|
Posted: 28 Sep 2014 10:00 AM PDT
 Είναι ο μόνος λαός που ποτέ του δεν διεκδίκησε την επιστροφή στα πατρώα εδάφη. Και, ακόμη πιο μυστηριωδώς για μας τους υπολοίπους, διέγραψε από τη συλλογική του μνήμη ως και το ποια ήταν αυτή η πατρίδα. Δεν κράτησε στις λαϊκές παραδόσεις του όχι μόνο κάποιο έπος του αλλά ούτε το ελάχιστο δημοτικό τραγούδι που θα διηγούνταν το από πού, πότε και πώς συνέβη ο ξεριζωμός του. Το μόνο που διεκδίκησε - μόλις το 1971 - ήταν να μην τον ονομάζουν πια με τα διάφορα ονόματα που διάλεγαν οι άλλοι αλλά με εκείνα που ο ίδιος προτιμούσε: Ρομά ο λαός τους και Ρομανί οι ίδιοι. Το αίτημά του έγινε δεκτό από τους διεθνείς οργανισμούς και με το πέρασμα στον νέο αιώνα συνειδητοποιήσαμε όλοι αίφνης πως το πολιτικώς ορθόν ήταν πλέον να αποκαλούμε Ρομά όσους παλαιότερα ονομάζαμε Αθίγγανους, Τσιγγάνους ή Γύφτους. Αλλά γιατί είναι έτσι το σωστό και όχι αλλιώς; Και αν εκείνα τα ονόματα ήταν λάθος, πώς προέκυψαν; Και αφού οι ίδιοι «δεν ξέραν πούθε κρατάει η σκούφια τους», ποιος μας λέει ότι το νέο όνομα είναι και το αρχικό τους; Χώρια που το Ρομανί ηχεί περίεργα οικείο σε όλες τις πάλαι ποτέ κτήσεις των Ρωμαίων στα μέρη μας: Ρωμυλία ή Ρούμελη λεγόταν η Στερεά Ελλάδα, Ανατολική Ρωμυλία η Βόρεια Θράκη, Ρωμανία η τωρινή Ρουμανία. Να 'ναι, λοιπόν, ένα όνομα που προσεταιρίστηκαν εκ των υστέρων επειδή από τα μέρη αυτά πρωτοπάτησαν στην Ευρώπη; Εκείνοι απορρίπτουν την καχυποψία μας μετά βδελυγμίας: Ρομά, λένε, σημαίνει στη γλώσσα τους «άνθρωπος» και μάλιστα «παντρεμένος», «νοικοκύρης». Το επιχείρημα θα αρκούσε αν κρίναμε μόνο βασιζόμενοι στις εντυπώσεις από εξέχοντα μέλη του λαού αυτού, όπως ο Τσάρλι Τσάπλιν, ο Μπομπ Χόσκινς και ο ημέτερος πολυαγαπημένος Κώστας Χατζής. Λέμε όμως να ψάξουμε το θέμα επιστημονικά, τόσο ιστορικά και γλωσσολογικά όσο και γονιδιακά. Και αυτό είναι ένα... κουβάρι ιδιαίτερα μπερδεμένο. Το όνομα «Τσιγγάνοι» προέρχεται είτε από παραφθορά της λόγιας λέξης «αθίγγανοι» είτε από το τουρκικό «τσιγκάν», που σημαίνει πάμπτωχος, ή... από όνομα που τους συνόδευσε από τη χώρα καταγωγής τους. Λαθρομετανάστες του Μεσαίωνα Λίγο πριν από την πρώτη χιλιετία μ.Χ. το πολύπαθο Βυζάντιο έγλειφε τις πληγές του από τις απανωτές επιθέσεις Ρώσων, Αράβων και Βουλγάρων, χωρίς να φαντάζεται ακόμη τη διαλυτική εμφάνιση των Σταυροφοριών και τη μετεγκατάσταση των Τούρκων στη Μ. Ασία. Τότε, το 800 μ.Χ., σημειώνεται και η πρώτη αναφορά στο όνομα Ατσίγγανοι: κατά τη διάρκεια ενός λιμού η Αγία Αθανασία έδωσε τροφή σε «ξένους που ονομάζονταν Ατσίγγανοι» κάπου στη Θράκη. Λίγο μετά, το 803 μ.Χ., ο Θεοφάνης ο Εξομολογητής έγραψε πως ο αυτοκράτωρ Νικηφόρος βοηθήθηκε από τους Ατσίγγανους στην καταστολή μιας εξέγερσης «μέσω της μαγικής τους γνώσης». Και ύστερα, το 1054 μ.Χ., στο αγιορείτικο κείμενο «Η ζωή του Αγίου Γεωργίου του Αναχωρητή» γράφτηκε πως ο αυτοκράτωρ Κωνσταντίνος ΙΧ ο Μονομάχος απαλλάχθηκε από άγρια θηρία που έτρωγαν τα κοπάδια του με δηλητηριασμένα δολώματα που έβαλαν οι Ατσίγγανοι. Με το όνομα όμως αυτό ήταν γνωστή στα ίδια χρόνια μια μανιχαϊστική αίρεση περιβόητη για τις τελετές μαγείας της. Να είχαν δώσει αυτό το όνομα και στους μελαψούς ξένους λόγω της «παρόμοιας τέχνης»; Πάντως εφεξής οι βυζαντινοί λόγιοι τους ανέφεραν ως Αθίγγανους (δηλαδή, αυτοί που δεν τους αγγίζεις), πράγμα που παραπέμπει ευθέως στον ορισμό των κατώτερων τάξεων της κοινωνίας των Ινδών. Το όνομα «Τσιγγάνοι» που υιοθέτησε στη συνέχεια γι' αυτούς ο απλός λαός προέρχεται είτε από παραφθορά της λόγιας λέξης είτε από το τουρκικό «τσιγκάν», που σημαίνει πάμπτωχος ή... από όνομα που τους συνόδευσε από τη χώρα καταγωγής τους. Οι Δυτικοευρωπαίοι άρχισαν να τους αναφέρουν δύο αιώνες μετά: το 1322 μ.Χ. ο φραγκισκανός μοναχός Σίμων Σιμεώνις περιέγραψε «Ατσίγγανους» που ζούσαν στην Κρήτη, το 1350 ο Λουντόλφους Ζουντχάιμ τους ανέφερε ως «Μαντιπόλους» (μάντεις περιφερόμενους από πόλη σε πόλη) που κατέληξαν σκλάβοι στην Ηπειρο και κατέφυγαν στην ενετική Κέρκυρα. Εκεί έγιναν κολίγοι που ανήκαν στο Feudum Acinanorum. Αλλά το από πού είχαν έρθει αυτοί οι άνθρωποι φαίνεται ότι δεν το γνώριζε κανείς. Οι προσκυνητές των Αγίων Τόπων που μεταστάθμευαν στη Μεθώνη τους έβλεπαν εκεί να φτιάχνουν σπαθιά και υπέθεταν ότι είχαν έρθει από την Αίγυπτο (Αιγύπτιοι - Γύφτοι - Gypsies). Αλλωστε και οι ίδιοι φρόντιζαν να λένε στους Δυτικούς μια βολική ιστορία που τους έκανε συμπαθείς: ήταν, λέει, μια φυλή καταραμένη από τον Θεό να περιπλανιέται επειδή είχε απαρνηθεί τον Θεάνθρωπο Χριστό και τώρα ήταν κυνηγημένη από τους αλλόπιστους, Αραβες και Τούρκους. Η ιστορία αυτή τους έδωσε «διαβατήριο» για τις χώρες των χριστιανών, αλλά ίσως έτσι ξεκίνησε και η φημολογία ότι «οι Γύφτοι σκάρωσαν τα καρφιά που σταύρωσαν τον Χριστούλη». Πώς έγιναν «μποέμ» Στους αιώνες που η Οθωμανική Αυτοκρατορία εξαπλωνόταν στις χώρες που πριν ανήκαν στους Βυζαντινούς οι Ατσίγγανοι / Αθίγγανοι / Γύφτοι / Ρομά προπορεύονταν ως λαθρομετανάστες: με το που κατέλαβαν οι Τούρκοι τη Μολδοβλαχία, το 1410, κύματα Τσιγγάνων πέρασαν στη Βοημία. Ο αυτοκράτωρ Σιγισμούνδος της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας του Γερμανικού Εθνους εντυπωσιάστηκε τόσο από τα ταλέντα τους ως διασκεδαστών της αυλής που τους εξέδωσε διαβατήρια για ελεύθερη διέλευση προς όποια ευρωπαϊκή χώρα ήθελαν. Ετσι έγιναν γνωστοί στη Γαλλία ως Βοημοί (ο όρος μποέμ για τους γλεντζέδες προέρχεται από εκείνη την εποχή) και έφθασαν και στη Γερμανία, στην Ιταλία, στην Ισπανία και στην Πορτογαλία. 
