Τετάρτη 11 Ιουνίου 2014

Το μυστικό του τάφου και τα «σφραγισμένα» τείχη της Αμφίπολης!

Posted: 10 Jun 2014 02:01 PM PDT

Φύλακες και περιπολικά της Αστυνομίας αποκλείουν την πρόσβαση. Πίσω από την κόκκινη κορδέλα, που απαγορεύει στο κοινό να πλησιάσει, προβάλλει ο λόφος -λουσμένος στον καυτό ήλιο- που κρατάει στα σπλάχνα του το καλά κρυμμένο μυστικό του τάφου της Αμφίπολης. 

Βρίσκεται εδώ άραγε, κάτω από τους τόνους χώματος που εναπόθεσε το πέρασμα των αιώνων, ο τάφος του Μεγάλου Αλεξάνδρου; Η σκέψη προκαλεί δέος, παγκόσμιο ενδιαφέρον και πυρετό στα χέρια που κρατούν την αρχαιολογική σκαπάνη. Τα βήματα πάνω στο χώμα μοιάζουν με κρυφτό στους ακόμη ανέγγιχτους διαδρόμους της Ιστορίας. Τουλάχιστον μέχρι να ακουστεί η φωνή του πρώτου φύλακα της ΚΗ΄ Εφορείας Αρχαιοτήτων: «Κρατηθείτε μακριά. Απαγορεύεται να είστε εδώ!»

Η αποστολή της «κυριακάτικης δημοκρατίας» έφτασε στη θρυλική Αμφίπολη, στα ίχνη της διάσημης πλέον ανασκαφής στη θέση Καστά. Από τα πρώτα λεπτά που ο επισκέπτης αντικρίζει τον μυθικό λέοντα της Αμφίπολης, νιώθει ότι περνά σε μια άλλη εποχή, τον κατακλύζει ένα περίεργο συναίσθημα μετάβασης στα ανεξάντλητα απόκρυφα της αρχαίας Ελλάδας, που ακόμη βρίσκονται θαμμένα και περιμένουν το φως.

Με «άκρως εμπιστευτική» απόφαση του Αντώνη Σαμαρά πριν από περίπου μία εβδομάδα η ανασκαφή στο σημείο Καστά της Αμφίπολης, για την οποία το τελευταίο διάστημα οργιάζουν οι φήμες περί ύπαρξης εκεί του τάφου του μεγάλου Μακεδονα στρατηλάτη που κατέκτησε τον κόσμο, έκλεισε. Μάλιστα, αποκλειστικές πληροφορίες της «κυριακάτικης δημοκρατίας» αναφέρουν ότι ο πρωθυπουργός ετοιμάζει και επίσκεψη τις προσεχείς εβδομάδες στον χώρο.

Ολη την τελευταία εβδομάδα, οι αρχαιολόγοι και η προϊσταμένη της ΚΗ΄ Εφορείας Αρχαιοτήτων της περιοχής Αικατερίνη Περιστέρη τηρούν σιγήν ιχθύος, μετά τον μεγάλο θόρυβο που έχει ξεσπάσει. «Είναι τουλάχιστον απίθανο και στερείται κάθε επιστημονικής σοβαρότητας να υποστηρίζουμε πως το εύρημα της Αμφίπολης “κρύβει” τον τάφο του Αλεξάνδρου. Για τον απλούστατο λόγο ότι στον έναν χρόνο που διαρκεί η ανασκαφή δεν έχουμε φτάσει ακόμα τον τάφο. Προς το παρόν είμαστε μπροστά σ' έναν λαμπρό ταφικό περίβολο, μοναδικό στον ελληνικό χώρο» αναφέρει η κυρία Περιστέρη, η οποία έχει ζητήσει να σταματήσει η «φασαρία» γύρω από το μνημείο. «Μέχρι να καταλήξουμε τι ακριβώς υπάρχει μέσα, ενδεχομένως θα περάσουν πολλά χρόνια, καθώς η ανασκαφή βρίσκεται σε αρχικό στάδιο. Θα πρέπει να υπάρξει ψυχραιμία και υπομονή» αναφέρει στην «κυριακάτικη δημοκρατία» η έμπειρη αρχαιολόγος.

Δρακόντεια μέτρα
Ο χώρος της ανασκαφής στο ύψωμα Καστά, που βρίσκεται ακριβώς πάνω από το χωριό Μεσολακκιά Σερρών, φρουρείται πια μέρα και νύχτα από ειδικό προσωπικό της ΚΗ΄ Εφορείας Αρχαιοτήτων. «Εχουμε εντολή να καταγράφουμε όλες τις κινήσεις οχημάτων και, σε περίπτωση που κάποιος πλησιάζει στην ανασκαφή, να ειδοποιούμε την Αστυνομία» λέει στην «κυριακάτικη δημοκρατία» κάποιος φύλακας. Σε μικρή απόσταση από το σημείο αστυνομική δύναμη βρίσκεται συνεχώς σε επιφυλακή και εγρήγορση. «Σκέπασαν όλη την ανασκαφή με ειδικό κάλυμμα και δεν πλησιάζει κανείς. Φυλάνε τον χώρο 24 ώρες το 24ωρο με ιδιαίτερη προσοχή» αναφέρει κάτοικος της Μεσολακκιάς.

Μοναδικό στο είδος του
Μέχρι στιγμής οι έρευνες αποκάλυψαν έναν κυκλικό χτιστό περίβολο, που χρονολογείται με τα έως τώρα δεδομένα στο τέλος του 4ου αι. π.Χ. (περί το 325-300 π.Χ). Ο εντυπωσιακός -μοναδικός για τα ελληνικά δεδομένα περίβολος- είναι κατασκευασμένος με βάσεις, ορθοστάτες, ανωδομή και επιστέψεις από λευκό μάρμαρο Θάσου και έχει συνολικό ύψος 3 μ., σιάμετρο 1,60 μ. και υπολογιζόμενη περιφέρεια μήκους περίπου 500 μ., από τα οποία έχουν ανασκαφεί σήμερα τα 405 μ.

Το μνημείο καταστράφηκε στα μεταγενέστερα χρόνια, με αποτέλεσμα αρκετά μαρμάρινα αρχιτεκτονικά μέλη να μη βρίσκονται στη θέση τους. Η έρευνα της ΚΗ΄ ΕΠΚΑ εντόπισε αρχιτεκτονικά μέλη του μνημείου εγκατεσπαρμένα στην περιοχή του χώρου του Λέοντα της Αμφίπολης, πολλά από τα οποία είχαν ήδη επαναχρησιμοποιηθεί για την κατασκευή της βάσης του και, επομένως, ο εντυπωσιακός περίβολος φαίνεται να συνδέεται με τον Λέοντα της Αμφίπολης που, όπως εκτιμάται, ήταν τοποθετημένος στην κορυφή του χωμάτινου τύμβου.

Η ανασκαφή χρηματοδοτήθηκε τον τελευταίο χρόνο με ποσό 180.000 ευρώ από την Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας, το υπουργείο Μακεδονίας - Θράκης και το υπουργείο Πολιτισμού. Με νέα έκτακτη χρηματοδότηση ύψους 40.000 ευρώ θα συνεχιστούν οι ανασκαφές, όπως ανακοίνωσε την Πέμπτη ο υπουργός Πολιτισμού Πάνος Παναγιωτόπουλος, ο οποίος επισκέφθηκε την περιοχή. Οι επικεφαλής του υπουργείου υποσχέθηκαν οικονομική ενίσχυση έτσι ώστε να συνεχιστεί απρόσκοπτα το έργο. Ως το τέλος του χρόνου οι ανασκαφείς αναμένεται να ολοκληρώσουν την ανασκαφή του ταφικού περιβόλου και να προχωρήσουν στο άνοιγμα του περιεχομένου του.

Τα... σενάρια
Μέχρι στιγμής σενάρια για το ταφικό μνημείο δίνουν και παίρνουν. Πολλοί λένε ότι ανήκει στον ίδιο τον Μεγαλέξανδρο, άλλοι ότι είναι ο τάφος της Ρωξάνης και του γιου της Αλέξανδρου Δ΄, ενώ έχει επίσης κυκλοφορήσει ότι είναι ταφικό μνημείο μεγάλου πληθυσμού Αθηναίων πολιτών, οι οποίοι έπεσαν νεκροί στη μάχη του Δραβήσκου το 465 π.Χ.

