Κυριακή 5 Μαρτίου 2017

17ος αιώνας

Σχετική εικόνα
Ο 17ος αιώνας άρχισε την 1η Ιανουαρίου 1601 και τελείωσε στις 31 Δεκεμβρίου του 1700, σύμφωνα με το Γρηγοριανό ημερολόγιο
Ο 17ος αιώνας κατατάσσεται από τους ιστορικούς στη Νεώτερη Ιστορία. Για την ακρίβεια, κατά τη διάρκεια αυτού του αιώνα, η επιρροή της Ευρώπης στον υπόλοιπο κόσμο είναι αύξουσα. Η ίδια η Ευρώπη εισέρχεται ουσιαστικά στην πρώιμη σύγχρονη περίοδο και χαρακτηρίζεται από το πολιτιστικό ρεύμα του Μπαρόκ, που εκφράστηκε μέσω της λογοτεχνίας, της ζωγραφικής, της γλυπτικής, της αρχιτεκτονικής, της μουσικής αλλά και της πολιτικής. Φορείς του πολιτισμού ήταν τα παλάτια και οι αυλές τους, ενώ η μεσαία τάξη έχασε μέρος της δύναμής της. Χαρακτηρίστηκε, ακόμη, ο αιώνας αυτός, από το χρυσό αιώνα της Ολλανδίας, το Μεγάλο Αιώνα (Grand Siècle) του Λουδοβίκου του ΙΔ΄ της Γαλλίας, την Επιστημονική Επανάσταση, καθώς και σύμφωνα με κάποιους ιστορικούς, τη «Γενική Κρίση» (General Crisis). Οι μεγαλύτερες πολεμικές αναμετρήσεις του αιώνα ήταν ο Τριακονταετής Πόλεμος (1618-1648),ο Μεγάλος Τουρκικός Πόλεμος (1683-1699), ο Ολλανδοπορτογαλλικός Πόλεμος (16011661), καθώς και η Ένδοξη Επανάσταση στην Αγγλία το 1688 μαζί με τον αντιγαλλικό συνασπισμό στο τέλος του αιώνα. Επίσης, κατά τη διάρκεια του 17ου αιώνα άρχισε η αποικισμός Ευρωπαίων στην Αμερική, μαζί με την ανακάλυψη κοιτασμάτων αργύρου, γεγονός που κατέληξε (και) σε εξάρσεις του πληθωρισμού, καθώς σημαντικό μέρος του εξορρυσόμενου πλούτου του Νέου Κόσμου οδηγούνταν στην Ευρώπη.
Η απόλυτη μοναρχία είναι το κύριο πολίτευμα στην Ευρώπη του 17ου αιώνα, με λαμπρή εκπρόσωπο τη Γαλλία. Ο αιώνας αυτός χαρακτηρίζεται από συσπείρωση της εξουσίας και συγκεντρωτικές τάσεις.
Επίσης, κατά τον 17ο αιώνα οι θρησκευτικές διαμάχες στην Ευρώπη έγιναν η αιτία να ξεσπάσει ο Τριακονταετής Πόλεμος, ενώ υπό τη βασιλεία του Λουδοβίκου ΙΔ΄ εκατοντάδες χιλιάδες προτεστάντες (οι Ουγενότοι) εξορίστηκαν από τη Γαλλία.
Κατά τον 17ο αιώνα, οι τρεις κυριότερες ισλαμικές αυτοκρατορίες, δηλαδή η Οθωμανική, η Σαφαβίδιεα και η Μογγολική της Ινδίας, αύξησαν τις δυνάμεις τους. Στην Ιαπωνία, ο Τοκουγκάβα Ιεγιάσου εγκαινίασε την περίοδο Έντο, στην αρχή του 17ου, που άρχισε την απομονωτική πολιτική Σακόκου, και η οποία κράτησε ως και τον 19ο αιώνα. Στην Κίνα, η καταρέουσα Δυναστεία Μινγκ αντιμετώπισε σειρά προκλήσεων από κατακτητικές κινήσεις που οδηγήθηκαν από τον πολέμαρχο Νουρχασί των Μαντσού, που άρχισαν να ενοποιούνται από τον γιο του (Νουρχασί) Χονγκ Ταϊτζί, κσι τελικά ολοκληρώθηκαν από τον εγγονό του (Νουρχασί), Αυτοκράτορα Σουντσί, ιδρυτή της Δυναστείας Τσινγκ.

Αρχές του αιώνα 

Ο νέος αιώνας βρίσκει την Ευρώπη χωρισμένη ανάμεσα σε καθολικούς και προτεστάντες. Η ένταση ήταν πολύ μεγάλη. Μηδαμινός ήταν ο ρόλος της Ορθόδοξης Εκκλησίας, καθώς η Ελλάδα και τα Βαλκάνια ήταν κάτω από τον τουρκικό ζυγό, ενώ η Ρωσία δεν ήταν οργανωμένο κράτος ακόμη. 

Θρησκευτικες διαμάχες

Το 1598 υπογράφτηκε η Συνθήκη της Νάντης με την οποία αναγνωριζόταν στους Γάλλους προτεστάντες ανεξιθρησκεία. Έτσι η Βόρεια Γερμανία ήταν προτεσταντική, η Νότια καθολική, η Ισπανία και η Ιταλία αυστηρά καθολικές, η Σκανδιναβία προτεσταντική, όπως και η Ελβετία μαζί με τις Κάτω Χώρες, αλλά οι Ισπανικές Κάτω Χώρες, στην περιοχή του σημερινού Βελγίου, ήταν καθολικές. Η Αγγλία μεταρρυθμίστηκε και δημιούργησε την Αγγλικανική Εκκλησία. Οι διενέξεις ανάμεσα στα έθνη με διαφορετικά θρησκεύματα κλιμακώθηκαν με την αυγή του 17ου αιώνα. Οι λόγοι ήταν πολλοί: στις αρχές του αιώνα κάθε κράτος της Ευρωπης διέθετε εκτός από την επίσημη θρησκεία και πολλές θρησκευτικές μειονότητες, οι οποίες βρίσκονταν στα κράτη στα οποία ήταν επίσημα αναγνωρισμένη η δική τους θρησκεία. Αυτές οι θρησκευτικές μειονότητες είχαν κρυφή δράση. Δεύτερον, οι διαφορές μεταξύ των αυτόνομων ηγεμόνων στη Γερμανική Αυτοκρατορία και τον αυτοκράτορα έγιναν μεγαλύτερες. Η Βοημία έγινε κέντρο των αντιπαραθέσεων και από εδώ έμελλε να ξεκινήσει ο Τριακονταετής Πόλεμος. Ένας τρίτος λόγος ήταν η συμμαχία μεταξύ των Ισπανικών Κάτω Χωρών και των Ολλανδικών Κάτω Χωρών, οι οποίες εξελίσσονταν σε σπουδαία ναυτική δύναμη. 

Ο Τριακονταετής Πόλεμος 

Οι θρησκευτικές διαμάχες μεταξύ Καθολικών και Προτεστάντων στην Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία και η Αντιμεταρρύθμιση του αυτοκρατορικού οίκου οδήγησαν το 1618 στην έναρξη του πολέμου. Η Κεντρική Ευρώπη καταστράφηκε ολοκληρωτικά. Οι γερμανόφωνες περιοχές έγιναν κέντρο ευρωπαϊκών ενδιαφερόντων κατά τη διάρκεια του Τριακονταετούς Πολέμου. Η Σουηδία υποστήριζε την προτεσταντική συμμαχία, η Γαλλία τους καθολικούς. Η οικονομία καταστράφηκε τελείως, ο πληθυσμός των γερμανικών κρατιδίων μειώθηκε πάρα πολύ, πολλές πόλεις λεηλατήθηκαν και κάηκαν και ξέσπασε μεγάλος λιμός. 

Ειρήνη της Βεστφαλίας

Η Ειρήνη της Βεστφαλίας (1648) έφερε το πολυπόθητο τέλος σε αυτόν τον καταστροφικό πόλεμο. Με την Ειρήνη της Βεστφαλίας:
  • Η Γαλλία κράτησε τις πόλεις ΜετζΤουλ και Βέρντεν και πήρε την Αλσατία.
  • Η Σουηδία πήρε τις ακτές της Πομερανίας και άλλες επίκαιρες θέσεις στις γερμανικές ακτές, εξασφαλίζοντας έτσι την κυριαρχία της Βαλτικής.
  • Αναγνωρίστηκε η ανεξαρτησία της Ελβετίας από τον Αψβούργο αυτοκράτορα και η ανεξαρτησία των Κάτω Χωρών από την Ισπανία.
  • Αναγνωρίστηκαν ίσα δικαιώματα στα διάφορα θρησκευτικά δόγματα και αποκαταστάθηκε η θρησκευτική ειρήνη.
  • Αναγνωρίστηκε η πλήρης αυτοτέλεια των Γερμανών ηγεμόνων. 