Από τότε και έπειτα οι Τσιγγάνοι εξαπλώθηκαν στη Βρετανία, στη Σκανδιναβία, στη Ρωσία και στην... Αμερική. Η εξέταση DNA σκελετών τους όμως που βρέθηκαν στη Νορβηγία έδειξε ότι κάποιοι από αυτούς είχαν πρωτοφτάσει εκεί τον 11ο αιώνα ως υπηρέτες συνταξιούχου τινός της Βαραγγιανής Φρουράς του βυζαντινού αυτοκράτορα!
Πιο καθαροί από τους άλλους
Ενόσω οι Τσιγγάνοι πληθύνονταν, η αμφιβολία των Ευρωπαίων γι' αυτή την περίεργη φάρα ανθρώπων μεγάλωνε. Ο σπόρος είχε πέσει στα χρόνια του Μεγάλου Θανατικού (της επιδημίας που σκότωσε εκατομμύρια), όταν όλοι αρρώσταιναν εκτός από τους Τσιγγάνους. Από το μυαλό κανενός δεν περνούσε τότε ότι ευθυνόταν η κατά πολύ υποδεέστερη προσωπική υγιεινή των Δυτικοευρωπαίων έναντι εκείνης που παραδοσιακά τηρούσαν οι Τσιγγάνοι. Και όταν έπειτα άρχισαν να φτάνουν με τα κάρα τους και στο τελευταίο χωριό, άρχισε και η αντιστροφή του «καλωσορίσματος»: στην αρχή τούς κατηγόρησαν για «κατασκόπους των Τούρκων» και μετά για όλα τα παραφερνάλια της ταχυδακτυλουργίας και της μαγείας - απατεωνιά, κλεψιά, αλητεία...
Στην ίδια τη Βοημία που κάποτε τους έμπασε στην Ευρώπη ψηφίστηκε το 1538 ο πρώτος νόμος περιστολής τους, για να ολοκληρωθεί το 1545 με το διάταγμα των Αψβούργων που έλεγε ότι «όποιος σκοτώνει Γύφτο δεν διαπράττει έγκλημα». Στα επόμενα 400 χρόνια οι Τσιγγάνοι έζησαν ουσιαστικά ως σκλάβοι - τόσο στην Ευρώπη όσο και στη Ρωσία -, για να κορυφωθεί ο ρατσισμός εναντίον τους κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, όταν εξοντώθηκαν περίπου 220.000 Τσιγγάνοι στα στρατόπεδα συγκέντρωσης των ναζί.
Η αναζήτηση της κοιτίδας
Ο πρώτος ευρωπαίος επιστήμονας που υποψιάστηκε ότι οι Γύφτοι δεν ήταν από την Αίγυπτο αλλά από πολύ μακρύτερα ήταν ο καθηγητής του γερμανικού πανεπιστημίου Halle Γιόχαν Ρούντιγκερ: το 1782 δημοσίευσε άρθρο υπό τον τίτλο «Περί της ινδικής γλώσσας και καταγωγής των Γύφτων», όπου συνέκρινε τη γραμματική δομή της γλώσσας τους με εκείνες των ινδοάριων γλωσσών του Ινδουστάν (στο σημερινό Πακιστάν). Από τότε και ως το 2003 έχουν δημοσιευθεί πάνω από 2.500 γλωσσολογικές εργασίες επί του θέματος (βλ.benjamins.com/#catalog/books/
Ως προς το «πότε ξεκληρίστηκαν από 'κεί», οι γλωσσολόγοι σημειώνουν την ιδιαιτερότητα της γλώσσας τους να μην έχει ουδέτερο γένος. Αυτή η διαφοροποίησή τους από τη γλωσσική εξέλιξη των υπολοίπων κατοίκων της Ινδικής χερσονήσου τοποθετεί την «απόσχιση» το αργότερο στον 10ο-13ο αιώνα μ.Χ. Είναι ακριβώς οι αιώνες που οι Σελτζούκοι Τούρκοι εισέβαλαν στην Περσική και στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία, για να έρθει ξοπίσω τους η λαίλαπα των μογγολικών ορδών. Γλωσσολόγοι και ιστορικοί συμφωνούν τώρα ότι η μετανάστευση του λαού των Τσιγγάνων πρέπει να έγινε σε τρία κύματα κατά την ταραγμένη εκείνη περίοδο, με το τελευταίο σπρώξιμό τους προς το Βυζάντιο ίσως στον 13ο αιώνα, όταν τις κτήσεις Τούρκων και Περσών αιματοκυλούσαν οι ορδές του Ταμερλάνου.
Τι δείχνει το DNA
Το πιο πρόσφατο επιστημονικό πόρισμα για την προέλευσή τους δημοσιεύθηκε στις 16 Μαΐου 2012 στο περιοδικό «Nature» από μια διεθνή ομάδα έγκριτων γενετιστών: συγκρίνοντας το DNA των Ρομά της Ευρώπης με εκείνο αντιπροσωπευτικού δείγματος 10.000 ατόμων από τις 214 φυλές της Ινδίας, κατέληξαν στο ότι όντως κατάγονται από τους Ντομπά της Ινδίας. Οι Ντομπά (γνωστοί και ως Ντομ ή Νταλίτ) είναι παρίες-Αθίγγανοι, ακόμη και στη σημερινή Ινδία. Αλλά τι το ιδιαίτερο είχε ο συγκεκριμένος λαός ώστε να τον «πάρουν μαζί τους» οι μετά τον Αλέξανδρο κατακτητές αυτής της τεράστιας χώρας;
Η απάντηση αρχίζει να ξεδιπλώνεται όταν ξεφυλλίσουμε τα αρχαιότερα κιτάπια που αναφέρθηκαν σε αυτούς στις χώρες που γειτονεύουν με την κοιλάδα του Ινδού.
Οργανοπαίκτες στα χωράφια
Επί της βασιλείας του πέρση ηγεμόνα Μπαχράμ (420-438 μ.Χ.), ο ινδός βασιλιάς Σανγκούλ του έκανε δώρο 10.000 οργανοπαίκτες από τη φυλή των Λούρι. Ο Μπαχράμ τούς μοίρασε σπόρους και χωράφια για τα προς το ζην. Αλλά οι Λούρι έφαγαν τους σπόρους και ύστερα ζήτησαν από τον βασιλιά κι άλλους. Τότε ο Μπαχράμ τούς ξαπόστειλε αηδιασμένος στα πέρατα της Γης. Τάδε έφη στη «Βίβλο των Βασιλέων» ο πέρσης ποιητής Φερντοσί το 1011 μ.Χ.
Τους Λούρι αυτούς τους συναντάμε αμέσως μετά στα περίχωρα της Βαγδάτης, όπου οι Αραβες τους αποκαλούν Τζατ. Η εκεί παρασιτική παρουσία τους καταλήγει σύντομα σε πολεμική σύρραξη, με αποτέλεσμα να φθάσουν καταδιωγμένοι κάποτε στην Αίγυπτο. Πιθανόν κάποιοι από αυτούς να έφθασαν και στα μέρη μας, οπότε έγιναν γνωστοί ως Αιγύπτιοι - Γύφτοι. Αλλά ήταν απλά το «πρώτο κύμα».
