|
Posted: 28 Sep 2014 01:25 PM PDT
 Οι Τραπεζίτες Ρότσιλντ, το νεοσύστατο Κράτος και η Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος Το 1821 στην Ελλάδα έλαβε χώρα η επανάσταση των Ελλήνων κατά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας με πρωτεργάτες τον Κολοκοτρώνη, Καποδίστρια, Υψηλάντη, Καραΐσκάκη, Κανάρη, Μπουμπουλίνα κτλ. Οι Γνωστές παρεμβάσεις των ξένων και των εδώ ανδρείκελων τους, έφεραν ως αποτέλεσμα το 1831 την δολοφονία του Ιωάννη Καποδίστρια. Εκεί ουσιαστικά τελειώνει η προσπάθεια των Ελλήνων για ένα πραγματικά ανεξάρτητο Κράτος. Όσοι σκέφτηκαν “μα από τότε είμαστε ένα ελεύθερο Κράτος” δεν έχουν παρά να λάβουν υπόψιν τους τα παρακάτω στοιχεία…………
Μέρος 1ο Ξεκινώντας το ταξίδι μας στην “θεία άλη” σημαντικό είναι να λάβουμε γνώση περί των Ρότσιλντ:
Μετά το 1834, και την ανακύρηξη της Αθήνας ως πρωτεύουσα της ανεξάρτητης Ελλάδας, αναπτύχθηκε μία μικρή εβραϊκή κοινότητα. Αριθμός εβραϊκών οικογενειών από τη Γερμανία ήρθαν και εγκαταστάθηκαν στην Αθήνα.Μεταξύ αυτών και ο χρηματιστής Μαξ ντε-Ρότσιλντ, ο οποίος συμμετείχε στην ακολουθία του βασιλιά Όθωνα. Μέσω της Δουκίσσης της Πλακεντίας αποκτήθηκε μια μεγάλη έκταση για την ανέγερση της Συναγωγής (1843).
Η Δούκισσα εγκαταστάθηκε στην Αθήνα το 1831 και ανέπτυξε μέσω της μελέτης της Βίβλου μια βαθειά συμπάθεια για τον Ιουδαϊσμό. Το 1847 οι ελληνικές αρχές απαγόρευσαν τη δημόσια περιφορά του ομοιώματος του Ιούδα του Ισκαριώτη, για να μην προσβληθεί ο βαρόνος ντε-Ρότσιλντ, ο οποίος βρισκόταν τότε στην Αθήνα. Σε αντίποινα ένα μέρος του πλήθους έκαψε την κατοικία του Ισραηλίτη Δαβίδ Πατσίφικο, Βρετανού υπηκόου και επίτιμου προξένου της Πορτογαλίας. Η βρετανική κυβέρνηση απαίτησε την καταβολή αποζημίωσης και, τελικά, ο υπουργός των Εξωτερικών λόρδος Πάλμερστον απέκλεισε το 1850 με αγγλικά πλοία το λιμάνι του Πειραιά. Το 1852 η δημοτική αρχή αποποιήθηκε τη δωρεά της Δούκισσας της Πλακεντίας για ανέγερση Συναγωγής.
Η εβραϊκή παρουσία αυξήθηκε από 60 άτομα το 1877 σε 250 το 1878. Η εβραϊκή Κοινότητα αναγνωρίστηκε επίσημα το 1889. Το 1890 πρόεδρος της Κοινότητας διετέλεσε ο Κάρολος Ρότσιλντ (1843 – 1918). Την εποχή εκείνη, λειτουργούσαν έλλειψη Συναγωγής 3 μικροί ευκτήριοι οίκοι. στοιχεία από το Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο (Κ.Ι.Σ.) Λινκ:http://www.kis.gr/index.
Οι Ρότσιλντ και η Ελλάδα
Οι δεσμοί μελών της οικογένειας Ρότσιλντ με τους Εβραίους της Ελλάδας υπάρχουν από τα πρώτα χρόνια της Ελληνικής Επανάστασης. Σε όλη την Ευρώπη μέλη της οικογένειας υποστήριζαν των αγώνα των Ελλήνων για ανεξαρτησία, τόσο οικονομικά όσο και ηθικά, χρησιμοποιώντας την πολιτική καθώς και την κοινωνική τους επιρροή στους διπλωματικούς κύκλους της Ευρώπης.
Ο Μαξ ντε Ρότσιλντ, ήρθε στην Ελλάδα με την ακολουθία του Βασιλιά Όθωνα και διετέλεσε οικονομικός σύμβουλός του για αρκετά χρόνια. Ο Μαξ ντε Ρότσιλντ ήταν περήφανος για την εβραϊκή καταγωγή του και με την άφιξή του στην Αθήνα συνέβαλε στο συντονισμό μιας μικρής αλλά σημαντικής Κοινότητας Ασκεναζί Εβραίων. Το 1889 το ελληνικό κράτος αναγνώρισε επίσημα την Ι.Κ. της Αθήνας. Το 1890 ο Τσάρλς Ρότσιλντ, γιος του Μαξ, έγινε ο πρώτος πρόεδρος της Ισραηλιτικής Κοινότητας Αθηνών. Το 1897 επισκέφθηκε την Αθήνα ο βαρώνος Φερδινάνδος Ρότσιλντ, ο οποίος, μεταξύ άλλων επαφών που είχε, συνάντησε τον υπουργό Ι. Κολλέτη για θέματα που αφορούσαν την Εβραϊκή Κοινότητα.
Τον Ιανουάριο του 1897, ο Φερδινάνδος Ρότσιλντ πηγαίνοντας στη Θεσσαλονίκη με το σκάφος του, σταμάτησε στη Χαλκίδα και συνάντησε εκπροσώπους της Εβραϊκής Κοινότητας, οι οποίοι του έθεσαν τα οικονομικά κυρίως προβλήματα που αντιμετώπιζε η Κοινότητα. Ο βαρώνος ανταποκρίθηκε άμεσα στην έκκληση της Κοινότητας προσφέροντας οικονομική ενίσχυση στις πολυμελής οικογένειες που είχαν μείνει άστεγες λόγω του καταστροφικού σεισμού που είχε χτυπήσει την πόλη πριν από δυόμιση χρόνια. Επίσης, συνέβαλε οικονομικά στην κατασκευή ενός τείχου περιμετρικά στο εβραϊκό νεκροταφείο της Χαλκίδας. Στη συνέχεια ο βαρώνος επισκέφθηκε τη Θεσσαλονίκη, όπου ασχολήθηκε με επιχειρηματικές δραστηριότητες, καλλιεργώντας παράλληλα στενούς δεσμούς με τους Εβραίους της Θεσσαλονίκης.
Για τη σημαντική προσφορά της οικογένειας Ρότσιλντ στην εβραϊκή ζωή της Ελλάδας, οι Κοινότητες της Αθήνας και της Χαλκίδας, στις αναμνηστικές μαρμάρινες πλάκες όπου αναγράφονται τα ονόματα των μεγάλων ευεργετών, αναφέρουν και το όνομα της οικογένειας Ρότσιλντ. στοιχεία από το Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο (Κ.Ι.Σ.) Λινκ:http://www.kis.gr/index.
Μέρος 2ο Εδώ βλέπουμε το ΦΕΚ με το οποίο δημιουργείται η εν Αθήναις Ισραηλιτική Αδελφότητα με πρόεδρο τον Τσάρλς Ρότσιλντ υιό του Μάξ Ντε Ρότσιλντ που ήρθε από την Γερμανία (με την κουστωδία του Όθωνα). Όσο για την βοήθεια των Ρότσιλντ τόσο οικονομικά όσο και ηθικά για την ανεξαρτησία μας θα τα δούμε αναλυτικά παρακάτω.
Μέρος 3ο Το παρακάτω ΦΕΚ είναι του 1920 όταν ο “αντισημίτης” Βενιζέλος κάνει το Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο (ΚΙΣ) ΝΟΜΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ (ΝΠΔΔ) δηλαδή Κράτος όπως είναι τα Υπουργεία Εθνικής Αμύνης, Εθνικής Οικονομίας, Υπουργείο Δημοσίας Τάξεως, Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων κτλ
 
Για να δείτε την πραγματική καταγωγή του Ε. Βενιζέλου κάντε κλικ ΕΔΩ ϡ Για να δείτε και άλλα ΦΕΚ που κάνουν το ΚΙΣ ΝΠΔΔ κάντε κλικhttp://knossopolis.com/
Μέρος 4ο Στην παρακάτω Ελαιογραφία απεικονίζεται ο Όθων με το Βασιλικό διάταγμα ιδρύσεως της Εθνικής Τραπέζης της Ελλάδος. Ναι ο γνωστός φιλέλλην Όθων που έβαλε φυλακή τον Κολοκοτρώνη…
Νικηφόρος Λύτρας (1832-1904). Λάδι σε μουσαμά, 255×127 εκ. Καλλιτεχνική συλλογή ΕΤΕhttp://ha.nbg.gr/
 Για να δούμε μερικά πράγματα που έχουν ενδιαφέρον στο ΦΕΚ αυτό:
Πρώτο σημαντικό σημείο είναι ότι συστήνεται η Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος με σκοπό να αναπτυχθεί στην Ελλάδα η Γεωργία, η Βιομηχανία, το Εμπόριο και η Ναυτιλία.Δεύτερο σημαντικό σημείο είναι ότι η Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος δια του άρθρου 1 του ΦΕΚ με Αριθμό 101/25.01.1836 αποκτά το αποκλειστικό προνόμιο να εκδίδει το χρήμα
ϡ Τραπεζογραμμάτια ονομάζονται τα χαρτονομίσματα που έχουμε στην τσέπη μας (αποδείξεις ΕΔΩ)
Τρίτο και βασικότερο σημείο είναι ότι η Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ!!! (άρα ούτε ¨Εθνική” είναι ούτε “της Ελλάδος”) Άρα έχουμε μια ΙΔΙΩΤΙΚΗ εταιρεία η οποία αποτελείται είτε από Έλληνες ιδιώτες είτε από αλλοδαπούς ιδιώτες, στην οποία ο επίσης αλλοδαπός Όθωνας δίνει το αποκλειστικό προνόμιο κοπής χρήματος προς το Κράτος με σκοπό επαναλαμβάνουμε την ανάπτυξη της Γεωργίας, της Βιομηχανίας του Εμπορίου και της Ναυτιλίας.
 και στο ΦΕΚ 14.01.1842
Αναφέρεται επίσης και στην επίσημη ιστοσελίδα τους: www.nbg.gr Η πρώτη προσπάθεια δεν καρποφόρησε (1836) αλλά καρποφόρησε η δεύτερη το 1841 με το ακόλουθο ΦΕΚ:
Για να δούμε μερικές λεπτομέρειες που αναφέρονται στο ΦΕΚ
Η ΕΤΕ είναι ΑΕ
Η διαφάνεια σε όλο της το μεγαλείο…
 Εδώ φαίνεται η στενή συνεργασία μεταξύ φιλελλήνων Otto και Ρότσιλντ Ο αέρας ο κοπανιστός (ελέω Βασιλέως) εις αντάλλαγμα υποθηκών και ενεχύρων… Συνδέονται τα Τραπεζογραμμάτια της ΕΤΕ με τα “Ελληνικά” Νομίσματα Εδώ βλέπουμε αυτό που εφαρμόσθηκε αργότερα στις ΗΠΑ ως “legal tender” Νόμοι που ξεχωρίζουν τον νόμιμο απατεώνα από τον μη νόμιμο απατεώνα δίνουν νομοθετημένο τίποτα και παίρνουν κόπο το “Εθνική” και το “της Ελλάδος” αποτελεί μέρος εξαπάτησης
Η Τράπεζα που είχε ανοίξει ο Καποδίστριας αποτελεί νομοθετικό παρελθόν, νέοι ορίζοντες για τους “φιλέλληνες” Otto και Ρότσιλντ οι οποίοι πήραν τα καλαμάκια ανά χείρας
Μην μας μπερδεύουν οι Πρόεδροι της ΕΤΕ, αυτοί είναι απλοί μεγαλόμισθοι υπάλληλοι. Σημασία έχει ποιοι είναι οι μέτοχοι δηλαδή οι ιδιοκτήτες…Για να δούμε τώρα την σχέση της ΕΤΕ με τους Ρότσιντ όπως αναφέρεται στο επίσημο Χρονολόγιο της ΕΤΕ (αναλυτικά το χρονολόγιο θα το δούμε παρακάτω):
Ελληνικό Κράτος 1.000 μετοχές Ν. Ζωσιμάς 500 μετοχές Ι.Γ. Ευνάρδος 300 μετοχές Βασιλιάς Λουδοβίκος Βαυαρίας 200 μετοχές Κ. Βρανής 150 μετοχές Θ. Ράλλης 100 μετοχές
αναφέρονται σε ποιους ανήκουν οι 2250 μετοχές, αφήνουν αόριστο το πόσες μετοχές ανήκουν στους Τραπεζίτες Ρότσιλντς… γιατί άραγε; για να μην πάρουμε χαμπάρι ότι η Εθνική όχι μόνο δεν ήταν ποτέ “Εθνική” και “της Ελλάδος”, αλλά ότι το πλειοψηφικό πακέτο μετοχών άνηκε εξ αρχής στους Ρότσιλντ άρα ο Ρότσιλντ έλεγχε απόλυτα το νέο και φτωχό Κράτος;
Οι μετοχές συνολικά ήταν 5.000, με τιμή 1000 Δραχμών καθ έκαστη, άρα 5.000.000 Δραχμές όπως βλέπουμε παρακάτω στο ΦΕΚ 30.03.1841. Οι 2750 μετοχές που αντιστοιχούν περίπου στο 55% των μετοχών ήταν των Ρότσιλντ.
