ΟΤΑΝ Η PIRELLI HELLAS ΧΤΥΠΟΥΣΕ ΤΟ ΚΑΜΠΑΝΑΚΙ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΤΗΣ ΤΟ 1986

Δαπανάμε σαν κοινωνία πιο πολλά από ότι παράγουμε ήταν το μεγάλο θέμα συζήτησης σε όλη την Ελλάδα το 1986.

Το παρακάτω κείμενο κυκλοφόρησε μαζί με το ημερολόγιο της PIRELLI HELLAS

Με αυτή τη φράση ο Πρωθυπουργός κ Ανδρέας Παπανδρέου συνόψισε απλά μια σειρά από συλλογισμούς στις εκτεταμένες δηλώσεις του σχετικά με την σταθεροποίηση της Εθνικής μας Οικονομίας.

Στις δηλώσεις του κ.Πρωθυπουργού απάντησαν με δηλώσεις τους ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας κ. Κ. Μητσοτάκης, η Κεντρική Επιτροπή του Κ.Κ.Ε με ανακοίνωσή της, ο Πρόεδρος της Δημοκρατικής Ανανέωσης κ. Κ. Στεφανόπουλος επίσης με δηλώσεις του και το Κ.Κ.Ε εσωτερικού, με ανακοίνωσή του, για να περιοριστούμε μόνο στα περιλαμβανόμενα στη Βουλή Κόμματα. Τις δηλώσεις και ανακοινώσεις ακολουθούν θυελλώδεις συζητήσεις εκατομμυρίων Ελλήνων κάθε ιδιότητας και επαγγέλματος, που ρωτούν η απαντούν, στο αν υπερκαταναλώνουμε, ποιοι καταναλώνουμε, πως καταναλώνουμε και τι υπερκαταναλώνουμε.

Οι συζητήσεις φουντώνουν, η ΕΡΤ 1 πάντα κοντά στα γεγονότα και με την πολύ γνωστή εκπομπή < ΑΝΟΙΧΤΑ ΧΑΡΤΙΑ> εγκαινιάζει την χειμερινή περίοδο καλώντας τέσσερις οικονομολόγους και οικονομικούς συντάκτες να συζητήσουν το θέμα < Καταναλώνουμε περισσότερα απ΄ όσα παράγουμε> . Η συζήτηση ζωντανή και ενδιαφέρουσα διήρκησε δυόμιση ώρες και κράτησε εκατομμύρια Ελλήνων < καρφωμένους> στην τηλεόραση. Η πρωτοβουλία της ΕΡΤ 1 επαινέθηκε απ΄ όλους τους τηλεκριτικούς. Η επικαιρότητα του θέματος ήταν τέτοια ώστε γνωστό οικονομικό περιοδικό απομαγνητοφωνεί και δημοσιεύει σε δυο τεύχη του όλη τη συζήτηση (50 δαχτυλογραφημένες σελίδες).

Ποτέ άλλοτε η οικονομική πολιτική δεν έγινε αντικείμενο μελέτης τόσο εμπεριστατωμένης και τόσο πλουραλιστικής. Τόνοι από χαρτί και μελάνη ξοδεύτηκαν στον τύπο για να γραφτούν γνώμες και σκέψεις πολιτικών, οικονομολόγων και απλών πολιτών για το καυτό θέμα της υπερκατανάλωσης, θέμα που αγγίζει όλους μας.

Ευχής έργο θα ήταν όλοι οι Έλληνες και πρώτα τα νέα παιδιά, το μέλλον μας, να είχαν τη δυνατότητα αλλά και το χρόνο να μελετήσουν όλες αυτές τις απόψεις. Πράγμα όμως ακατόρθωτο. Το υλικό σκορπισμένο και ο χρόνος ελάχιστος.

Γι΄αυτό η PIRELLI HELLAS αποφάσισε να κάνει αυτή την έκδοση που αφιερώνει στους νέους. Μέσα από τα σκωπτικά σκίτσα του Κώστα Μητρόπουλου που στην πραγματικότητα είναι μαθήματα οικονομικής πολιτικής, εκφράζονται όλες οι απόψεις. Μπορεί να συμφωνείτε η να διαφωνείτε με το μήνυμα κάποιου σκίτσου. Κάπου όμως θα βρείτε και τη δική σας άποψη η αυτή που θα θέλατε να είναι η δική σας. Γι΄ αυτό λοιπόν η PIRELLI HELLAS σας προσφέρει τη δυνατότητα να κόψετε το σκίτσο αυτό για να το χρησιμοποιήσετε σαν αφετηρία συζήτησης στο μαγαζί, στο εργοστάσιο, στο γραφείο ή στο σχολείο. Ή να το φυλάξετε το ημερολόγιο σε κάποιο συρτάρι και κοιτώντας το που και που, όποιοι και αν είστε, < Μήπως κάπου είμαι και εγώ;>.

 

Ιανουάριος 1986. Πρώτο δεκαπενθήμερο

 

Ιανουάριος 1986. Δεύτερο δεκαπενθήμερο

 

Φεβρουάριος 1986. Πρώτο δεκαπενθήμερο

 

Φεβρουάριος 1986. Δεύτερο δεκαπενθήμερο

 

Μάρτιος 1986. Πρώτο δεκαπενθήμερο

 

Μάρτιος 1986. Δεύτερο δεκαπενθήμερο

 

Απρίλιος 1986. Πρώτο δεκαπενθήμερο

 

Απρίλιος 1986. Δεύτερο δεκαπενθήμερο

 

Μάιος 1986. Πρώτο δεκαπενθήμερο

 

Μάιος 1986. Δεύτερο δεκαπενθήμερο

 

Ιούνιος 1986. Πρώτο δεκαπενθήμερο

 

Ιούνιος 1986. Δεύτερο δεκαπενθήμερο

 

Ιούλιος 1986. Πρώτο δεκαπενθήμερο

 

Ιούλιος 1986. Δεύτερο δεκαπενθήμερο

 

Αύγουστος 1986. Πρώτο δεκαπενθήμερο

 

Αύγουστος 1986. Δεύτερο δεκαπενθήμερο

 

Σεπτέμβριος 1986. Πρώτο δεκαπενθήμερο

 

Σεπτέμβριος 1986. Δεύτερο δεκαπενθήμερο

 

Οκτώβριος 1986. Πρώτο δεκαπενθήμερο

 

Οκτώβριος 1986. Δεύτερο δεκαπενθήμερο

 

Νοέμβριος 1986. Πρώτο δεκαπενθήμερο

 

Νοέμβριος 1986. Δεύτερο δεκαπενθήμερο

 

Δεκέμβριος 1986. Πρώτο δεκαπενθήμερο

 

Δεκέμβριος 1986. Δεύτερο δεκαπενθήμερο

ΊΜΒΡΟΣ και ΤΕΝΕΔΟΣ Οι Παραβιάσεις της Συνθήκης της Λωζάννης από την Τουρκία

ΊΜΒΡΟΣ και ΤΕΝΕΔΟΣ
Οι Παραβιάσεις της Συνθήκης της Λωζάννης από την Τουρκία

Η Ίμβρος και η Τένεδος είναι δύο μικρά νησιά στο βόρειο Αιγαίο, μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας· η στρατηγικής σημασίας θέση τους εντοπίζεται έξω από τα στενά των Δαρδανελίων, που αποτελούν τη μοναδική θαλάσσια δίοδο επικοινωνίας μεταξύ Μαύρης Θάλασσας και Μεσογείου.
Το 1923, μετά το τέλος του πολέμου που είχε ξεσπάσει μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, οι δύο χώρες υπέγραψαν τη Συνθήκη της Λωζάνης, η οποία, μεταξύ άλλων, προέβλεπε και την παράδοση των δύο αυτών νησιών στην Τουρκία, παρά το γεγονός ότι τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο τα νησιά αυτά βρίσκονταν υπό τον έλεγχο της Ελλάδας και ο πληθυσμός τους αποτελούνταν ανέκαθεν και αποκλειστικά από Έλληνες. Ο λόγος της διάταξης αυτής ήταν αμιγώς γεωπολιτικού χαρακτήρα, καθώς είχε ως στόχο την εξασφάλιση του ελέγχου των Στενών από την πλευρά της Τουρκίας. 