Εξασθένηση της γαλλικής βασιλείας (1610-1624) 

Στα πρώτα χρόνια του 17ου αιώνα το βασιλικό καθεστώς κλονίστηκε σημαντικά στη Γαλλία, κυρίως από τους ευγενείς και τον κλήρο. Ο νέος βασιλιάς Λουδοβίκος ΙΓ΄ είχε προσωπικές διενέξεις με τη μητέρα του. Η κατάσταση πήγαινε προς την αναρχία, ώσπου το 1624 πήρε την εξουσία στα χέρια του ως πρωθυπουργός ο Καρδινάλιος Ρισελιέ (1585-1642).
Ο Ρισελιέ ήξερε να εκμεταλλεύεται τον Λουδοβίκο ΙΓ΄. Ήταν αρκετά ψυχρός και αυταρχικός. Επέβαλε τη βασιλική εξουσία στο εσωτερικό και την ισχύ της Γαλλίας στο εξωτερικό. Το δόγμα της απόλυτης μοναρχίας άρχισε να διαμορφώνεται με τον Ρισελιέ. Μετά τον θάνατο του Ρισελιέ το 1642 πήρε την εξουσία ο Μαζαρίνος ως νέος πρωθυπουργός. Το 1643 πέθανε ο Λουδοβίκος ΙΓ΄ και βασιλιάς έγινε στα 5 του χρόνια ο Λουδοβίκος ΙΔ΄. Μέχρι να ενηλικιωθεί, την εξουσία κατείχαν ο Μαζαρίνος και η βασιλομήτωρ Άννα της Αυστρίας. Ο Μαζαρίνος συνέχισε τον Τριακονταετή Πόλεμο ώσπου υπογράφηκε η τόσο ευνοϊκή για τη χώρα Ειρήνη της Βεστφαλίας. Η Γαλλία όμως ταράχτηκε από εσωτερική εξέγερση από το 1648 ως το 1653. Ο λαός αναστέναζε κάτω από τη βαριά φορολογία. Ο λαός του Παρισιού επαναστάτησε με τη βοήθεια των Γάλλων ευγενών. Εύκολα ο Μαζαρίνος συνέτριψε την εξέγερση. Η τελική επιβολή της απολυταρχίας ήταν το τελικό αποτέλεσμα.

Ο Λουδοβίκος ΙΔ΄ και το απόγειο της βασιλείας

Το 1661 πεθαίνει ο Μαζαρίνος. Την εξουσία αναλαμβάνει ο 22χρονος Λουδοβίκος ΙΔ΄ και την ίδια μέρα του θανάτου του Μαζαρίνου δηλώνει στην κυβέρνηση πως θα κυβερνήσει μόνος του, χωρίς πρωθυπουργό και υπουργούς,εντελώς απολυταρχικά. Θεωρούσε τον εαυτό του εκπρόσωπο του Θεού πάνω στη γη. Πίστευε ότι η βασιλική εξουσία δεν έχει περιορισμούς. Ο βασιλιάς είναι η ενσάρκωση του κράτους.
Κατά τη βασιλεία του Λουδοβίκου ΙΔ΄ η Γαλλία έγινε η πιο ισχυρή χώρα στην Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο. Αναπτύχθηκε η λογοτεχνία και η αρχιτεκτονική, τα γαλλικά μιλιούνταν στην Ευρώπη και όλοι θαύμαζαν τον γαλλικό πολιτισμό. Ο Λουδοβίκος ΙΔ΄ ονομάστηκε «Βασιλιάς Ηλιος». Η Γαλλία έγινε μεγάλη ναυτική και στρατιωτική δύναμη, καθώς πάνω από 400.000 στρατιώτες ήταν υπό τις διαταγές του βασιλιά. Ιδρύθηκαν αποικίες στην Βορεια Αμερική και στην Αφρική

Βερσαλλίες 

Ο Λουδοβίκος έχτισε μερικά χιλιόμετρα έξω από το Παρίσι το τεράστιο και πολυτελέστατο παλάτι των Βερσαλλιών, το πιο μεγάλο βασιλικό ανάκτορο της Ευρώπης. Απίστευτος πλούτος και λαμπρότητα κυριαρχούσαν στη γαλλική βασιλική αυλή. Οι ευγενείς και η βασιλική οικογένεια ζούσαν μια τρομερά σπάταλη και χλιδάτη ζωή μεσα στο χρυσό παλάτι τους τη στιγμή που μεγάλο μέρος του γαλλικού λαού υπέφερε από την πείνα, τις αρρώστιες και το κρύο. Πάνω από 3.000 υπηρέτες αποτελούσαν το υπηρετικό προσωπικό του βασιλιά. Οι αχανείς κήποι των Βερσαλλιών έδειχναν την απέραντη δύναμη και μεγαλοπρέπεια της Γαλλίας. Κατά τη δεκαετία του 1680 η Γαλλία έφτασε στο ζενίθ της δύναμης και της λαμπρότητάς της, και ήλεγχε στην κυριολεξία την Ευρώπη. Αυτό όμως είχε ως συνέπεια τη δημιουργία αντιγαλλικών συνασπισμών στα μετέπειτα χρόνια. 


Παρασκευή 3 Μαρτίου 2017

Η σπηλιά του Νταβέλη και τα μυστικά της νοτιοδυτικής πλευράς του Πεντελικού

Η σπηλιά του Νταβέλη και τα μυστικά της νοτιοδυτικής πλευράς του Πεντελικού

Στα νοτιοδυτικά της Πεντέλης, ακολουθώντας κανείς την ανάβαση με αυτοκίνητο στην ασφάλτινη διαδρομή του βουνού, θα συναντήσει σε κάποιο σημείο τον σύντομο χωματόδρομο που οδηγεί στη σπηλιά του Νταβέλη.
Η διαδρομή που οδηγεί σε ένα από τα πολλά αρχαία λατομεία της περιοχής ίσως είναι άγνωστος στον πολύ κόσμο, δεν παύει όμως να είναι σημείο αναφοράς για περιπατητές, περιηγητές, μυστικιστές που καταφεύγουν εκεί για τις τελετές τους, αλλά και όσους ασκούνται στην αναρρίχηση.

Ρεπορτάζ: Γιώργος Λαμπίρης
Φωτογραφίες / Βίντεο: Γιάννης Κέμμος

Για το λιγότερο γνωστό σπήλαιο των Αμώμων, όπως είναι η άλλη του ονομασία έχουν κυκλοφορήσει κατά καιρούς διάφορες ιστορίες μυστηρίου, τις οποίες κάποιοι ευφάνταστοι δημιουργοί έσπευσαν να τροφοδοτήσουν. Και στην πραγματικότητα αυτές οι ιστορίες φτιάχτηκαν περισσότερο για να εξάψουν τη φαντασία ορισμένων χωρίς να έχουν ρεαλιστική απεικόνιση. Ο δήμαρχος της περιοχής, Δημήτρης Στεργίου – Καψάλης, αυτόχθονας στην περιοχή, γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Πεντέλη. Γόνος Σαρακατσαναίων, γνώρισε την πόλη του όταν ακόμα οι βουνοπλαγιές του όρους ήταν βοσκοτόπια και πολύ πριν το Πεντελικό γίνει το φαλακρό βουνό που σήμερα συναντά κανείς όταν το επισκέπτεται.


Για τη σπηλιά του Νταβέλη όμως, μιλάει και η αρχαιολόγος και στέλεχος της εφορίας Παλαιοανθρωπολογίας – Σπηλαιολογίας, Αλεξάνδρα Μαρή, η οποία έχει μελετήσει την περιοχή, αλλά και τις εκτενείς αναφορές του καθηγητή Μανόλη Κορρέ, ο οποίος μελέτησε τη διαδρομή των μαρμάρων από την Πεντέλη έως τον Παρθενώνα. Μάρμαρα τα οποία προήλθαν από το αρχαίο λατομείο της ονομαζόμενης σήμερα σπηλιάς του Νταβέλη.

Η ονομασία
«To συγκεκριμένο σπήλαιο θα έπρεπε να ονομάζεται κανονικά σπήλαιο Αμώμων, - δηλαδή των αναμάρτητων ή αμόλυντων - και όχι σπήλαιο Νταβέλη, όπως επικράτησε. Αμφισβητείται έντονα δε το αν και κατά πόσο ο αρχιληστής διέμενε ή πέρασε από εκεί», αναφέρει η κυρία Μαρή.
Σπηλιά, η οποία σύμφωνα με τον δήμαρχο Πεντέλης θα έπρεπε να έχει τρία ονόματα: «Αρχαίο Λατομείο», καθότι όπως λέει, «εδώ λαξεύτηκαν τα μάρμαρα του Παρθενώνα, σπήλαιο Αμώμων, δεδομένου ότι πρόσφερε καταφύγιο σε ασκητές-μοναχούς. Το τρίτο όνομα βέβαια είναι σπηλιά του Νταβέλη, με βάση το μύθο, ο οποίος αναφέρει ότι κρυβόταν εδώ ο αρχιληστής».


