογραμματισμό».
Ίσως ο αναπρογραμματισμός των – πρώην – Ελλήνων να είναι στη συνέχεια και η αποστολή των πολυαρίθμων ΜΚΟ (Μή Κυβερνητικών Οργανώσεων), που η νέα κυβέρνηση δεν κατήργησε παρά τα υποτιθέμενα μέτρα περιορισμού των εξόδων στη σημερινή κρίση.
Αν επιμείνει κανείς στο ερώτημα ποιός θα είναι (επιτέλους) ο σχεδιαζόμενος από τα κέντρα εξουσίας ανθρωπολογικός τύπος του μετα-Έλληνα θα βρεί ήδη σήμερα προτεινόμενες φαντασιακές ταυτότητες, οι οποίες ξαφνιάζουν με την αφέλεια που τις διακρίνει: «Πολίτης μιας σύγχρονης ευρωπαϊκής πολυπολιτιστικής κοινωνίας» ή «πολίτης της Γης» ή απλώς «Άνθρωπος»…
Μια στοιχειώδης κριτική δείχνει ότι με τα ανοικονόμητα εκατομμύρια Αφρικανών, Ασιατών και Βαλκάνιων λαθρομεταναστών και τα συνεπακόλουθα προβλήματα της γκετοποίησης, της εγκληματικότητας, της επιδημιολογικής μόλυνσης (450.000 κρούσματα ηπατίτιδας στην Ελλάδα! – «Ελευθεροτυπία» 19 Μαϊου 2010) και γενικότερης επαπειλούμενης κατάρρευσης των ελληνικών υποδομών, η Ελλάδα αντί να πλησιάζει, αντιθέτως συνεχώς απομακρύνεται από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο ομοιάζοντας όλο και περισσότερο με τριτοκοσμικό κρατικό μόρφωμα.
Επίσης η κριτική δείχνει ότι δεν υπάρχουν διαβατήρια για «πολίτες της Γης» ούτε ελευθερία εγκατάστασης σε όποια μέρη του πλανήτη θα προσπαθήσουν να καταφύγουν άφρονες Έλληνες μετά την καταστροφή της πατρίδας τους.
Τέλος «Άνθρωπος» χωρίς εθνοτικό, πολιτισμικό, θρησκευτικό, πολιτικό προσδιορισμό δεν υπάρχει, μόνο ο σκύλος, η γάτα και το όποιο ζώο είναι απλώς σκύλος και γάτα οπουδήποτε χωρίς περαιτέρω προσδιορισμό.
«Άνθρωπος» χωρίς ιδιαιτερότητα δεν είναι παρά ένα ζώο! Προφανώς τέτοια ζώα, τέτοια ανθρώπινα μηδενικά, βδελύγματα πάνω στο πρόσωπο της Γης, θα κατασκευάσουν οι σκοτεινοί κύριοι προγραμματιζόμενων εθνοκτονιών.
Πραγματικά αποφάσισαν λοιπόν οι Έλληνες, θα πεί κανείς, να απεμπολήσουν την ιδιαιτερότητά τους για να γίνουν πιο άνθρωποι ή πιο Ευρωπαίοι, τέλος πάντων για να εκσυγχρονισθούν και να αναπτυχθούν όπως το ήθελε ο Σημίτης? Αν πιστέψει κανείς ότι αυτοί που δέχθηκαν να μεταλλαχθούν (και δεν ήσαν προς Θεού όλοι) το έπραξαν για ιδανιστικούς αποκλειστικά λόγους, απατάται σίιγουρα. Δεν ξέρει δηλαδή να διαβάζει το πραγματικό μήνυμα της εξουσίας ανάμεσα στις γραμμές των επισήμων διακηρύξεων.
Εδώ το μήνυμα ήταν ένα και μοναδικό: Ξεχάστε αυτά που πιστεύατε ως Έλληνες και εμείς σας εγγυώμεθα υψηλή κατανάλωση και ευημερία! Ως Έλληνες δεν έχετε μέλλον στην Ελλάδα, γιατί οι ανώτερες εξουσίες έχουν άλλα σχέδια γα την Ελλάδα! Ως απλές βιολογικές υπάρξεις όμως, αφημένες στα δικά μας χέρια να τις μορφώσουμε όπως καλύτερα ξέρουμε εμείς, επιτρέπουμε να επιβιώσετε και μάλιστα σε υψηλό επίπεδο. Όσοι τυχόν αρνηθούν και αντισταθούν θα αποκλεισθούν από όλες τις απολαβές, κοινωνικές, επαγγελματικές, πολιτικές. Θα ζούν με τον φόβο του κράτους και μαζί του παρακράτους που χτυπάει εκεί όπου δεν φτάνει ο νόμος. Αν δε επιμείνουν ότι η «Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες» θα βρούν απέναντί τους και τους συνασπισμένους «ελληνοποιημένους» αλλοδαπούς πραιτωριανούς.