Τα συντάγματα Τσικανίε και το πέρασμα στην Ευρώπη
Εξι αιώνες μετά, το 1001 μ.Χ., ένας τούρκος στρατηγός του αραβικού χαλιφάτου των Αββασιδών, ο Μαχμούντ Γκάζνι, έχει γίνει διοικητής του σημερινού Αφγανιστάν και αρχίζει αλλεπάλληλες επιδρομές στην κοιλάδα του Ινδού. Η πρώτη επαρχία που χτυπάει είναι το Μουλτάν, η θεωρούμενη κοιτίδα των Τσιγγάνων. Τα στρατιωτικά χρονικά της εποχής του λένε ότι επέστρεψε με πολλές χιλιάδες αιχμαλώτων που ενέταξε στον στρατό του. Μία μάλιστα πηγή - αδιασταύρωτη - αναφέρει ότι «είχε μαζί του τέσσερα συντάγματα Τσικανίε, μαζί με τα γυναικόπαιδά τους».
Τα πολυτάραχα εκείνα χρόνια είναι οι αιώνες της αραβικής επέκτασης ως τον Καύκασο και την Ινδία αλλά και της καθόδου των τουρκικών και μογγολικών ορδών από την κεντροασιατική στέπα. Οι τρεις αυτοί ιπποτοξότες κατακτητές αντιμάχονται μεταξύ τους χρησιμοποιώντας τους κατακτημένους λαούς ως πεζικό.
Οι Τσιγγάνοι της Περσίας ισχυρίζονται ότι τότε βρέθηκε η φυλή τους (Λομά) μετεγκατεστημένη στην επαρχία Βασπουρακάν της Αρμενίας. Το 1021 ο ηγέτης της επαρχίας ονόματι Σενεκερίμ Αρντζρούνι αντάλλαξε τη Βασπουρακάν με εδάφη στη Σεβάστεια της βυζαντινής Κιλικίας, απέναντι από την Κύπρο. Σημειώνουμε ότι η μετανάστευση αυτή συμπίπτει χρονολογικά με την πρώτη εμφάνιση Αθίγγανων στην Κωνσταντινούπολη. Στο αρμένικο Βασίλειο της Κιλικίας όμως έφτασαν σύντομα οι Σελτζούκοι Τούρκοι, οι Σταυροφόροι και οι Μογγόλοι. Επί δύο αιώνες οι Τσιγγάνοι της Αρμενίας έγιναν «μπαλάκι» στα χέρια τους, μέχρι που το 1375 το βασίλειο αυτό κατέρρευσε οριστικά και Αρμένιοι και Τσιγγάνοι κατέφυγαν με γενοβέζικα πλοία στη σημερινή Μολδαβία ιδρύοντας το βασίλειο της Βεσσαραβίας. Δίπλα τους ήταν η σημερινή Ρουμανία, όπου οι Τσιγγάνοι βρήκαν άδεια βοσκοτόπια για τα άλογά τους, αλλά κατέληξαν σκλάβοι στους ντόπιους βοεβόδες. Οι σφαγές του Ταμερλάνου Μεγάλος αριθμός μελών της φυλής των Λομά κατέληξε επίσης στο σημερινό Αζερμπαϊτζάν. Στον Βίο του Ταμερλάνου που έγραψε ο Σύριος Αχμάντ ιμπν Αραμπσάχ (1389-1450) διαβάζουμε για περίεργα περιστατικά που συνέβησαν στα πρώτα χρόνια εξουσίας του μεγάλου στρατηλάτη (θυμίζουμε ότι αυτός ο μουσουλμάνος Μογγόλος ξεπάστρεψε στη συνέχεια 17 εκατομμύρια ανθρώπους, ήτοι το 5% του τότε παγκόσμιου πληθυσμού). Τρεις φορές, λέει, ξεκίνησε ο στρατηγός για εκστρατεία, για να βρει και τις τρεις φορές τους Τσιγγάνους να έχουν καταλάβει την πρωτεύουσά του. Τελικά κατέσφαξε τους περισσοτέρους και οι υπόλοιποι διασκορπίστηκαν. Το 1398, όμως, όταν ο Ταμερλάνος εισέβαλε στο Μουλτάν της Ινδίας, βρήκε απέναντί του μια στρατιά από Τζατ, ομόφυλους των Λομά. Επακολούθησε νέα μεγάλη σφαγή αυτών των «καταραμένων» και ξεριζωμός όσων γλίτωσαν. Και λίγο πριν από την τρομερή τελική μάχη του Δελχί ο ανελέητος Μογγόλος αποκεφάλισε μπροστά στον ινδό βασιλιά 100.000 αιχμαλώτους του! Το ηθελημένο ή συμπτωματικό κυνηγητό των Λομά/Τζατ/Τσιγγάνων από τις ορδές του Ταμερλάνου συνεχίστηκε όταν αυτός ήρθε σε σύρραξη με τους Σελτζούκους Τούρκους. Ετσι μοιάζει τελείως λογικό το ότι η καταδιωκόμενη αυτή φυλή συνέχισε να κινείται δυτικά, προς το Βυζάντιο και την Ευρώπη, ξεγράφοντας σταδιακά από τη θύμησή της τον τόπο καταγωγής της και την προοπτική επιστροφής σ' αυτόν. Ποιες είναι οι φυλές των Τσιγγάνων; Γλωσσολογικά οι Τσιγγάνοι διαχωρίζονται σε τρεις φυλές: τους Ρομά, τους Ντομά και τους Λομά. Οι Ρομά είναι η πολυπληθέστερη φυλή, απαρτιζόμενη από αρκετές υποδιαιρέσεις της: τους Καλντέρα, τους Καλντεράς και τους Κουρά- ρα, που είναι κυρίως σιδηρουργοί, ξυλουργοί και καλαθοπλέκτες, αλλά και τους Λοβάρα, που είναι
εκτροφείς αλόγων. Τους συναντάμε στην Τουρκία, στα Βαλκάνια, στην Κεντρική και στην Ανατολική Ευρώπη. Στους Ρομά εντάσσονται επίσης οι Κάλε, που ζουν κυρίως στη Νότια Γαλλία και στην Ιβηρική χερσόνησο, με εξειδίκευση στο τραγούδι, στο θέατρο και στον χορό φλαμένκο, και οι Σίντι, που βρίσκονται συγκεντρωμένοι στα σύνορα Γαλλίας – Γερμανίας (ιδιαίτερα στην Αλσατία) και είναι εξειδικευμένοι στην ακροβασία και στις τέχνες του τσίρκου. Τέ λος, οι Ρομάνισελ, που απαντώνται κυρίως στη Μεγάλη Βρετανία και στις ΗΠΑ και παραδοσιακά ήταν εκτροφείς αλόγων.
Οι Τσιγγάνοι που συναντάμε σε Μαρόκο, Τυνησία, Αλγερία στις χώρες δηλαδή της περιοχής Μαγκρέμπ (οι Νταρ-μπούσι-φαλ), στην Αίγυπτο (οι Γκάγκαροι), στη Μέση Ανατολή και στη ΝΑ Τουρκία ανήκουν γενικά στη φυλή των Ντομά και εξειδικεύονται στα ακροβατικά και στην ταχυδακτυλουργία. Εντυπωσιακό είναι το ότι οι Ντομά της Αιγύπτου είναι στην πλειονότητά τους χριστιανοί κόπτες. Στην Αρμενία, στη Γεωργία και στο Ιράν συναντούμε την τρίτη και πιο ολιγάριθμη φυλή, των Λομά, που εξειδικεύεται στην εκτροφή αλόγων. Συνολικά ο πληθυσμός τους ανά τον κόσμο εκτιμάται στα 12 εκατομμύρια. 