Αντιδρώντας, το υπουργείο Πολιτισμού σε ανακοίνωσή του χαρακτηρίζει παρακινδυνευμένα τα όποια συμπεράσματα πριν ολοκληρωθεί το έργο της ανασκαφής.

«Οι έρευνες φέρνουν στο φως ιδιαίτερα σημαντικό κυκλικό περίβολο, που χρονολογείται με τα έως τώρα δεδομένα στο τέλος του 4ου αι. π.Χ. Πρόκειται για εξαιρετικά αξιόλογο χτιστό περίβολο που ορίζει χωμάτινο τύμβο και είναι κατασκευασμένος με βάσεις, ορθοστάτες, ανωδομή και επιστέψεις από λευκό μάρμαρο Θάσου. Το εύρημα της Αμφίπολης είναι οπωσδήποτε ιδιαίτερα σημαντικό, όμως, πριν προχωρήσει η ανασκαφική έρευνα, οποιαδήποτε ερμηνεία και πολύ περισσότερο οποιαδήποτε ταύτιση με ιστορικά πρόσωπα στερείται επιστημονικής τεκμηρίωσης και είναι παρακινδυνευμένη».

Σε αναμμένα κάρβουνα κάθονται τους τελευταίους μήνες οι κάτοικοι της Αμφίπολης και της Μεσολακκιάς, οι οποίοι είδαν στο ύψωμα του Καστά να εμφανίζεται σιγά σιγά ο τεράστιος τύμβος. «Σίγουρα βρίσκεται κάτι σπουδαίο στο σημείο, δεν έχει ξαναβρεθεί τόσο μεγάλο μνημείο τέτοιου είδους. Τα μέτρα φύλαξης είναι πρωτοφανή, έχουν βρεθεί ακόμη πολλά εκθέματα στην περιοχή μας, αλλά ποτέ δεν σημειώθηκε τέτοια κινητοποίηση» αναφέρει ο Χρήστος Γιαννίδης, κάτοικος της Αμφίπολης.

Πάντως οι περισσότεροι κάτοικοι τηρούν στάση αναμονής αναφορικά με το μυστικό που μπορεί να κρύβει ο περιβόητος τάφος. «Ακούγονται και γράφονται πολλά, αλλά πρέπει να είμαστε ψύχραιμοι. Γνωρίζουμε όλα τα σενάρια και περιμένουμε με αγωνία. Πάντως η φημολογία και μόνο έχει εκτινάξει τον τουρισμό στην περιοχή. Παρότι η Αμφίπολη παρουσιάζει τεράστιο αρχαιολογικό ενδιαφέρον, δεν τύγχανε καμίας προβολής, με συνέπεια τα ιδιαίτερα σημαντικά εκθέματα να μένουν σχετικά άγνωστα» τονίζει ο Γιώργος Κυπριανίδης, επίσης κάτοικος Αμφίπολης.

Η ιστορία της Αμφίπολης χάνεται στους προϊστορικούς χρόνους και διανύει χιλιάδες χρόνια ως το σήμερα. Δεκάδες εκθέματα στο τοπικό μουσείο φανερώνουν την εμφάνιση των πρώτων κατοίκων από το 1050 π.Χ. Κατά τη διάρκεια των αρχαϊκών χρόνων (700-500 π.Χ.) σημειώνεται η εγκατάσταση των θρακικών φύλων. Την ακμή της οφείλει στους Αθηναίους, οι οποίοι αμέσως μετά τη μάχη του Μαραθώνα (490 π.Χ.) άρχισαν να ενδιαφέρονται γι' αυτήν, πραγματοποιώντας το 466 π.Χ. την πρώτη αποτυχημένη εκστρατεία για την κατάληψή της. Είκοσι εννέα χρόνια αργότερα ο Αγνων, κατ' εντολή του Περικλή, έφτασε στην Ηιόνα, το επίνειο, και έχτισε στη θέση Εννέα Οδοί την Αμφίπολη.

Το 424 π.Χ. ο Λακεδαιμόνιος στρατηγός Βρασίδας κατέκτησε την Αμφίπολη, η οποία θεωρείτο στρατηγικής σημασίας για τα ορυχεία χρυσού και ασημιού στο Παγγαίο. Το 422 π.Χ. ο Κλέων, με τον αέρα της νίκης που είχε πετύχει στην Πύλο, κατάφερε να πείσει τους Αθηναίους και με 30 πλοία, 1.200 πεζούς και 300 ιππείς αποβιβάστηκε στη Χαλκιδική και αμέσως κατευθύνθηκε προς την Ηιόνα. Η σύγκρουση των δύο στρατών δεν θα αργήσει και οι Αθηναίοι του Κλέωνα θα νικηθούν και θα τραπούν σε φυγή, ενώ ο ίδιος θα δεχτεί θανάσιμο χτύπημα Μυρκίνιου πελταστή. Ταυτόχρονα όμως τραυματίζεται βαριά και πεθαίνει και ο στρατηγός των Σπαρτιατών Βρασίδας, που θάβεται με μεγαλοπρέπεια και εξαιρετικές τιμές στην αγορά της Αμφίπολης. Κάτω από τον χώρο όπου βρίσκεται σήμερα το Αρχαιολογικό Μουσείο της Αμφίπολης ανακαλύφθηκε και η οστεοθήκη του, με ένα χρυσό στεφάνι.

Το 358 π.Χ. η Αμφίπολη κατελήφθη από τον Φίλιππο, για να καταστεί η ναυτική βάση των προπαρασκευών της ασιατικής εκστρατείας, που τελικά θα πραγματοποιήσει ο Μέγας Αλέξανδρος.

Τα ευρήματα που έχουν βγει στο φως χαρακτηρίζονται εξαιρετικής σημασίας, μεταξύ των οποίων αγγεία, ειδώλια, γλυπτά, έργα μικροτεχνίας και εκατοντάδες άλλα αντικείμενα. Μάλιστα, κοντά στο Γυμνάσιο που βρέθηκε στην περιοχή ανακαλύφθηκε η στήλη του Εφηβαρχικού Νόμου, που δίνει πληροφορίες για τους κανόνες εκπαίδευσης των εφήβων.

Οι ανασκαφές στη θέση Καστά της Αμφίπολης ξεκίνησαν το 1965 από τον αείμνηστο Δημήτρη Λαζαρίδη και διήρκεσαν έως το θάνατό του το 1985. Εκτοτε πήραν και πάλι μπροστά μόλις τον Ιούλιο του 2009.

Η ανακάλυψη του τάφου του Μεγάλου Αλεξάνδρου μοιάζει ιστορία βγαλμένη από κάποια ταινία του Ιντιάνα Τζόουνς. Οι αμέτρητοι μύθοι, τα σενάρια, οι πιθανές τοποθεσίες και ένας μυστηριώδης κρίκος μύθων και γεγονότων έχουν κάνει στο πέρασμα των αιώνων την ανακάλυψη του τάφου του εμμονή για πολλούς αρχαιολόγους και ιστοριοδίφες.

Ο Μέγας Αλέξανδρος γεννήθηκε το 356 π.Χ στην Πέλλα και πέθανε στις 10 Ιουνίου του 323 π.Χ στη Βαβυλώνα. Ο Μακεδόνας στρατηλάτης φέρεται να είχε ζητήσει να ταφεί στο μαντείο του Αμμωνα. Μετά τον θάνατό του στη Βαβυλώνα, μια μεγάλη συνοδεία ξεκίνησε το ταξίδι για τον τόπο ταφής. Σύμφωνα με μαρτυρίες της εποχής, ο Πτολεμαίος κάπου κατά τη διάρκεια της πορείας έκλεψε τη σορό και τη μετέφερε στην Αλεξάνδρεια, όπου τοποθετήθηκε σε ένα μαυσωλείο που ονομαζόταν Σώμα ή Σήμα.

