ΜΑΝΗ

ΜΑΝΗ

Ονομασία

Υπάρχουν πολλές εκδοχές για την προέλευση της ονομασίας Μάνη.

Η κυριότερη είναι εκείνη που παραπέμπει στο κτίσιμο του περίφημου κάστρου της Μαΐνης, στις αρχές του 10ου αι. Το τοπωνύμιο Μαΐνη αναφέρεται για πρώτη φορά στα 876. Στη συνέχεια η ονομασία "Μαΐνη" από αναφορά σε μια πολύ μικρή περιοχή έφτασε να αναφέρεται στην ευρύτερη περιοχή που από τα χρόνια της Τουρκοκρατίας είναι γνωστή ως Μάνη. Η εκδοχή αυτή υποστηρίζεται και από την ονομασία brazzo di Maina (βραχίονας - μπράτσο της Μάνης) που είχαν καθιερώσει οι παραπλέοντες Βενετοί ναυτικοί σε χάρτες και άλλα έγγραφα της εποχής.

Άλλες θεωρίες αναφέρουν:

·                    στη ναυτική εντολή maina=μάινα (μάζεμα) των πανιών, που ήταν αναγκασμένοι να κάνουν οι ναυτικοί, όταν ταξίδευαν στη θάλασσα του Ταινάρου, λόγω των ισχυρών ανέμων που πνέουν στην περιοχή.

·                    στο θεό Μάνη, αλλιώς ο θεός Ουρανός, πατέρας του Κρόνου και παππούς του Δία.

·                    στο επίθετο μανή (= αραιή, φαλακρή, άδενδρη) που περιγράφει την κυρίαρχη εικόνα αραιής βλάστησης με ελιές και φραγκοσυκιές.

στη λατινική λέξη manes (ψυχή), και στη συσχέτιση της περιοχής με το ψυχοπομπείο και ναό του Ποσειδώνα στο Ακροταίναρο

 

Ιστορία

Σύμφωνα με αρχαιολογικές έρευνες στην περιοχή, η Μάνη ήταν κατοικημένη από την παλαιολιθική εποχή. Τα ευρήματα στο Σπήλαιο  Απήδημα και ο "Ταινάριος άνθρωπος" έχουν αυξήσει κατακόρυφα το επιστημονικό ενδιαφέρον για την περιοχή. Για πρώτη φορά συναντάμε αναφορές σε πόλεις της περιοχής (Καρδαμύλη, Οίτυλον, Γύθειον, Ενόπη κ.α.) από τον Όμηρο.

Οι πρώτοι κάτοικοι, κατά τον περιηγητή Παυσανία, ήταν οι Λέλεγες. Ακολούθησαν οι Αχαιοί και οι [Δωριείς]]. Για τους επόμενους αιώνες η ιστορία της Μάνης ταυτίστηκε με τη Σπάρτη. Στα ρωμαϊκά χρόνια αποτέλεσε ιδιαίτερη ομοσπονδία, «το Κοινό των Λακεδαιμόνιων». Στα βυζαντινά χρόνια, κατά τον αποικισμό των Σλάβων στην Πελοπόννησο τον 8ο μ.Χ. αιώνα, εγκαταστάθηκαν Σλάβοι γύρω απ' τη Μάνη και κυρίως στις πλαγιές του Ταϋγέτου. Οι Μανιάτες έγιναν χριστιανοί στα μέσα του 9ου αιώνα, όταν ήρθε ο Νίκων ο Μετανοείτε για να τους σταθεροποιήσει την πίστη στο χριστιανισμό. Με την πάροδο του χρόνου, με την επίδραση της χριστιανικής θρησκείας και κυρίως με την επικοινωνία και επιμειξία των Σλάβικων χωριών με τους Έλληνες κατοίκους, μετά τον εκχριστιανισμό συνετελέσθη και ο εξελληνισμός αυτών. Στους αιώνες που ακολουθούν οι κάτοικοι της περιοχής αποσύρονται στα ορεινά του Ταϋγέτου, όταν οι Άραβες σπέρνουν τον τρόμο στα ελληνικά παράλια.

Αργότερα οι Φράγκοι δυσκολεύτηκαν πάρα πολύ να υποτάξουν τους Μανιάτες, και τελικά αρκέστηκαν στο να χτίσουν τρία φρούρια: του Πασσαβά, της Μεγάλης Μάνης και του Λεύκτρου, για να εξασφαλίσουν τη γενική επίβλεψη της περιοχής. Μετά την πτώση των Βιλλαρδουΐνων, η Μάνη αποτέλεσε περιοχή του δεσποτάτου του Μυστρά, του κράτους των Παλαιολόγων. Η Φραγκική κατάκτηση της Πελοποννήσου το 13ο αιώνα φέρνει στα βουνά της Μάνης κι άλλους πρόσφυγες. Την ίδια επίσης εποχή αλλά και τα επόμενα χρόνια οι πειρατές έβρισκαν καταφύγιο στις ακτές της Μάνης.

Αμέσως μετά την κατάληψη της Κωνσταντινούπολης από τους Τούρκους, η Μάνη έγινε το επίκεντρο σημαντικών γεγονότων. Το Μάιο του 1460, που ο Μωάμεθ ο Β' μπήκε στην Πελοπόννησο, γνωρίζοντας τον ιδιότυπο χαρακτήρα των Μανιατών δεν εξεστράτευσε εναντίον τους, αλλά προσπάθησε να προσεταιριστεί τον αρχηγό τους, Κροκόδειλο Κλαδά, για να έχει τη στήριξή του στην προδιαγραφόμενη σύρραξη μεταξύ Τούρκων και Ενετών. Οι Μανιάτες απόκρουσαν τις προσφορές του Τούρκου κατακτητή και συμμάχησαν με τους Ενετούς.

Οι Μανιάτες πολέμησαν με κάθε τρόπο τους Τούρκους. Ουσιαστικά η Μάνη ποτέ δεν υποτάχθηκε. Το μεγαλύτερο διάστημα οι Τούρκοι την άφηναν υπό τη διακυβέρνηση ενός Μπέη, με μοναδική υποχρέωση να πληρώνει φόρο 4.000 γρόσια το χρόνο, που ούτε και αυτό έκανε. Παράλληλα, το απρόσβλητο της περιοχής έκανε πολλούς κατοίκους από τουρκοκρατούμενες περιοχές να καταφεύγουν στη Μάνη.

Στον απελευθερωτικό αγώνα η Μάνη πρόσφερε πάρα πολλά. Η Φιλική Εταιρεία θεωρούσε τη Μάνη ως την πιο ασφαλή αφετηρία για τον ξεσηκωμό και τα γεγονότα δεν τη διέψευσαν. Ιστορική είναι η μάχη της Βέργας, όπου ο Ιμπραήμ χάνει τα δύο τρίτα του στρατού του, ενώ τον κατατροπώνουν και οι γυναίκες του Δυρού, που αμυνόμενες με δρεπάνια και ξύλα ματαιώνουν την προσπάθειά του για απόβαση.

Μετά την ηρωική περίοδο της επανάστασης του 1821, στις προσπάθειες του Ιωάννη Καποδίστρια και του Όθωνα να ανασυντάξουν σε ενιαίο κράτος τις απελευθερωμένες περιοχές, οι Μανιάτες αντιστέκονταν στο να υποταχθούν στην κυβέρνηση του ελληνικού κράτους, αντιδρώντας στο διοικητικό σύστημα πού επιβλήθηκε. Η αντίδραση τους αυτή εκδηλώθηκε ένοπλα, και σημαδεύτηκε με τη δολοφονία του Καποδίστρια από τον Γεώργιο Μαυρομιχάλη, γιο του οπλαρχηγού και ηγεμόνα της Μάνης Πετρόμπεη  Μαυρομιχάλη. Οι τελευταίες ταραχές έγιναν το 1862-63. Στα επόμενα χρόνια επικράτησε μια προσπάθεια συμβιβασμού και η Μάνη ειρήνευσε.