Γιατί τους λέμε «κατσίβελους»;
Στη Θράκη κυρίως αλλά και σε άλλες περιοχές της Ελλάδας παραδοσιακά αποκαλούν τους Ρομά «κατσίβελους». Το γιατί... ελάχιστοι πια το γνωρίζουν. Η προέλευση της λέξης είναι από τη λατινική captivus (αιχμάλωτος, σκλάβος), που στα μεσαιωνικά λατινικά έγινε cattivello (σκλαβωμένος, δύστυχος). Το προφανές θα ήταν να πούμε πως οι λατινόφωνοι Βλάχοι έδωσαν από λύπηση αυτό το προσωνύμιο στους ρακένδυτους Τσιγγάνους όταν τους πρωτογνώρισαν. Αλλά υπάρχει και μια πιο ιστορική ερμηνεία: τους πρώτους αιώνες παρουσίας τους στα Βαλκάνια οι πολυπληθείς Τσιγγάνοι της Ρουμανίας ζούσαν υπό καθεστώς σκλαβιάς στη λατινόφωνη εκείνη χώρα. Οι Ελληνες Βλάχοι ανεβοκατέβαιναν, ως γνωστόν, τα Βαλκάνια για εμπορικές δοσοληψίες. Πιθανότατα λοιπόν τους γνώρισαν ως σκλάβους και «σκλάβους» τους ονόμασαν, στα λατινικά. Τούρκοι και Ρομά Μπορεί οι παραδόσεις μας να λένε ότι οι Τούρκοι χρησιμοποίησαν την «άστεγη φυλή» άλλοτε ως σιδεράδες του στρατού τους, άλλοτε ως απαγωγείς παιδιών για τα χαρέμια και άλλοτε ως κοινούς κατασκόπους, αλλά η μεταξύ τους σχέση δεν ήταν ποτέ σχέση εμπιστοσύνης. Ενδεικτικό είναι το ακόλουθο δημώδες ανέκδοτο που κυκλοφορεί από αιώνες στη γειτονική χώρα: Πηγαίνει μια μέρα ο Γύφτος στο τζαμί. Κατά τύχη βρίσκει θέση μόνο δίπλα στον νταή του χωριού, τον Καρά Ρουστέμ. Οταν τελειώνει η λειτουργία και όλοι στρέφουν το κεφάλι δεξιά - κατά πώς κάνει ο ιμάμης -, ο Γύφτος το στρέφει αριστερά, προς τον Καρά Ρουστέμ. Βγαίνοντας από το τζαμί, κάποιος τον ρωτάει γιατί γύρισε το κεφάλι ανάστροφα. Τότε εκείνος του απαντά: «Ο Αλλάχ συγχωρεί, αλλά ο Καρά Ρουστέμ ποτέ!». Το μυστικό του ατσαλιού Μια ολότελα απίστευτη εξήγηση για τον ξεριζωμό των Τσιγγάνων από την Ινδία προέκυψε ως πιθανή πριν από 11 χρόνια, όταν διερευνούσαμε σε άρθρο μας «Το μυστήριο του δαμασκηνού σπαθιού». Εκεί σημειώναμε μεταξύ άλλων τα εξής: Είναι εντυπωσιακό ότι το ατσάλι, το ισχυρότατο αυτό κράμα σιδήρου και άνθρακα, μας έδωσε το πρώτο δείγμα του σε ένα μαχαίρι που βρέθηκε στην Κύπρο, χρονολογούμενο περί το 1.200 π.Χ. Στα σίγουρα, πάντως, τα σπαθιά από ατσάλι τα πρωτοσυναντάμε ιστορικά στα χρόνια του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Ο ίδιος ο Αριστοτέλης είχε εξυμνήσει τις αρετές των εγχειριδίων της Ανατολής και μας είναι γνωστό ότι ο Αλέξανδρος είχε δώσει εντολή να κατάσχεται κάθε μεταλλείο και μεταλλουργείο που βρισκόταν στα εδάφη που κατακτούσε. Οταν ο ινδός βασιλιάς Πώρος συνθηκολόγησε μαζί του, του χάρισε τριάντα λίβρες από το καλύτερο ινδικό ατσάλι και ένα σπαθί. Η απορία είναι γιατί οι Μακεδόνες - και οι Ρωμαίοι που τους διαδέχθηκαν - δεν επωφελήθηκαν από την τεχνογνωσία σφυρηλάτησης ομογενούς ατσαλιού των χωρών που γνώρισαν. Η απάντηση των επιστημόνων μεταλλουργών ήταν ότι τα χυτήρια των Ευρωπαίων, από την Αρχαιότητα ως και τον Μεσαίωνα, έφθαναν ως τους 1.200 βαθμούς Κελσίου και όχι στους 1.500 που χρειαζόταν αυτή η κατεργασία. Ηταν άγνωστο πώς οι ινδοί μεταλλουργοί το κατάφερναν και... σίγουρα κράτησαν καλά το μυστικό τους. Το 1999 μια νέα αρχαιολογική ανακάλυψη έριξε φως στο μυστήριο αφήνοντας περιθώριο για νέες εικασίες ως προς τον ρου της Ιστορίας: στα ερείπια της πόλης Γκιαούρ Καλά του Τουρκμενιστάν βρέθηκαν τρία καμίνια του 1.000 μ.Χ., με πήλινο φούρνο, τροφοδοτούμενο με αέρα από κάτω, που όντως μπορούσε να φθάσει τους 1.500 βαθμούς. Ο υπεύθυνος των ανασκαφών δρ Ντάφιντ Γκρίφιθς, του Πανεπιστημιακού Κολεγίου του Λονδίνου, δήλωσε ότι πρόκειται για την πιο εξεζητημένη μεταλλουργική τεχνολογία που έχει ανασκαφεί ποτέ. Ποια είναι όμως η Γκιαούρ Καλά και γιατί βρέθηκε εκεί αυτή η τεχνογνωσία; Οπως υποψιάζεται κανείς από το όνομα, πρόκειται για ελληνιστική πόλη: ήταν η πρωτεύουσα της Βακτριανής, Σογδιανής, Μαργιανής και μετέπειτα Σελεύκειας. Το αν οι κατοπινοί κατακτητές της υπήρξαν κοινωνοί του μυστικού του ατσαλιού δεν μας είναι ιστορικά γνωστό. Πάντως, ως την πρόσφατη ιστορική εποχή η εθνική ημέρα των Τούρκων περιελάμβανε το άναμμα ενός καμινιού, εις μνήμην της πηγής της δύναμής τους. Το 626 μ.Χ. κατηφόρισαν προς τα εδάφη των Αράβων, πολέμησαν άγρια μαζί τους για 90 χρόνια και έπειτα προσχώρησαν στη μουσουλμανική κυριαρχία του χαλιφάτου της Δαμασκού. Σύντομα βρέθηκαν να κυριαρχούν στον στρατό του χαλίφη και γύρω στο 1000 μ.Χ. κατέλαβαν επ' ονόματί του το Ινδουστάν. Στα χρόνια της τουρκικής κατάκτησης της Ινδίας σημειώθηκε και η πρώτη ερήμωση των εκεί μεταλλείων σιδήρου. Οι εργάτες τους υποχρεώθηκαν να ακολουθήσουν τον τουρκικό στρατό και η φυλή-παρίας των μεταλλωρύχων της Χαϊντεραμπάντ απογυμνώθηκε από όσους γνώριζαν το μυστικό κατεργασίας του ατσαλιού. Να έχει αυτό άμεση σχέση με την παλιά μας αντίληψη για τον «σιδερά γύφτο» που υπηρετούσε τα οθωμανικά ασκέρια στα Βαλκάνια; Μια ένδειξη για τέτοια σχέση μάς έδωσε η λεπτομερής περιγραφή των σιδεράδων γύφτων της Μεθώνης από τον Arnold von Harff το 1499: σημείωσε γεμάτος απορία ότι χύτευαν το σίδερο σε «χωνευτά καμίνια», σκαμμένα κάτω από τα πόδια τους, στο χώμα. Εκείνο που δεν γνώριζε ο γερμανός περιηγητής ήταν ότι μια τέτοια διάταξη λειτουργούσε σαν... χύτρα ταχύτητας που ανέβαζε πολύ υψηλά τη θερμοκρασία. Οι σημερινοί μερακλήδες μεταλλουργοί που επιχειρούν να φτιάξουν ατσάλινα σπαθιά με την παραδοσιακή «δαμασκηνή μέθοδο» καταφεύγουν ακριβώς στο ίδιο κόλπο. Τέλος, τώρα μαθαίνουμε ότι στα γειτονικά μας Σκόπια μια φυλή Τσιγγάνων λέγεται «Κοβάτσια», που στην ινδική διάλεκτο του Πουντζάμπ σημαίνει «Σιδηρουργοί». Μια άλλη ονομάζεται «Μπαρουτσιέ», δηλαδή «Πυριτιδοκατασκευαστές», και μια τρίτη «Τοπχανσά», δηλαδή «Χυτευτές κανονιών». Είναι οι φυλές των Τουρκόγυφτων, που, σύμφωνα με τη στρατιωτική ιστορία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, παρείχαν τέτοιου είδους υπηρεσίες στον Σουλτάνο ως το 1912. Αν μη τι άλλο, στον τομέα των όπλων ο ξεριζωμένος αυτός λαός «μορφώθηκε» περνώντας από τα σπαθιά στα κανόνια. πηγη |
Δευτέρα 29 Σεπτεμβρίου 2014
Η συγκλονιστική ιστορία των τσιγγάνων που κανείς μας δεν γνώριζε μέχρι την έλευση αυτού του άρθρου!