Στο πέρασμα των αιώνων πολλά σημαντικά ιστορικά πρόσωπα φέρεται να τίμησαν τη σορό του Μεγάλου Αλεξάνδρου, μεταξύ των οποίων και ο Ιούλιος Καίσαρας, ενώ οι ιστορικοί της εποχής είχαν καταγράψει και τη χρησιμοποίηση χρυσαφιού από τον τάφο του, προκειμένου να χρηματοδοτήσει τον πόλεμο κατά της Ρώμης. Γενικά έχουν καταγραφεί πολλές αναφορές ιστορικών που τοποθετούσαν τον τάφο του Μεγάλου Αλεξάνδρου στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, οι οποίες ωστόσο σταματούν απότομα στα τέλη του 4ου μ.Χ. αιώνα.

Τότε σημειώθηκαν τα εκτεταμένα επεισόδια στην Αλεξάνδρεια, κατά την οποία ισοπεδώθηκαν το Σεράπειον, το Μουσείον και η Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας, ενώ η τύχη του μαυσωλείου έκτοτε αγνοείται.

Από τότε ξεκίνησε και το ανηλεές κυνήγι του τάφου του Μεγάλου Αλεξάνδρου στα πέρατα της Γης. Από τη Βενετία και την έρημο Σίβα της Αιγύπτου, ως το Ουζμπεκιστάν και πολλά ακόμη απίθανα μέρη, ο μύθος και το μυστήριο που ασκεί ο μεγαλύτερος αυτοκράτορας όλων των εποχών φαίνεται ότι είναι ακαταμάχητα.

Πολλά διεθνή δίκτυα φιλοξένησαν δημοσιεύματα αναφορικά με την ανασκαφή στην Αμφίπολη, μεταξύ των οποίων και το Associated Press. Στο συγκεκριμένο κείμενο γίνεται λόγος για το «ενδεχόμενο να πρόκειται για την τελευταία κατοικία του Μεγάλου Αλεξάνδρου, καθώς και της γυναίκας του Ρωξάνης και του νεαρού διαδόχου τους. Οι ελληνικές ιστοσελίδες είναι ενθουσιώδεις από το γεγονός ότι μπορεί να βρέθηκε ο τάφος του βασιλιά πολεμιστή Μεγάλου Αλεξάνδρου του 4ου αιώνα π.Χ., τον οποίον ψάχνουν για αρκετά χρόνια και θεωρούνταν ότι βρίσκεται στην Αίγυπτο» αναφέρει χαρακτηριστικά.

Η Ρωξάνη ήταν η πρώτη σύζυγος του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Γεννήθηκε περί το 341 π.Χ. στη Βακτρία (σημερινό Αφγανιστάν). Παντρεύτηκε τον Μέγα Αλέξανδρο το 327 π.Χ., σε ηλικία 14 ετών, μετά την κατάκτηση του φρουρίου του πατέρα της από τον μεγάλο στρατηλάτη. Ο γάμος είχε πολιτική σκοπιμότητα, με στόχο τον εξευμενισμό των Βακτρικών Σατραπειών.

Η Ρωξάνη τον συνόδευσε στην εκστρατεία του στην Ινδία και γέννησε τον γιο τους Αλέξανδρο Δ΄ μετά τον θάνατο του Αλεξάνδρου στη Βαβυλώνα το 323 π.Χ. Δώδεκα χρόνια μετά, η Ρωξάνη και ο γιος της έπεσαν θύματα άγριας δολοφονίας, έπειτα από εντολή του βασιλιά Κάσσανδρου. Η αιτία των δολοφονιών ήταν για να σφετεριστεί τον θρόνο του βασιλείου, μια και ο 12χρονος Αλέξανδρος Δ΄ ήταν ο μόνος διάδοχος της τεράστιας αυτοκρατορίας.

Ολοι οι επιστήμονες που έχουν μελετήσει τον Λέοντα της Αμφίπολης συμφωνούν ότι πρόκειται για επιτάφιο μνημείο. Από κει και πέρα, οι απόψεις των ειδικών διχάζονται. Υπάρχει η άποψη ότι στήθηκε από τον Αγνωνα, φίλο του Περικλή, για να τιμηθούν οι χιλιάδες Αθηναίοι νεκροί της μάχης του Δραβήσκου. Μια άλλη άποψη λέει ότι το μνημείο χτίστηκε προς τιμήν του ναυάρχου του Μεγάλου Αλεξάνδρου Νεάρχου, ενώ άλλοι επιστήμονες πιστεύουν ότι το λιοντάρι χτίστηκε προς τιμήν του Λαομέδοντα, επίσης ναυάρχου του Μ. Αλεξάνδρου. Αυτή την άποψη φαίνεται να ενστερνίζεται και το υπουργείο Πολιτισμού. Μια άποψη που έχει διατυπωθεί επίσης και που διαφέρει ριζικά από όλες τις υπόλοιπες είναι αυτή που λέει ότι ο Λέοντας ορθώθηκε απλώς για να συμβολίζει τη δόξα και το μεγαλείο της Αμφίπολης, είχε δηλαδή αντίστοιχο ρόλο με αυτόν των λιονταριών στο νησί της Δήλου.

Ακόμα και για την καταστροφή του μνημείου δεν υπάρχει μία άποψη. Από τη μια υπάρχουν αυτοί που ισχυρίζονται ότι το λιοντάρι κατέστρεψαν οι Ρωμαίοι, από την άλλη υπάρχουν αυτοί που ισχυρίζονται ότι το λιοντάρι καταστράφηκε από τους Βουλγάρους κατά τη διάρκεια των επιδρομών του Ιωαννίτση.
 

Εκκλησίες της Πόλης

Εκκλησίες της Πόλης

Έχοντας αλωνίσει αμέτρητα σοκάκια και γειτονιές της Πόλης, έχω κατά καιρούς συναντήσει πολλές εκκλησίες που είναι διασκορπισμένες ανά την Πόλη. Συνήθως κατορθώνω να εισέλθω στο εσωτερικό τους, να ανάψω ένα κεράκι, να θαυμάσω τα όσα υπέροχα βρίσκονται εκεί μέσα μα και για να βγάλω φωτογραφίες. Ειδικά το τελευταίο κάποιες φορές γίνεται δύσκολη υπόθεση. Σε τούτο το άρθρο λοιπόν θα σας παρουσιάσω μερικές από τις αποτυχημένες προσπάθειές μου να μπώ ή να φωτογραφίσω μια εκκλησία.

Θα ξεκινήσω από την Αγία Ειρήνη διότι αποτελεί ιδιαίτερη περίπτωση. Η Αγία Ειρήνη θεωρείται μνημείο στις μέρες μας και οι πόρτες της είναι πάντα κλειστές για το κοινό. Μόνο ορισμένες φορές χρησιμοποιείται για εκδηλώσεις και συναυλίες καθώς λέγεται πως διαθέτει μια καταπληκτική ακουστική. Είναι επίσης η μοναδική εκκλησία, αν έχω ενημερωθεί σωστά, μαζί με την Παναγιά Μουχλιώτισσα που χτίστηκε πριν την Άλωση και ποτέ δε μετατράπηκε σε τζαμί.
Η πανέμορφη και μοναδική Αγία Ειρήνη

Εύχομαι να τα φέρει έτσι η ζώη ώστε κάποια φορά κι εγώ να έχω το προνόμιο να την επισκεφτώ και εκ των έσω.
Υπήρξαν περιπτώσεις που η κακή κατάσταση των εκκλησιών δεν μου επέτρεψε την επίσκεψη λόγω επισκευών. Μια τέτοια στέρηση είχα στο Φέρικιόι, στους Αγίους Αποστόλους. Εστώ κι από την εξωτερική εμφάνιση ο ναός έδειχνε σε όχι καλή κατάσταση.



