Η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΣΚΡΑ (16-18 Μαΐου 1918)

Η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΣΚΡΑ (16-18 Μαΐου 1918)

Μακεδονομάχοι

(από ένα παλιό αναγνωστικό)

Ἡ ἁμαξοστοιχία ἀνέλαβε τὸν μέγαν ἆθλον νὰ μᾶς μεταφέρῃ ἀπὸ τὴν Θεσσαλονίκην εἰς τὸν σταθμὸν τῆς Γουμενίτσης, τελευταῖον ὅριον τοῦ Μακεδονικοῦ μετώπου. Ἡ ἁμαξοστοιχία αὕτη ἐδικαιολόγει κατὰ τοῦτο μόνον τὴν ὀνομασίαν της, ὅτι ἐχρησιμοποίει ὡς κινητήριον δύναμιν τὸν ἀτμὸν καὶ ὅτι ἐκυλίετο ἐπὶ σιδηροτροχιῶν.

Κατὰ τὰ ἄλλα ἦτο μία κιβωτός, ὅπου ἄνθρωποι, κτήνη, τηλεβόλα, μυδραλλιοβόλα, πυρομαχικά, χειρουργεῖα, φορεῖα ἐσχημάτιζον ὁλόκληοον πολεμικὸν μέτωπον. Ὠχρὰ καί ἀμφίβολα ἐφαίνοντο τὰ πρῶτα ἄστρα εἰς τὸν οὐρανόν, ὅταν ἐγκατελείψαμεν τὴν Θεσσαλονίκην.

Ἐσπεύδομεν νὰ προλάβωμεν τὴν μάχην, ἡ ὁποία προωρίζετο νὰ στεφανώσῃ μὲ νέους κλώνους δάφνης τὴν ἀδάμαστον Ἑλληνικὴν λόγχην. Ἐφθάσαμεν κατὰ τὸ πρῶτον ἥμισυ τῆς πρωΐας εἰς Βοέμιτσαν, μικρὸν χωρίον κατάφυτον, ὅπως τὰ πλεῖστα τῶν Μακεδονικῶν.

Ἡπλοῦτο ὑπὸ τὸν ἀνώνυμον λόφον, ὁ ὁποῖος σήμερον ἔχει τὴν τιμὴν/ νὰ φυλάττῃ τὰ ὀστᾶ τόσων ἡρώων. Πυκνὰ καὶ μαῦρα σύννεφα ἐκάλυπτον τὸν οὐρανόν. Ἡ ἀτμόσφαιρα ἦτο βαρεῖα, καταθλιπτική. Ὁ ἀὴρ ἐνέκλειε τὴν χαρακτηριστικὴν ἐκείνην ὀσμήν, ἡ ὁποία προηγεῖται τῆς θυέλλης. Ἡ βροντὴ ἀνεμειγνύετο με τὸν κρότον τῶν τηλεβόλων.

Ἡ μάχη, εἶχεν ἤδη ἀρχίσει. 

Ἡ μικρὰ πλατεῖα τῆς Βοεμίτσης ἐστεγάζετο ὑπὸ πυκνὸν φύλλωμα πανυψήλων αἰωνοβίων δένδρων.

Εἰς τὰς σκολιὰς ὁδούς της ἡ κίνησις ἦτο καταπληκτική. Τὸ χωρίον ἐχρησίμευεν ὡς ἀκραῖος σταθμὸς τοῦ μετώπου. Καὶ εἶναι ἀρκετὸν τοῦτο διὰ νὰ ἐξηγήσῃ τὴν κίνησιν. Ἰατροὶ ἰδικοί μας καὶ σύμμαχοι, νοσοκόμοι, ἀδελφαὶ τοῦ ἐλέους μὲ τὴν πάλλευκον στολὴν καὶ τὴν κυανῆν καλύπτραν. Μεταγωγικὰ αὐτοκίνητα, φορητὰ χειρουργεῖα διήρχοντο μὲ ταχύτητα κινηματογραφικῆς ταινίας. Καὶ εἰς ὅλων τὰ πρόσωπα ἡ ἀγωνία, ὁ πυρετὸς τῆς εἰδήσεως, ἡ ἀδημονία διὰ τὴ ἔκβασιν τῆς μάχης ἀπετυποῦντο καθαρῶς. 

Ἐπὶ τέλους τὸ πρῶτον αὐτοκίνητον ἐφάνη ἐρχόμενον. Τὸ τηλεβόλον δὲν ἠκούετο πλέον παρὰ κατὰ ἀραιὰ διαλείμματα.

EAN RICHEPIN: Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΛΕΞΗ ΠΟΥ ΘΑ ΑΚΟΥΣΤΕΙ ΠΑΝΩ ΣΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΑΣ....

EAN RICHEPIN: Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΛΕΞΗ ΠΟΥ ΘΑ ΑΚΟΥΣΤΕΙ ΠΑΝΩ ΣΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΑΣ....

(αφίσες της Μαίρης Καρά)

Λίγα λόγια για τον ποιητή Jean Richepin

Ο Ζαν Ρισπέν (Jean Richepin, 1849- 1926)
Γεννήθηκε στην Αλγερία στις 4 Φεβρουαρίου 1849 και πέθανε στο Παρίσι στις 12 Δεκεμβρίου 1926. 

Ηταν Γάλλος ποιητής, μυθιστοριογράφος και θεατρικός συγγραφέας. Χαρακτήρας παρορμητικός και αντισυμβατικός, διετέλεσε ελεύθερος σκοπευτής στον Γαλλογερμανικό πόλεμο του 1870, ηθοποιός, δημοσιογράφος και λιμενεργάτης. 

Οι τούρκοι ισλαμοφασίστες κατευθύνονται στην αρχαία ελληνορωμαϊκή πόλη Παλμύρα για να την ισοπεδώσουν.

Οι τούρκοι ισλαμοφασίστες κατευθύνονται στην αρχαία ελληνορωμαϊκή πόλη Παλμύρα για να την ισοπεδώσουν.

…πόλεμο κατά της ειδωλολατρείας κάνουν τα παιδιά.

Στο ιστορικότερο μέρος της Συρίας κατευθύνονται τα τουρκόφρονα κτήνη με σκοπό να το ισοπεδώσουν.

Η σκοπιμότητα ξεκάθαρη. Οτι ειναι μη οθωμανικό στην περιοχή πρεπει να ισοπεδωθεί, όπως κάνουν εδώ και 600 χρονια στους λαούς που κατακτούν. Η διεθνης κοινότητα, λαδωμένη από το βρώμικο τουρκικό χρήμα, απλώς παρακολουθεί.

Η Ακρόπολη πότε έχει σειρά;

πηγή

ΣΧΟΛΙΟ
Να 'ταν μόνο το τουρκικό χρήμα που έχει λαδώσει την διεθνή κοινότητα καλά θα ήταν...
Είναι το αμερικανοεβραϊκό χρήμα στην μέση που είναι πολλαπλασίως ισχυρότερο...
Εξάλλου αντικειμενικός σκοπός είναι η παγκόσμια τρομοκρατία...
Μόλις ισοπεδωθεί και η Παλμύρα σειρά έχουν οι υπόλοιποι...

Το σχέδιο πάει μια χαρά...

Δεν μπορεί κάποια στιγμή απηυδυσμένος ο κόσμος από όλη αυτήν την αηδία των ισλαμιστών θα ζητήσει παγκόσμια κυβέρνηση που θα αναλάβει να καθαρίσει την υφήλιο από τους τρομοκράτες...

Παρακάτω παραθέτω λίγες ιστορικές πληροφορίες για την Παλμύρα από το Geopolitics & Daily News. 

Η Παλμύρα υπήρξε κατά την αρχαιότητα σημαντική πόλη της κεντρικής Συρίας, κτισμένη σε μία όαση 215 χιλιόμετρα βορειοανατολικά της Δαμασκού και 120 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά του Ευφράτη. Για αιώνες ήταν ζωτικός σταθμός για τα καραβάνια που διέσχιζαν τη Συριακή έρημο και ήταν γνωστή ως η «Νύμφη της Ερήμου».

