Δευτέρα 5 Οκτωβρίου 2015

Πως μας αφαίρεσαν το “εργαλείο σκέψης”…τα Αρχαία Ελληνικά.

Πως μας αφαίρεσαν το “εργαλείο σκέψης”…τα Αρχαία Ελληνικά.
Ο βασικός λόγος που τα ελληνόπουλα δεν μαθαίνουν Αρχαία Ελληνικά στο σχολείο είναι διότι το υπουργείο παραπαιδείας εδώ και δεκαετίες έχει θέσει ως σκοπό του να μην διδάσκεται σωστά η Αρχαία Ελληνική Γλώσσα.
 
Η γλώσσα είναι εργαλείο σκέψεως.
 
Όσο πιο πολλές λέξεις χρησιμοποιούμε, όσο πιο αφηρημένες έννοιες συλλαμβάνουμε, όσο πιο καλή σύνταξη προτάσεων οικοδομούμε, τόσο περισσότερο ακονίζουμε την σκέψη μας. Όποιος δεν χρησιμοποιεί σωστά την γλώσσα, δεν μπορεί να μεταφέρει τις σκέψεις του στον έξω κόσμο. Δεν μπορεί να επικοινωνήσει με τους γύρω του, δεν μπορεί να ενεργήσει γρήγορα.
 
Αυτός μάλλον πρέπει να είναι ο σκοπός του υπουργείου παραπαιδείας για να διδάσκει με τέτοιο βασανιστικό τρόπο την Αρχαία Ελληνική Γλώσσα στα δύσμοιρα ελληνόπουλα.
 
Επιβάλλει στους μαθητές να μαθαίνουν αμέτρητους τύπους, καταλήξεις και κανόνες. Αυτό αποτελεί ….
….σαδομαζοχιστική τάση. Μετά 3 χρόνια διδασκαλίας οι Έλληνες μαθητές δεν μπορούν να καταλάβουν τί θέλει να πει ένα απλό Αρχαίο Κείμενο. Και ακόμη χειρότερα: Οι μαθητές δεν μπορούν να γράψουν ένα απλό κείμενο στην Αρχαία Ελληνική Γλώσσα, αλλά ούτε και να μιλήσουν Αρχαία Ελληνικά.
 
Αλλά αυτός ακριβώς είναι ο βασικός σκοπός εκμαθήσεως μίας γλώσσης, το να γράφεις, το να σκέφτεσαι και το να μιλάς με αυτή την γλώσσα. Και όχι απλώς να γνωρίζεις τους γραμματικούς κανόνες και το συντακτικό.
 
Γιατί λοιπόν τα ελληνόπουλα δεν μαθαίνουν την Αρχαία Ελληνική Γλώσσα; Διότι απλούστατα το υπουργείο παραπαιδείας δεν ακολουθεί κανόνες διδασκαλίας που ισχύουν για όσους μαθαίνουν μία ξένη γλώσσα ή κανόνες που ακολουθούνται για τα νήπια.
 
Για παράδειγμα όποιος πηγαίνει σε ένα φροντιστήριο ξένων γλωσσών για να μάθει την αγγλική γλώσσα, μετά από 3-4 μαθήματα ο καθηγητής ζητά από τον μαθητή να προφέρει κάποιες λέξεις. Να συντάξει μία απλή πρόταση, πχ «This is a cat». Του ζητά να συντάξει μία μικρή παράγραφο με την χρήση της αγγλικής γλώσσης.
 
Δηλαδή από τις πρώτες εβδομάδες ένας καθηγητής ξένων γλωσσών προσπαθεί να χρησιμοποιήσει όλους τους αισθητήρες του εγκεφάλου για να κάνει τον μαθητή να μιλήσει την ξένη γλώσσα. Οι καλοί καθηγητές ξέρουν ότι ο μαθητής πρέπει να διαβάζει δυνατά μία λέξη για να μαθαίνει την προφορά της, να την αντιγράφει σωστά για να μαθαίνει την ορθογραφία της, και να σχηματίζει προτάσεις έτσι ώστε η γλωσσική του μνήμη να συμπλέκει συνεχώς λέξεις με εικόνες για να αρχίσει ο μαθητής να σκέφτεται στην ξένη γλώσσα αντί απλώς να μεταφράζει από την μητρική του γλώσσα το νόημα που θέλει να εκφράσει.
 
Άρα το βασικό κλειδί για να μάθουμε μία γλώσσα είναι από την πρώτη ημέρα ει δυνατόν, να την μιλάμε, να την μιλάμε, να την μιλάμε, να την μιλάμε, να την μιλάμε!! Πότε επιτέλους θα κατανοήσει το υπουργείο παραπαιδείας ότι με την διδασκαλία ατελείωτων συντακτικών και γραμματικών κανόνων δεν πρόκειται ποτέ να μιλήσεις μία γλώσσα;
 
Ακόμη και αν κάποιος μαθητής απομνημονεύσει όλους τους γραμματικούς κανόνες η ψυχολογία διδάσκει ότι μετά από κάποιο χρονικό διάστημα θα τους ξεχάσει. Οτιδήποτε δεν χρησιμοποιείς, το ξεχνάς.
 
Γιατί δεν σκέπτονται οι κύριοι του υπουργείου παραπαιδείας πώς τα νήπια μαθαίνουν τα Νέα Ελληνικά; Μήπως οι μητέρες στέκονται πάνω από την κούνια τους και αρχίζουν να τους μαθαίνουν τις χρονικές καταλήξεις των ρημάτων; Προφανώς όχι. Αρχίζουν και τους προφέρουν λέξεις τις οποίες τα βρέφη σιγά-σιγά συνδυάζουν στο μυαλό τους με εικόνες, αντικείμενα, μορφασμούς προσώπων κλπ. Τα νήπια δεν καταλαβαίνουν αφηρημένες έννοιες αλλά κατανοούν αντικείμενα όπως τόπι, νερό, μαμά, κούκλα, κ.α.
 
Έτσι ακριβώς θα μάθουν και τα ελληνόπουλα τα Αρχαία Ελληνικά, συνδυάζοντας λέξεις με αντικείμενα και εικόνες.
 
Στην χώρα μας τα τελευταία χρόνια εισήλθαν πολλοί ξένοι, νόμιμοι και παράνομοι. Ορισμένοι από αυτούς έμαθαν τα Νέα Ελληνικά σε πολύ καλό επίπεδο. Πώς τα έμαθαν; Μήπως με την μέθοδο του υπουργείου παραπαιδείας; Μήπως άρχισαν να μαθαίνουν συντακτικό και γραμματική; Ή μήπως η πρώτη λέξη που έμαθαν ήταν «δουλειά»; Οι ξένοι άρχισαν να μαθαίνουν μικρές προτάσεις όπως «θέλω δουλειά», «ψάχνω για σπίτι», «πού είναι το ταχυδρομείο;», «ήρθε ο λογαριασμός της ΔΕΗ» κλπ. Έτσι άρχισαν οι ξένοι να μαθαίνουν την νεοελληνική γλώσσα.
 
Έτσι θα μάθουν και τα ελληνόπουλα την Αρχαία Ελληνική Γλώσσα. Πρέπει να την μιλήσουν. Αυτό το έγκλημα έχει διαπράξει το υπουργείο παραπαιδείας. Δεν επιβάλλει στο αναλυτικό πρόγραμμα την ΟΜΙΛΙΑ της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσης μέσα στην σχολική τάξη. Όταν ένας μαθητής αρχίζει να επαναλαμβάνει «τίς βούλεται αγορεύειν;» τότε αρχίζει να μαθαίνει Αρχαία Ελληνικά. Στην αρχή δεν χρειάζεται ανάλυση υποκειμένου, αντικειμένου, ρήματος και απαρεμφάτου. Αυτά θα γίνουν πολύ αργότερα, για όσους ενδιαφέρονται.
 
Οι περισσότεροι Έλληνες αγρότες είναι αγράμματοι, δεν ξέρουν τί σημαίνει απαρέμφατο, και όμως μιλούν τα Νέα Ελληνικά. Δεν χρειάζονται ατελείωτοι γραμματικοί κανόνες για να μιλήσει κάποιος την Αρχαία Ελληνική. Απαιτείται να την χρησιμοποιεί στην ομιλία του. Απαιτείται η καθημερινή χρήση της Αρχαίας μας Γλώσσης στην οικία, στο σχολείο, στην εργασία. Μικρές προτάσεις στην αρχή, με
απλά νοήματα.
 