Ο μύθος
«Η αναφορά για τον έρωτα της δούκισσας της Πλακεντίας με το λήσταρχο, ο οποίος σχετίζεται με τη σπηλιά του Νταβέλη, δεν είναι κάτι περισσότερο από μύθο και τον έπλασαν κάποιοι επειδή τους άρεσε. Άλλωστε οι περίοδοι κατά τις οποίες ο ληστής πέρασε από την Πεντέλη δεν έχουν καμία σχέση με την περίοδο κατά την οποία η δούκισσα Σοφί ντε Μαρμπουά Λεμπρέν έχτιζε τα παλάτια της στην περιοχή. Να σας θυμίσω ότι σύμφωνα με τις αναφορές, ο Νταβέλης κρυβόταν εδώ καθώς είχε ανακαλύψει μία κρυφή δίοδο στο βάθος της σπηλιάς. Όπως έλεγαν, από εκεί μπορούσε να μετακινείται, φτάνοντας στο παλάτι της Ροδοδάφνης, το σημερινό Μέγαρο δουκίσσης Πλακεντίας για να συναντά την αγαπημένη του. Ο ίδιος μύθος ανέφερε ότι στο υπόγειο του παλατιού βρισκόταν μία αντίστοιχη είσοδος, η οποία αποτελούσε την πύλη επικοινωνίας με το Αρχαίο Λατομείο - σπηλιά του Νταβέλη», λέει ο Δημήτρης Στεργίου.


Ο «βάρβαρος» τρόπος εξόρυξης
Αναφερόμενος στην καταστροφή που υπέστη κατά καιρούς η σπηλιά, ο δήμαρχος εξηγεί: «Η Πεντέλη διαθέτει ίσως το καλύτερο μάρμαρο στον κόσμο. Ο τρόπος εξόρυξης όμως – κυρίως στη δεκαετία του ’50 -, ήταν βάρβαρος. Κι αυτό γιατί κάποιοι τοποθετούσαν δυναμίτιδα, η οποία έσκαγε μέσα στη «φλέβα χρυσού», το μάρμαρο. Η έκρηξη είχε ως αποτέλεσμα να γεμίζει ρωγμές το πέτρωμα με αποτέλεσμα να είναι αξιοποιήσιμος μόνο ο ένας ή και κανένας από τους συνολικά πέντε τόνους της εξόρυξης. Θα παρατηρήσετε εξάλλου ότι το βουνό είναι γεμάτο από θραύσματα μαρμάρου».


Το ανθεκτικό πεντελικό μάρμαρο και η διαδρομή στον Παρθενώνα
«Σε ό,τι αφορά την ανθεκτικότητα του πεντελικού μαρμάρου, αρκεί να το διαπιστώσετε παρατηρώντας τον Παρθενώνα. Είναι λυπηρό να εμφανίζεται η διαδρομή των ελληνικών μαρμάρων, μόνο από τον Παρθενώνα προς το Λονδίνο, τη στιγμή που η διαδρομή ξεκίνησε από την Πεντέλη και εκ των πραγμάτων θα έπρεπε να είναι Πεντέλη – Παρθενώνας – Λονδίνο. Δεν θα μπορούσαμε λοιπόν να μη μιλήσουμε για μία από τις χειρότερες κλοπές εθνικού θησαυρού που έχει γίνει ποτέ», συμπληρώνει ο δήμαρχος.


Η τοποθεσία της σπηλιάς του Νταβέλη και το αρχαίο λατομείο
«Η σπηλιά βρίσκεται σε υψόμετρο περίπου 700 μέτρων και αποτελεί τμήμα του λεγόμενου λατομείου της Σπηλιάς. Πρόκειται για ένα από τα πολλά λατομεία που λειτούργησαν κατά την αρχαιότητα στη νοτιοδυτική πλαγιά της Πεντέλης. Τα λατομεία που ανοίχθηκαν εκεί από τον 5ο αιώνα π.Χ., είχαν στόχο να εκμεταλλευθούν τις δύο καλύτερες φλέβες μαρμάρου του πεντελικού όρους. Κατά μήκος αυτών των φλεβών, λειτουργούσαν λατομεία, άλλα μεγαλύτερα και άλλα μικρότερα. Ένα από τα πιο μεγάλα είναι ακριβώς αυτό, το λεγόμενο λατομείο της Σπηλιάς. Ονομάστηκε έτσι δεδομένου ότι αποκαλύφθηκε η ύπαρξη σπηλαίου κατά τη λατόμευση του μαρμάρου», λέει η Αλεξάνδρα Μαρή με τη σειρά της. <
Όπως σημειώνει η κυρία Μαρή, το σπήλαιο Νταβέλη ή σπήλαιο των Αμώμων ήρθε στο φως κατά τα αρχαία χρόνια. «Καθώς έσκαβαν για να εξορύξουν το πολύτιμο μάρμαρο, κάποια στιγμή οι λατόμοι βρέθηκαν μπροστά στο σπήλαιο. Να διευκρινίσουμε ότι σύμφωνα με τη μελέτη του καθηγητή, Μανόλη Κορρέ, αλλά και με βάση τους υπολογισμούς που έχουν πραγματοποιηθεί, το συγκεκριμένο λατομείο γνώρισε την εγκατάλειψη όταν άρχισαν να πυκνώνουν οι φυσικοί αρμοί στο μάρμαρο, οι οποίοι το κατέστησαν μη εκμεταλλεύσιμο. Το συγκεκριμένο φαινόμενο εμφανιζόταν όλο και πιο έντονα, καθώς η λατόμοι προχωρούσαν προς το εσωτερικό».


Χώρος λατρείας - Το σπήλαιο των Νυμφών
Κατά καιρούς έγιναν αναφορές, ότι το συγκεκριμένο σπήλαιο είχε και λατρευτική χρήση κατά την αρχαιότητα, γεγονός που η αρχαιολόγος διαψεύδει. «Δεν γνωρίζουμε αν ισχύει η συγκεκριμένη εκδοχή. Αυτό που γνωρίζουμε όμως είναι ότι σε κάποιο σημείο του υπάρχει μία φυσική λίμνη. Ο Μανόλης Κορρές ανέφερε ότι το συγκεκριμένο σημείο θα μπορούσε να είχε λειτουργήσει ως λατρευτικός χώρος, ωστόσο από τη στιγμή που δεν υπάρχουν άλλες ενδείξεις και δεν έχει γίνει ανασκαφή, δεν μπορούμε να υποστηρίξουμε ότι ασκήθηκαν λατρευτικές δραστηριότητες κατά τους αρχαίους χρόνους. Αυτό που είναι γνωστό είναι ότι ασκήθηκε λατρεία στο μικρό σπήλαιο των Νυμφών, το οποίο ανοίγεται 100 μέτρα ψηλότερα και αποκαλύφθηκε στην είσοδο ενός άλλου μεγάλου λατομείου. Φαίνεται πως όταν το εντόπισαν οι λατόμοι, έσπευσαν να το μετατρέψουν στον λατρευτικό χώρο των Νυμφών. Υπήρξαμε τυχεροί γιατί όταν το 1975 έσκαψε εκεί ο Παντελής Ζορίδης, έκανε γνωστό ότι το σπήλαιο των Νυμφών ήταν λατρευτικός χώρος αφιερωμένος στις Νύμφες. Πρόκειται για νεαρές θεότητες που λατρεύονταν κατεξοχήν σε βουνά ή ποτάμια. Βρέθηκαν μάλιστα αναθήματα (αφιερώματα), τα οποία έφεραν επιγραφές. Έτσι, γνωρίζουμε ότι τοποθετήθηκαν εκεί προς τιμήν των Νυμφών. Ανάλογες μαρτυρίες όμως για ύπαρξη χώρου λατρείας δεν υπάρχουν για το λεγόμενο σπήλαιο του Νταβέλη».
 


Οι ασκητές-μοναχοί της σπηλιάς του Νταβέλη
Η άλλη ονομασία, η λιγότερο γνωστή, ως σπήλαιο των Αμώμων, προήλθε από την αρχαία λέξη άμωμος που σημαίνει αναμάρτητος – αμόλυντος. Με δεδομένο ότι το σπήλαιο αυτό αποτέλεσε πόλο έλξης για τους μοναχούς και ασκητές που εγκαταστάθηκαν σε ασκητήρια στο σημείο από τον 6ο αιώνα μ.Χ. και μετά, έλαβε αυτή την ονομασία.
 
Όπως λέει η Αλεξάνδρα Μαρή, οι ασκητές παρέμειναν εκεί για περίπου 10 αιώνες. «Το 1576, τους απομακρύνει ο Τιμόθεος και τους απομακρύνει και τους εγκαθιστά στο ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου, την αργότερα γνωστή σε εμάς, Μονή Πεντέλης. Σε ό,τι αφορά στο σπήλαιο Νταβέλη, λειτούργησε ως καταφύγιο των μοναχών, καθότι η τοποθεσία παρείχε ηρεμία και τους βοηθούσε να αναζητήσουν και να πετύχουν τους πνευματικούς και ψυχικούς στόχους που έθεταν ως χριστιανοί ασκητές».


Χώρος με αρχαιολογικό ενδιαφέρον
Ο χώρος παρουσιάζει ιδιαίτερο αρχαιολογικό ενδιαφέρον. Ωστόσο η έρευνα δεν προχώρησε ποτέ καθώς, όπως λέει η αρχαιολόγος, τα διάφορα οικονομικά συμφέροντα στάθηκαν εμπόδιο. «Διάφοροι επιτήδειοι έρχονταν παράνομα, κλέβοντας μεγάλες ποσότητες μαρμάρου. Όπως ίσως θα ξέρετε, ο χώρος των αρχαίων λατομείων καταταλαιπωρήθηκε στα νεότερα χρόνια από τους λατόμους. Μικρά τμήματα κατάφεραν να γλιτώσουν, και ένα από αυτά είναι και το λατομείο της Σπηλιάς, λόγω της ύπαρξης του σπηλαίου που εμπόδισε την παράνομη διαδικασία λόγω της δυσκολίας στην πρόσβαση.
Σήμερα το σημείο χρησιμεύει κυρίως ως χώρος περιπάτου. Επίσης υπάρχουν επισκέπτες, οι οποίοι επισκέπτονται τη σπηλιά του Νταβέλη μόνο και μόνο από περιέργεια. Σε ό,τι αφορά τους παράνομους λατόμους, το τελευταίο γνωστό περιστατικό συνέβη τον περασμένο Ιανουάριο, όταν μία ομάδα εισέβαλε παράνομα με φορτηγά και εργαλεία για να σκάψει παράνομα».
 