Δεσμοί με Μακεδονία και Κρήτη

Κατεξοχήν εκπαιδευμένοι ως πολεμιστές, οι Μανιάτες δεν σταμάτησαν με την απελευθέρωση του τόπου τους. Πολέμησαν ηρωικά σε όλους τους αγώνες της Ελλάδας, στηΘεσσαλία, στην Ήπειρο, στην Κρήτη και στη Μικρά Ασία.

Ειδικότερα, η σημαντική προσφορά των Μανιατών στο Μακεδονικό Αγώνα ^[4](1904 – 1907), με χιλιάδες εθελοντές αγωνιστές που ακολούθησαν τους Μανιάτες καπεταναίους οπλαρχηγούς του ελληνικού στρατού, έχει διατηρήσει έκτοτε ισχυρούς δεσμούς μεταξύ των Μακεδόνων και των Μανιατών.

Λόγω της εγγύτητας της νότιας Πελοποννήσου με τη δυτική Κρήτη και τα Κύθηρα, των εμπορικών και ναυτικών σχέσεων, αλλά και της ασφάλειας των απόρθητων χωριών της Μάνης, υπήρξαν κρίσιμες ιστορικές στιγμές όπου Κρητικοί βρήκαν καταφύγιο και εγκαταστάθηκαν εκεί. Το 1645, όταν οι Τούρκοι επιτέθηκαν εναντίον των Ενετών και κατέλαβαν τα Χανιά, όπως και το 1669, όταν η πόλη του «Χάνδακα» (Ηράκλειο) παραδόθηκε στους Τούρκους, οι κάτοικοι της πόλης και άλλοι Κρητικοί που είχαν καταφύγει εκεί, πέρασαν στις απέναντι ακτές της Μάνης όπου πίστευαν ότι θα ήταν ασφαλείς.

Υπήρξαν όμως και Μανιάτες που αναζήτησαν καταφύγιο στην Κρήτη, σε στιγμές όπως το 1715 (ανακατάληψη της Πελοποννήσου από τους Τούρκους) και το 1770 (μετά τα Ορλωφικά). Στην μεγάλη κρητική επανάσταση του 1866-69 οι Μανιάτες φέρθηκαν στους Κρητικούς σαν γνήσιοι αδελφοί, όταν εκατοντάδες εμπειροπόλεμοι εθελοντές Μανιάτες βρέθηκαν στην Κρήτη. Την ίδια συμπεριφορά έδειξαν οι Μανιάτες και στην Επανάσταση του ‘97.

Ο Ελευθέριος Βενιζέλος, ηγετική φυσιογνωμία της Κρήτης με καταγωγή της οικογένειάς του από τη Λακωνική Μάνη, είχε δηλώσει "Αισθάνομαι υπερηφάνεια, διότι στις φλέβες μου ρέει διασταυρωμένο Λακωνικό και Κρητικό αίμα και άμα έχω κοντά μου τους Κρητικούς και τους Μανιάτες έχω ολόκληρη την Ελλάδα".

Μεταναστεύσεις των Μανιατών

Οι δύσκολες συνθήκες διαβίωσης λόγω της φτωχής σε νερό και χώμα γης της Μάνης, αλλά και οι ακατάπαυστοι αγώνες για ελευθερία, οδήγησε σε πολλές δύσκολες στιγμές της ιστορίας κατοίκους της Μάνης να καταφύγουν σε ασφαλή μέρη, για να διαφύγουν κινδύνων ή να προστατέψουν τις οικογένειές τους από αντίποινα. Μια άλλη αιτία ήταν οι κόντρες ανάμεσα σε τοπικές αρχοντικές οικογένειες, και ο βαθιά ριζωμένος νόμος του γδικιωμού(βεντέτας) ώθησε οικογένειες να χωριστούν και να εγκαταλείψουν τα πάτρια εδάφη.

Από τις μεταναστεύσεις Μανιατών προς προορισμούς της Μεσογείου, χαρακτηριστικότερες είναι αυτές δύο οικογενειών από το Οίτυλο: των Γιατριάνων (Μεδίκων, Medici), που έφυγαν το 1670 και εγκαταστάθηκαν στο Λιβόρνο της Ιταλίας, και των Στεφανόπουλων, που έφυγαν το 1675 για την Κορσική, και μετά από περιπέτειες λόγω της διαμάχης Κορσικανών-Γενοβέζων κατέληξαν στο Καργκέζε ^[5] της Κορσικής, όπου διατήρησαν τη γλώσσα, τα ήθη και τα έθιμά τους και είναι και σήμερα ακόμα γνωστοί ως «Έλληνες».^[6]Εκεί τοποθετούνται ιστορικά και τα στοιχεία που υποστηρίζουν ^[7] την ελληνική καταγωγή του Ναπολέοντα Βοναπάρτη και τους δεσμούς με τη γενιά των Στεφανόπουλων.

Η νεότερη ιστορία της Μάνης συνοδεύτηκε από μια μεγαλύτερη μετανάστευση, με το τέλος του 19ου αιώνα και την αυγή του 20ου, αυτή τη φορά προς την Αμερική. Το γεγονός αυτό, που συνεχίστηκε κατά κύματα για περισσότερο από μισό αιώνα, άφησε πεντακάθαρα τα σημάδια του στα ερειπωμένα χωριά της ορεινής Μάνης, πολλά από τα οποία εγκαταλείφθηκαν και μετατράπηκαν σε χωριά-φαντάσματα, μουσεία του ένδοξου παρελθόντος τους.

Το ενιαίο και αδιαίρετο της Μάνης

Παρ' όλο που σήμερα η Μάνη παραμένει διοικητικά χωρισμένη στους δήμους Ανατολικής Μάνης και Δυτικής Μάνης, διατηρεί ακόμα ανέπαφη την ιδιαιτερότητα που της χάρισε ο βράχος και η θάλασσα. Η Μητρόπολη Γυθείου, Οιτύλου και πάσης Μάνης (ονομάζεται πλέον Ιερά Μητρόπολη Μάνης), δεν διασπάστηκε και αποτελεί για τους κατοίκους μνήμη και αναφορά στα γεωγραφικά και πολιτισμικά όρια της Μάνης. Το ζήτημα του ενιαίου και αδιαιρέτου της Μάνης επανήλθε ^[8] [9] στην επικαιρότητα κατά τη διάρκεια των διαβουλεύσεων για τη νέα Διοικητική διαίρεση της Ελλάδας 2011, περισσότερο γνωστή ως Πρόγραμμα Καλλικράτης ή Καποδίστριας ΙΙ. Το αίτημα των κατοίκων για διοικητική ένωση ^[10] και σύσταση ενός ενιαίου, βιώσιμου δήμου Μάνης παραμένει, για λόγους οικονομικούς, αναπτυξιακούς, περιβαλλοντικούς και ιστορικούς, ως ελάχιστο δείγμα τιμής και ευγνωμοσύνης για τη συμβολή των Μανιατών στη δημιουργία του Ελληνικού Κράτους.

Δείτε την πρώτη φωτογραφία του πλανήτη Πλούτωνα.

Δείτε την πρώτη φωτογραφία του πλανήτη Πλούτωνα.

Posted: 06 Feb 2015 07:30 AM PST

Τα τελευταία εννέα χρόνια, το σκάφος New Horizons της NASA διασχίζει το ηλιακό μας σύστημα προς τον Πλούτωνα, το μακρινό πλανήτη νάνο που ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά το 1930 από τον αστρονόμο Κλάιντ Τόμπω. Τώρα, για να τιμήσει τα γενέθλια του εκλιπόντα επιστήμονα, η NASA απαθανάτισε και παρουσιάζει μία νέα όψη του παγωμένου κόσμου.

Πρόκειται για τις πρώτες εικόνες του πλανήτη που λαμβάνονται κατά τη προσέγγιση του σκάφους στο σύστημα του Πλούτωνα, η οποία θα ολοκληρωθεί με μία περιφορά κοντά στο έδαφος του τον Ιούλιο.

Αυτές οι πρώιμες εικόνες δείχνουν τον Πλούτωνα και τον μεγαλύτερο δορυφόρο του, Χάροντα, έναν από τους πέντε γνωστούς δορυφόρους που βρίσκονται σε τροχιά γύρω από τον πλανήτη νάνο.