Ως αντάλλαγμα, η Συνθήκη προέβλεπε την εφαρμογή ειδικού διοικητικού καθεστώτος για τα νησιά (άρθρο 14 και άρθρα 37-44 του 3ου τμήματος), παρέχοντας εγγυήσεις για την προστασία της ζωής και των ιδιοκτησιών, την ελεύθερη χρήση της μητρικής γλώσσας (ελληνική), τη θρησκευτική ελευθερία και γενικά για το σύνολο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Τα εν λόγω άρθρα της Συνθήκης χαρακτηρίστηκαν ως «βασικοί νόμοι» τους οποίους, όπως συμφωνήθηκε, η Τουρκία δεν θα είχε κανένα δικαίωμα να καταργήσει μέσω άλλου νόμου, κανονισμού ή διοικητικής πράξης. 

Πάνω από ογδόντα χρόνια έχουν περάσει από την υπογραφή της Συνθήκης της Λωζάνης. Επομένως, είναι καιρός να δούμε πώς η Τουρκία «τίμησε» την υπογραφή της όσον αφορά τα δύο αυτά νησιά. Σε κάθε περίπτωση, πιστεύουμε ότι τα ακόλουθα θα πρέπει να γίνουν γνωστά σε όλους όσοι σχετίζονται με τα ζητήματα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των δικαιωμάτων των μειονοτήτων, ως προς την κατάσταση του αυτόχθονος πληθυσμού των δύο αυτών νησιών:
• Τον Σεπτέμβριο του 1923, αμέσως μετά την παράδοση των νησιών στην Τουρκία, το άρθρο 14 παραβιάστηκε με τον διορισμό Τούρκου διοικητή αντί κάποιου που θα προερχόταν από τον τοπικό ελληνικό πληθυσμό, όπως προβλεπόταν σαφώς στη Συνθήκη. Παραβιάζοντας το ίδιο αυτό άρθρο, ο έλεγχος της αστυνομίας, των δικαστηρίων, των τελωνείων και των λιμενικών αρχών περιήλθε στους Τούρκους. Εξήντα τέσσερις δικηγόροι, γιατροί, δάσκαλοι και έμποροι χαρακτηρίστηκαν ως «συνεργάτες του (προηγούμενου) ελληνικού καθεστώτος» και κηρύχτηκαν «ανεπιθύμητοι». Επιπροσθέτως, σε 1500 άτομα ακόμα απαγορεύτηκε η επιστροφή στις κατοικίες τους, διότι είχαν εγκαταλείψει τα νησιά πριν από τον Σεπτέμβριο του 1923 (παραβίαση του 15ου πρωτοκόλλου περί αμνηστίας, προσαρτημένου στη Συνθήκη).

• Το 1927 ψηφίστηκε νέος νόμος από το τουρκικό κοινοβούλιο (Νόμος 1151), επικυρώνοντας και επισήμως τα παραπάνω διοικητικά μέτρα, παρά τις αναφορές στη Συνθήκη που προέβλεπαν ότι κανένας νόμος δεν θα μπορούσε να υπερισχύσει έναντι των διατάξεων αυτών.
• Κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου επιβλήθηκε φόρος ιδιοκτησίας (ο περίφημος βαρλίκ), σύμφωνα με τον οποίο το ύψος των φόρων καθοριζόταν με τρόπο αυθαίρετο και πολλαπλάσιο της συνολικής αξίας της ιδιοκτησίας των νησιωτών, σε μια καταφανή προσπάθεια οικονομικής εξόντωσης του πληθυσμού (παραβίαση των άρθρων 39 και 40). Ταυτόχρονα, οι ακίνητες περιουσίες των χριστιανικών μοναστηριών, που προσέφεραν τα προς το ζην σε πλήθος οικογενειών, απαλλοτριώθηκαν και παραχωρήθηκαν σε Τούρκους που μεταφέρθηκαν εκεί από τις περιοχές της ανατολικής Τουρκίας· πολύ σύντομα, οι νέοι αυτοί πληθυσμοί κατεδάφισαν τις εκκλησίες και άλλα κτίρια που ανήκαν στα μοναστήρια, παραβιάζοντας τα άρθρα 38, 39, 40 και 42 της Συνθήκης.
• Την περίοδο αυτή, οι άρρενες κάτοικοι των νησιών ηλικίας 20-40 επιστρατεύθηκαν και στάλθηκαν στα διαβόητα «τάγματα εργασίας» (γνωστά ως αμελέ ταμπουρού), όπου υποχρεώθηκαν σε καταναγκαστική εργασία, κάτω από τις σφοδρές καιρικές συνθήκες του χειμώνα, στα βουνά της ανατολικής Τουρκίας και του Κουρδιστάν (παραβίαση των άρθρων 39 και 40).
• Ο επίσκοπος των νησιών και οι ηγέτες των τοπικών κοινοτήτων συνελήφθησαν και εξορίστηκαν στην Ανατολία (στην ανατολική Τουρκία), αφήνοντας με τον τρόπο αυτό ακέφαλο τον τοπικό πληθυσμό (παραβίαση των άρθρων 38, 39 και 40).
• Το 1964, οι τουρκικές αρχές κατέσχεσαν τα σχολικά κτίρια της τοπικής κοινότητας (νηπιαγωγείο, δημοτικό και γυμνάσιο), καθώς επίσης και τα έπιπλα, τις βιβλιοθήκες και τον σχολικό εξοπλισμό τους. Οι διδάσκοντες απολύθηκαν και δεν τους επετράπη η ανάληψη θέσης ούτε στα σχολεία των μειονοτήτων στην Κωνσταντινούπολη. Η διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας απαγορεύτηκε ακόμη και κατ’ οίκον και τα παιδιά των Ελλήνων υποχρεώθηκαν να διδάσκονται μόνο την τουρκική (παραβίαση των άρθρων 38, 39, 40, 41 και 42).
• Το 1964, το τουρκικό κοινοβούλιο ψήφισε τον νόμο 6830 «περί απαλλοτριώσεων» που, σύμφωνα με το άρθρο 5, έδινε στην «εντολοδόχο αρχή το δικαίωμα να προβαίνει σε απαλλοτριώσεις χωρίς να δεσμεύεται από καμιά προδιαγραμμένη νομική ρύθμιση και να ορίζει την αποζημίωση κατά τη δική της υποκειμενική κρίση». Προοδευτικά, απαλλοτριώθηκε το 98% περίπου του συνόλου των γόνιμων και αροτραίων εκτάσεων με οικονομικό αντάλλαγμα που δεν ξεπερνούσε την αξία ενός καλαθιού με αυγά στην τοπική αγορά, πράγμα που στην ουσία συνιστούσε κατάσχεση. Το 1964, η έκταση της αροτραίας γης που ανήκε στους Έλληνες κατοίκους των νησιών ανερχόταν στα 25.000 στρέμματα περίπου. Το 1990, και μετά από όλες αυτές τις εικονικές απαλλοτριώσεις, η έκταση αυτή δεν ξεπερνούσε τα 0,06 στρέμματα περίπου. Επιπλέον, βοσκότοποι που παραδοσιακά χρησιμοποιούνταν για τη βοσκή των προβάτων χαρακτηρίστηκαν ως «δασικές περιοχές» ή ως «αναδασωτέες» εκτάσεις κρατικής ιδιοκτησίας, στις οποίες οι ντόπιοι δεν είχαν πλέον το δικαίωμα να φέρνουν τα κοπάδια τους. Ως εκ τούτου, οι κάτοικοι που στην πλειονότητά τους ήταν γεωργοί και βοσκοί έχασαν τις καλλιέργειές τους, τους ελαιώνες, τους αμπελώνες, τα κτήματα με
τα οπωροφόρα δέντρα και τους βοσκοτόπους τους. Εκτός από τα παραπάνω μέτρα, η εκμετάλλευση των λιγοστών υδάτινων πηγών που βρίσκονταν κοντά στα χωριά παραχωρήθηκε στους στρατιωτικούς καταυλισμούς ή στις καλλιέργειες κρατικής ιδιοκτησίας, στερώντας από τους ντόπιους τη δυνατότητα να καλλιεργούν ακόμη και τα περιβόλια των σπιτιών τους. Τέλος, εκτός από τη γη, οι αρχές κατέσχεσαν όλες τις αγροικίες και κάθε άλλη εγκατάσταση στις αγροτικές περιοχές και απαγόρευσαν ακόμη και τη διέλευση των πρώην ιδιοκτητών τους μέσα από αυτές (παραβίαση των άρθρων 38, 39, 40 και 42).
Με στόχο την περαιτέρω τρομοκράτηση του τοπικού πληθυσμού, έλαβαν επίσης χώρα τα ακόλουθα:
• Στην Ίμβρο δημιουργήθηκαν «ανοιχτές αγροτικές φυλακές» (agir ceza), όπου μεταφέρθηκαν μερικοί από τους πιο επικίνδυνους κατάδικους από φυλακές άλλων περιοχών της χώρας. Στους εγκληματίες αυτούς παραχωρήθηκε το ελεύθερο να κυκλοφορούν στο νησί τρομοκρατώντας, λεηλατώντας, βιάζοντας και δολοφονώντας τους κατοίκους (παραβίαση των άρθρων 38, 39, 40 και 42). Στα νησιά μεταφέρθηκε στρατιωτικό τάγμα, οι στρατιώτες του οποίου είχαν επίσης το ελεύθερο να καταστρέφουν αγροικίες και ξωκλήσια, να ληστεύουν, να χτυπούν, να βιάζουν και να δολοφονούν τους ντόπιους. Στρατιωτικά φυλάκια μεταφέρθηκαν μέσα σε κατοικημένες περιοχές, οι στρατιώτες των οποίων επιδίδονταν σε παρόμοιες πράξεις (παραβίαση των άρθρων 38, 39, 40 και 42).
• Δημιουργήθηκε ένα είδος διδασκαλείου/οικοτροφείου για 800 σπουδαστές που μεταφέρθηκαν εκεί από την ενδοχώρα της Τουρκίας, με κύριο·«αντικείμενο σπουδών» την τρομοκράτηση του τοπικού πληθυσμού και τον βιασμό των γυναικών (παραβίαση των άρθρων 38, 39 και 42).
• Από τα 262 ξωκλήσια της Ίμβρου βεβηλώθηκαν και λεηλατήθηκαν τα 248, που στο εξής χρησιμοποιήθηκαν ως στάβλοι, στρατιωτικά φυλάκια, αποθήκες και αποχωρητήρια στρατοπέδων ή καταστράφηκαν και τα οικοδομικά υλικά τους χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή στρατιωτικών καταυλισμών και φυλακών. Ο ιστορικός ναός του Κάστρου (που χρονολογείται από τον 16ο αιώνα) πυρπολήθηκε και τα ερείπιά του σήμερα χρησιμοποιούνται ως στάβλοι. Στους κατοίκους του νησιού δεν επετράπη η ανοικοδόμηση του ναού, ούτε καν με δικά τους έξοδα (παραβίαση των άρθρων 38, 40 και 42 της Συνθήκης).
• Τη νύχτα της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο (Ιούλιος 1974) όλοι οι κάτοικοι του Κάστρου υποχρεώθηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους. Στη συνέχεια, το νεκροταφείο του χωριού βεβηλώθηκε και τα οστά των νεκρών σκορπίστηκαν στη ρεματιά που βρίσκεται κοντά στο χωριό (παραβίαση των άρθρων 38, 39, 40 και 42).
• Οι Ίμβριοι και οι Τενέδιοι που διέμεναν στο εξωτερικό έχασαν την τουρκική υπηκοότητά τους, χάνοντας έτσι τα «πολιτικά τους δικαιώματα» και τη δυνατότητα να επιστρέψουν στα πάτρια εδάφη (παραβιάσεις των άρθρων 38, 39 και 40).