Λιγάκι απογοητευτικό είναι επίσης όταν βρώ κάποια εκκλησία μα δε είτε δε μου ανοίγει κανείς είτε με αφήνουν μόνο στον χώρο του προαυλίου με την δικαιολογία οτι δεν έχουν κλειδιά του ναού.
Ο Άγιος Θανάσης στα Ταταύλα
Στον Άγιο Θανάση δε μου άνοιξε κανείς. Η εκκλησία εξωτερικά δε δείχνει και σε τόσο καλή κατάσταση.
Η μεγαλοπρεπέστατη Αγία Κυριακή στο Κουμ Καπί. Και εκεί ούτε φωνή ούτε ακρόαση
Ο Άγιος Νικόλαος στην Υψωμάθεια. Και εκεί πόρτες κλειστές
Στον Άγιο Φωκά στο Όρτακιόι ο ιερέας με πληροφόρησε οτι δεν διαθέτει κλειδιά του ναού
Ο Άγιος Φωκάς
Ο Άγιος Μηνάς στην Υψωμάθεια. Δεν υπήρχαν κλειδιά ούτε κι εδώ για τον ναό.
Γενικά στην Samatya είχα την πιο δύσκολη πρόσβαση. Δε κατάφερα να επισκεφτώ ούτε μια εκκλησία από τις πολλές που βρήκα. Ακόμα ο τρόπος που μου αντιμετώπησαν δεν ήταν κι ο πιο φιλικός. Την Υψωμάθεια θα την κρατήσω στο πρόγραμμά μου μάλλον μόνο για επίσκεψη για μεζέδες και ρακί.
Εκκλησία στην Υψωμάθεια που δεν κατάφερα να μάθω ούτε το όνομά της...
...η κυρία που βγήκε στον αυλόγυρο δε μου έδινε πληροφορίες ούτε με το τσιγκέλι
Εδώ να τονίσω ότι δεν έχω καμία απαίτηση να μπουκάρω όπου και όποτε εγώ θελήσω. Παραμένω πάντα καλοπροαίρετος και ευγενικός στους ανθρώπους που μου αρνούνται την είσοδο για διαφόρους λόγους. Δε γίνεται όλα να περιστρέφονται στους ρυθμούς μου.
Παρ'όλα αυτά έχω μια μεγάλη απορία και ένα μικρό παράπονο. Σε κάποια μέρη μου αρνούνται την λήψη φωτογραφιών. Δεν έχει να κάνει με το φλάς ή κάτι τέτοιο. Η δικαιολογία απλά είναι οτι απαγορεύεται. Δεν καταλαβαίνω τον λόγο όμως που κάτι τέτοιο είναι απαγορευμένο. Στους μεγάλους ναούς ή στους πολύ επισκέψιμους δεν υπάρχουν τέτοια ζητήματα. Στους μικρότερους όμως πολύ συχνά βρίσκομαι αντιμέτωπος με τέτοιες καταστάσεις. Συνήθως τότε αγνοούν και την ελληνική γλώσσα και όλα περιπλέκονται ακόμα περισσότερο. Η λήψη φωτογραφιών δεν δείχνει έλλειψη σεβασμού και ιδιαίτερα για τους μικρούς ναούς πιστεύω ότι είναι και αρκετά ωφέλιμο. Όλο και κάποιος θα δει αυτές τις φωτογραφίες, όλο και κάποιος επιπλέον θα επισκεφτεί τις εκκλησίες, όλο και κάποιος θα συμβάλει στην συντήρηση των ναών αυτών. Αυτό είναι το παράπονο μου. Εγώ απο την μια να προσπαθώ να παρουσιάσω μη επισκέψημες εκκλησίες και αυτοί από την άλλη να μην με αφήνουν.
Εκκλησία στο Κουρούτσεσμέ. Φωτογραφίες γιόκ
Ένα τέτοιο περιστατικό μου συνέβη και στο Κουρούτσεσμέ λίγο μετά τον Άγιο Δημήτριο (δες κι εδώ). Μάλλον πρόκειται για την εκκλησία του Αγίου Ιωάννη...πραγματικά δεν είμαι σίγουρος. Το εσωτερικό της εκκλησίας είναι ιδιαίτερο με πολλές καμπύλες που μου θύμισε λιγάκι εκκλησάκι σε ελληνικό νησί. Η συμπαθεστάτη κατά τα άλλα κυρία, μόλις είδε να βγάζω την φωτογραφική μηχανή μου απο την τσέπη, μου απαγόρεψε την λήψη εικόνων.
Το βραβείο αγένειας πάντως το παίρνει μια κυρία σε εκκλησία κοντά στην δεύτερη γέφυρα του Βοσπόρου, που μου έκλεισε την αυλόπορτα στα μούτρα χωρίς να περιμένει να ακούσει ολάκερη την φράση μου. Στην πρώτη ανηφόρα πριν την γέφυρα και στο πρώτο στενό δεξιά, αν περιπλανηθεί κανείς ακόμα λίγο στα σοκάκια εκείνα θα συναντήσει μια εκκλησιούλα. Αγνοώ κάθε στοιχείο γυρώ από αυτήν. Αμφιβάλω κιόλας αν λειτουργεί ή απλά έχει εγκατασταθεί και μένει απλός κόσμος εκεί. Όλα είναι πιθανά...
Τώρα για όσους με ρωτήσουν πως την ξετρύπωσα εκεί μέσα στα σοκάκια την εκκλησία, εγώ απαντώ ότι υπάρχει και το google maps για κάποιους κουζουλούς σα και του λόγου μου.
Η άγνωστη εκκλησία, πραγματικά κρυμμένη...
...μα όχι για έμπειρους περπατητές σαν εμένα
Αυτές είναι λοιπόν οι αποτυχημένες μου απόπειρες στην Πόλη. Είναι κι αυτές μέσα στο ημερήσιο πρόγραμμα. Κάποιες φορές οφείλεται στο ότι δε βρίσκομαι εκεί την κατάλληλη στιγμή. Εξάλλου αρκετές από τις εκκλησίες δεν Λειτουργούν Κυριακές αλλά άλλες μέρες. Σκέφτομαι να κάνω μια λίστα με τις μέρες Λειτουργίας για όλους εμάς. Κάθε πληροφορία εκ μέρους σας θα ήταν χρήσιμη. Τώρα για όσους δεν είναι και ιδιαίτερα φίλικοί απέναντί μου...τι να κάνουμε...δεν πειράζει. Χαμόγελο και καλή καρδιά είναι η καταλληλότερη απάντηση. Ξέρω πως κάποια στιγμή θα χαμογελάσω διπλά αφου θα καταφέρω να βρώ τις πόρτες ορθάνοιχτες. Τίποτα δε μου χαλάει την διάθεση στην γλυκειά μου Πόλη!

tixamperiaapothnpolh2

Τρίτη 10 Ιουνίου 2014

Μόνο Έλληνες πιλότοι μπορούν να προσγειώνουν μαχητικά αεροσκάφη στην θάλασσα χωρίς αυτά να καταστρέφονται... (φωτογραφίες/βίντεο)

Posted: 09 Jun 2014 01:40 PM PDT
Το διθέσιο πολεμικό αεροσκάφος, που είχε καταπέσει στις 9 Ιουνίου 2011 στην θαλάσσια περιοχή μεταξύ Σάμου και Φούρνων, ήρθε "ανέγγιχτο" στην επιφάνεια! Οι δύο πιλότοι του είχαν σωθεί. Μόνο Έλληνες πιλότοι μπορούν να... προσγειώνουν μαχητικά αεροσκάφη στις ράγες τρένου και στη θάλασσα χωρίς αυτά να καταστρέφονται!


Και να που οι ανορθόδοξες προσγειώσεις των Μιράζ συνεχίζονται... 

Στις 9 Ιουνίου 2011 ένα διθέσιο "Μιράζ 2000BGM", με κυβερνήτη τον σμηναγό Μ. Κουρτή και συγκυβερνήτη τον υποσμηναγό Μ. Μήτσιου, καθώς συμμετείχε σε άσκηση μεταξύ Σάμου και Φούρνων Ικαρίας, ξαφνικά έσβησε ο κινητήρας! Έμπειροι οι πιλότοι, δεν πανικοβάλλονται. Κάνουν όλες τις ενδεδειγμένες κινήσεις. Μέσα σε κλάσματα του δευτερολέπτου προσπαθούν να επανεκκινήσουν την μηχανή. Μάταια όμως...