Η ΣΥΝΕΚΤΙΚΗ ΕΡΕΥΝΑ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ :”Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΕ ΚΑΤΟΧΗ ΑΠΟ ΤΟ 1831″… Posted: 28 Sep 2014
|
Posted: 28 Sep 2014 01:25 PM PDT
 Οι Τραπεζίτες Ρότσιλντ, το νεοσύστατο Κράτος και η Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος Το 1821 στην Ελλάδα έλαβε χώρα η επανάσταση των Ελλήνων κατά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας με πρωτεργάτες τον Κολοκοτρώνη, Καποδίστρια, Υψηλάντη, Καραΐσκάκη, Κανάρη, Μπουμπουλίνα κτλ. Οι Γνωστές παρεμβάσεις των ξένων και των εδώ ανδρείκελων τους, έφεραν ως αποτέλεσμα το 1831 την δολοφονία του Ιωάννη Καποδίστρια. Εκεί ουσιαστικά τελειώνει η προσπάθεια των Ελλήνων για ένα πραγματικά ανεξάρτητο Κράτος. Όσοι σκέφτηκαν “μα από τότε είμαστε ένα ελεύθερο Κράτος” δεν έχουν παρά να λάβουν υπόψιν τους τα παρακάτω στοιχεία…………
Μέρος 1ο Ξεκινώντας το ταξίδι μας στην “θεία άλη” σημαντικό είναι να λάβουμε γνώση περί των Ρότσιλντ:
Μετά το 1834, και την ανακύρηξη της Αθήνας ως πρωτεύουσα της ανεξάρτητης Ελλάδας, αναπτύχθηκε μία μικρή εβραϊκή κοινότητα. Αριθμός εβραϊκών οικογενειών από τη Γερμανία ήρθαν και εγκαταστάθηκαν στην Αθήνα.Μεταξύ αυτών και ο χρηματιστής Μαξ ντε-Ρότσιλντ, ο οποίος συμμετείχε στην ακολουθία του βασιλιά Όθωνα. Μέσω της Δουκίσσης της Πλακεντίας αποκτήθηκε μια μεγάλη έκταση για την ανέγερση της Συναγωγής (1843).
Η Δούκισσα εγκαταστάθηκε στην Αθήνα το 1831 και ανέπτυξε μέσω της μελέτης της Βίβλου μια βαθειά συμπάθεια για τον Ιουδαϊσμό. Το 1847 οι ελληνικές αρχές απαγόρευσαν τη δημόσια περιφορά του ομοιώματος του Ιούδα του Ισκαριώτη, για να μην προσβληθεί ο βαρόνος ντε-Ρότσιλντ, ο οποίος βρισκόταν τότε στην Αθήνα. Σε αντίποινα ένα μέρος του πλήθους έκαψε την κατοικία του Ισραηλίτη Δαβίδ Πατσίφικο, Βρετανού υπηκόου και επίτιμου προξένου της Πορτογαλίας. Η βρετανική κυβέρνηση απαίτησε την καταβολή αποζημίωσης και, τελικά, ο υπουργός των Εξωτερικών λόρδος Πάλμερστον απέκλεισε το 1850 με αγγλικά πλοία το λιμάνι του Πειραιά. Το 1852 η δημοτική αρχή αποποιήθηκε τη δωρεά της Δούκισσας της Πλακεντίας για ανέγερση Συναγωγής.
Η εβραϊκή παρουσία αυξήθηκε από 60 άτομα το 1877 σε 250 το 1878. Η εβραϊκή Κοινότητα αναγνωρίστηκε επίσημα το 1889. Το 1890 πρόεδρος της Κοινότητας διετέλεσε ο Κάρολος Ρότσιλντ (1843 – 1918). Την εποχή εκείνη, λειτουργούσαν έλλειψη Συναγωγής 3 μικροί ευκτήριοι οίκοι. στοιχεία από το Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο (Κ.Ι.Σ.) Λινκ:http://www.kis.gr/index.
Οι Ρότσιλντ και η Ελλάδα
Οι δεσμοί μελών της οικογένειας Ρότσιλντ με τους Εβραίους της Ελλάδας υπάρχουν από τα πρώτα χρόνια της Ελληνικής Επανάστασης. Σε όλη την Ευρώπη μέλη της οικογένειας υποστήριζαν των αγώνα των Ελλήνων για ανεξαρτησία, τόσο οικονομικά όσο και ηθικά, χρησιμοποιώντας την πολιτική καθώς και την κοινωνική τους επιρροή στους διπλωματικούς κύκλους της Ευρώπης.
Ο Μαξ ντε Ρότσιλντ, ήρθε στην Ελλάδα με την ακολουθία του Βασιλιά Όθωνα και διετέλεσε οικονομικός σύμβουλός του για αρκετά χρόνια. Ο Μαξ ντε Ρότσιλντ ήταν περήφανος για την εβραϊκή καταγωγή του και με την άφιξή του στην Αθήνα συνέβαλε στο συντονισμό μιας μικρής αλλά σημαντικής Κοινότητας Ασκεναζί Εβραίων. Το 1889 το ελληνικό κράτος αναγνώρισε επίσημα την Ι.Κ. της Αθήνας. Το 1890 ο Τσάρλς Ρότσιλντ, γιος του Μαξ, έγινε ο πρώτος πρόεδρος της Ισραηλιτικής Κοινότητας Αθηνών. Το 1897 επισκέφθηκε την Αθήνα ο βαρώνος Φερδινάνδος Ρότσιλντ, ο οποίος, μεταξύ άλλων επαφών που είχε, συνάντησε τον υπουργό Ι. Κολλέτη για θέματα που αφορούσαν την Εβραϊκή Κοινότητα.
Τον Ιανουάριο του 1897, ο Φερδινάνδος Ρότσιλντ πηγαίνοντας στη Θεσσαλονίκη με το σκάφος του, σταμάτησε στη Χαλκίδα και συνάντησε εκπροσώπους της Εβραϊκής Κοινότητας, οι οποίοι του έθεσαν τα οικονομικά κυρίως προβλήματα που αντιμετώπιζε η Κοινότητα. Ο βαρώνος ανταποκρίθηκε άμεσα στην έκκληση της Κοινότητας προσφέροντας οικονομική ενίσχυση στις πολυμελής οικογένειες που είχαν μείνει άστεγες λόγω του καταστροφικού σεισμού που είχε χτυπήσει την πόλη πριν από δυόμιση χρόνια. Επίσης, συνέβαλε οικονομικά στην κατασκευή ενός τείχου περιμετρικά στο εβραϊκό νεκροταφείο της Χαλκίδας. Στη συνέχεια ο βαρώνος επισκέφθηκε τη Θεσσαλονίκη, όπου ασχολήθηκε με επιχειρηματικές δραστηριότητες, καλλιεργώντας παράλληλα στενούς δεσμούς με τους Εβραίους της Θεσσαλονίκης.
