Δευτέρα 5 Μαρτίου 2012

Μπανάνα


Μπανάνα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Η μπανάνα είναι τροπικό φρούτο, καρπός της μπανανιάς. Περιέχει βιταμίνες A, B, C, D. Καταναλώνεται συνήθως ωμή, αν και μπορεί να φαγωθεί τηγανητή, ψητή και αποξηραμένη, σε στρογγυλές επίπεδες φέτες. Για τη διατήρησή της μπορεί μετά την ξήρανση να τριφτεί σε αλεύρι. Είναι φυτό γηγενές της τροπικής ζώνης και πιθανώς εξημερώθηκε για πρώτη φορά στην Παπούα Νέα Γουινέα[1] Σήμερα καλλιεργείται κυρίως στην τροπική ζώνη[2]. Ορισμένες πρόσφατες ανακαλύψεις φυτολίθων μπανάνας στοΚαμερούν που χρονολογούνται στην πρώτη χιλιετία π.Χ.[3] πυροδότησαν μια διεθνή συζήτηση για την αρχαιότητα καλλιέργειας της μπανάνας στην Αφρική. Υφίσταται γλωσσολογική μαρτυρία ότι η μπανάνες ήταν ήδη γνωστές στη Μαδαγασκάρη περίπου εκείνη την εποχή[4]. Η πιο πρώιμη μαρτυρία καλλιέργειας μπανάνας πριν από αυτές τις πρόσφατες ανακαλύψεις θεωρείτο ο ύστερος 6ος αιώνας[5]. Τούτη η μαρτυρία υπονοεί ότι οι μπανάνες καλλιεργούνταν στην Αφρική πριν φθάσουν Πολυνήσιοι έποικοι στηΜαδαγασκάρη και υποδεικνύει επίσης επίσης επαφή και εμπόριο μεταξύ Πολυνήσιων και Αφρικανών τουλάχιστον 3.000 χρόνια πριν. Άλλες ποικιλίες μπανάνας εισήχθησαν στην ανατολική ακτή της Αφρικής από Μουσουλμάνους Άραβες[6].

Περιγραφή

Ο καρπός είναι μακρόστενος, κίτρινου χρώματος εξωτερικά, με ευχάριστο άρωμα και μαλακό φλοιό ο οποίος μπορεί να αφαιρεθεί με ευκολία. Το εσωτερικό χρώμα του είναι υπόλευκο και εκτός από γευστικός είναι και ιδιαίτερα εύπεπτος (η άγουρη μπανάνα όμως παράγει πολλά αέρια). Το μήκος του μπορεί να φτάσει τα 15-18 εκατοστά και διάμετρο τα 4-5 εκατοστά. Όσο είναι άγουρη η μπανάνα είναι πράσινη και όταν ωριμάσει, παίρνει το χαρακτηριστικό της κίτρινο χρώμα. Ο φλοιός της μπορεί εύκολα να αποσπαστεί σε λωρίδες. Το φυτό της μπανάνας είναι ψευδόστεμα που αναπτύσσεται έως τα 6 ως 7.6 m (20-25 ft) ύψος. Τα φύλλα είναι διευθετημένα σπειροειδώς και είναι δυνατόν να αποκτήσουν 2.7 m (9 ft) μήκος και 60 cm (2 ft) πλάτος[8].

Είδη

Υπάρχουν πολλά είδη ποικιλιών μπανάνας, πολλά από τα οποία θα εξέπλητταν τους δυτικοευρωπαίους καταναλωτές που είναι συνηθισμένοι στην πανταχού παρούσα ποικιλία επιδόρπιου Cavendish που βρίσκονται στα σουπερμάρκετ. Άλλες περιλαμβάνουν τις κόκκινες Κουβανέζικες (ή Κολοράντο) οι οποίες προέρχονται από τον Ισημερινό και έχουν καφετί-κόκκινο δέρμα, Λακτάταν από τις Φιλιππίνες οι οποίες είναι πολύ αρωματικές, και Μανζάνο και Μπούρο που έχουν ελαφριές γεύσεις μήλου και λεμονιού, αντίστοιχα. Άλλες εξωτικές ποικιλίες δεν καταναλώνονται γενικά τοπικά, επειδή δεν αποθηκεύονται σωστά ή βλάπτεται εύκολα η φλούδα τους. Οι μπανανιές που φυτρώνουν στην Ελλάδα, κυρίως στη Μεσσηνία και την Κρήτη παράγουν ιδιαίτερα εύγεστες και αρωματικές μπανάνες, οι οποίες όμως είναι πολύ μικρές σε σχέση με αυτές που παράγονται σε θερμότερες χώρες. Φυτευτές μπανάνες (Musa balbisiana), οι πρόγονοι της κοινής εξημερωμένης μπανάνας[9] πωλούνται σε αγορές στην Ινδονησία.

Χρήσεις

Τα φύλλα του φυτού είναι μεγάλα, εύκαμπτα και αδιάβροχα. Χρησιμοποιούνται με πολλούς τρόπους, σαν αλεξιβρόχια (ομπρέλες) και για το τύλιγμα της τροφής με σκοπό το μαγείρεμα ή την αποθήκευση[10]
Στην Ινδία ο χυμός που βγαίνει από τον κορμό χρησιμοποιείται ως οικιακό φάρμακο για τη θεραπεία του ίκτερου, ενίοτε με την προσθήκημελιού[11].

Μάνγκο: Το εξωτικό φρούτο με την πλούσια θρεπτική αξία


Μάνγκο: Το εξωτικό φρούτο με την πλούσια θρεπτική αξία

FruitsNuts 60Τα μάνγκο είναι εξωτικά φρούτα που κατάγονται από τροπικές περιοχές της Ασίας (όπως η Ινδία, η Κίνα, το Πακιστάν και η Ταϊλάνδη) και αποτελούν τα φρούτα που καταναλώνονται περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο στον κόσμο. Υπάρχουν περισσότερες από 1000 ποικιλίες μάνγκο και το δέντρο που καρποφορεί τα μάνγκο αποτελεί σύμβολο της αγάπης, καθώς τα φύλλα χρησιμοποιούνται παραδοσιακά σε ασιατικούς γάμους προκειμένου να ενισχύσουν τη γονιμότητα του ζευγαριού.
Τα μάνγκο συνιστούν πολύ καλή πηγή βιταμίνης C και Α, συνεπώς έχουν αντιοξειδωτική δράση. Η βιταμίνη C συμβάλλει στο σχηματισμό γλυκογόνου αλλά και στη διατήρηση του ανοσοποιητικού συστήματος, ενώ η βιταμίνη Α έχει σημαντική συμβολή στην αύξηση των οστών και την διατήρηση της όρασης.

Τα μάνγκο είναι πλούσια σε φυτικές ίνεςχαμηλά σε λιπαρά (ένα μάνγκο περιέχει περίπου 1γρ. λιπαρών) και έχουν λίγες θερμίδες (110 θερμίδες ανά τεμάχιο). Η κατανάλωση ενός μάνγκο την ημέρα καλύπτει το 40% των αναγκών μας για φυτικές ίνες, συμβάλλοντας στην ομαλότερη λειτουργία του εντέρου και περιορίζοντας τον κίνδυνο για ορισμένες μορφές καρκίνου. Επίσης είναι μια τροφή χαμηλή σε νάτριο (ένα μάνγκο περιέχει 156mg νατρίου), συνεπώς μπορεί να καταναλωθεί από άτομα που ακολουθούν διατροφή για τον έλεγχο της αρτηριακής πίεσης. Επιπλέον τα μάνγκο είναι πλούσια σε ένα ένζυμο που έχει καταπραϋντική δράση για το στομάχι και περιορίζει την εμφάνιση δυσκοιλιότητας και σπαστικής κολίτιδας.

Το μάνγκο μπορεί να καταναλωθεί ως φρούτο ή μπορεί να αποτελεί συστατικό συνταγών, όπως γλυκά ή σαλάτες.

Αβοκάντο, εξωτικό και αντιγηραντικό


Αβοκάντο, εξωτικό και αντιγηραντικό

avocado
Μου αρέσουν πολύ τα αβοκάντο γιατί είναι τέλεια για σαλάτες, σάλτσες και σούπες,αλλά και σε φέτες στο σάντουιτς αντί για τυρί. Ακόμη, λόγω των καλών λιπαρών που περιέχουν, τα θεωρώ πλήρη τροφή για το δέρμα.
Περιέχουν περισσότερες φυτικές ίνες σε σχέση με άλλα φρούτα, μαγνήσιο, κάλιο, γλουταθιόνη (μία φυτοχημική ουσία η οποία έχει αντιοξειδωτικές ιδιότητες), βιταμίνες του συμπλέγματος Β, βιταμίνη Ε, βιταμίνη Κ, ψευδάργυρο και σίδηρο. Τα 100 γραμμάρια αποδίδουν 160 θερμίδες.
Προστατεύουν την καρδιά: Είναι πλούσια σε μονοακόρεστα λίπη και ωμέγα-3 λιπαρά οξέα – δύο είδη «καλών» λιπαρών, τα οποία έχουν καρδιοπροστατευτικές ιδιότητες. Νέες μελέτες εξ άλλου υποδηλώνουν ότι τα φρούτα αυτά μπορεί να βοηθούν τον οργανισμό να απορροφά και να αξιοποιεί πολύτιμα θρεπτικά συστατικά, όπως τα καροτινοειδή.
Βοηθούν στην αντιγήρανση και την καλή όραση: Όπως εξηγεί η Αμερικανική Διαιτητική Εταιρεία, τα καροτινοειδή είναι δραστικές αντιοξειδωτικές ουσίες, οι οποίες προστατεύουν τον οργανισμό μας από τις ελεύθερες ρίζες και συμβάλλουν στην απόκτηση υγιούς οράσεως.
Προφυλάσσουν από τον καρκίνο: Σε πρόσφατη μελέτη έδειξε ότι τα αβοκάντο, όταν προστίθενται στις σαλάτες και στις σάλτσες, δρουν ως ενισχυτικό της απορρόφησης των καροτινοειδών, τα οποία με τη σειρά τους συμβάλλουν στην προστασία από τον καρκίνο.
Διατηρούν το δέρμα υγιές: Έχουν σημαντική συνεισφορά και στην κοσμητολογία. Πλούσια καθώς είναι σε βιταμίνες A, B, C και E, διαθέτουν ενυδατικές και επουλωτικές ιδιότητες για το δέρμα. Tο λάδι αβοκάντο χρησιμοποιείται στην αρωματοθεραπεία ως φορέας διάλυσης των αιθέριων ελαίων, αλλά και ως βασικό φυτικό λάδι για μασάζ. Eπίσης, όταν απλωθεί στην επιδερμίδα, λειτουργεί ως φίλτρο για την ηλιακή ακτινοβολία, είναι υποαλλεργικό και μοιάζει με τη λανολίνη, καθώς έχει και αυτό τη δυνατότητα να εισχωρεί βαθιά στο δέρμα, δρώντας ενυδατικά και μαλακτικά.