Αυτοί ήταν οι όροι του συμβολαίου που η εξουσία πρότεινε στους Έλληνες και πολλοί δελεάσθηκαν. «Η τιμή τιμή δεν έχει και χαράς τον που τη … χάνει!» σκέφτηκαν. ‘Ομως αυτό που επέμεινε να διαχειρισθεί η εξουσία χωρίς εξαιρέσεις ήταν τα παιδιά.
Τα αφελληνισμένα σχολεία περίμεναν τα ελληνόπαιδα με τον Χασάν στο ίδιο θρανίο, υλικό για μετάλλαξη. Τι θα έπρατταν άραγε οι γονείς, οι σύλλογοι γονέων και κηδεμόνων? Θα δημιουργούσαν προβλήματα επειδή τα παιδιά τους διδάσκονταν ανθελληνικά βιβλία και θα αμφισβητούσαν τη νομιμότητα της εισαγωγής λαθρομεταναστών χωρίς τα νόμιμα δικαιολογητικά στο σχολείο που πλήρωσαν γενεές επί γενεών Ελλήνων φορολογουμένων?
Ή θα άφηναν ό, τι πολυτιμότερο είχαν, τα παιδάκια τους δηλαδή, τα μοναχοπαίδια τους μάλιστα (διότι δεν κάνουν πάνω από ένα παιδί), βορά στο αντεθνικό υπουργείο Παιδείας? Γνωρίζουμε δυστυχώς την απάντηση…
Πώς όμως να ερμηνεύσει κανείς την παρούσα πτώχευση της Ελλάδας, την περικοπή μισθών και συντάξεων, την αύξηση των φόρων στα καταναλωτικά αγαθά κ.λ.π, δεδομένης της ανειλημμένης υποχρέωσης της εξουσίας να ανταμείψει πλουσιοπάροχα όσους δέχθηκαν τον αφελληνισμό τους?
Η απάντηση είναι γνωστή από τα αρχαία χρόνια: Ο διάβολος δεν κρατάει το λόγο του. Γιατί να ξοδεύεται εσαεί γιαυτούς που τώρα πια είναι ένα τίποτα? Αφού οι Έλληνες έχασαν οικειοθελώς την τιμή τους, να χάσουν τώρα και το … αντίτιμο. Άλλωστε δεν τα έδωσαν όλα ακόμα, ποιός ξέρει αν πιεζόμενοι δεν θα δώσουν και τα υπόλοιπα!
Η ανυποληψία όσων ανθρώπων πρόδωσαν το λίκνο της Ευρώπης, τους προγόνους και το όνομά τους για τον Μαμμωνά δεν διέφυγε την προσοχή των Ευρωπαίων των οποίων ο παραδοσιακός φιλελληνισμός υπό το κράτος της ματαίωσης γύρισε τώρα στο εξίσου παραδοσιακό του αντίθετο, τον ανθελληνισμό.
Έτσι η διάθεση να μας απαξιώσουν, ηθικά και διανοητικά με κάθε τρόπο μιλάει καθημερινώς μέσα από χίλια και ένα άρθρα του ευρωπαϊκού τύπου για τη χρεοκοπημένη, ψεύτικη, αδηφάγα, πρόστυχη Ελλάδα, η οποία τώρα πρέπει να τιμωρηθεί, να ταπεινωθεί, να ματώσει με κάθε τρόπο, στο τέλος δε και να εκδιωχθεί από την Ευρώπη! Ακόμα κι έναν Τούρκο να π ….. έναν τσολιά σκιτσάρησε Ευρωπαίος γελοιογράφος…
Οχι: τέτοιο μένος, τέτοιο διασυρμό δεν επιφυλάσσει κανείς σε δανειολήπτη που απλώς αδυνατεί να πληρώσει. Τον επιφυλάσσει μόνο σε άνθρωπο που έχασε την τιμή του.
Αν δεν θέλει να χάσει τα πάντα ο ελλαδικός Ελληνισμός πρέπει να κινητοποιήσει τις υγιείς δυνάμεις που διαθέτει το αρχαίο του κύτταρο για να γίνει τιμωρός των πρωταιτίων της προδοσίας και παιδαγωγός των παραστρατημένων, που όμως βαθιά μέσα τους φέρουν το φως της Ελλάδος.
πηγή