Tο Ελληνικό όνομα «Παλμύρα» αποτελεί μετάφραση του αρχικού αραμαϊκού ονόματος Tadmor, που σημαίνει «φοινίκια πόλη». Η σύγχρονη κωμόπολη, δίπλα στα αρχαία ερείπια ονομάζεται και πάλι Tadmor. Η οικονομία της εξαρτάται από τον τουρισμό. Στη Βίβλο αναφέρεται ως Ταμάρ ή Θεδμόρ ή Θοεδμόρ ενώ στα αραμαϊκά Ταδμόρ ή Ταμμόρ και που λέγεται πως έκτισε ο Βασιλιάς Σολομών ως πόλη σταθμό των καραβανιών μεταξύ Συρίας και Μεσοποταμίας. 

Η Παλμύρα έμεινε ονομαστή για τον πλούτο της κατά τη ρωμαϊκή εποχή, οπότε βασίλευσε και η θρυλική βασίλισσά της Ζηνοβία. Ωστόσο, μνημονεύεται για πρώτη φορά τη 2η χιλιετία π.Χ.. Τότε ήταν ένας ακόμα κόμβος στο εκτεταμένο εμπορικό δίκτυο που ένωνε τη Μεσοποταμία με τη βόρειο Συρία.

Το Tadmor μνημονεύεται στη Βίβλο (Β΄ Χρονικών 8:4) ως μια πόλη της ερήμου που οχυρώθηκε από τον Σολομώντα. Επίσης, από τον Ιώσηπο, ως κτισμένη από τον Σολομώντα (Ιουδαϊκή Αρχαιολογία - Βιβλίο VIII), μαζί με το ελληνικό όνομα Παλμύρα. (Tadmor είναι το όνομα της Παλμύρας και στη σύγχρονη εβραϊκή γλώσσα). 

Για τη πόλη αυτή, πριν τη Ρωμαϊκή περίοδο, υπάρχει επίσης η είδηση εκ παραδόσεως ότι είχε καταστραφεί από τον Βασιλιά των Βαβυλωνίων Ναβουχοδονόσορα. 

Mε την επικράτηση των Σελευκιδών στη Συρία το 323 π.Χ., η Παλμύρα έγινε ανεξάρτητη. Η πόλη άκμασε ως σταθμός των καραβανιών κυρίως τον 1ο αιώνα π.Χ. Το 41 π.Χ. οι Ρωμαίοι υπό τον Μάρκο Αντώνιο προσπάθησαν να την καταλάβουν, αλλά απέτυχαν, καθώς οι κάτοικοι διέφυγαν στην απέναντι όχθη του Ευφράτη έχοντας πληροφορηθεί εγκαίρως τον ερχομό του εχθρού. Το γεγονός δείχνει ότι ακόμα και τότε η Παλμύρα διατηρούσε τον χαρακτήρα νομαδικού οικισμού και όλα τα αγαθά μπορούσαν να μετακινηθούν σε λίγες ώρες.

Οι Terry Jones και Alan Ereira στο βιβλίο τους «Οι Βάρβαροι» σημειώνουν ότι οι έμποροι της Παλμύρας ήταν ιδιοκτήτες πλοίων στα ιταλικά νερά και έλεγχαν το εμπόριο του μεταξιού από την Ινδία: «Η Παλμύρα έγινε έτσι μια από τις πλουσιότερες πόλεις της Μέσης Ανατολής... ...Οι κάτοικοί της είχαν καταφέρει ένα πραγματικά μεγάλο κατόρθωμα - ήταν οι μόνοι που κατάφεραν να ζουν δίπλα στους Ρωμαίους χωρίς να εκρωμαϊσθούν. Απλώς προσποιούνταν ότι ήταν Ρωμαίοι.» 

Η Παλμύρα έγινε τμήμα της Ρωμαϊκής Επαρχίας της Συρίας κατά τη βασιλεία του Τιβερίου (14 – 37). Συνέχισε όμως να αναπτύσσεται σταθερά ως σημαντικός εμπορικός σταθμός, που τώρα πια συνέδεε την Περσία, την Ινδία και την Κίνα με τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Το 129 ο Αδριανός επισκέφθηκε την πόλη και γοητεύτηκε τόσο πολύ, ώστε την ανακήρυξε «ελεύθερη πόλη» και τη μετονόμασε σε Palmyra Hadriana.

Από το 212 το εμπόριο δια της Παλμύρας μειώθηκε, καθώς οι Σασσανίδες κατέλαβαν το στόμιο του Τίγρη και του Ευφράτη. Ο Οδαίναθος, πρίγκηπας της Παλμύρας, διορίσθηκε από τον Βαλεριανό κυβερνήτης της Επαρχίας της Συρίας. Μετά την αιχμαλώτιση του Βαλεριανού από τους Σασσανίδες και τον θάνατό του σε αιχμαλωσία στη Bishapur, ο Οδαίναθος εξεστράτευσε μέχρι την Κτησιφώντα (κοντά στη σημερινή Βαγδάτη) για εκδίκηση, εισβάλλοντας στην πόλη δύο φορές. Ο Οδαίναθος δολοφονήθηκε από τον ανιψιό του Maconius, οπότε η σύζυγος του Οδαινάθου, η Σεπτιμία Ζηνοβία ανέβηκε στην εξουσία, κυβερνώντας την Παλμύρα και για λογαριασμό του γιου της Vabalathus. Η Ζηνοβία επαναστάτησε εναντίον των Ρωμαίων με τη βοήθεια του Λογγίνου και κατέλαβε την Μπόσρα και εκτάσεις μέχρι την Αίγυπτο. Στη συνέχεια επεχείρησε να κατακτήσει την Αντιόχεια προς το βορρά.

Το 272 ο Ρωμαίος Αυτοκράτορας Αυρηλιανός τελικά αντεπιτέθηκε και την μετέφερε αιχμάλωτη στη Ρώμη.

Η επανάσταση της Ζηνοβίας αναστάτωσε τη Ρώμη κι έτσι η Παλμύρα υποχρεώθηκε από την Αυτοκρατορία να γίνει στρατιωτική βάση για τις ρωμαϊκές λεγεώνες. Ο Διοκλητιανός την επεξέτεινε έτσι ώστε να χωρά ακόμα περισσότερο στρατό και την περιτείχισε για να την προστατεύσει από την απειλή των Σασσανιδών. Η Βυζαντινή περίοδος προσέθεσε μόνο λίγες εκκλησίες και η πόλη παρήκμασε. 

Στη συνέχεια, η πόλη καταλήφθηκε από τους μουσουλμάνους Άραβες του Χαλίντ ιμπν Ουαλίντ. Τον 6ο αιώνα, το κάστρο Φαχρεντίν ανεγέρθηκε στην κορυφή ενός βουνού πάνω από την όαση. Το κάστρο περιβαλλόταν από τάφρο. Η πόλη της Παλμύρας διατηρήθηκε ως είχε, αλλά καταστράφηκε από ισχυρό σεισμό το 1089. 

Ταφική τέχνη 

Οι καλλιτέχνες της Παλμύρας κατασκεύασαν σειρά μεγάλων ταφικών μνημείων. Αυτές οι κατασκευές, κάποιες από τις οποίες ήταν υπόγειες, είχαν εσωτερικούς τοίχους με σκαμμένα ή ανοιγμένα ταφικά διαμερίσματα όπου τοποθετούνταν οι νεκροί. Πλάκες από ασβεστόλιθο με προτομές (σε ρωμαϊκή ή Πάρθια-περσική τεχνοτροπία) σε έντονο ανάγλυφο σφράγιζαν τα ορθογώνια ανοίγματα των ταφικών αυτών διαμερισμάτων. Τα ανάγλυφα αναπαριστούσαν την «προσωπικότητα» ή την ψυχή του νεκρού και αποτελούσαν μέρος της διακοσμήσεως των τοίχων μέσα στον ταφικό θάλαμο. Μια σκηνή από δεξίωση αναπαριστώμενη σε τέτοιο ανάγλυφο θα αντιστοιχούσε σε οικογενειακό τάφο και όχι ατομικό. 

Σημαντικότερα μνημεία 

Τα λαμπρότερα από τα σωζόμενα ερείπια της Παλμύρας είναι εκείνα του Ναού του Ηλίου, οι τετράγωνοι επιτάφιοι πύργοι 3-5 ορόφων, το ρωμαϊκό θέατρο καθώς και τα θεμέλια των οδών και των κατοικιών. Σημαντικές επίσης είναι και οι ανευρεθείσες δίγλωσσες επιγραφές της Παλμύρας (στην ελληνική και παλμυρική διάλεκτο), μία στην εβραϊκή και 2 στη λατινική. 