Σάββατο 3 Μαρτίου 2012

ΓΙΑΤΙ ΒΙΑΖΟΝΤΑΙ ΟΙ ΙΣΡΑΗΛΙΝΟΙ ΓΙΑ ΓΕΩΤΡΗΣΕΙΣ ΣΤΗ ΚΡΗΤΗ > «Μυστικοί χάρτες» από το παρελθόν και αποκαλυπτικές δορυφορικές εικόνες σε συρτάρια στο Τελ Αβίβ


ΓΙΑΤΙ ΒΙΑΖΟΝΤΑΙ ΟΙ ΙΣΡΑΗΛΙΝΟΙ ΓΙΑ ΓΕΩΤΡΗΣΕΙΣ ΣΤΗ ΚΡΗΤΗ > «Μυστικοί χάρτες» από το παρελθόν και αποκαλυπτικές δορυφορικές εικόνες σε συρτάρια στο Τελ Αβίβ

• «Μυστικοί χάρτες» από το παρελθόν και αποκαλυπτικές δορυφορικές εικόνες σε συρτάρια στο Τελ Αβίβ
• Σύμφωνα με τον ομότιμο καθηγητή του Πολυτεχνείου Κρήτης κ. Αντώνη Φώσκολο, «αν η Δυτική Ελλάδα έχει 20 Πρίνους τότε η Κρήτη έχει… 2.000 Πρίνους»! 
Ένα «αόρατο» χέρι έχει σταματήσει πάλι κάθε προσπάθεια να προχωρήσουν οι έρευνες για εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου της χώρας. Ίσως δεν έχουμε ακόμα «πιάσει πάτο», ώστε ο ενεργειακός πλούτος της Ελλάδας να λεηλατηθεί από τους ληστές-δανειστές μας.
Ίσως το υπό… κατάρρευση ελληνικό κράτος αδυνατεί να υλοποιήσει προγράμματα του υπουργείου Ενέργειας.
Σίγουρα, πάντως υπάρχουν ήδη επιστημονικές έρευνες -πέρα απ’ αυτές που έχουν δει το φως της δημοσιότητας-, οι οποίες δείχνουν τον όγκο και το εύρος των ελληνικών κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου. Έρευνες τις οποίες ακόμα και σήμερα κρύβουν επιμελώς ελληνικές και -κυρίως!- ξένες κρατικές υπηρεσίες.Σοβαρή απόδειξη του παρασκηνιακού πολέμου που μαίνεται για να παραμείνουν καλά κρυμμένες οι μελέτες αυτές -ώστε να τις αξιοποιήσουν την κατάλληλη στιγμή οι κυβερνήσεις των κρατών που τις διαθέτουν και να τις εκμεταλλευτούν τα «κοράκια» που ήδη ίπτανται πάνω από το πληγωμένο κορμί της Ελλάδας- αποτελούν τα όσα αποκαλύπτουν σήμερα τα «Επίκαιρα».
Τι γνωρίζει το Ισραήλ και τι αγνοεί η ελληνική κυβέρνηση
Πανέτοιμη να ξεκινήσει άμεσα γεωτρήσεις για υδρογονάνθρακες νότια της Κρήτης είναι η ισραηλινή εταιρεία Delek, χωρίς να προηγηθούν έρευνες που θα επιβεβαιώσουν την ύπαρξη κοιτασμάτων. Αυτό σημαίνει ότι η περιοχή έχει κατά το παρελθόν -μακρινό ή πρόσφατο- ερευνηθεί και προφανώς έχουν βρεθεί στοιχεία για ύπαρξη μεγάλων κοιτασμάτων. Στοιχεία που είναι τόσο αξιόπιστα ώστε να κάνουν την ισραηλινή Delek να ζητά να προχωρήσει εκ του ασφαλούς -ως προς τα κέρδη της- σε γεωτρήσεις, χωρίς να προηγηθούν σεισμικές έρευνες.
Το μεγάλο ερώτημα πλέον είναι εάν και κατά πόσον οι «άγνωστες» διαπιστώσεις για τον ελληνικό θησαυρό νότια της Κρήτης έχουν ήδη οδηγήσει σε «δεσμεύσεις» της ελληνικής πλευράς με εταιρείες χωρών, οι οποίες μπορούν να επιβάλουν τη θέληση τους στην Ελλάδα σήμερα.
H ισραηλινή εταιρεία Anver Oil Exploration, μέλος του ομίλου Delek Group, έχει εκδηλώσει εδώ και τέσσερις μήνες ενδιαφέρον για έρευνες υδρογονανθράκων νότια της Κρήτης. Επισήμως το αρμόδιο υπουργείο αλλά και οι εκπρόσωποι της εταιρείας αρχικά είχαν αποφύγει να παραδεχτούν κάτι τέτοιο, αλλά εν συνεχεία ο υφυπουργός κ. Γιάννης Μανιάτης επιβεβαίωσε το ενδιαφέρον των Ισραηλινών, χωρίς, ωστόσο, να αποκαλύψει λεπτομέρειες για το θαλάσσιο οικόπεδο που ζήτησαν.
Σύμφωνα με διασταυρωμένες πληροφορίες, το συγκεκριμένο οικόπεδο ανήκει σε ευρύτερη περιοχή που κατά πολλούς γεωλόγους είναι «συγγενική» με εκείνη που περικλείει τα κοιτάσματα «Λεβιάθαν» και «Οικόπεδο 12» της Κύπρου, επομένως έχει αυξημένες πιθανότητες να κρύβει μεγάλες ποσότητες φυσικού αερίου. Επισήμως, πάντως, δεν υπάρχουν σεισμικές έρευνες που να υποδεικνύουν κάτι τέτοιο.

Τι κρύβεται στα σύνορα της ελληνοαιγυπτιακής ΑΟΖ;
Η εκδήλωση ενδιαφέροντος από πλευράς Delek άφορα σ’ ένα συγκεκριμένο θαλάσσιο οικόπεδο που βρίσκεται ακριβώς στα σύνορα της ελληνικής με την κυπριακή Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη, δημιουργώντας δύο μεγάλα ζητήματα:
1. Πρόσφατα η αιγυπτιακή πλευρά αμφισβήτησε εμμέσως πλην σαφώς το Καστελόριζο.
2. Στην περιοχή για την οποίa ενδιαφέρονται οι Ισραηλινοί δεν έχουν γίνει ποτέ στο παρελθόν έρευνες από την ελληνική πλευρά – τουλάχιστον απ΄ όσα κατά καιρούς έχουν ανακοινωθεί από επιστήμονες ή έχει φέρει στο φως η δημοσιογραφική έρευνα.