Το αεροσκάφος μοιραία χάνει ταχύτητα και ύψος... Διακόσια μόλις μέτρα πάνω από τη θάλασσα οι πιλότοι τραβάνε τον κόκκινο μοχλό και τα καθίσματά τους εκτινάσσονται! Το "Μιράζ 2000BGM", ακυβέρνητο πια, εξακολουθεί την επιβραδυνόμενη κίνηση και ομαλά προσγειώνεται στην "υδάτινη πίστα" του Αιγαίου, καταλήγοντας βελούδινα σε βάθος 75 μέτρων!





Οι δύτες που κατέβηκαν στο σημείο του ατυχήματος ανέφεραν ότι το αεροσκάφος εξωτερικά δεν φέρει φθορές. Το ΓΕΑ αποφασίζει την ανέλκυσή του με την αισιοδοξία ότι και αυτό το "Μιράζ 2000BGM" θα γίνει και πάλι επιχειρησιακά εκμεταλλεύσιμο.





Eπιχείρηση



Το διθέσιο "Μιράζ 2000BGM" με κυβερνήτη τον σμηναγό Μ. Κουρτή και συγκυβερνήτη τον υποσμηναγό Μ. Μήτσιου κατέπεσε στις 9 Ιουνίου καθώς συμμετείχε σε άσκηση μεταξύ Σάμου και Φούρνων Ικαρίας όταν ξαφνικά έσβησε ο κινητήρας. Η όλη επιχείρηση είχε διακλαδικό χαρακτήρα, με την δωρεάν συμμετοχή και ιδιωτών δυτών. Το γενικό πρόσταγμα είχε η επίλεκτη Μοίρα Κινητών Ομάδων της 206ης Πτέρυγας Αεροπορικών Υποδομών. 

Συμμετείχε, επίσης, το 4ο ΕΤΕΘ του Στρατού, καθώς και δύο πλοία του Πολεμικού Ναυτικού και ταχύπλοα του Λιμενικού Σώματος. Σημαντική, επίσης, ήταν η συμβολή των ιδιωτών δυτών Σπ. Κόλλα, Αν. Ανδρικόπουλου και Απ. Κυπραίου, που με το βαθυσκάφος τους έσπευσαν αφιλοκερδώς να βοηθήσουν για την ανέλκυση του μαχητικού αεροσκάφους. 

Αμέσως μόλις ανέβηκε στην επιφάνεια της θάλασσας το περιέλουσαν με ειδικά υγρά για να περιοριστούν οι καταστροφές από τη διάβρωση του θαλασσινού νερού. 









ΠΗΓΗ

Για αυτό «κυνηγάνε» την Ελλάδα! Το πιο ακριβό μέταλλο στον κόσμο! 8 τόνοι χρυσού για 1 κιλό...!

Posted: 09 Jun 2014 01:50 PM PDT
ΟΛΗ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΠΛΟΥΤΟ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΥΡΥΤΕΡΟΥ ΕΛΛΑΔΙΚΟΥ ΧΩΡΟΥ!!!!!ΟΦΘΑΛΜΟΦΑΝΕΣΤΑΤΟΙ ΟΙ ΛΟΓΟΙ ΛΟΙΠΟΝ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ ΟΔΗΓΗΘΗΚΑΜΕ ΣΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΜΕ ΑΠΩΤΕΡΟ ΣΚΟΠΟ ΤΩΝ ΔΟΣΙΛΟΓΩΝ ΝΑ ΞΕΠΟΥΛΗΣΟΥΝ ΕΝΑΝΤΙ ΠΙΝΑΚΙΟΥ ΦΑΚΗΣ ΤΟΥΣ ΜΥΘΙΚΟΥΣ ΠΛΟΥΤΟΥΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΥΠΕΔΑΦΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΥΠΟΘΑΛΑΣΣΙΟΥ ΧΩΡΟΥ.....

Όσμιο: Το πιο ακριβό μέταλλο στον κόσμο! 8 τόνοι χρυσού για 1 κιλό όσμιο!!! Για αυτό "κυνηγάνε" την Ελλάδα...
ΟΣΜΙΟ: TO AΠΟΛΥΤΟ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΟ ΜΕΤΑΛΛΟ και ο «κρυφός πόλεμος» εναντίον της ΕΛΛΑΔΑΣ για την κατοχή του.
Το ιρίδιο, το όσμιο και ο κόκκινος υδράργυρος, μέταλλα στοιχεία, χρησιμοποιούνται στη βιομηχανία των πυρηνικών για τις χημικές ιδιότητές τους.
Τα έτη 1992-1994, μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ενωσης, άνθησε το εμπόριο του κόκκινου υδράργυρου, ουσίας με εκρηκτικές ιδιότητες. Κάπου 300.000 λίρες Αγγλίας ή 400.000 δολάρια ΗΠΑ το κιλό.
Υπόθεση - μυστήριο με λαθρεμπόρους πυρηνικών απασχόλησε τις διωκτικές αρχές της χώρας μας τον Νοέμβριο του 1991, οπότε και έλαβε χώρα η σύλληψη Ούγγρου στην Ελλάδα που επιχειρούσε να πουλήσει κόκκινο υδράργυρο στην Αθήνα. Για παρόμοια υπόθεση, έξι χρόνια αργότερα, κατηγορείται και ο Σαλιόνικ: ότι μετείχε σε κύκλωμα που διακινούσε κόκκινο υδράργυρο.
Στα μέσα Νοεμβρίου 1995 οι αρχές των Σκοπίων κατέσχεσαν ποσότητα οσμίου πολύ κοντά στα σύνορά μας με τη χώρα αυτή. Η αξία του οσμίου στις ΗΠΑ ανέρχεται στα 150.000 δολάρια ανά γραμμάριο, ενώ στην Ευρώπη στα 100.000 δολάρια ανά γραμμάριο. Στα Βαλκάνια η τιμή του είναι πιο χαμηλή (43.000 δολάρια ανά γραμμάριο). Η αξία του οσμίου είναι υψηλή γιατί είναι δυσεύρετο στη φύση, ενώ είναι γνωστό ότι μεταλλουργία οσμίου υπήρχε εδώ και χρόνια στην τέως Σοβιετική Ενωση.
Η διάλυση της τέως Σοβιετικής Ενωσης, πέρα από τα όσα προβλήματα δημιούργησε στον πλανήτη, προκάλεσε μεγάλη αναταραχή ώς πανικό στις χώρες της Δύσης για την αδυναμία στη φύλαξη των πυρηνικών οπλοστασίων και των μονάδων παραγωγής πυρηνικών.

Ετσι, οι πολλές βάσεις των πυρηνικών (περίπου 28 τον αριθμό) φαίνεται να είναι σήμερα εκτός ελέγχου, κάτι που παραδέχθηκε και ο υπουργός Αμυνας της Ρωσίας Ιγκόρ Ροντιόνοφ το 2010.
Το πλουτώνιο βγήκε στο σφυρί και μάλιστα φαίνεται να εμπλέκονται και πυρηνικοί φυσικοί - επιστήμονες που το πωλούν όσο - όσο. Πολλοί από αυτούς, όταν εγκατέλειψαν την πατρίδα τους σε αναζήτηση καλύτερης τύχης, κατέφυγαν σε χώρες της Δύσης, κατά κυριότητα στις ΗΠΑ, και πήραν μαζί τους και «λίγο» πλουτώνιο ή ουράνιο εμπλουτισμένο, για «να βγάλουν τα έξοδά τους» ή καλύτερα «να κάνουν την καλή» στη νέα πατρίδα τους. Ως και ρώσος υπουργός κατηγορήθηκε ότι ήταν μπλεγμένος σε σκάνδαλο πλουτωνίου.
Η κλοπή των ραδιενεργών υλικών, που προσλαμβάνει γιγαντιαίες διαστάσεις, είναι η πιο μεγάλη και εγκληματική απειλή όμοια της οποίας δεν υπάρχει άλλη. Δεν μπορείς να ξέρεις σε τι χέρια είναι δυνατόν να πέσουν. Υπάρχει μεγάλος κίνδυνος τα χέρια αυτά να είναι τρομοκρατών. Και τότε...