Geopolitics Editoral Team

Τραγική ΙΣΤΟΡΊΑ!!! Υπέροχη έμπνευση.. Η Ευαισθησία..και η Τέχνη γράφουν την ΙΣΤΟΡΙΑ!!!!!!

Τραγική ΙΣΤΟΡΊΑ!!! Υπέροχη έμπνευση..Η Ευαισθησία..και η Τέχνη γράφουν την

ΙΣΤΟΡΙΑ!!!!!!

Στις 2 Ιουλίου του 1942, τα περισσότερα από τα παιδιά του Lidice , ενός μικρού χωριού της τότε Τσεχοσλοβακίας, παραδόθηκαν στο τοπικό γραφείο της Γκεστάπο. Τα 82 παιδιά στη συνέχεια μεταφέρθηκαν σε στρατόπεδο εξόντωσης στο Chełmno, 70 χιλιόμετρα μακριά, όπου δολοφονήθηκαν με δηλητηριώδη αέρια. Το γλυπτό της Marie Uchytilová αποτελεί φόρο τιμής σε αυτά τα παιδιά.

Τα γεγονότα που οδήγησαν τα παιδιά του Lidice στον θάνατο ήταν αρκετά περίπλοκα. Καθοριστικό ρόλο πάντως για να παρθεί η απόφαση της δολοφονίας τους ήταν ο θάνατος του Reinhard Heydrich, διοικητή του ναζιστικού προτεκτοράτου της Βοημίας και της Μοραβίας.

Η Τσεχοσλοβακία καταλήφθηκε από τη ναζιστική Γερμανία τον Απρίλιο του 1939 και η διοίκηση του Heydrich που ακολούθησε χαρακτηρίστηκε από καταπίεση, βασανισμούς και δολοφονίες. Στα τέλη Μαΐου του 1942 ομάδα στρατιωτών αποτελούμενη από Τσέχους και Σλοβάκους κατάφερε ένα μεγάλο χτύπημα στους Γερμανούς. Τον ισχυρό τραυματισμό του Heydrich.

Μια εβδομάδα αργότερα στις 4 Ιουνίου του 1942, ο Heydrich πέθανε από σηψαιμία.  Ολόκληρη η χώρα πίστευε ότι γνώριζε τι θα επακολουθήσει. Κανένας όμως δεν μπορούσε να προβλέψει την φρίκη που τους ετοίμαζαν οι κατακτητές.

 Η αρχή έγινε με ολική απαγόρευση κυκλοφορίας στην Πράγα. Μια τεράστια επιχείρηση αναζήτησης των δραστών ακολούθησε χωρίς όμως αποτέλεσμα. Την εβδομάδα μεταξύ τον τραυματισμό και τον θάνατο του Heydrich 157 άνθρωποι είχαν ήδη εκτελεστεί με συνοπτικές διαδικασίες. Τα χειρότερα όμως δεν είχαν έρθει ακόμη…

Μετά την κηδεία του Heydrich στο Βερολίνο, ο Αδόλφος Χίτλερ, διέταξε τι θα έπρεπε να γίνει στα χωριά που έκρυβαν τους υπεύθυνους.  Όλοι οι ενήλικες άνδρες να εκτελούνται και τα γυναικόπαιδα να μεταφέρονται σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Τα παιδιά που είχαν χαρακτήρα και χαρακτηριστικά «Αρείου» να υιοθετούνται από Γερμανικές οικογένειες SS για να γίνουν καλοί Ναζί. Τα υπόλοιπα να ανατραφούν με «άλλους τρόπους». Τέλος, τα χωριά να εξαφανιστούν από τους χάρτες, τίποτα να μην μείνει που να δηλώνει ότι κάποτε υπήρξαν.

Οι εντολές του άρχισαν να εφαρμόζονται αμέσως. Στο χωριό Lidice , που παρά την απουσία αποδείξεων ότι είχαν βρει εκεί καταφύγιο οι στρατιώτες που ήταν υπεύθυνοι για τη δολοφονία του Heydrich, έγινε η αρχή. Όλοι οι άνδρες μεταφέρθηκαν σε ένα αγρόκτημα στην άκρη του χωριού και εκτελέστηκαν, πρώτα σε ομάδες των πέντε. Όταν ο ηθικός αυτουργός αυτού του τρόμου, Horst Böhme, παραπονέθηκε ότι θα του έπαιρνε πάρα πολύ καιρό για να τους εκτελέσει όλους οι ομάδες έγιναν των δέκα. Μέχρι το απόγευμα της ίδιας μέρας, 173 άνδρες είχαν εκτελεστεί.

203 γυναίκες και 105 παιδιά συγκεντρώθηκαν στο σχολείο του χωριού. Από εκεί οδηγήθηκαν σε άλλο σχολείο στην κοντινή πόλη Kladno. Τέσσερις από τις γυναίκες ήταν έγκυες. Οι έγκυες μεταφέρθηκαν στο ίδιο νοσοκομείο όπου εξέπνευσε ο Heydrich, για να τους αφαιρεθούν με βίαιο τρόπο τα βρέφη. Οι περισσότερες από τις υπόλοιπες γυναίκες οδηγήθηκαν στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Ravensbrück όπου έχασαν τη ζωή τους από μια σειρά από ασθένειες.

Τα παιδιά στην αρχή μεταφέρθηκαν σε ένα εγκαταλελειμμένο εργοστάσιο στο Łódź όπου Γερμανοί Αξιωματούχοι έκαναν τον διαχωρισμό ανάλογα με τα χαρακτηριστικά τους. Όσα δεν είχαν τα χαρακτηριστικά που απαιτούνταν, παρά τις αρχικές διαφωνίες, αποφασίστηκε από τον Adolf Eichmann να θανατωθούν.

Εβδομήντα σχεδόν χρόνια πριν, στις 2 Ιουλίου, τα 82 παιδιά παραδόθηκαν στην Γκεστάπο. Από εκεί μεταφέρθηκαν στο στρατόπεδο εξόντωσης Chelmno όπου δηλητηριάστηκαν με αέρια. Από τα 105 παιδιά του Lidice , μόνο τα 17 παιδιά επέστρεψαν κάποια στιγμή στο χωριό τους.

Κανείς δεν θα μάθει ποτέ αν κάποιο από τα 82 παιδιά έκλαιγε λίγο πριν χάσει την ζωή του, μακριά από το σπίτι, την μητέρα του και τον πατέρα του. Ωστόσο, έστω και με αυτόν τον τρόπο, τα αθώα παιδιά που έχασαν την ζωή τους εκείνη την ημέρα επέστρεψαν και θα κατοικούν για πάντα στο Lidice . Τα 82 χάλκινα αγάλματα, 40 αγόρια και 42 κορίτσια, θα στέκονται εκεί ως αιώνια υπενθύμιση της σφαγής. Τα παιδιά του Lidice βρίσκονται επιτέλους στο σπίτι τους

Το ναυάγιο στο Γύθειο, η αλήθεια πίσω από το μύθο του πλοίου φάντασμα.

Το ναυάγιο στο Γύθειο, η αλήθεια πίσω από το μύθο του πλοίου φάντασμα.

Το επιβλητικό ναυάγιο «Δημήτριος» προκαλεί δέος σε όσους το αντικρίζουν, είναι πολλά χρόνια προσαραγμένο στην παραλία Σελινίτσας, 5 χιλιόμετρα μακριά από το Γύθειο. Γνωστό και ως πλοίο φάντασμα το έχουν πλαισιώσει πολλές ιστορίες και μύθοι. Πολλοί είναι αυτοί που ισχυρίστηκαν  πως ήταν ένα από τα πολλά παράνομα τσιγαράδικα της εποχής. Το εντυπωσιακό ναυάγιο έχει γίνει πλέον κομμάτι της παραλίας και τουριστική ατραξιόν της περιοχής όμως ποια είναι η αληθινή ιστορία πίσω από τον μύθο, πως κατέληξε στην παραλία της Σελινίτσας και γιατί δεν το αναζήτησε ποτέ κανείς;

 Πηγή: flickr Φωτογράφος: Dimitris Karkanis

Η αλήθεια..

