Ο ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

του Κωνσταντίνου Χολέβα. 
Δημοσιεύτηκε στην Κυριακάτικη Δημοκρατία 13.10.2013

Ο θάνατος του παλληκαριού συγκλόνισε όλον τον Ελληνισμό. Στις 13 Οκτωβρίου 1904 στην τουρκοκρατούμενη Μακεδονία, στο χωριό Στάτιστα της Καστοριάς, έπεφτε νεκρός ο Παύλος Μελάς. Με πατέρα πρώην Δήμαρχο Αθηναίων και πεθερό πρώην Πρωθυπουργό, ο νεαρός ανθυπολοχαγός του Πυροβολικού, βρέθηκε εθελοντικά στην πανάρχαια ελληνική γη του Αλεξάνδρου, του Αριστοτέλους και των πολυαρίθμων αγίων της Ορθοδοξίας. Ήλθε να βοηθήσει τον εντόπιο πληθυσμό να διατηρήσει την ελληνική του ταυτότητα και να μην περάσει από την τουρκική κατοχή στη δουλεία των Βουλγάρων. Η θυσία του αφύπνισε την ελεύθερη Ελλάδα και την κυβέρνηση των Αθηνών. Και ο γυναικάδελφός του, ο λαμπρός Ίων Δραγούμης, βροντοφώναξε: «Ας τρέξουμε να σώσουμε τη Μακεδονία και η Μακεδονία θα μας σώσει».

Πράγματι ο Μακεδονικός Αγώνας της περιόδου εκείνης έσωσε τον Ελληνισμό και τον έβγαλε από την εθνική κατάθλιψη. Είχε προηγηθεί η πτώχευση του 1893, η ήττα από τους Τούρκους το 1897 και η επιβολή Διεθνούς Οικονομικού Ελέγχου το 1898. Ο Ελληνισμός σύσσωμος έσπευσε να βοηθήσει τους υποδούλους αδελφούς στον Βορρά, οι οποίοι είχαν πολλές φορές ξεσηκωθεί ζητώντας την ενσωμάτωσή τους στο ελληνικό κράτος. Εκκλησία, διπλωμάτες, αξιωματικοί, δάσκαλοι, απλοί χωρικοί άνδρες και γυναίκες, παιδιά και έφηβοι, ελληνόφωνοι και σλαβόφωνοι-δίγλωσσοι, όλοι συντονίσθηκαν σωστά και επέτυχαν το θαύμα. Η Μακεδονία σώθηκε από την απειλή των κομιταζήδων και σε λίγα χρόνια υποδέχθηκε ζητωκραυγάζοντας τον Ελληνικό Στρατό.

Ο Μακεδονικός Αγώνας συνεχίζεται με διαφορετικά μέσα. Θα συνεχισθεί ο αγώνας για το όνομα του γειτονικού κράτους που σφετερίζεται ιστορία, πρόσωπα και σύμβολα που δεν του ανήκουν. Απαιτείται εμμονή και υπομονή, διότι τυχόν υποχώρηση δική μας θα καθιερώσει διεθνώς και ες αεί το κρατίδιο αυτό ως τον μόνο νόμιμο χρήστη του ονόματος και εμείς θα χάσουμε κάθε δικαίωμα στην ιστορία και τον πολιτισμό μας!
Απαιτείται αγώνας για να διδάσκεται ορθά και τεκμηριωμένα η ιστορία και η προσφορά του Μακεδονικού Ελληνισμού στα σχολεία μας και στα Πανεπιστήμια του Εξωτερικού.

Χρειάζεται επιτέλους να ανακινήσει σε διεθνείς οργανισμούς η χώρα μας το ζήτημα της ελληνικής μειονότητος (κυρίως Βλάχοι και Σαρακατσάνοι) που καταπιέζεται από τις αρχές των Σκοπίων.
Και να απελευθερώσουμε τον νόμιμο Αρχιεπίσκοπο Αχρίδος και Σκοπίων Ιωάννη που φυλακίσθηκε στα Σκόπια.

Εάν επιμείνουμε θα δικαιωθούμε.

Η δύναμη του Έλληνα ή Η τεράστια ευθύνη να είσαι Έλληνας

Η δύναμη του Έλληνα ή Η τεράστια ευθύνη να είσαι Έλληνας
 Του Σάββα Καλεντερίδη 

Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, ένας συνάνθρωπός μας, ένας Έλληνας 26 ετών, έπεσε από τη γέφυρα του Ρίου – Αντιρρίου, αφήνοντας σημείωμα που εξηγεί τους λόγους που τον οδήγησαν στην πράξη του. Μέχρι στιγμής δεν γνωρίζουμε τους λόγους που τον ώθησαν στο απονενοημένο διάβημα, όμως, είναι γνωστό ότι η οικονομική κρίση αποτελεί σοβαρή αιτία αύξησης των αυτοκτονιών στην Ελλάδα.

Αν και είναι πραγματικά αξιοθαύμαστη η στωικότητα με την οποία αντιμετωπίζει ο ελληνικός λαός την κρίση αλλά και τις -πολλές φορές- αλλοπρόσαλλες πολιτικές που ακολουθούν οι κυβερνήσεις από την εμφάνισή της, χωρίς μάλιστα να δείχνουν αν υπάρχει και πότε θα έλθει η διέξοδος από την αυτήν, θέλουμε να σταθούμε στην ουσιώδη αλλαγή που έχει υποστεί η ελληνική κοινωνία τον τελευταίο αιώνα. Και αυτό θα το πράξουμε κάνοντας μια σύντομη αναφορά στον Μακεδονικό Αγώνα, με την ευκαιρία της συμπλήρωσης ενός αιώνα από την Απελευθέρωση της Μακεδονίας, που τίμησε δεόντως η εφημερίδα μας, ίσως η μόνη στη σύγχρονη Ελλάδα της πολλαπλής και πολυσχιδούς κρίσης!