Σύντομα, η τρομοκρατική αυτή τακτική που υφίστατο με την ανοχή του κράτους, κατέληξε ακόμη και σε δολοφονίες Ελλήνων κατοίκων:
􀂃 Τον Σεπτέμβριο του 1973 κατάδικοι που κυκλοφορούσαν ελεύθερα στο νησί δολοφόνησαν τον Στέλιο Καβαλλέρο, έμπορο από την πόλη της Παναγιάς. Το ακρωτηριασμένο σώμα του βρήκαν γείτονες στον πάτο ενός πηγαδιού.
􀂃 Το καλοκαίρι του 1977 η Στυλιανή Ζούνη, μητέρα δύο μικρών παιδιών, βιάστηκε και δολοφονήθηκε από Τούρκο στρατιώτη στο χωριό των Αγίων Θεοδώρων.
􀂃 Τον Ιούλιο του 1980 ο Γεώργιος Βιγλής από το Σχοινούδι βασανίστηκε και δολοφονήθηκε από κατάδικους των φυλακών μέσα στην αγροικία του.
􀂃 Το 1983 δύο ακόμη Ίμβριοι, ο Ευστράτιος Στυλιανίδης και ο Νικόλας Λαδάς δολοφονήθηκαν από εποίκους από την τουρκική ενδοχώρα, ο πρώτος στο Σχοινούδι και ο δεύτερος στην Παναγιά.
􀂃 Τον Νοέμβριο του 1990, ο Ζαφείρης Δεληκωνσταντής, ο πρόεδρος του χωριού Γλυκύ, δολοφονήθηκε από Τούρκο έποικο.
Κανένας από τους δολοφόνους δεν έχει συλληφθεί και καταδικαστεί έως σήμερα (παραβίαση των άρθρων 38, 39 και 40).
Η εθνολογική σύνθεση του πληθυσμού των νησιών αλλοιώθηκε δια της βίας, λόγω της υποχρεωτικής εγκατάστασης εκεί εποίκων που προέρχονταν από την τουρκική ενδοχώρα. Τα άτομα αυτά, στα οποία δόθηκαν κρατικές επιχορηγήσεις, εγκαταστάθηκαν σε οικισμούς που ανεγέρθηκαν ειδικά για εκείνους ή σε κατοικίες Ελλήνων που κατελήφθησαν δια της βίας, σε βάρος των προηγούμενων ιδιοκτητών τους. Εκτός των άλλων, στους εποίκους αυτούς παραχωρήθηκαν επίσης οι εκτάσεις και η ακίνητη περιουσία που είχαν κατασχεθεί και που άλλοτε ανήκαν στους Έλληνες κατοίκους των νησιών (παραβιάσεις των άρθρων 14, 39 και 40).
Ως συνέπεια όλων των παραπάνω και άλλων παρόμοιων συμπεριφορών, είτε ενεργειών είτε ολιγωριών, από την πλευρά της κυβέρνησης της Τουρκικής Δημοκρατίας, οι Έλληνες κάτοικοι της Ίμβρου και της Τενέδου υποχρεώθηκαν να εγκαταλείψουν τις εστίες τους, τον τόπο όπου οι πρόγονοί τους είχαν ζήσει για περισσότερο από 3.000 χρόνια, και να καταλήξουν πρόσφυγες, διασκορπισμένοι στα πέρατα του κόσμου. Το 1960, σύμφωνα με την επίσημη απογραφή, στην Ίμβρο υπήρχαν 5.487 Έλληνες και 289 Τούρκοι. Σήμερα, στο νησί υπάρχουν 200 Έλληνες και 9.000 Τούρκοι· λιγότεροι από 20 είναι και οι Έλληνες που έχουν απομείνει στην Τένεδο.

