Σάββατο 21 Απριλίου 2012

Το δόντι της Ελληνικής ΑΟΖ στο Καστελόριζο που θέλουν να δώσουν στη Τουρκία, ο Γαλλικός χάρτης, η Ολυμπιακή φλόγα και η άγνωστη συμφωνία


Το δόντι της Ελληνικής ΑΟΖ στο Καστελόριζο που θέλουν να δώσουν στη Τουρκία, ο Γαλλικός χάρτης, η Ολυμπιακή φλόγα και η άγνωστη συμφωνία

Γράφει ο Αδαμάντινος - 1. Σε πολλούς χάρτες στο διαδίκτυο που παρουσιάζουν την Ελληνική ΑΟΖ εμφανίζεται εδώ και καιρό, ότι το «δόντι» στο Καστελόριζο (βλέπετε μέσα στο πράσινο κύκλο στο χάρτη αριστερά) ανήκει στη Τουρκική ΑΟΖ.
ΔΕΝ ΑΝΗΚΕΙ.
Περισσότερα για το θέμα, διαβάστε στο ελληνικό ιστολόγιο em-pollution-gr.blogspot.com, το οποίο γράφει Καθηγητής Πανεπιστημίου.

2. Ο χάρτης αριστερά είναι ένας χάρτης που κατάρτησε το Γαλλικό Ινστιτούτο Πετρελαικών Ερευνών (BEICYP) την δεκαετία του 1980 για λογαριασμό του Ελληνικού κράτους. 
Παρατηρείστε ότι σύμφωνα με τη BEICYP που σήμερα είναι σύμβουλος της Κυπριακής Δημοκρατίας στις έρευνες για υδρογονάνθρακες, το δόντι που ΔΕΝ ανήκει στην Τουρκική ΑΟΖ, όπως θα ήθελαν πολλοί φιλέλληνες ΑΟΖοασχολούμενοι, αλλά στην Ελληνική ΑΟΖ είναι ύποπτο ότι έχει μεγάλο κοίτασμα υδρογονανθράκων (περιοχές με πορτοκαλί χρώμα),
3. Εμείς οι Ελληνες, όσοι εχουμε ΕΝΑ ΜΟΝΟ διαβατήριο, οι Ελληνικής καταγωγής, πρέπει να έχουμε ευαισθησία στην ανάδειξη της παρουσίας του Καστελόριζου σε κάθε οικονομική διαδικασία, ώστε να στηρίζεται η ύπαρξη της ΑΟΖ του. Ειναι δε μεγάλης σημασίας το Καστελόριζο να θεωρείται μέλος του συμπλέγματος των Δωδεκανήσων και όχι να θεωρείται ότι είναι ορατό απο την Κρήτη ή ότι είναι ανεξάρτητο… Αυτές οι μικρες λεπτομέρειες ειναι σημαντικές για την δίκαια διευθέτηση της ΑΟΖ, υπέρ των ελληνικών συμφερόντων.
4. Επειδή στην Ελλάδα ξέρουμε ότι πριν βγει κατι, γίνεται «ξέπλυμα» απο τα ΜΜΕ, η μετατροπή με προπαγάνδα ενος «δοντιού» της Ελληνικής ΑΟΖ απο Ελληνικό σε Τουρκικό δεν έγινε τυχαία. Πρέπει να υπάρχει συμφωνία, που ελπίζω να μη τη δουμε στο μελλον, γιατι είναι κατά των Ελληνικών συμφερόντων και κατα τη γνωμη μου συνιστα ΠΡΟΔΟΣΙΑ. Ναι μεν δεν πρέπει να πιπιλιζουμε αυτές τις λεξεις αλλα δεν πρέπει και να μη τις λέμε όταν κατι φαινεται απο μακρυά και δεδομένης της υπάρχουσας διαπλοκής.
5. Η κ. Μπακογιαννη είχε προτείνει αν θυμάμαι καλα την παραχώρηση Ελληνικού εδάφους στους Τούρκους όταν ήταν υπουργός εξωτερικών, με την δικαιολογία ότι ο Τούρκος είναι κακός γείτονας και αν πάρει κατι θα ησυχάσει… Ο κάθε πολιτικός μπορεί να κανει παραχωρήσεις αλλα όχι κρυφά και πρέπει να παίρνει την ευθύνη των πράξεων του.
Ειναι λυπηρό παντως που η οικογένεια Βαρδινογιάννη υποστηρίζει πολιτικους με τετοιες απόψεις. Ελπίζω να είναι πιο προσεκτική στο μέλλον, γιατι όσο πλησιάζει η Ελλάδα στον πάτο τόσο και περισσότερα πραγματα θα αποκαλύπτονται. Δεν θα υπάρξει εξαίρεση ούτε για τις Αγιες οικογένειες.
6. Ειναι λυπηρό ότι η Ολυμπιακή επιτροπή της Ελλαδας εξαίρεσε το Καστελόριζο απο τη διαδρομή της Ολυμπιακής Φλογας. Μέλος της επιτροπής ειναι ο σύζυγος της κ.Μπακογιάννη. Ελπίζω η επιτροπή να αλλάξει σύντομα άποψη.
Εύχομαι επίσης η οικογένεια Βαρδινογιάννη να ενισχύσει με βιομηχανικό έργο το ακριτικό Καστελόριζο (όχι μουσεια, πίστες , ομάδες, άρτον και θεάματα, κατι ουσιαστικό για την οικονομία του νησιου και να το διαχειριστεί η ίδια η οικογένεια). Εύχομαι αλλά δεν ελπίζω, γιατι είμαι πραγματιστής.
Φυσικα όσα γραφω μπορει και να είναι λάθος. Εσεις που με διαβάζετε με εχετε βρει πολλές φορές εκτός πραγματικότητας;

olympia 

eBooks4Greeks.gr ~ Ελεύθερα ψηφιακά βιβλία | δωρεάν βιβλία: ΤΟ ΔΥΣΤΥΧΗΜΑ

eBooks4Greeks.gr ~ Ελεύθερα ψηφιακά βιβλία | δωρεάν βιβλία: ΤΟ ΔΥΣΤΥΧΗΜΑ: Ο καθηγητής μπαίνει στην αίθουσα του πανεπιστημίου στο οποίο διδάσκει. Τα παιδία κανουν φασαρία μέχρι να κάτσουν ολα στα θρανία τους. «Θ...

Τετάρτη 11 Απριλίου 2012

Σαν σήμερα έγινε η έξοδος του Μεσολογγίου


Σαν σήμερα έγινε η έξοδος του Μεσολογγίου

Τρία χρόνια μετά την αποτυχημένη απόπειρα κατάληψης του Μεσολογγίου από τους Κιουταχή και Ομέρ Βρυώνη, ο Σουλτάνος επανήλθε με νέο σχέδιο. Ανέθεσε και πάλι στον νικητή της Μάχης του Πέτα, Κιουταχή, να καταλάβει την πόλη, συνδυάζοντας αυτή τη φορά την επιχείρηση με την εκστρατεία του Ιμπραήμ στην Πελοπόννησο. Με μια πανίσχυρη στρατιά 20.000 ανδρών, ο Κιουταχής ξεκίνησε από τα Τρίκαλα στα τέλη Φεβρουαρίου του 1825 και στις 15 Απριλίου 1825 έφθασε προ του Μεσολογγίου.

Αμέσως άρχισε την πολιορκία της πόλεως, η οποία μπορεί να χωρισθεί σε δύο περιόδους: α) 15 Απριλίου έως 12 Δεκεμβρίου 1825 και β) 25 Δεκεμβρίου 1825 έως τις 11 Απριλίου 1826. Χωρίς σημαντική βοήθεια από τους υπόλοιπους Έλληνες, λόγω του εμφυλίου πολέμου, και έχοντας να αντιμετωπίσουν υπέρτερες εχθρικές δυνάμεις, οι 12.000 ψυχές του Μεσολογγίου αντιστάθηκαν καρτερικά επί ένα χρόνο. Την οργάνωση της άμυνας ανέλαβε τριμελής επιτροπή υπό τους Ιωάννη Παπαδιαμαντόπουλο, Δημήτριο Θέμελη και Γεώργιο Καναβό.
Το φρούριο της πόλεως μετά την πρώτη πολιορκία είχε βελτιωθεί, κατόπιν των προσπαθειών του Αλέξανδρου Μαυροκορδάτου, του Βύρωνα και του μηχανικού Μιχαήλ Κοκκίνη. Η τάφρος έγινε βαθύτερη, ο μικρός περίβολος ενισχύθηκε με πύργους και πολύγωνα προτειχίσματα, πάνω στα οποία τοποθετήθηκαν 48 τηλεβόλα και 4 βομβοβόλα. Η νησίδα Βασιλάδι, μεταξύ της λιμνοθάλασσας και της θάλασσας, έγινε ένα είδος προκεχωρημένου οχυρού. Εκεί τοποθετήθηκαν 6 πυροβόλα και συγκεντρώθηκαν 2.000 γυναικόπαιδα για να μην επιβαρύνουν τη φρουρά της πόλης. Εντός του Μεσολογγίου υπήρχαν 10.000 άτομα, εκ των οποίων 4.000 άνδρες, άριστοι πολεμιστές από την Ήπειρο και την Αιτωλοακαρνανία και ακόμη 1.000 άνδρες, δυνάμενοι να φέρουν όπλα.

Κατά την πρώτη φάση της πολιορκίας (15 Απριλίου - 12 Δεκεμβρίου 1825) το Μεσολόγγι πολιορκήθηκε μόνο από τις δυνάμεις του Κιουταχή. Οι επιθέσεις τους συντρίβονταν εύκολα ή δύσκολα από τους υπερασπιστές της πόλης. Εξάλλου, ο από θαλάσσης αποκλεισμός δεν ήταν ισχυρός και επανειλημμένως διασπάσθηκε από τον στόλο του Μιαούλη, ο οποίος ενίσχυε με πολεμοφόδια και τρόφιμα τους πολιορκούμενους. Στις 24 Ιουλίου, 1000 ρουμελιώτες πολεμιστές υπό τον Γεώργιο Καραϊσκάκη ανάγκασαν τον Κιουταχή να αποσύρει τις δυνάμεις του στις υπώρειες του όρους Ζυγός, χαλαρώνοντας την πολιορκία του Μεσολογγίου. Αλλά και ο τουρκικός στόλος, παρενοχλούμενος από τον ελληνικό, αναγκάσθηκε να ζητήσει καταφύγιο στην αγγλοκρατούμενη Κεφαλληνία.