όσον αφορά τις 1.000 μετοχές που είχε το Ελληνικό Κράτος, όπως θα δούμε στο επίσημο Χρονολόγιο της Εθνικής Τραπέζης, πρόκειται για έναν ακραίο εμπαιγμό διότι ήταν θέμα χρόνου αυτές οι μετοχές να φύγουν από τα χέρια του Κράτους εφόσον ο αναγκαστικός και αποκλειστικός δανεισμός του Κράτους από την ΕΤΕ θα έφερνε χρέος… Δηλαδή μας έδωσαν και μια αβάντα 1.000 μετοχές για να μας ρίξουν μια εντελώς ηλίθια στάχτη στα μάτια αφού ήταν θέμα χρόνου όχι μόνο να φύγουν από τα χέρια του Κράτους οι 1000 μετοχές αλλά να ξεκινήσει η υπερχρέωση του Κράτους από την ιδιωτική Εταιρεία που ήταν και το ζητούμενο!
———–
Μέρος 5ο
Αποκωδικοποίησις:
Έχουμε λοιπόν ένα Κράτος το οποίο δεν επιτρέπει στον εαυτό του να κόψει δικό του χρήμα αλλά επιτρέπει να το δανείζεται αποκλειστικά από μια Τράπεζα η οποία ανήκει σε τρίτους (την οποία απλά την έχουν βαφτίσει Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος).
Στο τέλος του άρθρου υπάρχουν διαθέσημα ντοκιμαντέρ στα οποία αναλύεται πλήρως η απάτη του Χρηματοοικονομικού Συστήματος, τώρα απλά και λακωνικά θα προσπαθήσουμε να δώσουμε μια γενική αλλά ουσιαστική εικόνα της εξαπάτησης η οποία έχει ως εξής:
Το Κράτος δεν επιτρέπεται να κόψει χρήμα για τον εαυτό του, αλλά επιτρέπει δια νόμου ή Βασιλικού Διατάγματος να κόψει μια ιδιωτική εταιρεία χρήμα από την οποία θα τα ΔΑΝΕΙΣΤΕΙ άρα από την πρώτη κιόλας Δραχμή η οποία θα μπει στην κυκλοφορία (circulation) το Κράτος ήδη χρωστάει!
Ας προσεγγίσουμε την απάτη με ένα παράδειγμα: Το Κράτος ζητάει από την Ιδιωτική Εταιρεία η οποία ονομάζεται Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος (θα μπορούσε να ονομάζεται και Θανάσης ή Ιακώβ το ίδιο είναι) να κόψει π.χ. 10 εκατομμύρια Δραχμές να διαθέσει στην αγορά του (circulation), η Τράπεζα ζητάει εγγυήσεις και το Κράτος δίνει Ομόλογα ιδίου ποσού (Ομόλογο = ομολογία χρέους, το Κράτος ομολογεί-αναγνωρίζει τον δανεισμό άρα το ότι χρωστάει). Ενώ λοιπόν το Κράτος δίνει τα ομόλογα αξίας 10 εκατ. Δραχμών ως εγγύηση, η Ιδιωτική Εταιρεία δεν δίνει αλλά ΔΑΝΕΙΖΕΙ με τόκο το χρήμα, πράγμα που σημαίνει ότι θέλει πίσω 10 εκατ. + τους τόκους.
Έχουμε λοιπόν ένα Κράτος του οποίου η αγορά κινείται με 10 εκατ. Δραχμές, τις οποίες όμως τις χρωστάει εξολοκλήρου σε μια ιδιωτική Εταιρεία + τους τόκους αυτών, άρα 10 εκατ. Δραχμές κεφάλαιο + π.χ. 2 εκατ. ΤΟΚΟΥΣ θα πρέπει να επιστραφούν στην ιδιωτική Εταιρεία – Τράπεζα 12 εκατ. Δραχμές.
Η ερώτηση που γεννάται είναι: Τι θα συμβεί αν η Ιδιωτική Εταιρεία – Τράπεζα ζητήσει κάποια στιγμή πίσω τα χρήματα της;
απάντηση: δεν θα μείνει ούτε δραχμή στο Κράτος (στην αγορά) αφού και τα 10 εκατ. θα επιστραφούν πίσω στην Τράπεζα η αμέσως επόμενη ερώτηση που γεννάται είναι: και τι θα γίνει με τους ΤΟΚΟΥΣ (+ 2 εκατ); που θα βρεθούν αφού η αγορά έχει maximum 10 εκατ. και το Κράτους δεν επιτρέπει στον εαυτό του να κόψει χρήμα;
απάντηση: δεν μπορούν να βρεθούν διότι έτσι είναι το Fractional Reserve Banking System. λύση: νέο δάνειο μεγαλύτερο του προηγούμενου με σκοπό την αποπληρωμή και των 12 εκατ. Δραχμών (Κεφάλαιο + ΤΟΚΟΙ) συν την πλήρωση (refill) της αγοράς με νέο ρευστό.
αποτέλεσμα: το χρέος του Κράτους προς την Ιδιωτική Τράπεζα να αυξάνει συνεχώς.
Αυτή είναι η βάση για το πως λειτουργεί το ΧρηματοΟικονομικό σύστημα.
Δώσαμε μια εικόνα της σχέσεως Κράτους και Κεντρικής Τράπεζας, ας δώσουμε τώρα Τι είναι χρήμα και πως δημιουργείται: Το χρήμα δεν είναι σαν την πρωτογενή παραγωγή όπως το σιτάρι που ρίχνεις τον σπόρο σε ένα χωράφι, ούτε σαν την δευτερογενή, δεν είναι παραγωγή, είναι ένας αέρας κοπανιστός με μπόλικο καθόλου! Το χρήμα είναι απλά μια συμφωνία, όλοι συμφωνήσαμε (με έναν μαγικό τρόπο) ότι τα ζωγραφισμένα χαρτάκια της ΕΤΕ είναι χρήμα… τόσο απλά!
Το θέμα είναι γιατί το Κράτος να δίνει δικαίωμα να δημιουργεί χρήμα ένας ιδιώτης ο οποίος θα μας το δανείσει και από πάνω, και δεν φτιάχνει δικό του/μας χρήμα;;;;;; Είναι τελικά το Κράτος δικό μας; Υπήρξε ποτέ Ελληνικό Κράτος; Υπήρξε ποτέ Δημο-Κρατία; Υπήρξε ποτέ Ελευθερία; ΟΧΙ, ΖΟΥΜΕ ΜΙΑ ΦΑΡΣΑ!!! Υπάρχει λοιπόν μια συμφωνία (Κράτους και ιδιωτικής Εταιρείας-Τράπεζας) ότι αυτά τα χαρτάκια που θα ζωγραφίσει η ΕΤΕ θα είναι χρήμα, για να δούμε και τον μηχανισμό δημιουργίας τους που θα ζήλευε και ο Κόπερφιλντ:
Ο περισσότερος κόσμος νομίζει ότι το δάνειο που δίνει μια Ιδιωτική Εταιρεία – Τράπεζα είναι από τις καταθέσεις των άλλων, αλλά τα πράγματα είναι πολύ περισσότερο απατηλά από όσο νομίζουμε!
Αν μια Ιδιωτική Εταιρεία – Τράπεζα έχει αποθεματικό (χρήματα σε καταθέσεις) π.χ. 1.000 Δραχμές σύμφωνα με το Fractional Reserve Banking System μπορεί να δανείσει το ποσό αυτό με αναλογία 1 προς 9, δηλαδή να δανείσει 9.000 Δραχμές. Αυτές τις 9.000 Δραχμές δεν τις πήρε από πουθενά (π.χ. Καταθέσεις άλλων), δεν υπήρχαν πριν, απλά τις δημιούργησε “out of noting” βάσει νόμου (΄τωρα τι σόι νόμος είναι αυτός που επιτρέπει σε ιδιώτες να δημιουργούν χρήματα για να δανείσουν τα Κράτη είναι μια άλλη αμαρτία) και μάλιστα οι αρχικές 1000 Δραχμές που επάνω σε αυτές δημιουργήθηκαν ως δια μαγείας οι 9.000 δεν πειράχτηκαν αλλά παρέμειναν στην θέση τους, άρα με την πρώτη δανειακή σύμβαση η Τράπεζα έχει τις 1.000 αυτές Δραχμές στο αποθεματικό της απείραχτες plus τις 9.000 που μόλις δημιούργησε και έδωσε ως δάνειο συν τους τόκους. Αυτές οι 9.000 Δραχμές στον συνολικό δανειακό κύκλο αποφέρουν 90.000 Δραχμές στην Τράπεζα. (σημείωση: καμία Τράπεζα εδώ και χρόνια δεν τηρεί το ratio 1:9). Για να δημιουργήσει η Τράπεζα αυτές τις 9.000 θα πρέπει να υπάρξει Δανειακή Σύμβαση με κάποιον Πολίτη, εν ολίγοις ο κόπος του Πολίτη δημιουργεί αυτά τα χρήματα… άρα χρήματα δημιουργούνται εις βάρος των πολιτών και είναι θέμα χρόνου να τους πάρουν πίσω και τα χρήματα και ότι περιουσιακά στοιχεία έχουν βάλει ενέχυρο ή υποθήκη!
έτσι απλά δημιουργείται το χρήμα… Ο Ρότσιλντ ενοικιάζει ένα απλό μαγαζί με 4 τοίχους, ο Όθων βγάζει ένα Βασιλικό Διάταγμα και ονομάζει το μαγαζάκι “ΤΡΑΠΕΖΑ” δίνοντας του το δικαίωμα να δανείζει αποκλειστικά το Κράτος… ελάχιστα έξοδα και τεράστια έσοδα αφού τον αέρα τον κοπανιστό που ονόμασαν “χρήμα” το κέρδιζαν από τα κορόιδα τους Έλληνες, άλλωστε όπως είδαμε στο βίντεο “Η Ιστορία των Ρότσιλντ” ο προπάτορας Ρότσιλντ είχε σκεφτεί ότι πιο κερδοφόρο είναι να δανείζει κάποιος Κράτη παρά πολίτες.
Αναλογιστείτε τώρα τι σημαίνει αρχικό κεφάλαιο Εθνικής Τραπέζης 5.000.000 Δραχμές εποχής 1841, το οποίο χρησιμοποιήθηκε ως βάση για τα δάνεια προς ανάπτυξη της Γεωργίας, της Βιομηχανίας του Εμπορίου και της Ναυτιλίας… και ποιος εν τέλει έλαβε τα κέρδη και έκανε κουμάντο αυτήν την ανάπτυξη και ποιανού ανάπτυξη ήταν αυτή η ανάπτυξη…
Ο Αριστοτέλης στα Πολιτικά του μας ενημερώνει ότι το χρήμα από τον κόπο έχει όριο (παραγωγή), ενώ το χρήμα από αέρα (τόκο) δεν έχει όριο, άρα αν κάποιος δανείσει έναν παραγωγό, δύναται αυτός ο κάποιος να του πάρει όλη την παραγωγή και να μείνει επιπλέον χρέος διότι δεν στοιχίζει τίποτε στον “κάποιον” να δανείσει με 6% ή με 16% ή με 666%οπότε θα βάλει σιγά σιγά στο χέρι και το χωράφι και το σπίτι του παραγωγού. Τις ζωές μας της έχουν ήδη αγοράσει (κάθε παιδί που γεννιέται χρωστάει 35.000 Ευρώ) και αυτό είναι αποτέλεσμα του ότι ζούμε στην ΆΓΝΟΙΑ! Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ Η ΑΓΝΟΙΑ ΜΑΣ!!!
Ας δούμε ένα ακόμα βασικό παράδειγμα για δείτε το μέγεθος της απάτης και της λεηλασίας: Ο Ιακώβ έχει στην τσέπη του 20 ευρώ και έρχεται ο Γιάννης και του ζητάει να του δανείσει 20 ευρώ για να αγοράσει τροφή για τα παιδιά του. Ο Ιακώβ λέει στον Γιάννη ότι ότι θα του δώσει αντί το ίδιο το 20ρικο μια επιταγή ίσης αξίας για να κάνει την δουλειά του. Παίρνει λοιπόν ο Γιάννης την επιταγή των 20 ευρώ, πάει στον Κώστα που έχει μπακάλικο, αγοράζει τρόφιμα, δίνει την επιταγή και φεύγει. Ο Κώστας χρειάζεται κάποιο άλλο προϊόν το οποίο το έχει ο Ιακώβ, πάει σε αυτόν του δίνει την επιταγή και παίρνει το προϊόν του. Ποιο είναι το τελικό κέρδος του Ιακώβ;
απάντηση: έχει το 20ρικο στην τσέπη του που ουδέποτε πείραξε, έχει την επιταγή η οποία έκανε κύκλο και ξαναγύρισε στα χέρια του, έχει και το χρέος του Γιάννη, άρα ο Ιακώβ έχει 60 ευρώ διαθέσιμα χωρίς ποτέ να πειράξει το 20ρικο στην τσέπη του!
Σκεφτείτε τώρα να υπήρχαν πολλοί Γιάννηδες. Τώρα σκεφτείτε αυτοί οι πολλοί Γιάννηδες να επιβαρύνονταν με τόκο… Ο Ιακώβ λέγεται Τράπεζα και ο Γιάννης είναι τα κορόιδα εμείς.
Συμπέρασμα:
Εν ολίγοις Το Κράτος έδωσε άδεια δια “νόμου” σε μια ιδιωτική εταιρεία η οποία ονομάζεται Τράπεζα, να δημιουργήσει αξίες για τον εαυτό της τις οποίες επιπλέον θα ΔΑΝΕΙΣΕΙ με τόκο σε εμάς τα κορόιδα, (έγκλημα Χ2) πράγμα που σημαίνει ότι η ιδιωτική εταιρεία (δηλαδή ο Ρότσιλντ και τα έκτοτε τσιράκια του) θα μπορούν να αγοράζουν τον κόπο μας και τις ζωές μας αιώνια πραγματικά πουλώντας αέρα κοπανιστό!