Για τη σημαντική προσφορά της οικογένειας Ρότσιλντ στην εβραϊκή ζωή της Ελλάδας, οι Κοινότητες της Αθήνας και της Χαλκίδας, στις αναμνηστικές μαρμάρινες πλάκες όπου αναγράφονται τα ονόματα των μεγάλων ευεργετών, αναφέρουν και το όνομα της οικογένειας Ρότσιλντ. στοιχεία από το Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο (Κ.Ι.Σ.) Λινκ:http://www.kis.gr/index.
Μέρος 2ο Εδώ βλέπουμε το ΦΕΚ με το οποίο δημιουργείται η εν Αθήναις Ισραηλιτική Αδελφότητα με πρόεδρο τον Τσάρλς Ρότσιλντ υιό του Μάξ Ντε Ρότσιλντ που ήρθε από την Γερμανία (με την κουστωδία του Όθωνα). Όσο για την βοήθεια των Ρότσιλντ τόσο οικονομικά όσο και ηθικά για την ανεξαρτησία μας θα τα δούμε αναλυτικά παρακάτω.
Μέρος 3ο Το παρακάτω ΦΕΚ είναι του 1920 όταν ο “αντισημίτης” Βενιζέλος κάνει το Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο (ΚΙΣ) ΝΟΜΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ (ΝΠΔΔ) δηλαδή Κράτος όπως είναι τα Υπουργεία Εθνικής Αμύνης, Εθνικής Οικονομίας, Υπουργείο Δημοσίας Τάξεως, Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων κτλ
 
Για να δείτε την πραγματική καταγωγή του Ε. Βενιζέλου κάντε κλικ ΕΔΩ ϡ Για να δείτε και άλλα ΦΕΚ που κάνουν το ΚΙΣ ΝΠΔΔ κάντε κλικhttp://knossopolis.com/
Μέρος 4ο Στην παρακάτω Ελαιογραφία απεικονίζεται ο Όθων με το Βασιλικό διάταγμα ιδρύσεως της Εθνικής Τραπέζης της Ελλάδος. Ναι ο γνωστός φιλέλλην Όθων που έβαλε φυλακή τον Κολοκοτρώνη…
Νικηφόρος Λύτρας (1832-1904). Λάδι σε μουσαμά, 255×127 εκ. Καλλιτεχνική συλλογή ΕΤΕhttp://ha.nbg.gr/
 Για να δούμε μερικά πράγματα που έχουν ενδιαφέρον στο ΦΕΚ αυτό:
Πρώτο σημαντικό σημείο είναι ότι συστήνεται η Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος με σκοπό να αναπτυχθεί στην Ελλάδα η Γεωργία, η Βιομηχανία, το Εμπόριο και η Ναυτιλία.Δεύτερο σημαντικό σημείο είναι ότι η Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος δια του άρθρου 1 του ΦΕΚ με Αριθμό 101/25.01.1836 αποκτά το αποκλειστικό προνόμιο να εκδίδει το χρήμα
ϡ Τραπεζογραμμάτια ονομάζονται τα χαρτονομίσματα που έχουμε στην τσέπη μας (αποδείξεις ΕΔΩ)
Τρίτο και βασικότερο σημείο είναι ότι η Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ!!! (άρα ούτε ¨Εθνική” είναι ούτε “της Ελλάδος”) Άρα έχουμε μια ΙΔΙΩΤΙΚΗ εταιρεία η οποία αποτελείται είτε από Έλληνες ιδιώτες είτε από αλλοδαπούς ιδιώτες, στην οποία ο επίσης αλλοδαπός Όθωνας δίνει το αποκλειστικό προνόμιο κοπής χρήματος προς το Κράτος με σκοπό επαναλαμβάνουμε την ανάπτυξη της Γεωργίας, της Βιομηχανίας του Εμπορίου και της Ναυτιλίας.
 και στο ΦΕΚ 14.01.1842
Αναφέρεται επίσης και στην επίσημη ιστοσελίδα τους: www.nbg.gr Η πρώτη προσπάθεια δεν καρποφόρησε (1836) αλλά καρποφόρησε η δεύτερη το 1841 με το ακόλουθο ΦΕΚ:
Για να δούμε μερικές λεπτομέρειες που αναφέρονται στο ΦΕΚ
Η ΕΤΕ είναι ΑΕ
Η διαφάνεια σε όλο της το μεγαλείο…
 Εδώ φαίνεται η στενή συνεργασία μεταξύ φιλελλήνων Otto και Ρότσιλντ Ο αέρας ο κοπανιστός (ελέω Βασιλέως) εις αντάλλαγμα υποθηκών και ενεχύρων… Συνδέονται τα Τραπεζογραμμάτια της ΕΤΕ με τα “Ελληνικά” Νομίσματα Εδώ βλέπουμε αυτό που εφαρμόσθηκε αργότερα στις ΗΠΑ ως “legal tender” Νόμοι που ξεχωρίζουν τον νόμιμο απατεώνα από τον μη νόμιμο απατεώνα δίνουν νομοθετημένο τίποτα και παίρνουν κόπο το “Εθνική” και το “της Ελλάδος” αποτελεί μέρος εξαπάτησης
Η Τράπεζα που είχε ανοίξει ο Καποδίστριας αποτελεί νομοθετικό παρελθόν, νέοι ορίζοντες για τους “φιλέλληνες” Otto και Ρότσιλντ οι οποίοι πήραν τα καλαμάκια ανά χείρας
Μην μας μπερδεύουν οι Πρόεδροι της ΕΤΕ, αυτοί είναι απλοί μεγαλόμισθοι υπάλληλοι. Σημασία έχει ποιοι είναι οι μέτοχοι δηλαδή οι ιδιοκτήτες…Για να δούμε τώρα την σχέση της ΕΤΕ με τους Ρότσιντ όπως αναφέρεται στο επίσημο Χρονολόγιο της ΕΤΕ (αναλυτικά το χρονολόγιο θα το δούμε παρακάτω):
Ελληνικό Κράτος 1.000 μετοχές Ν. Ζωσιμάς 500 μετοχές Ι.Γ. Ευνάρδος 300 μετοχές Βασιλιάς Λουδοβίκος Βαυαρίας 200 μετοχές Κ. Βρανής 150 μετοχές Θ. Ράλλης 100 μετοχές
αναφέρονται σε ποιους ανήκουν οι 2250 μετοχές, αφήνουν αόριστο το πόσες μετοχές ανήκουν στους Τραπεζίτες Ρότσιλντς… γιατί άραγε; για να μην πάρουμε χαμπάρι ότι η Εθνική όχι μόνο δεν ήταν ποτέ “Εθνική” και “της Ελλάδος”, αλλά ότι το πλειοψηφικό πακέτο μετοχών άνηκε εξ αρχής στους Ρότσιλντ άρα ο Ρότσιλντ έλεγχε απόλυτα το νέο και φτωχό Κράτος;
Οι μετοχές συνολικά ήταν 5.000, με τιμή 1000 Δραχμών καθ έκαστη, άρα 5.000.000 Δραχμές όπως βλέπουμε παρακάτω στο ΦΕΚ 30.03.1841. Οι 2750 μετοχές που αντιστοιχούν περίπου στο 55% των μετοχών ήταν των Ρότσιλντ.
όσον αφορά τις 1.000 μετοχές που είχε το Ελληνικό Κράτος, όπως θα δούμε στο επίσημο Χρονολόγιο της Εθνικής Τραπέζης, πρόκειται για έναν ακραίο εμπαιγμό διότι ήταν θέμα χρόνου αυτές οι μετοχές να φύγουν από τα χέρια του Κράτους εφόσον ο αναγκαστικός και αποκλειστικός δανεισμός του Κράτους από την ΕΤΕ θα έφερνε χρέος… Δηλαδή μας έδωσαν και μια αβάντα 1.000 μετοχές για να μας ρίξουν μια εντελώς ηλίθια στάχτη στα μάτια αφού ήταν θέμα χρόνου όχι μόνο να φύγουν από τα χέρια του Κράτους οι 1000 μετοχές αλλά να ξεκινήσει η υπερχρέωση του Κράτους από την ιδιωτική Εταιρεία που ήταν και το ζητούμενο!