Το καλοκαίρι, το υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, σε συνεργασία με τα υπουργεία Εξωτερικών και Εθνικής Άμυνας, έδωσε στη δημοσιότητα ένα χάρτη που συνοδεύει την ανοιχτή πρόσκληση για την παραχώρηση των δικαιωμάτων του για έρευνα και εκμετάλλευση υδρογονανθράκων. Σε αυτόν περιλαμβάνονται τουλάχιστον 200.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα Συγκεκριμένα σε ό,τι αφορά στη Νότια Κρήτη, ο χάρτης σταματά πριν από τα θαλάσσια σύνορα μας με τη Λιβύη, αφήνοντας ουσιαστικά εκτός την περιοχή όπου ενώνεται η θάλασσα μας με αυτή της Αιγύπτου. Ακριβώς σε αυτό το κομμάτι, που είναι εκτός του χάρτη, βρίσκεται το οικόπεδο που φέρεται να ζήτησε η Delek. Το οικόπεδο ανήκει σε ευρύτερη περιοχή, που για πολλούς γεωλόγους είναι «συγγενική» με εκείνες της Ανατολικής Μεσογείου που περικλείουν τα κοιτάσματα «Λεβιάθαν» και «Οικόπεδο 12» της Κύπρου.
Ήδη ο ομότιμος καθηγητής του Πολυτεχνείου Κρήτης κ. Αντώνης Φώσκολος έχει δημοσίως υποστηρίξει ότι η αξιολόγηση γεωλογικών, γεωχημικών και λοιπών στοιχείων, που έχουν δημοσιευτεί κυρίως από ξένους επιστήμονες υποδεικνύει την ύπαρξη μεγάλων αποθεμάτων υδρογονανθράκων νοτιά της Κρήτης και ειδικότερα εντός της Μεσογειακής Ράχης έκτασης περίπου 80.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων, μεγάλο μέρος των οποίων βρίσκονται εντός της ελληνικής ΑΟΖ. «Αν η Δυτική Ελλάδα έχει 20 Πρίνους τότε η Κρήτη έχει… 2.000 Πρίνους», είναι η χαρακτηριστική δήλωσή του.
Είναι προφανές πως οι υπεύθυνοι της Delek διαθέτουν στοιχεία για την επίμαχη περιοχή, όπου συναντιούνται η ελληνική με την αιγυπτιακή θάλασσα, τα οποία τους κάνουν να συζητούν με την ελληνική πλευρά.
Κατά μία άποψη, είναι πιθανό να υπάρχουν εδώ και χρόνια στοιχεία από «μυστικές έρευνες» στην περιοχή, τα αποτελέσματα των οποίων έχουν παραδοθεί σε ξένες κυβερνήσεις και εταιρείες που μπορούν να ελέγχουν αποφάσεις της ελληνικής κυβέρνησης στον τομέα της ενέργειας.
Κατά μια άλλη εκδοχή, οι αμερικανικοί δορυφόροι έχουν καταγράψει πλούσια κοιτάσματα στην περιοχή αυτή και οι Ισραηλινοί βιάζονται να τα «κλείσουν» πριν γνωστοποιηθούν τα στοιχεία.
Το κοίτασμα «Λεβιάθαν», οι Ισραηλινοί και ο «αδύναμος κρίκος»
Διπλωματικοί κύκλοι εκτιμούν πως ο άξονος Ελλάδος – Κύπρου – Ισραήλ για την εκμετάλλευση των πετρελαίων και του φυσικού αερίου της Ανατολικής Μεσογείου, που επιχειρείται να δημιουργηθεί με τις ευλογίες των ΗΠΑ, είναι ικανός να οδηγήσει σε ένα «ενεργειακό Ελντοράντο», το οποίο θα λειτουργήσει ως αντίβαρο στη ραγδαία ανάπτυξη των Τούρκων.
Η Delek και η θυγατρική της Anver Oil Exploration είναι μέλη ενός γκρουπ του οποίου ηγείται η αμερικανική Noble Energy και ασχολείται με την ανάπτυξη των πηγών φυσικού αερίου. Και οι τρεις εταιρείες είναι μέλη της κοινοπραξίας του γιγαντιαίου κοιτάσματος φυσικού αέριου «Λεβιάθαν» στη θαλάσσια περιοχή του Ισραήλ.
Τα κοιτάσματα «Λεβιάθαν» και «Ταμάρ», μαζί με αυτό της «Αφροδίτης» («Οικόπεδο 12»), είναι τα μεγαλύτερα υποθαλάσσια κοιτάσματα φυσικού αέριου που εντοπίστηκαν παγκοσμίως τις τελευταίες δεκαετίες Η «Αφροδίτη» βρίσκεται εντός της ΑΟΖ της Κύπρου, ενώ τα άλλα δύο εντός της ΑΟΖ του Ισραήλ. Την προηγούμενη εβδομάδα, η Delek ανακοίνωσε πως έχει σοβαρές ενδείξεις για την ύπαρξη φυσικού αερίου και σε μια νέα τοποθεσία στην ίδια περιοχή, όπου πραγματοποιεί διερευνητικές γεωτρήσεις.
Η Delek παράλληλα με τα κοιτάσματα «Λεβιάθαν» και «Ταμάρ», καταβάλλει προσπάθειες να μπει στο παιχνίδι και του κυπριακού «Οικοπέδου 12», αλλά τον τελικό λόγο θα έχουν οι Κύπριοι. Συγκεκριμένα τον Αύγουστο του 2011 η ισραηλινή εταιρεία Delek και η θυγατρική της Anver συμφωνήσαν με την αμερικανική Noble για συνεργασία στις εξορύξεις που θα γίνουν στο «Οικόπεδο 12» της Κύπρου. Για να επιτραπεί, όμως, η συμμετοχή των Ισραηλινών, θα πρέπει να συμφωνήσει η Κυπριακή Δημοκρατία αφού στο συμβόλαιο με τη Noble αναφέρεται σαφώς πως αν οι Αμερικανοί, οι οποίοι είναι οι διαχειριστές του «Οικοπέδου 12», επιθυμούν να δώσουν τα δικαιώματά τους σε άλλους, τον τελευταίο λόγο θα τον έχει το Υπουργικό Συμβούλιο, το οποίο και θα κρίνει αν πληρούνται κάποιες πολύ συγκεκριμένες προϋποθέσεις.
Σε όλα αυτά θα πρέπει να συνυπολογιστούν οι σκέψεις των Ισραηλινών για κατασκευή αγωγού που θα περνά από την ελληνική ΑΟΖ και θα συνδέεται με το ευρωπαϊκό δίκτυο αγωγών φυσικού αέριου. Συγκεκριμένα ο υποθαλάσσιος αυτός αγωγός μήκους 1.200 χιλιομέτρων, θα ξεκινά από το «Λεβιάθαν» και θα καταλήγει στην Ευρώπη μέσω Κρήτης. Αυτή η πρόταση των Ισραηλινών -περά από το γεγονός ότι για πολλούς το κόστος της είναι απαγορευτικό και πως τεχνικά κάτι τέτοιο είναι σχεδόν ανέφικτο- θα μπορούσε να αξιοποιηθεί προς όφελος της χώρος μας αφού ουσιαστικά αποτελεί «ψήφο εμπιστοσύνης» στο θέμα της ΑΟΖ. Στους χάρτες που δημοσιοποίησε το Τελ Αβίβ, στους οποίους περιγράφεται η πορεία που θα έχει ο υποθαλάσσιος αγωγός μεταφοράς του φυσικού αερίου από το «Λεβιάθαν» προς την Ευρώπη, ουσιαστικά αναγνωρίζεται η ελληνική ΑΟΖ που χάρη στο Καστελόριζο αποτελεί συνέχεια εκείνης της Κύπρου.
Δυστυχώς όμως κανένας δεν φρόντισε να εκμεταλλευτεί αυτό το διαπραγματευτικό όπλο, αφού είναι φανερό πως στο παραπάνω ισραηλινό-κυπριακό-ελληνικό σκηνικό ο πλέον αδύναμος κρίκος είναι η χώρα μας καθώς όλα αυτά συμβαίνουν σε μια χρονική συγκυρία που η Ελλάδα είναι με το πιστόλι στον κρόταφο και αντιμετωπίζει άμεσο πρόβλημα επιβίωσης!
Η επιχείρηση απαξίωσης του θέματος του ελληνικού ορυκτού πλούτου
Κι αν στην πρόσφατη δραματική συνεδρίαση της Βουλής για την ψήφιση της νέας δανειακής σύμβασης σύσσωμη η πολιτική ηγεσία επαναλάμβανε διαρκώς το επιχείρημα ότι η χώρα διαθέτει πλούσιο ορυκτό πλούτο που πρέπει να διασφαλιστεί, ώστε να αξιοποιηθεί προς όφελος μας, τα πράγματα δεν ήταν πάντα έτσι. Επί δεκαετίες ολόκληρες το θέμα των ελληνικών πετρελαίων αντιμετωπιζόταν ως «γραφικό», ενώ μέχρι και το 2009 επιχειρήθηκε η απαξίωσή του μέσα στο ελληνικό Κοινοβούλιο!
«Πατριάρχης» της προσπάθειας απόκρυψης των ερευνών για την ύπαρξη κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου είναι ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης κ. Θεόδωρος Πάγκαλος ο οποίος ένα χρόνο μετά το «άνοιγμα» του θέματος του ελληνικού ορυκτού πλούτου από τις τηλεοπτικές μου εκπομπές στο Alter είχε επιχειρήσει να υποβαθμίσει τις αποκαλύψεις μας. Με το γνωστό του ειρωνικό τρόπο δεν είχε διστάσει από το βήμα της ελληνικής Βουλής να πει τη γνωστή ανοησία: «Αν υπάρχει ελληνικός ορυκτός πλούτος περιμένω να μου δώσει ο φίλος μου ο Χαρδαβέλλας τα “κλειδιά του μυστηρίου” για τα πετρέλαια του Καστελόριζου».
Τώρα αποκαλύπτεται γιατί το θέμα των κοιτασμάτων της Ελλάδας έπρεπε με κάθε τρόπο να υποβαθμιστεί και να απαξιωθεί. Το πάζλ έχει ήδη συμπληρωθεί! Η Ελλάδα δεν έχει ορίσει τη δική της Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, αντίθετα με την Τουρκία, την Αίγυπτο, την Κύπρο και το Ισραήλ, που προχωρούν με ιλιγγιώδεις ρυθμούς στην κατεύθυνση αυτή.
Μόλις πριν από ένα μήνα ο υπουργός Πετρελαίων της Αιγύπτου, Αμπντουλάχ Γκχοράμπ, δήλωσε ότι η χώρα του επιθυμεί να διαπραγματευτεί με την Κύπρο και την Τουρκία για τον προσδιορισμό της ΑΟΖ των χωρών αυτών στην Ανατολική Μεσόγειο. Ο μοναδικός τρόπος να συμβεί αυτό είναι να βγει το Καστελόριζο εκτός ελληνικής ΑΟΖ. αφού τότε και μόνο τότε η Αίγυπτος θα έχει θαλάσσια σύνορα με την Τουρκία!
Και το μεγάλο ερώτημα είναι: Ο κ. Πάγκαλος από αγένεια, από έλλειψη ενημέρωσης ή βάσει σχεδίου απαξίωσε ενεργειακά το Καστελόριζο από το βήμα της ελληνικής Βουλής; Μήπως γνώριζε από τότε τις επιδιώξεις Τουρκίας και Αιγύπτου και εσκεμμένα δήλωνε με ειρωνεία ότι δεν υπάρχει απολύτως τίποτα στην ευαίσθητη αυτή περιοχή της Ελλάδας διευκολύνοντας έτσι τους «γείτονες»;
Οι αποκαλύψεις του υφυπουργού Ενέργειας Γιάννη Μανιάτη, στο νέο του βιβλίο
Σε εντελώς διαφορετικό μήκος κλίματος από τον κ. Πάγκαλο κινείται εδώ και καιρό ο αρμόδιος υφυπουργός Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής κ. Γιάννης Μανιάτης. Στο εξαιρετικά αποκαλυπτικό βιβλίο του με τίτλο Ενέργεια και ορυκτός πλούτος – Εθνικοί πυλώνες ανάπτυξης (εκδόσεις Λιβάνη Ιανουάριος 2012), αναφέρει μεταξύ άλλων, τα εξής: «Αξιόπιστοι επιστήμονες εκτιμούν ως ρεαλιστικό το σενάριο κάλυψης ποσοστού 20% έως 30% των ενεργειακών αναγκών της χώρας για τα επόμενα τριάντα χρόνια με ό,τι αυτό συνεπάγεται σε μείωση των δαπανών αγοράς αργού πετρελαίου, έσοδα του Δημοσίου, αύξηση θέσεων εργασίας και τεχνογνωσία.
Αρκεί να λάβουμε υπόψη ότι η Ελλάδα δίνει κάθε χρόνο για εισαγωγές κάθε είδους πετρελαιοειδών γύρω στα 10 έως 12 δις ευρώ. Είναι, λοιπόν, προφανές το όφελος από την ανάπτυξη εγχώριας παραγωγής.
Όπως επίσης είναι απολύτως σαφές ότι μιλάμε για νέες πηγές εσόδων του κράτους. Με όλες τις αβεβαιότητες που έχουμε, μπορούμε να κάνουμε μια ρεαλιστική υπόθεση εργασίας. Μόνο στην περιοχή της Δυτικής Ελλάδος και με βάση τα στοιχεία που γνωρίζουμε σήμερα χωρίς να συνυπολογίσουμε πιθανά νέα μεγέθη που θα προκύψουν από τις σεισμικές έρευνες μπορεί κανείς να αναμένει 3-4 «Πρίνους». Αυτό σημαίνει 300-500 εκατομμύρια βαρέλια πετρέλαιο. Αν θεωρήσουμε μια μέση τιμή βαρελιού 80-100 δις ανά βαρέλι, για τα επόμενα είκοσι με είκοσι πέντε χρόνια μπορούμε να αναμένουμε για το Ελληνικό Δημόσιο έσοδα της τάξης των 15-20 δις δολαρίων.
Σημειώνω επίσης ότι το τελευταίο διάστημα έχει εκδηλωθεί ενδιαφέρουσα κινητικότητα διεθνών εταιρειών εξόρυξης πετρελαίου σε περιοχές νότια της Κρήτης».