Στις 5 Αυγούστου ο Κίτσος Τζαβέλλας, επικεφαλής δυνάμεως Σουλιωτών πολεμιστών, εισήλθε στην πόλη, αναπτερώνοντας το ηθικό των πολιορκουμένων. Όμως, στις αρχές Νοεμβρίου, ο κοινός στόλος Τούρκων και Αιγυπτίων αποβίβασε 8.000 αιγύπτιους στρατιώτες κι ένα μήνα αργότερα κατέφθασε στην περιοχή ο Ιμπραήμ που είχε σχεδόν καταστείλει την Επανάσταση στην Πελοπόννησο. Τούρκοι, Τουρκαλβανοί και Αιγύπτιοι αριθμούσαν 25.000 άνδρες, με σύγχρονο πυροβολικό, που διοικούσαν γάλλοι αξιωματικοί. Οι Έλληνες είχαν να αντιπαρατάξουν 4.000 μαχητές.

Στις 25 Δεκεμβρίου 1825 άρχισε η δεύτερη φάση της πολιορκίας του Μεσολογγίου. Όπως και στην πρώτη πολιορκία, πάλι υπήρξε διάσταση απόψεων μεταξύ των δύο πασάδων. Ο αιγύπτιος Ιμπραήμ επεχείρησε με τις δικές του δυνάμεις να καταλάβει το Μεσολόγγι στις 16 Ιανουαρίου 1826. Απέτυχε, όμως, και αναγκάσθηκε να συμπράξει μετά του Κιουταχή. Οι δύο στρατοί κατέστησαν ασφυκτική την πολιορκία με ανηλεή κανονιοβολισμό του Μεσολογγίου και με την κατάληψη των στρατηγικής σημασίας νησίδων Βασιλάδι (25 Φεβρουαρίου) και Κλείσοβας (25 Μαρτίου). Μετά την πτώση των δύο νησίδων, η θέση των πολιορκουμένων κατέστη δεινή, μετά και την αποτυχία του Μιαούλη να διασπάσει τον ναυτικό αποκλεισμό.

Η κατάσταση πλέον μέσα στην πόλη είχε φθάσει σε οριακό σημείο. Τρόφιμα δεν υπήρχαν και οι πολιορκούμενοι (γυναίκες, παιδιά, τραυματίες, γέροντες και μαχητές) σιτίζονταν με φύκια, δέρματα, ποντίκια και γάτες! Υπό τις συνθήκες αυτές, που καθιστούσαν αδύνατη την αποτελεσματική υπεράσπιση της πόλης, αποφασίστηκε σε συμβούλιο οπλαρχηγών και προκρίτων στις 6 Απριλίου η έξοδος και ορίστηκε γι' αυτή, η νύχτα του Σαββάτου του Λαζάρου προς Κυριακή των Βαΐων (9 προς 10 Απριλίου). Τα μεσάνυχτα, σύμφωνα με το σχέδιο, χωρίστηκαν σε τρεις ομάδες, υπό τους Δημήτριο Μακρή, Νότη Μπότσαρη και Κίτσο Τζαβέλα, με την ελπίδα να διασπάσουν τις εχθρικές γραμμές, επωφελούμενοι από τον αιφνιδιασμό των πολιορκητών. Νωρίτερα είχαν σκοτώσει τους τούρκους αιχμαλώτους, ενώ στην πόλη παρέμειναν τραυματίες και γέροι.

Όμως, το σχέδιο της εξόδου, είτε προδόθηκε, είτε δεν εφαρμόστηκε σωστά κι έτσι οι δυνάμεις του Ιμπραήμ κατέσφαξαν με τα γιαταγάνια τούς μαχητές της ελευθερίας. Στο μεταξύ, μέσα στο Μεσολόγγι είχαν αρχίσει οι σφαγές από τους Τουρκοαιγύπτιους, που είχαν εισβάλει από άλλο σημείο της πόλης.

Σε πολλά σημεία σημειώθηκαν δραματικές σκηνές: ο δημογέροντας Χρήστος Καψάλης, όταν κυκλώθηκε από τους εισβολείς στο σπίτι του, όπου είχαν συγκεντρωθεί τραυματίες, γέροντες και γυναικόπαιδα, έβαλε φωτιά στην πυριτιδαποθήκη, ενώ ο μητροπολίτης Ρωγών Ιωσήφ ανατίναξε τον Ανεμόμυλο, στην τελευταία πράξη αντίστασης, όταν κυκλώθηκε από τους εχθρούς. Το πρωί της 10ης Απριλίου, ανήμερα των Βαΐων, η οθωμανική ημισέληνος κυμάτιζε στα χαλάσματα του Μεσολογγίου.

Οι πληροφορίες για τις απώλειες των Ελλήνων κατά την πολιορκία και την έξοδο είναι αντιφατικές. Πιθανότερο φαίνεται ότι από τους 3.000 που πήραν μέρος στην έξοδο, οι 1.700 έπεσαν ηρωικά μαχόμενοι. Ανάμεσα στους νεκρούς, ο Ιωάννης Παπαδιαμαντόπουλος, ο Μιχαήλ Κοκκίνης, ο Αθανάσιος Ραζηκότσικας, ο Νικόλαος Στορνάρης, ο γερμανός εκδότης της εφημερίδας «Ελληνικά Χρονικά» Ιάκωβος Μάγιερ και άλλοι γερμανοί φιλέλληνες. Γύρω στα 6.000 γυναικόπαιδα οδηγήθηκαν για να πουληθούν στη Μεθώνη και στα σκλαβοπάζαρα της Κωνσταντινούπολης και της Αλεξάνδρειας. Οι απώλειες για τους τουρκοαιγύπτιους εισβολείς ανήλθαν σε 5.000 άνδρες.

Η Επανάσταση μετά την πτώση του Μεσολογγίου είχε σχεδόν κατασταλεί. Η φλόγα της, όμως, παρέμεινε άσβεστη, καθώς η ήττα μετατράπηκε σε νίκη. Ένα νέο κύμα φιλελληνισμού αναδύθηκε μετά την αμαύρωση του Αγώνα, εξαιτίας του εμφύλιου σπαραγμού. Αυτό με τη σειρά του επηρέασε εμμέσως την ευρωπαϊκή διπλωματία για τα εθνικά δίκαια των Ελλήνων. Πολλά έργα, ζωγραφικά, λογοτεχνικά και άλλα, απαθανάτισαν τη θυσία των Μεσολογγιτών. Ο εθνικός μας ποιητής Διονύσιος Σολωμός έγραψε την ημιτελή ποιητική του σύνθεση «Ελεύθεροι Πολιορκημένοι», με τους γνωστούς στίχους από το Σχεδίασμα Β':

Άκρα του τάφου σιωπή στον κάμπο βασιλεύει
Λαλεί πουλί, παίρνει σπυρί, κι η μάνα το ζηλεύει.
Τα μάτια η πείνα εμαύρισε' στα μάτια η μάνα μνέει'
Στέκει ο Σουλιώτης ο καλός παράμερα και κλαίει:
«Έρμο τουφέκι σκοτεινό, τι σ΄έχω γω στο χέρι;
Οπού συ μου ΄γινες βαρύ κι ο Αγαρηνός το ξέρει»

Αμέσως μετά την κατάληψη του Μεσολογγίου, ο Κιουταχής με τον στρατό του κατευθύνθηκε προς την Ανατολική Στερεά Ελλάδα, με αντικειμενικό σκοπό την κατάληψη της Αττικής. Ο Ιμπραήμ επανήλθε στην Πελοπόννησο για να εξαλείψει και τις τελευταίες εστίες αντίστασης σε Μάνη και Αργολίδα.

Το Μεσολόγγι απελευθερώθηκε στις 11 Μαΐου 1829. Το 1937 αναγνωρίστηκε ως «Ιερά Πόλις» και η Κυριακή των Βαΐων ορίστηκε ως επέτειος της εξόδου.

defencenet

9Η ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2000. Η ΝΥΧΤΑ ΠΟΥ ΟΙ ΝΕΟΔΗΜΟΚΡΑΤΕΣ ΒΓΗΚΑΝ ΝΑ ΠΑΝΗΓΥΡΙΣΟΥΝ ΝΙΚΗΤΕΣ ΚΑΙ ΓΥΡΙΣΑΝ ΠΙΣΩ ΗΤΤΗΜΕΝΟΙ | Votegreece.gr

9Η ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2000. Η ΝΥΧΤΑ ΠΟΥ ΟΙ ΝΕΟΔΗΜΟΚΡΑΤΕΣ ΒΓΗΚΑΝ ΝΑ ΠΑΝΗΓΥΡΙΣΟΥΝ ΝΙΚΗΤΕΣ ΚΑΙ ΓΥΡΙΣΑΝ ΠΙΣΩ ΗΤΤΗΜΕΝΟΙ | Votegreece.gr

Τρίτη 10 Απριλίου 2012

Ο ΕΥΦΥΗΣ ΗΛΙΘΙΟΣ κ. ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ...


Ο ΕΥΦΥΗΣ ΗΛΙΘΙΟΣ κ. ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ...

