Παρασκευή 29 Ιανουαρίου 2016

ΥΠΟΓΕΙΕΣ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ

ΥΠΟΓΕΙΕΣ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ

Όλοι έχουμε χρησιμοποιήσει το Μετρό. Σε τι βαθμό όμως έχετε συνειδητοποιήσει, τι διασχίζετε; Τι καταστράφηκε για να φτιαχτεί; Τι ανακαλύψεις έκανε ο Μετροπόντικας; Πόσες από αυτές δημοσιεύτηκαν και πόσες όχι από τις αρμόδιες υπηρεσίες; Πόσες εκμεταλλεύτηκαν, πόσες ξεχάστηκαν και πόσες «ξεχάστηκαν» επιτηδευμένα; http://www.paysanias.blogspot.com/
Όλες οι γνωστές ευρωπαϊκές χώρες, έχτισαν υπόγειες στοές, με σκοπό τη φυγάδευση πολιτικών προσώπων κυρίως, σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, πολέμου κτλ & Στο Λονδίνο, στο Παρίσι, στη Κωνσταντινούπολη οι στοές είναι φημισμένες. Στη Καππαδοκία, υπάρχει ολόκληρη υπόγεια πόλη, η οποία πλέον είναι ανοιχτή για το κοινό. Αποτελείται από 8 - 9 ορόφους η πρόσβαση στους οποίους γίνεται μέσω στοών.
Εικάζεται ότι δημιουργήθηκε πολύ πριν τον Χριστιανισμό για να προστατευτούν οι κάτοικοι από τις επιδρομές των Αράβων.
Οι Χριστιανοί σύμφωνα με τις τουρκικές πηγές κατέφυγαν στην υπόγεια πόλη και έζησαν σε αυτές παροδικά. Η πόλη διαθέτει σύστημα εξαερισμού, κουζίνες, τραπεζαρίες, υπνοδωμάτια, στάβλους, εκκλησίες, εργαστήρια οινοποιίας, αποθήκες τροφίμων, νεκροταφεία και ότι άλλο απαιτείται για την καθημερινή ζωή.

Για την Αθήνα όμως τα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά. Όπως γνωρίζετε η Ελλάδα είναι η χώρα με τα περισσότερα σπήλαια και στοές, σε όλο τον κόσμο!
Οι περισσότερες στοές λοιπόν της Αθήνας είναι φυσικές και όχι σμιλεμένοι βράχοι από ανθρώπινο χέρι. Δεν δημιουργήθηκαν για κανένα σκοπό, απλά υπάρχουν. Οι Έλληνες, μονάχα τις διαμόρφωσαν δια την ευκολότερη προσπέλαση τους.

Από πότε ξεκινά η δράση των Ελλήνων, κάτω από την Γη, είναι άγνωστο. Τα στοιχεία δείχνουν ότι ξεκινά πολύ πιο πριν τη γέννηση του Ιησού. Κάποιες από αυτές τις στοές χρησιμοποιήθηκαν ακόμη και στο πόλεμο του 1821! Αυτό σημαίνει ότι μέχρι και τότε η ύπαρξή τους ήταν γνωστή ακόμη και στους απλούς αντάρτες. Θα τα δούμε όμως λίγο παρακάτω όλα αυτά. Ας ξεκινήσουμε ένα μικρό ταξιδάκι. Θα μου επιτρέψετε να μην αποκαλύψω τις εισόδους. Δεν θέλω κανένας αναγνώστης να παροτρυνθεί από το κείμενο, σε καμία περίπτωση.
Υπάρχουν είσοδοι τελείως αφύλαχτοι όπου και θα παραβείτε το νόμο σε περίπτωση που μπείτε, αλλά και οι κίνδυνοι είναι τεράστιοι εάν δεν υπάρχει η απαραίτητη ορειβατική-σπηλαιολογική εμπειρία και ο εξοπλισμός. Υπάρχει και η περίπτωση να βρεθείτε σε αεραγωγό του Μετρό πλέον, και να βρεθείτε άθελα σας στις ράγες & Θα σας πω ακριβείς τοποθεσίες, μονάχα για όσες έχουν ήδη κλειστεί από τόνους τσιμέντου.
Όπως η Βορειότερη από όλες, Ψηλά στη Πεντέλη, στο σπήλαιο «Αμώμων» (ασκητών), ή όπως όλοι γνωρίζουμε «Σπηλιά του Νταβέλη».