Δεδομένου ότι οι εικόνες ελήφθησαν σε απόσταση πάνω από 200.000.000 χιλιόμετρα χρησιμεύουν ως πρώτη γεύση για το τι θα δούμε το καλοκαίρι, όταν το σκάφος πλησιάσει τον παγωμένο πλανήτη για να φωτογραφίσει το έδαφος του στις 14 Ιουλίου.

Στην πλησιέστερη προσέγγιση του, τον Ιούλιο, το διαστημικό σκάφος θα πλησιάσει κατά περίπου 10.000 χιλιόμετρα τον Πλούτωνα, φωτογραφίζοντας την επιφάνεια του. 
Tμήμα ειδήσεων defencenet.gr 

Σόιμπλε για σκάνδαλο siemens: Δεν άκουσα; Πως είπατε; Ορίστε;

Σόιμπλε για σκάνδαλο siemens: Δεν άκουσα; Πως είπατε; Ορίστε;

Posted: 06 Feb 2015 06:30 AM PST

Γράφει ο Στάθης Διομήδης

Στη χθεσινή συνέντευξη Σόιμπλε – Βαρουφάκη, για ακόμη μια φορά η Γερμανία ξεκαθάρισε ότι δεν πρόκειται να δεχθεί σε καμιά περίπτωση συζήτηση για αλλαγή των όρων του μνημονίου και της δανειακής σύμβασης. Δείχνοντας για ακόμη μια φορά το αληθινό αποτρόπαιο, εκδικητικό, εχθρικό και κατακτητικό της πρόσωπο. Στόχος του κου Σόιμπλε να τρομοκρατήσει τους Έλληνες αλλά και τους υπόλοιπους Ευρωπαϊκούς  Λαούς ώστε να μην τολμήσουν να σηκώσουν κεφάλι στις παράλογες απαιτήσεις του Γερμανικού επεκτατισμού.

Πέρα από αυτό όμως, το οποίο άλλωστε ήταν και γνωστό,  δύο είναι τα πιο ενδιαφέροντα σημεία της συνάντησης, και στα δύο ο κος Σόιμπλε κατάπιε την γλώσσα του.

Το πρώτο σημείο είναι όταν ο κος Βαρουφάκης έθεσε στο τραπέζι την εκκόλαψη και άνδρωση της Χ.Α. εξαιτίας της κρίσης που επέβαλλε η Γερμανία στην Ελλάδα αλλά και το ζήτημα του ναζισμού που τόσο πολύ καταστροφικό ήταν το πέρασμά του από την Ευρώπη, και που αναβιώνει σήμερα με ευθύνη την πολιτική της λιτότητας και των εκβιασμών.

Στο δεύτερο σημείο που έχασε τα λόγια του ο κος Σόιμπλε ήταν όταν ο δημοσιογράφος κος Βαλασόπουλος, έκανε την παρακάτω ερώτηση: «…στο θέμα της διαφθοράς, στο 90% των περιπτώσεων είναι πίσω μια γερμανική εταιρεία! Για ποιόν λόγο ο Χριστοφοράκος κυκλοφορεί ελεύθερος;» 

Εκεί ο λαλίστατος κατά τα άλλα κος Σόιμπλε ψέλλισε κάτι στο στυλ «καθείς θα πρέπει να ασχολείται με τα του οίκου του» δείχνοντας  με τον πλέον άκομψο τρόπο σε όλους τους Ευρωπαίους ότι η φιλοσοφία του είναι ότι η  διαφθορά πρέπει να πατάσσεται στην Ευρώπη, αλλά εξαιρούνται από αυτό οι Γερμανικές εταιρείες! Μπορούν να δίνουν μίζες σε άλλες χώρες, να πληρώνουν πολιτικούς και κόμματα και να βρίσκονται στο απυρόβλητο. Ταυτόχρονα, τα στελέχη που μοιράζουν μαύρο χρήμα σε πολιτικούς και κυβερνητικούς παράγοντες στο εξωτερικό, μπορούν να έχουν ασυλία στη Γερμανία και να μην εκδίδονται για να δικαστούν στις χώρες που καταζητούνται . Πιο τρανό παράδειγμα ο Χριστοφοράκος.

Ας μην ξεχνάμε ότι ένας από τους όρους που έβαλαν οι Γερμανοί και αποδέχθηκε η μνημονιακή Ελληνική κυβέρνηση το 2012 ήταν η πλήρη απαλλαγή της Siemensαπό τις κατηγορίες με απόφαση της Ελληνικής Βουλής. Κάτι το οποίο η τότε συγκυβέρνηση το βάφτισε διακανονισμό!!!  Ας μην ξεχνάμε και ότι ο Καραμανλής έκλεισε την Βουλή το 2009 για 5 μήνες και πήγε σε εκλογές  με αποτέλεσμα να παραγραφούν αρκετά αδικήματα του σκανδάλου Siemens.

Η μάχη με τον παραλογισμό του Βερολίνου έχει ξεκινήσει. Εχθρός δεν είναι η Γερμανοί. Εχθρός των Ευρωπαϊκών Λαών  είναι η καταστροφική και εκβιαστική πολιτική λιτότητας που ακολουθείται από την κα Μέρκελ και τον κο Σόιμπλε οι οποίοι μπορεί να μην το προβάλλουν δημόσια αλλά στόχος τους είναι μια Γερμανική κατακτητική κυριαρχία στην Ευρώπη με κάθε τρόπο.

Απέναντι σε αυτή την τακτική έρχεται η σαφή δήλωση του Πρωθυπουργού κου Τσίπρα που δήλωσε ότι: «η Δημοκρατία δεν εκβιάζεται και δεν απειλείται» και συνέχισε λέγοντας ότι: «Απαιτούμε και από τους εταίρους να σεβαστούν την λαϊκή κυριαρχία στην Ελλάδα». Είναι καιρός να καταλάβουν αλλά και να σεβαστούν οι εταίροι μας ότι έγιναν εκλογές την περασμένη Κυριακή και ο Λαός επέλεξε κυβέρνηση. Ένας από τους βασικούς πυλώνες της Δημοκρατίας στην Ευρώπη είναι η εκλογική διαδικασία και η βούληση του Λαού… Κάτι που όπως φαίνεται αφήνει παγερά αδιάφορους τους εκπροσώπους της σχολής του Σικάγου στη Γερμανική πολιτική σκηνή.

Τέλος αξίζει να επισημανθεί η μονομερής ενέργεια που αποφάσισε εχθές τη νύχτα η ΕΚΤ να μην δέχεται τα ελληνικά ομόλογα από τις 11/2.  Μετά από αυτή την ημερομηνία  οι τράπεζες απευθύνονται στον ELA. Μια απόφαση που είναι κατ’ εντολήν του Βερολίνου, και σκοπό έχει να εκβιάσει τον Ελληνικό Λαό και τη νόμιμα προσφάτως εκλεγμένη κυβέρνηση.

Η προοδευτικο-κουλτουριάρικη παγκοσμιοποιημένη αηδία στο Υπουργείο Παιδείας...

Η προοδευτικο-κουλτουριάρικη παγκοσμιοποιημένη αηδία στο Υπουργείο Παιδείας...

Posted: 06 Feb 2015 04:30 AM PST

Διαβάστε τα παρακάτω ποιήματα.... 

Δαχτυλομπογιές

Εγώ σκυφτός -καθώς μπρούμυτα-

δαχτυλοαφώ το σώμα της στη μαύρη κάμαρη

Λευκό μπαστούνι ο φαλλός μου

χτυπάει την πόρτα του

αμετάκλητου

Τυφλώνομαι από το φως του

Ορώ

Η λάσπη απ’ τη χούφτα μου

τη λάσπη -μόλις- απ’ τη

νοτισμένη πλάτη της

ή το πλευρό

Κάστρα και πύργους

ηρωικών επελάσεων

άλογων πολεμιστών

ή κενταύρων

Μόνο τα ρουθούνια τους να μιλούν και να λένε

Μαζί σου ξεμαθαίνω τον κόσμο και τον ξανασμιλεύω. Κι αφαλοί μας

ξεδένονται για να χυθούμε εξ υπαρχής

Και να βουτάς το δάχτυλο στην πηγή

όπως κόλπος υγρός

που αναβλύζει

σαν σε μελάνι

αφήνοντας τον κοντυλοφόρο να τον πάρουν οι άνεμοι

και τα μαλλιά της τα λυτά

για να βρει τους στήμονες των λουλουδιών

και να εισχωρήσει στο νέκταρ τους

Κι οι δαχτυλομπογιές πιο δίπλα

να ζωγραφίζουν με ρίγος την ομορφιά του κόσμου

Ακοίμητα πουλιά ανάγλυφα τριαντάφυλλα. Τα γλυπτά της νέας εποχής

στοχεύουν πέρα από τα μάτια

Και να παίρνουν μπρος οι

πυροκροτητές

και κείνη να σφίγγει

το φυτίλι στον κόλπο της να

καθυστερήσει την

έκρηξη

να ζήσει ολοκαύτωμα

Λάμψη!