Η αναφορά μας θα περιοριστεί στη συμβολή των Κρητών στο Μακεδονικό Αγώνα, μια που η περίπτωσή τους είναι ίσως η μοναδική στην παγκόσμια ιστορία, αφού οι ίδιοι, όντες ακόμα οθωμανοί πολίτες υπό την επικυριαρχία του σουλτάνου, δηλαδήόχι εντελώς ελεύθεροι ή για την ακρίβεια ανεξάρτητοι, έσπευσαν κατά χιλιάδες στη Μακεδονία, θυσιάζοντας περιουσίες και τη ζωή τους κατά χιλιάδες!

Από τα στοιχεία που υπάρχουν γύρω από τη δράση των Κρητών στο Μακεδονικό Αγώνα, προκύπτει ότι συνολικά περίπου τρεις χιλιάδες άνδρες εγκατέλειψαν τις οικογένειες και τα σπίτια τους και έσπευσαν σε μια εντελώς άγνωστη γι’ αυτούς και μακρινή γη, σκλαβωμένη υπό τον οθωμανικό ζυγό, για να την υπερασπιστούν κόντρα στην βουλγαρική επιβουλή. Ο λόγος ήταν ένας και μοναδικός. Η Μακεδονία ήταν ελληνική γη και έπρεπε να προστατευθεί από τη δράση των ανδρών του Βουλγαρικού Κομιτάτου, για να ακολουθήσει στη συνέχεια η απελευθέρωσή της.

Για να κινητοποιηθούν χιλιάδες άνθρωποι, χωρίς να έχουν καμία νομική υποχρέωση, όπως για παράδειγμα η επιστράτευση, να εξοπλιστούν κατάλληλα με δικά τους χρήματα και να κινηθούν με δικές τους βάρκες και πλοία εκατοντάδες μίλια, για να αποβιβαστούν στην τουρκοκρατούμενη Μακεδονία και να θυσιάσουν τα πάντα για την προστασία της από τους Βουλγάρους και την απελευθέρωσή της από τον οθωμανικό ζυγό,έπρεπε να υπάρχουν κίνητρα που ήταν ισοδύναμα με τη φωτιά.

Από τους έξι χιλιάδες εθελοντές που πολέμησαν στο Μακεδονικό Αγώνα οι μισοί ήταν Κρήτες, όπως οι 2 από τους 3 Γενικούς Αρχηγούς, οι 19 από τους 82 Αρχηγούς Σωμάτων και οι 14 από τους 19 ιδιώτες αρχηγούς.

Από αυτούς, εκείνοι που έπεσαν στα πεδία των μαχών και έμειναν για πάντα στα χώματα για την απελευθέρωση των οποίων έχυσαν το αίμα τους, στην ιερή γη της Μακεδονίας, ήταν συνολικά 769 μάρτυρες, από τους οποίους οι 13 αρχηγοί- οπλαρχηγοί, οι 12 ομαδάρχες και οι 747 απλοί οπλίτες.

Ανάμεσα στους νεκρούς καπεταναίους, να αναφέρουμε μόνο μερικούς, τον Ιωάννη Καραβίτη, απόγονο του θρυλικού Δασκαλογιάννη, από την Ανώπολη Σφακίων, τον Παύλο Γύπαρη, από την Ασή Γωνιά, τον Ευθύμιο Καούδη, από το Καψόδασος Σφακίων, τον Γεώργιο Βολάνη, από τους Λάκκους Κυδωνίας, τον Γεώργιο Κατεχάκη, το όνομα του οποίου έχει δοθεί στην πασίγνωστη οδό της Αθήνας, από την Πόμπια Καινούριου Ηρακλείου, τον Στυλιανό Κλειδή, από τα Αγκουσελιανά Ρεθύμνου, που έπεσε κατά την απελευθέρωση του Μετσόβου και άλλοι που δόξασαν με τη γενναιότητα και την αυτοθυσία τους το ελληνικό γένος!

Όμως, εκτός από τους οπλαρχηγούς, υπήρχαν και οι απλοί άνθρωποι των χωριών της Κρήτης, που πούλησαν περιουσίες για να αγοράσουν όπλα και εγκατέλειψαν οικογένειες για να πολεμήσουν για τη Μακεδονία.

Ένας απ’ αυτούς ο Γεώργιος Γαγάνης, από το ηρωικό χωριόΑτσιπόπουλο Ρεθύμνου, ο οποίος, βλέποντας τους συγχωριανούς του να παίρνουν τον ιερό δρόμο του εθνικού αγώνα, πούλησε το μοναδικό χωράφι που είχε, αγόρασε ένα όπλο και πήγε να πολεμήσει στη Μακεδονία! Στο τέλος του Μακεδονικού Αγώνα επέστρεψε στο χωριό του δοξασμένος αλλά πάμφτωχος, για να βγάζει τα προς το ζην στο υπόλοιπο του βίου του ως διαλαλητής-τελάλης του χωριού.

Φυσικά, ποτέ δεν διανοήθηκε να κεφαλαιοποιήσει υλικά τον αγώνα του, ζητώντας σύνταξη από το ελληνικό κράτος, όπως έπραξαν διάφορα καιροσκοπικά στοιχεία στη νεότερη ιστορία της Ελλάδος, που έχουν μέρος της ευθύνης για την κατάντια της χώρας μας.

Η περίπτωση του νεαρού και όλων εκείνων που επιλέγουν την οδό της αυτοχειρίας ως «διέξοδο» στην κρίση, και η περίπτωση ενός άλλου νεαρού, πριν από εκατό χρόνια, του Γεώργιου Γαγάνη, που τα έδωσε όλα για την πατρίδα, θα πρέπει να προβληματίσει τον κάθε νεοέλληνα, που αναζητεί τα αίτια της πολλαπλής και πολυσχιδούς κρίσης που ταλανίζει τα τελευταία χρόνια την ιερή αυτή γη της Ελλάδος. 

Εμείς απλά να σημειώσουμε ότι εάν ο κάθε πολίτης αυτής της χώρας, που απογυμνώθηκε τις τελευταίες δεκαετίες από τις παραδοσιακές αρχές και αξίες της στο όνομα του «προοδευτισμού», αναλογιστεί το μέγεθος της ευθύνης του να είναι κανείς Έλληνας, μπορεί να αποτελέσει τη βάση του αγώνα και της τιτάνιας προσπάθειας που απαιτείται, για να βρεθεί η διέξοδος της κρίσης για την κοινωνία και τη πατρίδα. 