Το σπήλαιο κατά την αρχαιότητα ήταν λατρευτικός τόπος του Πάνα. Αυτή τη στιγμή, δεξιά και αριστερά υπάρχουν δύο εκκλησάκια του Αγ.Νικολάου και του Αγ.Σπυρίδωνα. Μέχρι και το 1979, η σπηλιά είχε τεχνητά μονοπάτια που οδηγούσαν στο εσώτερό της, βρίσκοντας ένα πηγάδι, όχι πολύ βαθύ. Κατεβαίνοντας το (με ορειβατικό εξοπλισμό) και φτάνοντας στο πάτο του, συναντάμε τη στοά! Όπως σας είπα και πριν, η σπηλιά έχει πλέον κτιστεί στο σημείο του πηγαδιού, το δάπεδό της έχει καταστραφεί, αλλά τα εκκλησάκια παρέμειναν! Ακολουθώντας τη στοά λοιπόν, υπάρχουν τα σημάδια της ανθρώπινης παρουσίας. Λυχνάρια, λάμπες πετρελαίου, μέταλλα δείχνουν σχετικά πρόσφατη παρουσία. Σίγουρα; Μετά από είκοσι λεπτά στα έγκατα του βουνού, το τούνελ διακλαδώνεται. Στο αριστερό πέρασμα, βρίσκουμε χαραγμένα «1379 ΝΑ». Το πέρασμα αυτό περνώντας ξυστά από τα Τουρκοβούνια (θα περίμενε κανείς να συνδέεται με τις πάμπολλες σπηλιές, αλλά όχι), καταλήγει στη Δυτική πλευρά του Λυκαβηττού. Το δεξί καταλήγει σε ένα άνοιγμα που είναι ακόμη ανοιχτό. Θα σας πω μονάχα ότι έχει μια εκκλησία δίπλα του και ότι βρίσκεται κάπου στο Γαλάτσι. Το τούνελ συνεχίζει και πέρα από αυτό το άνοιγμα, διασχίζοντας όλο το Γαλάτσι και περνώντας τη Λεωφόρο Αλεξάνδρας, καταλήγει πάλι σε διακλάδωση, ακριβώς κάτω από το λόφο Στρέφη, όπου το ένα τούνελ καταλήγει και αυτό στο Λυκαβηττό, και το άλλο στο λόφο Πνύκα, στη περιοχή Φιλοπάππου.
Εδώ αξίζει να σημειώσουμε ότι όλα τα τούνελ, συνδέουν τους λόφους της Αττικής. Λυκαβηττό, Πνύκα, Πεντέλη, Καισαριανή, Ακρόπολη, Αρδήττου και όχι μόνο & Θα έλειπε ο εθνικός κήπος; Με τη βουλή ακριβώς δίπλα; Ω, όχι.
Να σημειώσουμε όμως πριν φύγουμε από την Πεντέλη, ότι η σπηλιά
Άμωμων, συνδέεται από εκείνο το τούνελ, και με το κρυφό σχολειό στη μονή Πεντέλης, αλλά και με το ανάκτορο της Ροδοδάφνης (Σοφία ντε Μπαρμπουά γνωστή ως Δούκισσα της Πλακεντίας). Η είσοδος στο ανάκτορο είναι πλέον χτισμένη, ενώ στη Μονή Πεντέλης μπορείτε να τους ζητήσετε να σας ξεναγήσουν στο κρυφό σχολειό και να τη δείτε. Εννοείτε ότι και αυτή είναι κλειστή με σιδεριές... Ας επιστρέψουμε όμως στο Λυκαβηττό. Στο Λυκαβηττό όπως είπαμε, η είσοδος βρίσκεται στη δυτική πλευρά σε ένα εκκλησάκι και αυτή (υπάρχουν και άλλες, ψάξτε). Εκεί συναντιούνται και τα τούνελ από τη Πεντέλη και το Γαλάτσι, όπου πάλι έχουμε τρία ακόμη τούνελ να επιλέξουμε. Τα δύο στα αριστερά μας ενώνονται μετά από 100 μέτρα περίπου και λίγο πιο κάτω (ακριβώς κάτω από την οδό Φιλελλήνων και Ξενοφώντος) μας δίνουν την επιλογή είτε να πάμε προς τον Εθνικό κήπο και το λόφο Αρδηττού, είτε προς Παλαιό Φάληρο, είτε προς το λόφο Πνύκα ( Πνυξ = πυκνός). Το αριστερό τούνελ του Λυκαβηττού έχει κατεύθυνση και αυτό προς λόφο Πνύκα, όπου και συναντιέται με εκείνο από το Λόφο Στρέφη. (Μπερδευτήκατε ε; Που να δείτε όταν βρίσκεστε από κάτω!!) Έως ότου όμως φτάσουμε στο λόφο Πνύκα, υπάρχει μια είσοδος. Έχουμε περάσει όλοι άπειρες φορές από δίπλα της και δεν το έχουμε συνειδητοποιήσει!! Είναι κλεισμένη με σιδερένια πόρτα και τρία τεράστια λουκέτα. Είναι στην οδό Φιλελλήνων! Ναι καλά διαβάσατε, σε κοινή θέα μέσα σε ένα πολύ μικρό τετραγωνισμένο αλσύλλιο...