Ο αργαλειός σώμα κλωστές σταγόνες όπως

μετάξι που πήζει σε υφαντό

κι η πεταλούδα που τρυπάει το κουκούλι για να

πετάξει μια στιγμή και την άλλη να

στολίσει ως κόσμημα το υφαντό πουκάμισο

Με τα χείλη ρεύμα γυμνό

δεκάδων Volt

ηλεκτροφόρων

σπασμός επιθανάτιου ρόγχου

ή οργασμού

Μουδιάζουν τα μέλη

αναστρέφονται οι βολβοί

στύση στους φαλλούς

Ένας περαστικός φωνάζει Βοήθεια!

μια μοιρολογίστρα Ωιμέ!

ο άγγελος Ωσαννά!

και βγάζει τις φτερούγες του

(ή μήπως την εργατική του φόρμα)

Ανάσταση μετά θάνατον

ή μετά έρωτα

Αύριο είναι η εργατική πρωτομαγιά των Αγγέλων

Οι ερωτικοί μας σπασμοί τόξα πετροχτισμένων γεφυριών

περάσματα επικηρυγμένης αθανασίας

(Αυτή)- Τι είναι ο κόλπος μου;

(Αυτός)- Είναι μια σύριγγα χωρίς το έμβολο που καλεί το φαλλό να

τρυπηθούν μαζί από την πρέζα του έρωτα

(Αυτή)- Σύριγγα, ή σήραγγα;

(Αυτός)- Σήραγγα που ανακαλεί κεκοιμημένους κωδωνοκρούστες

(Αυτή)- Κεκοιμημένους ή ταριχευμένους;

(Αυτός)- Όλοι οι φαλλοί είναι ταριχευμένα ξόανα που νοτίζονται απ’ το

νόστο της μήτρας

(Αυτή)- Της δικής μου μήτρας;

(Αυτός)- Της δικής σου. Εσύ γεννήθηκες απ’ τη δική σου μήτρα

(Αυτή)- Εγώ γεννήθηκα απ’ τη δ ι κ ή  μ ο υ μήτρα

Εσείς αυτόν που τα έγραψε θα τον προτείνατε για Υπουργό Παιδείας;

Εγώ πάντως σίγουρα όχι...
Πιθανώς κι εσείς ...όχι...

Κι όμως ο Τσίπρας αυτόν έβαλε...
Είναι αποσπάσματα από την ποιητική συλλογή του Τάσου Κουράκη.... ο οποίος δήλωσε μάλιστα ότι θέλει να αλλάξει και τα βίβλια των παιδιών μας....
Και πραγματικά τα βιβλία είναι παντελώς ακατάλληλα. Νεοταξίτικα, και παγκοσμιοποιημένα...
Μιλάνε για αντιρατσισμούς, διαφορετικότητες, πολυπολιτισμικές βλακείες κλπ...
Δεν μιλάνε για Πατρίδα, ιδανικά, Ορθοδοξία και Ελληνικό Πολιτισμό (λογοτεχνία, Τέχνες κλπ)...
Και αυτά τις Ιστορίας είναι τραγικά...

Ο Κουράκης λοιπόν θα τα αλλάξει .... γιατί τα θεωρεί ακατάλληλα...
Φαίνεται ότι έχει βρεί μέσα τους τίποτα ξεχασμένες πατριωτικές έννοιες και σου λέει "τί είναι αυτά;"

Ελληνες Δάσκαλοι μην τον αφήσετε....

Ο 29χρονος Νίκος Λούλης αναλαμβάνει με δικά του έξοδα την αναστήλωση του γεφυριού της Πλάκας

Ελλάδα

02|02|2015 16:14

-A+A

Πιστός στην ευεργεσία που είναι ταυτισμένη με την Ήπειρο της προσφοράς, ο 29χρονος
Νίκος Λούλης (γιος του Κώστα Λούλη), που αποτελεί την 7η γενιά μυλωνάδων,
καταγόμενος από την Αετορράχη Κατσανοχωρίων, αναλαμβάνει με δικά του έξοδα την
αναστήλωση του γεφυριού της Πλάκας.

Ο ιδιοκτήτης της εταιρείας "Μύλοι Λούλη Α.Ε." που διαπρέπει σήμερα επιχειρηματικά σε
ολόκληρο τον κόσμο, ήδη επικοινώνησε με τον περιφερειάρχη Ηπείρου, Αλέκο Καχριμάνη
 και του γνωστοποίησε την πρόθεση της οικογένειας Λούλη. Όπως χαρακτηριστικά του
 ανέφερε, οι πρόγονοί του χρηματοδότητσαν κατά το παρελθόν δύο φορές την κατασκευή
του γεφυριού και γι' αυτό και για τον ίδιο, πρέφτει βαρύ το φορτίο της προσφοράς για την
αναστήλωσή του. Η ιστορία των Μύλων Λούλη ξεκινά τον 18ο αιώνα όταν το 1782
ο Ζώης Λούλης εγκαθίσταται στην Αετοράχη Ιωαννίνων και κτίζει έναν μικρό πετρόμυλο.

Οι απόγονοί του ιδρύουν στα Γιάννενα μια από τις μεγαλύτερες τράπεζες της περιοχής.
Το 1912, κατά την οπισθοχώρηση των Τούρκων, η περιουσία της οικογένειας Λούλη
καταστρέφεται και ο Μύλος καίγεται. Σήμερα, το κληροδότημα Λούλη κρατά ζωντανό το
πέρασμα της οικογένειας από τα Γιάννενα. Το κληροδότημα εισπράττει τα έσοδα από τα
ακίνητα της οικογένειας στο κέντρο των Ιωαννίνων και τα διαθέτει σε κοινωφελή έργα στην
ευρύτερη περιοχή. Το 1914 η οικογένεια Λούλη θα εγκατασταθεί στον Βόλο. Εκεί το 1914
αγοράζει μερίδιο του Μύλου Ι.Ξύδη – Ν. Χατζηνίκου.

Τον Μάρτιο του 1926 πυρκαγιά θα καταστρέψει και πάλι τον Μύλο. Χτίζεται καινούργιος
και το 1927 μετατρέπεται σε ανώνυμη εταιρεία με πρόεδρο τον Χρήστο Λούλη.
Μέχρι το 1954 πρόεδρος είναι ο Κωνσταντίνος Λούλης, όπου επί προεδρίας του η εταιρεία
κάνει το πρώτο σιμιγδαλόμυλο, προκαλώντας πραγματική επανάσταση στο χώρο της
μακαρονοποιίας, αφού πλέον γίνεται δυνατή στη χώρα μας η παραγωγή ζυμαρικών από
σιμιγδάλι. Τις δεκαετίες 70, 80 κι 90 με μπροστάρη τον Κωνσταντίνο Λούλη η εταιρεία πια
έχει «απογειωθεί» και καθιερώνεται στη συνείδηση του κόσμου. Επεκτείνεται σε όλη την
Ελλάδα και στα Βαλκάνια. Για να φτάσουμε στο σήμερα, όπου η εταιρεία περνά στην
7η γενιά και τη διοίκηση αναλαμβάνει (2010) ο Νίκος Λούλης. Πηγή epirus gate

Το ιστορικό γεφύρι πριν και μετά τη χθεσινή κακοκαιρία:

Πηγή: Ο 29χρονος Νίκος Λούλης αναλαμβάνει με δικά του έξοδα την αναστήλωση του γεφυριού της Πλάκας | iefimerida.grhttp://www.iefimerida.gr/news/189752/o-29hronos-nikos-loylis-analamvanei-me-dika-toy-exoda-tin-anastilosi-toy-gefyrioy-tis#ixzz3QhoqAusQ

Δέκα μεγάλοι στρατηγοί που (αδίκως) ξεχνά η ιστορία

Πολλά ήταν τα λαμπρά μυαλά στρατηγών που πέρασαν από την ιστορία, ωστόσο υπάρχουν πολλοί που η ιστορία δεν μνημονεύει όσο συχνά τους αξίζει (Pics)

Εύη Κιόρρι

Ιανουάριος 31 2015 18:49

Γνωρίζουμε όλοι τους στρατηγούς που έχουν αφήσει εποχή στην ιστορία και έχουν διαμορφώσει τον κόσμο έτσι όπως τον ξέρουμε σήμερα, ωστόσο υπάρχουν σημαντικοί στρατηγοί, που δεν τους μνημονεύουμε όσο συχνά τους αξίζει.