Και επειδή το Κράτος δεν μπορεί εκ των πραγμάτων να ξεχρεώσει το όλο και αυξανόμενο χρέος, και επειδή δεν έχει νόημα η ιδιωτική Εταιρεία – Τράπεζα να μας δανείζει αιώνια κάποια στιγμή ζητάει τα χρήματα της πίσω! Όπως καταλαβαίνουμε είναι εκ των πραγμάτων αδύνατον να ξεχρεώσουμε, οπότε μπαίνουμε σε κατάσταση Default(χρεωκοπίας), πράγμα που σημαίνει ότι η Ιδιωτική Εταιρεία-Τράπεζα θα κατασχέσει τον κόπο μας (περιουσίες) και το “χρέος” θα μειωθεί. Έπειτα θα αρχίσει ο νέος κύκλος δανεισμού, από τον κόπο μας να δημιουργήσουμε νέες περιουσίες, για να έρθει πάλι μια ημέρα η ιδιωτική Εταιρεία-Τράπεζα να ζητήσει πάλι τα χρήματα της πίσω, πάλι να μας ρίξει σε Default (χρεωκοπία), πάλι να βάλει χέρι στον κόπο μας δηλαδή στις περιουσίες που δημιουργήθηκαν μεταξύ των δυο defeults (χρεωκοπιών). Αυτό στην Ελλάδα από το 1821 συνέβη 3-4 φορές και είναι προ των πυλών η επόμενη, ειδικά που τώρα έχουμε Φυσικό Αέριο νοτίως της Κρήτης, δηλαδή πολύ περιουσία.
Ας δούμε κάτι ενδιαφέρον επι του θέματος το οποίο έχει να κάνει με τα Ιερά Βιβλία της Θρησκείας-Φυλής των Ρότσιλντ:
“…Μην δανείσεις στον συμπατριώτη σου χρήματα με τόκο ή τρόφιμα με τόκο ή οτιδήποτε άλλο δανειστεί από σένα. Από τον ξένο θα παίρνεις τόκο, αλλά από τον ομοεθνή σου δεν θα παίρνεις, για να σε ευλογεί κύριος ο θεός σου (Ιεχωβά), σε οτιδήποτε επιχειρήσεις, στην χώρα που πηγαίνετε για να την πάρετε για ιδιοκτησία σας”.
Παλαιά Διαθήκη – Δευτερονόμιον κεφ.23 παρ.20
https://www.youtube.com/watch?
Μέρος 6ο
Πριν περάσουμε αναλυτικά στο “ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΟ” της Εθνικής Τραπέζης για να δούμε το μέγεθος της λεηλασίας, παραθέτουμε όλα τα ΦΕΚ που έχουν να κάνουν με την ΕΤΕ και το νεοσύστατο “Ελληνικό” Κράτος:
            
Μέρος 7ο
Τα κυριότερα στοιχεία που θα δούμε παρακάτω είναι από το επίσημο έντυπο της ΕΤΕ στο οποίο είναι το Ιστορικό Χρονολόγιο από το 1841 εως το 2006 Επίσημο link: http://ha.nbg.gr/
      |
Δευτέρα 29 Σεπτεμβρίου 2014
Η ΣΥΝΕΚΤΙΚΗ ΕΡΕΥΝΑ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ :”Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΕ ΚΑΤΟΧΗ ΑΠΟ ΤΟ 1831″… Posted: 28 Sep 2014
Τα πλούσια μεταλλεύματα της Ελλάδας > Η χώρα μας είναι η πλουσιότερη χώρα της Ε.Ε
Τα πλούσια μεταλλεύματα της Ελλάδας > Η χώρα μας είναι η πλουσιότερη χώρα της Ε.Ε
Αποκαλύψεις απο τον κ. Νίκο Μάρτη, που δεν γνωρίζουν οι Έλληνες
Η οικονομική κατάσταση της Ελλάδας θα ήταν διαφορετική
Το 1981, έτος αφετηρία της εισόδου της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα ως δέκατο μέλος, ο Πρόεδρος της ΕΟΚ Γκάστον Τορν δήλωνε ότι: «Η Ελλάδα μπαίνει στην Ευρώπη με 3 πλεονεκτήματα. 1) την Εμπορική Ναυτιλία, 2) τον Ορυκτό της πλούτο και 3) το επιχειρηματικό δαιμόνιο των Ελλήνων».
Η Εμπορική μας Ναυτιλία υποβαθμίστηκε με την κατάργηση του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας. Ο ορυκτός πλούτος αγνοήθηκε και το επιχειρηματικό δαιμόνιο των Ελλήνων, που προϋπόθεση είχε για να αναπτυχθεί την ανεμπόδιστο ιδιωτική πρωτοβουλία, αποδυναμώθηκε με το διακηρυχθέν και ακολουθούμενο από το 1981 και μετά δόγμα των κοινωνικοποιήσεων.
ΟΡΥΚΤΟΣ ΠΛΟΥΤΟΣ
Προτάσσω το πλεονέκτημα του ορυκτού μας πλούτου, διότι εάν θεμελιωνόταν το βιομηχανικό συγκρότημα της Αμφιπόλεως (του Στρυμόνα), όπως αναγγέλθηκε ως οριστική απόφαση και ανακοινώθηκε την 9η Νοεμβρίου 1982 από τον Υπουργό Εθνικής Οικονομίας Γερ. Αρσένη και την 4η Μαρτίου 1983 από τον Διοικητή της ΕΤΒΑ Κουμπή, θα είχαμε από τη δημιουργία του βιομηχανικού συγκροτήματος, πλην άλλων προϊόντων, 3 τόνους χρυσού ετησίως και 150 τόνους αργυρού ετησίως. Σήμερα θα είχαμε τουλάχιστον 60 τόνους χρυσού, 300 τόνους αργυρού και πολλούς τόνους των άλλων προϊόντων.
Η οικονομική κατάσταση της Ελλάδας θα ήταν διαφορετική. Η Μονάδα που ανέφερα θα αντλούσε κοιτάσματα από τη Χαλκιδική, τη Θάσο και τη Θράκη. Το ΙΓΜΕ ανακάλυψε μεικτά θειούχα στο Παγγαίο, στο Κιλκίς και στη Λακωνία. Συνεπώς θα ήταν δυνατή η ανέγερση και δεύτερου συγκροτήματος εκτός από αυτό του Στρυμόνα. Αν συνεπώς στα μεταλλεύματα που αποδεδειγμένα υπάρχουν στη χώρα και, κατά πληροφορίες, δεν υπάρχουν όλα σε άλλες χώρες της ΕΟΚ, όπως βωξίτες, λευκόλιθοι, νικέλιο, χρώμιο, προστεθούν το ουράνιο και τα μεικτά θειούχα, η Ελλάδα μόνο με τον ορυκτό πλούτο θα είναι στην πρωτοπορία των χωρών της Ευρώπης. Οι επιπτώσεις από το Μνημόνιο δεν θα ήταν οδυνηρές και το δημοσιονομικό χρέος της Ελλάδος δεν θα απασχολούσε έντονα τρίτους, αλλά και τους Έλληνες.
Το ιστορικό της προαναφερόμενης επενδύσεως έχει ως εξής:
Η πρόταση του Ακαδημαϊκού – Καθηγητή του Πολυτεχνείου (μεταλλειολόγου) Λουκά Μούσουλου για την ίδρυση Μεταλλουργικού Συγκροτήματος κατεργασίας συμπυκνωμάτων μολύβδου και ψευδαργύρου, που παράγονται στην Ελλάδα και εξάγονται ακατέργαστα, έγινε δεκτή από τον αείμνηστο Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κωνσταντίνο Καραμανλή και ανέθεσε μέσω της ΕΤΒΑ σε δύο Οίκους –έναν Αγγλικό και έναν Γερμανικό- τη σύνταξη προμελέτης σκοπιμότητας.
Το φθινόπωρο του 1979 υποβάλλονται οι προμελέτες των δύο Οίκων και η Κυβέρνηση αναθέτει την αξιολόγησή τους σε ειδική Επιτροπή. Τα συμπεράσματα της αξιολόγησης ήταν θετικά και η Κυβέρνηση έλαβε την απόφαση να προχωρήσει στην ίδρυση συγκροτήματος για παραγωγή 60.000 τόνων ψευδαργύρου και 30.000 τόνων μολύβδου ετησίως. Η Κυβέρνηση ανέθεσε την υλοποίηση του έργου στην ΕΤΒΑ, η οποία δημιούργησε ειδικό φορέα, την εταιρεία «ΜΕΤΑΛΛΟΥΡΓΙΚΑΙ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΙ ΑΙΓΑΙΟΥ» (ΜΕΤΒΑ) και προσκάλεσε τον Καθηγητή Λ. Μούσουλο να αναλάβει την ευθύνη πραγματώσεως του επενδυτικού αυτού σχεδίου.
Το 1980 διαμορφώθηκε το προς κατασκευή Μεταλλουργικό Συγκρότημα Αμφιπόλεως, με τις εξής βασικές Παραγωγικές Μονάδες:
α) Μονάδα Ψευδαργύρου 60.000 τόνων ετησίως
β) Μονάδα Μολύβδου 30.000 τόνων ετησίως
γ) Μονάδα Θειικού Οξέως 800.000 τόνων ετησίως
δ) Μονάδα παραγωγής Χρυσού και Αργύρου, και
ε) Διάφορα υποπροϊόντα, που φυσικά παράγονται στις Μονάδες αυτές.
Με βάση την παραπάνω σύνθεση, άρχισαν προκαταρκτικές επαφές και συζητήσεις με διεθνείς κατασκευαστικούς Οίκους, για την επιλογή των τεχνολογιών και διευκρίνηση των δυνατοτήτων, όσον αφορά το κόστος της επενδύσεως και τη χρηματοδότησή της. Υποβλήθηκαν προκαταρκτικές προσφορές από 10 σοβαρούς Οίκους από διάφορες χώρες, έγινε επανασύνταξη της αρχικής μελέτης σκοπιμότητας και αποφασίσθηκε η μείωση της δυναμικότητας της μονάδος ψευδαργύρου από 60.000 τόνους σε 40.000 τόνους, λόγω των τότε δυσχερών συνθηκών διαθέσεως στη διεθνή αγορά. Για τον ασφαλή έλεγχο των παραπάνω μεθόδων αποφασίσθηκε η διεξαγωγή προκαταρτικών δοκιμών σε ΕΓΚΑΤΆΣΤΑΣΗ
PILOT. Η ΜΕΤΒΑ προώθησε την επίλυση σωρείας δευτερευόντων προβλημάτων, όπως επιλογή χώρου, εδαφοτεχνική μελέτη χώρου, δημιουργία Βιομηχανικής Περιοχής, ένταξη στους νόμους επενδύσεων, χρηματοδοτικό σχήμα κλπ.
Στις 18 Απριλίου 1981, κατά τα εγκαίνια της λειτουργίας της Μονάδας Αμιάντου, κατ’ εντολή του Πρωθυπουργού Γεωργίου Ράλλη, παρόντος στα εγκαίνια, ανήγγειλα, ως Υπουργός Μακεδονίας – Θράκης, την προσεχή θεμελίωση του έργου, ύψους επενδύσεως 350 εκατομμυρίων δολαρίων. Όταν δε περί το τέλος του πρώτου εξαμήνου του 1981, το σχέδιο έφθασε στο στάδιο της παραγγελίας του εξοπλισμού, κρίθηκε, λόγω του ύψους της επένδυσης, πως κάθε τέτοια ενέργεια θα έπρεπε να ανασταλεί εν όψει των εκλογών. Τις εκλογές κέρδισε το ΠΑΣΟΚ και μόνο την 9η Νοεμβρίου 1982 ο τότε Υπουργός Εθνικής Οικονομίας, Γεράσιμος Αρσένης ανήγγειλε, ότι η Μεταλλουργική Μονάδα του Στρυμόνα θα αρχίσει να κατασκευάζεται στα μέσα του 1983. Στις 4 Μαρτίου 1983 ο Διοικητής της ΕΤΒΑ Κουμπής ανήγγειλε την οριστική απόφαση της ΜΕΤΒΑ για την ίδρυση της Μονάδας Επεξεργασίας Μικτών Θειούχων με ύψος επενδύσεως 30 δισ. δρχ. Συμμετοχή ΜΕΤΒΑ 80% και Ιδρύματος ΜΠΟΔΟΣΑΚΗ 20%. Αρχές Ιουνίου 1983 περατώθηκε η σύνταξη των προδιαγραφών (3 τόμοι, σελ. 580), βάσει των οποίων θα προκηρύσσετο Διεθνής Διαγωνισμός κατασκευής του έργου. Το σχέδιο προέβλεπε:
1. Μονάδα Μολύβδου ετησίας δυναμικότητας 40.000 τόνων
2. Μονάδα ψευδαργύρου ετησίας δυναμικότητας 40.000 τόνων
3. Μονάδα φρύξης πυριτών και εξαγωγής
αρσενικού ετησίας δυναμικότητας 160.000 τόνων
4. Μονάδα θειικού οξέος ετησίας δυναμικότητας 360.000 τόνων
5. Μονάδα φωσφορικού οξέως ετησίας δυναμικότητας 90.000 τόνων
6. Μονάδα ΑLF3 ετησίας δυναμικότητας 3.500 τόνων
7. Μονάδα καθαρισμού φρυγμάτων σιδηροπυρίτου
8. Μονάδα εξαγωγής χρυσού και αργυρού από τα
τα φρύγματα συδηροπυρίτου ετησίας δυναμικότητας 120.000 τόνων
9. Μονάδα καθαρισμού πολυτίμων μετάλλων
ετησίας δυναμικότητας: χρυσού 3 τόνων
αργυρού 150 τόνων
Έκτοτε δεν δόθηκε συνέχεια, ούτε αναφέρθηκε ο λόγος της εγκατάλειψης αυτής της Μονάδας. Προκρίθηκε η Μονάδα Χαλκιδικής για την παραγωγή μόνο Χρυσού. Το 2008 στην Εφημερίδα «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» ο ανταποκριτής από τις Βρυξέλλες ανέφερε ότι η Commission εξετάζει την επένδυση της Χαλκιδικής και ότι το μεταλλείο επωλήθη με αδιαφανείς όρους.