Το φαλακρό βουνό
Η κυρία Μαρή χαρακτηρίζει την Πεντέλη ως «φαλακρό βουνό». Το γεγονός ότι κάποτε στο Πεντελικό έβοσκαν οι κτηνοτρόφοι της περιοχής τα κοπάδια τους σε συνδυασμό με τις πυρκαγιές και την ακόρεστη λατόμευση, έφεραν την καταστροφή.
 
Όταν την ρωτάμε για ποιο λόγο δεν φυλάσσεται το σπήλαιο του Νταβέλη, παρά το γεγονός ότι θεωρείται αρχαιολογικό μνημείο και τμήμα του αρχαιολογικού χώρου της Πεντέλης, εξηγεί δεν είναι στην αρμοδιότητα των αρχαιολογικών υπηρεσιών η φύλαξή του.
 

Εύκολη λεία για βανδαλισμούς

 
Από την πλευρά του ο Δημήτρης Στεργίου επισημαίνει ότι ο αφύλακτος αυτός χώρος αποτελεί κατά καιρούς εύκολη λεία για κάποιους οι οποίοι έχουν προβεί σε βανδαλισμούς, οι οποίοι είναι παραπάνω από εμφανείς στα δύο ναΐδρια του Αγίου Νικολάου και του Αγίου Σπυρίδωνος που βρίσκονται στην είσοδο του σπηλαίου. «Δεν υπάρχει όμως ούτε υποτυπώδης περίφραξη, σε ένα χώρο ο οποίος συν τοις άλλοις είναι επικίνδυνος και δυσπρόσιτος. Αν κάποιος γλιστρήσει μπορεί ακόμα και να σκοτωθεί».



Ο ρόλος του στρατού στη σπηλιά του Νταβέλη

Ο ανθρώπινος παράγοντας ήταν πάντοτε «παρών» στη σπηλιά του Νταβέλη. Εκτός από τα παράνομα λατομεία και ο Στρατός από την πλευρά του, φαίνεται πως κατέχει το δικό του μερίδιο ευθύνης στην καταστροφή του μνημείου. 
Ο Δημήτρης Στεργίου μιλάει για τα έργα που έγιναν κατά την περίοδο της χούντας με στόχο να στηθεί στρατιωτική βάση στο σημείο όπου βρίσκεται η σπηλιά του Νταβέλη.
 
«Κατά την περίοδο της επταετίας, οι συνταγματάρχες προσπάθησαν να μετατρέψουν το αρχαίο λατομείο σε κεντρικό στρατηγείο διοίκησης των επιχειρήσεων. Προέβησαν σε παρεμβάσεις χτίζοντας διάφορες τσιμεντοκατασκευές. Η μία βρίσκεται στην είσοδο της σπηλιάς του Νταβέλη, η δεύτερη στην πίσω πλευρά του μνημείου, ενώ συναντάμε μία ακόμη στο ανατολικό μέρος. Τα έργα αυτά δεν ολοκληρώθηκαν, καθώς ήρθε η πτώση του δικτατορικού καθεστώτος».


«Το Πεντελικό επελέγη για να εξασφαλίσει την επικοινωνία της Ελλάδας με τα μεγάλα «πιάτα» που διέθετε το βουνό και λόγω εκσυχρονισμού των επικοινωνιών – αφαιρέθηκαν τελευταία. 
Έπαιρνε σήμα από τις σκανδιναβικές χώρες, λόγω του ψυχρού πολέμου και το μετέδιδε έως τις ΗΠΑ με δεδομένη την πλεονεκτική του θέση και τη γεωφυσική του σημασία». 
Ο δήμαρχος Πεντέλης δεν αποκλείει μάλιστα, τα έργα που πραγματοποιήθηκαν σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα επί δικτατορίας να σχετίζονταν με κάποιες ενέργειες του ΝΑΤΟ, αν λάβει κανείς υπόψη του και την ταχύτητα με την οποία εξελίχθηκαν.


Σύμφωνα με την Αλεξάνδρα Μαρή, τα έργα είχαν ως αποτέλεσμα να αλλοιωθεί σημαντικά το εσωτερικό του σπηλαίου, καθώς οι εργάτες κατέσκαψαν τις επιχώσεις του, τοποθετώντας φουρνέλα και ανατινάσσοντας βραχώδεις όγκους. Με αυτόν τον τρόπο καταπόνησαν το μητρικό πέτρωμα του σπηλαίου. Επιπλέον όμως, καταπονήθηκαν τα δύο ναΐδρια, τα οποία βρίσκονται στην είσοδο του σπηλαίου και κατασκευάστηκαν τον 11 μ.Χ. αιώνα. Το ένα, το οποίο βρίσκεται στη δεξιά πλευρά όπως κοιτάζουμε την είσοδο της σπηλιάς, είναι προγενέστερο και αφιερώθηκε στον Άγιο Σπυρίδωνα. Το δεύτερο είναι αφιερωμένο στον Άγιο Νικόλαο. Πρόκειται για πολύ σημαντικά εκκλησάκια, με τοιχογραφική διακόσμηση, η οποία επλήγη ανεπανόρθωτα, ειδικά εκείνη του Αγίου Νικολάου. Έτσι, η αρχαιολογική υπηρεσία προκειμένου να προστατεύσει τις τοιχογραφίες αποξήλωσε εκείνες του Αγίου Νικολάου και τις μετέφερε στο Βυζαντινό Μουσείο».


Οι καταστροφές στην εποχή του Όθωνα
Καταστροφές έλαβαν χώρα και κατά την εποχή του Όθωνα. «Όταν έγινε η επανίδρυση του ελληνικού κράτους το 1836, λειτούργησαν εκ νέου τα λατομεία στην περιοχή με βασιλική απόφαση. Ξεκίνησαν και πάλι οι εργασίες στο λατομείο της Σπηλιάς με στόχο να εξορυχθούν τα μάρμαρα του παλατιού, όπου στεγάζεται η σημερινή Βουλή. Από αυτό το λατομείο άλλωστε, φαίνεται ότι προήλθαν τα μάρμαρα που χρησιμοποιήθηκαν για την οικοδόμηση του Παρθενώνα, των Προπυλαίων, του ναού του Ηφαίστου και αρκετών ακόμα μνημείων», σημειώνει η αρχαιολόγος.

Η λίμνη των Νυμφών καταφύγιο για τους λατόμους
Σχετικά με τα αρχαιολογικά ευρήματα στο σημείο, ο δήμαρχος Πεντέλης, κάνει λόγο για δύο μνημεία Νυμφών, τα οποία βρέθηκαν στο ομώνυμο σπήλαιο. «Σύμφωνα με αναφορές, οι εργαζόμενοι στα λατομεία της Αρχαίας Πεντέλης, όταν κουράζονταν πήγαιναν να πιουν νερό στη λίμνη των Νυμφών. Ο θρύλος λέει πως όταν τους έπαιρνε ο ύπνος, έβλεπαν Νύμφες να αυνανίζονται. Οι Νύμφες αυτές που βρέθηκαν, βρίσκονται σήμερα στο Αρχαιολογικό Μουσείο των Αθηνών σε ανασκαφές που έκανε ο αρχαιολόγος, Ιωάννης Παπαδημητρίου».
Συζητώντας για την πιθανότητα να ξεκινήσουν αρχαιολογικές έρευνες στο μέλλον, η κυρία Μαρή, απαντάει ότι δεν υπάρχει κανένας συγκεκριμένος σχεδιασμός. «Θα πρέπει να συνεργαστούν η Εφορία Παλαιοανθρωπολογίας – Σπηλαιολογίας με την εφορία Ανατολικής Αττικής, στην οποία εμπίπτουν τα λατομεία και οι ναοί. Σε κάθε περίπτωση όμως χρειάζονται αρκετά χρήματα για να προχωρήσει η διαδικασία, καθώς πρόκειται για ένα πολύ μεγάλο έργο με τεράστιο ενδιαφέρον».
 

Τα… υποτιθέμενα μυστήρια - Το καταφύγιο των σατανιστών
Κατά καιρούς υπήρξαν αναφορές για μυστηριώδη φαινόμενα ή σύμβολα με μυστηριακές ιδιότητες στην περιοχή του σπηλαίου Νταβέλη. Ο χώρος ταυτίστηκε με τους σατανιστές της Παλλήνης, οι οποίοι σύμφωνα με μαρτυρίες είχαν εκεί ένα από τα καταφύγιά τους. «Μυστηριακές εκδηλώσεις, οι οποίες σε κάθε περίπτωση αποτελούν αποκύημα της φαντασίας κάποιων», όπως λέει ο Δημήτρης Στεργίου.