ΣΥΓΚΛΟΝΙΖΕΙ Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ “ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΑ” ΤΟΥ ΑΥΤΟΧΕΙΡΑ ΤΗΣ ΕΥΒΟΙΑΣ > ΠΡΟΔΟΤΕΣ, ΕΙΣΤΕ ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΥΤΟΤΟΚΤΟΝΙΕΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

ΤΟ ΑΙΜΑ ΚΥΛΑΕΙ, ΕΚΔΙΚΗΣΗ ΖΗΤΑΕΙ 

«ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΦΕΡΑΝ ΩΣ ΕΔΩ ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΤΟΥΣ ΔΙΚΑΣΕΙ;»

Η συγκλονιστική προθανάτια κραυγή του 56χρονου άνεργου οικογενειάρχη, πατέρα δύο έφηβων κοριτσιών που έδωσε τέλος στη ζωή του στις αρχές της εβδομάδας στο «Νησί των Ονείρων» της Εύβοιας, αποτυπώθηκε σε ένα κομμάτι χαρτί. Τα όσα έγραψε με τρεμάμενο χέρι ο πνιγμένος στα χρέη πολίτης πριν πατήσει τη σκανδάλη της καραμπίνας, είναι παραγγελία για απονομή δικαιοσύνης στους επίορκους πολιτικούς που γονάτισαν στους Γερμανούς και οδήγησαν εκατομμύρια Έλληνες στην εξαθλίωση. Το πλήρες κείμενο της επιστολής είναι το εξής:

«Αυτούς που μας έφεραν ως εδώ ποιος θα τους δικάσει; Χωρίς εργασία, χωρίς σύνταξη, χωρίς μέλλον για τα παιδιά μου(παιδιά μας). Ζητώ τα δύο κτήματα στο χωριό το οικόπεδο με την οικοδομή να πάνε στο Κράτος. Διότι τα παιδιά μου δεν έχουν χρήματα για φόρους και χαράτσια. Ο κύριος εισαγγελέας, ο δικηγορικός σύλλογος και τα ΜΜΕ να τα βοηθήσουν σε αυτό. Είναι μικρά και χωρίς πατέρα. Την ομορφότερη οικογένεια έχω όμως με τα λάθη μου την κατέστρεψα. Όποιος μπορεί να τα βοηθήσει παρακαλώ».

Την επιστολή του αυτόχειρα που πήρε την βάρκα και πέρασε απέναντι στο μικρό νησάκι(το νησί των ονείρων, όπως το λένε οι ντόπιοι)την αφιερώνουμε σε όσους Νενέκους, Εφιάλτες και Ιούδες πούλησαν την πατρίδα μας.

http://makeleio.gr/index.php?option=com_poll&id=2:2012-02-25-18-31-19