Το 1981 επισκέφθηκαν τη Θεσσαλονίκη 75 Γάλλοι δημοσιογράφοι επαρχιακών Γαλλικών εφημερίδων. Τους κατατόπισα πάνω στο χάρτη του Υπουργείου Βορείου Ελλάδας για την Πολιτιστική Ιστορία της Μακεδονίας – Θράκης, καθώς και για τις πλουτοπαραγωγικές πηγές, με ιδιαίτερη έμφαση στον Ορυκτό πλούτο τόσο της Βορείου Ελλάδος, όσο και ολόκληρης της Ελλάδας. Μετά από μικρό χρονικό διάστημα επισημάνθηκε σε Ελληνική εφημερίδα, πως οι Γαλλικές εφημερίδες είχαν γράψει ότι: «Η Ελλάδα θα γίνει η Μεταλλουργία της Ευρώπης!».
Σε άρθρο των FINANCIAL TIMES του 1978 (Βιομηχανική Επιθεώρηση, Απρίλιος 1978, σελ. 257), αναφέρεται: «Όταν η Ελλάδα γίνει το δέκατο μέλος της ΕΟΚ, ο εκτεταμένος Ορυκτός της πλούτος θα προμηθεύσει την Κοινή Αγορά με μία μεγάλη ποικιλία πρώτων υλών, που θα συμβάλουν στην εξασφάλιση ουσιαστικής αυτάρκειας της Κοινότητας ως προς πολλά προϊόντα».
Είναι γεγονός ότι - με εξαίρεση τα Πετρέλαια της Μεγάλης Βρετανίας και του γαιάνθρακα - η χώρα μας είναι η πλουσιότερη χώρα της ΕΟΚ σε μεταλλεύματα οικονομικώς εκμεταλλεύσιμα. Ορισμένα δε από αυτά είναι και στρατηγικής σημασίας (ουράνιο, νικέλιο, βωξίτης, χρώμιο).
Ο Ακαδημαϊκός Λουκάς Μούσουλος, ως Πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών μιλώντας την 18η Μαΐου 1982, με θέμα «Δυνατότητες και προοπτικές παραγωγικών επενδύσεων στις περιοχές του ορυκτού μας πλούτου, δήλωσε «Πολλές περιοχές του Ελληνικού χώρου παρουσιάζουν αναμφισβήτητο μεταλλευτικό ενδιαφέρον. Σ’ όλες σχεδόν τις περιοχές αυτές είναι ήδη γνωστά βεβαιωμένα πιθανά ή δυνατά αποθέματα. Υπάρχουν μάλιστα περιπτώσεις που τα αποθέματα αυτά είναι σημαντικά. Η χώρα μας εγκλείει στα εδάφη της αξιόλογο μεταλλευτικό πλούτο, ο οποίος επιτρέπει την ίδρυση μεταλλουργικής ή άλλης βιομηχανικής κατεργασίας.».
Παραχθέντα μεταλλεύματα και βιομηχανικά ορυκτά σε τόνους το 1979
Λιγνίτες 23.615.831
Σιδηρομεταλλεύματα 2.194
Μεταλλεύματα Νικελίου 1.85.568
Χρωμίτες 86.843
Βωξίτες 2.812.427
Λευκόλιθοι 1.218.953
Μεταλλεύματα Μαγγανίου 77.360
Μικτά θειούχα 723.278
Βαρυτίνη 109.344
Καολίνη 32.803
Μπενζονίτης 491.765
Πυριτικό οξύ 27.433
Περλίτης 279.660
Θηραϊκή γη 1.337.797
Κίσσηρις 578.524
Στεατίτης 5.112
Φθορίτης 520
Μάρμαρα σε Μ 2230.000
Σμύρις 9.400
Γύψος 64.299
Σιδηροπυρίτης κοινός το 1970 208.287
Σιδυροπυρίτης χαλκούχος 50.000
Στην έκδοση των Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων (Ορυκτός Πλούτος, σελ. 622) περιέχεται ανακοίνωση του τότε Υπουργού Αναπληρωτή Συντονισμού Ιωάν. Μπούτου, για τις διαπιστώσεις που έκανε Ομάδα εμπειρογνωμόνων του Τεχνολογικού Ινστιτούτου Μασαχουσέτης (Μ.Ι.Τ.), υπό την ηγεσία του Καθηγητή Γεωλογίας, P. HURLEY, ως προς την μεταλλευτική και μεταλλουργική δραστηριότητα στην Ελλάδα. Οι επιστήμονες της Ομάδας αυτής εξέφρασαν την κατάπληξη τους για το υψηλό τεχνολογικό επίπεδο των Ελληνικών μεταλλευτικών επιχειρήσεων, τον άρτιο εξοπλισμό των Μονάδων και την επιχειρηματικότητα των φορέων τους.
Ο αείμνηστος τότε Πρόεδρος της Κυβερνήσεως Κωνσταντίνος Καραμανλής όταν ήρθε στο Υπουργείο Βιομηχανίας και του έκανα εισήγηση για τον ορυκτό πλούτο μου είπε: «Έχεις στην διάθεσή σου 3 εκατομμύρια δραχμές για ΈΡΕΥΝΕΣ». Μετά από έναν μήνα περίπου και σε νέα ανακοίνωσή μου, επί των θεμάτων του ορυκτού πλούτου, μου τηλεφώνησε στο Υπουργείο και μου είπε χαρακτηριστικά: «Τα 3 εκατομμύρια για έρευνες γίνονται και μέχρι 100 εκατομμύρια. Θέλω να “τσουγκρανισθεί” (Μακεδονική έκφραση) όλη η Ελλάδα για να μάθουμε τι έχουμε!».
ΟΥΡΑΝΙΟ
Έχουμε ουράνιο στη Λεκάνη Σερρών, στο Παρανέστι, στην Κερκίνη, στο Βαθύ στο Κιλκίς, στο Σύμβολο Όρος (στην Καβάλα).
Το 1975 έγινε στην περιοχή των Σερρών σχετική ΈΡΕΥΝΑ για το Ουράνιο από τεχνικούς του ΟΗΕ. Ο τότε Πρόεδρος της Κυβερνήσεως Κ. Καραμανλής επισκέφθηκε το χωριό Μαραμένα Σερρών συνοδευόμενος από εμένα ως Υπουργό Μακεδονίας – Θράκης και ρώτησε τον επικεφαλής Καναδό τεχνικό ποια ήταν η γνώμη του για το Ουράνιο της περιοχής των Σερρών. Ο Καναδός απάντησε: «Εάν αυτό βρισκόταν στον Καναδά, θα είχε πολλά λεφτά!».
Ο Πρωθυπουργός Γ. Ράλλης επισκέφθηκε στις 10 Σεπτεμβρίου 1981 στην περιοχή Μαραμένα Σερρών. Ο Πρόεδρος της Ελληνικής Επιτροπής Ατομικής Ενέργειας Ντόκος, ενημέρωσε τον Πρωθυπουργό για τις έρευνες, που πραγματοποιήθηκαν από την Ε.Ε.Α.Ε. (Ελληνική Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας) σε συνεργασία με την ΔΕΗ και του ανέφερε ότι βεβαιωμένα αποθέματα ήταν 2.000 τόνοι με πιθανότητα αυξήσεως σε 4.000 τόνους. «Τα αποθέματα αυτά - ανέφερε ο Ντόκος - είναι αρκετά να τροφοδοτήσουν έναν πυρηνοηλεκτρικό σταθμό 1.000 Μεγαβάτ (δηλ. το 10 – 15% της τότε εγκατεστημένης ισχύος της ΔΕΗ για 30 χρόνια)».
Το 1984 με τις έρευνες, που πραγματοποίησε το κέντρο «ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΣ», τα βέβαια αποθέματα έφθασαν τους 6.000 Μεταλλεύματος Ουρανίου.
ΧΡΥΣΟΣ
Μετά την υπογραφή από τον Πρεσβευτή της Ρουμανίας και από εμένα Συμβάσεως γεωτρήσεων στη Θεσσαλία για πετρέλαιο και φυσικό αέριο, στο δείπνο που παρέθεσε ο Ρουμάνος Πρεσβευτής στην κατοικία του, ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Βιομηχανίας της Ρουμανίας, γνωστός Γεωλόγος, Καθηγητής Γκριγκόρας, με πήρε ιδιαιτέρως και μου είπε: «Ο Φίλιππος και ο Μέγας Αλέξανδρος είχαν στη διάθεσή τους, ως γνωστόν, πολύ Χρυσό, τον οποίον παρήγαγαν στα Χρυσωρυχεία της Μακεδονίας και φυσικά δεν μετέφεραν πετρώματα από το εξωτερικό για την παραγωγή του. Έχετε χρυσό, ψάξτε να τον βρείτε». Όταν το δήλωσα στη Βουλή, ορισμένοι γέλασαν. Μόνο ο Πρωθυπουργός, που ήξερε ότι στην αρχαιότητα υπήρχε χρυσός, στις ομιλίες του ανέφερε και τον χρυσό.
Η ύπαρξη Χρυσού στο Γαλλικό Ποταμό είναι δεδομένη από την Αρχαιότητα. Ένας (1) τόνος και 300 κιλά Χρυσού υπάρχει στην Τράπεζα της Ελλάδος που παρήγαγε στον Γαλλικό Ποταμό η Εταιρεία «Χρυσωρυχεία Βορείου Ελλάδος Α.Ε.» κατά τα έτη 1958 – 1960. Ως γνωστόν, η εταιρεία «Χρυσωρυχεία Βορείου Ελλάδος Α.Ε.» δυνάμει Συμβάσεώς της με το Ελληνικό Δημόσιο το 1937 υπέγραψε Σύμβαση διάρκειας 100 ετών για την έρευνα και εκμετάλλευση του Χρυσού στη Μακεδονία. Η εταιρεία «Χρυσωρυχεία Βορείου Ελλάδος Α.Ε.» χρειάστηκε να ενεργήσει έρευνες επί 20 έτη και διέθεσε σημαντικές δαπάνες για την παραγωγή του πρώτου Ελληνικού χρυσού στους νεώτερους χρόνους. Η κατακόρυφη τότε πτώση της τιμής του χρυσού και η υποχρέωση της Εταιρείας να παραδίδει το χρυσό στην Τράπεζα της Ελλάδος στην διεθνή τιμή, την ανάγκασε να αναστείλει τις εργασίες. Η εταιρεία είπε στην Τράπεζα της Ελλάδος να τοποθετήσει έναν υπάλληλο της και να του καταβάλλει για το χρυσό μόνο το κόστος της παραγωγής. Η Τράπεζα δεν εδέχθη και σταμάτησε την παραγωγή. Εάν δεν είχε σταματήσει θα είχαμε περισσότερους τόνους χρυσό. Δυστυχώς, η Τράπεζα, που είχε χρηματοδοτήσει την εταιρεία, πούλησε αργότερα το μηχάνημα πλύσεως της άμμου για την απόληψη του Χρυσού και δεν επαναλήφθηκε η εκμετάλλευση του Γαλλικού Ποταμού.
Στην εφημερίδα ΑΚΡΟΠΟΛΗ την 18/1/1933 αναγράφεται πως ο Καθηγητής Αρβανιτόπουλος υποστήριξε σε δηλώσεις του ότι ορθώς τότε ο Διευθυντής της Εθνικής Τράπεζας Κυριακόπουλος πρότεινε να επιτραπεί στους χωρικούς να συλλέγουν «χρυσό στην άμμο» στο Στρυμόνα και στους άλλους ποταμούς της Μακεδονίας. Ανέφερε επίσης ότι οι αρχαίοι έβγαζαν χρυσό σε όλη την κοίτη του ποταμού. Στον ποταμό έβαζαν δέρματα ζώων που συνεκρατείτο ο χρυσός (το «Χρυσόμαλλο Δέρας»).