Κλείνοντας, παραθέτουμε μια κρητική μαντινάδα, που ιχνηλατεί και σκιαγραφεί το μεγαλείο της ψυχής και του πατριωτισμού των Κρητών του Μακεδονικού Αγώνα: 

Τους Κρητικούς τους θέριευε

η δόξα του θανάτου

με τ’ αγιασμένα χώματα

τα δαφνοστέφανά του 

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα "δημοκρατία"

το είδαμε στο Ινφογνωμών 

ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟΣ ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΣΥΡΙΑ: ΥΨΩΘΗΚΕ ΚΟΛΟΣΣΙΑΙΟ ΑΓΑΛΜΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ, ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΙΣ ΟΡΔΕΣ ΤΩΝ ΙΣΛΑΜΟΦΑΣΙΣΤΩΝ!

ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟΣ ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΣΥΡΙΑ: ΥΨΩΘΗΚΕ ΚΟΛΟΣΣΙΑΙΟ ΑΓΑΛΜΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ, ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΙΣ ΟΡΔΕΣ ΤΩΝ ΙΣΛΑΜΟΦΑΣΙΣΤΩΝ!

…ΟΡΑΤΟ ΣΕ ΤΡΕΙΣ ΧΩΡΕΣ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΥΡΙΑ!

Πρωτοφανής ενέργεια του Ασάντ με τεράστιο συμβολισμό, όταν πριν λίγο καιρό όλοι θεωρούσαν ότι οι ορδές των Τσετών, θα γονάτιζαν την Συρία!

Βρυξέλλες, Δ.Πορφύρης / Π.Σταφυλά 

Ο ανελέητος πόλεμος καταστροφής υποδομών και ισοπέδωσης πόλεων, αφανισμού και  τρομοκρατίας  των πληθυσμών , αποκεφαλισμών και  ακρωτηριασμών, ομαδικών βιασμών και βασανιστηρίων, δημοσίων εκτελέσεων και  ομαδικών τάφων,  χιλιάδων εξαφανίσεων και απαγωγών, προβοκατόρικων χτυπημάτων και διεθνών εκβιασμών, δεν έκαμψε το αδούλωτο φρόνημα του συριακού λαού.

Οι αποικιοκράτες της Δύσης που σε σύμπραξη με τους  κεφαλαιοκράτες του Κόλπου  εξέδραμαν στην 1η Διεθνή Κορανοφορία της Σύγχρονης Ιστορίας, προς  επανίδρυση χαλιφάτων και επιβολής θεοκρατικών καθεστώτων και αιμοσταγών συνταγμάτων σαριακού τύπου, δεν κλόνισαν την εμπιστοσύνη των σύριων γηγενών στις πολιτικές και στρατιωτικές επιλογές του ηγέτη τους. Ο Άσσαντ που κάποιοι βιάστηκαν να προγράψουν δεν λύγισε γιατί δεν λύγισε ο λαός του. Εναντιώθηκε  στους πανίσχυρους διεθνείς συνασπισμούς, στους μεγαλεπίβολους οργανισμούς, στις ευρωπαικές συμμαχίες, στις υπερδυνάμεις πατρώνους χορηγούς και στρατηγούς  της κάθε πολεμικής εκστρατείας. 

Ο πόλεμος της Συρίας για πρώτη φορά αναδεικνύει  με ξεκάθαρο τρόπο την εργαλειοποίηση του Τζιχάντ από τα Δυτικά  κέντρα λήψης αποφάσεων που αψηφούν ακόμα και την κοινή γνώμη των λαών τους. Ηνωμένες Πολιτείες, Ευρωπαική Ένωση, Αραβική Λίγκα, Βορειοατλαντική Συμμαχία, Τουρκία, Αραβικά Εμιράτα και Βασίλεια, Ηνωμένα Έθνη αδιαφορούν περιφρονητικά για τα εγκλήματα αυτού του σεκταριστικού πολέμου, ερμηνεύοντας κατά το δοκούν τους όρους« τρομοκρατία » και « ανθρώπινα δικαιώματα ».

H διεθνής και εγχώρια ποικιλότροπη κατατρομοκράτηση του  συριακού λαού δεν έχει τα αναμενόμενα αποτελέσματα. Ο Δόκτωρ Bassar al Assad, που μέχρι πρόσφατα δεν κατονομαζόταν από τα επικυρίαρχα ΜΜΕ παρά ως « δικτάτορας » , τώρα φιλοξενείται ως Πρόεδρος της Συρίας από διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία που του αφιερώνουν ώρες και σελίδες συνεντεύξεων. Η δημοφιλία του αρχίζει να περνάει τα σύνορα της χώρας και αργά αλλά σταθερά αντιμετωπίζεται ως ο αδιαφιλονίκητος εκφραστής της λαικής θελησης της χώρας του.

Η αταλάντευτη πυγμή του ενώπιον των επικείμενων βομβαρδισμών, έδειχνε ότι αντλούσε  σιγουριά και δύναμη από κάποια μυστικά όπλα που διαθέτει και που σίγουρα δεν ήταν τα χημικά. Άλλοι πιστεύουν ότι η αναδίπλωση Αγγλίας και ΗΠΑ οφείλεται στα πυρηνικά του Ιράν, άλλοι ότι η παγκόσμια σύρραξη αποφεύχθηκε λόγω του κρυφού οπλοστασίου της Ρωσίας και άλλοι θεωρούν ότι το Ισραήλ φοβήθηκε τις ρουκέτες της Χεζμπολά. Ίσως επειδή δε γνωρίζουν ότι ο Άσσαντ εκτός των αμυντικών του συμφώνων με Ιράν , Ρωσία και Χεζμπολά, έχει συνάψει και μυστική συμφωνία με τη μεγαλύτερη παγκόσμια υπερδύναμη.

