Κοράλλια 2.000 ετών, στον Κόλπο του Μεξικού!
- Συντάκτης: Λίζα Μελλά, Δημοσίευση: 04/04/2011
Μια μεγάλη αποικία μαύρων κοραλλιών που έχει ανακαλυφθεί κοντά στην πηγή της πρόσφατης πετρελαιοκηλίδας στον Κόλπο του Μεξικού χρονολογήθηκε από Αμερικανούς ερευνητές στα 2.000 χρόνια ζωής!
Η Αμερικανική Γεωλογική Υπηρεσία (USGS) μελετούσε τα κοράλλια ήδη πριν από το ατύχημα που σημειώθηκε στην εξέδρα της BP τον Απρίλιο του 2010 προκαλώντας τη χειρότερη περιβαλλοντική καταστροφή στην αμερικανική ιστορία.
Τα μαύρα κοράλλια, συγγενείς των θαλάσσιων ανεμώνων, βρέθηκαν 34 χιλιόμετρα από τη γεώτρηση της ΒP, σε βάθος 300 μέτρων. Τα μαύρα κοράλλια, που θυμίζουν θάμνους ή δέντρα, διαφέρουν από τους περισσότερους συγγενείς τους: Αντί να ενσωματώνουν φύκια μέσα στα κύτταρά τους, προτιμούν να τρέφονται με νεκρή οργανική ύλη που καθιζάνει σε μεγάλο βάθος.
Μεγαλώνουν πάντως πολύ αργά, μόλις μερικά εκατομμυριοστά του μέτρου κάθε χρόνο- περίπου 200 φορές πιο αργά από ό,τι τα ανθρώπινα νύχια, όπως εκτίμησε η USGS. Σε αντίθεση με ό,τι υποδηλώνει το όνομά τους, τα μαύρα κοράλλια είναι στην πραγματικότητα κόκκινα ή πορτοκαλί. Μαύρα γίνονται όταν τελικά πεθαίνουν και αφήνουν πίσω τους έναν σκούρο ασβεστολιθικό σκελετό.
Οι ερευνητές δεν έχουν εξακριβώσει ακόμα την έκταση της βλάβης που ενδεχομένως έχουν υποστεί, κατάφεραν όμως να χρονολογήσουν τον αρχαίο, ζωντανό ύφαλο. Τα κοράλλια αυτά «είναι πολύ παλιά και μεγαλώνουν εξαιρετικά αργά» σχολίασε η Νάνσι Πράουτι, μέλος της ερευνητικής ομάδας στη USGS. «Υπάρχουν σημαντικά αναπάντητα ερωτήματα όσον αφορά τη βιωσιμότητά τους και το περιθώριο ανάκαμψης» έπειτα από τη διατάραξη του οικοσυστήματός τους.
Η Αμερικανική Γεωλογική Υπηρεσία (USGS) μελετούσε τα κοράλλια ήδη πριν από το ατύχημα που σημειώθηκε στην εξέδρα της BP τον Απρίλιο του 2010 προκαλώντας τη χειρότερη περιβαλλοντική καταστροφή στην αμερικανική ιστορία.
Τα μαύρα κοράλλια, συγγενείς των θαλάσσιων ανεμώνων, βρέθηκαν 34 χιλιόμετρα από τη γεώτρηση της ΒP, σε βάθος 300 μέτρων. Τα μαύρα κοράλλια, που θυμίζουν θάμνους ή δέντρα, διαφέρουν από τους περισσότερους συγγενείς τους: Αντί να ενσωματώνουν φύκια μέσα στα κύτταρά τους, προτιμούν να τρέφονται με νεκρή οργανική ύλη που καθιζάνει σε μεγάλο βάθος.
Μεγαλώνουν πάντως πολύ αργά, μόλις μερικά εκατομμυριοστά του μέτρου κάθε χρόνο- περίπου 200 φορές πιο αργά από ό,τι τα ανθρώπινα νύχια, όπως εκτίμησε η USGS. Σε αντίθεση με ό,τι υποδηλώνει το όνομά τους, τα μαύρα κοράλλια είναι στην πραγματικότητα κόκκινα ή πορτοκαλί. Μαύρα γίνονται όταν τελικά πεθαίνουν και αφήνουν πίσω τους έναν σκούρο ασβεστολιθικό σκελετό.
Οι ερευνητές δεν έχουν εξακριβώσει ακόμα την έκταση της βλάβης που ενδεχομένως έχουν υποστεί, κατάφεραν όμως να χρονολογήσουν τον αρχαίο, ζωντανό ύφαλο. Τα κοράλλια αυτά «είναι πολύ παλιά και μεγαλώνουν εξαιρετικά αργά» σχολίασε η Νάνσι Πράουτι, μέλος της ερευνητικής ομάδας στη USGS. «Υπάρχουν σημαντικά αναπάντητα ερωτήματα όσον αφορά τη βιωσιμότητά τους και το περιθώριο ανάκαμψης» έπειτα από τη διατάραξη του οικοσυστήματός τους.