Ας δούμε όμως τώρα τον εθνικό κήπο μας. Δίπλα ακριβώς από τη Βουλή, όπου τώρα στεγάζεται το πενταόροφο πάρκινγκ των βουλευτών, ξεκινούσε η στοά με τεράστιες αρχαίες κολώνες. Το τούνελ ήταν γνωστό ως μέσο διαφυγής για την βασίλισσα Αμαλία. Τότε ο εθνικός κήπος ήταν ιδιωτικός χώρος, και παντού υπήρχαν είσοδοι. Είναι πλέον κλειστοί φαντάζομαι εάν και πρέπει να το διαπιστώσω από κοντά. Πιστεύω ότι ίσως να είναι το μοναδικό που δεν καταστράφηκε από το Μετρό και ότι η είσοδος του μεταφέρθηκε μέσα στη Βουλή! Το τούνελ αυτό λοιπόν έχει πάρα πολλές διακλαδώσεις (Πνυξ, Φάληρο, Αρδηττού, Λυκαβηττό). Εμείς θα ακολουθήσουμε αυτή προς τον Λόφο Αρδηττού. Το τούνελ διασχίζει ολόκληρο τον Εθνικό κήπο, το Ζάππειο, και έχει έξοδο σε ένα φυσικό σπήλαιο όπου πλέον είναι και αυτό κλειστό από τόνους τσιμέντου. Και εδώ ας φέρουμε στη μνήμη μας (και όποιος το έχει ας το κοιτάξει) μια εικόνα στην «Ιστορία της Β' Λυκείου». Είναι λιθογραφία του 1790 και απεικονίζει το λόφο αλλά και την τότε ανοιχτή σπηλιά. Και όπου σπηλιά...εννοείται ότι ήταν λατρευτικός τόπος του Πάνα. Ολόκληρος ο λόφος ήταν αφιερωμένος σε αυτόν αλλά και τη Δήμητρα. Εκεί βρισκόταν και ο Ναός της Αγροτέρας Αρτέμιδος. Υπάρχουν ακόμη μερικά απομεινάρια... Αξίζει να αναφέρουμε ότι σε ένα σπίτι το οποίο είναι χτισμένο ακριβώς από πάνω διάφορα παραφυσικά φαινόμενα συμβαίνουν. Όπως η γνωστή γιαγιά που εμφανίζεται και χάνεται πάλι (κυρίως τα βράδια), με ένα κερί στο χέρι.
Το τούνελ όμως δεν σταματά στο λόφο...συνεχίζει φυσικά προς τη Καισαριανή όπου έχει κλειστεί πλέον...ίσως να συνδεόταν κάποτε με το μοναστήρι, το οποίο έχει και αυτό υπόγεια κρυφά περάσματα μέσα στο ιερό του...αλλά δε μπορώ να το συνδέσω με σιγουριά. Σε άλλο επίπεδο ύψους (Πιο ψηλά ή πιο χαμηλά δεν γνωρίζω) υπάρχει και άλλο ένα τούνελ το οποίο συνδέεται με όλα τα προηγούμενα. Η είσοδος του είναι κοντά στο σκοπευτήριο της Καισαριανής...Το μονοπάτι είναι κατηφορικό και δύσβατο. Έχει 2,5 χιλιόμετρα μήκος και καταλήγει σε ένα πάρα πολύ γνωστό σημείο! Στο Υπουργείο Παιδείας!!! Ω, ναι... Από κάτω ακριβώς θα έχετε παρατηρήσει ένα άσχετο τελείως εκκλησάκι. Άγια Δύναμη ονομάζεται. Μέσα στο ιερό του, ανασηκώνεται μια από τις πλάκες και βρίσκεστε στο υπόγειο πυριτιδοποιείο του 1821! Στο βάθος του, αρχαίες κολώνες και η αρχή του υπόγειου μονοπατιού...