Χρειάστηκαν τρεις ημέρες για να δημοσιοποιηθεί το αμυντικό δόγμα του Άσσαντ με την Τριμερή, την Τρόικα. Τρεις  μέρες χρειάστηκαν για τη συνάρμοση και εγκατάσταση του μεγαλειώδους τρίπτυχου γλυπτού του Ιησού στο Όρος των Αγγέλων (ή όρος των Χερουβείμ) στα περίχωρα της Δαμασκού. Τρία χρόνια χρειάστηκαν για τη σμίλευσή του.

Τρεις ημέρες  ο Συριακός στρατός ανέστειλε παρά την κρισιμότητα της ασφάλειας της πρωτεύουσας κάθε επιχείρηση σεβόμενος το όλο εγχείρημα της τοποθέτησής του που ξεκίνησε στις 15/10/13, ημέρα της μεγαλύτερης εορτής του Ισλάμ. Τρεις μήνες μόνο θα χρειασθούν για την εξάλειψη κάθε εστίας πολέμου, αν η Δύση σταματήσει τη χρηματοδότηση και εφοδιασμό των τρομοκρατών, σύμφωνα με πρόσφατη δήλωση του Άσσαντ.

Σε ένα υψόμετρο 2000 μ. ο Αναστάς εκ του τάφου τριήμερος Χριστός , ανασύρει από το χάος της Κόλασης την Εύα και τον Αδάμ και σε αυτήν την άνοδο συμπαρασύρει κάθε σύρια και σύριο πολίτη. Με την αναμνηστική επιγραφή « ο Ερχόμενος Σώσαι τον Κόσμο », ο Σωτήρας του Κόσμου θα είναι ορατός από Λίβανο,  Ιορδανία και Παλαιστίνη.

H εγκατάσταση του 2ου μεγαλύτερου γλυπτού μνημείου στον κόσμο, αφιερωμένου στο Χριστό, υλοποιήθηκε με επιτυχία ακόμα και εν μέσω αυτής της ανθρωπιστικής τραγωδίας.

Πολλά τμήματα του έργου φιλοτεχνήθηκαν στην Αρμενία όπου οι καλλιτέχνες φημίζονται διεθνώς για τη δεξιοτεχνία τους στην επεξεργασία των ευγενών μετάλλων. Το έργο είχαν εμπευσθεί  εδώ και πέντε χρόνια από το ίδρυμα Πνευματικής Κληρονομιάς Αποστόλου Παύλου και πραγματοποιήθηκε χάρη στη συνεργασία των Ορθοδόξων Εκκλησιών Ρωσίας και Αντιοχείας.

πηγή

Ποσειδώνας 

Η μάχη του Μαραθώνα», μια μελέτη που αποτολμά να καλύψει τα κενά του Ηροδότου

Η μάχη του Μαραθώνα», μια μελέτη που αποτολμά να καλύψει τα κενά του Ηροδότου


Τι ώρα ξεκίνησε η μάχη του Μαραθώνα- πρωί, όπως οι περισσότερες μάχες στην αρχαιότητα – ή απόγευμα; Ποιο δρόμο επέλεξαν οι Αθηναίοι για να φθάσουν στο πεδίο της μάχης;

Πόσους μαχητές διέθεταν οι Έλληνες και πόσους στρατιώτες οι Πέρσες; Πήραν μέρος και οι δούλοι; Πόσο χρόνο κράτησε η μάχη που έκρινε την τύχη όχι μόνο της Ελλάδας, αλλά και της Ευρώπης; Ποια ήταν η στρατηγική της επίθεσης; Πόσοι ήσαν οι νεκροί εκατέρωθεν; Πού τάφηκαν οι πεσόντες Αθηναίοι; Πόσοι αγγελιοφόροι μετέφεραν το μήνυμα της νίκης στην Αθήνα; Ποια ήταν τα αναθήματα της νίκης;

Σε αυτά και σε άλλα τόσα ερωτήματα επιχειρεί να απαντήσει το βιβλίο με τίτλο «Η μάχη του Μαραθώνα» και υπότιτλο «Ιστορική και τοπογραφική προσέγγιση», του φιλόλογου, ιστορικού και αρχαιολόγου Χρήστου Διονυσόπουλου, που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Καπόν.

Σε αυτή την έκδοση μεγάλου σχήματος 217 σελίδων, ο συγγραφέας, αφού μελέτησε 669 συγγραφείς, 913 άρθρα και βιβλία , αποτολμά να συμπληρώσει τα κενά που άφησε για τη μεγάλη μάχη ο Ηρόδοτος στην Ιστορία του. Ο μελετητής παραθέτει όλες τις μαρτυρίες της αρχαιότητας αλλά και της νεοτερικότητας, όλες τις πηγές, όλες τις εκτιμήσεις , όλα τα ενδεχόμενα, όλες τις ερμηνείες και, όταν έχει δεμένη την δική του εκδοχή, καταλήγει στο συμπέρασμά του.

Είναι ένα πόνημα που διδάσκει ιστορία και ερευνητική μεθοδολογία: Με βάση τη χρονολόγηση από το αττικό και σπαρτιατικό ημερολόγιο, στις 2 Σεπτεμβρίου του 490 π.Χ. το απόγευμα οι Πέρσες άρχισαν την απόβαση αφού το πρωί της ίδιας μέρας συνήλθε στην Αθήνα η Εκκλησία του Δήμου και αποφάσισε να σταλεί έκκληση βοήθειας από τους Σπαρτιάτες. Στις 3 Σεπτεμβρίου το πρωί έφθασε στη Σπάρτη ο Φειδιππίδης μεταφέροντας το αίτημα των Αθηναίων , ενώ το απόγευμα έφθασαν οι Πλαταιείς. Στις 5 Σεπτεμβρίου ενημερώθηκαν οι στρατηγοί για την σπαρτιατική απάντηση, στις 9 Σεπτεμβρίου είχε πανσέληνο, στις 10 Σεπτεμβρίου το απόγευμα αναχώρησαν οι Σπαρτιάτες για τη μάχη, στις 12 Σεπτεμβρίου το απόγευμα προς το δειλινό έγινε η μεγάλη μάχη. Και στις 14 Σεπτεμβρίου το απόγευμα έφθασαν οι Λακεδαιμόνιοι όταν οι Αθηναίοι είχαν κατατροπώσει τον εχθρό…

Ο Ηρόδοτος δεν αναφέρεται στον αριθμό των δυνάμεων εκάστης πλευράς- ίσως για να μην υιοθετήσει τις υπερβολές της αθηναϊκής παράδοσης, επισημαίνει ο συγγραφέας. Ωστόσο άλλοι ιστορικοί της ρωμαϊκής εποχής πληροφορούν ότι οι Πέρσες παρέταξαν περίπου 100.000 πεζούς και 10.000 ιππείς, γεγονός που συνάδει με το επίγραμμα του Σιμωνίδη για 90.000 ηττημένους Μήδους.