Επίλεξε ΕΣΥ τον τρόπο που θέλεις το σύμπαν να επικοινωνήσει μαζί σου

Επίλεξε ΕΣΥ τον τρόπο που θέλεις το σύμπαν να επικοινωνήσει μαζί σου

Posted: 10 Feb 2014 02:15 PM PST

Κάθε φορά που εσύ ζητάς κάτι από το σύμπαν, αυτό ανταποκρίνεται άμεσα και σου απαντάει σε κάθε σου ερώτηση.

Το μεγάλο ερώτημα λοιπόν δεν είναι εάν σου απαντάει το σύμπαν ή όχι, διότι αυτό τουλάχιστον για εμένα είναι δεδομένο. Το μεγάλο ερώτημα είναι το πως απαντάει το σύμπαν και για την ακρίβεια πως μπορείς εσύ να αντιληφθείς την απάντησή του.

Αυτή είναι μια ερώτηση πολύ παλιά η οποία μόλις πρόσφατα έχει αρχίσει να απαντιέται διάσπαρτα.

Η απάντηση είναι αρκετά απλή και ίσως για αυτό είναι δύσκολο να γίνει κατανοητή. Μπορείς εσύ ο ίδιος να πεις στο σύμπαν τον τρόπο με τον οποίο θα ήθελες να σου απαντάει στα ερωτήματά σου.

Ο τρόπος είναι απλός. Σκέψου κάτι αίσιο το οποίο κάθε φορά που το φέρνεις στο νου σου δημιουργείται ένα θετικό συναίσθημα. Αυτό θα μπορούσε να είναι οτιδήποτε με το οποίο νιώθεις οτι έχεις ιδιαίτερη σχέση. Για παράδειγμα μια φίλη μου, έλεγε τις προάλλες οτι κάθε φορά που βλέπει ένα πούπουλο, κάτι καλό συμβαίνει στη ζωή της. Είναι πεπεισμένη οτι το πούπουλο είναι ένα σημάδι παρουσίας κάποιου αγγέλου που την βοηθάει και επιλέγει να κάνει την παρουσία του αισθητή με αυτόν τον τρόπο.

Το σημάδι αυτό λοιπόν θα μπορούσε να είναι ένα ουράνιο τόξο, ένα χρώμα, ένας ήχος, ένας άγιος, μια μυρωδιά ή ακόμα και ένας αριθμός. Σε μένα για παράδειγμα, αυτόν τον ρόλο τον έχει ο αριθμός 22. Το γιατί δεν έχει σημασία. Αυτό που έχει σημασία είναι οτι εγώ νιώθω πολύ συνδεδεμένος με αυτόν τον αριθμό και κάθε φορά που τον βλέπω κάτι πολύ καλό παρουσιάζεται στη ζωή μου. Πέρα από αυτό, πολλές φορές η παρουσία του αριθμού αυτού με βοηθάει να επιλέγω όταν βρίσκομαι σε κάποιο δίλημμα. Ξαφνικά εμφανίζεται με έναν άμεσο ή έμμεσο τρόπο υποδεικνύοντας μου τον δρόμο.

Αφού λοιπόν διαλέξεις ένα σύμβολο με το οποίο νιώθεις οτι είσαι ιδιαίτερα συνδεδεμένος, ζήτα ξεκάθαρα από το σύμπαν οτι θέλεις να σου δίνει αυτό το σημάδι όταν σου απαντάει ή όταν θέλει να σου υποδείξει το δρόμο σου.

Το σύμπαν άμεσα θα λάβει το αίτημα σου και θα ανταποκριθεί. Κανόνισε όμως να έχεις τις κεραίες σου ανοιχτές ώστε όταν σου απαντάει με τον τρόπο που του έχεις ζητήσει, να το αντιλαμβάνεσαι και να το ευχαριστήσεις. Εάν δεν το κάνεις αυτό τουλάχιστον στην αρχή μέχρι να παγιοποιηθεί μέσα σου, τότε το σύμπαν θα το εγκαταλείψει επίσης όπως το εγκατέλειψες κι εσύ.

Οι περισσότεροι από εμάς έχουμε ήδη αντιληφθεί, έστω κι αχνά, κάποιο σημάδι το οποίο επαναλαμβάνεται στη ζωή μας πριν μας συμβεί κάτι καλό. Εάν είσαι ένας από αυτούς που το έχουν ήδη αντιληφθεί, τότε μπορείς να χρησιμοποιήσεις αυτό το σημάδι και να αιτηθείς ξεκάθαρα στο σύμπαν οτι πλέον είσαι συνειδητός και επιθυμείς να συνεχίσει να επικοινωνεί μαζί σου με αυτόν τον τρόπο. Έτσι τα σημάδια ή οι οιωνοί θα ενταθούν περισσότερο.

Αυτή η γνώση υπήρχε από την αρχαιότητα, έστω κι αν ήταν ασυνείδητη. Οι μάντεις είχαν οιωνούς με τους οποίους προέβλεπαν το μέλλον. Αυτοί οι οιωνοί, ήταν ο δικός τους τρόπους να ερμηνεύσουν τις απαντήσεις του σύμπαντος.

Φυσικά, όπως και οτιδήποτε άλλο σε αυτόν τον δυαδικό κόσμο, το ίδιο κόλπο λειτουργεί και αντίστροφα. Δηλαδή ένα αρνητικό σημάδι μπορεί να επαναλαμβάνεται διαρκώς πριν συμβεί κάτι κακό. Μια γνωστή μου λέει ότι κάθε φορά που βλέπει μια παλιά συμμαθήτριά της στο δρόμο, κάτι κακό της συμβαίνει. Και φυσικά, αποδίδει την αρνητική κατάσταση που προκύπτει μετέπειτα στην επιρροή αυτής της γυναίκας, ενώ στην πραγματικότητα αυτή η γυναίκα απλά εξυπηρετεί τον τρόπο που το σύμπαν την προειδοποιεί για κάτι μελλοντικό.

Κάποιοι άλλοι βλέπουν νεκρούς συγγενείς, ενώ υπάρχουν πολλοί που βλέπουν εφιάλτες πριν συμβεί κάτι κακό.

Όλα αυτά συμβαίνουν όμως γιατί απλά εσύ έχεις ειδοποιήσει το σύμπαν υποσυνείδητα ότι επιθυμείς τον έναν ή τον άλλον τρόπο να επικοινωνεί μαζί σου.

Τώρα λοιπόν μπορείς να αναλάβεις εσύ τα ηνία και να πάψεις να είσαι έρμαιο απλά των οιωνών και να αρχίσεις μια ωραία συνειδητή κουβέντα με το αγαπητό σύμπαν.

Καταλήγοντας θα ήθελα να πω ότι τα παραπάνω είναι απλά ένας έξυπνος τρόπος να βρούμε μία δίοδο επικοινωνίας με αυτή τη Νοημοσύνη. Αυτό συμβαίνει διότι δεν είμαστε σε θέση να είμαστε πλήρως συντονισμένοι με την μία και μοναδική Συνείδηση, όπου φυσικά δεν θα χρειαζόμασταν ούτε οιωνούς ούτε σημάδια για να λαμβάνουμε απαντήσεις. Απλά, αμέσως μόλις θα γεννιόταν η ερώτηση, ταυτόχρονα θα αναδυόταν και η απάντηση.