Από το "alzap"
Ο δρόμος για τις εκλογές, εφόσον η 6η Μαΐου είναι η ημερομηνία, φαίνεται και είναι σύντομος. Είναι επίσης χρόνος ιδιαίτερα συμπυκνωμένος πολιτικά. Αν σε αυτό προσθέσει κανείς και την πρωτοφανή αστάθεια, την  ρευστότητα και την ανασφάλεια που διαπερνά την κοινωνία τότε είναι σίγουρο πως ένα είναι το δεδομένο. Δεν υπάρχουν δεδομένα. Οποιαδήποτε εξέλιξη έστω και τυχαία μπορεί να...
 ανατρέψει τις όποιες πολιτικές ισορροπίες φαίνεται να επικρατούν.
Μία ακόμα σημαντική παράμετρος είναι η οργή των πολιτών που είναι έντονη και παρούσα για όποιον θέλει και μπορεί να την διαβάζει στις πραγματικές και όχι στις επιφανειακές δημοσκοπικές της διαστάσεις. Κι αυτό για τις εκλογικές επιδόσεις του ΠΑΣΟΚ είναι στοιχείο κρίσιμο.
Ακούμε συνεχώς από τα ΜΜΕ να τονίζεται ο ιδιαίτερα υψηλός δείκτης ευφυΐας του Ευάγγελου Βενιζέλου που μαζί με την ρητορική του δεινότητα υποτίθεται θα λειτουργήσουν καταλυτικά συσπειρώνοντας το ΠΑΣΟΚ στην πορεία προς τις κάλπες.
Ωστόσο τα πρώτα δείγματα  λειτουργίας του Βενιζέλου ως Προέδρου αλλά και του επιτελείου του διαψεύδουν και ανατρέπουν με τρόπο απροσδόκητα γρήγορο τις παραδοχές αυτές. Ο κ. Βενιζέλος θα αποδειχτεί υπερτιμημένη  πολιτική αξία πολύ γρηγορότερα από ότι μπορούμε να φανταστούμε.
Δεν ξέρω ποια είναι τα μέτρα αξιολόγησης της εικαζόμενης ευφυΐας του κ. Βενιζέλου και σε ποιο πεδίο αναφέρονται αλλά σίγουρα ΔΕΝ πρέπει να έχουν να κάνουν με την πολιτική. Γιατί ο κ. Βενιζέλος δείχνει αδύναμος, θυμωμένος και έκπληκτος μπροστά στην αντίφαση. Η σκέψη του είναι γραμμική, τυπολατρικά νομικίστικη, ιδιαίτερα απολιτική. Γιατί δεν δείχνει να καταλαβαίνει το βασικό, ότι στο πυρήνα της πολιτικής διεργασίας κύριο χαρακτηριστικό είναι η αντίφαση. Η αντίφαση στην πολιτική και στις κοινωνικές διεργασίες δεν είναι καλή ή κακή, είναι συστατικό  στοιχείο τους και ανάλογα με τη χρήση της μπορεί να λειτουργήσει είτε δημιουργικά είτε διαλυτικά.
Δεν ξέρω επίσης ποιο είναι το μέτρο οριοθέτησης της ρητορικής δεινότητας του αλλά κανείς, ούτε ο ίδιος ο Βενιζέλος, δεν φαίνεται να αντιλαμβάνεται ότι στην επικοινωνία με τους πολίτες δεν έχει ιδιαίτερη αξία το πόσο γρήγορα βάζεις τις λέξεις στη σειρά και τις εκφέρεις ή η συντακτική επάρκεια της πρότασης σου. Δεν καταλαβαίνουν ότι αντιθέτως, αυτό που θεωρούν προτέρημα μπορεί πολύ γρήγορα να μεταβληθεί σε καθοριστικό μειονέκτημα. Η προσομοίωση της κοινωνίας αλλά και των πολιτικών διεργασιών με αίθουσες πρωτοδικείων όπου ο ικανότερος ρητορικά συνήγορος κερδίζει την υπόθεση δεν είναι μια κακή παραδοχή, είναι μια καταστροφική  παραδοχή. Πολύ περισσότερο όταν δεν ισχύει ούτε στα ειρηνοδικεία…
Το ΠΑΣΟΚ έχει να αντιμετωπίσει την οργή και την αγανάκτηση των πολιτών αλλά και των ίδιων των ψηφοφόρων του. Ο Βενιζέλος και το νεόκοπο επιτελείο του διαβάζουν αυτή την οργή με τρόπο πρόχειρο, επιφανειακό, λανθασμένο και αλαζονικό. Θεωρούν ότι οι πολίτες είναι θυμωμένοι μόνο επειδή ανατρέπεται ή και ισοπεδώνεται το εισόδημά τους και το επίπεδο  ζωής τους. Αυτό είναι αλήθεια αλλά είναι η μισή αλήθεια.
Η άλλη μισή αλήθεια κρύβεται στην ανθρώπινη φύση και στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Αυτό το δεύτερο μισό είναι πεδίο που ως φαίνεται βρίσκεται έξω από το οπτικό πεδίο της νέας ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ.
Πιο συγκεκριμένα δεν έχει γίνει αντιληπτό από τους νεόκοπους μάγους ότι οι πολίτες αντιλαμβάνονται και ξέρουν πολλά περισσότερα για την κατάσταση της χώρας από όσα τα ΜΜΕ και οι πολιτικοί ταγοί νομίζουν. Έχουν πλήρη αντίληψη των παθογενειών, των στρεβλώσεων, της διαφθοράς στην ελληνική κοινωνία. Έχουν ζυγίσει πλήρως και γνωρίζουν το βαθμό συμμετοχής  και της όποιας συνευθύνης τους σε αυτή την διαδικασία. Αυτός άλλωστε είναι ο λόγος που παρά την οργή και την αγανάκτηση για το γεγονός ότι ο εργαζόμενος, ο συνταξιούχος, ο κοινωνικά αδύναμος πλήρωσε και πάλι το μάρμαρο, έδειξαν έτοιμοι και στην πράξη στήριξαν μια εθνική προσπάθεια εξόδου από την κρίση και τον κίνδυνο άμεσης χρεοκοπίας.
Με δύο λόγια  οι πολίτες ανέχτηκαν μέτρα και έκαναν θυσίες επειδή ξέρουν τι συμβαίνει. Ο  Βενιζέλος και το «νέοΠΑΣΟΚ» όπως το αποκαλεί δεν αναγνωρίζουν στους πολίτες την συνεισφορά, την υπευθυνότητά  και την βούλησή τους, τους θεωρεί ΑΜΕΑ που είναι θύματα της πολιτικής των «προηγούμενων» που έκαναν λάθος.
Λένε δηλαδή στους πολίτες ότι τζάμπα πήγαν οι θυσίες σας, θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί αν είμαστε ΕΜΕΙΣ οι αρχηγοί. Αποκαλούν ευθέως και με θράσος τους πολίτες ΚΑΙ κερατάδες ΚΑΙ γαμημένους…  Πιστεύουν ότι με κάποιο μαγικό τρόπο οι πολίτες, διαθέτοντας μάλλον μνήμη χρυσόψαρου, έχουν ξεχάσει ότι η «νέα» ηγεσία του ΠΑΣΟΚ  ήταν στον πυρήνα και στα σημαντικότερα υπουργεία της κυβέρνησης Παπανδρέου… Και ότι τα όποια λάθη καταλογίζουν τώρα, τα μελέτησαν, τα ψήφισαν και τα υπερασπίστηκαν δημοσίως αυτοί οι ίδιοι  πριν μόλις λίγους μήνες και μάλιστα κάποιες φορές με φανατισμό πρωτοφανή…
Ο κ. Βενιζέλος και το επιτελείο του επιδιώκουν  την συσπείρωση της δημοκρατικής παράταξης και του ΠΑΣΟΚ μπροστά στις εκλογές. Φοβάμαι ότι και πάλι κάνουν ότι μπορούν για να φέρουν το εντελώς αντίθετο αποτέλεσμα. Κι αυτό γιατί παρότι πτυχιούχοι και καθηγητάδες και πολυπράγμονες, πολλοί από αυτούς αποδεικνύονται με σοβαρότατο έλλειμμα στην βασικότερη παράμετρο που απαιτείται σε ένα τέτοιο εγχείρημα. Είναι ανιστόρητοι ή ίσως συμβαίνει κάτι χειρότερο, αδιαφορούν και προσπερνούν την ιστορία, τα βιώματα και τα συναισθήματα των ανθρώπων στους οποίους απευθύνονται.
Θεωρούν τα μέλη, τους φίλους, τους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ ένα άθροισμα υποκειμένων που ενδιαφέρεται αποκλειστικά για την διαδικασία και τα πρόσωπα εκείνα που μπορούν να εγγυηθούν  τα καλύτερα εκλογικά αποτελέσματα και άρα τη νίκη και άρα την εξουσία και τα οφέλη της. Στην χειρότερη και χυδαιότερη εκδοχή της αυτή η λογική εκφράζεται υπαινικτικά με την θεωρία ότι η συσπείρωση και η νίκη θα επιτρέψει την διατήρηση των όποιων κεκτημένων και  προσβάσεων στους μηχανισμούς του γκουβέρνου. Δηλαδή ΟΛΟΙ και ΟΛΑ εξαγοράζονται. Νομίζουν...
Πιστεύουν στο μόνο που ΔΕΝ συμβαίνει. Ότι δηλαδή τα μέλη και οι φίλοι του ΠΑΣΟΚ δεν έχουν αγωνίες, αγώνες, μνήμες, συναισθήματα, όνειρα, σύμβολα, ότι όλοι αυτοί οι εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι είναι έτοιμοι και πρόθυμοι να δεχτούν την προσβολή, το τσαλάκωμα, την ισοπέδωση συμβόλων, προσώπων, της ίδιας της ζωής τους, της προσωπικής και συλλογικής προσφοράς τους, στο όνομα μιας εκλογικής νίκης χωρίς πλαίσιο και αρχές.
Η ομιλία Βενιζέλου στο χθεσινό Εθνικό Συμβούλιο είναι άκρως αποκαλυπτική. Ο ναρκισσισμός  έχει καταγραφεί διαχρονικά ως ελάττωμα. Η αυτοκολακεία όμως και η υπέρμετρη αυταρέσκεια έχει επίσης καταγραφεί ως ηλιθιότητα.  Η αντίληψη που διατυπώνεται ολοένα και πιο συχνά ότι το ΠΑΣΟΚ υπάρχει ως θετικός παράγοντας στην ιστορία της χώρας από τις 18/3/2012  που εκλέχτηκε ο Βαγγέλης και μετά θα ήταν ύβρις αν δεν ήταν γελοία. Και με γνώμονα τις εκλογές που έρχονται είναι η μόνη σίγουρη συνταγή για την οριστική και πλήρη διάλυση του ΠΑΣΟΚ.
Θα πουν κάποιοι ότι αυτός ακριβώς είναι ο στόχος του κ. Βενιζέλου και ότι κάνει ότι μπορεί προκειμένου να τον επιτύχει. Δεν νομίζω. Το πρόβλημα του κ. Βενιζέλου είναι ο εαυτός του. Δεν τον παλεύει και δεν τον ελέγχει.
Η αυτοκολακεία  και η υπέρμετρη αυταρέσκεια έχει  καταγραφεί ως ηλιθιότητα. Και φοβάμαι ότι στο πολιτικό γίγνεσθαι θα καταγραφεί μια νέα κατηγορία πολιτικού. Αυτή του ευφυούς ηλίθιου. Μακάρι να βγω ψεύτης αλλά πρόκειται να αποδειχθεί το πιο επικίνδυνο είδος…


Read more: http://tolimeri.blogspot.com/search/label/%CE%92%CE%95%CE%9D%CE%99%CE%96%CE%95%CE%9B%CE%9F%CE%A3#ixzz1rf1GZQDF