10. Ο Nader Shah

 

Το Ιράν του 18ου αιώνα μόνο ειρηνικό δεν θα μπορούσε να χαρακτηριστεί, η πανίσχυρη αυτοκρατορία των Σαφαβιδών είχε πρόσφατα κατέρρευσε και η χώρα είχε κυριαρχηθεί από πολέμαρχους και οπλαρχηγούς που αγωνίζονταν για να ελέγξουν όσους Σαφαβιδούς είχαν απομείνει.

Από την πτώση του προηγούμενου καθεστώτος και την αναρχία αναδύθηκε ένας σπουδαίος στρατηγός ο Nader Shah, που προέρχονταν από μια απλή οικογένεια, καθώς ήταν γιος βοσκού και σε ηλικία 10 ετών έπεσε στα χέρια δουλεμπόρων, κατάφερε να αποδράσει και να ενταχθεί σε μια ομάδα κλεφτών που δρούσαν στις γύρω περιοχές. Πριν ακόμα γίνει μεγάλος στρατηγός ο έκπτωτος σεΐχης Σαφαβίδ ζήτησε τη βοήθειά του να ανακτήσει το θρόνο από τους αναρχικούς Αφγανούς. Έτσι, το 1729 ο Nader κατέστρεψε τις αφγανικά στρατεύματα σε δύο μάχες και επέστρεψε την πρωτεύουσα στον Tahmasb, τον ηγέτη των Σαφαβιδών.

Για έναν χρόνο, ο Nader ήταν η κρυφή δύναμη πίσω από το θρόνο, κατάφερε να νικήσει την πανίσχυρη Οθωμανική Αυτοκρατορία και κατέκτησε τη σημερινή Γεωργία και την Αρμενία. Όταν έλειπε από την πρωτεύουσα, καθώς πολεμούσε τους Αφγανούς, τα στρατεύματα που προστάτευαν την πόλη από τους Οθωμανούς έχασαν τον έλεγχο με αποτέλεσμα να παραδοθούν, έξαλλος ο Nader επιστρέφει, ανακαταλαμβάνει τη πόλη και εξορίσει τον βασιλιά Tahmasb.

Ο ίδιος κηρύχθηκε ως  ο αδιαμφισβήτητος ηγεμόνας της Περσίας, σύντομα εισέβαλε στην πανίσχυρη αυτοκρατορία Mughal της Ινδίας και μετά από έναν χρόνο κατέλαβε το Δελχί. Μάλιστα, χάρη στα πλούτη που εισήγαγε στη χώρα ακύρωσε όλους τους φόρους για τρία χρόνια και έχτισε ένα παλάτι απλά για να στεγάσει τα κοσμήματα, τους πολύτιμους λίθους και το χρυσό που έκλεψε από την Ινδία.

Στο απόγειο της δόξας του ο ηγέτης άρχισε να χάνει τα λογικά του και να υποπτεύεται όλους όσους βρίσκονταν γύρω του, με αποτέλεσμα να σκοτώσει πολλούς από αυτούς, οι υποψίες ενισχύθηκαν όταν οι συνεργάτες του προσπάθησαν να τον σκοτώσουν την ώρα που κοιμόταν. Τελικά, πέθανε από τα τραύματά του μετά από μια μάχη.

9. Ο Πύρρος της Ηπείρου

 

Ο Πύρρος της Ηπείρου ήταν το είδος του άντρα που ποτέ δεν έλεγε όχι σε μια προσφορά, επίσης δεν τελείωνε ποτέ αυτό που άρχιζε, ωστόσο ήταν πολύ επιτυχημένος. Ο ίδιος ο Αννίβας χαρακτήρισε τον Πύρρο σαν έναν από τους μεγαλύτερους στρατηγούς στην ιστορία, τοποθετώντας τον στη δεύτερη θέση μετά τον Μέγα Αλέξανδρο.

Η πορεία του ξεκίνησε όταν έφτασε 12 χρονών και ανακηρύχθηκε βασιλιάς της Ηπείρου, σύντομα όμως εκθρονίστηκε και κατατάχθηκε στο στρατό της Συρίας ως μισθοφόρος, μέχρι που κατέλαβε εκ νέου την κυριαρχία στην πατρίδα του και αποφάσισε να εισβάλλει στη γειτονική Μακεδονία, ωστόσο τελικά αναγκάστηκε να υποχωρήσει. Η επόμενη περιπέτειά του ξεκίνα το 281 π.Χ. όταν η ελληνική πόλη-κράτος στην Ιταλία, ο Τάραντας, ζήτησε τη βοήθειά του για να αντισταθεί στην καταπάτηση των Ρωμαίων. Έτσι αποφάσισε να παρέχει βοήθεια εγκαταλείποντας τη χώρα του και παίρνοντας μαζί του τα στρατεύματα, 25.000 πεζικό, 3.000 ιππείς, 2.000 τοξότες και 20 ελέφαντες πολέμου, καθώς τα πραγματικά σχέδιά του ήταν να κατακτήσει την περιοχή.

Εν τω μεταξύ, η Ρώμη συνέχιζε να στέλνει στρατεύματα και με κάθε πόλη ο μεγάλος στρατηγός έβλεπε το στράτευμά του να συρρικνώνεται και στην μάχη του Άσκλου απετέλεσε τον ορισμό της φράσεως "Πύρρειος Νίκη", που ήταν ουσιαστικά το αποτέλεσμα μιας μάχης κατά την οποία αναδείχθηκε μεν νικητής, όμως είχε υποστεί τόσο βαριές απώλειες, ώστε θα ήταν δύσκολο ή αδύνατο να συνεχίσει να αγωνίζεται για την επίτευξη των σκοπών του.

Επιστρέφοντας στην παρτίδα του συνέχισε τις επιθέσεις κατά της Μακεδονίας χωρίς όμως αποτελέσματα και έτσι αποφάσισε να επιτεθεί στη Σπάρτη. Πέθανε στο Άργος όταν μια ηλικιωμένη γυναίκα  σήκωσε ένα κεραμίδι και το εκσφενδόνισε κατά του βασιλιά με τα δύο της χέρια, χωρίς να γνωρίζει ποιος είναι.

8. Ο Subotai

 

Όλοι γνωρίζουν για τον Τζένγκις Χαν, ωστόσο λίγοι γνωρίζουν ότι πολλές από τις μεγαλύτερες κατακτήσεις των Μογγόλων πραγματοποιήθηκαν από το Subotai, έναν φτωχό σιδερά που υιοθετήθηκε από τον Τζένγκις.