«Κατά την πανσέληνο του Αυγούστου συγκεντρώνονται ομάδες μυστικιστών στο σημείο. Κάτι ανάλογο συμβαίνει και κατά τις υπόλοιπες πανσελήνους, όταν κάποιοι πραγματοποιούν μυστικιστικές τελετές. Η σπηλιά του Νταβέλη χρησιμεύει επίσης και για την εκπαίδευση κάποιων ατόμων στην αναρρίχηση, καθώς όπως θα δείτε υπάρχουν σε αρκετά σημεία εγκατεστημένοι κρίκοι ορειβασίας. Σε ό,τι αφορά την αναρρίχηση είναι μία ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα δραστηριότητα, σε ό,τι αφορά τον μυστικισμό όμως, δεν είναι παρά βεβήλωση του χώρου. Κατά διαστήματα έρχονται και σατανιστές και κρυφομυστικιστές εδώ. Οι χώροι αυτοί άλλωστε μόνο τυχαίοι δεν είναι, καθώς έχουν επιλεγεί παγκοσμίως ως σημείο αναφοράς και εκπέμπουν τη δική τους δυναμική. Το Πεντελικό έχει τη δική γεωδυναμική και δεν είναι τυχαίο ότι ακόμα και οι νατοϊκοί το επέλεξαν για να αποκαταστήσουν την επικοινωνία τους με το ΝΑΤΟ. Αν όμως κάποιος μεγαλοποιήσει αυτά τα φαινόμενα της γεωδυναμικής, φτάνει στο σημείο να ενεργοποιεί την τρέλα του, είτε λέγεται σατανισμός, μυστικισμός, είτε οτιδήποτε άλλο», σημειώνει ο δήμαρχος.

Το στοίχημα της τουριστικής αξιοποίησης
Στο ερώτημα εάν υπάρχει πρόβλεψη τουριστικής αξιοποίησης, απαντάει ότι ο δήμος εξετάζει την εκμετάλλευση του χώρου, ο οποίος διαθέτει το δικό του μεγαλείο. «Μεγάλο μειονέκτημα προς αυτή την κατεύθυνση, αποτελεί το γεγονός ότι το υπέροχο πεντελικό δάσος δεν υπάρχει πλέον. Μία περιοχή κατάφυτη από πεύκα κατάντησε να μοιάζει σήμερα με νησιώτικο φαλακρό βουνό».
 
Η διάσημη σπηλιά του Νταβέλη, καταφύγιο των λίγων ή όσων γνωρίζουν τη διαδρομή δεν παύει σε κάθε περίπτωση να πλήττεται βάναυσα ακόμα και σήμερα. Φαινόμενα λαθραίων εξορύξεων είναι υπαρκτά, παρά το γεγονός ότι αρκετά από τα παλιά λατομεία έχουν κλείσει.
Το... σήμερα
Κλείνοντας αυτή τη μικρή περιήγηση στη σπηλιά του Νταβέλη, πολλοί είναι εκείνοι που θα ήθελαν να έχουν στη… συλλογή τους έστω και ένα μικρό θραύσμα πεντελικού μαρμάρου από το αρχαίο λατομείο. Άλλοι πάλι προσπαθούν κατά καιρούς να αποσπάσουν μεγαλύτερες ποσότητες, εκμεταλλευόμενοι αυτόν το φυσικό θησαυρό.
Επισήμως σήμερα, τα μόνα λατομεία που έχουν παραμείνει ενεργά είναι εκείνα που βρίσκονται στη βόρεια πλευρά του βουνού και συγκεκριμένα στον Διόνυσο, χρησιμοποιώντας μεθόδους δεν πληγώνουν των εξωτερικό φλοιό του βουνού και είναι ανώδυνες περιβαλλοντικά. Ωστόσο το καταταλαιπωρημένο Πεντελικό με την αρχαία και πλούσια ιστορία , έπαψε ποτέ να αποτελεί βορά στις ακόρεστες ορέξεις όσων αποφασίσουν να το εκμεταλλευτούν για κάθε πιθανή «χρήση».
Ακολουθούν χαρακτηριστικές φωτογραφίες από το οδοιπορικό του newsbeast.gr

Μία από τις σήραγγες που δημιουργήθηκαν από τα έργα του στρατού στο σημείο

Ο λίθινος δρόμος απ' όπου μεταφέρονταν τα μάρμαρα με τη μέθοδο της κύλισης




















ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ ΣΤΗ ΣΠΗΛΙΑ ΤΟΥ ΝΤΑΒΕΛΗ S01E08

3 ΜΑΡΤΙΟΥ

Αποτέλεσμα εικόνας για Αμερικανική Επανάσταση εικονες
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ 
Παλλάντιο.
1776 – Αμερικανική Επανάσταση: αρχίζει στη μάχη του Νασσάου (Μπαχάμες) η πρώτη αμφίβια απόβαση Αμερικανών πεζοναυτών.
1799 – Η ρωσο-οθωμανική πολιορκία της Κέρκυρας λήγει με την παράδοση της γαλλικής φρουράς.
1845 – Η Φλόριντα γίνεται η 27η πολιτεία των Η.Π.Α.
1861 – Ο Αλέξανδρος Β΄ της Ρωσίας υπογράφει την απελευθέρωση των δουλοπάροικων.
1865 – Ιδρύεται η Hongkong and Shanghai Banking Corporation, το ιδρυτικό μέλος της HSBC.
1875 – Κάνει πρεμιέρα στο Παρίσι η όπερα Κάρμεν του Ζωρζ Μπιζέ.
1875 – Διεξάγεται στο Μόντρεαλ ο πρώτος οργανωμένος αγώνας χόκεϊ επί πάγου σε κλειστό χώρο.
1878 – Υπογράφεται η Συνθήκη του Αγίου Στεφάνου μεταξύ Οθωμανών και Ρώσων εκπροσώπων.
1957 – Ηρωικός θάνατος του Γρηγορίου Αυξεντίου, ο οποίος, αρνούμενος μέχρι τέλους να παραδοθεί στους Άγγλους, πολέμησε επί ώρες μόνος και νίκησε ηθικά κατά της ισχυρής αγγλικής δυνάμης.
1960 – Υπογράφεται η συμφωνία για την κατασκευή από πολωνική εταιρία του δεύτερου εργοστασίου ζάχαρης κοντά στις Σέρρες.
1966 – Επιστολή του Μακάριου προς τον Γεώργιο Παπανδρέου, με την οποία ο Κύπριος πρόεδρος τον κατηγορεί ότι «διεπραγματεύθη ασύμφορον συμβιβασμόν» και τον εγκατέλειψε κατά τη μάχη της Μανσούρας το 1964.
1966 – Ανακοινώνεται η απέλαση από την Τουρκία και του τελευταίου Έλληνα υπηκόου, κατοίκου Κωνσταντινούπολης, εξαιρουμένων των περίπου 1.500 που παραμένουν για διαφόρους λόγους αλλά ως αλλοδαποί.
2002 – Σταματάει η χρήση της δραχμής μετά από μια περίοδο 2 μηνών από την ημέρα που ξεκίνησε η χρήση του ευρώ.

1217 – Ερρίκος Α’, βασιλιάς της Κύπρου
1600 – Γεώργιος Γκίκας, πρίγκιπας της Βλαχίας
1845 – Γκέοργκ Κάντορ, Γερμανός μαθηματικός
1852 – Νικόλαος Πολίτης, Έλληνας λαογράφος
1847 – Αλεξάντερ Γκράχαμ Μπελ, Σκωτσέζος εφευρέτης
1883 – Νίκος Καζαντζάκης, Έλληνας συγγραφέας
1891 – Αρχιεπίσκοπος Δαμασκηνός
1910 – Γεώργιος Ζωιτάκης, Έλληνας στρατιωτικός
1911 – Τζιν Χάρλοου, Αμερικανίδα ηθοποιός
1915 – Νίκος Γούναρης, Έλληνας τραγουδιστής
1924 – Λιζ Άσια, Ελβετίδα τραγουδίστρια
1929 – Νίκος Μαμαγκάκης, Έλληνας συνθέτης
1940 – Ζαν Πολ Προυστ, υπουργός του Μονακό
1945 – Αρλέτα, Ελληνίδα τραγουδίστρια
1953 – Ζίκο, Βραζιλιάνος ποδοσφαιριστής
1966 – Σοφία Αλιμπέρτη, Ελληνίδα ηθοποιός
1966 – Φερνάντο Κολούνγκα, Μεξικανός ηθοποιός
1973 – Βικτόρια Ζντροκ, Ουκρανή μοντέλο
1976 – Ναταλία Κούκουλσκα, Πολωνή τραγουδίστρια
1978 – Ηλίας Αναστασάκος, Έλληνας ποδοσφαιριστής
1981 – Τζάστιν Γκάμπριελ, Νοτιοαφρικανός παλαιστής
1982 – Τζέσικα Μπίελ, Αμερικανίδα ηθοποιός
1987 – Ελνούρ Χουσέινοφ, Αζέρος τραγουδιστής
1988 – Κρίστα-Ελισάβετ Γουλάκου, Ελληνίδα αθλήτρια καλλιτεχνικής παγοδρομίας
1990 – Βλαδίμηρος Γιάνκοβιτς, Έλληνας καλαθοσφαιριστής