Κυριακή 8 Απριλίου 2012

Απειλές Γερμανών σε Ελλάδα για τις αποζημιώσεις


Απειλές Γερμανών σε Ελλάδα για τις αποζημιώσεις

Την έντονη ανησυχία του για την εξέλιξη των ελληνογερμανικών σχέσεων εξαιτίας της επαναφοράς στο προσκήνιο της συζήτησης για τις πολεμικές αποζημιώσεις εκφράζει ο Γερμανοελληνικός Επιχειρηματικός Σύνδεσμος DHW σευ ανακοίνωση του το Σάββατο (07.04), στην οποία προειδοποιεί για τον κίνδυνο η Ελλάδα, "ανοίγοντας και ένα άλλο μέτωπο, να απομονωθεί πλήρως ευρωπαϊκά με απρόβλεπτες επιπτώσεις για την ελληνική οικονομία, την ασφάλεια και την κοινωνική ειρήνη".
Ο Σύνδεσμος αναφέρεται ακόμη στις σχετικές δηλώσεις των υπουργείων Εξωτερικών Ελλάδας και Γερμανίας, αλλά και στην ίδρυση νέου κόμματος, "με πρωταρχικό σκοπό την αποπληρωμή του κατοχικού δανείου", ενώ κάνει λόγο για "εχθρική στάση μεγάλου μέρους της κοινής γνώμης και του κίτρινου Τύπου έναντι της γερμανικής πολιτικής για την Ελλάδα τους τελευταίους μήνες". Διατυπώνει, δε, την ανησυχία του ειδικά για τις γερμανοελληνικές επιχειρηματικές σχέσεις, "με την αναμόχλευση αυτών των θεμάτων".
"Σχεδόν 70 χρόνια μετά τη λήξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου δεν είναι διανοητό φίλες και σύμμαχες χώρες να απειλούν αλλήλους με δικαστικές διαμάχες και τον διασυρμό τους σε εθνικά ή διεθνή δικαστήρια. Εφόσον υπάρχουν αξιώσεις, πρέπει αυτές να τίθενται επί τάπητος την κατάλληλη ιστορικά, στρατηγικά και πολιτικά στιγμή", σημειώνεται στην ανακοίνωση και αναφέρεται ότι "πολλές τέτοιες ευκαιρίες χάθηκαν ανεπιστρεπτί και η πολιτική και η επιστημονική 'ελίτ' της Ελλάδας το γνωρίζουν αυτό πολύ καλά".
Επισημαίνεται μάλιστα ότι για τον Γερμανοελληνικό Επιχειρηματικό Σύνδεσμο, ο οποίος "γνωρίζει πώς σκέφτονται και πώς χειρίζονται τέτοια θέματα οι αρμόδιοι της γερμανικής διοίκησης, η πολιτική ηγεσία και η επιστημονική διανόηση της Γερμανίας", λύση μπορεί να υπάρξει μόνο "μέσα από το κοινό ευρωπαϊκό μέλλον των δύο χωρών, αρκεί οι δύο πλευρές να συμφωνήσουν στην άμεση ιστορική επανεκτίμηση των συμβάντων από κοινή επιστημονική ομάδα των δύο κρατών μέσα σε ένα ευρύ ευρωπαϊκό πλαίσιο". Τονίζεται ακόμη ότι "διαφορετική προσέγγιση και αντιμετώπιση του θέματος εγκυμονεί τον κίνδυνο να οδηγήσει στην πλήρη απομάκρυνση γερμανών επενδυτών, επιχειρηματιών, τουριστών, εθελοντών, φιλελλήνων κλπ από την Ελλάδα και σε δραματική εξέλιξη των ελληνογερμανικών σχέσεων.

news247

Πρωτοσέλιδο η Ράπτη στις τουρκικές εφημερίδες


Πρωτοσέλιδο η Ράπτη στις τουρκικές εφημερίδες

Φαίνεται ότι οι δεσμοί της Έλενας Ράπτη με την Τουρκία δεν τελειώνουν παρά τη διάψευση της ίδιας περί σχέσης της με τον Ezel, κατά κόσμον Kenan İmirzalıoğlu.Η βουλευτής έγινε πρωτοσέλιδο στη γειτονική χώρα, αφού αυτός ο έρωτας δεν φούντωνε μόνο μέσα από τις σελίδες των ελληνικών περιοδικών, αλλά και των τουρκικών.
Η τουρκική εφημερίδα Milliyet έχει ως πρωτοσέλιδο την Έλενα Ράπτη, σε διπλό πάντα «παράθυρο» με τον Kenan İmirzalıoğlu, και τις δηλώσεις της προ ημερών στην τηλεοπτική εκπομπή του Θέμου Αναστασιάδη «ΟΛΑ» ότι δεν συμβαίνει κάτι με τον Τούρκο πρωταγωνιστή.
Μάλιστα αναφέρονται στην Έλενα Ράπτη ως η «όμορφη της βουλής» ενώ δε διστάζουν να κάνουν αναφορές και στα συχνά ταξίδια της στη χώρα τους.

dailynews24

Ιδού ο Νυμφίος έρχεται!…


Ιδού ο Νυμφίος έρχεται!…

Τη Μεγάλη Βδομάδα, δεν τη λέμε μεγάλη, επειδή έχει μεγαλύτερες ή περισσότερες μέρες ή ώρες. Αλλά, γιατί στη διάρκειά της διαδραματίζονται μεγάλα γεγονότα. Και ασφαλώς δεν μπορεί να υπάρξει μεγαλύτερο γεγονός από τον πόλεμο ανάμεσα στο Χριστό και στο Σατανά. Όπου το ισχυρότερο όπλο του Σατανά είναι ο θάνατος και του Χριστού η ανάσταση. Και το διαφιλονικούμενο και διεκδικούμενο είναι η ψυχή του ανθρώπου.Το πρώτο χτύπημα ο Σατανάς το έδωσε με το θάνατο του Λαζάρου. Στο οποίο ο Χριστός απάντησε με την ανάσταση του φίλου του.
Γεγονός, που έκαμε το Σατανά ν’ αποφασίσει το θάνατο του ίδιου του Χριστού.
Και βέβαια δεν χρειάστηκε να βρει κάποιους ληστές και κακούργους, για να πετύχει το σκοπό του.
Ήδη ο φθόνος και η ιδιοτέλεια είχαν προετοιμάσει τη θρησκευτική, νομική και οικονομική αφρόκρεμα. Επειδή, ακριβώς, ένιωθαν, όχι μόνο να επισκιάζονται από την παρουσία του Χριστού, αλλά και ν’ απειλούνται τα συμφέροντά τους.
Όπως επίσης η φιλαργυρία είχε δηλητηριάσει τον Ιούδα και οι φιλοδοξίες το σύνολο των μαθητών. Που ονειρεύονταν μεγαλεία με πλούτη και τιμές. Για να ’ρθει η προδοσία. Και στη δύσκολη στιγμή η άρνηση και η εγκατάλειψη….
Για την πολιτική εξουσία το όλο θέμα ήταν περίπου αδιάφορο. Γι’ αυτό, παρότι ο Πιλάτος διέγνωσε ότι από φθόνο ήθελαν να τον σταυρώσουν, δεν τους χάλασε το χατίρι…
Και ο λαός; Κοπάδι, που πηγαίνει, όπου τον πηγαίνουν. Έτοιμος να φωνάξει το «άρον-άρον» για τους σταυρωμένους και το «ωσαννά» για τους σταυρωτές…
Και το ευνόητο ερώτημα: 
Αν ξαναρχόταν, σήμερα, ο Χριστός, τι θα έκαναν οι ευσεβείς και ευλαβείς χριστιανοί!
Αλλά, όπως μας λέει το τροπάριο του Νυμφίου, ο Χριστός πάντα έρχεται….
Βέβαια δεν έρχεται με τις φανφάρες των μεγαλοαπατεώνων πριγκίπων της πολιτικής.
Ούτε με τις κωδωνοκρουσίες των πριγκίπων της Εκκλησίας. Που «ενδύονται πορφύραν και βύσσον, ευφραινόμενοι καθ’ ημέραν λαμπρώς»…
Έρχεται με στέμμα του το ακάνθινο στέφανο. Ένδυμά του την κόκκινη χλαμύδα του εμπαιγμού και σκήπτρο το καλάμι του χλευασμού.
Έρχεται, όπως όλοι οι ταπεινωμένοι και καταδιωγμένοι της Γης. Οι «ελάχιστοι αδελφοί» του…
Κι έρχεται, όπως το τροπάριο του «Νυμφίου» μας λέει, μες στ’ άγρια μεσάνυχτα.
Για να ιδεί, αν είμαστε άγρυπνοι ή κοιμισμένοι.
Αν είμαστε, δηλαδή, δίπλα στους σταυρωμένους «ελάχιστους αδελφούς» του. Ή τρέχουμε ξοπίσω και ζητωκραυγάζουμε και ψηφίζουμε τους σταυρωτές του φτωχού λαού.
Όπως συμβαίνει, στις μέρες μας, με τα κοπάδια του δικομματικού συναγελασμού!
Που τρέχουν ξοπίσω και χειροκροτούν και ζητωκραυγάζουν και ψηφίζουν τα καθάρματα πολιτικού αμοραλισμού…
Τους προδότες της πατρίδας και του Χριστού. Και ορκισμένους σταυρωτές του λαού…

παπα-Ηλίας

Cocktail News: ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ….!!!!! ΕΝΑ …VIDEO…ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ …ΝΑ ΔΟΥΝ ...

Cocktail News: ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ….!!!!! ΕΝΑ …VIDEO…ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ …ΝΑ ΔΟΥΝ ...: Μη το χάσετε Δείτε σε ένα 11λεπτο video όλη την αλήθεια για την σημερινή τραγική κατάσταση της Ελλάδας.Διαδώστε το με όποιον τρόπο μπορείτε ...

Σάββατο 7 Απριλίου 2012

Μεγάλη Εβδομάδα: Η σημαντικότερη περίοδος της Ορθόδοξης λατρείας


Μεγάλη Εβδομάδα: Η σημαντικότερη περίοδος της Ορθόδοξης λατρείας

Η συνταρακτικότερη εβδομάδα της ανθρώπινης ιστορίας είναι αναμφίβολα η Μεγάλη Εβδομάδα. Βαθύτατα θεολογική και ιδιαίτερα κατανυκτική αποτελεί πηγή ανανέωσης και ψυχικής καθάρσεως για όλους τους χριστιανούς, οι οποίοι μετέχοντες στις ιερές ακολουθίες των ημερών αυτών βιώνουν το μυστήριο της λυτρώσεως του ανθρώπινου γένους και του καθενός μας.
Λέγεται Μεγάλη Εβδομάδα όχι γιατί έχει περισσότερες μέρες, αλλά «επειδή μεγάλα ημίν γέγονεν κατορθώματα, η χρονιά του διαβόλου τυραννίς κατελύθη, ο θάνατος εσβέσθη, η αμαρτία ανηρέθη, η κατάρα κατελύθη, ο παράδεισος ηνεώχθη», όπως προσφυώς αναφέρει ο ιερός Χρυσόστομος.