Επειδή ο περσικός κίνδυνος απειλούσε την ύπαρξη όλων- ελεύθερων και μη- οι Αθηναίοι , με απόφαση της Εκκλησίας του Δήμου, ψήφισαν την απελευθέρωση των δούλων και τους επιστράτευσαν υιοθετώντας πρόταση του Μιλτιάδη. Πολλοί από τους δούλους ήταν πρώην αιχμάλωτοι πολέμων και άρα διέθεταν πολεμική πείρα , επιπλέον δε οι «οικογενείς» είχαν δεδομένη την αφοσίωσή τους κυρίους τους οπότε ήταν φυσικό να θεωρηθούν έμπιστοι. Αντιθέτως, δεν επιστρατεύθηκαν οι θύτες, που ήταν ακτήμονες, άποροι οι οποίοι, ελλείψει πόρων, δεν διέθεταν βαρύ οπλισμό, για αυτό κρίθηκαν ακατάλληλοι να συμμετάσχουν στη μάχη.

Ο ήρωας Κυναίγειρος

Όσον αφορά τον ακριβή χρόνο της μάχης, ο συγγραφέας είναι αναλυτικότατος: Στις 12 Σεπτεμβρίου του 490 π.Χ. ο ήλιος έδυσε στις 7μ.μ. και στις 8 μ.μ. περίπου βράδιασε. Τα άλογα τα πήγαιναν οι Πέρσες στους στάβλους τους στις 5 μ.μ. περίπου, όπως συμβαίνει και σήμερα στα ιπποφορβεία. Άρα, η αποχώρηση των ιππέων από το χώρο παράταξης πρέπει να έγινε στις 4 μ.μ. περίπου για να τα προφυλάξουν από τυχόν νυχτερινή επίθεση των Ελλήνων. Ο Μιλτιάδης μόλις έμαθε από Ίωνες πληροφοριοδότες ότι τα άλογα δέθηκαν στις φάτνες τους, έδωσε τη διαταγή για την ελληνική επίθεση κατά του περσικού πεζικού. Οι πεζικάριοι και οι τοξότες αιφνιδιάστηκαν από τη μανιασμένη ορμή των Ελλήνων οι οποίοι διέτρεξαν απόσταση 1.500 μέτρων τρομοκρατώντας τον εχθρό.

Σύμφωνα με το Ηρόδοτο και πλειάδα πηγών, στη μάχη εφαρμόσθηκε το δόγμα της «δρομαίας εφόδου» που χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά ως στρατιωτική τακτική. Οι Πέρσες θεώρησαν την επίθεση ως τρέλα γιατί οι Έλληνες δεν διέθεταν ούτε ιππικό μήτε τοξότες. Ο Μιλτιάδης είχε ενισχύσει τα δύο άκρα του σχηματισμού αφήνοντας το κέντρο ασθενέστερες δυνάμεις. Έτσι, η αντεπίθεση των Περσών είχε ως αποτέλεσμα να αναγκάσει τις ελληνικές δυνάμεις σε υποχώρηση προς το στενό εγκλωβίζοντας όμως τον περσικό σχηματισμό, με τις δύο ακραίες πτέρυγες των Ελλήνων να επιστρέφουν δριμύτερες.

Στη σημερινή περιοχή Μεσοπορίτισσα έσπευσε για ενίσχυση το αργοπορημένο περσικό ιππικό ,καθώς και άλλες μηδικές δυνάμεις, χωρίς όμως αποτέλεσμα. Εκεί κάμφθηκε η τελευταία αντίσταση των Περσών και άρχισε η δραματική καταδίωξή τους. Οι περισσότεροι Πέρσες βρήκαν καταφύγιο στα πλοία καθώς έπεσε ο ήλιος και οι Έλληνες σταμάτησαν . Η μάχη διήρκησε 2,5 περίπου ώρες. Ξεκίνησε από τη περιοχή Σωρός, συνεχίστηκε στο στενό της πεδιάδας και τελείωσε στη Μεσοσπορίτισσα. Η καταδίωξη κράτησε μισή ώρα περίπου από τις 7.30 μ.μ. έως τις 8 μ.μ. γεγονός που επέτρεψε τη σχετικά ακώλυτη επιβίβαση των Περσών στις τριήρεις. 

Πρόκειται για μια μελέτη γύρω από τη μάχη των μαχών η οποία , εδώ και αιώνες, δεν έπαψε να απασχολεί τους ειδικούς. Απόδειξη του αδιάπτωτου παγκόσμιου ενδιαφέροντος της μάχης είναι ότι δεν υπάρχει χρονιά που να μην δημοσιεύονται σχετικά έργα για μια νίκη ελληνική που αποδείχθηκε κοσμοϊστορική … 

gr.greekreporter.gr
το είδαμε στο Ανατολική Ακτή Αττικής

Περίεργο συμβάν > Ιστιοπλοϊκό με τούρκους και αμερικανούς αρνήθηκε ελληνική βοήθεια στη Σάμο

Περίεργο συμβάν > Ιστιοπλοϊκό με τούρκους και αμερικανούς αρνήθηκε ελληνική βοήθεια στη Σάμο

Ένα περίεργο περιστατικό -που δεν είναι το μοναδικό- έγινε

βορειοδυτικά της Σάμου το βράδυ.
Ιστιοπλοϊκό με αμερικανική σημαία και επιβαίνοντες Τούρκους και Αμερικανούς ζήτησε βοήθεια αναφέροντας ότι είναι ακυβέρνητο. Δυο σκάφη του Λιμενικού Σώματος έσπευσαν κοντά του από το Καρλόβασι και έριξαν κάβους.
 Οι επιβαίνοντες αρνήθηκαν επίμονα την βοήθεια του Λιμενικού. Αρκετή ώρα μετά εμφανίστηκε τουρκική ακταιωρός. Το πλήρωμά της προσπάθησε να “δέσει” το ιστιοπλοϊκό χωρίς να μπορέσει να τα καταφέρει λόγω των άσχημων καιρικών συνθηκών! Παρόλα αυτά οι επιβάτες του ιστιοπλοϊκού αρνούνταν τη βοήθεια των Ελλήνων!
Και ξαφνικά έβαλαν μπροστά τη μηχανή του ιστιοπλοϊκού και ακολούθησαν την τουρκική ακταιωρό στα τουρκικά ύδατα!