Όσμιο υπάρχει σε αρκετές περιοχές της Ελλάδας.
Και εδώ αρχίζουν και μπαίνουν σε εφαρμογή τα μεγάλα σχέδια των «αγαπημένων συμμάχων» μας που προσπαθούν να μας διαλύσουν και να μας κάνουν κρατίδια- κρατίδια για να το πάρουν. Αυτό είναι κάτι που το γνωρίζουν πολύ καλά και οι Τούρκοι, οι οποίοι δεν διστάζουν να το διαλαλούν δημόσια σε έντυπα και τηλεοράσεις ...;..
Όταν ρώτησα...διαπίστωσα ότι η τιμή του ήταν 60 χιλιάδες δολάρια για ένα γραμμάριο. Δηλαδή, το ένα κιλό κοστίζει 60 εκατομμύρια δολάρια...
Απόσπασμα από τη συνέντευξη με τις συγκλονιστικές αποκαλύψεις του στρατηγού ε.α. Γιώργου Αϋφαντή.
"Ο κ. Αϋφαντής υποστηρίζει ότι, το επεισόδιο στα ΄Ιμια έγινε γιατί κάτω από τη βραχονησίδα υπάρχει όσμιο, πολύς χρυσός αλλά και κόκκινος υδράργυρος, που είναι το δεύτερο κατά σειρά ακριβότερο μέταλλο. Δηλαδή ένα κιλό όσμιο, κοστίζει όσο 8 τόνοι χρυσού και ένα κιλό κόκκινος υδράργυρος αγοράζεται με 2 τόνους χρυσό.
Γι' αυτό, προσθετει, τα ΄Ιμια ειναι στις γκρίζες ζωνες..."
...Το 1995 είχε εντοπιστεί όσμιο από τις αρχές των Σκοπίων σε περιοχή κοντά στα ελληνικά σύνορα.
Κι' εμείς τώρα...
Κοιμόμαστε ήσυχοι...
Μεγαλώνουμε παιδιά...
Κάνουμε όνειρα για το μέλλον...
Τα αρχαιότερα πετρώματα της Ελλάδας μέχρι στιγμής , συνεχίζει ο κ.Κωστόπουλος, έχουν εντοπισθεί στις περιοχές Φωτεινού Τρικάλων, Δεσκάτης Γρεβενών και λίγα χιλιόμετρα δυτικά της Φλώρινας. Πρόκειται για γρανίτες ηλικίας 700 εκατομμυρίων ετών. Η χρονολόγησή τους έγινε σε ορυκτά ζιρκόνια με τη μέθοδο ουρανίου-μολύβδου.
Οι πλέον επιβλητικοί μαγματικοί θάλαμοι ωκεάνιας λιθόσφαιρας βρίσκονται στην Πίνδο, μεταξύ Περιβολίου και Αβδέλας Γρεβενών και κατά μήκος του Ασπροπόταμου στη δασική οδό Περιβολίου - Μικρολίβαδου, καθώς επίσης και στον οφιόλιθο του Βούρινου στην περιοχή της Κράπας και του Ασπρόκαμπου. Ιδιαίτερα στον οφιόλιθο της Πίνδου, οι παραπάνω μαγματικοί θάλαμοι συνοδεύονται και από θεαματικές εμφανίσεις λάβας με σφαιρικές μορφές που είναι τυπικές των υποθαλάσσιων εκχύσεων.
Επίσης, λόγος γίνεται και για τον μανδύα της γης, που διατηρείται, σήμερα, επάνω στις κορυφές των βουνών, στη Βάλια Κάλντα και το Βούρινο, λόγω των τεράστιων τεκτονικών δυνάμεων που χώρισαν μία φορά την Ελλάδα και μετά την ξαναένωσαν. Μέσα στα πετρώματα του μανδύα, φιλοξενούνται τα τεράστια κοιτάσματα χρωμίου που διαθέτει η Ελλάδα, όπως παραδείγματος χάριν αυτό στο Ξερολίβαδο Κοζάνης.
Τα κοιτάσματα χρωμίου δημιουργούνται από βασαλτικά μάγματα, πλούσια σε χρώμιο, που γεννώνται από την τήξη του περιδοτίτη (δηλ. του μανδύα) και τα οποία, λόγω άνωσης, διαπερνούν τη μανδυακή μήτρα που τα γέννησε και οδεύουν προς τα επάνω μέσα στην ωκεάνια λιθόσφαιρα να τροφοδοτήσουν τους θαλάμους μάγματος και αυτοί με τη σειρά τους τις υποθαλάσσιες εκχύσεις λάβας. Το πρώτο ορυκτό που κρυσταλλώνεται από τα μάγματα αυτά λέγεται σπινέλιος και είναι ένα οξείδιο του χρωμίου, αργιλίου, μαγνησίου και σιδήρου. Η κρυστάλλωση μεγάλων ποσοτήτων σπινέλιου και η μετέπειτα μηχανική συγκέντρωση του ορυκτού σε μεγάλες ποσότητες λόγω τεκτονικών δράσεων οδηγεί στο σχηματισμό κοιτασμάτων χρωμίου. Επειδή ο σπινέλιος αποτελεί την κύρια πηγή χρωμίου στη γη, κοινά λέγεται χρωμίτης.
Αν η περιεκτικότητα σε αργίλιο είναι μεγάλη, τότε ο χρωμίτης λέγεται πυρίμαχου τύπου, ενώ αν υπερισχύει η περιεκτικότητα σε χρώμιο λέγεται μεταλλουργικού τύπου. Τα κοιτάσματα χρωμίτη του Βούρινου είναι μεταλλουργικού τύπου και από τα πλουσιότερα του είδους τους στη γη. Ένα σημαντικότατο παραπροϊόν κατά τη μεταλλουργική επεξεργασία του χρωμίτη είναι τα πλατινοειδή (όσμιο, ιρίδιο, ρουθήνιο, ρόδιο, πλατίνα και παλλάδιο).
Θέλετε και άλλα στοιχεία;
Το περιοδικό NEMECIS επίσης σε άρθρο του, επισημαίνει την σπουδαιότητα για το μέταλλο όσμιο και μας δίνει πληροφορίες για την στροφή της αμερικανικής πολιτικής στο ζήτημα του Αιγαίου.
Γνωρίζετε τι είναι το όσμιο;
Είναι ένα μέταλλο με ατομικό αριθμό 76 και ατομικό βάρος 190,2. Ανήκει στην ομάδα του λευκόχρυσου και είναι ένα από τα σκληρότερα στοιχεία που βρίσκονται στη φύση. Το στοιχείο με τη μεγαλύτερη πυκνότητα απ΄ όλα τα γνωστά στοιχεία και το πλέον δύστηκτο μέταλλο της ομάδας του.
Τα μεγαλύτερα αποθέματα οσμίου στο κόσμο βρίσκονται στην Τουρκία. Υπολογίζεται ότι τα αποθέματα οσμίου είναι 127.000 τόνοι. Η δεύτερη μεγαλύτερη χώρα που έχει αποθέματα είναι η Βουλγαρία με 2.500 τόνους.
Η αξία του οσμίου που υπάρχει στην Τουρκία ανέρχεται στα 9 τρισεκατομμύρια δολάρια. Εάν αναλογιστείτε ότι το εσωτερικό και το εξωτερικό χρέος της χώρας είναι 220 δισεκατομμύρια δολάρια, η αξία του οσμίου είναι 40 φορές μεγαλύτερη από το συνολικό χρέος.
Οι φιλοδυτικοί δημοσιογράφοι μας άρχισαν να λένε ότι :
Η Τουρκία είναι μια πολύ πλούσια χώρα για να την αφήσουνε στους Τούρκους (Τζουνέιτ Ουλσεβερ).
Παρόμοια δήλωσε έκανε και ο Μεμχέτ Αλί Μπιράντ σε ένα σεμινάριο στη Βιέννη : "Απευθυνόμαστε σε όλους τους πατριώτες για να γνωρίζουν την αλήθεια."
Ο στρατηγός Γ.Αϋφαντής υποστηρίζει ότι ο διευθυντής του 2ου Ε.Γ του ΓΕΣ στρατηγός Στράτος Νταϊλάκης, του έδειξε μια φωτοτυπία δορυφορικής φωτογραφίας αμερικανικού δορυφόρου η οποία απεικόνιζε όλο το Αιγαίο.
Το επίκεντρο της έρευνας των φωτογραφήσεων ήταν τα πετρέλαια του Αιγαίου. Στο νοτιοανατολικό άκρο υπήρχε μια πιο σκούρα κηλίδα. Οι αναλύσεις της οποίας έδειξαν ότι υπάρχουν πολύτιμα μέταλλα κ.α, τα οποία εντοπίζονται κυρίως στην περιοχή των Ιμίων!
Για να αντιληφθούμε την αξία του οσμίου πρέπει να αναφέρουμε ότι ένα γραμμάριό του στοιχίζει 60.000 δολάρια!!! Ένα κιλό οσμίου αντιστοιχεί με πέντε τόνους χρυσού! Εάν στα στοιχεία αυτά προσθέσουμε και τα κοιτάσματα ουρανίου που υπάρχουν στη Καβάλα και αλλού σημαίνει ότι και η Ελλάδα είναι χώρα που δεν μπορούν να την αφήσουν στους Έλληνες!
Επειδή κανένας πόλεμος δεν γίνεται για τα μάτια της <<ωραίας Ελένης>> αλλά μόνο για τεράστια οικονομικά συμφέροντα, περιμένουμε από το Ίδρυμα Γεωλογικών και μεταλλευτικών Ερευνών να ενημερώσει τον ελληνικό λαό εάν αληθεύουν όλα αυτά.
Είναι τυχαία η στροφή της αμερικανικής πολιτικής στο ζήτημα του Αιγαίου;
Το αμερικανικό Υπουργείο Εξωτερικών ζήτησε εγγράφως από την Ελλάδα να προσέλθει σε διμερή ελληνοτουρκικό διάλογο με στόχο την επανεξέταση των συνθηκών που ρυθμίζουν το καθεστώς του Αιγαίου.
Με λίγα λόγια οι ΗΠΑ υιοθετούν τις γκρίζες ζώνες στο Αιγαίο και μας οδηγούν σε κάποιο συμβιβασμό. Πιθανότατα σε μια συνδιαχείριση του πλούτου της περιοχής, ο οποίος θα διανέμεται στα τρία, με λιγότερα ποσοστά στις δύο παράκτιες χώρες και μεγαλύτερα στους φίλους και συμμάχους. Κάτι σαν την εκμετάλλευση του πετρελαίου του Πρίνου...
ΤΩΡΑ ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΠΗΡΑΤΕ ΜΙΑ ΓΕΥΣΗ ΓΙΑΤΙ ΕΧΟΥΝ ΓΙΝΕΙ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΚΑΙ ΘΑΥΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΥΠΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΤΟΧΗ ΜΕ ΤΙΣ ΕΥΛΟΓΙΕΣ ΤΩΝ «ΣΥΜΜΑΧΩΝ» ΚΑΙ ΤΩΝ ΚΑΤΑΛΛΗΛΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΠΡΟΣΩΠΩΝ.
ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΕΝΑ ΜΟΝΟ ΜΙΚΡΟ ΔΕΙΓΜΑ ΠΩΣ ΜΑΚΡΟΧΡΟΝΙΑ ΣΧΕΔΙΑ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΜΠΑΙΝΟΥΝ ΣΙΓΑ - ΣΙΓΑ ΣΕ ΠΛΗΡΗ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΜΕ ΣΤΟΧΕΥΜΕΝΟΥΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΟΥΣ ΣΤΟΧΟΥΣ.

ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ > Κρυμμένα μυστικά Κωνσταντινούπολης

ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ > Κρυμμένα μυστικά Κωνσταντινούπολης

Υπάρχει κάτι μαγικό στην Πόλη και από την πρώτη στιγμή που βρέθηκα εδώ, μου πλάνεψε την καρδιά και την σκέψη. Αυτό δεν είναι ούτε οι εμπορικοί της δρόμοι με την πολυκοσμία, ούτε οι κεφτέδες και τα κεμπάπ, ούτε τα δερμάτινα και οι ναργιλέδες. Αυτή η, αρχικά απροσδιόριστη, μαγεία οφείλεται στην Ιστορία και στα Ιερά χώματα τούτης της γής και κάθε φορά που προσπαθώ να συλλάβω στην σκέψη μου την Κωνσταντινούπολη σαν έννοια, κυριεύομαι από δέος και ρίγη συγκίνησης. Μια βροχερή και παγερή μέρα σαν κι αυτή αποφάσισα να έρθω σε άμεση επαφή με τα χώματα των προγόνων μας καθώς θέλησα να εισέλθω στα υπόγεια και κρυμμένα μυστικά της Κωνσταντινούπολης. 
Η Ιστορία της Βασιλεύουσας ξετυλίγεται συνεχώς μπροστά στα μάτια μου και στην ιστορική χερσόνησο συναντώ συχνά πολλά τέτοια στοιχεία. Ένα τρανταχτό παράδειγμα είναι το τμήμα του Ιπποδρόμου και συγκεκριμένα αυτό των πεσσών που στήριζαν την Σφενδόνη, το μέρος που βρισκόνταν η στροφή του Ιπποδρόμου.

Ότι απόμεινε από τον, άλλοτε, κολοσσιαίων διαστάσεων Ιππόδρομο. Εδώ οι πεσσοί που στήριζαν την Σφενδόνη
Είσοδος στοών που δυστυχώς έχουν σφραγισθεί
Ότι υπάρχει όμως πάνω στους δρόμους της Πόλης, υπάρχει και κάτω από αυτήν και μάλιστα σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό. Δεν μπορείτε να νοιώσετε τον ενθουσιασμό μου καθώς ανακάλυπτα καινούριες υπόγειες δεξαμενές με κίονες και αυθεντικά ψηφιδωτά από εκείνες τις ένδοξες εποχές του Βυζαντίου, όπου η Πόλη ήταν το αδιαμφισβήτητο κέντρο του κόσμου.
Μία υπέροχη κιστέρνα από το παρελθόν...
...απευθείας μπροστά στα μάτια μου
Κοίταξα για λίγο το λιγοστό νερό που είχε απομείνει σε μία γωνία και διαπίστωσα πως η κιστέρνα δεν ήταν ικανή να συγκρατήσει την ορμή μου να έρθω σε επαφή με την υπόγεια Βασιλεύουσα. Η περιπλάνηση εξάλλου είχε μόλις αρχίσει...
Υπήρχε ακόμα νερό στην υπόγεια κιστέρνα
Συνέχισα λοιπόν την εξερεύνηση και διαρκώς κατέβαινα όλο και περισσότερο στα έγκατα της Πόλης. Μετά από λίγο ψάξιμο και περίπου 5 μέτρα από την επιφάνεια του δρόμου είχα την χαρά να ανακαλύψω αυθεντικά ψηφιδωτά περασμένων χιλιετιών!

Τα ψηφιδωτά αυτά αποτελούν τμήμα από το πάτωμα του τεραστίου συγκροτήματος που κατείχε την ονομασία Ιερόν Παλάτιον και περιλάμβανε αμέτρητους χώρους με κτίρια, διαμερίσματα, στοές, στρατώνες, δρόμους, παλάτια, λουτρά, εκκλησίες, αυλές, στάβλους και κήπους.
Τι μεγάλη συγκίνηση και θαυμασμός να ακουμπώ ψηφιδωτά πατώματα από το Ιερόν Παλάτιον...