Η Αγία και Μεγάλη Εβδομάδα σε συνδυασμό πάντοτε με την πανευφρόσυνη γιορτή του Πάσχα αποτελεί τη σημαντικότερη περίοδο της ορθόδοξης λατρείας. Είναι μία εβδομαδιαία μυσταγωγική πορεία, που οδηγεί τον πιστό στη βίωση του σωτήριου Πάθους του Χριστού και την πλήρωση της θείας περί τον άνθρωπον οικονομίας για τη σωτηρία του. Είναι εντελώς αδύνατο να επιτύχουμε την πνευματική μέθεξη στο μυστήριο του Σταυρού και να απολαύσουμε την εκ των ένδον θέα και μνήμη των γεγονότων των τελευταίων ημερών της επί γης παρουσίας του Θεανθρώπου Ιησού Χριστού, έξω από τον ιερό χώρο της Εκκλησίας και χωρίς τη μετοχή μας στις πνευματικότατες εκκλησιαστικές ακολουθίες των ημερών της Μεγάλης Εβδομάδας με τα επιλεγμένα ιερά αναγνώσματα, και της σπάνιας ποιητικής ομορφιάς και δογματικής πυκνότητας ύμνους, οι οποίοι μας ανεβάζουν σε ψιλές σφαίρες πνευματικής κατάνυξης και ψυχικής ανάβασης. 
Έξω από τον ιερό χώρο του ναού η Αγία Εβδομάδα, το Θείο Πάθος, ο Σταυρός γίνονται απλά λογοτεχνία, θέατρο, στοχαστική διάλεξη ή ευκαιρία επανάληψης λαογραφικών εθίμων. Μέσα στον ιερό χώρο της Εκκλησίας η Αγία Εβδομάδα γίνεται για τον χριστιανό μία συνοδοιπορία με τον Χριστό. Αν δε «συμπορευθώμεν αυτώ και συσταυρωθώμεν» δε θα μπορέσουμε ούτε και στην Ανάσταση να φθάσουμε μαζί του, «να συναναστηθώμεν», που σηματοδοτεί και τη δική μας ανάσταση από τη νέκρωση της αμαρτίας.
Αυτή η πορεία από το Πάθος της Σταυρώσεως στο υπέρλαμπρο φως της Αναστάσεως εμποδίζει τον χριστιανό να δει τη Μεγάλη Εβδομάδα μέσα σ' ένα ζοφερό και καταλυτικό σκοτάδι, γιατί είναι ντυμένος με το ζεστό ένδυμα της χαρμολύπης. Σ' αυτή την πνευματική πορεία που βρίσκεται πάντα κάτω από τη σκιά του Σταυρού και αντικρύζει στο βάθος τον φωτεινό λόφο της Αναστάσεως, οι Άγιοι Πατέρες έβαλαν μερικά σημάδια σαν ορόσημα, σαν σκαλοπάτια, που μας βοηθούν μ' έναν ειδικό το καθένα τρόπο, να βιώσουμε από το βράδυ της Κυριακής των Βαΐων μέχρι και το Μεγάλο Σάββατο το Θείο Πάθος, την πορεία του Κυρίου προς τη Σταύρωση, τη θεόσωμο ταφή και τη ζωηφόρο Ανάσταση.
Αυτά τα σημάδια είναι το τί έχει ορίσει η Εκκλησία να εορτάζεται, να θυμόμαστε κάθε μέρα αυτό που ακούμε στο συναξάρι, που διαβάζεται στον Όρθρο, ο οποίος τελείται το βράδυ της προηγούμενης μέρας (ο εσπερινός τελείται το πρωί της ημέρας). Έτσι τη Μεγάλη Δευτέρα η Εκκλησία μας προβάλλει την προσωπικότητα του πάγκαλου Ιωσήφ, ο οποίος με ο,τι υπέστη υπήρξε τύπος Χριστού και την ξερανθείσα άκαρπη συκή, για να μας θυμίζει ότι στη ζωή μας πρέπει να παράγουμε έργα και καρπούς πνευματικούς. Τη Μεγάλη Τρίτη «της των δέκα παρθένων παραβολής μνείαν ποιούμεθα», για να μας διδάξει η Εκκλησία την ανάγκη της πνευματικής προετοιμασίας και της εγρήγορσης αλλά και της ελεήμονος προσφοράς, που αρνήθηκαν οι πέντε φρόνιμες στις πέντε μωρές παρθένες. Παραινετικά η Εκκλησία μας μας προτρέπει να μιμηθούμε τις φρόνιμες παρθένες με τον υπέροχο ύμνο του Νυμφίου: «βλέπε ουν, ψυχή μου, μη τω ύπνω κατενεχθής, ίνα μη τω θανάτω παραδοθής και της βασιλείας έξω κλειθείς».

Την Μεγάλη Τετάρτη προβάλλεται η μετάνοια της αμαρτωλής γυναίκας, που γνώρισε την αληθινή μετάνοια ως σύμβολο ελπίδας για κάθε αμαρτωλό και για να κεντρισθεί και η δική μας βούληση γι' αυτή τη σωτήρια μεταστροφή. Ψάλλεται το επίκαιρο και τόσο δημοφιλές τροπάριο, που έγραψε η μοναχή Κασσιανή: «Κύριε, η εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα γυνή...». Η Αγία και Μεγάλη Πέμπτη είναι αφιερωμένη στον Ιερό Νιπτήρα, που μας διδάσκει την ταπεινοφροσύνη. Στον Μυστικό Δείπνο στον οποίο ο Χριστός συνέστησε το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας και εγκαινίασε την πραγματική κοινωνία με τον Σωτήρα μας, στην υπερφυά προσευχή του Χριστού στο όρος των ελαιών και την προδοσία του Ιούδα, που σηματοδοτεί την αρχή του Πάθους του Κυρίου μας. Τη Μεγάλη Παρασκευή (ημερολογιακά τη Μεγάλη Πέμπτη το βράδυ) έχουμε κορύφωση του Θείου δράματος. Τελείται η «ακολουθία των Παθών», η οποία περιλαμβάνει αραιότατους εκκλησιαστικούς ύμνους μεταξύ των οποίων και το «Σήμερον κρεμμάται επί ξύλου» και αναγινώσκονται 12 Ευαγγέλια μέσα από τα οποία βιώνουμε όλους τους εξευτελισμούς, τη σταύρωση και τον θάνατο που υπέστη ο Κύριος μας δίνοντας τον εαυτό του «λύτρον αντί πολλών». 

Το Μεγάλο Σάββατο (δηλαδή τη Μεγάλη Παρασκευή βράδυ) εορτάζεται η θεόσωμος ταφή και η εις Άδου Κάθοδος του Κυρίου μας Ιησού Χριστού· (έχει προηγηθεί τη Μεγάλη Παρασκευή το πρωί η ακολουθία της Αποκαθηλώσεως του Κυρίου από τον Σταυρό). Το βράδυ τελείται στους ιερούς ναούς η ακολουθία του Επιταφίου και ψάλλονται τα υπέροχα εγκώμια: «Η ζωή εν τάφω...», «Άξιον εστίν...», και «Αι γενεαί πάσαι...» και γίνεται μέσα σε ατμόσφαιρα ευλάβειας και ιερής κατάνυξης η περιφορά του Επιταφίου, με τη συμμετοχή πλήθους κόσμου. Το Μεγάλο Σάββατο το πρωί τελείται ο εσπερινός της Αναστάσεως, αυτό που ο κόσμος ονομάζει Α' Ανάσταση και ακούεται στους ναούς η προτροπή του ιερέως: «Ανάστα ο Θεός, κρίνων την γην...».
Τρισμακάριοι αυτοί που θα μπορέσουν την εβδομάδα αυτή να αφήσουν τις βιοτικές τους μέριμνες και ν' αρχίσουν την ευλογημένη πορεία δίπλα στον πορευόμενο προς τα πάθος Χριστό: «δεύτε ουν και ημείς συμπορευθώμεν αυτώ και συσταυρωθώμεν και νεκρωθώμεν δι' αυτ'ον ταις του βίου ηδοναίς» ίνα μη μείνωμεν έξω του Νυμφώνος Χριστού.

Του κ. Σταύρου Ολύμπιου
Διευθυντή του Γραφείου Ποιμαντικής Διακονίας
Από το περιοδικό «Παράκληση» της Ιεράς Μητροπόλεως Λεμεσού, Κύπρος
Μεταφέρθηκε στο διαδίκτυο από NOCTOC
noctoc-noctoc

ΕΣΥ ΦΤΑΙΣ ΝΑΙ ΕΣΥ

http://a8.sphotos.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-prn1/s720x720/528257_2987020709858_1092249972_32520522_258224972_n.jpg

Πέμπτη 5 Απριλίου 2012


ΕΛΛΗΝΑ, ΜΗΝ ΑΦΑΙΡΕΙΣ ΤΗΝ ΖΩΗ ΣΟΥ - ΜΗΝ ΤΟΥΣ ΚΑΝΕΙΣ ΤΗΝ ΧΑΡΗ

ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟΙ ΜΑΣ ΑΥΤΟΚΤΟΝΟΥΝ, ΑΣ ΚΑΝΟΥΜΕ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΕΛΑΧΙΣΤΟ.ΠΡΟΩΘΗΣΤΕ ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΟΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙΤΕ.
ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΦΑΙΡΕΙ ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΟΥ,ΟΣΟ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΟΥ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΟΥΝ.