Ο Γενικός Διευθυντής του ΙΓΜΕ ανέφερε (Εφημερίδα «Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ», 23.12.1988) ότι στις Σκουριές της Χαλκιδικής υπάρχει σημαντικό κοίτασμα χρυσού. Το ΙΓΜΕ (Εφημερίδα «ΤΟ ΒΗΜΑ», 31.8.1985) ανέφερε ότι 8000 κιλά προσχωματικού χρυσού εντόπισε στη Θράκη
• Άγιος Μανδήλιος 1.850 κιλά
• Μακροπόταμος 2.300 κιλά
• Χείμαρρος 2.350 κιλά
• Φιλιούρης 1.500 κιλά
Γερμανοί ειδικοί έκαναν επί δύο συνεχή καλοκαίρια έρευνα στο Παγγαίο, και σημείωσαν σε χάρτες, που δημοσίευαν και σε ειδικό βιβλίο, 15 περιοχές εκμεταλλεύσιμων μεταλλευμάτων. Την μελέτη των Γερμανών ανέφερα το 1981 στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κων. Καραμανλή και εκείνος κάλεσε σε ειδική σύσκεψη τον τότε Υπουργό Βιομηχανίας Σ. Μάνο, τον πρώην Υπουργό Βιομηχανίας Κ. Κονοφάγο και εμένα. Κατά την σύσκεψη, ο ειδικός Μεταλλειολόγος και διεθνώς γνωστός από το μεγάλο έργο του στο Λαύριο Καθηγητής Κων. Κονοφάγος είπε στον Πρόεδρο, ότι όλες αυτές οι εκτιμήσεις είναι ορθές και πρέπει να αρχίσει η γεωλογική έρευνα. Επειδή οι περιοχές των παλαιών εκμεταλλεύσεων ανήκαν στην αρχαιολογική υπηρεσία, αποφασίσθηκε με την εποπτεία του Κ. Κονοφάγου και με την συνεργασία του Ι.Γ.Μ.Ε. της Αρχαιολογικής Εταιρείας και του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης να αρχίσει έρευνα για Χρυσό και Άργυρο στο Παγγαίο. Γραφειοκρατικές διατυπώσεις δεν επέτρεψαν μέχρι των εκλογών του 1981 να αρχίσει η έρευνα.
Την 19η Νοεμβρίου 1988, στην εφημερίδα «Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» με τίτλο: «Το χρυσάφι του Παγγαίου δεν στέρεψε», αναγράφεται η πληροφορία ότι το ΙΓΜΕ εντόπισε χρυσοφόρες ζώνες στο Παγγαίο και στην περιοχή της Παλαιάς Καβάλας. Η δε Σπηλαιολογική Εταιρεία Καβάλας ανακάλυψε αρχαία μεταλλεία και στοές με σκαλοπάτια και υπόγειους πέτρινους τοίχους, τόσο στο Παγγαίο όσο και στην περιοχή Φιλίππων Καβάλας.
Κατά πληροφορίες, σε όλες τις χώρες που υπήρχαν παλαιά χρυσωρυχεία, γίνονται νέες έρευνες και επαναλειτουργούν με επιτυχία. Εκτός από τις γνωστές μορφές εμφανίσεως του χρυσού, όπως αναφέρεται στα σχετικά επιστημονικά κείμενα υπάρχει και ο «επιθερμικός χρυσός» (ο αόρατος χρυσός), ο οποίος αποκτάται με ειδική επεξεργασία.
Το 1976 ιδρύθηκε η ΕΛΕΒΜΕ για τον σκοπό της εκμετάλλευσης του ορυκτού πλούτου.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
Οι αναπτυγμένες χώρες στηρίζουν το οικονομικό οικοδόμημα τους και στα προϊόντα που παράγουν, από μεταλλεύματα που εισάγουν από άλλες χώρες. Η Ελλάδα με το υψηλό μεταλλευτικό δυναμικό έπρεπε και μπορεί να κατέχει εξέχουσα θέση στον παγκόσμιο οικονομικό στίβο σε ότι αφορά τον τομέα αυτό.
Η κατάργηση του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας, παρά τις διαμαρτυρίες των Ελλήνων εφοπλιστών, αντί επαίνου για την προσφορά τους και για τις δυνατότητές τους να βοηθήσουν τη χώρα στη δύσκολη οικονομική κατάσταση που βρίσκεται σήμερα, θεωρείται από τους εφοπλιστές ως υποβάθμιση της εμπορικής μας ναυτιλίας. Χάρις στη ναυτική παράδοση από την αρχαιότητα και το επιχειρηματικό δαιμόνιο των Ελλήνων εφοπλιστών σε διεθνή ανταγωνισμό, η ελληνόκτητη εμπορική ναυτιλία είναι πρώτη στον κόσμο και παραμένει στην κορυφή κάθε χρόνο τα τελευταία 30 χρόνια.
Κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο η Εμπορική μας Ναυτιλία, με τη συμπαράσταση του Υπουργείου Ναυτιλίας, ως το τέταρτο όπλο των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων (Επιστολή Πλοιάρχου Εμπορικού Ναυτικού κ. Φρίξου Δήμου, Εφημερίδα «Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ», 28.10.2010) με απώλεια 2.500 Αξιωματικών και Ναυτών και καταστροφή 120 πλοίων και 551 πετρελαιοκίνητων ιστιοφόρων, μετέφερε συμμαχικά εφόδια σε όλες τις θάλασσες.
Το επιχειρηματικό δαιμόνιο των Ελλήνων αποδεικνύεται από τους Έλληνες εφοπλιστές, οι οποίοι σε διεθνή ανταγωνισμό πέτυχαν να δημιουργήσουν την ελληνόκτητη εμπορική ναυτιλία, την πρώτη στον κόσμο και τους απόδημους Έλληνες, οι οποίοι με ελεύθερη την ιδιωτική πρωτοβουλία, επιτυγχάνουν και διακρίνονται στο εξωτερικό.
Στην Ελλάδα από το 1981 διακηρύχτηκε και έκτοτε εφαρμόστηκε η κοινωνικοποίηση των επιχειρήσεων, με συνέπεια απεργίες και στάσεις εργασίας. Οι συνδικαλιστές, οι οποίοι μπορούν να είναι χρήσιμοι στην Εθνική Οικονομία, αλλά και στους εργαζόμενους, εάν παράλληλα προς κύρια αποστολή τους, του να συμπαραστέκονται στους εργαζόμενους, αντιληφθούν ότι το ίδιο ατομικό και οικογενειακό συμφέρον συμπίπτει απόλυτα με την υγιή ανάπτυξη της ιδιωτικής πρωτοβουλίας και την άνθηση της ελεύθερης οικονομίας. Δυστυχώς ο κακώς νοούμενος συνδικαλισμός αντί να βοηθήσει στην άνθιση των επιχειρήσεων στην Ελλάδα, αφήρεσε επιχειρήσεις από τους δημιουργούς τους, με δυσμενέστατες σήμερα συνέπειες γιά την Ελληνική οικονομία. Παράδειγμα η ΛΑΡΚΟ, η οποία παράγει ΝΙΚΕΛΙΟ (που δεν έχουν οι χώρες της Ε.Ε. πλην της Φιλανδίας), γιά την οποία στις 18 Νοεμβρίου 1958 βουλευτής της ΕΔΑ στη Βουλή χαρακτήρισε «Το Μεταλλείο Λαρύμνης» από τα λίγα μεγάλα έργα πολύτιμου μετάλλου στον κόσμο», κοινωνικοποιήθηκε και σήμερα πωλείται.
--Ο κ. Νίκος Μάρτης είναι Πρώην Υπουργός
Η Εμπορική μας Ναυτιλία υποβαθμίστηκε με την κατάργηση του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας. Ο ορυκτός πλούτος αγνοήθηκε και το επιχειρηματικό δαιμόνιο των Ελλήνων, που προϋπόθεση είχε για να αναπτυχθεί την ανεμπόδιστο ιδιωτική πρωτοβουλία, αποδυναμώθηκε με το διακηρυχθέν και ακολουθούμενο από το 1981 και μετά δόγμα των κοινωνικοποιήσεων.
ΟΡΥΚΤΟΣ ΠΛΟΥΤΟΣ
Προτάσσω το πλεονέκτημα του ορυκτού μας πλούτου, διότι εάν θεμελιωνόταν το βιομηχανικό συγκρότημα της Αμφιπόλεως (του Στρυμόνα), όπως αναγγέλθηκε ως οριστική απόφαση και ανακοινώθηκε την 9η Νοεμβρίου 1982 από τον Υπουργό Εθνικής Οικονομίας Γερ. Αρσένη και την 4η Μαρτίου 1983 από τον Διοικητή της ΕΤΒΑ Κουμπή, θα είχαμε από τη δημιουργία του βιομηχανικού συγκροτήματος, πλην άλλων προϊόντων, 3 τόνους χρυσού ετησίως και 150 τόνους αργυρού ετησίως. Σήμερα θα είχαμε τουλάχιστον 60 τόνους χρυσού, 300 τόνους αργυρού και πολλούς τόνους των άλλων προϊόντων.
Η οικονομική κατάσταση της Ελλάδας θα ήταν διαφορετική. Η Μονάδα που ανέφερα θα αντλούσε κοιτάσματα από τη Χαλκιδική, τη Θάσο και τη Θράκη. Το ΙΓΜΕ ανακάλυψε μεικτά θειούχα στο Παγγαίο, στο Κιλκίς και στη Λακωνία. Συνεπώς θα ήταν δυνατή η ανέγερση και δεύτερου συγκροτήματος εκτός από αυτό του Στρυμόνα. Αν συνεπώς στα μεταλλεύματα που αποδεδειγμένα υπάρχουν στη χώρα και, κατά πληροφορίες, δεν υπάρχουν όλα σε άλλες χώρες της ΕΟΚ, όπως βωξίτες, λευκόλιθοι, νικέλιο, χρώμιο, προστεθούν το ουράνιο και τα μεικτά θειούχα, η Ελλάδα μόνο με τον ορυκτό πλούτο θα είναι στην πρωτοπορία των χωρών της Ευρώπης. Οι επιπτώσεις από το Μνημόνιο δεν θα ήταν οδυνηρές και το δημοσιονομικό χρέος της Ελλάδος δεν θα απασχολούσε έντονα τρίτους, αλλά και τους Έλληνες.
Το ιστορικό της προαναφερόμενης επενδύσεως έχει ως εξής:
Η πρόταση του Ακαδημαϊκού – Καθηγητή του Πολυτεχνείου (μεταλλειολόγου) Λουκά Μούσουλου για την ίδρυση Μεταλλουργικού Συγκροτήματος κατεργασίας συμπυκνωμάτων μολύβδου και ψευδαργύρου, που παράγονται στην Ελλάδα και εξάγονται ακατέργαστα, έγινε δεκτή από τον αείμνηστο Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κωνσταντίνο Καραμανλή και ανέθεσε μέσω της ΕΤΒΑ σε δύο Οίκους –έναν Αγγλικό και έναν Γερμανικό- τη σύνταξη προμελέτης σκοπιμότητας.
Το φθινόπωρο του 1979 υποβάλλονται οι προμελέτες των δύο Οίκων και η Κυβέρνηση αναθέτει την αξιολόγησή τους σε ειδική Επιτροπή. Τα συμπεράσματα της αξιολόγησης ήταν θετικά και η Κυβέρνηση έλαβε την απόφαση να προχωρήσει στην ίδρυση συγκροτήματος για παραγωγή 60.000 τόνων ψευδαργύρου και 30.000 τόνων μολύβδου ετησίως. Η Κυβέρνηση ανέθεσε την υλοποίηση του έργου στην ΕΤΒΑ, η οποία δημιούργησε ειδικό φορέα, την εταιρεία «ΜΕΤΑΛΛΟΥΡΓΙΚΑΙ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΙ ΑΙΓΑΙΟΥ» (ΜΕΤΒΑ) και προσκάλεσε τον Καθηγητή Λ. Μούσουλο να αναλάβει την ευθύνη πραγματώσεως του επενδυτικού αυτού σχεδίου.
Το 1980 διαμορφώθηκε το προς κατασκευή Μεταλλουργικό Συγκρότημα Αμφιπόλεως, με τις εξής βασικές Παραγωγικές Μονάδες:
α) Μονάδα Ψευδαργύρου 60.000 τόνων ετησίως
β) Μονάδα Μολύβδου 30.000 τόνων ετησίως
γ) Μονάδα Θειικού Οξέως 800.000 τόνων ετησίως
δ) Μονάδα παραγωγής Χρυσού και Αργύρου, και
ε) Διάφορα υποπροϊόντα, που φυσικά παράγονται στις Μονάδες αυτές.