Μέχρι να φτάσουμε εκεί ωστόσο ας προσπαθήσουμε με κάποιους τρόπους να διευκολύνουμε την επικοινωνία μας με το σύμπαν.

Μωυσής

ΠΗΓΗ

ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: “Τελικά, είστε πάμπλουτοι! Έχετε πετρέλαιο για 100 χρόνια!” - Νορβηγοί εμπειρογνώμονες μάλλον αποκαλύπτουν γιατί μας... τρέχουν οι Ευρωπαίοι εταίροι!

ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: “Τελικά, είστε πάμπλουτοι! Έχετε πετρέλαιο για 100 χρόνια!” - Νορβηγοί εμπειρογνώμονες μάλλον αποκαλύπτουν γιατί μας... τρέχουν οι Ευρωπαίοι εταίροι! Posted: 10 Feb 2014 03:00 PM PST Πετρέλαιο και φυσικό αέριο για...100 χρόνια έχει η Ελλάδα!!! Αυτή την απίστευτη ρήση είπαν οι Νορβηγοί ολοκληρώνοντας την έρευνά τους για τους ελληνικούς υδρογονάνθρακες! Οχι μόνο δε χρωστάμε συνέλληνες, αλλά αν φύγουμε απ το γιούρο και μέσα στα επόμενα 5 χρόνια όταν πέσει και η πρώτη γεωτρυπανιά, η Ελλάδα θα είναι η ...νέα Σαουδική Αραβία του 21ου Αιώνα! Τέσσερις περιοχές καταδεικνύουν μεγάλες δυνατότητες και σημαντική δυναμική σε κοιτάσματα υδρογονανθράκων (φυσικού αερίου και πετρελαίου). Αυτό ανέφερε ο υπουργός Γιάννης Μανιάτης, ο οποίος ταυτόχρονα ανακοίνωσε πως από σήμερα η νορβηγική εταιρεία PGS, που συνέλεξε στοιχεία μήκους 12.500 χλμ., θα πουλάει τα δεδομένα σε πετρελαϊκές εταιρείες. Το πρόγραμμα καταγραφής, επεξεργασίας και ερμηνείας των δεδομένων, που ελήφθησαν με τη χρήση Geostreamer GS, μια καινοτόμο τεχνολογία της PGS, η οποία ελαχιστοποιεί θορύβους στα δεδομένα και διευκολύνει την πιο ευκρινή και σε βάθος αναζήτηση. Η επεξεργασία των δεδομένων είναι σε εξέλιξη και αναμένεται να ολοκληρωθεί τον Δεκέμβριο του 2013, καθώς το αρχικό πρόγραμμα της συλλογής των δεδομένων επεκτάθηκε από τα 8.500 χιλιόμετρα στα 12.500 χιλιόμετρα. Η πρώτη περιοχή ξεκινά από τα βορειοδυτικά της Κέρκυρας, στα όρια με την Αλβανία, και εκτείνεται προς τα κάτω, στους Παξούς και στους Αντίπαξους, μέχρι και τη θαλάσσια περιοχή του Ιονίου απέναντι από τον Αμβρακικό Κόλπο. Η δεύτερη περιοχή είναι δυτικά της Κεφαλονιάς και φτάνει μέχρι την τρίτη θαλάσσια περιοχή ανοιχτά του Κατάκολου. Η τέταρτη είναι η πολλά υποσχόμενη περιοχή νότια της Κρήτης, που εκτείνεται μέχρι τα όρια με τη Λιβύη και δυτικά της Ιταλίας. Παράλληλα, τα προσεχή 24ωρα η πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΚΑ, κατόπιν γνωμοδότησης της ειδικής επιτροπής, θα ανακοινώσει τις εταιρείες αναδόχους των τριών πρώτων "οικοπέδων" που θα ξεκινήσουν τις έρευνες με γεωτρύπανα. Πρόκειται για τα Ιωάννινα, τον Πατραϊκό Κόλπο και το δυτικό Κατάκολο. Γύρω στα τέλη του επόμενου χρόνου αναμένεται να πέσουν και τα πρώτα γεωτρύπανα που θα δείξουν και το τελικό μέγεθος των κοιτασμάτων. Οι εκτιμήσεις αξιωματούχων του ΥΠΕΚΑ κάνουν λόγο για τη δυνατότητα από την ύπαρξη κοιτασμάτων υδρογονανθράκων στον ελληνικό χώρο να εισπράττει το Δημόσιο περί τα 150 δισ. ευρώ σε βάθος 30 ετών! πηγή: pirinoslogios.blogspot.gr

Τι εορτάζουν με την Χανουκά οι Εβραίοι;

Τι εορτάζουν με την Χανουκά οι Εβραίοι;

Κατά την ιουδαϊκή εορτή Χανουκά (αντίστοιχη τωνΧριστιανικών «Φώτων») η οποία γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 25 του Εβραϊκού μήνα Κισλέβ και διαρκεί οκτώ ημέρες, εορτάζεται (σύμφωνα με τα βιβλία των Μακκαβαίων) η νίκη των εβραίων επί των στρατευμάτων του επίγονου του Μεγάλου Αλεξάνδρου, Αντίοχου του Επιφανούς (και η σφαγή των Ελλήνων που κατοικούσαν στην Παλαιστίνη). Ακολουθεί απόσπασμα από το βιβλίο του ραβίνου Ahron Lopiansky, με τον τίτλο «Timepieces». Αναφέρεται στην μάχη Ελληνισμού-ιουδαϊσμού, υπό την οπτική ενός ραβίνου. Βρίσκεται γραμμένο στα αγγλικά στην εβραϊκή ιστοσελίδα Aish.com (και συγκεκριμένα στην σελίδαhttp://www.aish.com/h/c/b/48970041.html) όπου ταξινομούταν στην κατηγορία «Εορτολόγιο» (Holidays) και συγκεκριμένα στην ιουδαϊκή εορτή Χανουκά, κατά την οποία οι εβραίοι σύμφωνα με το βιβλίο των Μακκαβαίων, νίκησαν τα στρατεύματα του Επίγονου του Μεγάλου Αλεξάνδρου, Αντίοχου του Επιφανούς και κατέσφαξαν τους Έλληνες που κατοικούσαν στην Παλαιστίνη. 

Στην ίδια κατηγορία, βρίσκονται και κείμενα με τίτλο «Ελλάς, η Σκοτεινή Πλευρά», «Βλέποντας μέσα από το Σκότος», «Φωτίζοντας τις Ημέρες του Σκότους», «Η Δόξα του Ισραήλ εναντίον του Ελληνικού Κάλλους» κλπ… όπου παρουσιάζεται η «ένδοξη» κι «ανεπανάληπτη νίκη», του ιουδαϊσμού επί του Ελληνισμού, η οποία παρουσιάζεται θρησκευτικά από τους εβραίους σαν την επικράτηση του «φωτός σοφίας» από τον «εκλεκτό λαό»-Ισραήλ επί των «ανόητων», «βλαβερών» κι «άχρηστων» Ελλήνων, οι οποίοι σε κάθε τομέα (το συγκεκριμένο κείμενο αναφέρεται στην φιλοσοφία ως τρόπος ζωής), αντιπροσωπεύουν το …«σκότος».
Πέραν του γνωστού και διάχυτου φαρισαϊσμού που εξέρχεται από τα γραμμένα ενός ραβίνου το κείμενο αυτό είναι ενδιαφέρον, κυρίως διότι αποτυπώνει την θεμελιακή αντίληψη ενός εβραίου έναντι της Ελλάδας και του Ελληνισμού. Ως εκ τούτου, το κείμενο αυτό είναι απλά αντιπροσωπευτικό των όσων κατ’ ουσίαν ένας ραβίνος κηρύττει σε μια συναγωγή την ημέρα που οι εβραίοι εορτάζουν την Χανουκά. antipliroforisi

Σπάνιο άγαλμα του θεού Απόλλωνα ανακαλύφθηκε μυστηριωδώς στη Λωρίδα της Γάζας

Σπάνιο άγαλμα του θεού Απόλλωνα ανακαλύφθηκε μυστηριωδώς στη Λωρίδα της Γάζας

Ένα σπάνιο άγαλμα του Έλληνα θεού Απόλλωνα, που ήταν χαμένο επί αιώνες, βρέθηκε μυστηριωδώς στη Λωρίδα της Γάζας, όμως αμέσως κατασχέθηκε από την αστυνομία και πλέον δεν είναι γνωστό που βρίσκεται.