( ΕΠΙΚΑΙΡΑ 23 – 29/02/2012 – ΚΩΣΤΑΣ ΧΑΡΔΑΒΕΛΛΑΣ – forapartida-forapartida.blogspot.com)

Ύμνος εις την Οργή




Η μεγαλύτερη οργή κρύβεται στην σιωπή.
 Κάθεται σε μία πολυθρόνα έχοντας κλείσει τις βαριές κουρτίνες αφήνοντας έξω το καλοκαίρι. Σηκώνεται κάθε πρωί και καθώς χτενίζει με βία τα μαλλιά της βλέπει στην βούρτσα τις λευκές τρίχες, απόδειξη ότι χρόνο πολύ ακόμα δεν έχει να ορθωθεί ως πρέπει. 
Φτιάχνει καφέ χτυπώντας καλά το καφεκούτι υπολογίζοντας την αυριανή δόση και ανάβει τσιγάρο κοιτώντας τον απέναντι τοίχο που πάνω του χιλιάδες φορές έχει οργανώσει την Τελευταία της Έξοδο. 
Διαβάζει εφημερίδες σφίγγοντας κάθε φορά το στόμα στις φασιστικές δηλώσεις των καταδικαστών της και κλείνει την χούφτα της σε γροθιά κάθε φορά που βλέπει σε φωτογραφίες τα γελαστά γλοιώδη πρόσωπα των δημίων της.
Βγαίνει στον δρόμο με τα προπέρσινα ρούχα της και σκύβει το κεφάλι κάθε φορά που βλέπει το είδωλό της στο τζάμι των βιτρινών μην αντέχοντας να αντικρίζει αυτή την κατάντια να περπατά σαν να μην συμβαίνει τίποτε. 
Αποφεύγει τους δρόμους που μπορεί να δει παλιούς γνωστούς αναγκάζοντάς την να τους πει κάτι αισιόδοξο για ό,τι συμβαίνει, αλλά και να τους ομολογήσει.. τι έχει βαθιά κρυμμένο μέσα της . 
Επιστρέφει στο σπίτι κόβοντας μία ντομάτα με τόση λύσσα που την πολτοποιεί, βγάζοντας ένα γραμμάριο από Αυτό που κουβαλά, πάνω στο γεύμα της .
Τα βράδια ανοίγει τα παράθυρα παρακαλώντας να έχει φεγγάρι και στριφογυρνά σαν δαιμονισμένη σε ένα σπίτι ξυπόλυτη κάνοντας ακόμα ένα δικαστήριο με τον εαυτό της. Κατήγορος, κατηγορούμενος, πρόεδρος και ένορκοι μόνο αυτή. 
Μία οργή στο πιο σκληρό δικαστήριο του κόσμου. Και την ώρα της καταδικαστικής ετυμηγορίας βαδίζει προς την ντουλάπα ξετρυπώνοντας το κρυμμένο σκουριασμένο κουτί . Μάρτυρες υπεράσπισης μια διμοιρία ανδρείες αναμνήσεις. 
Και καθώς απλώνει φωτογραφίες στο τραπέζι της κουζίνας και παρατάσσει πρόσωπα και σκέψεις άλλων εποχών γραμμένες πάνω σε μικρά χαρτάκια- τότε που σιωπή δεν γνώριζε τι θα πει- θυμάται ποια είναι. 
Είναι αυτή που από ιερά κόκαλα γεννήθηκε και κάθε μέρα μέσα στην σιωπή της δεν αγανακτεί αλλά περιμένει. 
Βασανιστικά και αργά αναμένει την ημέρα που τα σκοτεινά θα γεμίσουν φως καθώς θα τραβήξει τις κουρτίνες και το σπαθί της θα κατέβει από την φινετσάτη βιτρίνα του σαλονιού και θα ξαναμπεί στο χέρι της.
Πηγή

«Ο Έλληνας αν και χτυπημένος μέχρι θανάτου, στο τέλος πάντα σηκώνεται»


«Ο Έλληνας αν και χτυπημένος μέχρι θανάτου, στο τέλος πάντα σηκώνεται»

Ένα διθυραμβικό για τους Έλληνες άρθρο φιλοξενεί σήμερα η γαλλική εφημερίδα Liberation. «Ο Έλληνας δεν χορεύει και δεν θα χορέψει ποτέ στο ένα πόδι, ούτε θα σκύψει δουλικά, ανεξάρτητα από τα καθεστώτα που θέλουν να του επιβάλουν. Χορεύει με τα χέρια του, σαν να θέλει να πετάξει προς τα αστέρια»... γράφει ο αρθρογράφος της γαλλικής εφημερίδας με σαφή θαυμασμό προς τον ελληνικό λαό και συνεχίζει «Καίει μια τράπεζα όταν δεν του αφήνουν πλέον την πολυτέλεια να ψήσει στην παραδοσιακή του ψησταριά. 

Ο Έλληνας είναι τόσο ζωντανός, όσο η ιδεολογία της απειλής θανάσιμη». «Ο Έλληνας αν και χτυπημένος μέχρι θανάτου, στο τέλος πάντα σηκώνεται» αναφέρει το άρθρο που θυμίζει κείμενα για τους Έλληνες που γράφονταν από ποιητές, όπως ο Λόρδος Βύρων, κατά την ελληνική επανάσταση. 

Ο αρθρογράφος, μάλιστα, εμφανίζεται ιδιαίτερα αισιόδοξος, σε πείσμα των όσων γράφονται συνεχώς στο διεθνή Τύπο: «Όχι, αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα, αν και δραματικό, δεν είναι μια καταστροφή. Είναι επίσης μια ευκαιρία. Γιατί η δύναμη του χρήματος έχει, για πρώτη φορά, υπερβεί με ένταση το ρυθμό της μέχρι τότε σταδιακής, σχολαστικής και προσεκτικά οργανωμένης καταστροφής του δημόσιου συμφέροντος και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Και σε μια χώρα τόσο διάσημη για τη φιλοσοφία της ζωής, στον αντίποδα του αγγλοσαξονικού μοντέλου, και διάσημη για την ακούραστη αντίσταση που έχει φέρει στις πολλαπλές μορφές καταπίεσης που προσπάθησαν να τη χαλιναγωγήσουν». 