1111 – Βοϊμόνδος Α’, πρίγκηπας της Αντιόχειας
1234 – Ροβέρτος Γ’, κόμης του Ντρε
1459 – Αουζιάς Μαρκ, Ισπανός ποιητής
1578 – Μιχαήλ Σαϊτάνογλου Καντακουζηνός, Έλληνας άρχοντας
1703 – Ρόμπερτ Χουκ, Άγγλος επιστήμονας
1706 – Γιόχαν Πάχελμπελ, Γερμανός συνθέτης
1939 – Νικόλαος Ε’, Πατριάρχης Αλεξανδρείας
1946- Παντελής Καρασεβδάς, Έλληνας στρατιωτικός, αθλητής της σκοποβολής και πολιτικός
1954 – Αλέξανδρος Βουρνάζος, Έλληνας επιστήμονας και ακαδημαϊκός
1957 – Γρηγόρης Αυξεντίου, Κύπριος αγωνιστής
1973 – Νικολάι Νικίτιν, Σοβιετικός πολιτικός μηχανικός
1975 – Λάσλο Νέμετ, Ούγγρος συγγραφέας
1975 – Θεόδωρος Τουρκοβασίλης, Έλληνας πολιτικός
1983 – Ερζέ, Βέλγος σκιτσογράφος
1990 – Ρούσσος Κούνδουρος, Έλληνας δημοσιογράφος
1996 – Μαργκερίτ Ντυράς, Γαλλίδα συγγραφέας
1998 – Τάκης Παπανικολάου, Έλληνας πολιτικός
2001 – Παναγιώτης Λαμπρίας, Έλληνας δημοσιογράφος και πολιτικός
2004 – Θεόδωρος Καρατζάς, Έλληνας δικηγόρος
2007 – Μπενίτο Λορέντσι, Ιταλός ποδοσφαιριστής
2008 – Ανεμαρίε Ρένγκερ, Γερμανίδα πολιτικός
2015 – Κώστας Διγκαβές, Έλληνας δικηγόρος και συγγραφέας

Τετάρτη 1 Μαρτίου 2017

ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΕΙ ΕΣΜΕΝ


(Το παρόν κοινοποιήθηκε για πρώτη φορά τον Μάρτιο του 2011)

Τα τελευταία χρόνια αμφισβητείται από πολλούς «διανοούμενους» και πολιτικούς, Έλληνες και μη, η καταγωγή των σημερινών Ελλήνων από τους Αρχαίους Έλληνες.Υπάρχουν θεωρίες, ατεκμηρίωτες πάντοτε, που υποστηρίζουν ότι οι σημερινοί Έλληνες κατάγονται από Ινδοευρωπαίους, από την Αφρική (θεωρία της μαύρης Αθηνάς, η οποία, παρά το ότι δεν στέκεται επιστημονικά, διδάσκεται σε αρκετά Αμερικάνικα πανεπιστήμια), από Σημιτοφοίνικες και άλλα τέτοια φαιδρά.
Και λέμε φαιδρά γιατί κάθε έρευνα, που αποδεικνύει τόσο την αυτοχθονία των αρχαίων προγόνων μας, όσο και το αδιάσπαστο του λαού μας από τα πανάρχαια χρόνια μέχρι σήμερα, αποσιωπάται και δεν διδάσκεται στα πανεπιστήμια και στα σχολεία.  
Πρώτα απ’ όλα δεν λαμβάνονται υπ’ όψην οι αναφορές των ίδιων των Αρχαίων συγγραφέων που στηρίζουν την αυτοχθονία των Αρχαίων Ελλήνων.
Αυτό συμβαίνει είτε από άγνοια των κειμένων αυτών από τους εκπαιδευτικούς ή από κάποιου είδους εμπάθεια προς την Αρχαία Ελλάδα, πράγμα που οφείλεται στο ότι δέχονται χωρίς έρευνα όσα τους λένε κάποιοι «φωτισμένοι» καθηγητές πανεπιστημίων στα οποία σπούδασαν. Ταυτόχρονα πολλοί Έλληνες εκπαιδευτικοί γίνονται θιασώτες ξένων θεωριών, όπως αυτή του Ιακώβ Φαλμεράϋερ, (θεωρία που έχει αποδειχθεί εσφαλμένη εδώ και έναν αιώνα) και υποστηρίζουν ότι δεν έχουμε καμιά σχέση με τους αρχαίους Έλληνες αλλά είμαστε Σλάβοι, Αλβανοί, Αφρικανοί, Τούρκοι και οτιδήποτε άλλο εκτός από Έλληνες.
Παρ’ ότι ο Φαλμεράυερ έχει αποδειχθεί εμπαθής και αντιεπιστημονικός συνεχίζει να στηρίζεται από αρκετούς εκπαιδευτικούς και οι έρευνες των Ελλήνων καθηγητών που αποδεικνύουν τα ψεύδη του, αποσιωπούνται πλήρως και δεν διδάσκονται στα παιδιά.
Στο σημείο αυτό πρέπει να τονίσουμε ότι τα τελευταία 100 χρόνια πολλοί λαοί χρησιμοποίησαν και χρησιμοποιούν τους Αρχαίους Έλληνες και τον Αρχαίο Ελληνικό πολιτισμό σαν δικό τους και τους εαυτούς τους σαν απογόνους των Αρχαίων Ελλήνων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα στις ημέρες μας, οι Σλάβοι Σκοπιανοί.
Πιστεύουν και προπαγανδίζουν σε όλο το κόσμο ότι είναι γνήσιοι απόγονοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου. 
ΓΙΑΤΙ Η ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΔΕΣΗΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΡΟΓΟΝΟΥΣ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΜΟΝΟ ΣΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ;
Σε μια έρευνα στο διαδίκτυο δεν εντοπίσαμε άρθρα που να αμφισβητούν την καταγωγή των σημερινών Αιγυπτίων από τους αρχαίους Αιγύπτιους, των Ιρανών από τους Πέρσες, των Εβραίων από τους αρχαίους Εβραίους. Κανείς δεν τολμά να πει ότι οι σημερινοί Κινέζοι δεν προέρχονται από τους αρχαίους Κινέζους. Οι Ινδοί από τους αρχαίους Ινδούς.
Όλα τα παράξενα και όλα τα απίστευτα στην Ελλάδα συμβαίνουν...
Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΗΣ ΓΕΝΕΤΙΚΗΣ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΙ ΟΤΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΑΝΤΑ ΕΛΛΗΝΕΣ. Παρ’ όλα αυτά οι επιστήμες προοδεύουν. Σήμερα οι έρευνες πάνω στην ιστορία των λαών δεν περιορίζονται μόνο στα ιστορικά και αρχαιολογικά δεδομένα.
Πολλές επιστήμες επιστρατεύονται για την εξαγωγή ακριβέστερων και πιο αντικειμενικών συμπερασμάτων πάνω στην ανθρώπινη ιστορία. Μια από αυτές τις επιστήμες είναι και η γενετική, η οποία είναι και η ακριβεστέρα όλων. Όλοι γνωρίζουμε ότι η μελέτη του DNA, αποκαλύπτει την καταγωγή και χρησιμοποιείται από την παλαιοντολογία μέχρι την αστυνομία.
Έχουν γίνει τέτοιου είδους έρευνες που να αποδεικνύουν ότι είμαστε πάντα Έλληνες;
Βεβαίως έχουν γίνει και μάλιστα επίσημες πανεπιστημιακές αλλά δεν έχουν προβληθεί παρά ελάχιστα.
ΟΙ ΕΡΕΥΝΕΣ: Είκοσι οκτώ(28) πανεπιστήμια της Ευρώπης ξεκίνησαν το 1990, υπό την αιγίδα του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης. Συμμετείχαν οι χώρες: Αγγλία, Ιταλία, Ρωσία, Γερμανία, Δανία, Ιρλανδία, Ρουμανία, Τσεχία, Ισραήλ, Εσθονία, Ιράκ, Συρία. Έκαναν έρευνες DNA για τους κατοίκους της Ευρώπης. Από πλευράς Ελλάδας συμμετείχε το Τμήμα Γενετικής και Μοριακής Βιολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης υπό τον καθηγητή Κωνσταντίνο Τριανταφυλλίδη.
 Η έρευνα αυτή ήταν άκρως ενδιαφέρουσα, διότι απέδειξε ότι οι σημερινοί κάτοικοι της Ελλάδος είναι απευθείας απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων. Συγκεκριμένα απέδειξε ότι σε ποσοστό 70% οι σημερινοί Έλληνες έχουν το ίδιο DNA, με τους αυτόχθονες κατοίκους της Ελλάδας της προϊστορικής εποχής. Το υπόλοιπο 30% από περιοχές της Εγγύς Ανατολής και προσδιορίζονται χρονικά στα νεολιθικά χρόνια. οι οποίες έχει αποδειχθεί ότι κατοικούνταν ελληνικά φύλα. Όπως καταλαβαίνετε η έρευνα λέει με απλά λόγια, ότι οι πρόγονοι του Περικλή, του Σωκράτη, του Αριστοτέλη και εμείς, έχουμε το ίδιο DNA. Σε ποσοστό που αγγίζει το 99,5%.
Γιατί η έρευνα αυτή δεν προβλήθηκε από τα ΜΜΕΓιατί δεν πέρασε στην εκπαιδευτική ύληΠοιος ρυθμίζει τι διδάσκεται και τι αποσιωπάται;
Η έρευνα αυτή δημοσιεύτηκε στην «Καθημερινή» της 8ης Δεκεμβρίου του 2000. Επίσης στον «Ταχυδρόμο» της 2ας Απριλίου 2005.
Άλλη μια έρευνα έγινε από το Πανεπιστήμιο του Στάφορντ των ΗΠΑ και της Παβίας της Ιταλίας. Η έρευνα δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Απογευματινή της Κυριακής» της 6ης Νοεμβρίου 2005. Το δημοσίευμα είχε τίτλο «Καθαρό το DNA των Ελλήνων». Το δημοσίευμα απαντά ευθέως στον περιβόητο Φαλμεράϋερ (υπενθυμίζουμε ότι σύμφωνα με τη θεωρία του Φαλμεράϋερ οι Έλληνες του 19ου αιώνα, άρα και οι σημερινοί ήταν Σλάβοι και Αλβανοί και ότι δεν είχαν καμία φυλετική σχέση με τους αρχαίους Έλληνες). Στην έρευνα αυτή συμμετείχαν και ο κ. Τριανταφυλλίδης με την ερευνητική του ομάδα, από το ΑΠΘ.
Ιδιαίτερη σημασία έχει το γεγονός ότι η έρευνα απέδειξε ότι η θεωρία του Φαλμεράϋερ είναι λανθασμένηΣυγκεκριμένα απέδειξε ότι οι Έλληνες παρ’ όλα τα 400 χρόνια σκλαβιάς στους Τούρκους, δεν αλλοιώθηκαν γενετικά.
Όποιοι θέλουν να δουν περισσότερα στοιχεία, πρέπει να διαβάσουν το βιβλίο του κ. Τριανταφυλλίδη «Η ΓΕΝΕΤΙΚΗ ΣΥΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ» από τις εκδόσεις «Γαληνός». Υπάρχει όμως ένα ακόμη βιβλίο, πιο εκλαϊκευμένο, το «ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΕΙ ΕΣΜΕΝ» των εκδόσεων «Κάδμος».
Γράψαμε αυτό το άρθρο, από καθαρή αντίδραση προς το Υπουργείο Παιδείας και προς όλους τους θολοκουλτουριάρηδες, που προσπαθούν να μας πείσουν ότι δεν είμαστε Έλληνες.Σήμερα βιώνουμε έναν ιδιόμορφο φασισμό. Όποιος στηρίξει την Ελλάδα, δηλαδή το σπίτι του, την οικογένειά του, συκοφαντείται αμέσως σαν «εθνικιστής», «ρατσιστής» και «επικίνδυνος». Όποιος μιλήσει εναντίον της ειρωνικά και αραιωτικά θεωρείται «προοδευτικός», «ανοιχτόμυαλος» και «ανεκτικός».
Το τι θα αντιμετωπίσουν αύριο οι γενιές που έρχονται ποιόν απασχολεί;