 Όπως αναφέρουν πηγές του Λιμενικού είναι το δεύτερο περιστατικό που σημειώνεται στη Σάμο. Και δεν μπορεί να είναι τυχαία αυτά. 

onalert

Καλά, εκεί στην Google έχετε ξεφύγει… “Δημοκρατία της Μακεδονίας – πρώην Οθωμανική αποικία στην Ελλάδα”!!!

Καλά, εκεί στην Google έχετε ξεφύγει… “Δημοκρατία της Μακεδονίας – πρώην Οθωμανική αποικία στην Ελλάδα”!!!

olympia

ΦΡΑΓΚΟΥΛΗΣ ΦΡΑΓΚΟΣ > ''Μόνο οι στρατηγοί του καναπέ φοβούνται''

ΦΡΑΓΚΟΥΛΗΣ ΦΡΑΓΚΟΣ > ''Μόνο οι στρατηγοί του καναπέ φοβούνται''

Ο στρατηγός,  δήλωσε πως «μόνο οι στρατηγοί του καναπέ φοβούνται», ενώ με αφορμή τις αντιρρήσεις για τη συμμετοχή μηχανοκίνητων τμημάτων στην παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου στη Θεσσαλονίκη, ξεκαθάρισε ότι «παρέλαση σημαίνει πρώτα απ' όλα εκπαίδευση».

Μιλώντας στην «δημοκρατία» επισήμανε πως  το θέμα της παρέλασης της Θεσσαλονίκης έχει υπερτροφοδοτηθεί, καθώς «όλα τα οπλικά συστήματα που είναι να παρελάσουν εδώ βρίσκονται στον περίγυρο. Έτσι, δεν τίθεται θέμα αποζημιώσεων εκτός έδρας. Οι καταδρομείς είναι από τη Ρεντίνα, η μηχανοκίνητη ταξιαρχία από την Ασσυρο, το ίδιο και το πυροβολικό, τα Hawk από τον Χορτιάτη. Συνεπώς για ποια τεράστια κονδύλια μιλάμε;».

 

Για τις αντιρρήσεις, σημειώνει με νόημα: «Κάποιοι κουλτουριάρηδες λένε ότι αυτά είναι για την Ουγκάντα. Δηλαδή όταν στα Ηλύσια Πεδία οι Γάλλοι κάνουν παρέλαση αυτό είναι Ουγκάντα;» αναρωτιέται. Και προσθέτει: «Αυτά τα λένε οι στρατηγοί με τα κοστούμια που δεν έχουν διοικήσει μονάδες. Αν έχεις λιώσεις χιλιάδες άρβυλα κάνοντας πορείες με 35 κιλά στην πλάτη, όπως οι καταδρομείς, τότε ξέρεις να σέβεσαι και να αγαπάς αυτό που κάνεις. Οι στρατηγοί της πολυθρόνας το μόνο που ξέρουν είναι να φοβούνται μη γίνει κανένα ατυχηματάκι ή μην πάθουμε κάτι». Μάλιστα, καταλήγει ότι και το ποσό που γνωστοποιήθηκε ως κόστος για τα καύσιμα της παρέλασης (35.000 ευρώ) είναι μεγαλύτερο από το πραγματικό. «Αρα, κόστος ουσιαστικά μηδέν» καταλήγει.

 

Ένα άλλο θέμα το οποίο θέτει είναι αυτό της εκπαίδευσης που όπως ισχυρίζεται, κάποιοι τεχνηέντως κρύβουν. «Γιατί η παρέλαση είναι και εκπαίδευση. Οι μετέχοντες πρέπει να ελέγξουν τα οπλικά συστήματα και να δουν αν λειτουργούν σωστά, να κάνουν συντήρηση και να τα καθαρίσουν για να είναι πραγματικά ευπαρουσίαστα. Η παρέλαση είναι ένα επιπλέον έναυσμα για το προσωπικό να εργασθεί με ζήλο, ώστε να εμφανίσει την καλύτερη δυνατή εικόνα. Εκεί πάνω όλη η μονάδα μπαίνει σε μια διαδικασία κινητοποίησης. Άρα υπάρχει ένα σημαντικό ζήτημα εκπαίδευσης, που γίνεται στα θέματα συντήρησης των οπλικών συστημάτων, τα οποία θα παρελάσουν. Από το 45άρι ως το πιο βαρύ οπλικό σύστημα» σημειώνει.

 

Επιπλέον εκπαίδευση προσφέρει και η διαδικασία μεταφοράς των οχημάτων. «Ένα άρμα μάχης για να φύγει στη Θεσσαλονίκη πρέπει να φορτωθεί στον αρματοφορέα. Άρα και εκεί γίνεται εκπαίδευση. Μετά κατά τη διάρκεια της παρέλασης επακολουθεί η μηχανοοδήγηση μέσα στους δρόμους της Θεσσαλονίκης, με απόλυτο ρυθμό και ακρίβεια. Άρα και εδώ υπάρχει επιπλέον εκπαίδευση. Προσθέστε σε αυτά και τις επικοινωνίες, γιατί όλη η παρέλαση πρέπει να συντονίζεται, αλλά και την ασφάλεια, που επίσης είναι σημαντικό θέμα για τη μεταφορά των οχημάτων» εξηγεί ο πρώην υπουργός Εθνικής Άμυνας. 