Με βάση την παραπάνω σύνθεση, άρχισαν προκαταρκτικές επαφές και συζητήσεις με διεθνείς κατασκευαστικούς Οίκους, για την επιλογή των τεχνολογιών και διευκρίνηση των δυνατοτήτων, όσον αφορά το κόστος της επενδύσεως και τη χρηματοδότησή της. Υποβλήθηκαν προκαταρκτικές προσφορές από 10 σοβαρούς Οίκους από διάφορες χώρες, έγινε επανασύνταξη της αρχικής μελέτης σκοπιμότητας και αποφασίσθηκε η μείωση της δυναμικότητας της μονάδος ψευδαργύρου από 60.000 τόνους σε 40.000 τόνους, λόγω των τότε δυσχερών συνθηκών διαθέσεως στη διεθνή αγορά. Για τον ασφαλή έλεγχο των παραπάνω μεθόδων αποφασίσθηκε η διεξαγωγή προκαταρτικών δοκιμών σε ΕΓΚΑΤΆΣΤΑΣΗ
PILOT. Η ΜΕΤΒΑ προώθησε την επίλυση σωρείας δευτερευόντων προβλημάτων, όπως επιλογή χώρου, εδαφοτεχνική μελέτη χώρου, δημιουργία Βιομηχανικής Περιοχής, ένταξη στους νόμους επενδύσεων, χρηματοδοτικό σχήμα κλπ.Στις 18 Απριλίου 1981, κατά τα εγκαίνια της λειτουργίας της Μονάδας Αμιάντου, κατ’ εντολή του Πρωθυπουργού Γεωργίου Ράλλη, παρόντος στα εγκαίνια, ανήγγειλα, ως Υπουργός Μακεδονίας – Θράκης, την προσεχή θεμελίωση του έργου, ύψους επενδύσεως 350 εκατομμυρίων δολαρίων. Όταν δε περί το τέλος του πρώτου εξαμήνου του 1981, το σχέδιο έφθασε στο στάδιο της παραγγελίας του εξοπλισμού, κρίθηκε, λόγω του ύψους της επένδυσης, πως κάθε τέτοια ενέργεια θα έπρεπε να ανασταλεί εν όψει των εκλογών. Τις εκλογές κέρδισε το ΠΑΣΟΚ και μόνο την 9η Νοεμβρίου 1982 ο τότε Υπουργός Εθνικής Οικονομίας, Γεράσιμος Αρσένης ανήγγειλε, ότι η Μεταλλουργική Μονάδα του Στρυμόνα θα αρχίσει να κατασκευάζεται στα μέσα του 1983. Στις 4 Μαρτίου 1983 ο Διοικητής της ΕΤΒΑ Κουμπής ανήγγειλε την οριστική απόφαση της ΜΕΤΒΑ για την ίδρυση της Μονάδας Επεξεργασίας Μικτών Θειούχων με ύψος επενδύσεως 30 δισ. δρχ. Συμμετοχή ΜΕΤΒΑ 80% και Ιδρύματος ΜΠΟΔΟΣΑΚΗ 20%. Αρχές Ιουνίου 1983 περατώθηκε η σύνταξη των προδιαγραφών (3 τόμοι, σελ. 580), βάσει των οποίων θα προκηρύσσετο Διεθνής Διαγωνισμός κατασκευής του έργου. Το σχέδιο προέβλεπε:
1. Μονάδα Μολύβδου ετησίας δυναμικότητας 40.000 τόνων
2. Μονάδα ψευδαργύρου ετησίας δυναμικότητας 40.000 τόνων
3. Μονάδα φρύξης πυριτών και εξαγωγής
αρσενικού ετησίας δυναμικότητας 160.000 τόνων
4. Μονάδα θειικού οξέος ετησίας δυναμικότητας 360.000 τόνων
5. Μονάδα φωσφορικού οξέως ετησίας δυναμικότητας 90.000 τόνων
6. Μονάδα ΑLF3 ετησίας δυναμικότητας 3.500 τόνων
7. Μονάδα καθαρισμού φρυγμάτων σιδηροπυρίτου
8. Μονάδα εξαγωγής χρυσού και αργυρού από τα
τα φρύγματα συδηροπυρίτου ετησίας δυναμικότητας 120.000 τόνων
9. Μονάδα καθαρισμού πολυτίμων μετάλλων
ετησίας δυναμικότητας: χρυσού 3 τόνων
αργυρού 150 τόνων
Έκτοτε δεν δόθηκε συνέχεια, ούτε αναφέρθηκε ο λόγος της εγκατάλειψης αυτής της Μονάδας. Προκρίθηκε η Μονάδα Χαλκιδικής για την παραγωγή μόνο Χρυσού. Το 2008 στην Εφημερίδα «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» ο ανταποκριτής από τις Βρυξέλλες ανέφερε ότι η Commission εξετάζει την επένδυση της Χαλκιδικής και ότι το μεταλλείο επωλήθη με αδιαφανείς όρους.
Το 1981 επισκέφθηκαν τη Θεσσαλονίκη 75 Γάλλοι δημοσιογράφοι επαρχιακών Γαλλικών εφημερίδων. Τους κατατόπισα πάνω στο χάρτη του Υπουργείου Βορείου Ελλάδας για την Πολιτιστική Ιστορία της Μακεδονίας – Θράκης, καθώς και για τις πλουτοπαραγωγικές πηγές, με ιδιαίτερη έμφαση στον Ορυκτό πλούτο τόσο της Βορείου Ελλάδος, όσο και ολόκληρης της Ελλάδας. Μετά από μικρό χρονικό διάστημα επισημάνθηκε σε Ελληνική εφημερίδα, πως οι Γαλλικές εφημερίδες είχαν γράψει ότι: «Η Ελλάδα θα γίνει η Μεταλλουργία της Ευρώπης!».
Σε άρθρο των FINANCIAL TIMES του 1978 (Βιομηχανική Επιθεώρηση, Απρίλιος 1978, σελ. 257), αναφέρεται: «Όταν η Ελλάδα γίνει το δέκατο μέλος της ΕΟΚ, ο εκτεταμένος Ορυκτός της πλούτος θα προμηθεύσει την Κοινή Αγορά με μία μεγάλη ποικιλία πρώτων υλών, που θα συμβάλουν στην εξασφάλιση ουσιαστικής αυτάρκειας της Κοινότητας ως προς πολλά προϊόντα».
Είναι γεγονός ότι - με εξαίρεση τα Πετρέλαια της Μεγάλης Βρετανίας και του γαιάνθρακα - η χώρα μας είναι η πλουσιότερη χώρα της ΕΟΚ σε μεταλλεύματα οικονομικώς εκμεταλλεύσιμα. Ορισμένα δε από αυτά είναι και στρατηγικής σημασίας (ουράνιο, νικέλιο, βωξίτης, χρώμιο).
Ο Ακαδημαϊκός Λουκάς Μούσουλος, ως Πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών μιλώντας την 18η Μαΐου 1982, με θέμα «Δυνατότητες και προοπτικές παραγωγικών επενδύσεων στις περιοχές του ορυκτού μας πλούτου, δήλωσε «Πολλές περιοχές του Ελληνικού χώρου παρουσιάζουν αναμφισβήτητο μεταλλευτικό ενδιαφέρον. Σ’ όλες σχεδόν τις περιοχές αυτές είναι ήδη γνωστά βεβαιωμένα πιθανά ή δυνατά αποθέματα. Υπάρχουν μάλιστα περιπτώσεις που τα αποθέματα αυτά είναι σημαντικά. Η χώρα μας εγκλείει στα εδάφη της αξιόλογο μεταλλευτικό πλούτο, ο οποίος επιτρέπει την ίδρυση μεταλλουργικής ή άλλης βιομηχανικής κατεργασίας.».
Παραχθέντα μεταλλεύματα και βιομηχανικά ορυκτά σε τόνους το 1979
Λιγνίτες 23.615.831
Σιδηρομεταλλεύματα 2.194
Μεταλλεύματα Νικελίου 1.85.568
Χρωμίτες 86.843
Βωξίτες 2.812.427
Λευκόλιθοι 1.218.953
Μεταλλεύματα Μαγγανίου 77.360
Μικτά θειούχα 723.278
Βαρυτίνη 109.344
Καολίνη 32.803
Μπενζονίτης 491.765
Πυριτικό οξύ 27.433
Περλίτης 279.660
Θηραϊκή γη 1.337.797
Κίσσηρις 578.524
Στεατίτης 5.112
Φθορίτης 520
Μάρμαρα σε Μ 2230.000
Σμύρις 9.400
Γύψος 64.299
Σιδηροπυρίτης κοινός το 1970 208.287
Σιδυροπυρίτης χαλκούχος 50.000
Στην έκδοση των Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων (Ορυκτός Πλούτος, σελ. 622) περιέχεται ανακοίνωση του τότε Υπουργού Αναπληρωτή Συντονισμού Ιωάν. Μπούτου, για τις διαπιστώσεις που έκανε Ομάδα εμπειρογνωμόνων του Τεχνολογικού Ινστιτούτου Μασαχουσέτης (Μ.Ι.Τ.), υπό την ηγεσία του Καθηγητή Γεωλογίας, P. HURLEY, ως προς την μεταλλευτική και μεταλλουργική δραστηριότητα στην Ελλάδα. Οι επιστήμονες της Ομάδας αυτής εξέφρασαν την κατάπληξη τους για το υψηλό τεχνολογικό επίπεδο των Ελληνικών μεταλλευτικών επιχειρήσεων, τον άρτιο εξοπλισμό των Μονάδων και την επιχειρηματικότητα των φορέων τους.
Ο αείμνηστος τότε Πρόεδρος της Κυβερνήσεως Κωνσταντίνος Καραμανλής όταν ήρθε στο Υπουργείο Βιομηχανίας και του έκανα εισήγηση για τον ορυκτό πλούτο μου είπε: «Έχεις στην διάθεσή σου 3 εκατομμύρια δραχμές για ΈΡΕΥΝΕΣ
». Μετά από έναν μήνα περίπου και σε νέα ανακοίνωσή μου, επί των θεμάτων του ορυκτού πλούτου, μου τηλεφώνησε στο Υπουργείο και μου είπε χαρακτηριστικά: «Τα 3 εκατομμύρια για έρευνες γίνονται και μέχρι 100 εκατομμύρια. Θέλω να “τσουγκρανισθεί” (Μακεδονική έκφραση) όλη η Ελλάδα για να μάθουμε τι έχουμε!».ΟΥΡΑΝΙΟ
Έχουμε ουράνιο στη Λεκάνη Σερρών, στο Παρανέστι, στην Κερκίνη, στο Βαθύ στο Κιλκίς, στο Σύμβολο Όρος (στην Καβάλα).
Το 1975 έγινε στην περιοχή των Σερρών σχετική ΈΡΕΥΝΑ
για το Ουράνιο από τεχνικούς του ΟΗΕ. Ο τότε Πρόεδρος της Κυβερνήσεως Κ. Καραμανλής επισκέφθηκε το χωριό Μαραμένα Σερρών συνοδευόμενος από εμένα ως Υπουργό Μακεδονίας – Θράκης και ρώτησε τον επικεφαλής Καναδό τεχνικό ποια ήταν η γνώμη του για το Ουράνιο της περιοχής των Σερρών. Ο Καναδός απάντησε: «Εάν αυτό βρισκόταν στον Καναδά, θα είχε πολλά λεφτά!».Ο Πρωθυπουργός Γ. Ράλλης επισκέφθηκε στις 10 Σεπτεμβρίου 1981 στην περιοχή Μαραμένα Σερρών. Ο Πρόεδρος της Ελληνικής Επιτροπής Ατομικής Ενέργειας Ντόκος, ενημέρωσε τον Πρωθυπουργό για τις έρευνες, που πραγματοποιήθηκαν από την Ε.Ε.Α.Ε. (Ελληνική Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας) σε συνεργασία με την ΔΕΗ και του ανέφερε ότι βεβαιωμένα αποθέματα ήταν 2.000 τόνοι με πιθανότητα αυξήσεως σε 4.000 τόνους. «Τα αποθέματα αυτά - ανέφερε ο Ντόκος - είναι αρκετά να τροφοδοτήσουν έναν πυρηνοηλεκτρικό σταθμό 1.000 Μεγαβάτ (δηλ. το 10 – 15% της τότε εγκατεστημένης ισχύος της ΔΕΗ για 30 χρόνια)».
Το 1984 με τις έρευνες, που πραγματοποίησε το κέντρο «ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΣ», τα βέβαια αποθέματα έφθασαν τους 6.000 Μεταλλεύματος Ουρανίου.
ΧΡΥΣΟΣ
Μετά την υπογραφή από τον Πρεσβευτή της Ρουμανίας και από εμένα Συμβάσεως γεωτρήσεων στη Θεσσαλία για πετρέλαιο και φυσικό αέριο, στο δείπνο που παρέθεσε ο Ρουμάνος Πρεσβευτής στην κατοικία του, ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Βιομηχανίας της Ρουμανίας, γνωστός Γεωλόγος, Καθηγητής Γκριγκόρας, με πήρε ιδιαιτέρως και μου είπε: «Ο Φίλιππος και ο Μέγας Αλέξανδρος είχαν στη διάθεσή τους, ως γνωστόν, πολύ Χρυσό, τον οποίον παρήγαγαν στα Χρυσωρυχεία της Μακεδονίας και φυσικά δεν μετέφεραν πετρώματα από το εξωτερικό για την παραγωγή του. Έχετε χρυσό, ψάξτε να τον βρείτε». Όταν το δήλωσα στη Βουλή, ορισμένοι γέλασαν. Μόνο ο Πρωθυπουργός, που ήξερε ότι στην αρχαιότητα υπήρχε χρυσός, στις ομιλίες του ανέφερε και τον χρυσό.
Η ύπαρξη Χρυσού στο Γαλλικό Ποταμό είναι δεδομένη από την Αρχαιότητα. Ένας (1) τόνος και 300 κιλά Χρυσού υπάρχει στην Τράπεζα της Ελλάδος που παρήγαγε στον Γαλλικό Ποταμό η Εταιρεία «Χρυσωρυχεία Βορείου Ελλάδος Α.Ε.» κατά τα έτη 1958 – 1960. Ως γνωστόν, η εταιρεία «Χρυσωρυχεία Βορείου Ελλάδος Α.Ε.» δυνάμει Συμβάσεώς της με το Ελληνικό Δημόσιο το 1937 υπέγραψε Σύμβαση διάρκειας 100 ετών για την έρευνα και εκμετάλλευση του Χρυσού στη Μακεδονία. Η εταιρεία «Χρυσωρυχεία Βορείου Ελλάδος Α.Ε.» χρειάστηκε να ενεργήσει έρευνες επί 20 έτη και διέθεσε σημαντικές δαπάνες για την παραγωγή του πρώτου Ελληνικού χρυσού στους νεώτερους χρόνους. Η κατακόρυφη τότε πτώση της τιμής του χρυσού και η υποχρέωση της Εταιρείας να παραδίδει το χρυσό στην Τράπεζα της Ελλάδος στην διεθνή τιμή, την ανάγκασε να αναστείλει τις εργασίες. Η εταιρεία είπε στην Τράπεζα της Ελλάδος να τοποθετήσει έναν υπάλληλο της και να του καταβάλλει για το χρυσό μόνο το κόστος της παραγωγής. Η Τράπεζα δεν εδέχθη και σταμάτησε την παραγωγή. Εάν δεν είχε σταματήσει θα είχαμε περισσότερους τόνους χρυσό. Δυστυχώς, η Τράπεζα, που είχε χρηματοδοτήσει την εταιρεία, πούλησε αργότερα το μηχάνημα πλύσεως της άμμου για την απόληψη του Χρυσού και δεν επαναλήφθηκε η εκμετάλλευση του Γαλλικού Ποταμού.