———–
Μέρος 5ο
Αποκωδικοποίησις:
Έχουμε λοιπόν ένα Κράτος το οποίο δεν επιτρέπει στον εαυτό του να κόψει δικό του χρήμα αλλά επιτρέπει να το δανείζεται αποκλειστικά από μια Τράπεζα η οποία ανήκει σε τρίτους (την οποία απλά την έχουν βαφτίσει Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος).
Στο τέλος του άρθρου υπάρχουν διαθέσημα ντοκιμαντέρ στα οποία αναλύεται πλήρως η απάτη του Χρηματοοικονομικού Συστήματος, τώρα απλά και λακωνικά θα προσπαθήσουμε να δώσουμε μια γενική αλλά ουσιαστική εικόνα της εξαπάτησης η οποία έχει ως εξής:
Το Κράτος δεν επιτρέπεται να κόψει χρήμα για τον εαυτό του, αλλά επιτρέπει δια νόμου ή Βασιλικού Διατάγματος να κόψει μια ιδιωτική εταιρεία χρήμα από την οποία θα τα ΔΑΝΕΙΣΤΕΙ άρα από την πρώτη κιόλας Δραχμή η οποία θα μπει στην κυκλοφορία (circulation) το Κράτος ήδη χρωστάει!
Ας προσεγγίσουμε την απάτη με ένα παράδειγμα: Το Κράτος ζητάει από την Ιδιωτική Εταιρεία η οποία ονομάζεται Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος (θα μπορούσε να ονομάζεται και Θανάσης ή Ιακώβ το ίδιο είναι) να κόψει π.χ. 10 εκατομμύρια Δραχμές να διαθέσει στην αγορά του (circulation), η Τράπεζα ζητάει εγγυήσεις και το Κράτος δίνει Ομόλογα ιδίου ποσού (Ομόλογο = ομολογία χρέους, το Κράτος ομολογεί-αναγνωρίζει τον δανεισμό άρα το ότι χρωστάει). Ενώ λοιπόν το Κράτος δίνει τα ομόλογα αξίας 10 εκατ. Δραχμών ως εγγύηση, η Ιδιωτική Εταιρεία δεν δίνει αλλά ΔΑΝΕΙΖΕΙ με τόκο το χρήμα, πράγμα που σημαίνει ότι θέλει πίσω 10 εκατ. + τους τόκους.
Έχουμε λοιπόν ένα Κράτος του οποίου η αγορά κινείται με 10 εκατ. Δραχμές, τις οποίες όμως τις χρωστάει εξολοκλήρου σε μια ιδιωτική Εταιρεία + τους τόκους αυτών, άρα 10 εκατ. Δραχμές κεφάλαιο + π.χ. 2 εκατ. ΤΟΚΟΥΣ θα πρέπει να επιστραφούν στην ιδιωτική Εταιρεία – Τράπεζα 12 εκατ. Δραχμές.
Η ερώτηση που γεννάται είναι: Τι θα συμβεί αν η Ιδιωτική Εταιρεία – Τράπεζα ζητήσει κάποια στιγμή πίσω τα χρήματα της;
απάντηση: δεν θα μείνει ούτε δραχμή στο Κράτος (στην αγορά) αφού και τα 10 εκατ. θα επιστραφούν πίσω στην Τράπεζα η αμέσως επόμενη ερώτηση που γεννάται είναι: και τι θα γίνει με τους ΤΟΚΟΥΣ (+ 2 εκατ); που θα βρεθούν αφού η αγορά έχει maximum 10 εκατ. και το Κράτους δεν επιτρέπει στον εαυτό του να κόψει χρήμα;
απάντηση: δεν μπορούν να βρεθούν διότι έτσι είναι το Fractional Reserve Banking System. λύση: νέο δάνειο μεγαλύτερο του προηγούμενου με σκοπό την αποπληρωμή και των 12 εκατ. Δραχμών (Κεφάλαιο + ΤΟΚΟΙ) συν την πλήρωση (refill) της αγοράς με νέο ρευστό.
αποτέλεσμα: το χρέος του Κράτους προς την Ιδιωτική Τράπεζα να αυξάνει συνεχώς.
Αυτή είναι η βάση για το πως λειτουργεί το ΧρηματοΟικονομικό σύστημα.
Δώσαμε μια εικόνα της σχέσεως Κράτους και Κεντρικής Τράπεζας, ας δώσουμε τώρα Τι είναι χρήμα και πως δημιουργείται: Το χρήμα δεν είναι σαν την πρωτογενή παραγωγή όπως το σιτάρι που ρίχνεις τον σπόρο σε ένα χωράφι, ούτε σαν την δευτερογενή, δεν είναι παραγωγή, είναι ένας αέρας κοπανιστός με μπόλικο καθόλου! Το χρήμα είναι απλά μια συμφωνία, όλοι συμφωνήσαμε (με έναν μαγικό τρόπο) ότι τα ζωγραφισμένα χαρτάκια της ΕΤΕ είναι χρήμα… τόσο απλά!
Το θέμα είναι γιατί το Κράτος να δίνει δικαίωμα να δημιουργεί χρήμα ένας ιδιώτης ο οποίος θα μας το δανείσει και από πάνω, και δεν φτιάχνει δικό του/μας χρήμα;;;;;; Είναι τελικά το Κράτος δικό μας; Υπήρξε ποτέ Ελληνικό Κράτος; Υπήρξε ποτέ Δημο-Κρατία; Υπήρξε ποτέ Ελευθερία; ΟΧΙ, ΖΟΥΜΕ ΜΙΑ ΦΑΡΣΑ!!! Υπάρχει λοιπόν μια συμφωνία (Κράτους και ιδιωτικής Εταιρείας-Τράπεζας) ότι αυτά τα χαρτάκια που θα ζωγραφίσει η ΕΤΕ θα είναι χρήμα, για να δούμε και τον μηχανισμό δημιουργίας τους που θα ζήλευε και ο Κόπερφιλντ:
Ο περισσότερος κόσμος νομίζει ότι το δάνειο που δίνει μια Ιδιωτική Εταιρεία – Τράπεζα είναι από τις καταθέσεις των άλλων, αλλά τα πράγματα είναι πολύ περισσότερο απατηλά από όσο νομίζουμε!
Αν μια Ιδιωτική Εταιρεία – Τράπεζα έχει αποθεματικό (χρήματα σε καταθέσεις) π.χ. 1.000 Δραχμές σύμφωνα με το Fractional Reserve Banking System μπορεί να δανείσει το ποσό αυτό με αναλογία 1 προς 9, δηλαδή να δανείσει 9.000 Δραχμές. Αυτές τις 9.000 Δραχμές δεν τις πήρε από πουθενά (π.χ. Καταθέσεις άλλων), δεν υπήρχαν πριν, απλά τις δημιούργησε “out of noting” βάσει νόμου (΄τωρα τι σόι νόμος είναι αυτός που επιτρέπει σε ιδιώτες να δημιουργούν χρήματα για να δανείσουν τα Κράτη είναι μια άλλη αμαρτία) και μάλιστα οι αρχικές 1000 Δραχμές που επάνω σε αυτές δημιουργήθηκαν ως δια μαγείας οι 9.000 δεν πειράχτηκαν αλλά παρέμειναν στην θέση τους, άρα με την πρώτη δανειακή σύμβαση η Τράπεζα έχει τις 1.000 αυτές Δραχμές στο αποθεματικό της απείραχτες plus τις 9.000 που μόλις δημιούργησε και έδωσε ως δάνειο συν τους τόκους. Αυτές οι 9.000 Δραχμές στον συνολικό δανειακό κύκλο αποφέρουν 90.000 Δραχμές στην Τράπεζα. (σημείωση: καμία Τράπεζα εδώ και χρόνια δεν τηρεί το ratio 1:9). Για να δημιουργήσει η Τράπεζα αυτές τις 9.000 θα πρέπει να υπάρξει Δανειακή Σύμβαση με κάποιον Πολίτη, εν ολίγοις ο κόπος του Πολίτη δημιουργεί αυτά τα χρήματα… άρα χρήματα δημιουργούνται εις βάρος των πολιτών και είναι θέμα χρόνου να τους πάρουν πίσω και τα χρήματα και ότι περιουσιακά στοιχεία έχουν βάλει ενέχυρο ή υποθήκη!