Το πλοίο με το όνομα «Δημήτριος» (πρώην Klintholm), με χωρητικότητα 965 κόρων και μήκος 67 μέτρων, ναυπηγήθηκε το 1950. Το πλοίο είχε καταπλεύσει έκτακτα στο Γύθειο στις τέσσερις Δεκεμβρίου του 1980 λόγω ασθενείας του πλοιάρχου και της ανάγκης εισαγωγής του σε νοσοκομείο. Με αφορμή τον κατάπλου δημιουργήθηκαν προβλήματα οικονομικής φύσεως με το πλήρωμα, αλλά και θέματα βλαβών στη μηχανή καθώς και ελλείψεις ασφαλείας στο πλοίο, ενώ παράλληλα επιβλήθηκαν ασφαλιστικά μέτρα από διάφορους δανειστές. Το πλήρωμα απολύθηκε και η φύλαξη του πλοίου ανατέθηκε στους Γεώργιο Δανιήλ και Βασίλη Παρηγόρη.

Πηγή: Panoramio Φωτογράφος: Jessie

Το σκάφος ήταν πλαγιοδετημένο στο εσωτερικό του λιμένα Γυθείου. Τον Ιούνιο του 1981 το σκάφος εξακολουθούσε να παραμένει στην ίδια θέση αλλά ειδοποιήθηκαν από τη λιμενική αρχή οι πλοιοκτήτες ότι το σκάφος κατέστη επικίνδυνο λόγω αποκοπής των κάβων ενώ συγχρόνως είχε πάρει κλίση προς τη δεξιά πλευρά από την εισροή υδάτων στα κύτη του.
Από τη Λιμενική Αρχή ζητήθηκε η μεθόρμιση του σκάφους εκτός λιμένα σε ασφαλές αγκυροβόλιο. Όμως δεν υπήρξε ανταπόκριση εκ μέρους των πλοιοκτητών μέχρι και το Νοέμβριο (9/11/1981). Λόγω των πολύ δυσμενών καιρικών συνθηκών το σκάφος παρασύρθηκε από το αγκυροβόλιο του και απομακρύνθηκε περίπου δύο μίλια σε στίγμα, όπου και αγκυροβόλησε προσωρινά. Λίγο αργότερα, στις 23 Δεκέμβρη του 1981 παρασύρθηκε πάλι και προσάραξε αυτή τη φορά στην τωρινή του τοποθεσία, στη θέση Βαλτάκι του Λακωνικού κόλπου, 3 μίλια βορειοανατολικά του Γυθείου. Εκεί το σκάφος εγκαταλείφθηκε χωρίς να έχει επιδειχθεί ενδιαφέρον για την τύχη του.

Η ιστορία του πλοίου “Δημήτριος” σας κίνησε την περιέργεια; Μην χάνετε χρόνο, επισκεφθείτε το Γύθειο και εξερεύνησε το πλοίο φάντασμα. Βρείτε τις καλύτερες προσφορές ξενοδοχείων εδώ!

Οι μύθοι, οι ιστορίες, οι παραδόσεις κάνουν τους τόπους μοναδικούς. Δείτε περισσότερες ιστορίες στις διάφορες γωνιές της Ελλάδας στην κατηγορία #traveltales. Ποια ιστορία κρύβει ο δικός σας τόπος;

Βιβλιογραφία: «Τα ναυάγια στις ελληνικές θάλασσες», Χρήστος Ντούνης, Αρχηγός Λιμενικού Σώματος

- See more at: http://checkin.trivago.gr/ploio-fantasma-gytheio/#sthash.0KcMsFYN.dpuf

ΟΙ ΤΖΙΧΑΝΤΙΣΤΕΣ ΠΡΟ ΤΩΝ ΠΥΛΩΝ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΣΤΙΚΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΠΟΛΗΣ ΠΑΛΜΥΡΑ ΣΤΗ ΣΥΡΙΑ

ΟΙ ΤΖΙΧΑΝΤΙΣΤΕΣ ΠΡΟ ΤΩΝ ΠΥΛΩΝ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΣΤΙΚΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΠΟΛΗΣ ΠΑΛΜΥΡΑ ΣΤΗ ΣΥΡΙΑ

Οι τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους προ των πυλών της μυθικής πρωτεύουσας των Φοινίκων με το ελληνιστικό μεγαλείο.Αφού κατέστρεψαν σειρά αρχαιολογικών χώρων του Ιράκ απειλούν τώρα την Παλμύρα ένα αρχαίο λίκνο πολιτισμού στην συριακή έρημο που εγγράφεται στην παγκόσμια πολιτισμική κληρονομιά της Unesco σύμφωνα με ΜΚΟ. «Η Παλμύρα απειλήθηκε » επιβεβαίωσε στο AFP ο άτυπος εκπρόσωπος τύπου της συριακής αντιπολίτευσης Rami Abdel Rahmane που προίσταται το αυτοαποκαλούμενου και προσωποπαγούς (OSDH).

 «Η μάχη διαδραματίζεται στα 2 km στα ανατολικά της πόλης αφού το Ισλαμικό Κράτος κατέλαβε στα ανατολικά της πόλης όλα τα σημεία ελέγχου του στρατού μεταξύ της al-Soukhna και Palmyre», διευκρίνισε.

Ανεκτίμητη είναι η ιστορική αξία αυτής της όασης που βρίσκεται περίπου στα 240 km ΒΑ της Δαμασκού γιατί αυτή αποθησαυρίζει ερείπια μνημειώδη μιας μεγάλης πόλης που ήταν μια από τις πιο σημαντικές εστίες πολιτισμού στην αρχαιότητα. Η αρχιτεκτονική της αποτελεί μια σύνθεση των ελληνορωμαικών μα τις τοπικές παραδόσεις συν τις επιρροές των Περσών σύμφωνα με την Unesco.

«Στο τηλέφωνο οι συνάδελφοί μου από την Παλμύρα μου επιβεβαίωσαν ότι οι τζιχαντιστές ήταν στα 2 χλμ από την πόλη. Η αεροπορία βομβαρδίζει και ελπίζω ότι οι βάρβαροι δεν θα διεισδύσουν στην πόλη «, δήλωσε ο Maamoun Abdulkarim, ο διευθυντής των Αρχαιοτήτων και των συριακών μουσείων (DGAM).

«Αν το Ισλαμικό Κράτος μπει στην Παλμύρα αυτό θα είναι η καταστροφή της, μια διεθνής καταστροφή» και «η επανάληψη της βαρβαρότητας και της αγριότητας που παρήχθη σε Nimroud, Hadra και Μοσούλη», προειδοποίησε κάνοντας αναφορά στους αρχαιολογικούς χώρους που στοχεύθηκαν από τους τζιχαντιστές τους τελευταίους μήνες. (AFP14/05/2015)

www.dimpenews.com

Με την ευκαιρία της ελεύσεως του ιερού λειψάνου της Αγίας ενδόξου Μεγαλομάρτυρος Βαρβάρας στην Αθήνα.

Με την ευκαιρία της ελεύσεως του ιερού λειψάνου της Αγίας ενδόξου Μεγαλομάρτυρος Βαρβάρας στην Αθήνα.

Posted: 15 May 2015 03:30 AM PDT

Του Σεβ. Μητροπολίτου Χονγκ-Κονγκ κ. Νεκταρίου 

Με την ευκαιρία της ελεύσεως του ιερού λειψάνου της Αγίας ενδόξου Μεγαλομάρτυρος Βαρβάρας στην Αθήνα, μερικοί βουλευτές του Ελληνικού Κοινοβουλίου βρήκαν την ευκαιρία να εκφράσουν τα γνωστά και τετριμμένα επιχειρήματά τους περί «εμπορίου», «μεσαίωνα» και «ειδωλολατρίας».

Τους δίνω δύο ελαφρυντικά:

το πρώτο. Είναι γεγονός πως αν και βαπτισμένοι Ορθόδοξοι Χριστιανοί δεν έχουν παρακολουθήσει σωστή και ουσιαστική κατήχηση. 