Δεν είναι δυνατόν τα νήπια, οι ξένοι που μαθαίνουν Νέα Ελληνικά, και όσοι Έλληνες διδάσκονται ξένες γλώσσες να ακολουθούν αυτή την βασική μέθοδο διδασκαλίας, ενώ οι μαθητές των Ελληνικών σχολείων να διδάσκωνται ανουσίους γραμματικούς κανόνες, επειδή έτσι αρέσει σε κάποιους ημιμαθείς γραφειοκράτες του υπουργείου παραπαιδείας. Και φυσικά μετά από ένα χρόνο, αφού τελειώσουν το λύκειο, οι μαθητές δεν θυμούνται τίποτε. Και το χειρότερο είναι ότι δεν δύνανται να συντάξουν ούτε μία πρόταση στα Αρχαία Ελληνικά.
 
Είναι χαρακτηριστικό ότι όσοι πηγαίνουν να δώσουν εξετάσεις για ένα πτυχίο σε μία ξένη γλώσσα, εκτός από το να διαβάσουν ένα κείμενο και να το αναλύσουν, τους ζητούν να γράψουν ένα κείμενο και να δώσουν μία προφορική συνέντευξη.
 
Όμως αυτό δεν ισχύει στις εξετάσεις για τα Αρχαία Ελληνικά. Επί δεκαετίες δεν ζητείται από τους μαθητές να γράψουν ένα κείμενο στα Αρχαία Ελληνικά ούτε να δώσουν συνέντευξη στα Αρχαία Ελληνικά. Κάτι που το κάνουν όσοι δίνουν εξετάσεις για μία ξένη γλώσσα ακόμη και από το πρώτο τρίμηνο διδασκαλίας. 
 

Σάββατο 3 Οκτωβρίου 2015

Στη Μαύρη Θάλλασσα οι ρώσοι εγκατέστησαν σε βάθος 20μ ένα σταυρό

Στη Μαύρη Θάλλασσα οι ρώσοι εγκατέστησαν σε βάθος 20μ ένα σταυρό

8TH_NE9gvgkΜέλη του club με μηχανές «λύκοι της νύχτας» καταδύθηκαν στη Μαύρη Θάλασσα και εγκατέστησαν ένα μεγάλο ρωσικό ορθόδοξο σταυρό. Μαζί τους και ο π.Τύχων που αντικατέστησε προσωρινά  το ράσο του με μια στολή δύτη για την όλη επιχείρηση. Ο σταυρός εγκαταστάθηκεσε ένα βάθος 20μ κοντά στο πολύ αρχαίο μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου. Στην επιφάνεια του νερού στο σημείο που εγκαταστάθηκε ο σταυρός τοποθετήθηκε μια ιδιαίτερη σημαδούρα για να προειδοποιεί για τη θέση του ιερού συμβόλου.Ο σταυρός ζυγίζει μισό τόνο και είναι από ανοξείδωτο ατσάλι για να μην διαβρωθεί από το νερό. Ο σταυρός τοποθετήθηκε σε βάθρο από σκυρόδεμα 3 τόνων. tvzvezda 3.10.15

ΟΙ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΕΣ ΤΗΣ ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΣΗΣ ΑΠΟ ΤΑ ΜΜΕ. ΠΩΣ ΠΑΡΑΠΛΑΝΟΥΝ ΤΗΝ ΚΟΙΝΗ ΓΝΩΜΗ !

ΟΙ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΕΣ ΤΗΣ ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΣΗΣ ΑΠΟ ΤΑ ΜΜΕ. ΠΩΣ ΠΑΡΑΠΛΑΝΟΥΝ ΤΗΝ ΚΟΙΝΗ ΓΝΩΜΗ !
Ο Αμερικανός γλωσσολόγος Νόαμ Τσόμσκυ συνέταξε μία λίστα με τις 10 στρατηγικές χειραγώγησης από τα ΜΜΕ.
1. Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΑΠΟΣΠΑΣΗΣ ΤΗΣ ΠΡΟΣΟΧΗΣ
Το θεμελιώδες στοιχείο του κοινωνικού ελέγχου είναι η στρατηγική της απόσπασης της προσοχής που έγκειται στην εκτροπή της προσοχής του κοινού από τα σημαντικά προβλήματα και τις αποφασισμένες από τις οικονομικές και πολιτικές ελίτ αλλαγές μέσω της τεχνικής του κατακλυσμού συνεχόμενων αντιπερισπασμών και ασήμαντων πληροφοριών. Η στρατηγική της απόσπασης της προσοχής είναι επίσης απαραίτητη για να μην επιτρέψει στο κοινό να ενδιαφερθεί για απαραίτητες γνώσεις στους τομείς της επιστήμης, της οικονομίας, της ψυχολογίας, της νευροβιολογίας και της κυβερνητικής. «Διατηρήστε την προσοχή του κοινού αποσπασμένη, μακριά από τα αληθινά κοινωνικά προβλήματα, αιχμάλωτη θεμάτων που δεν έχουν καμία σημασία. Διατηρήστε το κοινό απασχολημένο, τόσο πολύ ώστε να μην έχει καθόλου χρόνο για να σκεφτεί – πίσω στο αγρόκτημα, όπως τα υπόλοιπα ζώα» (απόσπασμα από το κείμενο: Αθόρυβα όπλα για ήρεμους πολέμους).
2. ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΛΥΣΕΩΝ
Αυτή η μέθοδος καλείται επίσης «πρόβλημα-αντίδραση-λύση». Δημιουργείται ένα πρόβλημα, μια προβλεφθείσα «κατάσταση» για να υπάρξει μια κάποια αντίδραση από τον κόσμο, με σκοπό αυτός ο ίδιος να ορίσει τα μέτρα που η εξουσία θέλει να τον κάνει να δεχτεί. Για παράδειγμα: Αφήνεται να ξεδιπλωθεί και να ενταθεί η αστική βία ή οργανώνονται αιματηρές επιθέσεις που αποσκοπούν στο να απαιτήσει ο κόσμος νόμους ασφαλείας και πολιτικές εις βάρος της ελευθερίας. Ή ακόμα: Δημιουργούν μία οικονομική κρίση ώστε να γίνει αποδεκτή ως αναγκαίο κακό η υποχώρηση των κοινωνικών δικαιωμάτων και η διάλυση των δημόσιων υπηρεσιών.
3. Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΣΤΑΔΙΑΚΗΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ
Για να γίνουν αποδεκτά τα διάφορα απαράδεκτα μέτρα, αρκεί η σταδιακή εφαρμογή τους, λίγο λίγο, επί συναπτά έτη. Κατά αυτόν τον τρόπο επιβλήθηκαν τις δεκαετίες του ΄80 και ΄90 οι δραστικά νέες κοινωνικοοικονομικές συνθήκες (νεοφιλελευθερισμός): ανύπαρκτο κράτος, ιδιωτικοποιήσεις, ανασφάλεια, ελαστικότητα, μαζική ανεργία, μισθοί που δεν εξασφαλίζουν ένα αξιοπρεπές εισόδημα, τόσες αλλαγές που θα είχαν προκαλέσει επανάσταση αν είχαν εφαρμοστεί μονομιάς.
4. Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΑΝΑΒΟΛΗΣ
Ένας άλλος τρόπος για να γίνει αποδεκτή μια αντιλαϊκή απόφαση είναι να την παρουσιάσουν ως «επώδυνη και αναγκαία», εξασφαλίζοντας τη συγκατάβαση του λαού τη δεδομένη χρονική στιγμή και εφαρμόζοντάς τη στο μέλλον. Είναι πιο εύκολο να γίνει αποδεκτή μια μελλοντική θυσία απ’ ό,τι μία άμεση. Κατά πρώτον επειδή η προσπάθεια δεν καταβάλλεται άμεσα και κατά δεύτερον επειδή το κοινό, η μάζα, πάντα έχει την τάση να ελπίζει αφελώς ότι «τα πράγματα θα φτιάξουν στο μέλλον» και ότι οι απαιτούμενες θυσίες θα αποφευχθούν. Αυτό δίνει περισσότερο χρόνο στο κοινό να συνηθίσει στην ιδέα των αλλαγών και να τις αποδεχτεί με παραίτηση όταν φτάσει το πλήρωμα του χρόνου.
5. ΑΠΕΥΘΥΝΣΗ ΛΟΓΟΥ ΣΤΟ ΚΟΙΝΟ ΣΑΝ ΑΥΤΟ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗΝ ΠΑΙΔΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ
Η πλειονότητα των διαφημίσεων που απευθύνονται στο ευρύ κοινό χρησιμοποιούν λόγο, επιχειρήματα, προσωπικότητες και τόνο της φωνής, όλα ιδιαίτερα παιδικά, πολλές φορές στα όρια της αδυναμίας, σαν ο θεατής να ήταν μικρό παιδάκι ή διανοητικά υστερημένος.Όσο περισσότερο θέλουν να εξαπατήσουν το θεατή τόσο πιο πολύ υιοθετούν έναν παιδικό τόνο. Γιατί; «Αν κάποιος απευθύνεται σε ένα άτομο σαν αυτό να ήταν 12 χρονών ή και μικρότερο, αυτό λόγω της υποβολής είναι πολύ πιθανό να τείνει σε μια απάντηση ή αντίδραση απογυμνωμένη από κάθε κριτική σκέψη, όπως αυτή ενός μικρού παιδιού» (βλ. Αθόρυβα όπλα για ήρεμους πολέμους).
6. ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ ΧΡΗΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΟΣ ΠΑΡΑ ΤΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ
Η χρήση του συναισθήματος είναι μια κλασική τεχνική προκειμένου να επιτευχθεί βραχυκύκλωμα στη λογική ανάλυση και στην κριτική σκέψη των ατόμων. Από την άλλη, η χρήση των συναισθημάτων ανοίγει την πόρτα για την πρόσβαση στο ασυνείδητο και την εμφύτευση ιδεών, επιθυμιών, φόβων, καταναγκασμών ή την προτροπή για ορισμένες συμπεριφορές.
7. Η ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΥ ΣΤΗΝ ΑΓΝΟΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗ ΜΕΤΡΙΟΤΗΤΑ
Κάντε το κοινό να είναι ανήμπορο να κατανοήσει τις μεθόδους και τις τεχνολογίες που χρησιμοποιούνται για τον έλεγχο και τη σκλαβιά του… «Η ποιότητα της εκπαίδευσης που δίνεται στις κατώτερες κοινωνικές τάξεις πρέπει να είναι η φτωχότερη και μετριότερη δυνατή, έτσι ώστε το χάσμα της άγνοιας μεταξύ των κατώτερων και των ανώτερων κοινωνικών τάξεων να είναι και να παραμένει αδύνατον να γεφυρωθεί» (βλ. Αθόρυβα όπλα για ήρεμους πολέμους).
8. ΕΝΘΑΡΡΥΝΣΗ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΥ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΜΕΝΟ ΜΕ ΤΗ ΜΕΤΡΙΟΤΗΤΑ
Προωθήστε στο κοινό την ιδέα ότι είναι της μόδας να είσαι ηλίθιος, χυδαίος και αμόρφωτος…
9. ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΗΣ ΑΥΤΟΕΝΟΧΗΣ
Κάντε τα άτομα να πιστέψουν ότι αυτά και μόνον αυτά είναι ένοχα για την κακοτυχία τους, εξαιτίας της ανεπάρκειας της νοημοσύνης τους, των ικανοτήτων ή των προσπαθειών τους.Έτσι, τα άτομα αντί να εξεγείρονται ενάντια στο οικονομικό σύστημα, υποτιμούν τους εαυτούς τους και νιώθουν ενοχές, κάτι που δημιουργεί μια γενικευμένη κατάσταση κατάθλιψης, της οποίας απόρροια είναι η αναστολή της δράσης… Και χωρίς δράση, δεν υπάρχει επανάσταση.
10. ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΤΑ ΑΤΟΜΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΑΠ’ Ο,ΤΙ ΑΥΤΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΤΟΥΣ ΕΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ
Κατά τα τελευταία 50 χρόνια, η ταχεία πρόοδος της επιστήμης έχει δημιουργήσει ένα αυξανόμενο κενό μεταξύ των γνώσεων του κοινού και εκείνων που κατέχουν και χρησιμοποιούν οι κυρίαρχες ελίτ. Χάρη στη βιολογία, στη νευροβιολογία και στην εφαρμοσμένη ψυχολογία, το σύστημα έχει επιτύχει μια εξελιγμένη κατανόηση των ανθρώπων, τόσο σωματικά όσο και ψυχολογικά. Το σύστημα έχει καταφέρει να γνωρίζει καλύτερα τον «μέσο άνθρωπο» απ’ ό,τι αυτός γνωρίζει τον εαυτό του. Αυτό σημαίνει ότι στις περισσότερες περιπτώσεις το σύστημα ασκεί μεγαλύτερο έλεγχο και μεγάλη εξουσία πάνω στα άτομα, μεγαλύτερη από αυτήν που τα ίδια ασκούν στους εαυτούς τους.

ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΗΣ. ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΘΑ ΑΝΑΔΕΙΞΕΙ ΤΟ ΝΕΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟ

ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΗΣ. ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΘΑ ΑΝΑΔΕΙΞΕΙ ΤΟ ΝΕΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟ

Ήρθε η ώρα για την αποστολή του. Δεν θα βρεθεί κανείς να τον εμποδίσει. Ο εκ πενιας βασιλέας! Το όνομα αυτού…
“Ο εκ πενίας Βασιλέας”. Το όνομα αυτού… “Ιωάννης”, πράος, φιλάνθρωπος και η λαλιά αυτού “ηδεία”, μεγαλόψυχος, γενναίος, ήπιος και αγαθός, “Άγιος τω Κυριω”, “αφομοιωμένος τω Θεώ τω υψίστω”, προορατικός φυλάττων πάσα θεοσεβείαν και προφητείαν, τροπαιούχος, άριστος!
Περί της έλευσής του προφητευομένου Βασιλέα Ιωάννη ή εκείνου που ο Χριστός έχει επιλέξει να σηκώσει το βάρος της διάδοσης της Ορθοδοξίας , αλλά και της Ανάστασης του ανθρώπου στις πλάτες του, αναφέρονται οι περισσότεροι των Αγίων Πατέρων και των Προφητών.
ΜΑΖΙ ΤΟΥ, ΠΡΟΕΙΠΕ Ο ΙΩΣΗΦ Ο ΒΑΤΟΠΕΔΙΝΟΣ, ΘΑ ΑΝΑΣΤΗΣΕΙ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΤΟΥΣ ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΥΣ ΚΑΙ ΘΑ ΤΟΥΣ ΑΝΑΘΕΣΕΙ ΝΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΟΥΝ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ …
Δεν έδωσε το στίγμα του προφητευομένου, όπως έκαναν άλλοι προφήτες, οι οποίοι μάλιστα σκιαγράφησαν το προφίλ του.
Απλά αναφέρθηκε στο έργο του δίνοντας προτεραιότητα στην αναλαμπή της ορθοδοξίας την οποία εκείνος θα επιφέρει και όχι στην έλευση του αντίχριστου που ισχυρίστηκε ότι ακολουθεί μετά από την Βασιλεία του Προφητευομένου.
Ο Λέων ο Σοφός διείσδυσε περισσότερο στα άδυτα του μυστηρίου που ακολουθεί τον “Βασιλέα του Θεού” και τον προσδιόρισε ως έναν απλό θεοσεβούμενο πολίτη, πολύ πιστό και πρόθυμο να σηκώσει στις πλάτες του την ευθύνη της πραγμάτωσης του Θεικού Σχεδίου.
Προόρισε ότι θα ζήσει στην Ελλάδα εν τη άκρα της Βυζαντίδος = (Το πρώτο άκρο του Βυζαντίου είναι η περιοχή Επτάλοφος που σήμερα ονομάζεται Κουβαράς Μεσογείων Αττικής) και ότι θα είναι ένας φτωχός και γνωστός-άγνωστος με σωματικό χαρακτηριστικό ένα τήλωμα= (Ορθογώνιο λευκό σημάδι) του μεγάλου δακτύλου του δεξιού ποδιού…
ΘΑ ΕΧΕΙ ΕΝΑ ΑΥΣΤΗΡΟ ΑΛΛΑ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΓΛΥΚΟ ΥΦΟΣ, ΟΠΩΣ ΕΚΕΙΝΟ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ.
Ο ΑΓΙΟΣ ΜΕΘΟΔΙΟΣ ΠΑΤΑΡΩΝ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΕΙ ΤΗΝ ΑΚΡΙΒΗ ΤΟΠΟΘΕΣΙΑ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ Ο ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΕΠΙ ΤΑ ΔΕΞΙΑ ΤΑ ΜΕΡΗ ΤΗΣ ΕΠΤΑΛΟΦΟΥ.
Προείπε ότι θα αναδειχθεί στον Ναό της Αγίας Σοφίας (εντός ημών) από Άγγελο του Θεού όταν ο ΓΠΠ θα βρίσκεται σε εξέλιξη, την τρίτη ημέρα της σύγκρουσης των δύο “Ορπηκων” (Αγγλοαμερικανών) με τη Ρωσία, στην Πόλη.
Τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος θα του δώσουν τη δυνατότητα επικαλούμενος την Αγία Τριάδα να κάνει θαύματα και να ανακουφίσει υλικά και πνευματικά τους ανθρώπους.
“Καμνον τους καρπούς αυτής…”, αναφέρει ο Χριστός, εννοώντας τους καρπούς της Βασιλείας του, αυτό που ο ΠΑΤΡΟΚΟΣΜΑΣ περιέγραψε τόσο παραστατικά και αισιόδοξα:
«ΟΙ ΦΤΩΧΟΙ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΠΛΟΥΣΙΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΠΛΟΥΣΙΟΙ ΑΡΧΟΝΤΕΣ» ,
«ΘΑ «ΖΗΣΕΙ Ο ΛΥΚΟΣ ΜΕ ΤΟ ΑΡΝΙ»,
«ΘΑ ΤΡΩΝΕ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΜΕ ΧΡΥΣΑ ΚΟΥΤΑΛΙΑ», ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΝΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΛΕΟΝΤΑ ΤΟΝ ΣΟΦΟ ΠΟΥ ΠΡΟΟΡΙΣΕ ΟΤΙ ΟΛΟΣ Ο ΠΛΟΥΤΟΣ ΤΗΣ ΓΗΣ ΘΑ ΕΡΘΕΙ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΦΗΤΕΥΟΜΕΝΟΥ ΒΑΣΙΛΕΑ…
Η ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΟΥ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΔΙΚΑΙΑ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΘΑ ΓΕΥΤΟΥΝ ΤΟΥΣ ΚΑΡΠΟΥΣ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΕΥΛΟΓΙΑΣ ΤΟΥ.
Αναφορά στην ύπαρξη και δράση του Προφητευομένου Βασιλέα παρατηρούμε και στην Αποκάλυψη:
«ΕΝ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΚΡΙΝΕΙ ΚΑΙ ΠΟΛΕΜΕΙ» … «ΚΑΙ ΠΑΤΑΣΣΕΙ ΤΑ ΕΘΝΗ ΚΑΙ» … «ΠΟΙΜΑΝΕΙ ΑΥΤΟΥΣ ΕΝ ΡΑΒΔΩ ΣΙΔΗΡΑ»
(ΑΠΟΚ.ΙΘ, 11-15)
Θα βγει, λέει ο Ιωάννης, δίστομος ρομφαία από το στόμα του και θα κατακάψει τα στρατεύματα των ασεβών…
Σε αυτή τη σκηνή της αποκάλυψης περιγράφεται η δράση του προφητευμένου στρατιώτη του χριστού ο οποίος θα ενεργήσει για τη δόξα του θεού, επικαλούμενος το όνομα της αγίας τριάδας.
Η επίκληση και η προσευχή προς τον θεό που θα εξέλθει από το στόμα του παρουσιάζεται με κοφτερή και δίστομη ρομφαια η οποία θα κατακάψει εν ριπή οφθαλμού τους ασεβείς.
Όλα αυτά ο άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός προόρισε ότι θα γίνουν στον μεσασμό του 8ου αιώνα τον οποίο ήδη προσπεράσαμε κατά 21 χρόνια αφού κάθε προφητικός αιώνας αντιστοιχεί σε χίλια χρόνια και ο όγδοος περιλαμβάνει την περίοδο από το 1492 μ.χ μέχρι το 2492 μ.χ !!!
Και κηρυχθήσεται τούτο το ευαγγέλιο της βασιλείας εν όλη τη οικουμένη εις μαρτύριο πασι τοις εθνεσι και τότε ηξει το τέλος»(ματθ.κδ 14).
Θα κηρυχθεί το ευαγγέλιο της βασιλείας του θεού σε όλη την οικουμένη, αυτό είναι το έργο που θα αναλάβει ο προφητευομένος βασιλέας, για να υπάρχει μαρτυρία πίστης στον τριαδικό θεό από ανθρώπους όλων των εθνών και μετά ακολουθούν αντίχριστος και η β’ παρουσία σύμφωνα με τον βατοπεδινό, τον άγιο Γεώργιο τον χοζεβίτη και πολλούς άλλους προφήτες!!!