Ενώ κλείνει με την προτροπή: 

Η Ελλάδα είναι το παρελθόν μας. 
Είναι επίσης το μέλλον μας. 
Ανακαλύψτε την ξανά μαζί της! 
Το 2012 ας γίνουμε όλοι Έλληνες! 


tro-ma-ktiko

"Θερμό" επεισόδιο με καταιγίδα πυροβολισμών & δύο Τούρκους τραυματίες στον Έβρο



"Θερμό" επεισόδιο με δύο τραυματίες είχαμε τη νύχτα στον Έβρο μεταξύ συνοριοφυλάκων και Τούρκων οι οποίοι μετέφεραν λαθρομετανάστες στην παρέβρια περιοχή Τυχερού Έβρου, στη θέση Βοδολίβαδο. Το περιστατικό σημειώθηκε όταν άνδρες της Δίωξης Λαθρομετανάστευσης και της FRONTEX, ενισχυμένοι με τμήμα συνοριοφυλάκων, "εγκλώβισαν" τρεις οπλισμένους Τούρκους που μετέφεραν με βάρκα από την Τουρκία τους λαθρομετανάστες. Η τοπική στρατιωτική μονάδα προκάλυψης είχε επίσης μία ομάδα που περιπολούσε στην περιοχή.
Μόλις φωτίστηκαν οι βάρκες και τους ζητήθηκε να επιστρέψουν στην Τουρκία, οι Τούρκοι άρχισαν να πυροβολούν με αυτόματα όπλα(!). Το ελληνικό τμήμα απάντησε με καταιγίδα πυρών προς την κατεύθυνση αυτών που τους πυροβολούσαν. 
Τραυματίστηκε ένας Τούρκος ο οποίος συνελήφθη αμέσως και δεύτερος Τούρκος (κατά μία εκδοχή Πακιστανός, αλλά δεν έχει ξακαθαριστεί αν ήταν ένας από τους διακινητές ή ήταν στην ομάδα των λαθρομεταναστών που διέβαιναν τον ποταμό). Ένας ή δύο Τούρκοι διέφυγαν στην τουρκική όχθη, όπου τους περισυνέλλεξε ομάδα Τούρκων στρατιωτιών.  
Oι ελληνικές μονάδες της περιοχής τέθηκαν σε κατάσταση συνεγερμού, αφού δεν γνώριζαν από που προέρχονταν οι ριπές που ακούστηκαν.
Οι τραυματίες μεταφέρθηκαν σε νοσοκομείο χωρίς να διατρέχει κίνδυνο η υγεία τους και παραμένουν φρουρούμενοι. Από τους καθρομενατάστες οι 19 είναι υπήκοοι Μπαγκλαντές και οι 6 υπήκοοι Πακιστάν.
 
defencenet

ΕΚΤΑΚΤΟ: Η ΕΝΟΧΗ ΣΙΩΠΗ ΠΑΠΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΟΥ ΔΙΩΓΜΟΥ ΤΗΣ ΙΜ ΒΑΤΟΠΕΔΙΟΥ, ΠΡΟΚΑΛΕΙ ΤΗΝ ΟΡΓΗ ΤΟΥ ΠΟΥΤΙΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΡΩΣΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ! ΑΚΥΡΩΝΕΤΑΙ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΔΕΚΑΕΤΙΩΝ!


ΕΚΤΑΚΤΟ: Η ΕΝΟΧΗ ΣΙΩΠΗ ΠΑΠΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΟΥ ΔΙΩΓΜΟΥ ΤΗΣ ΙΜ ΒΑΤΟΠΕΔΙΟΥ, ΠΡΟΚΑΛΕΙ ΤΗΝ ΟΡΓΗ ΤΟΥ ΠΟΥΤΙΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΡΩΣΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ! ΑΚΥΡΩΝΕΤΑΙ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΔΕΚΑΕΤΙΩΝ!

Ύστερα από 19 χρόνια, όπου όλες τις Κυριακές της Ορθοδοξίας ο εκάστοτε Έλληνας πρέσβης στην Μόσχα παρέθετε δεξίωση προς τιμήν του Πατριάρχη Μόσχας και Πασών των Ρωσιών, φέτος είναι η πρώτη φορά που η εξαιρετικής σημασίας αυτή εκδήλωση δεν θα πραγματοποιηθεί. Αιτία δεν είναι η οικονομική κρίση όπως ίσως υποψιαστήκατε, καθώς το ελληνικό ΥΠΕΞ περιόρισε δραστικά το μπάτζετ, αλλά ένα ηχηρό «Νιέτ» που εισπράξαμε από το Ρωσικό Πατριαρχείο εξαιτίας της προφυλάκισης Εφραίμ. Σύμφωνα με πληροφορίες του enikos.gr στην απόφαση αυτή δεν οδηγήθηκε η ρωσική εκκλησία εξαιτίας της προφυλάκισης, αλλά λόγω της απόφασης του προέδρου τη Ελληνικής Δημοκρατίας κ. Κάρολου Παπούλια να μην απαντήσει στην επιστολή που του είχε στείλει ο Ρώσος πατριάρχης Κύριλλος με την οποία του ζητούσε, όχι παρέμβαση στο δικαστικό σκέλος της απόφασης, αλλά επιείκεια στο ακραίο μέτρο της προφυλάκισης. Σύμφωνα με έγκυρη πηγή προσκείμενη στον Ρώσο πατριάρχη, η επιλογή του κ. Παπούλια νε μην μπει στην διαδικασία να του απαντήσει έστω με δυο συμβολικές γραμμές και να αναθέσει τον χειρισμό του θέματος στον Γενικό Γραμματέα της Προεδρίας της Δημοκρατίας Κωνσταντίνο Γεωργίου έβγαλε τον κ. Κύριλλο από τα ράσα του. Για την συγκεκριμένη εξέλιξη είναι ήδη ενήμερος ο Βλαντίμιρ Πούτιν ο οποίος και δεν κρύβει την δυσαρέσκεια του.

enikos.gr

Παρασκευή 2 Μαρτίου 2012

Σφοδρή αντίδραση της Ρωσίας στο ΔΝΤ για το νέο δάνειο


Σφοδρή αντίδραση της Ρωσίας στο ΔΝΤ για το νέο δάνειο

Σφοδρή κόντρα στο ευρωπαϊκό μπλοκ του ΔΝΤ από την ομάδα των BRICS με προεξάρχουσα την Ρωσία, αλλά και σύμμαχο των BRICS την Ελβετία, είχαμε σήμερα για το θέμα της χρηματοδότησης των δανειακών αναγκών της Ελλάδας. Ο εκπρόσωπος της Ρωσίας εξέφρασε σφοδρές επιφυλάξεις για το κατά πόσο αυτό το πρόγραμμα θα ευεργετήσει την Ελλάδα και όχι απλά τις τράπεζες που έχουν δανείσει την Ελλάδα κια τώρα θέλουν να εισπράξουν τους τόκους. 


Είναι χαρακτηριστικό ότι τον λόγο πήραν εικοσιδύο από τα εικοσιτέσσερα μέλη της διοίκησης, με το μπλοκ των Ευρωπαίων να παραμένει αρραγές υπέρ της χρηματοδότησης των δανείων. Παρέμβαση υπέρ της εξόφλησης των τραπεζών έκανε ο άτυπος υπουργός Εθνικής Οικονομίας της Ελλάδας και εκπροσώπος του ΔΝΤ Ποόουλ Τόμσεν. 
Σύμφωνα με πληροφορίες, ο προβληματισμός της Τρόικας εστιάζεται στην επιτυχή έκβαση του PSI - η αναδιάρθρωση του χρέους θεωρείται ως προαπαιτούμενη ενέργεια για το νέο οικονομικό πρόγραμμα - αλλά και, κυρίως, στα μέτρα δημοσιονομικού και αναπτυξιακού χαρακτήρα που εκτιμάται ότι θα απαιτηθούν τον Ιούνιο και υπολογίζεται ότι είναι της τάξης των 3 δισεκατομμυρίων ευρώ.

defencenet

Πέμπτη 1 Μαρτίου 2012

Γιατί κατεβαίνει τώρα η Ρωσία στην Μεσόγειο;