έτσι απλά δημιουργείται το χρήμα… Ο Ρότσιλντ ενοικιάζει ένα απλό μαγαζί με 4 τοίχους, ο Όθων βγάζει ένα Βασιλικό Διάταγμα και ονομάζει το μαγαζάκι “ΤΡΑΠΕΖΑ” δίνοντας του το δικαίωμα να δανείζει αποκλειστικά το Κράτος… ελάχιστα έξοδα και τεράστια έσοδα αφού τον αέρα τον κοπανιστό που ονόμασαν “χρήμα” το κέρδιζαν από τα κορόιδα τους Έλληνες, άλλωστε όπως είδαμε στο βίντεο “Η Ιστορία των Ρότσιλντ” ο προπάτορας Ρότσιλντ είχε σκεφτεί ότι πιο κερδοφόρο είναι να δανείζει κάποιος Κράτη παρά πολίτες.
Αναλογιστείτε τώρα τι σημαίνει αρχικό κεφάλαιο Εθνικής Τραπέζης 5.000.000 Δραχμές εποχής 1841, το οποίο χρησιμοποιήθηκε ως βάση για τα δάνεια προς ανάπτυξη της Γεωργίας, της Βιομηχανίας του Εμπορίου και της Ναυτιλίας… και ποιος εν τέλει έλαβε τα κέρδη και έκανε κουμάντο αυτήν την ανάπτυξη και ποιανού ανάπτυξη ήταν αυτή η ανάπτυξη…
Ο Αριστοτέλης στα Πολιτικά του μας ενημερώνει ότι το χρήμα από τον κόπο έχει όριο (παραγωγή), ενώ το χρήμα από αέρα (τόκο) δεν έχει όριο, άρα αν κάποιος δανείσει έναν παραγωγό, δύναται αυτός ο κάποιος να του πάρει όλη την παραγωγή και να μείνει επιπλέον χρέος διότι δεν στοιχίζει τίποτε στον “κάποιον” να δανείσει με 6% ή με 16% ή με 666%οπότε θα βάλει σιγά σιγά στο χέρι και το χωράφι και το σπίτι του παραγωγού. Τις ζωές μας της έχουν ήδη αγοράσει (κάθε παιδί που γεννιέται χρωστάει 35.000 Ευρώ) και αυτό είναι αποτέλεσμα του ότι ζούμε στην ΆΓΝΟΙΑ! Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ Η ΑΓΝΟΙΑ ΜΑΣ!!!
Ας δούμε ένα ακόμα βασικό παράδειγμα για δείτε το μέγεθος της απάτης και της λεηλασίας: Ο Ιακώβ έχει στην τσέπη του 20 ευρώ και έρχεται ο Γιάννης και του ζητάει να του δανείσει 20 ευρώ για να αγοράσει τροφή για τα παιδιά του. Ο Ιακώβ λέει στον Γιάννη ότι ότι θα του δώσει αντί το ίδιο το 20ρικο μια επιταγή ίσης αξίας για να κάνει την δουλειά του. Παίρνει λοιπόν ο Γιάννης την επιταγή των 20 ευρώ, πάει στον Κώστα που έχει μπακάλικο, αγοράζει τρόφιμα, δίνει την επιταγή και φεύγει. Ο Κώστας χρειάζεται κάποιο άλλο προϊόν το οποίο το έχει ο Ιακώβ, πάει σε αυτόν του δίνει την επιταγή και παίρνει το προϊόν του. Ποιο είναι το τελικό κέρδος του Ιακώβ;
απάντηση: έχει το 20ρικο στην τσέπη του που ουδέποτε πείραξε, έχει την επιταγή η οποία έκανε κύκλο και ξαναγύρισε στα χέρια του, έχει και το χρέος του Γιάννη, άρα ο Ιακώβ έχει 60 ευρώ διαθέσιμα χωρίς ποτέ να πειράξει το 20ρικο στην τσέπη του!
Σκεφτείτε τώρα να υπήρχαν πολλοί Γιάννηδες. Τώρα σκεφτείτε αυτοί οι πολλοί Γιάννηδες να επιβαρύνονταν με τόκο… Ο Ιακώβ λέγεται Τράπεζα και ο Γιάννης είναι τα κορόιδα εμείς.
Συμπέρασμα:
Εν ολίγοις Το Κράτος έδωσε άδεια δια “νόμου” σε μια ιδιωτική εταιρεία η οποία ονομάζεται Τράπεζα, να δημιουργήσει αξίες για τον εαυτό της τις οποίες επιπλέον θα ΔΑΝΕΙΣΕΙ με τόκο σε εμάς τα κορόιδα, (έγκλημα Χ2) πράγμα που σημαίνει ότι η ιδιωτική εταιρεία (δηλαδή ο Ρότσιλντ και τα έκτοτε τσιράκια του) θα μπορούν να αγοράζουν τον κόπο μας και τις ζωές μας αιώνια πραγματικά πουλώντας αέρα κοπανιστό!
Και επειδή το Κράτος δεν μπορεί εκ των πραγμάτων να ξεχρεώσει το όλο και αυξανόμενο χρέος, και επειδή δεν έχει νόημα η ιδιωτική Εταιρεία – Τράπεζα να μας δανείζει αιώνια κάποια στιγμή ζητάει τα χρήματα της πίσω! Όπως καταλαβαίνουμε είναι εκ των πραγμάτων αδύνατον να ξεχρεώσουμε, οπότε μπαίνουμε σε κατάσταση Default(χρεωκοπίας), πράγμα που σημαίνει ότι η Ιδιωτική Εταιρεία-Τράπεζα θα κατασχέσει τον κόπο μας (περιουσίες) και το “χρέος” θα μειωθεί. Έπειτα θα αρχίσει ο νέος κύκλος δανεισμού, από τον κόπο μας να δημιουργήσουμε νέες περιουσίες, για να έρθει πάλι μια ημέρα η ιδιωτική Εταιρεία-Τράπεζα να ζητήσει πάλι τα χρήματα της πίσω, πάλι να μας ρίξει σε Default (χρεωκοπία), πάλι να βάλει χέρι στον κόπο μας δηλαδή στις περιουσίες που δημιουργήθηκαν μεταξύ των δυο defeults (χρεωκοπιών). Αυτό στην Ελλάδα από το 1821 συνέβη 3-4 φορές και είναι προ των πυλών η επόμενη, ειδικά που τώρα έχουμε Φυσικό Αέριο νοτίως της Κρήτης, δηλαδή πολύ περιουσία.
Ας δούμε κάτι ενδιαφέρον επι του θέματος το οποίο έχει να κάνει με τα Ιερά Βιβλία της Θρησκείας-Φυλής των Ρότσιλντ:
“…Μην δανείσεις στον συμπατριώτη σου χρήματα με τόκο ή τρόφιμα με τόκο ή οτιδήποτε άλλο δανειστεί από σένα. Από τον ξένο θα παίρνεις τόκο, αλλά από τον ομοεθνή σου δεν θα παίρνεις, για να σε ευλογεί κύριος ο θεός σου (Ιεχωβά), σε οτιδήποτε επιχειρήσεις, στην χώρα που πηγαίνετε για να την πάρετε για ιδιοκτησία σας”.
Παλαιά Διαθήκη – Δευτερονόμιον κεφ.23 παρ.20
https://www.youtube.com/watch?
Μέρος 6ο
Πριν περάσουμε αναλυτικά στο “ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΟ” της Εθνικής Τραπέζης για να δούμε το μέγεθος της λεηλασίας, παραθέτουμε όλα τα ΦΕΚ που έχουν να κάνουν με την ΕΤΕ και το νεοσύστατο “Ελληνικό” Κράτος:
            
Μέρος 7ο
Τα κυριότερα στοιχεία που θα δούμε παρακάτω είναι από το επίσημο έντυπο της ΕΤΕ στο οποίο είναι το Ιστορικό Χρονολόγιο από το 1841 εως το 2006 Επίσημο link: http://ha.nbg.gr/
      |
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)