Αφού βοήθησε τον Τζένγκις να νικήσει την Αυτοκρατορία Khwarezm, παίρνοντας στον έλεγχο των Μογγόλων στο μεγαλύτερο μέρος της Κεντρικής Ασίας, μάλιστα εικάζεται πως ξεκίνησε την μεγαλύτερη εκστρατεία αφού με 20.000 άνδρες στράτευμα αποφάσισε να επιστρέψει στη Μογγολία, κυκλώνοντας την Κασπία Θάλασσα. Στην πορεία του ο Σουμποτάι κατέστρεψε το γεωργιανό στρατό του Βασιλιά Γεωργίου, λεηλατώντας τη γεωργιανή ύπαιθρο, ενώ οι υπόλοιπες δυνάμεις υποχώρησαν στην οχυρωμένη πρωτεύουσα του κράτους. Προς έκπληξη των αμυνόμενων, ο Σουμποτάι αγνόησε την πόλη και συνέχισε την πορεία του. Ωστόσο δεν είχε εγκαταλείψει τα σχέδιά του για την κατάκτηση της γεωργιανής πρωτεύουσας, καθώς επέστρεψε τον χειμώνα και την κατέλαβε σφάζοντας όλους όσους βρίσκονταν μέσα σε αυτήν. Οι Κουμάνοι που προσπάθησαν να βοηθήσουν τους συμμάχους τους γνώρισαν τη πανωλεθρία αφού τα μογγολικά στρατεύματα ήταν ασταμάτητα.

Επιστρέφοντας στην πατρίδα έπρεπε αν αντιμετωπίσει τα ισχυρά Ρωσικά στρατεύματα που κατάφερε να τα κατατροπώσει  στις όχθες του ποταμού Kalka

Το 1241, σε ώριμη ηλικία των 67 κατάφερε να φτάσει στην Ευρώπη, όπου κατέστρεψε τους Ρώσους και εκμηδένισε τον ούγγρικο στρατό και ετοιμαζόταν να αντιμετωπίσει τα Πολωνικά στρατεύματα, ωστόσο αναγκάστηκε να επιστρέψει για την ακρόαση της δίκης του διαδόχου του Τζένγκις και αποφάσισε να αποσυρθεί από τις μάχες. Πέθανε σε ηλικία 78 ετών ειρηνικά.

7. Μπαϊμπάρ

 

Αν δεν ήταν η ιστορική νίκη του Μπαϊμπάρ στην μάχη του Άιν Τζαλούτ η εξάπλωση των Μογγόλων δεν θα είχε σταματήσει ποτέ. Αρχικά πουλήθηκε σαν δούλος στους Μογγόλους. Ο εμίρης της Χάμαθ ήταν καχύποπτος απέναντι στον Μπαϊμπάρ, λόγω της ασυνήθιστης εξωτερικής του εμφάνισης, καθώς ήταν πολύ ψηλός, μελαχρινός, με καταρράκτη στο ένα του μάτι. Πουλήθηκε στον Αιγύπτιο απεσταλμένο και στάλθηκε στην Αίγυπτο, όπου έγινε σωματοφύλακας του Αγιουβίδη κυβερνήτη Ας Σαλίχ Αγιούμπ.

Πριν από τη νίκη των Μογγόλων είχε πάρει μέρος στην εκστρατεία κατά της  Ζ' Σταυροφορία  νικώντας τον βασιλιά  Λουδοβίκο Θ' της Γαλλίας, από όπου και απαίτησε μεγάλο χρηματικό ποσό ως λύτρα για την απελευθέρωσή του.

Ο ίδιος επιτέθηκε το 1266 στους Αρμένιους στην Κιλικία τους μόνους συμμάχους της Αντιόχειας, πολιόρκησε την Αντιόχεια και την κατέλαβε στις 18 Μαΐου 1268, σφάζοντας τους κατοίκους, αν και είχε υποσχεθεί να τους χαρίσει τις ζωές. Ο πρίγκηπας της πόλης Βοϊμόνδος κατάφερε να δραπετεύσει, ενώ λίγο αργότερα έφτασε η Η' Σταυροφορία το 1271 υπό τον βασιλιά της Αγγλίας Εδουάρδο Α', που συμμάχησε αμέσως με τους Μογγόλους εναντίον του.

Όταν έγινε ο διοικητής των Μαμελούκων το 1260, δολοφόνησε τον  σουλτάνο Κουτούζ και ανέβηκε ο ίδιος στον θρόνο, μέχρι το θάνατό του το 1277, ο Μπαϊμπάρ είχε μεταμορφώσει τους Μαμελούκους της Αιγύπτου στην κυρίαρχη δύναμη της Μέσης Ανατολής.

6. Ο Επαμεινώνδας

 

Όλος ο κόσμος γνωρίζει για το θάρρος των Σπαρτιωτών και του αρχηγού τους, ωστόσο λίγοι θυμούνται και αναφέρουν έναν εξίσου σημαντικό στρατηγό τον Επαμεινώνδα, που ήταν διαφορετικός από τους άλλους στρατηγούς καθώς είχε ιδιαίτερη έφεση στην πολιτική.

Ήταν Θηβαίος στρατηγός και πολιτικός του 4ου αιώνα π.Χ., ο οποίος απάλλαξε τη Θήβα από τη σπαρτιατική υποταγή και τη μετέτρεψε σε ισχυρή πόλη-κράτος με εξέχουσα θέση στην ελληνική πολιτική σκηνή. Νίκησε τους Σπαρτιάτες στη μάχη των Λεύκτρων και απελευθέρωσε τους Μεσσήνιους οπλίτες, οι οποίοι ήταν υποταγμένοι στη Σπάρτη για 230 χρόνια, μετά την ήττα τους στο Δεύτερο Μεσσηνιακό Πόλεμο, ο οποίος έληξε το 600 π.Χ. Ο Επαμεινώνδας κατέλυσε τις ως τότε συμμαχίες και δημιούργησε νέες.

Μάλιστα ο Ρωμαίος ρήτορας Μάρκος Τύλλιος Κικέρωνας τον χαρακτήρισε ως "πρώτο άνδρα της Ελλάδας". Παρά τις προσπάθειες του, το ελληνικό πολιτικό σύστημα δεν άλλαξε, καθώς η Θηβαϊκή ηγεμονία καταλύθηκε, από το Μέγα Αλέξανδρο, 27 χρόνια μετά τον θάνατο του Επαμεινώνδα. Ο Επαμεινώνδας παρουσιάζεται από τους σύγχρονούς του ως ιδεαλιστής και ελευθερωτής.

Έχοντας πραγματοποιήσει τέσσερις επιτυχημένες εκστρατείες στη Πελοπόννησο πέθανε κατά τη διάρκεια της μάχης όταν χτυπήθηκε από δόρυ, ακολούθησε σκληρή μάχη γύρω από το σώμα του Επαμεινώνδα, καθώς οι Θηβαίοι προσπαθούσαν να σταματήσουν τους Σπαρτιάτες να πάρουν το σώμα του. Όταν επέστρεψαν στο στρατόπεδο, ο Επαμεινώνδας ρώτησε ποια πλευρά νίκησε στη μάχη. Όταν του είπαν, οι Βοιωτοί, ο Επαμεινώνδας δήλωσε πως είναι ώρα να πεθάνει.  Οι καινοτόμες τακτικές του ακολουθήθηκαν πιστά από τον βασιλιά Φίλιππο και από τον γιο του Αλέξανδρο.

5. Ο Χαλίντ ιμπν Ουαλίντ

 

Λίγες κατακτήσεις ήταν τόσο εντυπωσιακές όσο η ισλαμική επέκταση που ακολούθησε μετά τις θείες αποκαλύψεις του Προφήτη Μωάμεθ. Αρχικά ο ίδιος πολέμησε εναντίον του Μωάμεθ, πιστός στη πατρική θρησκεία μέχρι και το 629 και σε ηλικία 43 ετών ασπάστηκε το Ισλάμ και δήλωσε υποταγή στον μοναδικό Θεό και τον προφήτη του, τον Μωάμεθ και εγκαταστάθηκε μόνιμα, στη Μεδίνα.

Μετά από τρεις μήνες στη Μεδίνα πήρε μέρος στη πρώτη πολεμική επιχείρηση –τη μάχη του Μουτάχ - σαν απλός στρατιώτης για λογαριασμό των Μουσουλμάνων πλέον. Η μάχη αυτή κατέληξε σε ήττα για τους μουσουλμάνους αλλά σε προσωπική επιτυχία του Χαλίντ, που αφού πολέμησε με θάρρος και σκότωσε πολλούς εχθρούς κατάφερε να περιορίσει το μέγεθος της ήττας. Τότε ο Μωάμεθ τον αποκάλεσε "η ρομφαία του Ισλάμ", προσωνύμιο που θα τον συνοδεύει πάντα στην αθανασία. Πολέμησε με επιτυχία κατά της φυλής του, κατά την είσοδο του Μωάμεθ στη Μέκκα, το 630.