Τι συμβαίνει στην Ανατολική Μεσόγειο;
Το 1947 στην αρκτική Ρώσοι επιστήμονες ανακάλυψαν μια υποθαλάσσια οροσειρά, που έφτανε μέχρι την Γροιλανδία και την ονόμασαν Λομονόσοφ.
Αυτή η οροσειρά γεωλογικά είναι συνέχεια της Σιβηρίας.
Το 1982 υπογράφτηκε στον ΟΗΕ το διεθνές δίκαιο της θάλασσας που καθορίζει τα θέματα της υφαλοκρηπίδας στα 12 ναυτικά μίλια από της ακτές.
Με το διεθνές δίκαιο της θάλασσας δεν έχουν συμφωνήσει και δεν το έχουν υπογράψει δυο χώρες οι ΗΠΑ (λόγω αρκτικής) και η Τουρκία (λόγω Αιγαίου).
Σύμφωνα με το δίκαιο του ΟΗΕ αν μια χώρα έχει υποθαλάσσια οροσειρά η οποία είναι γεωλογική συνέχεια μιας εξωτερικής γεωλογικής διαμόρφωσης τότε η υφαλοκρηπίδα της επεκτείνεται μέχρι 12 ναυτικά μίλια από το τέλος της υποθαλάσσιας οροσειράς. Επομένως η υφαλοκρηπίδα της Ρωσίας με βάση το δίκαιο φτάνει μέχρι την Γροιλανδία και έτσι όλη η αρκτική της ανήκει.
Στον βόρειο πόλο όμως είναι το 25% των υδρογονανθράκων και άρα η Ρωσία έχει την δυνατότητα να γίνει η μεγαλύτερη ενεργειακή δύναμη του κόσμου. Αυτός είναι και ο λόγος που δεν υπέγραψαν το δίκαιο οι ΗΠΑ.
Από την άλλη η Τουρκία γνωρίζοντας ότι αν εφαρμοστεί το δίκαιο δεν έχει υφαλοκρηπίδα που να έχει κοιτάσματα δεν το υπόγραψε και έθεσε θέμα αιτίας πολέμου την εφαρμογή του στο αιγαίο. Επομένως η Ελλάδα αν τολμήσει να το εφαρμόσει, σύμφωνα με όσα υποστηρίζουν οι Τούρκοι, θα οδηγηθεί σε σύγκρουση.
Έτσι η Ελλάδα για να μην υπάρξει ποτέ η δυνατότητα να εφαρμόσει το διεθνές δίκαιο οδηγήθηκε στο ευρώ με την προοπτική να δεσμευθεί και να χάσει τα κυριαρχικά της δικαιώματα (με ένα μνημόνιο ας πούμε) άλλα για να γίνει αυτό έπρεπε να χρεοκοπήσει.
Ουσιαστικά όμως οι Ευρωπαίοι και οι Αμερικανοί μέσω της Ελλάδας δημιουργούν τετελεσμένο για την κατάργηση και την μη εφαρμογή του δικαίου έτσι ώστε και η Ρωσία να χάσει την αρκτική.
Αυτός είναι ο λόγος που ο Πούτιν πρόσφερε 25 δις δάνειο τότε ώστε να μην πάει η Ελλάδα στο ΔΝΤ… και η Κίνα άλλα τόσα. για να μην χάσει την αρκτική.
Για αυτό τον λόγο χρεοκοπήσαμε και μπήκαμε στο μηχανισμό στήριξης για να μην υπάρξει ποτέ η πιθανότητα δημιουργίας τετελεσμένου στο Αιγαίο για εφαρμογή του διεθνούς δικαίου που θα μπορεί η Ρωσία να το χρησιμοποιήσει στην Χάγη (ως δεδικασμένο) και να κερδίσει την υφαλοκρηπίδα της αρκτικής.
Όμως ένα μικρο κράτος όπως είναι η Κύπρος στην προσπάθεια της να επιβιώσει (να μην μπλέξει στο ΔΝΤ) τους χάλασε τα σχεδία και έκλεισε διμερή συμφωνία με το Ισραήλ που όμως βασιζόταν στο διεθνές δίκαιο της θάλασσας.
Αυτό όμως ήταν και η ευκαιρία της Ρωσίας για την εφαρμογή του διεθνούς δικαίου της θάλασσας. Για τον λόγο αυτό κατεβάζει τον στόλο με το αεροπλανοφόρο στην μεσόγειο τον Νοέμβριο.
Όμως αυτή την στιγμή το Ισραήλ έχει παγιδευτεί όπως και οι ΗΠΑ στο διεθνές δίκαιο που με αυτό κερδίζει η Ρωσία την αρκτική και αυτό δεν το θέλουν καθόλου. Η Τουρκία νιώθει απομόνωση και γαβγίζει. Έτσι είναι όλοι παγιδευμένοι… μας έσκαψαν το λάκκο και έπεσαν οι ίδιοι μέσα. έτσι τώρα η Ρωσία για να ισχυροποιήσει την θέση της και την θέση της Κύπρου παίρνει και αυτή άδεια με την gazprom για εξορύξεις και μάλιστα εκεί που οι Τούρκοι την θεωρούν δική τους ζώνη. Όμως αν συμβεί αυτό τέρμα η υφαλοκρηπίδα για την Τουρκία και τέρμα η αρκτική για τούς Αμερικανούς και Ευρωπαίους.
Για τον λόγο αυτό δεν μας δίνουν την έκτη δόση και προσπαθούν να μας κατεβάσουν το κεφάλι κάτω και μιλούν για εκχώρηση κυριαρχίας (το ακούσατε πιστεύω).
Με αυτό τον τρόπο θα μας αποδυναμώσουν ηθικά και στρατιωτικά για να είναι ποιο βέβαιο το αποτέλεσμα.
Δυο στοιχεία ακόμα που θα βοηθήσουν στην εξαγωγή συμπερασμάτων:
1. Το 2010 το τουρκικό ΓΕΕΘΑ μάζεψε καθηγητές πανεπιστημίων και τους ρώτησε αν τα κοιτάσματα στην ανατολική μεσόγειο δικαιολογούν το ρίσκο του πολέμου… και η απάντηση τους ήταν ναι.
2. Στις 25 Ιουλίου του 2011 το ΥΠΕΞ της Ρωσίας έβγαλε επίσημη ανακοίνωση που προειδοποιούσε την Τουρκία να μην πειράξει την Κύπρο ειδάλλως… (δεν το λέω).
Ερώτηση 1η: θα επιτεθούν οι Τούρκοι είτε σε εμάς είτε στους κύπριους με την ανοχή της Αμερικής μετά από ερέθισμα των ισραηλινών;
Ερώτηση 2η: θα επιτεθούν οι Ρώσοι στην Τουρκία διότι τους “χαλάει την δουλειά” στον βόρειο πόλο;

Τα Ανθεστήρια


Τα Ανθεστήρια

Τα Ανθεστήρια στην Aρχαιότητα ήταν Ιωνική Γιορτή προς τιμή του Θεού Διόνυσου και γιορτάζονταν κυρίως στην Αθήνα, κατά το μήνα Ανθεστηρίωνα  (τέλος Φεβρουαρίου - αρχές Μαρτίου).  Γιορτάζονταν επίσης σε διάφορες πόλεις της Ιωνίας.
Οι γιορτές των Ανθεστηρίων στην Αθήνα διαρκούσαν τρεις μέρες.  Η γιορτή περιελάμβανε συμπόσιο όλων των Αθηναίων, διαγωνισμό οινοποσίας και προσφορά στεφανιών από λουλούδια προς τον τιμώμενο Θεό.  Η τελευταία μέρα ήταν αφιερωμένη στους νεκρούς και πρόσφεραν μέσα σε χύτρες, σπόρους στο Διόνυσο και στο χθόνιο Ερμή.
Η λέξη Ανθεστήρια προέρχεται από τη λέξη Άνθος - ήταν δηλαδή η γιορτή των λουλουδιών.  Υπάρχει επίσης η άποψη ότι προέρχεται από το ρήμα «αναθέσασθαι»  που σημαίνει εξορκίζω, αφού η γιορτή των Αρχαίων Ανθεστηρίων ήταν και γιορτή αφιερωμένη τις ψυχές των νεκρών και τον εξορκισμό των κακών πνευμάτων.
Τα Ανθεστήρια ως γιορτή των λουλουδιών και της Άνοιξης, της αναγέννησης της φύσης και της καρποφορίας, συνδυάστηκαν και με το μύθο του Πλούτωνα και της Περσεφόνης που διασώθηκε στον Ομηρικό Ύμνο προς τη Δήμητρα.
Σύμφωνα με το μύθο, η Δήμητρα είχε αποκτήσει με το Δία μια πολύ όμορφη κόρη, την Περσεφόνη.
Η ομορφιά της θάμπωσε το Θεό του Κάτω Κόσμου, τον Πλούτωνα, ο οποίος μια μέρα την έκλεψε και την πήρε μαζί του στο σκοτεινό του βασίλειο, τον Άδη.
Η Δήμητρα οργισμένη και θλιμμένη κλείστηκε στο Ναό που είχε κτίσει ο βασιλιάς της Ελευσίνας, Κέλεος.  Μαζί της μαράζωσε και ολόκληρη η γη.  Τα χωράφια ξεράθηκαν, τα λουλούδια μαράθηκαν και οι καρποί σάπισαν.  Οι άνθρωποι άρχισαν να πεθαίνουν από την πείνα και οι θεοί φοβήθηκαν ότι η ανθρωπότητα θα καταστρεφόταν.
Παρ’ όλες τις προσπάθειες των θεών, η Δήμητρα παρέμεινε αμετάπειστη.
Ο Δίας έστειλε τον Ερμή στον Πλούτωνα και του ζήτησε ν' αφήσει την Περσεφόνη ελεύθερη.
Ο Πλούτωνας δέχθηκε αλλά την ώρα που η Περσεφόνη ετοιμαζόταν να φύγει, της έδωσε να φαει ένα γλυκό ρόδι.  Με αυτό το τέχνασμα δεν θα έχανε την αγαπημένη του για πάντα, θα την είχε μαζί του τέσσερις μήνες το χρόνο.
Η Περσεφόνη γύρισε στη μητέρα της και αμέσως όλα τα λουλούδια άνθισαν και οι αγροί γέμισαν με στάχυα και καρπούς.  Η γη άρχισε να βλασταίνει και συνέχιζε να καρποφορεί για οκτώ μήνες,  όσο η Περσεφόνη θα έμενε με τη Δήμητρα.
Τους υπόλοιπους τέσσερις μήνες θα κατέβαινε στον Κάτω Κόσμο για να ενωθεί με τον Άδη και να δημιουργήσει μαζί του τις δυνάμεις που θα προετοίμαζαν την εφορία του εδάφους.  Το ρόδι που της πρόσφερε ο Άδης, με τα χιλιάδες σπέρματα στο εσωτερικό του, συμβόλιζε λοιπόν τη γονιμοποίηση των χωραφιών, την ένωση του σπόρου με το χώμα, της Περσεφόνης με το θεό του Κάτω Κόσμου.

Χαρίζουν το μονοπώλιο για τα πετρέλαια


Χαρίζουν το μονοπώλιο για τα πετρέλαια

Νομοθετική διάταξη πριμοδοτεί ανάδοχο για την έρευνα και αξιοποίηση των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων εις βάρος των υπόλοιπων ενδιαφερομένων.Κραυγαλέα και κατάφωρη παραβίαση των ευρω – κανονισμών και της νομοθεσίας περί ελευθέρου ανταγωνισμού. 

Στη μονοπωλιακή παράδοση της εκμετάλλευσης των κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου στις ερευνητικές ζώνες, που έχουν σημανθεί με τον πρόσφατο νόμο του ΥΠΕΚΑ, παραπέμπει σκανδαλώδης διάταξη που περιλαμβάνεται στο θεσμικό πλαίσιο προσέλκυσης επενδυτών (με τη σφραγίδα του υφυπουργού Ενέργειας, Γιάννη Μανιάτη), με την οποία ουσιαστικά φωτογραφίζεται πετρελαϊκός κολοσσός που ήδη έχει λάβει θέση μάχης για την απόκτηση των δικαιωμάτων έρευνας και αξιοποίησης του ελληνικού ορυκτού πλούτου στις πρώτες περιοχές που έχουν οριοθετηθεί.
Με τη διατύπωση που έχει επιλεγεί στη σύνταξη της διάταξης που αποκαλύπτει η «Ι», κατά κορυφαίους παράγοντες της διεθνούς πετρελαϊκής αγοράς, αποκλείονται, με την πρακτική των αντικινήτρων, επενδυτικοί οργανισμοί και σχηματισμοί που προεξοφλείται ότι θα εκδηλώσουν ενδιαφέρον να συμμετάσχουν στις έρευνες, ενώ κορυφαίοι νομικοί, εντός και εκτός συνόρων, και στελέχη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ευθέως κάνουν λόγο για κραυγαλέα και κατάφωρη παραβίαση των ευρωπαϊκών κανονισμών και της νομοθεσίας περί ελευθέρου ανταγωνισμού.