Το δεύτερο. Είναι επίσης γεγονός πως οι υπερβολές ορισμένων Ιεραρχών, Ηγουμένων και άλλων κληρικών με τις μεταφορές και υποδοχές ιερών λειψάνων και εικόνων έχουν δημιουργήσει πολλά σχόλια και παρεξηγήσεις. 

Ας βάλουμε τώρα τα πράγματα στη θέση τους. Για να κατανοήσουμε την πρακτική της τιμής και της προσκυνήσεως των ιερών λειψάνων θα πρέπει να μελετήσουμε με προσοχή κάποια βασικά κείμενα. 

Για να μην κουράσω θα μεταφέρω εδώ μόνο ένα απόσπασμα που προέρχεται από το Μαρτύριο του Αγίου Πολυκάρπου Επισκόπου Σμύρνης, το οποίο συνέταξαν οι Πρεσβύτεροι της Εκκλησίας της Σμύρνης μετά το μαρτύριο του Επισκόπου τους. 

Αρχή παραθέματος: 

XVII. Ὁ δέ ἀντίζηλος, ὁ φθονερός, ὁ πονηρός, ὁ ἐχθρός τοῦ γένους τῶν δικαίων, καθώς ἀντιλήφθηκε τή σπουδαιότητα τῆς μαρτυρίας του καί τήν ἐξ ἀρχῆς ἀνεπίληπτη σταδιοδρομία του καί τόν εἶδε στεφανωμένο μέ τόν στέφανο τῆς ἀφθαρσίας καί κατακτητή ἑνός ἀσυναγώνιστου βραβείου, κατάφερε ὥστε οὔτε τό πτῶμα του νά μήν παραληφθεῖ ἀπό ἐμᾶς, ἄν καί πολλοί ἐπιθυμοῦσαν νά τό παραλάβουν, γιά νά ἀγγίξουν οὕτω τό ἅγιο σαρκίο του. Ὑπέβαλε λοιπόν στόν Νικητή, τόν πατέρα τοῦ Ἡρώδη καί ἀδελφό τῆς Ἄλκης, νά ζητήσει ἀπό τόν ἄρχοντα νά μή δώσει τό σῶμα του, «μή τυχόν, λέγει, ἀφήσαντες τόν ἐσταυρωμένο ἀρχίσουν νά λατρεύουν τοῦτο». Καί ταῦτα εἶπε μέ ὑποβολή καί ἐνίσχυση τῶν Ἰουδαίων, οἱ ὁποῖοι καί προφύλαξαν ὅταν ἐπεχειρήσαμε νά τόν παραλάβουμε ἀπό τήν πυρά, ἀγνοοῦντες ὅτι δέν θά μπορέσουμε οὔτε τόν Χριστό νά ἐγκαταλείψουμε ποτέ, τόν παθόντα ὑπέρ τῆς σωτηρίας τῶν σωζωμένων σέ ὁλόκληρο τόν κόσμο, τόν ἄμωμο ὑπέρ τῶν ἁμαρτωλῶν, οὔτε κάποιον ἄλλο νά λατρεύσουμε. Διότι τοῦτον μέν προσκυνοῦμε ὡς Υἱόν τοῦ Θεοῦ, τούς δέ μάρτυρες ἀγαποῦμε ὡς μαθητές καί μιμητές τοῦ Κυρίου, ἐπαξίως λόγῳ τῆς ἀνυπερβλήτου ἀφοσιώσεως στό βασιλέα καί διδάσκαλό τους. Εἴθε καί ἐμεῖς νά γίνουμε κοινωνοί καί συμμαθητές αὐτῶν.

XVIII. Ἰδών λοιπόν ὁ ἑκατόνταρχος τήν ὑποκινηθεῖσα ἀπό τούς Ἰουδαίους φιλονικία, τόν τοποθέτησαν στό μέσο καί κατά τή συνήθειά τους τόν ἔκαψε. Ἔτσι ἐμεῖς, συλλέξαντες ὕστερα τά ὀστά του, τά τιμιώτερα ἀπό πολυτελεῖς λίθους, καί εὐγενέστερα ἀπό χρυσό, τά ἐνταφιάσαμεν σέ κατάλληλο τόπο. Καθώς δέ θά συναθροιζόμαστε ἐκεῖ κατά δύναμη μέ ἀγγαλλίαση καί χαρά, ὁ Κύριος θά ἐπιτρέψει νά ἑορτάζουμε τή γενέθλιο ἡμέρα τοῦ μαρτυρίου του τόσο σέ μνήμη τῶν προαθλησάντων, ὅσο καί σέ ἄσκηση καί ἑτοιμασία τῶν μελλοντικῶν ἀθλητῶν.

Τέλος παραθέματος.

Τονίζουμε ορισμένα βασικά σημεία του κειμένου για όσους δεν τα κατάλαβαν με την πρώτη ανάγνωση.

Οι ειδωλολάτρες έκαψαν το νεκρό σώμα του Πολυκάρπου για να μην αποδώσουν σε αυτό «λατρεία» οι χριστιανοί. Τι απαντούν σε αυτή την κατηγορία οι χριστιανοί Πρεσβύτεροι; «ἀγνοοῦντες (οι ειδωλολάτρες) ὅτι δέν θά μπορέσουμε οὔτε τόν Χριστό νά ἐγκαταλείψουμε ποτέ, τόν παθόντα ὑπέρ τῆς σωτηρίας τῶν σωζωμένων σέ ὁλόκληρο τόν κόσμο, τόν ἄμωμο ὑπέρ τῶν ἁμαρτωλῶν, οὔτε κάποιον ἄλλο νά λατρεύσουμε. Διότι τοῦτον μέν προσκυνοῦμε ὡς Υἱόν τοῦ Θεοῦ, τούς δέ μάρτυρες ἀγαποῦμε ὡς μαθητές καί μιμητές τοῦ Κυρίου, ἐπαξίως λόγῳ τῆς ἀνυπερβλήτου ἀφοσιώσεως στό βασιλέα καί διδάσκαλό τους. Εἴθε καί ἐμεῖς νά γίνουμε κοινωνοί καί συμμαθητές αὐτῶν.»

Οι Πρεσβύτεροι της Σμύρνης εκφράζουν την πίστη και την πρακτική της Εκκλησίας.
Λατρεία απονέμουμε μόνο στο Θεό. Τους μάρτυρες δεν τους λατρεύουμε ως θεούς αλλά τους τιμούμε και τους προσκυνούμε διότι υπήρξαν γνήσιοι μαθητές και μιμητές του Χριστού. Τιμούμε την ανυπέρβλητη αφοσίωσή τους στον Χριστό και διδασκόμαστε από το άγιο παράδειγμά τους ώστε κι εμείς στην ζωή μας να γίνουμε ισάξιοι κοινωνοί της αγάπης τους προς τον Χριστό και συμμαθητές ως προς την πίστη.

Οι Πρεσβύτεροι επίσης αναφέρουν πως θεωρούν τα ιερά λείψανα του μάρτυρος Επισκόπου τους «τιμιώτερα ἀπό πολυτελεῖς λίθους, καί εὐγενέστερα ἀπό χρυσό» γιατί αποτελούν απόδειξη γνήσιας χριστιανικής βιωτής και μαρτυρίας και είναι μυρισμένα από το θεσπέσιο άρωμα της χάριτος του Παναγίου Πνεύματος.

Ο τάφος του μάρτυρος θα είναι τόπος όπου οι χριστιανοί θα συναθροίζονται με χαρά και αγαλλίαση ώστε να εορτάζουν την γενέθλιο ημέρα του μαρτυρίου του. Η ημέρα του μαρτυρίου ονομάζεται γενέθλιος διότι κατ᾽ αυτήν την ημέρα ο μάρτυς εισήλθε πανηγυρικά στην Βασιλεία του Χριστού.

Οι Πρεσβύτεροι δεν παραλείπουν να αναφέρουν και την ωφέλεια που προέρχεται από την απόδοση τιμής στο μαρτυρικό λείψανο και τον εορτασμό της μνήμης του μαρτυρικού θανάτου του Πολυκάρπου: «ὁ Κύριος θά ἐπιτρέψει νά ἑορτάζουμε τή γενέθλιο ἡμέρα τοῦ μαρτυρίου του τόσο σέ μνήμη τῶν προαθλησάντων, ὅσο καί σέ ἄσκηση καί ἑτοιμασία τῶν μελλοντικῶν ἀθλητῶν.»