Η ανακάλυψη του αγάλματος αυτού έχει εξάψει την φαντασία των αρχαιολόγων, όμως η αστυνομία δεν έχει ανακοινώσει πότε το μπρούτζινο άγαλμα σε φυσικό μέγεθος θα εμφανιστεί και πάλι ή πού θα εκτεθεί.
Ένας ψαράς από τη Λωρίδα της Γάζας δήλωσε ότι βρήκε το άγαλμα βάρους 500 κιλών στη θάλασσα, περίπου 100 μέτρα από την ακτή, τον Αύγουστο και το μετέφερε σπίτι του με ένα κάρο που το έσερνε ένα γαϊδούρι, χωρίς να έχει επίγνωση της αξίας του.
Κάποιοι άλλοι αμέσως μάντεψαν τη σημασία του και για μικρό χρονικό διάστημα το άγαλμα εμφανίστηκε στον ιστότοπο eBay προς πώληση για 500.000 δολάρια, τιμή πολύ χαμηλότερη της πραγματικής του αξίας. Η αστυνομία του ισλαμιστικού κινήματος Χαμάς, που κυβερνά τη Λωρίδα της Γάζας, το κατέσχεσε και ανακοίνωσε ότι ερευνά την υπόθεση.
Προς μεγάλη τους αγανάκτηση, οι αρχαιολόγοι δεν έχουν καταφέρει να δουν το άγαλμα του Απόλλωνα και έχουν αναγκαστεί να αρκεστούν σε μερικές θολές φωτογραφίες του ανέπαφου αγάλματος του θεού, που είναι ξαπλωμένο πάνω σε μια κουβέρτα με τα Στρουμφάκια. Απ’ όσο μπορούν να εκτιμήσουν το άγαλμα κατασκευάστηκε μεταξύ του 5ου και του 1ου αιώνα π.Χ..
«Είναι μοναδικό. Κατά μία έννοια θα έλεγα ότι είναι ανεκτίμητο. Είναι σαν να ρωτά κάποιος ποια είναι η αξία της Τζοκόντα στο Λούβρο», δήλωσε ο Ζαν-Μισέλ Ταραγκόν, ιστορικό της Γαλλικής Βιβλικής και Αρχαιολογικής Σχολής της Ιερουσαλήμ.
«Είναι πολύ-πολύ σπάνιο να βρεθεί ένα άγαλμα που δεν είναι φτιαγμένο από μάρμαρο ή πέτρα, αλλά από μέταλλο», πρόσθεσε ο ίδιος.

Η πολύ καλή κατάσταση του αγάλματος υποδηλώνει ότι εντοπίστηκε στην ξηρά και όχι στη θάλασσα, επεσήμανε ο Ταραγκόν, εκτιμώντας ότι η πραγματική τοποθεσία της ανακάλυψής του δεν αποκαλύφθηκε για να αποφευχθούν διαφωνίες για την κυριότητά του. «Δεν βρέθηκε στη θάλασσα ή σε κάποιο παραθαλάσσιο μέρος (…) είναι πολύ καθαρό. Όχι, βρέθηκε στην ξηρά σε στεγνό μέρος», σχολίασε.
Ο Παλαιστίνιος ψαράς Τζουντάτ Γραμπ πάντως αφηγείται μια διαφορετική ιστορία. Ο 26χρονος Παλαιστίνιος ισχυρίζεται ότι είναι μια ανθρώπινη μορφή να κείτεται στα ρηχά, περίπου 100 μέτρα από την ακτή, βόρεια των συνόρων μεταξύ της Αιγύπτου και της Γάζας.
Αρχικά πίστεψε ότι επρόκειτο για ένα πτώμα, όμως όταν βούτηξε για να δει καλύτερα συνειδητοποίησε ότι ήταν ένα άγαλμα. Ο ίδιος είπε ότι του πήρε τέσσερις ώρες για να το βγάλει στην ακτή με τη βοήθεια συγγενών του.
Το πράσινο-καφέ άγαλμα αναπαριστά έναν νεαρό, γυμνασμένο θεό που στέκεται όρθιος με το ένα χέρι τεντωμένο και την παλάμη του ανοικτή προς τα πάνω.
Ο Γραμπ παραδέχθηκε ότι έκοψε ένα από τα δάχτυλα του αγάλματος για να το πάει σε έναν ειδικό, καθώς πίστευε ότι ήταν φτιαγμένο από χρυσό. Χωρίς να το γνωρίζει, ένας από τους αδελφούς του έκοψε ένα ακόμη δάχτυλο, για τον ίδιο λόγο. Το δεύτερο δάχτυλο το έλιωσε ένας χρυσοχόος.
Μέλη της οικογένειας του Γραμπ που ανήκουν σε μια πολιτοφυλακή της Χαμάς πήραν το άγαλμα και για κάποιο διάστημα εμφανίστηκε στο eBay προς πώληση. Δεν έχει γίνει γνωστό αν υπήρξε κάποιος υποψήφιος πωλητής, αλλά όταν οι πολιτικές αρχές της Χαμάς ανακάλυψαν την ύπαρξή του ζήτησαν από την αστυνομία να το κατασχέσει.
Αξιωματούχοι του υπουργείου Τουρισμού της Γάζας δήλωσαν στο πρακτορείο ειδήσεων Ρόιτερς ότι το άγαλμα δεν θα εκτεθεί στο κοινό μέχρι να ολοκληρωθεί η έρευνα για το ποιος προσπάθησε να το πουλήσει.
Εξάλλου ο Άχμεντ αλ Μπουρς, διευθυντής αρχαιολογίας του υπουργείου, δήλωσε ότι έχει δει το άγαλμα, ενώ πρόσθεσε ότι οι παλαιστινιακές αρχές σκοπεύουν να το αποκαταστήσουν και να το εκθέσουν στη Γάζα.
«Έχουμε επίσης επικοινωνήσει με διεθνή μουσεία τα οποία έχουν προσφερθεί να μας βοηθήσουν στην αποκατάσταση», σημείωσε ο αλ Μπουρς, επισημαίνοντας ότι ένα μουσείο στη Γενεύη, όπως και το Λούβρο έχουν εκφράσει την επιθυμία να νοικιάσουν το άγαλμα για να το εκθέσουν.
Πηγή: ΑΜΠΕ – news247.gr

Μυστικός υπόγειος σταθμός του μετρό ανακαλύφθηκε σε λαβύρινθο στο Παλαιό Ψυχικό

Μυστικός υπόγειος σταθμός του μετρό ανακαλύφθηκε σε λαβύρινθο στο Παλαιό Ψυχικό

Μια συγκλονιστική ανακάλυψη έφεραν στο φως οι άνδρες του τμήματος αγνοούμενων προσώπων της Ελληνικής Αστυνομίας, οι οποίοι στα πλαίσια ερευνών κατά τη διάρκεια του σαββατοκύριακου ανακάλυψαν έναν μυστικό, δαιδαλώδη σταθμό του μετρό που βρισκόταν κρυμμένος στο κέντρο ενός γιγαντιαίου λαβύρινθου στο Παλαιό Ψυχικό.
Όπως έγινε γνωστό στη συνέχεια, ο σταθμός είχε κατασκευαστεί υπό άκρα μυστικότητα πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 2004 με σκοπό να εξυπηρετεί τις ανάγκες του υπηρετικού προσωπικού της προέδρου της οργανωτικής επιτροπής των Αγώνων, Γιάννας Αγγελοπούλου-Δασκαλάκη, η οποία διαμένει στο Παλαιό Ψυχικό. Έκτοτε χρησιμοποιείται μόνο από όσους γνώριζαν την ύπαρξη του — κυρίως φιλιππινέζες οικιακές βοηθούς σε σπίτια της περιοχής, δασκάλους του τένις και συγγενείς χτυπημένους από την οικονομική κρίση, οι οποίοι είχαν αναγκαστεί να μετακομίσουν μακριά από το προνομιούχο προάστιο.