Η διάταξη, κατά αιχμηρά καταγγελτική απόδοση παλαιού κοινοβουλευτικού που σχολίασε το εύρημα της «Ι», παραπέμπει στον αλήστου μνήμης «Κουτσονόμο», την τροπολογία που πέρασε από τη Βουλή το 1988 ο τότε υπουργός Δικαιοσύνης, Μένιος Κουτσόγιωργας, με την οποία προσέφερε προνομιακά περιθώρια στον επιχειρηματία Γιώργο Κοσκωτά, με αντάλλαγμα, όπως αργότερα αποκαλύφθηκε, την κατάθεση δύο εκατομμυρίων δολαρίων στο όνομα του υπουργού σε ελβετική τράπεζα…
Μπόνους στον ανάδοχο
Μετά από δεκαετίες αδράνειας, τον περασμένο Αύγουστο ψηφίστηκαν οι τροποποιήσεις του νόμου για την έρευνα και την εκμετάλλευση υδρογονανθράκων, έτσι ώστε -υποτίθεται- να ανταποκρίνονται στη διεθνή πρακτική, και να δημιουργηθεί ένα πλαίσιο που να προσελκύσει, αντί να αποθαρρύνει, τους πιθανούς επενδυτές.
Ενώ πολλές από τις διατάξεις του νέου νομοθετήματος αληθώς κινούνται στη σωστή κατεύθυνση, έχει παραμείνει και στο νέο νόμο (παρά τις επισημάνσεις και αντιρρήσεις φορέων της αγοράς) μια… περίεργη διατύπωση, που συνιστά σαφές αντικίνητρο σε ό,τι αφορά την προσέλκυση επενδυτών. Και ουδείς είναι δυνατό να αντιληφθεί τη σκοπιμότητά της.
Πρόκειται, συγκεκριμένα, για την παράγραφο 4 του άρθρου 8 του νόμου, σύμφωνα με την οποία επιτρέπεται στον «ανάδοχο» που, είτε αυτόνομα είτε ως μέλος κοινοπραξίας, έχει ήδη βρει οικονομικά εκμεταλλεύσιμο κοίτασμα και παράγει υδρογονάνθρακες στη Ελλάδα ή θα ευτυχήσει να βρει εκμεταλλεύσιμο κοίτασμα σε μια περιοχή έρευνας (οικόπεδο), να μεταφέρει ως έξοδα αυτής της εκμετάλλευσης και μέχρι το 50% των (τεράστιων, κατά τεκμήριο) εξόδων έρευνας, που ο ίδιος πραγματοποιεί σε μια άλλη περιοχή έρευνας.
Να σημειωθεί ότι δεν πρόκειται για την ίδια περίπτωση με την, συχνά απαντώμενη στην αντίστοιχη νομοθεσία άλλων χωρών, παροχή δυνατότητας μεταφοράς εξόδων από υποπεριοχές της ίδιας ερευνητικής ζώνης, αλλά για την παγκόσμια πρωτοτυπία της δυνατότητας μεταφοράς εξόδων από μια περιοχή σε άλλη.
Αν και, σε πρώτη ανάγνωση, αυτή η πρόβλεψη φαίνεται να δίνει ένα επιπλέον κίνητρο στους υποψήφιους επενδυτές, αν μελετηθεί προσεκτικά θα καταστεί αντιληπτό ότι στην πράξη λειτουργεί αποτρεπτικά για τη συμμετοχή τους. Πριμοδοτώντας τον «τυχερό» που ήδη παράγει με το «έξτρα μπόνους» της έκπτωσης δαπανών του σε μια άλλη περιοχή έρευνας, ταυτόχρονα, θέτει σε εξαιρετικά δυσμενή μοίρα τους υπόλοιπους επενδυτές, που μοιραία εκκινούν από μειονεκτική θέση, όσον αφορά στη συμμετοχή τους στους διαγωνισμούς στις υπό παραχώρηση περιοχές.
Παράδειγμα: Έστω ότι ο Χ επενδυτής έχει εντοπίσει εκμεταλλεύσιμο κοίτασμα σε μια περιοχή Α στην Ελλάδα, ενώ ο Ψ δεν έχει. Και έστω ότι ο Χ και ο Ψ είναι υποψήφιοι για συμμετοχή στο διαγωνισμό σε μια νέα (Β) περιοχή έρευνας, με προϋπολογισμό εξόδων έρευνας 100 εκατ. ευρώ. Ο Χ, έχοντας θεσμικά τη δυνατότητα να μεταφέρει τα μισά από αυτά ως έξοδα στην Α περιοχή, απολαμβάνει φορολογικής έκπτωσης (από τα κέρδη του) του ποσοστού που αντιστοιχεί στην κλίμακα φορολόγησής του.
Συνεπώς, με το ξεκίνημα βρίσκεται στην πλεονεκτική θέση να διαθέσει περισσότερα κεφάλαια από τον ανταγωνιστή του Ψ στο διαγωνισμό για τη Β περιοχή, κι έτσι, τελικά, ακριβώς επειδή έχει καταφέρει να έχει παραγωγή από την Α περιοχή, να κερδίσει και τη Β, μετά τη Γ κ.ο.κ. Πρόκειται για σκαστή περίπτωση πρόκλησης άνισων συνθηκών ανταγωνισμού. Καταφανώς η νομιμότητα της διάταξης ελέγχεται και από πλευράς δικαίου ανταγωνισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Καθεστώς αποκλεισμού
Παρά το γεγονός ότι στον αρμόδιο υπουργό έχει τεθεί το ζήτημα, τόσο στο στάδιο των διαπραγματεύσεων πριν από την ψήφιση του νόμου, όσο και μετά από αυτή, με αίτημα την τροποποίησή της, και παρά το ότι από πλευράς Υπουργείου δεν έχε δοθεί καμία πειστική εξήγηση, αυτή η -κατά την πιο επιεική διατύπωση- προβληματική διάταξη παραμένει. Και δεν φαίνεται ότι υπάρχει πρόθεση-διάθεση κατάργησής της πριν από την επικείμενη πρόσκληση ενδιαφέροντος των επενδυτών για τις τρεις πρώτες περιοχές έρευνας. Και εάν δεν αρθεί η διάταξη, είναι βέβαιο ότι σοβαροί υποψήφιοι επενδυτές θα γυρίσουν την πλάτη στους διαγωνισμούς, αν συνεχίσουν να καθορίζονται από τη λογική να πριμοδοτούνται λίγοι -ή ένας- σε βάρος των υπολοίπων.
1greek

ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΛΜΟΣ: «ΓΙΑΤΙ ΚΑΙ ΠΟΙΟΙ ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΥΝ ΤΗ ΧΡΗΣΗ ΤΩΝ ΥΠΕΡΟΠΛΩΝ ΠΟΥ ΘΑ ΕΔΙΝΑΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΕΠΙ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ;»


ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΛΜΟΣ: «ΓΙΑΤΙ ΚΑΙ ΠΟΙΟΙ ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΥΝ ΤΗ ΧΡΗΣΗ ΤΩΝ ΥΠΕΡΟΠΛΩΝ ΠΟΥ ΘΑ ΕΔΙΝΑΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΕΠΙ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ;»