ΜΗΝ ΚΛΕΙΝΕΙΣ ΤΑ ΜΑΤΙΑ, ΠΡΟΣΦΕΡΕ, ΒΟΗΘΑ, ΓΙΑΤΙ ΑΥΡΙΟ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΒΡΕΘΕΙΣ ΕΣΥ ΣΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΘΕΣΗ.

http://www.filoumenos.com

Ματθαίος Γιαννούλης

Κουίζ: Ποιά είναι η χώρα;


Κουίζ: Ποιά είναι η χώρα;

1. Δεν υπήρχαν λογαριασμοί ηλεκτρικού ρεύματος. Ο ηλεκτρισμός ήταν δωρεάν για όλους τους πολίτες της.
2. Δεν υπήρχαν τόκοι στα δάνεια. Οι τράπεζες της ήταν κρατικές και τα δάνεια δίνονταν, σύμφωνα με το νόμο, σε όλους τους πολίτες της με μηδενικό (0%) επιτόκιο.
3. Η κατοικία θεωρείτο ένα ανθρώπινο δικαίωμα στη χώρα.
4. Όλα τα νεόνυμφα ζευγάρια λάμβαναν 60.000 δηνάρια (περίπου 50.000 δολάρια ΗΠΑ) από τη κυβέρνηση για να αγοράσουν το πρώτο τους διαμέρισμα και για να βοηθηθούν στο ξεκίνημα της οικογένειας τους.
5. Η παιδεία και η ιατρική περίθαλψη ήταν δωρεάν. Πριν την άνοδο του ηγέτη τους στην εξουσία, μόνον το 25% των κατοίκων ήξεραν ανάγνωση και γραφή. Σήμερα το ποσοστό αυτό είναι 83%.
6. Όσοι αποφάσιζαν να ακολουθήσουν το επάγγελμα του αγρότη, λάμβαναν δωρεάν αγροτική γη, δωρεάν αγροτική κατοικία και δωρεάν εξοπλισμό για να ξεκινήσουν τις φάρμες τους.
7. Όσοι δεν μπορούσαν να βρουν την εκπαίδευση ή την ιατρική περίθαλψη που χρειάζονταν στη χώρα, λάμβαναν χρηματοδότηση από τη κυβέρνηση για να πάνε στο εξωτερικό (συν 2.300 δολάρια/μήνα για έξοδα διαμονής και μετακινήσεων).
8. Η κυβέρνηση της χώρας επιδοτούσε το 50% του κόστους αγοράς ιδιωτικής χρήσης οχημάτων.
9. Η τιμή της βενζίνης ήταν 0,14 δολάρια/λίτρο.
10. Η χώρα δεν έχει εξωτερικό χρέος και τα συναλλαγματικά της αποθέματα φτάνουν τα 150 δισ. δολάρια(σήμερα, τα κεφάλαια αυτά έχουν "παγώσει" παγκοσμίως).
11. Αν κάποιος κάτοικος δεν μπορούσε να βρει εργασία μετά την αποφοίτηση του, το κράτος του κατέβαλε το μέσο μισθό του επαγγέλματος που θα λάμβανε αν ήταν εργαζόμενος, μέχρι ότου έβρισκε εργασία.
12. Ένα μέρος των πωλήσεων πετρελαίου της χώρας, πιστωνόταν απευθείας στους τραπεζικούς λογαριασμούς όλων των πολιτών.
13. Κάθε μητέρα που γεννούσε ένα παιδί λάμβανε 10.000 δολάρια ΗΠΑ.
14. Σαράντα καρβέλια ψωμί κόστιζαν 0,15 δολάρια.
15. Το 25% των κατοίκων έχουν πανεπιστημιακό πτυχίο.
16. Ο δολοφονημένος πια ηγέτης της είχε ξεκινήσει το μεγαλύτερο αρδευτικό έργο του κόσμου, γνωστό ως Great Man-Made River, ώστε να υπάρχει πρόσβαση σε νερό σε ολόκληρη την ερημώδη χώρα.
Την βρήκατε;! Οχι δεν είναι καμμιά από τις "πολιτισμένες" και βιομηχανικές χώρες του Δυτικού ημισφαιρίου. Μιλάμε για την Λιβύη του "κακού" Καντάφι. Μηπως για αυτό στη Λιβύη βομβαρδίσαμε εμεις οι πολιτισμενοι δυτικοι;

Από σήμερα ΤΕΛΟΣ οι φρυγανιές Elite.


Από σήμερα ΤΕΛΟΣ οι φρυγανιές Elite.

Όχι μόνο επειδή στερήσανε από δεκάδες Έλληνες μια θέση εργασίας με το να μεταφέρουν το εργοστάσιο παραγωγής τους εκεί, αλλά και επειδή –ακριβώς- πήγαν εκεί !!!

Στους γυφτοσκοπιανούς λοιπόν να τις πουλήσετε τις σκατοφρυγανιές σας κύριοι της Εlite!

Εις το εξής, κάθε επιχειρησιακή δραστηριότητα που αποβαίνει σε βάρος του Ελληνικού λαού, αλλά και που έρχεται σε αντίθεση με τα εξωτερικά μας συμφέροντα θα στιγματίζεται οφείλουμε να την σαμποτάρουμε ΧΩΡΙΣ ΣΑΛΙΟ.

Τετάρτη 4 Απριλίου 2012

Το τελευταίο “όχι” της Ελλάδας…


Το τελευταίο “όχι” της Ελλάδας…

Τέσσερα χρόνια μετά το τελευταίο «όχι» της Ελλάδας, με την άρνηση της κυβέρνησης Καραμανλή στο Βουκουρέστι να αποδεχθεί την ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ, είναι χρήσιμο να θυμηθούμε ότι η χώρα μας είχε τότε φωνή και παρέμβαση σε διεθνές επίπεδο. Η φωτογραφία είναι από την καταχώρηση του ΣΑΕ στα ΜΜΕ όλου του κόσμου, μεταξύ των οποίων στους Financial Times, τους Times, την International Herald Tribune, την Washington Post, τη Le Monde και τη Le Figaro. 
Και εξηγεί τις θέσεις της Ελλάδας, και τη σημασία της μη παραχώρησης του ονόματος της Μακεδονίας στους Σκοπιανούς. 

Μια άλλη Ελλάδα. Μια Ελλάδα προ της κρίσης. Μια Ελλάδα μακριά από Μνημόνια υποταγής…

Μια χώρα η οποία υποχρεώνεται από τη ζώσα εθνική πραγματικότητα, να καταφεύγει σε παραδείγματα της πρόσφατης ιστορικής μνήμης, για να ανακαλύψει εστίες εθνικής αξιοπρέπειας, είναι μια χώρα σε προϊούσα κρίση.
Όπως ακριβώς συμβαίνει με τη σημερινή Ελλάδα, των δυο Μνημονίων και της βαθιάς ύφεσης, με την περιορισμένη εθνική κυριαρχία, και την «τσαλακωμένη» εθνική αξιοπρέπεια, που πρέπει να φτάσει μέχρι τη 2α Απριλίου του 2008, σαν σήμερα πριν από τέσσερα χρόνια δηλαδή, για να ξαναπιάσει το νήμα με ένα μεγάλο «όχι».

Ήταν τότε που στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι, ο Κώστας Καραμανλής έφραξε το δρόμο των ανιστόρητων Σκοπίων προς τη Βορειοατλαντική Συμμαχία. Παρά τις αφόρητες πιέσεις που του ασκήθηκαν, κυρίως από τον αμερικανικό παράγοντα. Ένα «όχι» που πλήρωσαν ο πρώην πρωθυπουργός και η Νέα Δημοκρατία, η εξέλιξη του εθνικού αφηγήματος ωστόσο ήρθε να δικαιώσει πανηγυρικά.

Το «όχι» στο Βουκουρέστι αποτελεί ζωηρό παράδειγμα του ότι μια χώρα, όσο μικρή κι αν είναι πληθυσμιακά ή γεωγραφικά, γίνεται ακόμη… μικρότερη στην περίπτωση που διαπιστώνεται υστέρηση σε επίπεδο χαρισματικής πολιτικής ηγεσίας. 
Κάτι που δεν συνέβαινε τότε, αλλά συμβαίνει σήμερα.
Και εξηγεί κατά ένα μεγάλο μέρος τη βαθύτερη παθογένεια του ελληνικού προβλήματος, που είναι πρωτίστως και κυρίως πρόβλημα πολιτικής. Και ελλειμματικής παρουσίας ηγετικών προσωπικοτήτων.
Αρκεί να συγκρίνει κανείς τη διαπραγμάτευση που έγινε τότε από τον Κώστα Καραμανλή, και εκείνη που… δεν έγινε, για τα δυο Μνημόνια.

Η Πηγή Σερρών επέστρεψε στη δραχμή. Σοκ στην Αθήνα!


Η Πηγή Σερρών επέστρεψε στη δραχμή. Σοκ στην Αθήνα!

Η Πηγή Σερρών είναι ένα όμορφο μικρό χωριό, των 2.000 κατοίκων, «σκαρφαλωμένο» στην καταπράσινη πλαγιά του Λαϊλιά. Ακριβώς πριν από μία εβδομάδα έκανε τη δική του«επανάσταση». Μετά από λαϊκή συνέλευση, οι κάτοικοι -κυρίως ηλικιωμένοι-αποφάσισαν να χρησιμοποιούν στις συναλλαγές τους και τη… δραχμή! Είναι το πρώτο ελληνικό χωριό το οποίο υιοθετεί αυτή την πρακτική, η οποία εφαρμόζεται σε χωριά της Γερμανίας, Ιταλίας και Ισπανίας.
«Η ιδέα ανήκε σε έναν Ελληνογερμανό, ο οποίος ζει και εργάζεται στοRenningen της Στουτγάρδης. Ήρθε στους γονείς του τα Χριστούγεννα και μας είπε ότι στο μικρό γερμανικό χωριό, οι κάτοικοί του έχουν ξεθάψει τα μάρκα και κάνουν συναλλαγές με το παλιό νόμισμα της Γερμανίας. Ψάξαμε στο Διαδίκτυο και βρήκαμε ότι αυτό γίνεται και αλλού. Έτσι, αποφασίσαμε να κάνουμε το μεγάλο βήμα και βάλαμε πάλι στη ζωή μας τη δραχμή…», είπε στον «ΤτΚ» η πρόεδρος του Τοπικού Συμβουλίου κ. Όλγα Κεχαγιά. 
Η πανέμορφη Πηγή Σερρών αποφάσισε να γυρίσει νομισματική σελίδα την προηγούμενη Κυριακή, ανήμερα της Εθνικής Επετείου. «Με αυτόν τον τρόπο κάναμε τη δική μας επανάσταση κατά του… ευρώ. Καλό και “χρυσό” το ευρωπαϊκό νόμισμα αλλά μας έχει δώσει πολλές στεναχώριες. Τουλάχιστον με τη δραχμούλα ήσουν πιο ήσυχος…», είπε η πρόεδρος.
Το πρόβλημα που κλήθηκαν να διαχειριστούν οι εμπνευστές ήταν το πού θα βρεθούν τόσα πολλά κέρματα και χαρτονομίσματα δραχμών. Οι κάτοικοι έψαξαν τα σεντούκια τους, ενώ ιδιαίτερη βοήθεια προς αυτή την κατεύθυνση τους έδωσε η Ένωση Συλλεκτών Χαρτονομισμάτων Βορείου Ελλάδος, τα μέλη της οποίας χάρισαν ένα σημαντικό αριθμό χαρτονομισμάτων σε δραχμές προκειμένου να ξεκινήσει η διαδικασία. Το επόμενο εμπόδιο ήταν με ποια ισοτιμία θα επιστρέψει το πρώην εθνικό μας νόμισμα στα πορτοφόλια των κατοίκων της Πηγής Σερρών. «Μετά από ώριμη σκέψη καταλήξαμε στην αναλογία 1 ευρώ = 500 δραχμές. 
Φυσικά, δεν μπορούσε να υιοθετηθεί η ισοτιμία 1 ευρώ = 340,75 δραχμές καθώς έχει περάσει μία δεκαετία από την έλευση του ευρώ και η αναλογία αυτή είχε πρακτικά καταργηθεί. Θέλαμε μία εύκολη αναλογία…», τόνισε η κ. Κεχαγιά. Να σημειωθεί ότι νομικοί διαβεβαίωσαν τους κατοίκους πως η κυκλοφορία της δραχμής δεν είναι παράνομη, εφόσον γίνεται ταυτόχρονα με το ευρώ.
Οι συναλλαγές σε δραχμές γίνονται μόνο στην περιορισμένη αγορά της Πηγής και στην ουσία το χρήμα βρίσκεται σε διαρκή «κίνηση». Ο συνταξιούχος πληρώνει τον καφέ του στο καφενείο, ο καφετζής αγοράζει ψωμί από το φούρνο, ο φούρναρης βάζει βενζίνη στο πρατήριο, ο βενζινάς αγοράζει τσιγάρα, ο περιπτεράς ψωνίζει από το σαντουιτσάδικο της περιοχής κ.λπ
Οι λιγοστοί ηλικιωμένοι που απολάμβαναν τον καφέ τους στο καφενείο της πλατείας ήταν ενθουσιασμένοι με την επιστροφή της δραχμής. «Παίρνω400 ευρώ σύνταξη. Αμέσως τα μετατρέπω σε 200.000 δραχμές. Ετσι,αισθάνομαι ότι κάτι έχω μέσα στην τσέπη μου. Ενας καφές κάνει 500δραχμές. Η αίσθηση είναι διαφορετική και νομίζω ότι η επιστροφή της δραχμής έβαλε φρένο στις συνεχείς αυξήσεις που είχαμε στα προϊόντα κατά τη δεκαετία του ευρώ…», δήλωσε στον «ΤτΚ» ο 70χρονος Αναστάσης Κεφαλάς.