 

«Τίποτα από όλα αυτά δεν είναι άσκοπο. Όλα συντελούν στην καλύτερη εκπαίδευση του προσωπικού και τη συντήρηση των οπλικών συστημάτων», σημειώνει ο κ. Φράγκος.

ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ  - Ν - ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ

Του Σπύρου Μάρκου, διευθυντή 3ου Δημοτικού Σχολείου Λαρίσης

Κάτι ήξεραν οι Αρχαίοι υμών πρόγονοι, όταν δημιουργούσαν τα μακρά και τα βραχέα και τους διφθόγγους κλπ
Σοφία και γνώση την οποία προσπάθησαν να διαγράψουν…

ΠΑΕΙ Ο ΚΥΠΡΙΟΣ ΣΤΑ ΕΒΕΡΕΣΤ ΚΑΙ ΖΗΤΑ ΕΝΑ ΣΑΝΤΟΥΙΤΣ
ΜΕ ΤΥΡΙΝ ΚΑΙ ΝΤΟΜΑΤΑΝ ΚΑΙ ΠΙΠΕΡΙΑΝ ΚΑΙ ΚΡΕΜΜΥΔΙΝ.

Ο ΕΛΛΑΔΙΤΗΣ ΤΟΥ ΛΕΕΙ ΑΣΤΕΙΕΥΟΜΕΝΟΣ:
¨ ΕΣΕΙΣ ΟΙ ΚΥΠΡΙΟΙ, ΟΤΙ ΝΑ ΠΕΙΤΕ ΟΛΟ ΤΟ “Ν” ΠΡΟΣΘΕΤΕΤΕ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ…
ΘΕΛΕΙΣ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ ΜΕΣΑ “;

ΟΠΟΤΕ, ΣΟΚΑΡΙΣΜΕΝΟΣ Ο ΚΥΠΡΙΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ ΛΕΕΙ ΔΙΣΤΑΚΤΙΚΑ:
” ΒΑΛΕ ΚΑΙ ΛΙΓΟ ΖΑΜΠΟ ΚΑΙ ΜΠΕΙΚΟ. ..”

Κάθε γράμμα του Ελληνικού Αλφαβήτου εκπέμπει ήχο και εικόνα.
Κάθε λέξη τέθηκε από τους «Ονοματοθέτες», με ακρίβεια και όχι τυχαία
και έχει άμεση σχέση Αιτίας και Αιτιατού, μεταξύ Σημαίνοντος και Σημαινομένου.
* Το “Ν” συντονίζει τον εγκέφαλο.*

*Σχετικά πρόσφατα (1996) στο Ιατρικό Περιοδικό MEDIZIN-JOURNAL
στην Γερμανία, δημοσιεύτηκε μία επιστημονική εργασία, σύμφωνα με την οποίαν:
«Η εκφορά του γράμματος «Ν» μεταφέρει οξυγόνο στον εγκέφαλο
και ότι δεν ήταν τυχαίο το γεγονός της τοποθέτησης του «Ν»
στο μέσον ακριβώς του Αλφαβήτου – στο πρώτο Ελληνικό Αλφάβητο με τα 27 γράμματα».
Επίσης, στο Χάρβαρντ, από ιατρικές έρευνες διαπιστώθηκε.
ότι η απαγγελία των Ομηρικών Επών στο πρωτότυπο, εκτός των άλλων,
κάνει καλό στην καρδιά, ως αναπνευστική άσκηση.*

Και δικαιούμαι να ερωτήσω: Γιατί εμείς γίναμε διώκτες του «Ν»;

Ως μάχιμος εκπαιδευτικός και συγγραφέας του συγγράμματος: ΔΥΣΛΕΞΙΑ,
Αθήνα 1994, Εκδόσεις ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ, 6η Έκδοση,
νομιμοποιούμαι να ρωτήσω, αλλά και να προτείνω στο τέλος:
Η Ελληνική Γλώσσα έχει πάρει πλέον μία μορφή τέτοια που δεν έχει ανάγκη από άλλες ακρότητες.

Όμως αναρωτιέμαι:
Είναι τυχαίο άραγε που καταργήσαμε το γράμμα «Ν»
στο τέλος των λέξεων και τα σχολικά μας βιβλία γράφουν το «εμβαδό» (!),
αντί το εμβαδόν!
Στα σχολικά βοηθήματα όμως διαβάζομε « το εμβαδόΝ »,
δηλ. εκεί διατηρείται το Ν, ενώ το επίσημο Κράτος στα βιβλία
(ΥΠΕΠΘ, Παιδαγωγικό Ινστιτούτο) το έχουν καταργήσει !!

Για ποιον λόγο αυτή η ακρότητα;
Για ποιον λόγο επίσημα διδάσκομε στα σχολεία μας κανόνες που κατασκευάστηκαν αυθαίρετα,
π.χ. χθες συνάντησα το Δήμαρχο (το φίλο, το Σύμβουλο κλπ.).

Το γράμμα Ν είναι οργανικό και όταν το κόβομε πονάει.
Είναι σαν να κόβομε το δακτυλάκι μας…
Εάν κάποιος αντιτείνει ότι αυτό είναι μία ασήμαντη λεπτομέρεια,
θα πρέπει να του πούμε ότι «η λεπτομέρεια κρατάει τον Παρθενώνα»!

Να θυμίσω όμως εδώ και το ωραίο, ειρωνικό κείμενο του Οδ. Ελύτη:
«ΓΙΑ ΜΙΑΝ ΟΠΤΙΚΗ ΤΟΥ ΗΧΟΥ», όπου καταλήγει,
“Κανένας Ηρώδης δεν θα τολμούσε να διατάξει τέτοια γενοκτονία,
όπως αυτή του τελικού -Ν-, εκτός κι αν του’ λειπε η οπτική του ήχου».

Ο Γ. Ρίτσος έγραψε επίσης:
«Και οι λέξεις φλέβες είναι. Μέσα τους αίμα κυλάει».