Εδώ θα ήθελα να τονίσω το λόγο που χτίστηκαν οι εκκλησίες σε τέτοια σημεία. Επί Τουρκοκρατίας χτίστηκαν οι εκκλησίες που κρύβουν μυστικά περάσματα, λόγω του ότι οι Τούρκοι δεν έμπαιναν ποτέ σε αυτές...
Ας πάμε πίσω στο Λυκαβηττό πάλι και ας δούμε λίγο το τούνελ προς Λόφο Πνύκα. Συναντούμε όπως είπαμε πριν την είσοδο από Φιλελλήνων, περνούμε κάτω από το προαναφερθέν Υπουργείο Παιδείας, συναντάμε τη διακλάδωση της Αγίας Δύναμης και φτάνουμε κάτω από την Ακρόπολη. Ο βράχος της ακρόπολης είναι τελείως κούφιος! Και έχει πάρα πολλά πράγματα να δείτε μέσα...θα έχετε παρατηρήσει φυσικά τις τρύπες στο βράχο της. Μέσα λοιπόν βρίσκουμε τα περισσότερα αρχαία μνημεία από οποιοδήποτε άλλο πέρασμα. Σίγουρα αυτά τα μονοπάτια είχαν τελετουργική και μυητική σημασία για αυτόν που τα διέσχιζε. Μπαίνουμε από μια καταπακτή, κάπου. Ο αέρας είναι ξηρός όπως πάντα...το μονοπάτι κατηφορικό και λαξευμένο. Στην οροφή παρατηρείτε την καπνιά από τους αρχαίους πυρσούς. Υπολείμματα κεριών στο πάτωμα...στους τοίχους συναντά κανείς σκαλισμένες σπείρες που δηλώνουν το λαβύρινθο. Επάνω τους χαραγμένη η παρουσία χριστιανών...με το σύμβολο του σταυρού, αλλά η σπείρα διακρίνεται ευκολότερα. Οι διακλαδώσεις είναι τρεις. Βγάζεις τη πυξίδα σου και επιλέγεις κατεύθυνση Ανατολική. Ξέρεις ότι δε βρίσκεσαι στο κεντρικό σύστημα στοών ακόμη. Ίσως αργότερα...η επιλογή κατεύθυνσης ανταμείβεται φτάνοντας σε μια κρύπτη αρκετά μεγάλη. Τρία μέτρα ύψος έχει. Ο αέρας όπως είπαμε είναι τελείως ξηρός...άρα...που βρίσκεσαι; Παρατηρείς ότι παντού υπάρχουν μαρμάρινα «κουτιά». Τα πτώματα αιώνων έχουν παραμείνει άθικτα!!! Λες η Ακρόπολη τελικά να έχει τις ιδιότητες της πυραμίδας; Μέχρι και οι κλειδώσεις τους λειτουργούν!!! Και το δέρμα τους φαίνεται σαν να έχουν αφήσει το κόσμο λίγες ώρες πριν... Λίγο πιο πέρα βλέπεις και άλλο ένα άνοιγμα. Η πυξίδα σου δείχνει Νότια, αλλά δεν μπορείς να είσαι σίγουρος εδώ κάτω. Ακόμη και τα μάτια σου βλέπουν περίεργα φώτα, λάμψεις και θα πιστέψεις τη πυξίδα; Συνεχίζεις νομίζοντας ότι κατευθύνεσαι Νότια. Βρίσκεις και άλλους τάφους, με θαλασσινές αχιβάδες, βαμμένες γαλάζιο. Το χρώμα έχει ξεθωριάσει πλέον αλλά συνειδητοποιείς ότι οι τάφοι είναι παιδικοί, 3000 + χρόνων! Οι αρχαίοι Έλληνες έβαζαν θαλασσινές αχιβάδες στα παιδιά για να έχουν να παίζουν κατά τη διάρκεια του ταξιδιού! Το αφήνεις και συνεχίζεις. Πάλι συναντάς διακλάδωση. Επιλέγεις ένα μονοπάτι στη τύχη. Ανηφορίζει μετά από λίγο και φτάνεις σε μια σιδερένια πόρτα κλειδωμένη! Και άλλη κρύπτη... Πάνω από τη πόρτα υπάρχει μια επιγραφή που δεν φαίνεται όμως πολύ καλά. «ΛΥΚΟΔΗΜΟΣ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΣ 1569». Άρα όχι μόνο αρχαίοι Έλληνες χρησιμοποιούσαν το βράχο, αλλά και μεταγενέστεροι. Και μάλιστα είχες πέσει στο χώρο ταφής της γνωστής Βυζαντινής οικογένειας!! Για δες...Γυρίζοντας πίσω και ακολουθώντας το άλλο μονοπάτι ανακαλύπτεις ότι είναι και αυτό κλειστό με την ίδια πόρτα...Δεν έχεις άλλη επιλογή από το να γυρίσεις στη αρχική διακλάδωση. Εκεί που
είχαμε επιλέξει τη Νότια κατεύθυνση.