Σε δραχμές τρία στα τέσσερα πακέτα τσιγάρα
«Τρία στα τέσσερα πακέτα τσιγάρα που δίνω πληρώνομαι και δίνω ρέστα σε δραχμές. Οι ηλικιωμένοι είναι περισσότερο εξοικειωμένοι με τις δραχμές και τώρα που συναλλάσσονται και πάλι με αυτό το νόμισμα, αντιλαμβάνονται πόσο πολύ ακρίβεια έφερε το ευρώ…», δηλώνει ο Μίμης Σαββαϊδης, ιδιοκτήτης περιπτέρου

Όλα έχουν γίνει πιο εύκολα
«Όλα έχουν γίνει πιο εύκολα με τη χρήση της δραχμής. Μόνο οι επισκέπτες μου δίνουν ευρώ. Προσωπικά, προτιμώ τις δραχμές, καθώς κι εγώ με αυτές συναλλάσσομαι. Η ισοτιμία με το ευρώ είναι εύκολη και νομίζω αρκετά λογική. Ετσι, ένας γύρος κοστίζει 2,70 ευρώ ή 1.600 δραχμές»,προσθέτει ο Βαλεντίνος Μουρούζης, ιδιοκτήτης ταχυφαγείου.

kourdistoportocali

ΚΑΤΙ ΕΤΟΙΜΑΖΟΤΑΝ ΜΕ 1000 ΑΥΤΟΜΑΤΑ ΟΠΛΑ ΣΤΗΝ ΑΡΤΕΜΙΔΑ | Votegreece.gr

ΚΑΤΙ ΕΤΟΙΜΑΖΟΤΑΝ ΜΕ 1000 ΑΥΤΟΜΑΤΑ ΟΠΛΑ ΣΤΗΝ ΑΡΤΕΜΙΔΑ | Votegreece.gr

Σάββατο 31 Μαρτίου 2012

Τούρκοι δίνουν 500 εκατομμύρια ευρώ για τον Σκορπιό του Ωνάση > Η διαθήκη απαγορεύει ρητά η πώλησή του


Τούρκοι δίνουν 500 εκατομμύρια ευρώ για τον Σκορπιό του Ωνάση > Η διαθήκη απαγορεύει ρητά η πώλησή του

Η διαθήκη του Αριστοτέλη Ωνάση σώζει τον Σκορπιό καθώς με βάση αυτήν απαγορεύεται ρητά η πώλησή του. Σύμφωνα μάλιστα με συγκεκριμένη πρόνοιά της σε περίπτωση που κάποιος από τους φυσικούς του κληρονόμους δεν μπορεί να τον συντηρήσει μετατρέπεται αυτομάτως σε κατασκήνωση για τα παιδιά των υπαλλήλων της Ολυμπιακής Αεροπορίας.

Παρά το γεγονός ότι αυτό, το 2012 είναι οξύμωρο καθώς η Ολυμπιακή δεν υπάρχει πλέον, τουλάχιστον με την αρχική της μορφή, η ουσία είναι ότι αν δεν υπήρχε αυτή η πρόβλεψη τότε εκτιμάται ότι η Αθηνά Ωνάση δύσκολα θα μπορούσε να αρνηθεί την ηγεμονική προσφορά που της έχει καταθέσει όμιλος Τούρκων και αράβων επιχειρηματιών, υψους 500 εκατομμυρίων ευρώ για την αγορά του νησιού που αποτελεί παγκόσμιο σύμβολο πλούτου και δύναμης.

Είναι αδιανόητο πόσο μεγάλη αγοραστική κινητικότητα υπάρχει γύρω από ένα νησί που -με βάση την διαθήκη του Αριστοτέλη Ωνάση- δεν μπορεί να πουληθεί. Κάτι που σημαίνει πως, όπου υπάρχει θέληση, ίσως να υπάρχει και τρόπος.

Σύμφωνα με πηγές η αρχική πρόταση ύψους 500.000.000 ευρώ του ομίλου Αράβων και Τούρκων επιχειρηματιών (ο οποίος, σύμφωνα με πληροφορίες, έχει στην κατοχή του και γνωστή ποδοσφαιρική ομάδα της Τουρκίας) έγινε πριν από 20 μέρες.

Όλα αυτά στο πλαίσιο έντονων φημών ότι η Αθηνά Ωνάση εξετάζει πλέον σοβαρά το ενδεχόμενο της πώλησης, εξαιτίας του μεγάλου για εκείνη κόστους συντήρησης του νησιού και των εγκαταστάσεων που βρίσκονται σε αυτό.

Άποψη που έρχεται και επιβεβαιώνει ο βετεράνος δημοσιογράφος Δημήτρης Λυμπερόπουλος, ειδικευμένος εδώ και δεκαετίες στα θέμα της δυναστείας Ωνάση (την οποία ωστόσο διαψεύδει κατηγορηματικά ο πρώην εκπρόσωπος Τύπου της οικογένειας Ρουσέλ ).

Σύμφωνα με τις ίδιες φήμες η Αθηνά Ωνάση απέρριψε την αρχική πρόταση του ομίλου, ο οποίος όμως επανήλθε δριμύτερος με ένα ποσό ικανό, όπως χαρακτηριστικά έχει ακουστεί,« για να αγοράσει κανείς την Μπαρτσελόνα, τη Ρεάλ και τις δύο Μάντσεστερ».

Μοναδικό εμπόδιο (ενδεχομένως ανυπέρβλητο) σε μια τέτοια πιθανή αγοραπωλησία, στέκεται η διαθήκη του Αριστοτέλη Ωνάση που αναφέρει ρητά πως ο Σκορπιός δεν μπορεί να πωληθεί και ότι θα περνά κάθε φορά στον φυσικό του κληρονόμο.

Τέλος αναφέρει πως στην περίπτωση που ο πιθανός φυσικός κληρονόμος δεν μπορεί να συντηρεί τον Σκορπιό, αυτός παραχωρείται αυτόματα στην Ολυμπιακή Αεροπορία, για να χρησιμοποιηθεί ως παιδική κατασκήνωση για τα παιδιών των εργαζομένων.

Ουσιαστικά η μοναδική παρακαμπήτηρια οδός στο συγκεκριμένο «αγκάθι», θα μπορούσε να είναι μια μακροχρόνια ενοικίαση του νησιού για περίοδο 99 χρόνων. Αλλά, ακόμη και τότε, το τίμημα δεν θα μπορούσε να είναι πάνω από $20.000.000.

Το μόνο σίγουρο είναι ότι ο Σκορπιός παραμένει ένα φιλέτο. Οπότε το σίριαλ για την πιθανή πωλησή του αναμένεται να εξελιχθεί σε Αμερικάνικη σαπουνόπερα, από αυτές με διάρκεια δεκαετιών.

iefimerida

Τι είδε ο ελεύθερος σκοπευτής


Τι είδε ο ελεύθερος σκοπευτής

Του Δημήτρη Α. Γιαννακόπουλου * -Αυτό που είδε σήμερα ο ελεύθερος σκοπευτής στο κέντρο της Αθήνας, θα μείνει χαραγμένο για πάντα στην μνήμη του. Ο άνθρωπος με το μαύρο καμουφλάζ, με το ειδικό τουφέκι και την διόπτρα, η φωτογραφία του οποίου χθες πέρασε το μήνυμα της στρατοκρατούμενης Ελλάδας στην διεθνή κοινή γνώμη, σήμερα ένοιωσε να μετεωρίζεται....σε ένα πολιτικό κενό. Η 25η Μαρτίου 2012 σηματοδοτεί την απόλυτη διάσταση κοινωνίας και κράτους.