Σύμφωνα με πληροφορίες από αστυνομικούς κύκλους που ερευνούν την υπόθεση, ένα στα πέντε τρένα της γραμμής 3 που φθάνουν μόνο μέχρι την Εθνική Άμυνα και όχι έως το αεροδρόμιο «Ελ. Βενιζέλος», αφού περιμένουν εκεί για περίπου 20 λεπτά κάνουν επί τόπου στροφή και κατευθύνονται με σβηστά τα φώτα προς το σταθμό του Ψυχικού. Όσο για την επίγεια πρόσβαση, αυτή είναι πρακτικά ανέφικτη για τους μη μυημένους καθώς η μοναδική είσοδος στον λαβύρινθο που οδηγεί στον σταθμό είναι κρυμμένη κάτω από ένα πλακόστρωτο στην Τρίτη Πλατεία του Παλαιού Ψυχικού στην οποία δεν φθάνει δρόμος και είναι, ακόμη κι αυτή, άγνωστη σε όσους δεν κατοικούν στην περιοχή.
Όπως αναφέρουν αστυνομικές πηγές, η ανακάλυψη έγινε τυχαία όταν ο 23χρονος Λύσσανδρος, φοιτητής Παιδαγωγικής, πήρε το μετρό το βράδυ της περασμένης Πέμπτης για να πάει στο σπίτι φίλων του στην περιοχή του Νέου Ψυχικού. Ο Λύσσανδρος επιβιβάστηκε σε συρμό με κατεύθυνση την Εθνική Άμυνα αλλά δυστυχώς για τον ίδιο, νυσταγμένος καθώς ήταν αποκοιμήθηκε μέσα στο βαγόνι.
«Όταν ξύπνησα είδα έναν σταθμό που δεν είχα ξαναδεί ποτέ στο παρελθόν» αφηγείται ο Λύσσανδρος. «Ήταν κυριολεκτικά ένας λαβύρινθος, με δεκάδες σκάλες και διαδρόμους που διασταυρώνονταν, αδιέξοδα και μονόδρομους παντού καθώς και πινακίδες σχεδιασμένες για να σε παραπλανήσουν. Είχε λιγοστό κόσμο, κυρίως ασιατικής καταγωγής αλλά και Έλληνες δασκάλους που πήγαιναν για ιδιαίτερα, προσωπικούς γυμναστές, σεφ με άσπρους σκούφους, μπάτλερ και κλόουν για παιδικά πάρτυ. Κανείς δεν μιλούσε, επικρατούσε μια απόκοσμη σιωπή. Όλοι περπατούσαν σκυφτοί και πριν προλάβεις να τους μιλήσεις εξαφανίζονταν, βρίσκοντας με κάποιο μαγικό τρόπο τον δρόμο για την έξοδο» συνεχίζει ο νεαρός.
«Έμεινα κλεισμένος εκεί μέσα για πάνω από 40 ώρες, περιπλανόμενος σε κύκλους και με το κινητό μου να μην έχει σήμα. Ευτυχώς τελικά βρήκα έναν συντηρητή πισίνας που με λυπήθηκε και μου έδειξε πώς να βγω» καταλήγει.
Αφού βγήκε στην επιφάνεια της γης, ο 23χρονος κάλεσε την οικογένειά του που γυρνούσε τα νοσοκομεία για να τον εντοπίσει και στη συνέχεια την Αστυνομία, την οποία και οδήγησε στα ίχνη του άγνωστου έως σήμερα 66ου σταθμού του αθηναϊκού μετρό. Σε επικοινωνία του με το «Κουλούρι», ο υπαστυνόμος που είναι επικεφαλής των ερευνών δήλωσε: «Πρόκειται σίγουρα για ένα εντυπωσιακό εύρημα. Είναι νωρίς για να πούμε περισσότερα, σκεφτείτε ότι ακόμη δεν έχουμε χαρτογραφήσει ούτε το 10% του σταθμού. Ελπίζουμε μόνο να μην βρούμε εκεί μέσα τα πτώματα άλλων αγνοούμενων πολιτών, που τους πήρε ο ύπνος όπως τον Λύσσανδρο».
«Τουλάχιστον τώρα γνωρίζουμε γιατί στα δρομολόγια με κατεύθυνση την Εθνική Άμυνα τοποθετούνται αποκλειστικά τυφλοί οδηγοί» συμπλήρωσε με νόημα ο υπαστυνόμος.

ΕΚΕΙ ΠΡΟΔΙΔΕΤΑΙ Η ΚΥΠΡΟΣ, ΕΔΩ ΠΟΥΛΑΜΕ ΤΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, ΘΑ ΞΥΠΝΗΣΟΥΜΕ ΠΟΤΕ ΝΑ ΣΗΚΩΘΟΥΜΕ;

ΕΚΕΙ ΠΡΟΔΙΔΕΤΑΙ Η ΚΥΠΡΟΣ, ΕΔΩ ΠΟΥΛΑΜΕ ΤΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, ΘΑ ΞΥΠΝΗΣΟΥΜΕ ΠΟΤΕ ΝΑ ΣΗΚΩΘΟΥΜΕ;

Posted: 09 Feb 2014 09:30 AM PST

Όσοι Έλληνες, όσοι ζωντανοί, αντισταθείτε...
Γράφει ο Δημήτριος Νατσιός, Δάσκαλος
«Η βλακεία, η εγωπάθεια, η μωρία και η γενική αναπηρία τηςηγετικής τάξης στη σημερινή Ελλάδα σε φέρνει στην ανάγκη να ξεράσεις...» Γ.Σεφέρης, «Πολιτικό ημερολόγιο», 1945

Άφησαν το σκοπιανό υποκείμενο «να ξερνάει», μες στη Βουλή των Ελλήνων, τις αθλιότητες περί Μακεδονίας και… «αφωνότεροι των ιχθύων και απραγέστεροι των βατράχων» οι ασήμαντοι της σήμερον. Άρα είναι έτοιμοι να υπογράψουν, με χέρια και ποδάρια, το ξεπούλημά μας. Διάβασα την είδηση και… «κάπνισαν τα μάτια μου». Αν μου αφαιρέσουν, μου καταστρέψουν, μου εξευτελίσουν εμένα τον Μακεδόνα-γεννήθηκα στην Πιερία-το έσχατο καταφύγιο της αξιοπρέπειάς μου, την ιστορία μου, την ιθαγένειά μου, την μνήμη μου, τότε να γνωρίζουν ότι:

Πρώτον: Θα αντιμετωπίσουν, σε περίπτωση υπογραφής της προδοσίας, ό,τι αντιμετώπισαν οι παπόδουλοι επίσκοποι, όταν γύρισαν στην Κωνσταντινούπολη το 1438, μετά την ψευτοσύνοδο Φερράρας-Φλωρεντίας. Υπέγραψαν ένωση-υποταγή της Ορθοδοξίας-των Εκκλησιών και φτάνοντας στην Πόλη τους ανέμεναν οι πιστοί... Όταν μαθεύτηκε ότι λατινοφρόνησαν και υπέκυψαν στα «φλωρία» του Πάπα, ο ευσεβής λαός τους προπηλάκισε και δεν έμεινε μόνο στον πηλό… έπεσαν και καρπαζιές. Ταραγμένοι και μετανιωμένοι ψέλλιζαν οι ταλαίπωροι: «Πεπράκαμεν (πουλήσαμε) την πίστην ημών, αντηλλάξαμεν τη ασεβεία την ευσέβειαν, προδόντες την καθαράν θυσίαν (την Ορθοδοξία), αζυμώται (παπικοί) γεγόναμεν. Κόψατε την δεξιάν ημών την υπογράψασαν (κόψτε το χέρι που υπέγραψε), εκριζώσατε την γλώσσαν ημών την τοιαύτα ομολογήσασαν». (Δ.Παναγόπουλου, «Εις έναντι μυρίων»). Χέρι που θα υπογράψει και γλώσσα που θα ομολογήσει «Βόρεια, Άνω ή Νέα Μακεδονία» θέλουν κόψιμο ή ξερίζωμα. Τελεία και παύλα. Σε θέματα πατρίδος και πίστεως δεν χωρεί συγκατάβασις.