Η δράση του προφητευμένου βασιλέα δεν θα περιοριστεί εντός συγκεκριμένων ορίων, ούτε θα ανακοπεί περνώντας τα υφιστάμενα σύνορα.
Δεν θα βρεθεί κανείς να τον εμποδίσει αφού η ανθρωπότητα θα μετράει τις πληγές της μη μπορώντας να προβάλει αντιδράσεις.
Το δύσκολο μεσοδιάστημα του πολέμου θα παρέλθει και οι εναπομείναντες θα έχουν υποστεί όλες τις ελλείψεις και κακουχίες που το κακό θα επιφέρει σε όλα τα μήκη και πλάτη του κόσμου.
Κανένα κράτος, καμία πατρίδα, δεν θα έχει να καυχηθεί ότι δεν έπεσε θύμα του «γενικού πολέμου» που θα ακολουθήσει τον πρώιμο οικονομικό, μετά τον οποίο οι συναλλαγές θα παύσουν να λειτουργούν με τη σημερινή μορφή.
Περισσότερο ανταλλαγές θα λέγονται αφού οι τράπεζες θα πτωχεύσουν απελευθερώνοντας τους δέσμιους δανειολήπτες.
Οι χώρες θα διαλυθούν, ενώ τα ανθρώπινα κεκτημένα θα πάψουν.
θα σταματήσει η λειτουργία των «κρατών αδίκου» και οι πολίτες θα ελευθερωθούν απο τις δεσμεύσεις και τους φόρους.
Κάθε αποτέλεσμα βίας, απάτης, δόλου, προδοσίας, θα παύσει , ενώ οι πρωταίτιοι θα υποστούν την ανάλογη τιμωρία που από θείο θέλημα θα είναι πολύ αυστηρή.
Ο χρυσός και όλες οι υπόλοιπες κοσμικές αξίες θα δώσουν τη θέση τους σε άλλες ανεκτίμητες, διαχρονικές, όπως αυτές προσφέρονται δωρεάν και απλόχερα από τον Ιησού Χριστό.
Το πνεύμα και η ψυχή θα απογειώνουν τις καρδιακές προτιμήσεις και θα γαληνεύουν το νου …
Το αίσθημα της ελευθερίας που θα είναι το πρώτο σημαντικό.
Δώρο – απόρροια του πολέμου, θα έχει τόση μεγάλη σημασία ώστε οι υλικές ανάγκες να βρεθούν σε δεύτερη μοίρα.
«έλλειψε η λευτεριά, έλλειψε η ανθρωπιά, πολύ καιρό στους ανθρώπους και ο χριστός δεν άντεξε …», είναι τα λόγια γέροντα ασκητή που η διορατικότητα του ξεδίπλωσε σε μια αόρατη οθόνη το πέρασμα από την σκλαβιά στην ελευθέρια, από την απότομη προσγείωση του κοσμικού ρόλου των υικών κατακτήσεων, στην απογείωση της ψυχής και της πίστης στον χριστό.
Όλα θα τον θυμίζουν, όλα θα τον παραστούν,
Όλα θα τον εξυμνούν…
το κρίσιμο όμως μεσοδιάστημα του πολέμου είναι το μάθημα που σαν μετεξεταστέοι θα κληθούμε να δώσουμε, από το αποτέλεσμα του οποίου θα κριθεί η είσοδος μας στην «εν χριστω» κοινότητα.
Μετά την πρώτη βόμβα που θα πέσει στο Ιράν και η οποία θα σηματοδοτήσει την έναρξη του Γππ, όλα θα τρέχουν με ανεξέλεγκτους ρυθμούς.
Οι γνώριμες μορφές κοινωνιών θα υπολειτουργούν η θα πάψουν οριστικά, ενώ η αναρχία και το χάος θα κυριαρχήσουν σε όλο τον πλανήτη.
Οι οικονομίες θα διαλυθούν και η ανεργία θα κυριαρχήσει…
Οι σύγχρονοι τρόποι επικοινωνίας θα πάψουν και η απομόνωση θα κυριαρχήσει: «θα έρθει στιγμή που δεν θα μαθαίνετε τίποτα», προόρισε ο πατροκοσμάς.
Το πετρέλαιο θα δεσμευτεί από το κράτος και οι μετακινήσεις θα περιοριστούν μέχρι που κάποια στιγμή θα δικαιωθεί η άγια Ματρώνα, η Ρωσίδα αγία που προόρισε ότι:
«θα ξυπνήσετε ένα πρωί και θα οργώνετε το χωράφι με τον τρόπο που το όργωναν οι παππούδες σας»…
Οι συγκρούσεις των κρατών θα διαδοθούν περαιτέρω και εκείνα που δεν θα μετέχουν δεν θα προσεύχονται να σταματήσει ο πόλεμος και να κολοβωθούν οι ημέρες των δεινών, αλλά θα επιζητούν εκδίκηση και αποκατάσταση της πάλαι πότε κοσμικής ζωής των ανέσεων, των παθών και των υλικών απολαύσεων.
Τότε που οι συγκρούσεις θα εξαπλώνονται και η συμμετοχή των χωρών στο πόλεμο θα αυξάνεται, θα έρθει εκείνος που ο Ιησούς θα του εμπιστευθεί το μέλλον της ανθρωπότητας, την αποκατάσταση και διάδοση της ορθοδοξίας, μεσω της οποίας θα αναπτερωθούν οι ελπίδες για να ζήσει ο άνθρωπος με αγάπη, ελπίδα και πίστη!
Το έργο του προφητευομένου βασιλέα είναι τριπλό…
Επιγραμματικά θα αναλάβει σαν άξιος στρατιώτης και επιτετραμμένος του χριστού: πρώτον την επιβολή δίκαιης κρίσης, δεύτερον ανοικοδόμηση και τρίτον την κήρυξη του ευαγγελίου σε όλη τη γη.
Ο πιστός βασιλέας παραβάλλεται προς τον μ. Κωνσταντίνο (Μακρυγιάννη ενθ’ ανωτ. σελ.207) και το θεάρεστο έργο του προς το ευσεβές εκείνου το οποίον και υπερβάλλει (λέοντος σοφού, σελ.107, 1149).
ο μ. Κωνσταντίνος βασίλευσε στην τότε οικουμένη μετά τους διωγμούς της νέας Βαβυλώνας Ρώμης κατά της εκκλησίας.
ο Ιωάννης θα βασιλεύσει σε όλη την οικουμένη μετά την καταστροφή της Βαβυλώνας της μεγάλης.
Ο αυτοκράτορας Κωνσταντίνος ειρήνευσε τους τότε λαούς, ο Ιωάννης θα ειρηνεύσει όλους τους λαούς της γης.
Ο Κωνσταντίνος έκτισε την Κωνσταντινούπολη, ο Ιωάννης θα την ανακαινίσει.
Ο μ. Κωνσταντίνος συγκάλεσε την α’ οικουμενική σύνοδο, ο Ιωάννης θα συγκροτήσει την τελευταία, δηλαδή την η’ οικουμενική.
Ο Κωνσταντίνος ανακήρυξε την ορθόδοξη εκκλησία ελεύθερη επίσημη θρησκεία, ο Ιωάννης θα επιβάλλει δικαίως την ορθοδοξία και θα την διαδώσει ιεραποστολικά σε όλα τα έθνη.
θα τιμωρήσει την ασέβεια και θα εγκαθιδρύσει επίγεια βασιλεία θεάρεστη, σε τύπο της προσεχούς γενικής κρίσης και της αιώνιας βασιλείας των ουρανών, της δευτέρας παρουσίας του κυρίου ημών Ιησού χριστού.
Ο βασιλέας αυτός θα λάμψει «ως Ήλιος» (αποκ.ι’1), θα ευαγγελιστεί σε «παν έθνος και φυλην και γλώσσαν και λαον το αιώνιόν ευαγγελίΟν του χριστού και ούτω θα φωτιστεί η γη εκ της δόξης αυτού»
(αποκ.ιη’1)