Τιμούμε τους μάρτυρες όχι γιατί περιμένουμε από αυτούς με ένα μαγικό τρόπο να μας θεραπεύσουν τις σωματικές ασθένειες ή για να ικανοποιήσουν τα υλικά αιτήματά μας αλλά για να θυμηθούμε τα όσα έπαθαν για την πίστη προς τον Χριστό, να ασκήσουμε τον εαυτό μας στην χριστιανική ζωή ακολουθώντας το παράδειγμά τους, να κατανοήσουμε ότι η χριστιανική ζωή είναι συνεχής αγώνας.

Ρωτάνε κάποιοι σήμερα: γιατί να μεταφέρουν τα λείψανα της Αγίας Βαρβάρας στο Αντικαρκινικό;

Η Ορθόδοξη Εκκλησία ουδέποτε συμβούλεψε κάποιον ασθενή να αφήσει την θεραπεία που σύστησαν οι γιατροί του για χάρη κάποιας μαγικής θεραπείας. Η παρουσία των λειψάνων στο Αντικαρκινικό έχει άλλο χαρακτήρα. Η μάρτυρας είναι παράδειγμα υπομονής, καρτερήσεως και πίστεως προς το Θεό. Αυτό δεν χρειάζονται και οι ασθενείς πέρα από τα φάρμακα και τις ιατρικές συμβουλές; Ο αγώνας για θεραπεία δεν πρέπει να περάσει από τα μονοπάτια της υπομονής και της εγκαρτερήσεως; Και βέβαια ποιός είναι αυτός που θα απαγορεύσει σε πιστούς χριστιανούς την ώρα της ασθενείας τους να προσευχηθούν στον Κύριό τους και να αναζητήσουν ελπίδα και παρηγοριά από τους αγίους Του;

Άλλοι αναρωτιούνται: γιατί να αποδώσουμε στα λείψανα τιμές Αρχηγού Κράτους;

Γιατί για εμάς τους χριστιανούς που κατοικούμε σε αυτή τη χώρα τα μαρτυρικά λείψανα αυτής της νεαρής κοπέλας είναι πολυτιμώτερα από κάθε υλικό πράγμα και τιμιώτερα από κάθε αξιωματούχο. Η νεαρή Βαρβάρα μου προσφέρει παράδειγμα αληθινής ζωής. Γνήσιας και αυθεντικής. Στέκεται μακριά από την ατιμία, την λαμογιά, την αναξιοπρέπεια.

Όποιος έχει πρόβλημα με το φωτεινό παράδειγμα ζωής και χριστιανικής πίστεως της Βαρβάρας, ας ψάξει σοβαρά να βρει την αιτία μέσα στην καρδιά του.

Σε όλους εσάς που αντιδράτε, με αγάπη σας εύχομαι: Περαστικά!

Όσοι τιμούμε τους φίλους του Χριστού, ας ψάλλουμε στην Μεγαλομάρτυρα:

Ἀπολυτίκιον τῆς Ἁγίας Ἦχος πλ. δ'
Βαρβάραν τὴν Ἁγίαν τιμήσωμεν· ἐχθροῦ γὰρ τὰς παγίδας συνέτριψε, καὶ ὡς στρουθίον ἐρρύσθη ἐξ αὐτῶν, βοηθείᾳ καὶ ὅπλῳ τοῦ Σταυροῦ ἡ Πάνσεμνος.

Ἦχος πλ. α’. Τὸν συνάναρχον Λόγον.
Τῆς Τριάδος τὴν δόξαν ἀνακηρύττουσα, ἐν τῷ λουτρῷ τρεῖς θυρίδας ὑπεσημήνω σοφῶς, κοινωνίαν πατρικὴν λιποῦσα πάνσεμνε, ὅθεν ἠγώνισαι λαμπρῶς, ὡς παρθένος εὐκλεής, Βαρβάρα Μεγαλομάρτυς. Ἀλλὰ μὴ παύση πρεσβεύειν, ἐλεηθήναι τάς ψυχάς ἠμῶν. 

πηγή 

Του Βοτανικού ο Μάγκας ... τέτοια χάλια δεν θα δει!

Του Βοτανικού ο Μάγκας ... τέτοια χάλια δεν θα δει!

Posted: 15 May 2015 04:30 AM PDT

Γράφει οΓιάννης Δ. Πρεβενιός 

e-mail: prevejohn@yahoo.gr 

Τελικά η Ελληνική Βουλή εκτός από τους ΑΝ.ΕΛ και την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ ψήφισε υπέρ της δημιουργίας του Τέμενος στον  Βοτανικό. Προσωπικά συντάσσομαι με όλους όσους δηλώνουν τον προβληματισμό τους για αυτό και θέλω να αιτιολογήσω αυτή μου την θέση με τις παρακάτω σκέψεις. 

Κατ’  αρχάς  να διευκρινίσω ότι  είμαι υπέρ του δικαιώματος του κάθε ανθρώπου να έχει την δυνατότητα της λατρείας της πίστης του αλλά θεωρώ ότι την δεδομένη στιγμή λόγω των πολιτικοκοινωνικοοικονομικών καταστάσεων της χώρας μας αλλά και των άλλων χωρών της ευρύτερης περιοχής αυτό εγκυμονεί πολλούς κινδύνους. 

Όπως είναι γνωστό αυτή την στιγμή η πατρίδα μας κατακλύζεται καθημερινά από τα ανατολικά (από την "φίλη" και γείτονα Τουρκία) και τα νότια σύνορα της από εκατοντάδες λαθρομετανάστες από τους οποίους σίγουρα πολλοί ασπάζονται τις ακραίες Μουσουλμανικές θρησκευτικές ιδεοληψίες και πεποιθήσεις όπως αυτής που κατατάσσει όλους τους μη Μουσουλμάνους σε άπιστους οι οποίοι αν δεν ακολουθήσουν τον Μωάμεθ θα πρέπει να θανατωθούν προς χάριν του. 

Ακραία άποψη με την οποία δυστυχώς το τελευταίο διάστημα οι Τζιχαντιστές δικαιολογούν τις σφαγές των Χριστιανών στην Μέση Ανατολή. Σφαγές για τις οποίες κανένας από τους δήθεν πολιτισμένους λαούς της Ευρώπης αλλά και τους Αμερικάνους δεν λέει και δεν κάνει τίποτα επί της ουσίας. 

Ηγέτες και λαοί που κλείνουν τα μάτια στα ολοφάνερα και φρικιαστικά εγκλήματα των παρανοϊκών ανθρωπόμορφων τεράτων αλλά δεν δίστασαν για οικονομικούς και γεωστρατηγικούς λόγους να επιτεθούν στην Σερβία στο Ιράκ στην Λιβύη όπου μάλιστα με περίσσια υποκρισία βάφτιζαν "παράπλευρες απώλειες" .... τα γυναικόπαιδα που σκότωvαν!!!

Φίλες/οι κάποιοι μας μιλάνε για πολιτισμικοτήτα και το δικαίωμα συνύπαρξης μεταξύ των ανθρώπων αλλά αυτό δεν είναι πάντα εφικτό και αναγκαίο όταν υπάρχει τόσο μεγάλο χάσμα Θρησκευτικής και Κοινωνικής κουλτούρας για αυτό θεωρώ ότι την δεδομένη στιγμή είναι ολέθριο λάθος η δημιουργία του Τέμενος στο κέντρο της "κατακτημένης" από τους λαθρομετανάστες Αθήνας! 

Εύχομαι δε και ελπίζω η Ελληνική Πολιτεία να μην επιτρέψει  ο συγκεκριμένος χώρος να γίνει ορμητήριο των Πιστών και Μαρτύρων του Μωάμεθ εναντίων των "Αλλοθρήσκων" δηλ. εμάς και των παιδιών μας!!! 

Υποσημείωση 

Σύμφωνα με  τα όσα συμβαίνουν ανά τον κόσμο οι ακραίοι Ισλαμιστές αυτή την στιγμή βρίσκονται στην αντίστοιχη εποχή του μαύρου Μεσαίωνα του Χριστιανισμού όπου στα πλαίσια των θρησκευτικών πεποιθήσεων και προκαταλήψεων διαπραχθήκαν τα μεγαλύτερα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.