Στην εφημερίδα ΑΚΡΟΠΟΛΗ την 18/1/1933 αναγράφεται πως ο Καθηγητής Αρβανιτόπουλος υποστήριξε σε δηλώσεις του ότι ορθώς τότε ο Διευθυντής της Εθνικής Τράπεζας Κυριακόπουλος πρότεινε να επιτραπεί στους χωρικούς να συλλέγουν «χρυσό στην άμμο» στο Στρυμόνα και στους άλλους ποταμούς της Μακεδονίας. Ανέφερε επίσης ότι οι αρχαίοι έβγαζαν χρυσό σε όλη την κοίτη του ποταμού. Στον ποταμό έβαζαν δέρματα ζώων που συνεκρατείτο ο χρυσός (το «Χρυσόμαλλο Δέρας»).
Ο Γενικός Διευθυντής του ΙΓΜΕ ανέφερε (Εφημερίδα «Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ», 23.12.1988) ότι στις Σκουριές της Χαλκιδικής υπάρχει σημαντικό κοίτασμα χρυσού. Το ΙΓΜΕ (Εφημερίδα «ΤΟ ΒΗΜΑ», 31.8.1985) ανέφερε ότι 8000 κιλά προσχωματικού χρυσού εντόπισε στη Θράκη
• Άγιος Μανδήλιος 1.850 κιλά
• Μακροπόταμος 2.300 κιλά
• Χείμαρρος 2.350 κιλά
• Φιλιούρης 1.500 κιλά
Γερμανοί ειδικοί έκαναν επί δύο συνεχή καλοκαίρια έρευνα στο Παγγαίο, και σημείωσαν σε χάρτες, που δημοσίευαν και σε ειδικό βιβλίο, 15 περιοχές εκμεταλλεύσιμων μεταλλευμάτων. Την μελέτη των Γερμανών ανέφερα το 1981 στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κων. Καραμανλή και εκείνος κάλεσε σε ειδική σύσκεψη τον τότε Υπουργό Βιομηχανίας Σ. Μάνο, τον πρώην Υπουργό Βιομηχανίας Κ. Κονοφάγο και εμένα. Κατά την σύσκεψη, ο ειδικός Μεταλλειολόγος και διεθνώς γνωστός από το μεγάλο έργο του στο Λαύριο Καθηγητής Κων. Κονοφάγος είπε στον Πρόεδρο, ότι όλες αυτές οι εκτιμήσεις είναι ορθές και πρέπει να αρχίσει η γεωλογική έρευνα. Επειδή οι περιοχές των παλαιών εκμεταλλεύσεων ανήκαν στην αρχαιολογική υπηρεσία, αποφασίσθηκε με την εποπτεία του Κ. Κονοφάγου και με την συνεργασία του Ι.Γ.Μ.Ε. της Αρχαιολογικής Εταιρείας και του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης να αρχίσει έρευνα για Χρυσό και Άργυρο στο Παγγαίο. Γραφειοκρατικές διατυπώσεις δεν επέτρεψαν μέχρι των εκλογών του 1981 να αρχίσει η έρευνα.
Την 19η Νοεμβρίου 1988, στην εφημερίδα «Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» με τίτλο: «Το χρυσάφι του Παγγαίου δεν στέρεψε», αναγράφεται η πληροφορία ότι το ΙΓΜΕ εντόπισε χρυσοφόρες ζώνες στο Παγγαίο και στην περιοχή της Παλαιάς Καβάλας. Η δε Σπηλαιολογική Εταιρεία Καβάλας ανακάλυψε αρχαία μεταλλεία και στοές με σκαλοπάτια και υπόγειους πέτρινους τοίχους, τόσο στο Παγγαίο όσο και στην περιοχή Φιλίππων Καβάλας.
Κατά πληροφορίες, σε όλες τις χώρες που υπήρχαν παλαιά χρυσωρυχεία, γίνονται νέες έρευνες και επαναλειτουργούν με επιτυχία. Εκτός από τις γνωστές μορφές εμφανίσεως του χρυσού, όπως αναφέρεται στα σχετικά επιστημονικά κείμενα υπάρχει και ο «επιθερμικός χρυσός» (ο αόρατος χρυσός), ο οποίος αποκτάται με ειδική επεξεργασία.
Το 1976 ιδρύθηκε η ΕΛΕΒΜΕ για τον σκοπό της εκμετάλλευσης του ορυκτού πλούτου.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
Οι αναπτυγμένες χώρες στηρίζουν το οικονομικό οικοδόμημα τους και στα προϊόντα που παράγουν, από μεταλλεύματα που εισάγουν από άλλες χώρες. Η Ελλάδα με το υψηλό μεταλλευτικό δυναμικό έπρεπε και μπορεί να κατέχει εξέχουσα θέση στον παγκόσμιο οικονομικό στίβο σε ότι αφορά τον τομέα αυτό.
Η κατάργηση του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας, παρά τις διαμαρτυρίες των Ελλήνων εφοπλιστών, αντί επαίνου για την προσφορά τους και για τις δυνατότητές τους να βοηθήσουν τη χώρα στη δύσκολη οικονομική κατάσταση που βρίσκεται σήμερα, θεωρείται από τους εφοπλιστές ως υποβάθμιση της εμπορικής μας ναυτιλίας. Χάρις στη ναυτική παράδοση από την αρχαιότητα και το επιχειρηματικό δαιμόνιο των Ελλήνων εφοπλιστών σε διεθνή ανταγωνισμό, η ελληνόκτητη εμπορική ναυτιλία είναι πρώτη στον κόσμο και παραμένει στην κορυφή κάθε χρόνο τα τελευταία 30 χρόνια.
Κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο η Εμπορική μας Ναυτιλία, με τη συμπαράσταση του Υπουργείου Ναυτιλίας, ως το τέταρτο όπλο των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων (Επιστολή Πλοιάρχου Εμπορικού Ναυτικού κ. Φρίξου Δήμου, Εφημερίδα «Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ», 28.10.2010) με απώλεια 2.500 Αξιωματικών και Ναυτών και καταστροφή 120 πλοίων και 551 πετρελαιοκίνητων ιστιοφόρων, μετέφερε συμμαχικά εφόδια σε όλες τις θάλασσες.
Το επιχειρηματικό δαιμόνιο των Ελλήνων αποδεικνύεται από τους Έλληνες εφοπλιστές, οι οποίοι σε διεθνή ανταγωνισμό πέτυχαν να δημιουργήσουν την ελληνόκτητη εμπορική ναυτιλία, την πρώτη στον κόσμο και τους απόδημους Έλληνες, οι οποίοι με ελεύθερη την ιδιωτική πρωτοβουλία, επιτυγχάνουν και διακρίνονται στο εξωτερικό.
Στην Ελλάδα από το 1981 διακηρύχτηκε και έκτοτε εφαρμόστηκε η κοινωνικοποίηση των επιχειρήσεων, με συνέπεια απεργίες και στάσεις εργασίας. Οι συνδικαλιστές, οι οποίοι μπορούν να είναι χρήσιμοι στην Εθνική Οικονομία, αλλά και στους εργαζόμενους, εάν παράλληλα προς κύρια αποστολή τους, του να συμπαραστέκονται στους εργαζόμενους, αντιληφθούν ότι το ίδιο ατομικό και οικογενειακό συμφέρον συμπίπτει απόλυτα με την υγιή ανάπτυξη της ιδιωτικής πρωτοβουλίας και την άνθηση της ελεύθερης οικονομίας. Δυστυχώς ο κακώς νοούμενος συνδικαλισμός αντί να βοηθήσει στην άνθιση των επιχειρήσεων στην Ελλάδα, αφήρεσε επιχειρήσεις από τους δημιουργούς τους, με δυσμενέστατες σήμερα συνέπειες γιά την Ελληνική οικονομία. Παράδειγμα η ΛΑΡΚΟ, η οποία παράγει ΝΙΚΕΛΙΟ (που δεν έχουν οι χώρες της Ε.Ε. πλην της Φιλανδίας), γιά την οποία στις 18 Νοεμβρίου 1958 βουλευτής της ΕΔΑ στη Βουλή χαρακτήρισε «Το Μεταλλείο Λαρύμνης» από τα λίγα μεγάλα έργα πολύτιμου μετάλλου στον κόσμο», κοινωνικοποιήθηκε και σήμερα πωλείται.
--Ο κ. Νίκος Μάρτης είναι Πρώην Υπουργός
ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ
ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ
• Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ στη ζωή, κατακτιέται με μεγάλο πόνο και κυρίως με προσωπικό και οικογενειακό κόστος.
• Δύο ΕΛΕΥΘΕΡΑ άτομα έχουν το δικαίωμα να ενωθούν σε σχέση αγάπης, συντροφικότητας και συμβίωσης, έτσι δημιουργούν «οικογένεια».
• Στην ζωή και στις σχέσεις, περισσότερο αηδιαστικό από όλα είναι το ΨΕΜΑ.
• Μια αληθινή σχέση, στηρίζεται μόνο στην αλήθεια, στην εμπιστοσύνη, στην ισοτιμία άνδρα – γυναίκα και κυρίως στην ηθικά ειλικρινή, αγάπη που νοιώθουν. Προαιρετική επιλογή τους είναι επισημοποιήσεις, τελετουργίες, δηλώσεις, αναγνωρίσεις, καταγραφές, και επικυρώσεις.
• Ένας έντιμος και ηθικός οικογενειάρχης, σωστός σύντροφος και πατέρας οφείλει να φροντίζει την οικογένεια του και να διαμένει στην οικογενειακή του εστία.
• Μια γυναίκα που αγαπά τον άντρα της και ενδιαφέρεται για την σωστή λειτουργία της οικογένειας της, δεν αφήνει τον συνταξιούχο και μη εργαζόμενο σύζυγό της να κατοικεί σε άλλη πόλη.
• Η πιο εξευτελιστική θεατρική παράσταση από ένα ζευγάρι, είναι να έχει κοινές κοινωνικές εμφανίσεις και όλοι να γνωρίζουν ότι, ο καθένας τους, έχει άλλη σχέση, που δεν αξίζει να παίζεται σπαταλώντας τη «ζωή». Πρόκειται για διαρκές και ανήθικο παίξιμο ρόλων (συζύγων, πατέρα, μητέρας, ανδρόγυνου, ζεύγους) και δυστυχώς μιας εικονικής οικογένειας.
• Είναι εξαπάτηση να τοποθετείς σε ΡΟΛΟ ΕΡΩΜΕΝΗΣ Η ΤΡΙΤΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟΥ ΣΕ ΜΙΑ (ακόμα και εικονική) ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ, ένα πρόσωπο εν αγνοία του.
• Εφόσον κάποιος δεν καλύπτεται από την σχέση, μπορεί να αποχωρήσει, επιδεικνύοντας στον σύντροφο του, τον σεβασμό και την αξιοπρέπεια που αρμόζει στην μέχρι πρότινος, κοινή τους ζωή. Δεν αποδεσμεύεται όμως από υποχρεώσεις (παιδιά, περιουσία) που προέκυψαν.
• Δύο ΕΛΕΥΘΕΡΑ άτομα έχουν το δικαίωμα να ενωθούν σε σχέση αγάπης, συντροφικότητας και συμβίωσης, έτσι δημιουργούν «οικογένεια».
• Στην ζωή και στις σχέσεις, περισσότερο αηδιαστικό από όλα είναι το ΨΕΜΑ.
• Μια αληθινή σχέση, στηρίζεται μόνο στην αλήθεια, στην εμπιστοσύνη, στην ισοτιμία άνδρα – γυναίκα και κυρίως στην ηθικά ειλικρινή, αγάπη που νοιώθουν. Προαιρετική επιλογή τους είναι επισημοποιήσεις, τελετουργίες, δηλώσεις, αναγνωρίσεις, καταγραφές, και επικυρώσεις.
• Ένας έντιμος και ηθικός οικογενειάρχης, σωστός σύντροφος και πατέρας οφείλει να φροντίζει την οικογένεια του και να διαμένει στην οικογενειακή του εστία.
• Μια γυναίκα που αγαπά τον άντρα της και ενδιαφέρεται για την σωστή λειτουργία της οικογένειας της, δεν αφήνει τον συνταξιούχο και μη εργαζόμενο σύζυγό της να κατοικεί σε άλλη πόλη.
• Η πιο εξευτελιστική θεατρική παράσταση από ένα ζευγάρι, είναι να έχει κοινές κοινωνικές εμφανίσεις και όλοι να γνωρίζουν ότι, ο καθένας τους, έχει άλλη σχέση, που δεν αξίζει να παίζεται σπαταλώντας τη «ζωή». Πρόκειται για διαρκές και ανήθικο παίξιμο ρόλων (συζύγων, πατέρα, μητέρας, ανδρόγυνου, ζεύγους) και δυστυχώς μιας εικονικής οικογένειας.
• Είναι εξαπάτηση να τοποθετείς σε ΡΟΛΟ ΕΡΩΜΕΝΗΣ Η ΤΡΙΤΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟΥ ΣΕ ΜΙΑ (ακόμα και εικονική) ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ, ένα πρόσωπο εν αγνοία του.
• Εφόσον κάποιος δεν καλύπτεται από την σχέση, μπορεί να αποχωρήσει, επιδεικνύοντας στον σύντροφο του, τον σεβασμό και την αξιοπρέπεια που αρμόζει στην μέχρι πρότινος, κοινή τους ζωή. Δεν αποδεσμεύεται όμως από υποχρεώσεις (παιδιά, περιουσία) που προέκυψαν.