Τετάρτη 30 Σεπτεμβρίου 2015

Η Ρωσία βάζει τέλος στο προσφυγικό πρόβλημα της Ευρώπης. Ξεκίνησε επίσημα ο πόλεμος κατά των τζιχαντιστών.

Posted: 30 Sep 2015 07:59 AM PDT
Σας παραθέτω κατά σειράν τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν σήμερα και αφορούν στην επίσημη εμπλοκή της Ρωσίας στον πόλεμο κατά των τζιχαντιστών.

Τις πρωινές ώρες μεταδόθηκε η παρακάτω είδηση:  

Η βουλή έδωσε άδεια στον Β.Πούτιν να κάνει χρήση των ρωσικών ΕΔ στην Συρία

Του Θεόφραστου Ανδρεόπουλου 

Ο κύβος ερρίφθη καθώς την έγκριση του ρωσικού κοινοβουλίου να στείλει στρατό στη Συρία ζήτησε και έλαβε ο πρόεδρος της χώρας, Βλαντιμίρ Πούτιν. 

Ο επικεφαλής της Προεδρικής Διοίκησης της Ρωσίας, Σεργκέι Ιβάνοφ, δήλωσε ότι το σώμα "άναψε" το «πράσινο φως» στον Βλαντιμίρ Πούτιν να στείλει στρατό προς ενίσχυση του Σύρου προέδρου Μπασάρ Αλ Άσαντ, κατόπιν σχετικού αιτήματος του ίδιου. 

Σύμφωνα με τον προσωπάρχη του Κρεμλίνου "η απόφαση ήταν ομόφωνη με 162 ψήφους υπέρ. Θα χρησιμοποιηθεί μόνο η ρωσική Αεροπορία εναντίον του ISIL κατόπιν αιτήματος του προέδρου Μ. Άσαντ. 

"Στόχος της επιχείρησης είναι η στήριξη του Σύρου προέδρου Μ.Άσαντ στον αγώνα του εναντίον των ισλαμιστών. Η επιχείρηση θα είναι περιορισμένης διάρκειας και δεν θα αναφερθούν τα όπλα που θα χρησιμοποιηθούν. Θα ενημερώσουμε όλους τους εταίρους εντός της ημέρας". 

Είναι η πρώτη επίσημη πλέον επέμβαση της Ρωσίας μακριά από τα σύνορα της χώρας από το 1989 όταν η πρόγονη μορφή του σημερινού ρωσικού κράτους, η Σοβιετική Ένωση αποχωρούσε οριστικά από το Αφγανιστάν. 

Τμήμα ειδήσεων pronews.gr

Τις μεσημβρινές ώρες μεταδόθηκε ως έκτακτη είδηση η παρακάτω: 

ΕΚΤΑΚΤΟ: Ξεκίνησαν οι ρωσικοί βομβαρδισμοί (επίσημα) στη Συρία (Vid) - Μόσχα προς ΗΠΑ: "Αποσύρετε τα αεροπλάνα σας από την περιοχή" 

Του Θεόφραστου Ανδρεόπουλου 

Η Μόσχα ζήτησε πριν από λίγο από τις ΗΠΑ να διατάξει την άμεση αποχώρηση των μαχητικών αεροσκαφών της που πετούν στον εναέριο χώρο της Συρίας καθώς ρωσικά Su-25 ξεκίνησαν τον βομβαρδισμό των ισλαμικών θέσεων (επίσημα πλέον) στην πόλη Χομς όπου ήδη εξολόθρευσαν 50 τζιχαντιστές, λίγη ώρα αφ'ότου ο πρόεδρος Β.Πούτιν πήρε το "πράσινο" φως από την άνω Δούμα για την αποστολή ρωσικών στρατιωτικών δυνάμεων. 

Το αίτημα ήταν επίσημο και απορρίφθηκε από τις ΗΠΑ που κινδυνεύουν με μεγάλο φιάσκο καθώς οι επί ένα έτος βομβαρδισμοί ήταν εντελώς "τζούφιοι" έιτε από υστεροβουλία (πάρα πολλοί αναλυτές πιστεύουν ότι το ISIL δημιουργήθηκε από τις ΗΠΑ) είτε από ανικανότητα. Και τα δυο αποτελούν μύδρο για τις ΗΠΑ, και τώρα αυτό το ρωσικό αίτημα είχε ως στόχο να τις φέρει σε δύσκολη ψυχολογική θέση αλλά και να καταδέιξει στον κοσμο ότι η ρωσική ηγεσία έχει πλέον τις πρωτοβουλίες στην παγκόσμια γεωπολιτική. 

Ήδη το πρώτο βίντεο με τα Su-25 εν δράσει έιδε το φως της δημοσιότητας. ΕΔΩ

Λίγο νωρίτερα, την Τετάρτη, η Άνω Βουλή ενέκρινε ομοφώνως εξουσιοδότηση προς τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντίμιρ Πούτιν να προχωρήσει στην ανάπτυξη ρωσικών στρατιωτικών δυνάμεων στη Συρία, σύμφωνα με ανακοίνωση του προσωπάρχη του Κρεμλίνου Σεργκέι Ιβανόφ. Ο ίδιος είπε πως είχε προηγηθεί αίτημα του Σύρου προέδρου Μπασάρ Αλ Ασάντ. 

Μόνο ένα τρόπο έχει πλέον η αμερικανική ηγεσία για να αποφύγει το φιάσκο με το συριακό ζήτημα. Να συμμετάσχει από κοινού με την Ρωσία στην εξολόθρευση του ISIL, και να ελπίζει στην μεταπολεμική εποχή ότι θα μπορέσει να κερδίσει κάτι στην στρατηγική αυτή περιοχή. Ο πρόεδρος Β.Πούτιν αποδείχθηκε μεγάλος γεωστρατηγιστής. 

Δήλωση αποστολής Τσετσένων στρατιωτών κατά των ισλαμιστών μόλις ξεκινήσουν οι χερσαίες επιχειρήσεις έκανε πριν από λίγο και ο Τσετσένος πρόεδρος Ρ.Καντίροφ. 