Ανθελληνικό συνέδριο κεκλεισμένων των θυρών στη Θράκη...!

Ανθελληνικό συνέδριο κεκλεισμένων των θυρών στη Θράκη...!

Posted: 15 May 2015 05:30 AM PDT

Θύελλα αντιδράσεων από πατριωτικούς φορείς που καταγγέλλουν τη δράση των τουρκόφιλων μηχανισμών σε διεθνές συνέδριο μειονοτήτων.

Λαυρέντζος: Αναπτυξιακός σχεδιασμός και οικονομική ανάπτυξη θα λύσουν τα προβλήματα της Θράκης.

«Μπαρούτι» μυρίζει η κατάσταση στη Θράκη, καθώς χθες το πρωί ξεκίνησαν οι εργασίες της Ομοσπονδιακής Ενωσης Εθνοτήτων Ευρώπης (FUEN) στην Κομοτηνή, στο πλαίσιο διεθνούς συνεδρίου για τις μειονότητες. Το συνέδριο θα διαρκέσει έως την Κυριακή 17 Μαΐου, ενώ έχει ξεσηκώσει θύελλα αντιδράσεων από πατριωτικούς φορείς. Καταγγέλλουν όργιο προπαγάνδας από τους τουρκόφιλους μηχανισμούς που δρουν στη Θράκη και διοργανώνουν το συνέδριο, με σκοπό να εμφανίσουν την Ελλάδα ως χώρα τριτοκοσμική, που καταπατά τα δικαιώματα των «Τούρκων» (και όχι μουσουλμάνων) της Θράκης. 

Οι εργασίες ξεκίνησαν χθες, με «μειονοτικό παζάρι» που περιελάμβανε τοπικά προϊόντα παραγωγής Θράκης. 

Το συνέδριο, στο οποίο δίνουν το «παρών» 240 σύνεδροι από όλες τις ευρωπαϊκές χώρες, πραγματοποιείται από το Κόμμα Ισότητας Ειρήνης και Φιλίας, το γνωστό DEB, τον Σύλλογο Επιστημόνων Μειονότητας Δυτικής Θράκης και την Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Τούρκων Δυτικής Θράκης, στο ξενοδοχείο «Chris and Eve» στην Κομοτηνή. Τα δωμάτια για όλες τις ημέρες κόστισαν 280 ευρώ ανά άτομο για μονό και 220 ανά άτομο για διπλό. Οι συνεδρίες και οι εκδηλώσεις θα γίνουν κεκλεισμένων των θυρών, ενώ τα μέτρα προστασίας από ανθρώπους του τουρκικού προξενείου είναι δρακόντεια, καθώς δεν θέλουν να παρεισφρήσει κανένας πατριωτικός φορέας ικανός να ανταπαντήσει στα ψέματα που θα παρουσιάζουν οι ανθέλληνες όλες αυτές τις ημέρες. 

Στο επίκεντρο του συνεδρίου βρίσκονται τα «εκπαιδευτικά και θρησκευτικά ζητήματα της μειονότητας», χωρίς ωστόσο να έχουν δοθεί στη δημοσιότητα περισσότερες λεπτομέρειες για τη θεματολογία. Την τελευταία ημέρα θα πραγματοποιηθεί η συνέλευση της επιτροπής των συνέδρων της FUEN, ενώ το απόγευμα της ίδιας ημέρας θα γίνει ξενάγηση σε αξιοθέατα της Κομοτηνής. 

«Πρόκειται για ένα όργιο προπαγάνδας κατά της χώρας μας. Δεκάδες οργανώσεις μειονοτήτων από 32 χώρες της Ευρώπης για πέντε ημέρες θα καταγγέλλουν διεθνώς την Ελλάδα για παραβιάσεις μειονοτικών δικαιωμάτων των ''Τούρκων'' της Θράκης, σε ένα συνέδριο που θα έχει ως έμβλημα τη σημαία της ανεξάρτητης ''τουρκικής Δυτικής Θράκης''» σχολίασε πηγή. 

Στον απόηχο του συνεδρίου προπαγάνδας, που γίνεται με κλειστές τις πόρτες και χωρίς δικαίωμα προς την Ελλάδα ή τους Έλληνες να αντικρούσουν με επιχειρήματα και αποδείξεις τα όσα θα καταγγελθούν από έμμισθους της Άγκυρας κατά τις Ελλάδας, ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες για την Θράκη είναι οι δηλώσεις του συγγραφέα του βιβλίου «Η Θράκη στο μεταίχμιο» κ. Α. Λαυρέντζου: 

Οι μουσουλμάνοι της Θράκης μπορεί στο παρελθόν να είχαν κάποια παράπονα από το ελληνικό κράτος, αλλά εδώ και μερικές δεκαετίες απολαμβάνουν όλων των δικαιωμάτων τους, όσο ίσως καμία άλλη μειονότητα στην Ευρώπη. 

Και αυτό δεν είναι θέμα γνώμης. Δείτε μερικά απλά γεγονότα: Σε αναλογία πληθυσμού υπάρχουν σήμερα στη Θράκη διπλάσια τζαμιά από ό,τι στην Τουρκία! Οι μουσουλμάνοι της Θράκης απολαμβάνουν τα δικαιώματα του «εκλέγειν» και του «εκλέγεσθαι», γεγονός το οποίο αποδεικνύεται τόσο από την αδιάλειπτη παρουσία μειονοτικών βουλευτών στην ελληνική Βουλή, όσο και από την εκλογή μουσουλμάνων συμπολιτών μας στην τοπική αυτοδιοίκηση. Επί πλέον, έχουν πλήρη δικαιώματα να αποκτούν περιουσιακά στοιχεία, και μάλιστα για τον σκοπό αυτό έχει δημιουργηθεί πλέον ο χρηματοπιστωτικός μηχανισμός που τους βοηθά να το πράξουν… 

Επίσης, το ελληνικό κράτος – σε αντιδιαστολή με το τουρκικό – έχει σεβαστεί πλήρως τα μορφωτικά δικαιώματα των μειονοτικών πληθυσμών. Για την ακρίβεια, όχι μόνο έχει τηρήσει πλήρως το εκπαιδευτικό σχήμα των δίγλωσσων μειονοτικών σχολείων όπως ακριβώς ορίζει η Συνθήκη της Λωζάνης, αλλά λειτουργώντας και πέρα από τις τυπικές υποχρεώσεις του, ίδρυσε ήδη από τις δεκαετίες του 1950 και 1960 δύο Γυμνάσια-Λύκεια σε Κομοτηνή και Ξάνθη, τα οποία λειτουργούν παράλληλα με τα ιεροσπουδαστήρια των δύο αυτών περιοχών. Να υπενθυμίσουμε μάλιστα εδώ ότι όλα αυτά έγιναν σε περιόδους που παραβιάζονταν κατάφωρα τα δικαιώματα της ελληνορθόδοξης μειονότητας στην Κωνσταντινούπολη, στην Ίμβρο και στην Τένεδο! 

Επί πλέον δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το ελληνικό κράτος έχει προχωρήσει ακόμη και σε μέτρα «θετικής διάκρισης» υπέρ των μουσουλμάνων συμπολιτών μας, όπως είναι το μέτρο εισόδου σε ΑΕΙ μέσω ποσόστωσης. Σε αυτό το πλαίσιο θα συμπεριλάβουμε και το δαπανηρότατο Πρόγραμμα Εκπαίδευσης Μουσουλμανοπαίδων, το οποίο όμως λόγω των αδυναμιών του και των εγγενών αδυναμιών της μειονοτικής εκπαίδευσης δεν έχει αποδώσει τα αναμενόμενα. Απόδειξη όλων αυτών είναι ότι πλέον τα μουσουλμανοπαίδα επιλέγουν να φοιτούν σε δημόσια ελληνικά σχολεία σε ποσοστό που υπερβαίνει το 30%.