Δυστυχώς, όμως, διαπιστώνομε σήμερα, ότι μετά το Νι,
έρχεται και η σειρά του τελικού Σίγμα (ς).
Κάποιοι δημοσιογράφοι στα κανάλια λένε κιόλας:
«η μέθοδο», η «οδό», «η πλήρη! ένταξη» (!)…
Καλλιεργούν έτσι αυθαίρετα ένα αρνητικό γλωσσικό πρότυπο στους νέους μας
με την τεράστια δύναμη των ΜΜΕ και το σχολείο ανήμπορο να αντιδράσει,
αλλά και την κοινωνία παθητικά να δέχεται ως περίπου μοιραία την εξέλιξη αυτή.

Μετά από όλα αυτά διατυπώνω την εξής άποψη και καταθέτω στο Συνέδριό σας
την δική μου «Θεωρία» για το εν λόγω ζήτημα:
Διεθνώς μελετάται η μοναδική μουσικότητα της Ελληνικής Γλώσσας
και ο αντίκτυπός της στην πνευματική διαύγεια του ανθρώπου.

*Το γράμμα «Ν» διεγείρει τον εγκέφαλο θετικά
και ενεργοποιεί τον άνθρωπο να σκέφτεται σωστά.*

*Το τελικό Σίγμα ηρεμεί τον άνθρωπο.
Αυτό το δέχεται και η σύγχρονη Ψυχιατρική.*

Οι Αρχαίοι Έλληνες τα γνώριζαν όλα αυτά και δεν είναι τυχαίο το γεγονός
ότι μόνον εμείς, οι Έλληνες, λέμε: «Τα είπα με το Νι και με το Σίγμα» και
δεν λέμε με άλλα γράμματα (παρ΄ όλο που έχομε στις καταλήξεις των λέξεων
και άλλα γράμματα), διότι το Νι ενεργοποιεί το μυαλό μας να σκεφθούμε
σωστά και το Σίγμα ηρεμεί την ψυχή μας, αφού μιλήσουμε δημόσια ή ιδιωτικά.
Η σύγχρονη Ψυχογλωσσολογία δέχεται ότι η Γλώσσα και η Σκέψη γεννιούνται
ταυτόχρονα και εξελίσσονται παράλληλα και συνιστούν ανά πάσα στιγμή μία
αξεχώριστη ενότητα.

*Η Γλώσσα ενσαρκώνει την Σκέψη και η Σκέψη μετουσιώνεται σε Γλώσσα.*
Είναι ένα νόμισμα με τις δύο όψεις του. Δεν μπορεί να υπάρχει η μία
πλευρά, χωρίς την άλλη. Δεν μπορούσε να υπάρξει Ελληνική Σκέψη χωρίς την
Ελληνική Γλώσσα. Είναι γεγονός ότι η ποιότητα και ποσότητα «καταγραφών»
στην Σκέψη προσδιορίζει και το νοητικό επίπεδο κάθε λαού. Επομένως και
το νοητικό επίπεδο καθορίζει και την ικανότητα της δημιουργίας Πολιτισμού.

* Το Ελληνικόν Αλφάβητον, στην πορεία των χιλιάδων ετών του ήταν αρχικά:
Ιδεογραφικό, στη συνέχεια επινοήθηκε το Εικονογραφικό, έπειτα φθάσαμε
στο Γραμμογραφικό, κατόπιν στο Συλλαβογραφικό (Γραμμική Α και Β) και
τέλος καθιερώθηκε το ισχύον σήμερα Φθογγογραφικό, που είναι αξεπέραστο
και στο οποίο οφείλεται η δημιουργία της Ελληνικής Γλώσσας και του
Ελληνικού Οικουμενικού Πολιτισμού.*

Έχουμε χρέος να διαφυλάξουμε, ως κόρην οφθαλμού, την Ελληνική Γλώσσα και
να αντισταθούμε στην κακοποίησή της.

Ο Μητσοτάκης έγινε 95 ετών!!!

Ο Μητσοτάκης έγινε 95 ετών!!!

Εχθροί και φίλοι του εύχονται να τα εκατοστήσει....

Ας πάρουμε μια ιδέα για το πως κάποιοι άνθρωποι γεννιούνται τυχεροί και από τζάκι.... που λέει κι ο λαός μας...

Απόσπασμα από την wikipedia:

Γεννήθηκε στις 18 Οκτωβρίου του 1918 στη συνοικία Χαλέπα των Χανίων, στο σπίτι όπου είχε υπογραφεί η σύμβαση της Χαλέπας, η οποία παρείχε τα πρώτα δικαιώματα στους Κρήτες και ήταν δευτερότοκος γιος του Κυριάκου Μητσοτάκη, βουλευτή και αγωνιστή, και της Σταυρούλας Πλουμιδάκη. Από την πλευρά του πατέρα του είναι εγγονός του Κωστή Μητσοτάκη (1845 - 1898), του ιδρυτή του κόμματος των Ξυπολήτων, κόμμα το οποίο παρέλαβε ο Ελευθέριος Βενιζέλος μετονομάζοντάς του σε "Κόμμα των Φιλελευθέρων", και της Κατίγκως Βενιζέλου, αδερφής του Ελευθέριου Βενιζέλου. Θείοι του επίσης ήταν οι Αριστομένης Μητσοτάκης και Σοφοκλής Βενιζέλος, ξαδερφός του ο Νικήτας Βενιζέλος ενώ από την πλευρά της μητέρας του είναι εγγονός του πολιτικού Χαράλαμπου Πλουμιδάκη.

Σπούδασε νομικά, πολιτικές και οικονομικές επιστήμες στη Νομική Σχολή του πανεπιστημίου Αθηνών με δαπάνες από κληροδότημα που είχε ορίσει για τις σπουδές του ο Ελευθέριος Βενιζέλος. Με το ξέσπασμα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου κατατάχθηκε στον ελληνικό στρατό πολεμώντας ως Έφεδρος Ανθυπολοχαγός στη Μακεδονία εναντίον της εισβολής των Γερμανών στην Ελλάδα. Την περίοδο της γερμανικής κατοχής συμμετείχε στην Αντίσταση κατά των κατακτητών ως ηγετικό στέλεχος της Εθνικής Οργάνωσης Κρήτης. Για τη δράση του αυτή φυλακίστηκε και καταδικάστηκε δύο φορές σε θάνατο από τους Γερμανούς.