Δεύτερον: Η στάση μας στο θέμα της Μακεδονίας είναι η λυδία λίθος για το σύνολο της εξωτερικής μας πολιτικής. Αν υποκύψουμε στους ωμούς εκβιασμούς και παραδώσουμε αμαχητί το όνομα, ανοίγει ο ασκός του Αιόλου. Πέραν της διεθνούς ανυποληψίας και περιφρόνησης, δημιουργείται κακό προηγούμενο. Όλοι θα απαιτούν και εμείς θα επαιτούμε την σύμπραξη ανύπαρκτων συμμάχων. Ως γνωστόν οι μεγάλες δυνάμεις συναγάγουν συμπεράσματα για την πολιτική τους, όχι με κριτήριο την «ετοιμότητα υποκλίσεων», αλλά με κριτήριο την ισχύ των κρατών στις περιφέρειες, την ικανότητα-αποφασιστικότητα των κυβερνήσεών τους να υπερασπίσουν τα εθνικά τους συμφέροντα και το ειδικό γεωπολιτικό βάρος, που αναπτύσσουν στους περιφερειακούς συσχετισμούς ισχύος. Έλεγε, ο Παπαρρηγόπουλος στον πρόλογο της «Ιστορίας του Ελληνικού Έθνους»: «Ουδέν έθνος υποχρεούται να είναι μεγαλοφυές. Αλλ’ ουδέν έθνος δύναται να υπάρξει άνευ κοινού νοός. Κοινός δε νούς των εθνών είναι η κυβέρνησις». Ο κοινός νους φρονεί ότι στην παρούσα συγκυρία και μέχρι να εκπαραθυρωθούν οι Τρόικες και τα ημέτερα πειθήνια ενεργουμενά τους, δεν πρέπει ο λαός να υποκύψει σε κανέναν εκβιασμό. Τούτη την πατρίδα την έχομεν όλοι μαζί και κυρίως οι 8.500 νεκροί αξιωματικοί και στρατιώτες που έπεσαν στο Κιλκίς, και οι χιλιάδες ήρωες στα πεδία των μαχών.

Τρίτον, σε συνάφεια με τα προηγούμενα. Όλα δείχνουν πως οι Σκοπιανοί κατανοούν πως ευνοϊκή απόληξη του ζητήματος θα πετύχουν μόνο επί της νυν μνημονιακής τάχα και κυβέρνησης. Άρα οδεύουμε προς ατιμωτική συναλλαγή. Αν συμβεί το απευκταίο είναι σίγουρο πως οι κλεφτοσκοπιανοί ευθύς θα καταπατήσουν τις υπογραφές τους και θα θέσουν, από θέσεως ισχύος πλέον, όλα τα συμπαρομαρτούντα με το σκοπιανό ζητήματα: αλυτρωτισμός, περιουσίες, ονοματοδοσία προϊόντων, τοπονυμίων, αεροδρομίων, «μακεδονική» εκκλησία, ιστορική κληρονομιά. Μας αναμένει, δεν έχει σημασία αν είναι το εγγύς ή το απώτερο μέλλον, το μακεδονικό Κόσοβο. Και τότε θα ερωτηθούμε εμείς οι Μακεδόνες, οι γηγενείς. «Είστε Έλληνες ή Μακεδόνες; Όσοι Έλληνες κάτω από τον Όλυμπο... η Μακεδονία ανήκει στους Μακεδόνες».

Τέταρτον: «Την δε την Πόλιν σοι δούναι ούτ’εμόν εστί ούτ’άλλου των κατοικούντων εν αυτή...». Ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, ο ηρωικός αυτοκράτορας, διδάσκει ες αεί. Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να πουλήσει πατρίδα. Στην πατρίδα ανήκουμε και δεν μας ανήκει. Αυτό που κερδήθηκε με αίμα δεν μπορεί κανείς να το περιφέρει σε συνέδρια παρανόμων, να το διαγράψει με το μελάνι μιας υπογραφής. Κάποιοι θέλουν να «ρευστοποιήσουν», κόκαλα ιερά, σε σταδιοδρομίες, αξιώματα, έδρανα πρωθυπουργικά. «Παίζουνε πασιέντζες το έθνος ολάκερο για να ικανοποιήσουν τις μωροφιλοδοξίες τους», όπως έλεγε ο Πάν. Κολοκοτρώνης. Ματαιοπονούν. Πολλές φορές σταυρώθηκε ο Ελληνισμός από ξένους και βαρβάρους, πολιτισμένους και απολίτιστους, πολλές φορές και από τους δικούς μας, τους εφιάλτες και μηδίζοντες, παλαιούς και νέους, αλλά, «ιδού ζώμεν». «Τρώνε από μας και μένει και μαγιά». Και άλλη φορά η Μακεδονία χάθηκε με το μελάνι της υπογραφής. Το 1878 η συνθήκη του Αγίου Στεφάνου την παραχωρούσε σχεδόν εξ ολοκλήρου στη Βουλγαρία. Εις μάτην. Κατέπεσε μέσα σε λίγους μήνες το ψεύδος και η αδικία. Η συνθήκη του Βερολίνου αποκατέστησε την τότε τάξη των πραγμάτων. Σ’ αυτά τα ζητήματα λειτουργούν και πνευματικοί νόμοι. «Του Κυρίου η γη και το πλήρωμα αυτής, η οικουμένη και πάντες οι κατοικούντες εν αυτή». (Ψαλμός, ΚΔ’).

Πέμπτον: Τυχόν υπογραφή σε κείμενο καταισχύνης και διασυρμού, που θα αναγνωρίζει κράτος με το όνομα της Μακεδονίας, θα τινάξει στον αέρα την ελληνική εκπαίδευση. Θα παρουσιαστούμε, εμείς οι δάσκαλοι, ενώπιον των μαθητών μας ψεύτες, υποκριτές, με έλλειψη φιλοπατρίας, αφού τόσα χρόνια διδάσκουμε μία και μοναδική Μακεδονία, αναπόσπαστο τμήμα του Ελληνισμού. Ελεγχόμαστε έτσι για την πνευματική μας εντιμότητα, για την παιδαγωγική μας ειλικρίνεια. Όταν αντικρίσουν οι μαθητές μας στις οθόνες τους Σκοπιανούς να πανηγυρίζουν για την υποκλοπή, και τους χάρτες να εμφανίζουν «Βόρεια ή Άνω Μακεδονία», τι θα τους πούμε το άλλο πρωί; Πώς ο φιλότιμος και ευαίσθητος Έλληνας δάσκαλος θα ατενίσει το βλέμμα των μαθητών του; Πώς θα αντέξουμε την ντροπή; Θα μας τοξεύει αλύπητα η απορία, η ειρωνεία, η αγωνία των παιδιών για την δειλία μας, για την επερχόμενη θύελλα.