Ευγενία Αρβανίτη – Πρεβεζάνου
www.evgenia.gr
www.arvanitiprevezanouevgenia.gr
www.evgenia.gr
www.arvanitiprevezanouevgenia.gr
Εμείς σκάβουμε και οι Γερμανοί πουλάνε νομίσματα από την Αμφίπολη σε δημοπρασία
Εμείς σκάβουμε και οι Γερμανοί πουλάνε νομίσματα από την Αμφίπολη σε δημοπρασία
Στην Γερμανία δημοπρατούνται νομίσματα από την Αμφίπολη
Γερμανικό γραφείο δημοπρασιών βγάζει στο σφυρί νομίσματα από την Αμφίπολη, κι όχι μόνο, τα οποία με άγνωστο τρόπο έφυγαν από την Ελλάδα.
Όπως αναφέρει η Ημερησία, είναι πιθανό τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής να άρπαξαν αρχαιολογικούς θησαυρούς από την περιοχή, αλλά και από όλη τη χώρα.
Σύμφωνα με πληροφορίες από τη Γερμανία, ο γερμανικός οίκος δημοπρασιών Gorny and moschβγάζει στο σφυρί αρχαία νομίσματα της εποχής του Φιλίππου και του Μεγάλου Αλεξάνδρου, τα οποία προέρχονται από την Αμφίπολη και κανείς δεν ξέρει πως βρέθηκαν στα χέρια Γερμανών. Η δημοπρασία που θα γίνει στο Μονάχο τον Οκτώβριο ξεκινά από τα 500 ευρώ και φτάνει έως και τις 2.500 ευρώ.
Φαίνεται ότι οι Γερμανοί θέλουν να εκμεταλλευτούν τη δημοσιότητα που έχει πάρει η υπόθεση της Αμφίπολης και να πουλήσουν ακριβά αρχαιολογικούς θησαυρούς της περιοχής.
Η λίστα των νομισμάτων περιγράφεται αναλυτικά σε άρθρο που δημοσιεύτηκε στο xronos.gr από τον Δημοσιογράφο ,Συγγραφέα, Λαογράφο και Στιχουργό, Γιώργο Λεκάκη ο οποίος περιγράφει τι βρήκε στους κατάλογους δημοπρασιών του γερμανικού οίκου.
Αναφέρει ενδεικτικά σε σημείο του άρθρου:
"...Το θέμα είναι επίκαιρο: Η Αμφίπολις «παίζει» στα δελτία ειδήσεων όλου του κόσμου και οι διοργανωτές τρίβουν τα χέρια τους, εκτιμώντας ότι τα νομίσματά της, θα πιάσουν τις καλύτερες εφετινές τιμές (ξεκινούν από 500-2.500 ευρώ το ένα και ανεβαίνουν)...
Έτσι, στην μεγάλη δημοπρασία αρχαίων νομισμάτων «υψηλής ποιότητος», που θα γίνει στο Μόναχο στις 13.10.14, δημοπρατούνται - σαν να μην τρέχει τίποτε και να πουλάνε τα εσώβρακα του παππού τους - τα εξής νομίσματα του Φιλίππου Β΄ (359-336 π.Χ.):
Τετράδραχμο, βάρους περίπου 14,40 γραμμ. Νόμισμα του 356-355 π.Χ. Εμπρός εικονίζεται κεφάλι του Διός με δάφνινο στεφάνι.
Αξιοπρόσεκτο είναι το σύμβολο σαν ημισέληνος-μάτι στην κορυφή της κεφαλής του. Πίσω γράφει «ΦΙΛΙΠ-ΠΟΥ», και «ΔΥ»(ναστεία), και εικονίζει ιππέα σαν να χαιρετά με ανυψωμένο το δεξί χέρι. Κάτω από το άλογο υπάρχει ο κοσμικός μυστικιστικός κεραυνός-όπλο του Διός.
Άλλο τετράδραχμο, βάρους 14,21 γραμμ. Νόμισμα του 355-349/8 π.Χ. Εμπρός εικονίζει κεφάλι του Διός, με δάφνινο στεφάνι. Πίσω γράφει «ΦΙΛΙΠ-ΠΟΥ» και «Λ», και εικονίζει ιππέα-αναβάτη επί πηγασόμορφου αλόγου, με κλαδί, δάφνης ή φοίνικα, και έναν καρκίνο (καβούρι). Δημοπρατούνται δυο τέτοια ίδια νομίσματα. Άλλο τετράδραχμο, βάρους 14,16 γραμμ.
Παρόμοιο με τα προηγούμενα νόμισμα του 323/2-316/5 π.Χ. Εμπρός: Κεφάλι του Διός με δάφνινο στεφάνι. Πίσω γράφει «ΦΙΛΙΠ-ΠΟΥ», ιππέας -αναβάτης με «καουμπόικο» καπέλλο, βαστώντας κλαδί, και τσεκούρι με μακρύ κοντό. Κάτω από το άλογο ένας λαγός - σύμβολο των Λαγιδών. (Ο πίλος, που σήμερα είναι γνωστός ως «καουμπόικος τύπος» καπέλλου, απαντάται χιλιάδες χρόνια πριν τον φορέσουν οι αγελαδάρηδες της Αμερικής, σε αρχαία ελληνικά νομίσματα και αγγεία...).
Τέλος, άλλο τετράδραχμο, βάρους 14,12 γραμμ.
Νόμισμα του 323/2-316/5 π.Χ. Εμπρός: κεφαλή του Διός, με ένα δάφνινο στεφάνι. Πίσω γράφει «ΦΙΛΙΠ-ΠΟΥ», και εικονίζεται ιππέας-αναβάτης με κλαδι, ένα άφλαστον, και το γράμμα «Γ».
Και τα εξής νομίσματα του Μ. Αλεξάνδρου: Δημοπρατείται τετράδραχμο, βάρους 17,25 γραμμ. Νόμισμα του 336-323 π.Χ. Εμπρός: κεφαλή του Ηρακλέους με λεοντοκεφαλή. Πίσω: Γραφή «ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ». Εικονίζεται ο Ζευς με ράβδο-σκήπτρο καθιστός, κρατώντας με τεντωμένο το δεξί του χέρι έναν αετό. Από κάτω υπάρχει ένα μακεδονικό κράνος.
Άλλο τετράδραχμο, βάρους 17,23 γραμμ. Νόμισμα του 325-315 π.Χ. Εμπρός: κεφαλή του Ηρακλέους με λεοντοκεφαλή. Πίσω γράφει «ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ» και εικονίζεται ο Ζευς καθιστός, πατώντας σε υποπόδιο, κρατώντας βασιλική ράβδο (σκήπτρο) στο αριστερό χέρι, και στο τεντωμένο δεξί χέρι αετό, ενώ συνυπάρχουν μάλλον μέλισσα και ροδοπέταλα.
Και ένα νόμισμα του θλιβερού Περσέα (179-168 π.Χ.): Τετράδραχμο, βάρους 15,38 γραμμ. Νόμισμα του 173-171 π.Χ. Εμπρός εικονίζεται το κεφάλι του βασιλιά με διάδημα. Πίσω γράφει «ΒΑΣΙ-ΛΕΩΣ ΠΕΡ-ΣΕΩΣ» και εικονίζει αετό με ελαφρώς ανοιγμένα πτερά, σε στάση απογειώσεως, ενώ ένας κεραυνός στέκεται στο κεφάλι του. Διακρίνεται το μονόγραμμα «ΘΕ»(ός) και το μονόγραμμα «AY». Μεταξύ των νυχιών του αετού το «AN», και το φλογοβόλο μυστικιστικό όπλο του Διός. Το σύνολο στο κάτω μέρος δεσμεύεται με κορδέλλα, που κλείνει ένα δάφνινο στεφάνι! (Αυτό το νόμισμα ίσως να μην προέρχεται από την Αμφίπολι, αλλά από την Πέλλα).
Β΄ δημοπρασία:
Στην δεύτερη δημοπρασία που θα διεξαχθεί επί διήμερον (14-15.10.2014) θα δημοπρατηθούν και πάλι αρχαία νομισμάτων και συλλογές:
Νομίσματα του Φιλίππου:
Τρία χρυσά νομίσματα, στατήρες, βάρους 8,59 γραμμ. Νόμισμα του 340/336-328 π.Χ. Εμπρός: Κεφαλή του θεού Απόλλωνος με δάφνινο στεφάνι. Πίσω γράφει «ΦΙΛΙΠΠΟΥ», και εικονίζονται φύλλα κισσού. Τετράδραχμο, βάρους 14,36 γραμμ.
Νόμισμα του 342-329 π.Χ. Εμπρός: Κεφάλι του Διός με δάφνινο στεφάνι. Πίσω γράφει «ΦΙΛΙΠ-ΠΟΥ», και εικονίζεται αναβάτης ιανόμορφου αλόγου, με κλαδί. Και άλλο τετράδραχμο, ιδίου βάρους (14,36 γραμμ.).
Νόμισμα του 323/2-316/5 π.Χ. Εμπρός: Κεφάλι του Διός, με δάφνινο στεφάνι. Πίσω γράφει «ΦΙΛΙΠ-ΠΟΥ», και εικονίζει αναβάτη ίππου με κλαδί, και το μονόγραμμα «Λ».
Και νομίσματα του Μ. Αλεξάνδρου: Τέταρτο στατήρος, βάρους 2,12 γραμμ. Νόμισμα περ. 330-320 π.Χ.. Εμπρός: Κεφαλή της θεάς Αθηνάς με κορινθιακό κράνος. Πίσω γράφει «ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ» και εικονίζεται ο φλογοβόλος κεραυνός-όπλο του Διός, τόξο και ρόπαλο.
Τετράδραχμο, βάρους 17,25 γραμμ. Νόμισμα του 336-323 π.Χ. Εμπρός: κεφαλή του Ηρακλέους με λεοντοκεφαλή. Πίσω γράφει «ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ», και εικονίζεται ο Ζευς με τον ιερό αετό του και έναν κόκκορα. Και δεύτερο τετράδραχμο, βάρους 17,05 γραμμ.
Νόμισμα του 336-323 π.Χ. Εμπρός: Κεφαλή του Ηρακλέους με λεοντή. Πίσω γράφει «ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ», και εικονίζεται ο Ζευς με αετό. Κάτω από τον θρόνο, μονόγραμμα.
Τετράδραχμο, βάρους 17,19 γραμμ. Νόμισμα του 323-320 π.Χ. Εμπρός. Κεφαλή του Ηρακλέους με λεοντοκεφαλή. Τα στολίδια της κεφαλής του θυμίζουν σε εμάς τα κατοπινά γνωστά ως «ινδιάνικα στολίδια κεφαλής». Πίσω γράφει «ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ», και εικονίζει ένθρονο τον Δία, σε πολυτελή θρόνο, να κρατά το ιερό πτηνό του, τον αετό, με το δεξί και βασιλικό σκήπτρο με το αριστερό. Και μονόγραμμα του βασιλέως. Τετράδραχμο, βάρους 17,19 γραμμ.
Νόμισμα του 323-320 π.Χ. Εμπρός: κεφαλή του Ηρακλέους με λεοντοκεφαλή. Πίσω γράφει «ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ», και εικονίζεται ένθρονος ο Ζευς με τον αετό του και ένας αλέκτωρ (κόκκορας) από κάτω, ενώ υπάρχει και μονόγραμμα στον τομέα. Και δυο τετράδραχμα, βάρους 17,11 γραμμ.
Νόμισμα του 315-294 π.Χ. Εμπρός: Κεφαλή του Ηρακλέους με λεοντή. Πίσω γράφει «ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ», και εικονίζεται ο Ζευς ένθρονος κρατώντας αετό και σκήπτρο. Διακρίνεται το γράμμα «Λ», και κάνθαρος κάτω από τον θρόνο. Και το νόμισμα με τον Ποσειδώνα... ποδοσφαιριστή!
Τέλος, το νόμισμα με τον... ποδοσφαιριστή! Ένα τετράδραχμο του Δημητρίου Πολιορκητού (306-283 π.Χ.), βάρους 16,89 γραμμ. Νόμισμα του 290-289 π.Χ. Εμπρός: Κεφάλι του βασιλιά με κέρατα ταύρου. Πίσω γράφει «ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ», και το μονόγραμμά του, και εικονίζεται γυμνός και γυμνασμένος καλλίγραμμος ο Ποσειδών με την κοσμική τρίαινά του στ' αριστερό χέρι. Στέκεται «σε στάση ποδοσφαιριστή», επί δυο ανόμοιων βράχων, που παραπέμπουν, σχηματικά και αναλογικά, στην Γη και την Σελήνη, ως ενοσίγαιος θεός. Αριστερά, εικονίζεται το μυστικιστικό όπλο του Ποσειδώνος, αντίστοιχο με τον κεραυνό του αδελφού του, Διός.
Εικάζω, πως επειδή απ' όλον αυτόν τον συμβολισμό και τον αποκρυφισμό οι Γερμανοί έχουν... μεσάνυχτα, το νόμισμα που θα πιάσει καλύτερη τιμή σε αυτήν την δημοπρασία, θα είναι αυτό με τον Ποσειδώνα επί βράχου, διότι θα τον βλέπουν σαν τον... Κάιζερ Φραντς Μπέκενμπάουερ...
Αγνοώντας, όμως και πάλι, πως το ποδόσφαιρο και η πετόσφαιρα (χάντμπαλλ), άθλημα που καυχώνται οι Γερμανοί ότι εφηύραν, είναι αρχαιότατα ελληνικά ομαδικά παιγνίδια, και μάλιστα παράσταση από το τελευταίο, έχουν και εκθέτουν και σε μουσείο τους, κλεμμένο από το Αρχαιολογικό Μουσείο Μεγάρων, επί Κατοχής (περισσότερα προσεχώς)".
Πηγή: xronos.gr
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)