...και να περπατώ εκεί που κατά το παρελθόν είχαν περπατήσει Βασιλιάδες, Πατριάρχες και Αυτοκράτορες ...
...και παρότι στα έγκατα της γής, εγώ να νοιώθω σαν στον Παράδεισο







Η κατηφόρα δεν είχε σταματημό και θα ήμουν γύρω στα 7 μέτρα κάτω από την επιφάνεια όταν διαπίστωσα ότι βρισκόμουν στην είσοδο μιάς υπόγειας εκκλησίας! Στην αρχή έμοιαζε απίστευτο μα όντως μπροστά μου βρίσκονταν πιθανόν η λεγόμενη Τρίκογχος ή ένα τμήμα από την εκκλησία της Παναγίας Οδηγήτριας. Τα συναισθήματα ενθουσιασμού από την κιστέρνα και τα ψηφιδωτά, μετατράπηκαν σε συναισθήματα δέους και ταπεινότητας. Περιεργάστηκα κάθε γωνιά του ναού και κάθε σημείο είχε κάτι να μου εκμηστηρευτεί. Φαντάστηκα στις κόγχες υπέροχες νωπογραφίες με μορφές Αγίων και με την φαντασία του μυαλού μου "ταξίδεψα" μερικές χιλιάδες χρόνια πίσω, όταν εδώ τελούνταν Θείες Λειτουργείες και πιστοί προσέρχονταν με ευλάβεια.
Ανακαλύπτοντας την εκκλησία στα έγκατα της Πόλης. Δεν υπάρχουν λόγια να περιγράψουν τα συναισθήματά μου

Στα μάτια μου παρουσιάστηκαν Εικόνες Αγίων που με κοιτούσαν στοργικά
Πρόσωπα Αγίων που δακρύζουν για την ξεχασμένη εκκλησία στα έγκατα της γης
Καθώς ετοιμαζόμουν να ανηφορίσω για την επιφάνεια της Πόλης, το βλέμμα μου έπεσε στα αριστερά του ναού και αμέσως η ματιά μου άστραψε....υπήρχε Άγιασμα στον ναό και ακόμα δεν είχε στερέψει! Πάνω από το Άγιασμα....μιά νωπογραφία με το μάτι κάποιου Αγίου ή Αγίας στραμμένο πάνω μου, ήταν σαν μου έλεγε: "Όσο δεν θα στερεύει η Πίστη των ανθρώπων, δεν θα στερέψει και τούτο εδώ το Άγιασμα". Έκανα τον Σταυρό μου, προσευχήθηκα και άρχισα να ανεβαίνω προς τα πάνω, προσπαθώντας να ταξινομήσω τα συναισθήματα και τις σκέψεις μου.
Το αστείρευτο Άγιασμα της Παναγίας

Η τοιχογραφία πάνω από το Άγιασμα που με καθήλωσε
Είχα ήδη συγκλονισθεί από όσα είχα ζήσει τις τελευταίες ώρες και σκέφτηκα να επιχειρήσω μια τρίτη απόπειρα εξερεύνησης στην κάτω πλευρά της Πόλης. Φόβος να βρεθώ και πάλι κάτω από την επιφάνεια δεν υπήρχε. Εξάλλου αν είναι μείνω για πάντα κλεισμένος στα έγκατα της γής...τότε τουλάχιστον σε τούτα τα ευλογημένα χώματα της λατρεμένης μου Πόλης.
Δεν πέρασαν παρά κάμποσα λεπτά και βρέθηκα να κατηφορίζω ακουμπώντας τοιχώματα του βυζαντινού Παλατιού και τις αισθήσεις μου σε πλήρη έξαψη. Είχα εισέλθει στο εσωτερικό του Παλατιού της Μαγναύρας! Λίγο πριν βρεθώ στις κεντρικές αίθουσες, είδα μέσα από μια μικρή πύλη ένα φως. Η φαντασία μου οργίασε και νοερά πέρασαν από τον νού μου εικόνες ονειρεμένες. Φαντάστηκα περνώντας την είσοδο του παλατιού, τον Αυτοκράτορα Κωνσταντίνο να στέκει απέναντί μου, καθισμένος στον χρυσό θρόνο του, που δεξιά και αριστερά ήταν διακοσμημένος με λέοντες. Και εκείνος φορώντας το βασιλικό στέμμα του να μου αποκρίνεται: "Διες τριγύρω..... εδώ βρίσκεται η αληθινή Πόλη! Εδώ χτυπούσε, χτυπά και θα χτυπά αιώνια η καρδιά της Βασιλεύουσας, όχι εκεί πάνω. Εσύ αξίωσες να φτάσεις ως εδώ. Μείνε μαζί μας για όσο θελήσεις... ", μου αποκρίθηκε και τον περιτριγύρισαν μαυροφορεμένες Άγιες σκιές, βυζαντινοί στρατιώτες και Πατριάρχες που λιβάνιζαν το Ιερόν Παλάτιον κρατώντας θυμιατά....
Λίγο πριν εισέλθω στο Παλάτι και συναντήσω νοερά τον Αυτοκράτορα
Σε Ιερά Παλάτια η φαντασία οργιάζει και ο θρύλος συναντά την πραγματικότητα


Δεν ξέρω πόσην ώρα ονειροπολούσα, συνομιλώντας με Αυτοκράτορες και παρατηρώντας σκιές να περιτριγυρίζουν το παλάτι. Εξαιτίας της βροχής κάποια χώματα έπεσαν στο δάπεδο και ο ήχος με επανέφερε στην πραγματικότητα. Είναι να μην το χάσεις το μυαλουδάκι σου όταν βρίσκεσαι μέτρα κάτω από την γη και θαυμάζεις θαμμένα παλάτια;
Το φώς που έρχονταν από τον δρόμο και με προσδιόριζε για το βάθος που βρισκόμουν
Το ταβάνι του Παλατιού. Κλασσική βυζαντινή κατασκευή
Ο ήχος των χωμάτων που κατέρευσαν, με επανέφερε στην πραγματικότητα
Περιπλανόμενος στα έγκατα της Πόλης και θαυμάζοντας τις κατασκευές των προγόνων μας
Πίσω από τις καλυμμένες πύλες υπάρχουν δίοδοι που οδηγούν σε δαιδαλώδεις στοές
Το παλάτι εκτός από το δωμάτιο του θρόνου, διέθετε αίθουσες, αυτοκρατορικά υπνοδωμάτια εως και εκκλησία, την Αγία Χριστίνα! Προφανώς επικοινωνούσε με άλλα κτίρια, βιβλιοθήκες και κήπους με υπέροχες αυλές.
Σταυροί στα έγκατα της γης
Πιθανόν παράθυρο που χρησίμευε σαν σύστημα εξαερισμού
Είναι δυνατόν να μην νοιώθει κανείς τεράστιο δέος περπατώντας στην αίθουσα του Παλατιού;


Μια τελευταία ματιά πριν αποχαιρετίσω τον υπόγειο βυζαντινό κόσμο
Δεν ξέρω ακριβώς πόσες ώρες έμεινα στον χώρο του παλατιού. Με τόσες ώρες περιπλάνησης, ανεπανάληπτους θυσαυρούς και μοναδικά συναισθήματα...τα είχα ψιλοχάσει. Ανηφορίζοντας τα μικρά σκαλοπάτια για τον επάνω κόσμο, στάθηκα και έριξα μια τελευταία ματιά σε τούτη την ανεπανάληπτη μυστική διάσταση του Βυζαντίου. Βγαίνοντας στον δρόμο επανήλθα στην πραγματικότητα από τα κορναρίσματα των αυτοκινήτων και την βαβούρα. Ένας σερβιτόρος πέρασε δίπλα μου μαζί με έναν άλλον που κρατούσε μια πιατέλα κεμπάπ. Βλέποντας με να περπατώ αργά και σαν να μην ξέρω από εκείνα τα μέρη, θέλησε να με πιάσει πελάτη. Τον κοίταξα στα μάτια μα δεν του αποκρίθηκα, παρά συνέχισα τον δρόμο μου σκεφτόμενος όλα όσα είχα δεί τις τελευταίες ώρες. Ο σερβιτόρος γρήγορα με ξέχασε αφού το επόμενο ζευγάρι πελατών είχε έρθει ήδη στην αγκαλιά του, αναζητώντας αυτό που αποζητούν οι περισσότεροι τουρίστες. Τελικά το να νοιώθει και να καταλαβαίνει κανείς τι πραγματικά είναι η Κωνσταντινούπολη και τι Ιερά χώματα πατούμε, δεν είναι μόνον χαρά και τύχη...είναι ευλογία.

tixamperiaapothnpolh2