Από τότε πολέμησε σε όλες τις σημαντικές μάχες που έδωσαν οι Μουσουλμάνοι. Όταν πέθανε ο Μωάμεθ και ανέλαβε ο Αμπού Μπακρ ως πρώτος χαλίφης των μουσουλμάνων, ο Χαλίντ έγινε στρατηγός που πολέμησε κατά τους πολέμους των αποστατών, και κατέκτησε το Ιράκ κερδίζοντας τη περίφημη μάχη των αλυσίδων και την Συρία. Όταν δεύτερος χαλίφης μετά το θάνατο του Αμπού Μπακρ, ανέλαβε ο Ουμάρ ιμπν αλ-Χαττάμπ, καθαίρεσε τον Χαλίντ από στρατηγό, αλλά εκείνος εξακολούθησε να προσφέρει τις υπηρεσίες του από κατώτερη θέση. Και πάλι ήταν αυτός που κατέλαβε τη Δαμασκό, την Έμεσσα, σημερινή Χομς, που νίκησε τον βυζαντινό αυτοκράτορα Ηράκλειο στη μάχη του ποταμού Γιαρμούκ, που μπήκε στην Ιερουσαλήμ, στο Χαλέπι, και την Αντιόχεια. Ήταν ο πρώτος στρατιωτικός διοικητής της Συρίας και της Παλαιστίνης που πλέον ήταν όλη στα χέρια των Αράβων, το 637. Tο φθινόπωρο του 638 παρουσιάζεται μπροστά στον χαλίφη Ομάρ, στη Μεδίνα, κατηγορούμενος για σπατάλες, άσωτη ζωή και παραβίαση ορισμένων κανόνων του Κορανίου.

Ο Ομάρ τον απέταξε από το στρατό, του κατάσχεσε όλη τη περιουσία, και ο Χαλίντ γύρισε για να περάσει τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής του, σαν ιδιώτης πλέον στην Έμεσσα. Πέθανε το 642 σε ηλικία 58χρόνων από ασθένεια.

4. ο Δούκας του Marlborough

 

Ο Δούκας του Ουέλινγκτον, ο πιο διάσημος στρατηγός της Αγγλίας, μια φορά τόνισε : "Δεν μπορώ να πείσω κανένα ισχυρότερο εκτός από τον Marlborough τη κεφαλή του Αγγλικού στρατού".

Πριν δοξαστεί ο John Churchill, ο Μελλοντικός Δούκας του Marlborough είχε μια πολυτάραχη σταδιοδρομία. Το 1692, ήταν ένα ανερχόμενο αστέρι όταν τυχαία συνελήφθη και ρίχτηκε στον Πύργο του Λονδίνου. Υπήρχαν αβάσιμες φήμες ότι είχε εμπλακεί σε μια συνωμοσία για τη δολοφονία του νέου βασιλιά, Γουλιέλμου της Οράγγης, που σύντομα αποδείχθηκαν ψευδείς, ωστόσο ήταν αρκετό ο Ουίλιαμ να μην τον εμπιστεύεται.

Όταν ξέσπασε ο πόλεμος της Ισπανικής Διαδοχής ο Λουδοβίκος 15ος της Γαλλίας ετοιμαζόταν να καταλάβει τον έλεγχο της Ευρώπης, έτσι διετάχθη να αναλάβει την εκστρατεία κατά των στρατευμάτων του και κατάφερε μετά από πολλές μάχες να σταματήσει την επεκτατική τους πορεία.

Το 1704, στη μάχη του Μπελνχάιμ, ο στρατός του σκότωσε περίπου 40.000 Γάλλους στρατιώτες, έναν παράλογο αριθμό για την περίοδο. Ωστόσο η μάχη της Ramillies ήταν αυτή που απέδειξε την στρατιωτική του ευφυΐα, καθώς ο Marlborough οργάνωσε μια επίθεση που άφησε πίσω της 15.000 νεκρούς Γάλλους.

Με τις νίκες του έκανε τη Βρετανία ευρωπαϊκή υπερδύναμη και σταμάτησε την εξάπλωση της γαλλικής ηγεμονίας.

3. Nguyen Hue

 

Στα τέλη του 18ου αιώνα, το Βιετνάμ χωρίστηκε σε δύο βασίλεια που άνηκαν στις οικογένειες Trinh και Nguyen. Τα δυο φέουδα αντιμετώπιζαν το λαό άσχημα, καθώς ήταν βαθύτατα διεφθαρμένοι πράγμα που δημιούργησε τις κατάλληλες συνθήκες για επανάσταση το 1773, όταν ο Nguyen Hue και τα αδέρφια του ξεσηκώθηκαν και αποφάσισαν να εκθρονίσουν το βασιλιά. Ωστόσο, η πραγματικά θρυλική θέση Hue πηγάζει από την εξόντωση  200.000 ισχυρών κινέζικων στρατευμάτων που εισέβαλαν στο Βόρειο Βιετνάμ το 1788.

Εν τω μεταξύ, ο Hue ανακήρυξε τον εαυτό του βασιλιά και αποφάσισε να επεκτείνει τα εδάφη της αυτοκρατορίας του κατά της δυναστείας των Qing, όπου το στρατιωτικό του δαιμόνιο οδήγησε στην πανωλεθρία του ισχυρότερου στρατού εκείνη την εποχή στην Ασία, εξασφαλίζοντας στην πατρίδα του, το Βιετνάμ, ελευθερία για έναν αιώνα.

2. Δαυίδ ο 4ος της Γεωργίας

 

Όπως η Εσθονία και το Ισραήλ, έτσι και η Γεωργία έχει παραδοσιακά κατακτηθεί από διαφορετικές αυτοκρατορίες. Ωστόσο, οι Γεωργιανοί είναι ένας ανθεκτικός λαός, και για ένα σύντομο χρονικό διάστημα κατά το Μεσαίωνα, έγιναν ακόμη μια φορά το πιο ισχυρό βασίλειο στην περιοχή τους, αυτό χάρη στον βασιλιά Δαυίδ Δ'.

Όταν ο Δαβίδ πήρε τον έλεγχο της Γεωργίας Το 1089 ήταν ονομαστικά υποτελής των Σελτζούκων, που κυβερνούσαν το μεγαλύτερο μέρος της Μέσης Ανατολής. Έτσι ο ίδιος αποφάσισε να φέρει στην χώρα τους Κουμάνους, που απαρτίζονταν από περίπου 40.000 οικογένειες εξασφαλίζοντας στον εαυτό του έναν πολυάριθμο στρατό. Με την βοήθειά τους κατάφερε να νικήσει τους Τούρκους και να τους αναγκάσει να υποχωρήσουν.

Χρησιμοποιώντας προσεκτικά τα δαιμόνια σχέδιά του για τη μάχη, κατάφερε να περικυκλώσει τα τουρκικά στρατεύματα. Στην ίδια μάχη ο ίδιος παραλίγο να χάσει τη ζωή του.

1. Ο  Βασίλειος ο Βουλγαροκτόνος

Από τους σημαντικότερους Βυζαντινούς αυτοκράτορες ήταν ο Βουλγαροκτόνος, που βασίλεψε από τις 10 Ιανουαρίου 976 έως το θάνατό του στις 15 Δεκεμβρίου 1025, χαρίζοντας την τελευταία περίοδο ακμής στην αυτοκρατορία.