Ο Ρώσος πρόεδρος Β.Πούτιν δήλωσε πριν από λίγο πως η Ρωσίαπ προχώρσε σε προληπτικές επιθέσεις κατά των τρομοκρατών.

"Η οργάνωση φέρει το όνομα Ισλαμικό Κράτος αλλά δεν έχει να κάνει με την θρησκεία του Ισλάμ".
"Υπάρχουν Ρώσοι που εγκατέλειψαν την χώρα για να γίνουν τζιχαντιστές, όπως και Σκληροπυρηνικοί από πολλές άλλες χώρες του κόσμου, έχουν ταξιδέψει στο Ιράκ και τη Συρία για να ενταχθούν στην τρομοκρατική οργάνωση. Πρέπει να ηττηθούν εκεί και να μην τους επιτραπεί η επιστροφή στην πατρίδα τους, καθώς θα έχουν αναπτύξει εμπειρία και ιδεολογία από το πεδίο μαχών".

Επιπλέον, ζήτησε και άλλες χώρες να ενταχθούν στην προσπάθεια αυτή, καλώντας να επικοινωνήσουν με το κέντρο πληροφοριών στην Βαγδάτη που έχει συστήσει η Ρωσία σε συνεργασία με τη Συρία, το Ιράκ και το Ιράν. Είναι σαφές ότι ο Ρώσος πρόεδρος έχει κερδίσει τις εντυπώσεις στην δυτική κοινή Γνώμη με την λυτρωτική ειδικά για την Ευρώπη, εκστρατεία κατά της τρομερής αυτής οργάνωσης.

"Η Ρωσία δρα σύμφωνα με όσα ορίζει το διεθνές δίκαιο, αφού έλαβε αίτημα βοήθειας από τη Δαμασκό".

"Ειναι ο μοναδικός κατάλληλο τρόπο για να καταπολεμηθεί η τρομοκρατία, η συνεργασία της Ρωσίας με τη Συρία". Η "μπηχτή" απευθύνονταν στις ΗΠΑ οι οποίες έχουν δημιουργήσει πολύ κακή εικόνα με την εμμονή τους για την ανατροπή του Μ.Άσαντ και την αναποτελεσματικότητα των βομβαρδισμών τους κατά του ISIL επί ένα έτος. 

«Οι συγκρούσεις στη Συρία είναι πολύπλοκο ζήτημα με εσωτερικά προβλήματα, αλλά έχουν επιδεινωθεί σημαντικά έπειτα από την παρέμβαση των ξένων παραγόντων», και εδώ ο Ρώσος πρόεδρος εννούσε τις ΗΠΑ και τους συμμάχους της. 

"Η Μόσχα αναμένει από τον Μ.Άσαντ να είναι ευέλικτο» όταν η τρομοκρατική απειλή έχει εξουδετερωθεί και η πολιτική μετάβαση θα είναι απαραίτητη για τη χώρα" προφανώς υπάρχει κάποια είδους συμφωνία για άμεση εκλογική διαδικασία αμέσως μετά το τέλος της "σφαγής" που κρατάει τέσσερα χρόνια τωρα.

Ο εκπρόσωπος του υπουργείου Αμύνης της Ρωσίας, Ιγκορ Κονασένκοφ, δήλωσε πως "τα ρωσικά αεροσκάφη έπληξαν θέσεις, οχήματα, και αποθήκες που η Ρωσία εκτιμά ότι ανήκουν σε μαχητές του Ισλαμικού Κράτους". 

Τμήμα ειδήσεων pronews.gr

Στην φυλακή Γαλλίδα δήμαρχος γιατί αρνήθηκε γάμο σε λεσβίες. Ολο και πιο κοντά οι έσχατοι καιροί. Οποιος δεν συμμορφώνεται με την Νέα Τάξη θα διώκεται...

Posted: 30 Sep 2015 06:30 AM PDT
Σε φυλάκιση πέντε μηνών με αναστολή καταδίκασε την Τρίτη δικαστήριο της νότιας Γαλλίας μια δήμαρχο, εκλεγμένη με την Αριστερά στη Μασσαλία, επειδή αρνήθηκε να τελέσει τον γάμο δύο γυναικών, επικαλούμενη τις θρησκευτικές πεποιθήσεις της. 
 
Σύμφωνα με την εισαγγελία, είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο αφότου τέθηκε σε ισχύ, τον Μάιο του 2013, ο νόμος «γάμος για όλους», όπως αποκαλείται. Τα τελευταία δύο χρόνια, μάλιστα, έχουν γίνει 17.500 γάμοι μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου στη Γαλλία. 
 
Η Σαμπρίνα Ουτ, πρώην βοηθός της γερουσιάστριας του Σοσιαλιστικού Κόμματος Σαμιά Γκαλί και δήμαρχος σήμερα του 15ου και του 16ου διαμερίσματος της Μασσαλίας, κρίθηκε ένοχη για «διακρίσεις από πρόσωπο στο οποίο έχει ανατεθεί δημόσιο αξίωμα λόγω του σεξουαλικού προσανατολισμού των θυμάτων». 
 
Η υπόθεση ξεκίνησε στις 6 Αυγούστου 2014. Την ημέρα εκείνη η Σαμπρίνα Ουτ ανέθεσε σε έναν βοηθό της -που όμως δεν είχε τέτοιες αρμοδιότητες- να παντρέψει την Κλοντ Ζενάρ με την Ελέν Μπουρουκοά, δυο γυναίκες που συζούσαν εδώ και 12 χρόνια. Λίγους μήνες αργότερα ο γάμος ακυρώθηκε και οι δύο γυναίκες τον τέλεσαν εκ νέου στις 14 Φεβρουαρίου 2015. Τη δεύτερη φορά η Ουτ τις πάντρεψε κανονικά. 
 
Το δικαστήριο επέβαλε στη δήμαρχο πιο αυστηρή ποινή απ' όσο ζητούσε η εισαγγελία, με αφορμή τις δηλώσεις που φέρεται να έκανε την εποχή εκείνη, όπως κατέθεσαν οι μάρτυρες. Όλοι τους είπαν ότι η Σαμπρίνα Ουτ «δεν ήθελε να τελέσει τον γάμο γιατί αντέβαινε στις θρησκευτικές πεποιθήσεις της και έλεγε ότι θα πάει στην κόλαση». Ένας εργαζόμενος στον δήμο είπε μάλιστα ότι η Ουτ ήταν «πολύ εκνευρισμένη και χτυπούσε τα πόδια της»! 
 
Αξίζει να σημειωθεί, πάντως, ότι την ημέρα που η δήμαρχος αρνήθηκε να παντρέψει τις δύο γυναίκες, είχε τελέσει άλλους τέσσερις γάμους, μεταξύ ετεροφυλόφιλων ζευγαριών. 
 
 
ΣΧΟΛΙΟ
Σαν αντιρρησίας συνείδησης μπορείς να έχεις την κάλυψη του νόμου αρκεί η αντίρρησή σου να είναι κατά των χριστιανικών ηθών και υπέρ της διαστροφής....
Αν είσαι αντιρρησίας συνείδησης κατά της Νέας Τάξης και των εντολών της τότε θα διώκεσαι....
Ας προετοιμαζόμαστε φίλοι μου όσοι είμαστε αποφασισμένοι να αντισταθούμε....
Οι υπόλοιποι προοδετικο-κουλτουριάρηδες ραγιάδες της Νέας Τάξης μπορούν να θριαμβολογούν μέχρι να έρθει η ώρα τους...

Η αθεΐα: Το «καύχημα» της εποχής μας - Φωτίου Κόντογλου.

Posted: 30 Sep 2015 04:30 AM PDT
Επιμέλεια Σοφία Ντρέκου 
 
«Ω, άπιστοι, δεν είσθε δύσπιστοι. Είσθε οι πλέον εύπιστοι! 
Δέχεσθε τα πιο απίθανα, τα πιο παράλογα, τα πιο αντιφατικά, 
για να αρνηθήτε το θαύμα, την Αλήθεια». 
 
«Νυξ αφεγγής τοις απίστοις, Χριστέ, τοις δε πιστοίς φωτισμός.» 
 
Αθεΐα! Τίτλος μεγάλος και καύχημα για τον σημερινόν άνθρωπο. Όποιος τον αποχτήσει (και για να τον αποχτήσει, φτάνει να χειροτονηθεί μοναχός του άπιστος), γίνεται παρευθύς στα μάτια των άλλων σοφός, κι ας είναι αμόρφωτος, σοβαρός, κι ας είναι γελοίος, επίσημος κι ας είναι αλογάριαστος, υπεράξιος κι ας είναι ανάξιος, επιστήμονας κι ας είναι κουφιοκέφαλος.
 