Όλα αυτά καθόλου δεν συμβαδίζουν με εικόνα καταπίεσης της μουσουλμανικής μειονότητας, και αν κάποιος καταπιέζει τη μειονότητα χειραγωγώντας την προς επίτευξη στόχων ξένων προς τα συμφέροντά της, αυτός σίγουρα δεν είναι το ελληνικό κράτος… 

Κινδυνεύει η Θράκη; 

Αν μου ζητάτε να απαντήσω κυριολεκτικά, η απάντηση είναι κατηγορηματικά όχι. Επειδή διάφοροι – όχι και τόσο αφελείς – λένε ορισμένα ανυπόστατα πράγματα, θα σας πω ότι όσοι έχουν γνώση των βασικών στρατιωτικών δεδομένων, ξέρουν πολύ καλά ότι η ισχύς πυρός του ελληνικού στρατού στον Έβρο εγγυάται ότι οποιοσδήποτε προσπαθήσει να τον διαβεί θα πληρώσει ένα πολύ ακριβό τίμημα. Πέρα όμως και από αυτό, υπάρχει και ένα διεθνές πλαίσιο του οποίου την ερμηνεία και την ευστάθεια την καθορίζουν μόνο οι δυνάμεις πλανητικής εμβέλειας και όχι ο κάθε «τοπικός παλικαράς» που φιλοδοξεί να γίνει κάτι περισσότερο από αυτό που είναι… 

Από αυτή την άποψη η Θράκη είναι αναπόσπαστο τμήμα της ελληνικής επικράτειας και έτσι θα παραμείνει. Αυτό όμως δεν μας επιτρέπει να εφησυχάζουμε, γιατί υπάρχουν πολλά πράγματα που μπορούν να γίνουν και τα οποία θα πρέπει να τα προσέξουμε. Ένα σημείο που χρήζει ιδιαίτερης προσοχής και το οποίο ανέδειξα έντονα στο βιβλίο μου είναι οι δημογραφικές εξελίξεις που συντελούνται στη Θράκη, οι οποίες στο μέλλον είναι πιθανόν να διαμορφώσουν ένα σκηνικό που θα κρύβει κινδύνους. Για παράδειγμα δεν μπορεί να μην μας απασχολεί η ερήμωση που έχει συμβεί τα τελευταία τριάντα χρόνια στον Βόρειο και Κεντρικό Έβρο. Ούτε θα πρέπει να δεχτούμε ως ένα φυσιολογικό αποτέλεσμα της αστυφιλίας την εικόνα εγκατάλειψης που εμφανίζουν τα περισσότερα χριστιανικά χωριά στην πεδιάδα της Ροδόπης. Οι εξελίξεις αυτές είναι σε μεγάλο βαθμό αποτέλεσμα της οικονομικής υστέρησης της Θράκης, για την οποία έχουν ευθύνη πολλοί… Νομίζω ότι αυτά είναι τα θέματα που πρέπει να προσέξουμε.  

Ο μεγαλύτερος κίνδυνος είναι η έλλειψη σχεδίου, η αδιαφορία και ο εφησυχασμός 

Η Θράκη κινδυνεύει κυρίως από την αδιαφορία και τον εφησυχασμό. Κινδυνεύει όμως και από τα ψέματα τα οποία λέγονται από διάφορες πλευρές και έχουν ποικίλες αποχρώσεις. Το ζητούμενο σήμερα δεν είναι υπό το βάρος μιας κινδυνολογίας να προβούμε σε ορισμένες αποσπασματικές ή σπασμωδικές κινήσεις. Καλό είναι βεβαίως π.χ. να ιδρυθεί ένα στρατόπεδο στη Θράκη για να ενισχυθεί η περιοχή (οικονομικά και δημογραφικά) και τέτοια άμεσα μέτρα τα έχω προτείνει και εγώ. Όμως αυτές είναι ασπιρίνες για τον πονοκέφαλο και όχι μόνιμη γιατρειά. Το ζητούμενο αυτή τη στιγμή για τη Θράκη, όπως και για άλλες ελληνικές περιφέρειες, είναι να υπάρξει ένα στρατηγικό αναπτυξιακό σχέδιο το οποίο θα αξιοποίησει δυναμικά τα πλεονεκτήματα της περιοχής. Μόνο έτσι η Θράκη θα εξέλθει μόνιμα από το περιθώριο. Επίσης χρειάζεται και ένας μηχανισμός υλοποίησης, ο οποίος θα εκτελέσει αυτό το σχέδιο αποτελεσματικά, αποτρέποντας τη διασπάθιση των πόρων και την ανάπτυξη μικροσυναλλαγών μεταξύ διαφόρων παραγόντων, είτε σε τοπικό είτε σε ευρύτερο επίπεδο… 

Νομίζω ότι όλοι οι «παροικούντες την Ιερουσαλήμ» καταλαβαίνουν σε ποιά φαινόμενα αναφέρομαι, ώστε να μην χρειάζεται να τα ονοματίσουμε ειδικώς. Άλλωστε μια βόλτα στις Βιομηχανικές Περιοχές των θρακικών νομών, θα μας δώσει μια πολύ ηχηρή απάντηση για το πόσο επιτυχημένη ήταν η αναπτυξιακή πολιτική της ελληνικής πολιτείας στη Θράκη… 

Στο σημείο αυτό θα ήθελα να σας θυμίσω ότι η ελληνική Βουλή, αναγνωρίζοντας τα προβλήματα της Θράκης προέβη το 1992 στη σύνταξη ενός πορίσματος για την ακολουθητέα πολιτική στην περιοχή. Η πολιτική αυτή άρχισε να εφαρμόζεται δειλά και αποσπασματικά, αλλά στην πορεία ατόνισε ή χάθηκε μέσα στους δαιδάλους του ελληνικού κράτους. Το αποτέλεσμα ήταν βαθμιαία να εκφυλιστεί και τελικά να ξεχαστούν οι στόχοι που είχαν τεθεί! Και ερωτώ: Η Θράκη σήμερα είναι σε καλύτερη ή χειρότερη κατάσταση από το 1992; Και αν είναι σε χειρότερη, όπως έτσι τουλάχιστον νομίζω εγώ, τι έγινε η αρχική ανησυχία; Για να μιλήσουμε όμως και πιο συγκεκριμένα: Οι πολιτικοί της Θράκης έχουν ζητήσει έναν απολογισμό για όλα αυτά; 

Όπως έχω αναφέρει επανειλλημένως, η Θράκη και η Ανατολική Μακεδονία δεν χρειάζονται ένα «πλαίσιο αναπτυξιακών κινήτρων» ή τουλάχιστον δεν χρειάζονται μόνο αυτό. Επίσης δεν χρειάζονται «δέσμες» μεμονομένων και ασύνδετων αναπτυξιακών παρεμβάσεων του τύπου πακέτων ΕΣΠΑ, όπως και παλαιότερα των διάφορων «πακέτων» Ντελόρ ή άλλων παρόμοιων «πακέτων». Χρειάζεται να υπάρξει σοβαρός αναπτυξιακός σχεδιασμός με την ορθή αξιοποίηση της ιδιωτικής πρωτοβουλίας. Στο πλαίσιο αυτό το κράτος πρέπει να ασκήσει έναν επιτελικό και συντονιστικό ρόλο. Συνολικά λοιπόν είναι καιρός να ξανατεθεί σε επίπεδο διακομματικής διαβούλευσης το θέμα «Εθνικός αναπτυξιακός σχεδιασμός για την Ανατολική Μακεδονία – Θράκη». Χρειάζεται να ξαναπιάσουμε το νήμα από εκεί που το αφήσαμε το 1992 και ελπίζω αυτή τη φορά να έχουμε την ωριμότητα να κάνουμε αυτά που πρέπει και με τη διάρκεια που χρειάζεται. 

Δεν πρόκειται για ευχολόγιο. Είναι προϋπόθεση για τη σωτηρία της ίδιας της Ελλάδας, που αν δεν αναδείξει τη δυναμική των περιφερειών της, δεν πρόκειται να βγει από τη σημερινή κρίση. Προσωπικά έχω καταθέσει μια πλήρη πρόταση και είναι στη διάθεση όποιου θέλει να την αξιοποιήσει. Μόνο η οικονομική ανάπτυξη θα λύσει τα προβλήματα της Θράκης και θα αποθαρρύνει όσους τα εκμεταλλεύονται για να επιδιώξουν τους σκοπούς τους. Και όπως σας είπα αυτοί είναι πολλοί, με διάφορες μορφές και αποχρώσεις… 

Πηγές Εφημερίδα "Δημοκρατία" και "Komotini Press"