Συνέντευξη στον Ησαΐα Κωνσταντινίδη - Ο κ. Γιώργος Πάλμος, μία προσωπικότητα οπωσδήποτε πολυσύνθετη, είναι πασίγνωστος Έλληνας ερευνητής, με πολύ σημαντικό έργο και με πολύ ενδιαφέρουσες απόψεις γύρω από τα μυθολογικά, ιστορικά και αρχαιολογικά μας θέματα. Δεν υπήρξαν λίγες οι φορές που οι θέσεις και οι αποκαλύψεις του προκάλεσαν το δημόσιο ενδιαφέρον, αλλά ακόμα και αμφισβητήσεις ή και οξύνσεις…Υπενθυμίζουμε εδώ το τεράστιο σίγουρα ζήτημα της Ομάδας Έψιλον, το οποίο εν πολλοίς έχει ταυτιστεί στη συνείδηση του μέσου Έλληνα με το πρόσωπο του Γιώργου Πάλμου. Όπως και να έχει το πράγμα, γεγονός είναι ότι μία εκτενής συζήτηση με τον κ. Πάλμο (ιδρυτή, ανάμεσα στα άλλα, του Ινστιτούτου Ερευνών «Αχάνα ΙΗ») έχει πάντοτε τι να «βγάλει», είτε ως νέα γνώση είτε ως πολύτιμη πληροφορία!…
Η κουβέντα μας με τον γνωστό και αξιόλογο ερευνητή περιελάμβανε κάποια άκρως ενδιαφέροντα ζητήματα του σύγχρονου ελληνισμού. Μιλήσαμε καταρχήν για το βαρυσήμαντο σίγουρα θέμα της επιγραφής του Δισπηλιού, για το οποίο εξάλλου και εμείς κάναμε σχετικές αναφορές στην «Ε.Ω.». Είπε σχετικά ο κ. Πάλμος:
«Μετά την μερική καταστροφή της πινακίδας του Δισπηλιού Καστοριάς, και ευτυχώς για την Ελλάδα, μία ομάδα αρχαιολόγων, με τους οποίους είμαστε σε επαφή, ανακάλυψε σε παραλία της Βουλγαρίας (της οποίας η αρχαιολογική υπηρεσία είναι η σοβαρότερη στον κόσμο!) ένα πιάτο του 6000 π.Χ. – δηλ. παλαιότερο του Δισπηλιού – που φέρει ελληνική γραφή. Δηλ. έχει τα γράμματα του ελληνικού αλφαβήτου, με μια διαφοροποίηση σε 2-3 γράμματα. Άρα, παρά την καταστροφή της πινακίδας του Δισπηλιού, η βουλγαρική πλευρά είναι που πιστοποιεί ότι η ελληνική γραφή είναι η αρχαιοτέρα στον κόσμο και μάλιστα 2 με 3000 χρόνια αρχαιοτέρα οιασδήποτε άλλης γραφής! Τα ευρήματα αυτά τα έχουμε δημοσιεύσει στον ελληνικό και ξένο τύπο, υπάρχουν στα αρχεία του ινστιτούτου μας και εξάλλου μπορεί να απευθυνθεί κανείς σχετικά και στη βουλγαρική αρχαιολογική υπηρεσία»…
Ένα άλλο ζήτημα, το οποίο τέθηκε στη συνομιλία μας με τον Γιώργο Πάλμο (επίκαιρο μάλιστα ύστερα από την κλοπή πριν από μερικές ημέρες αρχαιοτήτων από την Αρχαία Ολυμπία), είναι αυτό της αρχαιοκαπηλείας. Ο κ. Πάλμος μας ανέφερε πολλά εντυπωσιακά πράγματα, μερικά εκ των οποίων παραθέτουμε εδώ:
«Το 2004, το 2006 και το 2007, προς το υπουργείο πολιτισμού, καταγγείλαμε το γεγονός ότι έχουν εξαφανιστεί από τα σπήλαια της Ακροπόλεως, όπου και φυλάσσονταν, κομμάτια του Φειδία, δηλ. της μετώπης, τα σημαντικότερα κομμάτια στην ιστορία της ανθρωπότητος! Μιλάμε για τα Ελγίνεια, τα υπόλοιπα των Ελγινείων!… Έγινε λοιπόν το εξής. Ο βουλευτής κ. Μιχάλης Καρχιμάκης υιοθέτησε την καταγγελία μου ότι αυτά τα κομμάτια έχουν εξαφανιστεί και ότι πρέπει να βρεθούν και να επιστρέψουν στο νέο μουσείο της Ακρόπολης. Επίσης, για το θέμα αυτό υπάρχει και σχετικό έγγραφο του τότε υπουργού κ. Δημήτρη Σιούφα. Μου τηλεφώνησε τότε ο έφορος Ακροπόλεως και μου είπε ‘’τι είναι, κύριε Πάλμο, αυτά που λέτε;’’…
Τελικά, μετά την καταγγελία μας στον εισαγγελέα, και εν όψει του νέου μουσείου της Ακροπόλεως, κάποιοι αναγκάστηκαν να επιστρέψουν τα κομμάτια του Φειδία την τελευταία κυριολεκτικά στιγμή!!! Σαν συμπέρασμα: η δική μας παρέμβαση διέσωσε τα κομμάτια αυτά σε μία χώρα που ζητάει τα Ελγίνεια από τους Άγγλους και στην οποία χώρα οι ίδιοι οι άνθρωποι που τα φυλάνε τα… είχαν εξαφανίσει! Η καταγγελία μας είναι σοβαρότατη, διότι είναι απείρως σοβαρό να εξαφανίζει κάποιος τα υπόλοιπα των Ελγινείων, ό,τι δηλ. άφησε εδώ ο Έλγιν»!…
Πέραν όλων αυτών των άκρως ενδιαφερόντων, θέσαμε στον εκλεκτό μας συνομιλητή το ζήτημα των περίφημων «υπερόπλων» (στρατιωτικών συστημάτων δηλ. προηγμένης τεχνολογίας), θέμα που σχετίζεται άμεσα με την άμυνα της χώρας μας και με τη γενικότερη ισορροπία των ελληνοτουρκικών – και όχι μόνο – σχέσεων. Κάτι το οποίο ιδιαίτερα σήμερα, σε μια περίοδο δηλ. μεγάλων ανακατατάξεων παγκοσμίως, αποκτά και άλλες πολύ σπουδαίες διαστάσεις… Είπε λοιπόν ο κ. Πάλμος για το μείζον αυτό θέμα:
«Το ινστιτούτο μας έχει μία ομάδα εφευρετών, που είναι τρόπον τινά συνέχεια παλαιότερης ομάδας υπό τον Γεώργιο Γκιόλβα, και στην οποία συμμετέχει και η χήρα του Γκιόλβα. Η ομάδα αυτή, πέρα από τα όσα εκπληκτικά εφηύρε ο Γκιόλβας και μετά τον Νοέμβριο του 2003 που «έφυγε» ο Γκιόλβας, ασχολήθηκε έντονα με το να προσφέρει στον ελληνικό στρατό οπλικά συστήματα προηγμένης τεχνολογίας! Ένα οπλικό σύστημα, το οποίο επροσεφέρθη κάποια στιγμή στον ελληνικό στρατό είναι το Ε2-92. Το σύστημα αυτό «φοριέται» πάνω σε παλαιά αεροσκάφη τύπου Fantom και τύπου A7 Corsair, με συνέπεια τα αεροσκάφη αυτά να αποκτούν αορατότητα ως προς τα σύγχρονα αεροσκάφη F-16 κτλ.!
Δηλαδή αν ο ελληνικός στρατός είχε αυτό το σύστημα θα είχε τη δυνατότητα να υπερνικήσει αστραπιαία την τουρκική αεροπορία, της οποίας το 87% αποτελείται από τελευταίου τύπου αεροσκάφη F-16, μιας και το σύστημα αυτό έχει την ικανότητα να εξαφανίζει στα ραντάρ των τουρκικών F-16 τα ελληνικά παλαιού τύπου αεροσκάφη»!…
Ποια όμως η συνέχεια και η κατάληξη αυτής της τόσο φιλόδοξης και ενδιαφέρουσας πρότασης; Ο Γιώργος Πάλμος μας απάντησε ευθέως:
«Υπήρξε μία αμφισβήτηση, όπως γενικά υπάρχει αμφισβήτηση στην Ελλάδα! Σας υπενθυμίζω εδώ ότι στο παρελθόν έχουν αμφισβητηθεί μεγάλες μορφές, όπως ο Σλήμαν, ο Καραθεοδωρής, ο Γκιόλβας και τόσοι άλλοι… Αυτή όμως η αμφισβήτηση εκάμφθηκε όταν έγινε άσκηση, στην οποία ελληνικά F-16 αντιμετώπισαν σε αερομαχίες παλαιού τύπου, προς απόσυρση, αεροσκάφη. Τότε τα υπερσύγχρονα F-16 ηττήθησαν κατ’ επανάληψη απ’ τα 50 και βάλε ετών αεροσκάφη που όμως έφεραν το σύστημα Ε2-92!!! Πιστοποιήθηκε έτσι ότι αυτό το σύστημα δίνει την απόλυτη κυριαρχία στην Ελλάδα επί του Αιγαίου, όχι μόνο στην αεροπορία, αλλά και στο ναυτικό μας! Κι αυτό, διότι δεν μπορεί το τουρκικό ναυτικό να αντιμετωπίσει «αόρατα» αεροπλάνα!… Άρα έχουμε κερδίσει κατά κράτος την Τουρκία μ’ αυτό και μόνο το σύστημα»!
Και συνέχισε ο κ. Πάλμος την τόσο ενδιαφέρουσα αναφορά του:
«Το περίεργο είναι ότι από το 2004, που εδόθη στην ελληνική αεροπορία αυτό το σύστημα δεν τέθηκε σε εφαρμογή, δεν τέθηκε σε χρήση! Πρόσφατα λοιπόν συνέβη κάτι το εκπληκτικό. Ενημερωμένος ο βουλευτής κ. Ηλίας Πολατίδης για τα γεγονότα αυτά έκανε ερώτηση στη βουλή. Η απάντηση του κ. υφυπουργού δείχνει ότι δεν έχει αποφασίσει να χρησιμοποιήσει αυτό το καταπληκτικό σύστημα! Θέτω λοιπόν το ερώτημα ‘’γιατί και ποιοι απαγορεύουν τη χρήση αυτού του συστήματος’’»;…
Τα παραπάνω είναι βεβαίως συγκλονιστικά και – κατά την άποψή μας – χρήζουν της περαιτέρω έρευνάς μας…
Αξίζει εδώ, χωρίς φυσικά να εξαντλούμε καθόλου το θέμα, να παραθέσουμε και μερικά ακόμα στοιχεία που μας ανέφερε σχετικά με τα θρυλικά «υπερόπλα» ο ερευνητής Γιώργος Πάλμος:
«Υπάρχουν προτάσεις, εκτός από αυτή των εφευρετών του Ε2-92, των εφευρετών μας και για υπερ-αεροσκάφη, τα οποία δεν αντιμετωπίζονται με κανέναν τρόπο: είναι Stealth, υπερελαφρά (βάρους 480 κιλών το πολύ), ταχύτατα, διαθέτουν κινητήρες που δεν θέλουν καύσιμο, άρα μπορούν να πετάνε εκατοντάδες ώρες με αυτόματο πιλότο και με ηλεκτρονικό σύστημα τηλεχειριζόμενο)!…
Να μην ξεχνάμε ότι το πρώτο τηλεκατευθυνόμενο στρατιωτικό όχημα στον κόσμο εστάλη από την Ελευσίνα στη Ρόδο από τον Γεώργιο Γκιόλβα, παρουσία του βασιλιά, το 1956 αν θυμάμαι καλά! Άρα έχουμε ένα παρελθόν εμείς, το οποίο δεν πρέπει να το ξεχάσουμε, αλλά οφείλουμε να το συνεχίσουμε και να μπούμε πρώτοι στην παγκόσμια παραγωγή υπερόπλων, διότι έχουμε τη δυνατότητα να το κάνουμε αυτό! Και όχι μόνο η δική μας ομάδα, αφού υπάρχουν και άλλες ερευνητικές ομάδες που έχουν αυτή τη δυνατότητα»!…