Εκεί όπου το κράτος παρέλασε, η κοινωνία απείχε ή κρατήθηκε μακριά και απομονωμένη από το υποκείμενο της παρέλασης. Σε τέτοιο σημείο που να αναρωτιέται κανείς για ποιο λόγο πραγματοποιήθηκε η στρατιωτική παρέλαση. Όποια απάντηση και να δώσεις θα αντιφάσκει με την απάντηση που θα έδινες όλα τα προηγούμενα χρόνια σχετικά με το μήνυμα της παρέλασης. Για πρώτη φορά η στρατιωτική παρέλαση διεξήχθει για να δείξει την βούληση του καθεστώτος να προχωρήσει πολιτευόμενο ερήμην του λαού και σε απόλυτη διάκριση από αυτόν. Τα στρατιωτικά αποσπάσματα παρέλασαν, όχι για να δώσουν σύγχρονο νόημα στην ενότητα στρατού και λαού για την υπεράσπιση του εθνικού συμφέροντος, αλλά για να τονίσουν οτι το καθεστώς που παρέδωσε την λαϊκή κυριαρχία στην τρόικα, διατηρεί το προνόμιο και έχει την δύναμη επιβολής στην αντιμετώπιση του εσωτερικού εχθρού. Αυτός δεν είναι άλλος από τις λεγόμενες «αντιμνημονιακές δυνάμεις».
 Η εικόνα που ίσως διατηρήσει στην μνήμη του για πολλά χρόνια ο ελεύθερος σκοπευτής, είναι τραγική. Το σόου της παρέλασης στην Αθήνα έγινε για να τιμηθούν οι θεσμοθετημένες ηγεσίες του κράτους και όχι ο Άγνωστος Στρατιώτης. Αν μάλιστα τυχαίνει ο ελεύθερος σκοπευτής να γνωρίζει την συμβολική διάσταση του Άγνωστου Στρατιώτη και την διαχρονική του σύνδεση με την δημοκρατική εξέλιξη του φαινομένου της κρατικής εξουσίας στην Ευρώπη και τοποθετήσει μέσα σ’ αυτήν την διάσταση την σημερινή εικόνα, κυριολεκτικά θα ανατριχιάσει. Ο Άγνωστος Στρατιώτης πέρασε από τον άγνωστο πολεμιστή στον «άγνωστο» πατριώτη που έπεσε για τα ιδανικά της δημοκρατίας σε μια κυρίαρχη, αυτοκυβέρνητη χώρα, για να καταλήξει γνωστός άγνωστος, απειλή για την σταθερότητα.
 Μέσα από την διόπτρα του ελεύθερου σκοπευτή, ο συντάκτης αυτών των γραμμών, που πάντα πίστευε οτι οι στρατιωτικές παρελάσεις αποτελούν αναχρονισμό και έπρεπε να αντικατασταθούν με άλλες, πιο σοβαρές και «βαθιές» εκδηλώσεις που να φρεσκάρουν την μνήμη και να σφυρηλατούν την ενότητα λαού και διοίκησης πάνω σε μία πατριωτική βάση που θα αντικατοπτρίζει ένα ριζοσπαστικά δημοκρατικό και φιλελεύθερο αστικό εθνικισμό, δηλώνει οτι από την σημερινή συμβολική διάσταση διχασμού ανάμεσα στα κεντρικά όργανα του κράτους και τους πολίτες, νοιώθει έντονα θορυβημένος.
 Το διαπλεκόμενο καθεστώς, που την τελευταία διετία πορεύεται μέσω μικρών ή μεγαλύτερων κοινοβουλευτικών πραξικοπημάτων και εμφανώς αποστασιοποιημένο από τις περισσότερες κοινωνικές ομάδες και δίχως αμφιβολία από τα δύο τρίτα της κοινωνίας, μοιάζει ολοένα και περισσότερο να χάνει τον κοινωνικό έλεγχο, δείχνοντας να αναπτύσσει ένα φοβικό σύνδρομο απέναντι στους πολίτες. Τούτο αποτελεί ένα πρώιμο σύνδρομο διάλυσης της πολιτείας, καθώς τα όργανα του κράτους δεν μοιάζει πλέον να ενδιαφέρονται για την άντληση λαϊκής νομιμοποίησης επί της εξουσίας που ασκούν. Έτσι, όμως, η διαπλεκόμενη ελληνική ηγεμονία χάνει τα στοιχεία εκείνα που της επιτρέπουν να ασκεί εξουσία στο πλαίσιο του Κράτους Δικαίου και όχι του Αστυνομικού Κράτους, της κοινωνικής συμφιλίωσης και ανοχής και όχι της κρατικής τρομοκρατίας και του καταναγκασμού. Από δημοκρατική ηγεμονία, μέσω ενός έστω νοθευμένου κοινοβουλευτισμού, καταλήγουμε στην αυθαίρετη ηγεμονία μίας πολιτικομεγαλοεπιχειρηματικής τάξης, η οποία σήμερα όπου μπόρεσε συγκεντρώθηκε εντός ενός αστυνομικού κλοιού για να χειροκροτήσει τα στρατευμένα παιδιά του ελληνικού λαού.
 Είναι οξύμωρο, αλλά ενδεικτικό της οξύτητας που λαμβάνει η διάσταση πολιτικών και πολιτών. Αυτό που θέλησε να δείξει προς τα έξω το ελληνικό καθεστώς είναι οτι συνεχίζει να ελέγχει τον στρατό και την αστυνομία. Μπορεί, δηλαδή, να επιβάλει «τάξη και ασφάλεια», έστω και με ακροβολισμένους ελεύθερους σκοπευτές και πολλές χιλιάδες ετοιμοπόλεμους άνδρες και γυναίκες των σωμάτων ασφαλείας! Δεν έχει σημασία που δεν ελέγχει την στρατηγική και το περιεχόμενο των εξουσιαστικών σχέσεων στην Ελλάδα, το κρίσιμο γι’ αυτούς είναι οτι μπορούν ακόμα να εμφανίζονται ως εγγυητές των συμφερόντων που εξυπηρετεί η τρόικα και ως ικανοί μεσάζοντες στην ολοκλήρωση της μετάβασης της χώρας σε καθεστώς υποτέλειας υπό την μορφή ενός μεταμοντέρνου προτεκτοράτου – την οποία μου δόθηκε η ευκαιρία να αναλύσω μέσω διαδικτυακών σημειωμάτων (μου).
 Παρότι, όπως έχω εξηγήσει, δεν σκοπεύω να συνεχίσω να προσεγγίζω τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της ελληνικής κρίσης και να προτείνω εις μάτην πολιτικές λύσεις, σημείωσα τις παραπάνω αράδες (ως εξαίρεση) όχι ασφαλώς για να ευαισθητοποιήσω το πολιτικό κατεστημένο και τους επικοινωνιακούς φορείς που το στηρίζουν, αλλά για να επισημάνω εμφατικά στους ευαίσθητους πολιτικούς δέκτες της χώρας μας – στον βαθμό που υπάρχουν – οτι η πολιτική κατάσταση διολισθαίνει στην διαμόρφωση ενός καθεστώτος πολιορκίας, δίχως προς το παρόν να υπάρχει ανάγκη ενεργοποίησης του άρθρου 48 του Συντάγματος. Βήμα-βήμα το καθεστώς συνηθίζει τον ελληνικό λαό στην αποδοχή – με την έννοια της ανοχής – μέτρων προληπτικής καταστολής. Το φαινόμενο θα τροφοδοτήσει μία διάσταση συντηρητικοποίησης της ελληνικής κοινωνίας και μεσοπρόθεσμα μία δεξιά στροφή της πολιτικής, η οποία ήδη παρατηρείται, άσχετα αν εκφράζεται υπέρ ή κατά του χρεοστασίου που επιβλήθηκε.
 Η ιστορία έχει επανειλημμένως δείξει οτι σε «ανάλογες» καταστάσεις ενισχύονται μορφές φασισμού και μορφές αριστερισμού, ενώ στο τέλος αποκρυσταλλώνονται συνθήκες διαμόρφωσης δεξιού ολοκληρωτισμού με βίαιο αποκλεισμό των αριστερών και σοσιαλιστικά φιλελεύθερων δυνάμεων. Τούτο πραγματοποιείται με μηχανισμό την φτωχοποίηση μεγάλης μερίδας της απολιτικής μεσαίας τάξης. Μία τέτοια εξέλιξη θα μπορούσε όχι απλώς να γίνει αποδεκτή, αλλά να αποτελέσει επιθυμητή προοπτική από τις παλαιές και νέες προστάτιδες δυνάμεις της Ελλάδας. Αυτό το τελευταίο δυστυχώς οι προοδευτικοί πατριώτες στην Ελλάδα δεν μοιάζει να το καταλαβαίνουν κι έτσι αγνόησαν «εγκληματικά» για την δημοκρατία, την ευημερία και το γεωπολιτικό συμφέρον της χώρας, προτάσεις και παροτρύνσεις μας που κατέτειναν στην δημιουργία μιας ενιαίας, μεταμοντέρνας κοινοβουλευτικής αριστεράς. Με τον όρο «μεταμοντέρνα» θα πρέπει να εννοούμε την αντιδογματική αριστερά που δεν αγωνίζεται να επιβάλει κάποια ιδεολογία, αλλά παράγει μία σύγχρονη ιδεολογία που τοποθετεί την ελληνική κοινωνία στο υφιστάμενο σύστημα της παγκοσμιοποίησης, ανεβάζοντας το σημείο ισορροπίας μεταξύ ελευθερίας και ισότητας σε ένα ανώτερο επίπεδο, το οποίο ασφαλώς από μόνο του δεν καταργεί τον καπιταλισμό, περιορίζει όμως την αυταρχικότητα και την καπιταλιστική υπερσυσσώρευση του σύγχρονου μεταμοντέρνου, κεφαλαιοκρατικού κράτους. Αυτό θα έπρεπε να είναι στην συγκυρία και το στοίχημα των προοδευτικών – κοινωνικών δυνάμεων: ανάπτυξη, δηλαδή, μίας στρατηγικής διαφυγής από την παγίδα του μεταμοντέρνου προτεκτοράτου, που με σταθερά πλέον βήματα στήνει και εξελίσσει τεχνολογικά το πολυδιάστατο καθεστώς των διαπλεκομένων που διαπερνά τα όργανα του κράτους και διαμορφώνει την στάση και την συμπεριφορά τους.
Όσοι δεν έχουν την ικανότητα να αντιληφθούν το σύγχρονο πολιτικό διακύβευμα στην Ελλάδα και αναλώνονται σε αντικαπιταλιστικές κορώνες, εθνικοσοσιαλιστικές διακηρύξεις ή φασιστικά καμώματα, προτείνοντας ακόμα και την δημιουργία μιας φάρσας των ναζιστικών «Stahlhelm», αποτελούν – κατά την ταπεινή μου άποψη - φτηνά υποπροϊόντα του χρεοκοπημένου καθεστώτος που εμφανίστηκε με την μορφή της κεντροαριστεράς και κεντροδεξιάς κατά την μεταπολίτευση. Εάν δεν υπάρχουν πολίτες και κάποιοι, σχετικά ίσως ανεξάρτητοι από την διαπλοκή, πολιτικοί για να προσφέρουν μια νέα δημοκρατική πολιτική ποιότητα στην χώρα, σφυρηλατώντας την ενότητα στο πλαίσιο ενός δημοκρατικού πατριωτισμού με σοσιαλιστικές αρχές και διάθεση για ανεξάρτητη επαναδόμηση του εθνικού συμφέροντος της Ελλάδας, τότε ο ελεύθερος σκοπευτής είναι βέβαιο οτι μπορεί να σημαδέψει και με κλειστά μάτια. Όπου και να ρίξει θα βρει στόχο… στην καρδιά μιας σύγχρονης δημοκρατικής και ευημερούσας πολιτείας, φιλόδοξου κράτους στο παγκόσμιο σύστημα. 

* Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος είναι διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης, ειδικός σε θέματα πολιτικής και διακυβέρνησης στην Ευρασία.

ventetta