Γκέμμα: Η επικίνδυνη γοητεία της παραφροσύνης...

Σχετική εικόνα
Σκέψεις - Συμπεράσματα 
για τον Δημήτριο Λιαντίνη


Μου το ανέφερε κοντινό μου πρόσωπο που πήγε ως την πόρτα της Κόλασης με την «Γκέμμα» υπό μάλης –και ευτυχώς γύρισε πίσω σώο, έστω και χωρίς αυτήν! Κατά τη διάρκεια δείπνου σε φιλικό σπίτι, επιχείρησε να αρθρώσει υποψία κριτικής για τον συγγραφέα του βιβλίου. Για να εισπράξει την αυστηρή ματιά παρισταμένου –και άκρως μορφωμένου- φιλολόγου, και την παρατήρηση πως «με τέτοιες μορφές δεν έχουμε το δικαίωμα να καταπιανόμαστε και να τις αμφισβητούμε»!
Μια ανάλογη αντίδραση (ακόμα πιο επιθετική, μάλιστα) εισέπραξε ο γράφων από πρώην φοιτήτρια –και θαυμάστρια στα όρια της ειδωλολατρίας- του εν λόγω συγγραφέως και εκπαιδευτικού... Η γοητεία είναι, ασφαλώς, χάρισμα γι’ αυτόν που την φέρει. Το κατά πόσον είναι ευλογία για κείνον στον οποίο ασκείται, είναι ένα άλλο ζήτημα.
Στην περίπτωση ενός δασκάλου, η ελκυστική προσωπικότητά του καθιστά τον μαθητή πιο δεκτικό, άρα πιο «ευάλωτο» στα μηνύματα. Αυτό υπό «κανονικές» συνθήκες είναι επιθυμητό, αφού η αγάπη για το δάσκαλο συνήθως γίνεται κι αγάπη για το γνωστικό αντικείμενο. Η σχέση χαρισματικού δασκάλου-δεκτικού μαθητή αρχίζει να γίνεται προβληματική απ’ τη στιγμή που ο πρώτος περνάει στον δεύτερο μηνύματα που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως «αρνητικά». Αν και ο τελευταίος όρος δεν επιδέχεται μονοσήμαντη ερμηνεία, ως θετικό μήνυμα θα χαρακτηρίζαμε εκείνο που ωθεί τον μαθητή να ανακαλύψει και να αξιοποιήσει στο μέγιστο βαθμό τις δημιουργικές του δυνάμεις. Προϋπόθεση δημιουργικότητας, ασφαλώς, είναι η αγάπη για την ίδια τη ζωή, και η καταπολέμηση αισθημάτων ματαιότητας που συχνά οδηγούν ακόμα και σε αυτοκαταστροφικές επιλογές.
Από αυτή την άποψη, ο αναμφισβήτητα χαρισματικός Δ. Λιαντίνης υπήρξε ένας «επικίνδυνος» παιδαγωγός. Στο τελευταίο και σημαντικότερο βιβλίο του «Γκέμμα», που το άφησε ως παρακαταθήκη σοφίας στις μελλοντικές γενιές, ανακαλύπτει κανείς μηνύματα που κάνουν τον αναγνώστη ν’ ανατριχιάσει! Δεν θα σταθούμε τόσο στον εμπαθή, σχεδόν ρατσιστικό αντισημιτισμό του (σελ.115), στη χυδαία αντιμετώπιση όσων έχουν αντίθετη άποψη μ’ εκείνον σε θέματα μεταφυσικής (σελ.183), ή στην υπεροπτική απαξίωσή του απέναντι σ’ εκείνους που δεν κατέκτησαν θέση στο πάνθεον των «τιμημένων επωνύμων» (σελ.101).
Θα εκφράσουμε, όμως, αποτροπιασμό για ιδέες που ευθέως ωθούν στην αυτοκαταστροφή και την άρνηση της ζωής. Και ο σπόρος της νοσηρότητας εύκολα βλασταίνει σε έναν εύθραυστο και παραπαίοντα ψυχισμό... Απ’ όσα εκτίθενται στο βιβλίο, θα σταθούμε επιγραμματικά σε τρία σημεία:
1. Την κατά βάση θρησκοληπτική αντίληψη (αν και ο συγγραφέας απεχθανόταν τη θρησκεία!) πως κάθε χαρά θα πρέπει να τιμωρείται με ισόποση λύπη, αλλιώς η ζωή θα είναι «αφύσικη» και «ψεύτικη ως τη ρίζα της», επισύροντας τον «αφανισμό απ’ τον πλανήτη» (σελ.145).
2. Το νοσηρό δόγμα ότι στον πυρήνα κάθε ουσιαστικής ερωτικής σχέσης οφείλει να φωλιάζει η καταστροφή, η συμφορά κι ο θάνατος, αλλιώς ο έρωτας είναι «θέμα της κωμωδίας» (σελ.14)!
3. Την συγκεκαλυμμένη πρόταση ευθανασίας «μετά τα σαράντα», αφού το μόνο που απομένει πλέον στον άνθρωπο είναι η «παραλυσία και αθλιότητα των γηρατειών» (σελ.218).
Απόψεις σαν τις παραπάνω (και άλλες που, λόγω ελλείψεως χώρου, δεν εκτίθενται εδώ) απαξιώνουν την ίδια τη ζωή, ηρωοποιούν την αυτοκαταστροφή και κατ’ ουσίαν γελοιοποιούν την αναζήτηση της ευτυχίας. Όσο κι αν ακούγεται ιερόσυλο, μας παραπέμπουν στον εξοντωτικό δογματισμό θεωριών περί «αρίας φυλής». Η μόνη, ίσως, ηθική τους δικαίωση (αν όχι απλά δικαιολόγηση) βρίσκεται στον πυρετό της παραφροσύνης. Και σπεύδω εδώ, πριν προκαλέσω την μήνιν του αναγνώστη, να επικαλεστώ τον ίδιο τον Λιαντίνη: «Όλοι οι σπουδαίοι άνθρωποι της γης, όσοι προσέγγισαν δηλαδή το βυθό της αλήθειας για τη φύση και για τη ζωή, υπήρξαν σχιζοφρενικοί. Είναι απλός και κοινός και αρχαίος ο λόγος ότι μεγαλοφυΐα σημαίνει παραφροσύνη» (Γκέμμα, σελ.137)!
http://costas-sci.blogspot.com/
Κώστας Παπαχρήστου

Περίεργα ιστορικά, πολιτικά και στρατιωτικά γεγονότα που δεν ήξερες!