Το ταξίδι σου θα συνεχιστεί Βόρειο Ανατολικά, όπου το μονοπάτι πλέον είναι πλακόστρωτο με μαρμάρινα κολονάκια και αυλάκια για να κυλάει νερό στην άκρη. Αλλά νερό εδώ μέσα από που κι ως που; Και οι οροφή εδώ, δεν έχει καπνιές...μετά από ένα χιλιόμετρο δρόμου περίπου συναντάς ένα πηγάδι. Διάμετρος ενός μέτρου περίπου, αλλά το βάθος του είναι τεράστιο. Δεν μπορείς να διακρίνεις το τέλος του. Μα τι κάνει ένα πηγάδι εδώ μέσα; Που καταλήγει; Ας το θυμάσαι αυτό για αργότερα...
Μετά από λίγο καταλήγεις στο κεντρικό σύστημα στοών...δε σου αρέσει αυτό διότι άφησες ανεξερεύνητο ένα από τα τρία μονοπάτια. Θυμάσαι; Πας πίσω λοιπόν και ακολουθείς και το τελευταίο με κατεύθυνση Νότιο Δυτικά αυτή τη φορά. Φτάνεις σε ακόμη μία κρύπτη αρκετά πλατιά και ένα εκκλησάκι στο βάθος! 9-10 μ.Χ αιώνα περίπου. Η άγια τράπεζα είναι αρχαίος βωμός με μια επιγραφή πάνω της «ΤΩ ΛΥΚΕΙΩ ΑΠΠΟΛΩΝΙ». Για δες, εδώ δεν χρειαζόταν να καλύπτει κάτι από τους Τούρκους...Το εκκλησάκι μέσα έχει διάφορες εικόνες αγίων και μια ακόμη επιγραφή «Άγιος Σεβαστιανός». Αλλά για σκέψου... Το Λύκειον του Απόλλωνος βρίσκεται κοντά στην έξοδο του Αρδήττου!!! Κάποιος αρχαίος κώδικας βρίσκεται εδώ ξεχασμένος...Συνεχίζοντας λοιπόν, το μονοπάτι ανηφορίζει και φτάνεις πάλι σε διακλάδωση. Φαίνεται όμως καθαρά ότι το αριστερό μονοπάτι είναι απλά παρακλάδι. Οπότε διαλέγοντας το παρακλάδι καταλήγουμε σε πολυτελέστατα λουτρά 1 αιώνα μ.Χ!!!!! Μάλλον είναι του Αδριανού ή του Νέρωνα...Οκτώ δωμάτια ίδια και απαράλλαχτα. Και κοιτάζοντας σε ένα από αυτά τα δωμάτια, ανακαλύπτεις ότι είσαι πλέον πολύ κοντά στην επιφάνεια, στη Δεξαμενή του Αυτοκράτορα Αριάδνου κάτω από το Κολωνάκι !!! Και σκέψου ότι μπήκες από την Ακρόπολη!
Άρα είσαι πάλι στο κεντρικό σύστημα στοών αλλά είναι πιο ενδιαφέρουσες οι διαδρομές από τις υπόλοιπες...
Ας πάμε πάλι εκεί όπου λοξοδρομήσαμε. Συνεχίζοντας το μονοπάτι που αφήσαμε, συναντούμε μια πόρτα σιδερένια και βαριά. Η πόρτα κάποτε ήταν κλειδωμένη αλλά ένας ερευνητής πριν από εσένα έχει σπάσει τους μεντεσέδες και μπορείς άνετα να περάσεις. Βρίσκεσαι σε ένα δωμάτιο 5χ8 μέτρα. Κολόνες στηρίζουν την οροφή του ανοίγματος που μάλλον είναι φυσικό σπήλαιο...Λίγο πιο πέρα βλέπεις ένας βωμό και μια βάση αγάλματος χωρίς το άγαλμα. Στη βάση υπάρχει επιγραφή «ΔΙΟΣ ΑΓΧΕΣΜΙΟΥ». Η πλάκα είναι ότι βρίσκεσαι σε υπόγειο οικήματος που χρησιμοποίησε το σπήλαιο για υπόγειο!!! Δες τι κρύβουν μερικοί!!! Και για σκέψου ότι παλαιότερα το λόφο Στρέφη τον ονόμαζαν Αγχεσμός!!! Το οίκημα να ξέρετε ότι έχει την επιγραφή «Αίολος» στην είσοδο του...