Το πρώτο μέρος της μακράς βασιλείας του χαρακτηρίστηκε από τον εμφύλιο πόλεμο ενάντια σε πανίσχυρους στρατηγούς από την αριστοκρατία της Ανατολίας. Μετά την υποταγή τους, ο Βασίλειος επέβλεψε τη σταθεροποίηση και την επέκταση των ανατολικών συνόρων της Βυζαντινής αυτοκρατορίας και, πάνω απ' όλα, την τελική και πλήρη υποταγή της Βουλγαρίας. Γι' αυτό και ονομάστηκε από μεταγενέστερους συγγραφείς ως Βουλγαροκτόνος. Κατά το θάνατό του, η αυτοκρατορία εκτεινόταν από τη Νότια Ιταλία μέχρι τον Καύκασο και από το Δούναβη μέχρι την Παλαιστίνη.

Παρά τους σχεδόν συνεχείς πολέμους, ο Βασίλειος Β' μείωσε τη δύναμη των μεγάλων γαιοκτημόνων, που κυριαρχούσαν στη διοίκηση και στο στρατό. Μάλιστα για να εξασφαλίσει τη συμμαχία του Βλαδίμηρου Α' του Κιέβου αποφάσισε να του προσφέρει το χέρι της αδελφής του Άννας, γεγονός που οδήγησε στον εκχριστιανισμό των Ρως.

(Πηγή: Listverse)

ΠΩΣ ΝΑ ΑΦΑΙΡΕΣΕΤΕ ΕΥΚΟΛΑ ΤΑ ΦΥΤΟΦΑΡΜΑΚΑ ΑΠΟ ΤΑ ΦΡΟΥΤΑ ΚΑΙ ΤΑ ΛΑΧΑΝΙΚΑ ΣΑΣ

Τα φυτοφάρμακα ευθύνονται για μια σειρά ασθενειών που πολλές φορές σε βάθος χρόνου, μπορεί να είναι και θανατηφόρες. Διαβάστε πως θα καθαρίζετε τα λαχανικά σας από τα φυτοφάρμακα για να είστε σίγουροι
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα πρόσφατης έρευνας του Αμερικάνικου Υπουργείου Γεωργίας σε 48 φρούτα και λαχανικά , το 65% των δειγμάτων βρέθηκαν θετικά σε υπολείμματα φυτοφαρμάκων. Είναι γνωστό ότι τα φυτοφάρμακα έχουν συνδεθεί με αναπτυξιακά προβλήματα στα παιδιά και μπορούν να ενεργούν ως καρκινογόνα ή να θέσουν εκτός λειτουργίας το ενδοκρινικό σύστημα.

Μήλα, φράουλες, σταφύλια, ροδάκινα, νεκταρίνια, κεράσια, σέλινο, σπανάκι, πιπεριές, αρακάς και πατάτες είναι τα πιο μολυσμένα τρόφιμα με φυτοφάρμακα σύμφωνα με την Αμερικάνικη Υπηρεσία Προστασίας του Περιβάλλοντος. Τα “καθαρά» φρούτα και λαχανικά, τα οποία είναι λιγότερο πιθανό να συγκρατήσουν τα φυτοφάρμακα είναι το καλαμπόκι, ο ανανάς, το λάχανο, τα κατεψυγμένα μπιζέλια, τα κρεμμύδια, τα σπαράγγια, το μάνγκο, το αβοκάντο, τα ακτινίδια, η μελιτζάνα, το γκρέιπφρουτ, το πεπόνι, το κουνουπίδι και οι γλυκοπατάτες.

Υπάρχει όμως ένα απλό και οικονομικό κόλπο που μπορεί να μας βοηθήσει να απαλλαγούμε από αυτά τα βλαβερά χημικά. Διατροφολόγοι και χημικοί ερευνητές προτείνουν να πλένουμε τα φρέσκα αυτά προϊόντα σε ένα διάλυμα νερού και ξυδιού. Συνιστούν το μούλιασμα των φρούτων και λαχανικών σε αυτό το διάλυμα με αναλογία 10% ξύδι και 90% νερό για περίπου 15 με 20 λεπτά.

Θα παρατηρήσετε ότι το νερό που έχει απομείνει στο μπολ είναι βρώμικο και μπορεί να περιέχει υπολείμματα. Ξεπλύνετε τα φρούτα και τα λαχανικά σε φρέσκο νερό, και στη συνέχεια είσαστε έτοιμοι να τα απολαύσετε. Η μέθοδος αυτή δεν πρέπει να χρησιμοποιείται σε φρούτα και λαχανικά με πορώδη επιφάνεια όπως τα σταφύλια , τα μούρα , οι φράουλες κτλ. διότι μπορεί να απορροφήσουν πολύ ξύδι και να χαλάσουν. Αν θέλετε , μπορείτε να χρησιμοποιήσετε εναλλακτικά αντί για ξύδι, χυμό λεμονιού.

Αυτή η μέθοδος απομακρύνει το μεγαλύτερο μέρος των υπολειμμάτων φυτοφαρμάκων επαφής που εμφανίζονται συνήθως στην επιφάνεια. Αν και υπάρχουν ορισμένα γεωργικά φάρμακα που απορροφώνται αυτούσια από το φυτό και δεν φεύγουν με το πλύσιμο, τα περισσότερα σύγχρονα φάρμακα δεν εισχωρούν στο εσωτερικό τους και επομένως είναι εύκολο να απομακρυνθούν. Επίσης ένα πολύ καλό πλύσιμο με άφθονο τρεχούμενο νερό (πόσιμο) απομακρύνει τη “μηχανική» μόλυνση, εξουδετερώνοντας έτσι μεγάλο αριθμό μικροβίων και βακτηρίων.

Γενικά ο κανόνας είναι ότι πρέπει να επενδύσετε κάποιο χρόνο στην προετοιμασία του φαγητού σας για να προστατεύσετε την υγεία της οικογένειάς σας, εκτός και αν χρησιμοποιείτε αποκλειστικά πιστοποιημένα βιολογικά προϊόντα.

Tips

– Μην επιτρέπετε στα παιδιά να πιάνουν άπλυτα φρούτα και λαχανικά, γιατί μπορεί να έχουν φυτοφάρμακα.

– Κρατήστε τα φρούτα και τα λαχανικά εκτός ψυγείου για όσο το δυνατόν μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, διαδικασία που υποβοηθά τη διάσπαση του φυτοφαρμάκου.

– Προτιμήστε φρούτα και λαχανικά εποχής γιατί στα εκτός εποχής έχει γίνει κατά τεκμήριο μεγαλύτερη χρήση φυτοφαρμάκων.

– Μην τρώτε και μη μαγειρεύετε άπλυτα φρούτα, όσπρια και λαχανικά και μην τα αποθηκεύετε άπλυτα στο ψυγείο.

Ο τέως βασιλιάς Κωνσταντίνος στηρίζει δημόσια Τσίπρα

Δηλώσεις στήριξης στη νέα κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα έκανε ο τέως βασιλιάς Κωνσταντίνος, μιλώντας στη βρετανική εφημερίδα "The Times"

news247

Φεβρουάριος 01 2015 08:55

"Ο βασιλιάς Κωνσταντίνος επέστρεψε από την εξορία και βλέπει ελπίδα στις πολιτικές κατά της λιτότητας" αναφέρει δημοσίευμα της εφημερίδας "TheTimes", που φιλοξενεί δηλώσεις στήριξης του τέως στη νέα κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα.   

"Η Ελλάδα έχει υποφέρει πολύ. Πρέπει να δώσουμε στο νέο ηγέτη μια ευκαιρία", λέει και σημειώνει πως ο ίδιος βλέπει ελπίδα στις πολιτικές εναντίον της λιτότητας, που έχει εξαγγείλει ο ΣΥΡΙΖΑ.

Όπως σημειώνει το δημοσίευμα, ο τέως βασιλιάς Κωνσταντίνος έχει επιστρέψει μόνιμα στην Ελλάδα, μετά από 47 χρόνια "εξορίας" και τώρα ζει σε μια παραθαλάσσια κατοικία που ο ίδιος νοικιάζει.

"Πλημμυρίζει συνέχεια, έχουμε λάσπη σε όλο το υπόγειο", εξομολογείται.

Ακόμα όμως κι αν δεν μπορεί να βρει υδραυλικό, σημειώνει το δημοσίευμα, ο πρώην βασιλιάς των Ελλήνων είναι ένας από τους πιο καλά δικτυωμένους ανθρώπους στην Ευρώπη.

Πηγή: thetimes.co.uk