Περίεργα ιστορικά, πολιτικά και στρατιωτικά γεγονότα που δεν ήξερες!
Κάποτε είχα διαβάσει ότι ο Έλβις Πρίσλεϊ στην προσπάθειά του να δείξει ότι είναι πολιτικοποιημένος, κανόνισε συνάντηση με τον τότε Πρόεδρο Νίξον, στις 21 Δεκεμβρίου του 1970. Ο Πρίσλεϊ μόλις είδε τον Πρόεδρο τον αγκάλιασε και του χάρισε ένα όπλο, λέγοντάς του πως εδώ και 10 χρόνια μελετάει την κουλτούρα των ναρκωτικών. Ο Νίξον τότε του προσέφερε το σήμα της Δίωξης Ναρκωτικών.  Μου φάνηκε τόσο weirdo fact το παραπάνω που άρχισα και έψαχνα και για άλλα τέτοια περιστατικά...μέχρι που οδηγήθηκα στα παρακάτω αλλόκοτα  ιστορικά, πολιτικά και στρατιωτικά γεγονότα και τα μοιράζομαι μαζί σας!
* Kατά τη διάρκεια της Ά Σταυροφορίας μια ομάδα φανατικών στρατιωτών, οι οποίοι έστεκαν καλά στο μυαλό τους αλλά ήταν απελπισμένοι, ακολουθούσαν μια χήνα για πολλές ώρες επειδή νόμιαζαν ότι ήταν ευλογημένη από το Άγιο Πνεύμα.
* Ο τελευταίος στρατιώτης που σκοτώθηκε στον Ά Παγκόσμιο Πόλεμο ήταν ο Αμερικανός Χένρι Γκούντερ. Η συμφωνία κατάπαυσης του πυρός υπογράφτηκε στις 11 το πρωί της 11ης Νοεμβρίου του 1918. Στις 11:01 ο Αμερικανός στρατιώτης δέχτηκε μια μοιραία σφαίρα στο κεφάλι.
* Ο Τζον Φιτζέραλντ Κένεντι (ο πρώτος καθολικός πρόεδρος των Η.Π.Α, 1960) παραιτήθηκε από το Αμερικανικό Ναυτικό, μετά τη βύθιση του πλοίου που κυβερνούσε από εμβολισμό εχθρικού σκάφους στις 2 Αυγούστου του 1943.
* O Tρούμαν (ο  33ος Πρόεδρος των Η.Π.Α, 1945-1953) είχε στείλει επιστολή εκφοβισμού σ'έναν κριτικό που είχε σχολιάσει αρνητικά τις τραγουσιστικές ικανότητες της γυναίκας του, απειλώντας τον πως θα του σπάσει τη μύτη.
* Στα τέλη του ΄60 κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου υπήρχαν 78.000 πυρηνικά όπλα ισχύος 12.5 δισ. τόνων ΤΝΤ ~> η ποσότητα αυτή αντιστοιχούσε σε διόμιση τόνους ΤΝΤ ανά έναν κάτοικο του πλανήτη που ζούμε!
* Οι άνθρωποι της CIA συλλέγει το 90% των πληροφοριών της από εφημερίδες, περιοδικά, τηλεοπτικά δίκτυα, social media κ.α.
* Το 1608, ο Τζωρζ Κένταλ ήταν ο πρώτος κρατούμενος που εκτελέστηκε στις Η.Π.Α. Από τότε έχουν εκτελεστεί 19.200 κρατούμενοι.
* Το 1876, ο Αμερικανός στρατηγός Κάστερ οδήγησε τους 211 ιππείς του στη μάχη του Λιτλ Μπιγκ Χορν, γνωρίζοντας ότι τους περίμεναν 6.000 Ινδιάνοι Σιού. Έπειτα από 15 λεπτά μάχης, μόνο ένα άλογο έμεινε ζωντανό.
* Το βρετανικό υπουργείο Άμυνας, στις πρώτες μέρες του Παγκοσμίου Πολέμου, έκρινε πως τα αεροπλάνα δεν είχαν καμία στρατιωτική αξία, καθώς κανένας πιλότος δεν θα μπορούσε να βλέπει με τον αέρα να τον χτυπάει στα μάτια με 50 χ./ώρα.
* Στην αιματηρή μάχη του Ρούρκ (1789), ένας Άγγλος στρατιώτης γλίτωσε από τη μανία των Ζουλού , μπαίνοντας σε μια ντουλάπα. Οι ιθαγενείς, που δεν είχαν δει ποτέ ξανά ντουλάπα στη ζωή τους, πίστεψαν ότι ήταν κάποιο είδος δέντρου και δεν ασχολήθηκαν μαζί της. 
* Ο Λουδοβίκος ο 14ος της Γαλλίας έκανε μπάνιο μια φορά το χρόνο.
* Ο μόνος Πρόεδρος των Η.Π.Α που γεννήθηκε της 4η Ιουλίου (Ημέρα ανεξαρτησίας των Αμερικανών) είναι ο .Kάλβιν Κούλιτζ (1872).
Αντιθέτως την ημέρα αυτή πέθαναν ο Τόμας Τζέφερσον (1826) και ο Τζέιμς Μονρόε (1831).

13 άγνωστα ιστορικά γεγονότα που θα σε αφήσουν με το στόμα ανοικτό

13 άγνωστα ιστορικά γεγονότα που θα σε αφήσουν με το στόμα ανοικτό
Είναι στη φύση του ανθρώπου να μαθαίνει καινούρια πράγματα και να εξερευνά νέους τομείς γνώσης. Πώς θα σας φαινόταν αν σας παρουσιάζαμε μερικά ιστορικά στοιχεία, που ενδεχομένως οι περισσότεροι από εσάς να μη γνωρίζατε έως τώρα;

Σύμφωνα με τον συγγραφέα Paul Smith οι παρακάτω πληροφορίες ίσως να σας είναι άγνωστες:
- Ο Άλμπερτ Αϊνστάιν, ένας από τους μεγαλύτερους φυσικούς του 20ου αιώνα, ήταν ένας αθεράπευτος... εραστής! Μετά το διαζύγιο από την πρώτη του γυναίκα, παντρεύτηκε την ξαδέρφη του Elsa. Κατά τη διάρκεια του δεύτερου γάμου του, σύναψε δεσμό με τη γραμματέα του και έξι ακόμη γυναίκες.
- Ο Λευκός Οίκος ήταν αρχικά... γκρι, από το χρώμα της πέτρας που είχε κατασκευαστεί. Οι τοίχοι βάφτηκαν άσπροι για να εξαφανιστούν τα μαύρα σημάδια που είχε αφήσει ο καπνός, όταν τα καναδικά στρατεύματα έβαλαν φωτιά στο κτίριο στον πόλεμο του 1812.
- Σύμφωνα με έρευνα αναλυτών, τα τελευταία 3.500 χρόνια μόλις στα 230 από αυτά επικρατούσε ειρήνη στον πολιτισμένο κόσμο.
- Η συνήθεια να κάνει κανείς χειραψία όταν συναντά έναν άγνωστο, αρχικά σήμαινε ότι και τα δύο μέρη ήταν άοπλα.
- Η πρώτη βόμβα που έπεσε στο ζωολογικό κήπο του Βερολίνου σκότωσε όλα τα ζώα που φιλοξενούνταν σε αυτόν, εκτός από τον ελέφαντα.
- Ο Λεονάρντο ντα Βίντσι εφηύρε το ψαλίδι.
- Παλιά οι άνθρωποι παντρεύονταν κατά προτίμηση τον Ιούνιο, γιατί έκαναν το ετήσιο μπάνιο τους το Μάιο. Τον Ιούνιο λοιπόν... πίστευαν ότι μύριζαν και έδειχναν ακόμη καλά. Αν όμως ο άντρας δε μύριζε και τόσο ωραία, η νύφη συνήθιζε να κρατά ένα μπουκέτο με λουλούδια. Στις μέρες μας οι ανθοδέσμες αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της τελετής του γάμου.
- Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι έβγαζαν τα φρύδια τους για να τιμήσουν τη μνήμη της νεκρής τους γάτας.
- Αν το άγαλμα ενός ατόμου επάνω σε άλογο, που βρίσκεται σε κάποια πλατεία ή πάρκο, έχει και τα δύο του πόδια σηκωμένα στον αέρα, αυτό σημαίνει ότι το άτομο αυτό σκοτώθηκε σε μάχη. Αν είναι μόνο ένα πόδι σηκωμένο, τότε το άτομο αυτό πέθαινε από τα τραύματά του στη μάχη και αν όλα τα πόδια ακουμπούν το έδαφος, τότε τα αίτια θανάτου του ατόμου ήταν φυσικά.
- Τα τραπεζομάντηλα χρησιμοποιούνταν αρχικά για να σκουπίζουν τα χέρια και το πρόσωπό τους μετά το φαγητό.
- Το 1830 η κέτσαπ χρησιμοποιούνταν ως φάρμακο.
- Κάποιες φορές ο Μπρους Λι κινούνταν τόσο γρήγορα, που έπρεπε να βάζουν το φιλμ σε αργή κίνηση για να ξεχωρίσουν τι έκανε.
- Ο αναπτήρας εφευρέθηκε νωρίτερα από τα σπίρτα.