Δεν μιλώ για τον άνθρωπο που έχει πόθο να πιστέψει, μα δεν μπορεί, με όλο που κατά βάθος πάντα η αιτία της απιστίας είναι η περηφάνεια, αυτή η οχιά, που κρύβεται τόσο επιτήδεια μέσα στον άνθρωπο, που δεν μπορεί να την καταλάβει.
 
Όπως και νάναι, οι άνθρωποι που αγωνίζουνται και πολεμάνε με τον άπιστο εαυτό τους, έχουνε όλη τη συμπόνεσή μας. Γι' αυτούς παρακαλούμε, όσοι πιστεύουμε, να τους βοηθήσει ο Θεός να πιστέψουνε, όπως έκανε σε κείνον τον πατέρα που είχε άρρωστο το παιδί του, και παρεκάλεσε τον Χριστό να το γιατρέψει. Και Κείνος του είπε: «Αν μπορείς να πιστέψεις, όλα είναι δυνατά σε κείνον που πιστεύει». Και τότε ο πατέρας του παιδιού έκραξε με δάκρυα: «Πιστεύω, Κύριε. Βοήθει μου τη απιστία», δηλαδή «έχω πόθο να πιστέψω, κι εσύ, Κύριε, δυνάμωσέ τον». 
 
Οι άπιστοι, για τους οποίους μιλούμε, δεν είναι τέτοιοι. Όχι μονάχα δεν κλάψανε ποτέ, για να ανοίξουνε με τον πόνο και με τη συντριβή την κλεισμένη πόρτα, την πόρτα της μετανοίας, όπως έκανε εκείνος ο δυστυχισμένος πατέρας που γράφει το Ευαγγέλιο, αλλά μήτε συγκινηθήκανε ποτέ τους, μήτε αισθανθήκανε καμμιά πίκρα για την απιστία τους, μήτε νοιώσανε πως έχουνε γι' αυτό καμμιά ευθύνη, κανένα φταίξιμο. Όλο το φταίξιμο είναι του Θεού, που δεν φανερώνεται μπροστά τους να τους πει: «Ελάτε, ψηλαφήσετέ με, πιάστε με, μιλείστε μαζί μου όπως μιλάτε μεταξύ σας, αναλύσετέ με μέ τη χημεία σας, κομματιάστε με μέ το μαχαίρι της ανατομίας σας, ζυγίστε με, μετρείστε με, ικανοποιήσετε τις άπιστες αισθήσεις σας, χορτάσετε τ' αχόρταγο λογικό σας!».
 
Αυτοί οι αυτοτιτλοφορούμενοι άπιστοι, σε καιρό που επιδείχνουνε την εξυπνάδα τους, φουσκωμένοι από τον κούφιον αγέρα της περηφάνειας κι' από την πονηρή ευστροφία του μυαλού τους, δεν είναι σε θέση οι δύστυχοι, να νοιώσουνε πόσο ανόητοι και στενόψυχοι φαίνουνται σε κείνους που πιστεύουνε. Γιατί, για να πιστέψουνε, ζητάνε κάποιες αποδείξεις που κάνουνε τον πιστό να τους ελεεινολογεί για την περιορισμένη αντίληψη που έχουνε για το πνεύμα και για τα πνευματικά ζητήματα. 
 
Ο πιστός ξέρει πολύ καλά ως που μπορούνε να φτάξουνε οι διαλογισμοί του άπιστου, γιατί, κι” αυτός, σαν άνθρωπος, τους έχει εκείνους τους λογισμούς, τους λογισμούς της σάρκας, τους λογισμούς τούτου του κόσμου.
 
Ενώ ο άπιστος είναι ανύποπτος για όσα έχει μέσα του ο πιστός, και για ό,τι βρίσκεται παραπέρα από την πρακτική γνώση του, δηλαδή για τα μυστήρια που είναι κρυμμένα από τα μάτια του, και που γι' αυτό θαρρεί πως δεν υπάρχουνε. Κι από την ανοησία του κορδώνεται, και μιλά με καταφρόνεση για κείνους που είναι σε θέση να νοιώσουνε τη βαθύτερη σύσταση του κόσμου, ενώ αυτός ο δυστυχής είναι τυφλός και κουφός, και θαρρεί πως τ' ακούει όλα και πως τα βλέπει όλα.
 
Ο πιστός έχει πνευματικά μάτια και πνευματικά αυτιά, καθώς και κάποια «υπέρ αίσθησιν».
 
Ο άπιστος πώς να πάρει είδηση από 'κείνον τον μυστικόν κόσμο μόνο με τα χονδροειδή μέσα που έχει, δηλαδή με τις σωματικές αισθήσεις; Πώς να πιάσει τα λεπτά κι' αλλόκοτα μηνύματα εκείνου του κόσμου, αφού ο δυστυχής δεν έχει τις κεραίες που χρειάζουνται για να τα πιάσει; 
 
Ο Απόστολος Παύλος γράφει στην Α' προς Κορινθίους επιστολή του, με τον τρόπο που γνωρίζει μονάχα αυτός, για το τι είναι σε θέση να νοιώσει ο πιστός, και τι μπορεί να νοιώσει ο άπιστος: Λαλούμε, λέγει, τη σοφία του Θεού που είναι μέσα σε μυστήριο, και που είναι κρυμμένη, τη σοφία που την προόρισε ο Θεός, πριν από τους αιώνες, για δόξα δική μας, και που δεν τη γνώρισε κανένας από τους άρχοντες τούτου του κόσμου (δηλ. τους σοφούς της κοσμικής σοφίας), και που ξεσκεπάζει αυτά που, κατά τη Γραφή, δεν τα είδε μάτι, και που δεν τ' άκουσε αυτί, και που δεν ανεβήκανε στην καρδιά κανενός ανθρώπου, εκείνα που ετοίμασε ο Θεός για κείνους που τον αγαπούνε. Αλλά σε μας τα φανέρωσε ο Θεός με το Πνεύμα του το άγιο. Επειδή, το άγιο Πνεύμα όλα τα ερευνά, και τα βάθη του Θεού.
 
Γιατί, ποιος άνθρωπος γνωρίζει το μέσα του ανθρώπου, παρά μονάχα το πνεύμα του ανθρώπου που είναι μέσα στον άνθρωπο; Έτσι και τα μυστήρια του Θεού δεν τα γνωρίζει κανένας παρά μονάχα το Πνεύμα του Θεού. Κι εμείς δεν επήραμε το πνεύμα του κόσμου (δηλ. τη φιλοσοφία και την κοσμική γνώση), αλλά το Πνεύμα του Θεού, για να γνωρίσουμε όσα χάρισε σε μας ο Θεός. Κι αυτά (τα χαρίσματα) δεν τα εκφράζουμε με τα λόγια που διδάσκεται η ανθρώπινη σοφία, αλλά με λόγια που διδάσκει το άγιο Πνεύμα, μιλώντας σε πνευματικούς ανθρώπους με πνευματικόν τρόπο. Πλην, ο άνθρωπος που έχει την σαρκική γνώση (τον ορθολογισμό), δεν παραδέχεται όσα διδάσκει το Πνεύμα του Θεού, γιατί τα νομίζει για ανοησίες, και δεν είναι σε θέση να καταλάβει πως ανακρίνεται πνευματικά. Ο πνευματικός όμως άνθρωπος, ανακρίνει κάθε άνθρωπο, ενώ αυτός από κανέναν δεν ανακρίνεται». 
 
Η απιστία υπήρχε πάντα. Μα σήμερα, με την αποτρόπαια ματαιοδοξία που μας τρώγει, την επιδείχνουμε σαν να μας δίνει τη μεγαλύτερη αξία. Όποιος έχει πίστη στον Θεό και στην αλήθεια που φανέρωσε, είναι καταφρονεμένος, σαν στενόμυαλος κι” ανόητος, και τραβά πάνω του όλα τα περιγελάσματα. Λογαριάζεται για «βλαμμένος» από τον πολύν κόσμο, μάλιστα από τον κόσμο που ξέρει να τα καταφέρνει στη ζωή, να «πετυχαίνει», να βγάζει λεφτά, να καλοπερνά, να μη δίνει πεντάρα για τίποτα, κατά το ρητό που λέγει: «Φάγωμεν και πίωμεν, αύριον γαρ αποθνήσκομεν». Για τούτο, χρειάζεται να έχει θάρρος και να περιφρονά την εκτίμηση του κόσμου και το υλικό συμφέρον του, όποιος λέγει πως έχει πίστη στον Θεό.
 
Ο Παντοκράτωρ έργο του Φώτη Κόντογλου
Ενώ εκείνον που καυχιέται πως δεν πιστεύει σε τίποτα,
α’) Τον έχει ο κόσμος σε μεγάλη υπόληψη και σεβασμό, μάλιστα όσο περισσότερο άπιστος λέγει πως είναι, τόσο περισσότερη είναι η εκτίμηση και ο σεβασμός που φανερώνει ο έξυπνος και σοβαρός κόσμος στο πρόσωπό του. Ο τέτοιος άνθρωπος είναι συνοφρυωμένος, με λίγα και βαρειά λόγια, αράθυμος κι απότομος, «θετικός άνθρωπος», «γερό μυαλό». 
 
β’) Όλα του έρχουνται βολικά, και δεν σκοτίζεται, δεν στενοχωριέται για τίποτα. Δεν έχει ευθύνες και ζαλούρες: Εδώ κάτω, λέγει, είναι η Κόλαση κι ο Παράδεισος. Η ζωή είναι για να την απολαβαίνουνε οι έξυπνοι. Οι κοιμισμένοι κι οι αφιονισμένοι ας πεθάνουνε».
 
Εξ άλλου, δεν υπάρχει πιο εύκολο πράγμα από το να κάνεις τον άπιστο! Πατάς ένα μονάχα κουμπί, κι” όλα σου έρχονται βολικά. Ο διάβολος είπε στον Χριστό: Πέσε, προσκύνησέ με, και θα γίνουνε οι πέτρες ψωμιά, «οι λίθοι άρτοι».
 
Λέγει λοιπόν ο έξυπνος: «Να κάθεσαι, άνθρωπος με τετρακόσα μυαλά, να χάνεις τον καιρό σου με χαζομάρες, σαν τις γρηές, με θεούς, με κόλαση και με παράδεισο, με καντήλια, με θυμιατά, με δισκοπότηρα, με παπάδες και με καλόγρηες! Και σε ποια εποχή; Στην εποχή μας, που η επιστήμη στέλνει ανθρώπους στους πλανήτες! Ακούς, φίλε μου, βλακεία που έχει αυτός ο κόσμος;».
 
Αυτά λένε για τους πιστούς οι έξυπνοι και οι τιμημένοι τούτου του κόσμου, και τους χειροκροτούνε οι πολλοί, που τους έχουνε για φρόνιμους σε όλα, επειδή δεν κυνηγάνε ίσκιους, αλλά έχουνε μυαλό γερό, και επιτυχαίνουνε σε ότι καταπιαστούνε.
 
Ναι! Επιτυχαίνουνε, γιατί, μ' έναν λόγο, η απιστία είναι «η πλατεία πύλη και ευρύχωρος οδός», που δεν πιστεύουνε πως είναι «η απάγουσα εις την απώλειαν», όπως είπε ο Χριστός, αλλά «εις την επί γης ευδαιμονίαν». Ενώ η πίστη είναι «η στενή πύλη και τεθλιμμένη οδός», που δεν πιστεύουνε πως είναι «η απάγουσα εις την ζωήν», αλλά «εις την επί γης δυστυχίαν και περιφρόνησιν». «Πολλοί εισίν οι εισερχόμενοι διά της πλατείας πύλης» κατά τον λόγο του Κυρίου, «και ολίγοι εισιν οι ευρίσκοντες την στενήν πύλην».
 
Όλοι οι άπιστοι λένε πως αν βλέπανε ένα θαύμα, θα πιστεύανε. Μα η πίστη δεν έρχεται με τη βία, αλλά με τη συγκατάθεση της ψυχής. Γι' αυτό σε όσους ζητάνε θαύμα για να πιστέψουνε, δεν δίνεται, κατά τον λόγο που είπε ο Χριστός στους Φαρισαίους: «Γενεά πονηρά και μοιχαλίς σημείον επιζητεί και σημείον ου δοθήσεται αυτή».
 
Αλλά και θαύμα να δει ένας άπιστος, η υπερηφάνεια δεν τον αφήνει να πιστέψει, για να μη φανεί ευκολόπιστος και καταφρονεθεί. 
 
Πριν καιρό έγραψα με συντομία πέντε- έξη άρθρα για τα θαύματα που γίνουνται σ' ένα χωριό της Μυτιλήνης, με τον τίτλο «Φρικτά μυστήρια». Πολλοί αναγνώστες συγκινηθήκανε στο έπακρο, ιδίως οι ταπεινοί κι' αγράμματοι άνθρωποι, «τα μωρά του κόσμου και τα εξουθενημένα». Οι έξυπνοι όμως κι' οι τετραπέρατοι δεν δώσανε σημασία, και κάποιοι απ' αυτούς με περιγελάσανε και μου γράψανε πως λέγω ανοησίες.
 
Αλλά, «Θεός ου μυκτηρίζεται». Από τότε ως τα σήμερα τα θαύματα δεν πάψανε, κι ολοένα γίνουνται πυκνότερα και τρομαχτικώτερα. Οι άνθρωποι που τα βλέπουνε μου τα γράφουνε με όλα τα καθέκαστα, κι απ' αυτά κάνω ένα βιβλίο που θα είναι σαν πυρωμένο σίδερο για τις άπιστες γλώσσες (Πρόκειται για το βιβλίο «Σημείον μέγα» που εξέδωσε ο «Αστήρ»).
 
Αυτόν τον καιρόν γίνουνται ανασκαφές, για να βρεθεί η αρχαία εκκλησία με τα λείψανα εκείνων που φανερώνονται ολοζώντανοι μπροστά στους απλούς ανθρώπους, στον ύπνο και στον ξύπνο τους, καθώς κι εικόνες και τα” άλλα κειμήλια. Θα είχανε βρεθεί όλα, και θα ξεσκεπαζότανε γρήγορα ολότελα αυτός ο φοβερός κρατήρας, που θα σάρωνε τους άπιστους με την αγιασμένη λάβα του, αν υπήρχανε περισσότερα μέσα στα χέρια των φτωχών ανθρώπων που σκάβουνε με μια πίστη που είναι σαν φωτιά. 
 
Μα, όπως και να είναι, με τη χάρη του Θεού «την τ' ασθενή θεραπεύουσαν και τα ελλείποντα αναπληρούσαν», θα βγάλουνε σε καλό τέλος το βλογημένο αυτό έργο, και θα θριαμβέψει η ακατάλυτη πίστη μας, και θα ακουστεί ως τα πέρατα του άπιστου κόσμου η βροντερή φωνή: «Τις Θεός μέγας ως ο Θεός ημών; Συ ει ο Θεός ο ποιών θαυμάσια μόνος!».
 
Απόσπασμα από το βιβλίο του Φώτη Κόντογλου - Μυστικὰ Ἄνθη, Εκδόσεις Παπαδημητρίου, σελ. 215-219. nektarios.gr (ἤγουν: Κείμενα γύρω ἀπὸ τὶς ἀθάνατες ἀξίες τῆς ὀρθόδοξης ζωῆς.)
 
«Ὁ ἄνθρωπος εἶναι σὲ ὅλα ἀχόρταγος, θέλει ν᾿ ἀπολάψει πολλά, χωρὶς νὰ μπορεῖ νὰ τὰ προφτάξει ὅλα. Καὶ βασανίζεται. Ὅποιος ὅμως φτάξει σὲ μιὰ κατάσταση ποὺ νὰ εὐχαριστιέται μὲ τὰ λίγα, καὶ νὰ μὴ θέλει πολλά, ἔστω κι ἂν μπορεῖ νὰ τ᾿ ἀποχτήσει, ἐκεῖνος λοιπὸν εἶναι ὁ εὐτυχισμένος.
 
Δὲν τὸ κάνει ἀπὸ οἰκονομία, εἴτε γιατὶ ἔχει τὴν ἰδέα πὼς τὰ πολλὰ τὸν βλάφτουνε στὴν ψυχὴ ἢ στὸ σῶμα. Ἀλλὰ γιατὶ στὰ λίγα καὶ στὰ ἁπλὰ βρίσκει πιὸ ἁγνὴ ἱκανοποίηση. Καὶ περισσότερο ἀπ᾿ ὅλα, ἐπειδὴ μὲ τὰ ἁπλὰ καὶ μὲ τὰ λίγα δὲν χάνει τὸν ἑαυτό του. «Τίς ἔστι πλούσιος; Ὁ ἐν ὀλίγῳ ἀναπαυόμενος»». 
 
Ο Φώτης Κόντογλου (πραγματικό όνομα Φώτιος Αποστολέλης: Αϊβαλί Μικράς Ασίας, 8 Νοεμβρίου 1895 – Αθήνα, 13 Ιουλίου 1965) ήταν έλληνας λογοτέχνης και ζωγράφος. Αναζήτησε την «ελληνικότητα», δηλαδή μία αυθεντική έκφραση, επιστρέφοντας στην ελληνική παράδοση, τόσο στο λογοτεχνικό όσο και στο ζωγραφικό του έργο. Είχε ακόμα σημαντικότατη συμβολή στον χώρο της βυζαντινής εικονογραφίας. Σήμερα θεωρείται ως ένας από τους κυριότερους εκπροσώπους της «Γενιάς του Τριάντα».