Όλα αυτά μπαίνοντας από την Ακρόπολη...και εννοείται ότι από Ακρόπολη μπορούμε να βγούμε και στο Λυκαβηττό. Γιατί το αναφέρω αυτό;
1.Λυκαβηττός
2.Λυκείω Απόλλων
3.Λυκόδημος Παλαιολόγος
Κάτι λέει δε νομίζετε;
Αφήνουμε την Ακρόπολη και πάμε πάλι υπογείως στο λόφο Πνύκα όπου στη διαδρομή δε συναντάμε κάτι αξιόλογο. Ο λόφος όμως κρύβει πολλά μυστικά, όπως και το όνομά του. Ο λόφος έχει πάρα πολλά ανοίγματα και πηγάδια χιλιομέτρων!!! Που πάνε; Μην ξεχνάμε ότι εκεί βρίσκεται και η φυλακή του Σωκράτη. Κλειδωμένη και αυτή...όπως και ολόκληρος ο λόφος.
Από εκεί το μονοπάτι συνεχίζει μέχρι και τη Μονή Δαφνίου!!
Μεγάλες αποστάσεις ε;
Υπάρχουν και άλλα μονοπάτια που δεν συνδέονται με το κεντρικό σύστημα. Όπως αυτό από το κτίριο στην Ακαδημίας 58. Πολύ παλαιός ναός Ναϊτών με ένα φτερωτό δράκο στην είσοδό του, όπου «λογοκρίθηκε» και τον έβγαλαν...Το κτίριο πλέον είναι κλειστό και δεν επιτρέπεται η πρόσβαση. Το κτίριο συνδέεται με άλλα ανάλογης σημασίας. Θυμάστε εκείνο το κακόμοιρο περίπτερο που βυθίστηκε; Που νομίζεται ότι πήγε; Από κάτω του δεν υπήρχε μονάχα υπόγεια σπηλαίωση όπως δημοσίευσαν...
Κατά τα έργα του Μετρό από τα 120.000 ευρήματα, αποθηκεύθηκαν μονάχα τα 30.000. Τα υπόλοιπα τι έγιναν; Τα έφαγε ο Μετροπόντικας; Τα δώσαμε μάλλον σε όσους δεν είχαν...!



Ότι αναφέρθηκε, δεν είναι παρά μόνο το βασικό σύστημα στοών. Υπάρχουν πολλά παρακλάδια που ακόμη δεν έχουν εξερευνηθεί ή δεν έχουν δημοσιεύσει κάτι. Πολλοί υποστηρίζουν ότι κάποια από αυτά, είτε μονοπάτια, είτε πηγάδια, οδηγούν σε άλλους πολιτισμούς, όπως της Κοίλης γης. Και αυτό επειδή πολλά παραφυσικά φαινόμενα έχουν εκδηλωθεί, όπως φώτα, ομιλίες κτλ. Ιδίως στα απύθμενα πηγάδια. Από την άλλη μπορεί να είναι και κάποιο συνεργείο που εργάζεται για άλλους σκοπούς, σε άλλο, πιο βαθύ επίπεδο.


Πηγή:
Θέλω να ευχαριστήσω θερμά τον Κ. Ιωάννη Θ. Γιαννόπουλο, που μέσα από το άριστο ανάγνωσμά του, «Μυστική Αθήνα κ Αττική», μας προσφέρει τόσες γνώσεις σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα, που ο ίδιος απέκτησε από προσωπικό του αγώνα και εξερευνήσεις, στη διάρκεια μιας ολόκληρης ζωής. Ευχαριστώ.
Στο βιβλίο του μπορείτε να βρείτε πολύ περισσότερες πληροφορίες, περισσότερα ιστορικά στοιχεία, αναλυτικούς χάρτες με όλες τις εισόδους. Και εάν το διαβάσετε προσεχτικά, θα καταλάβετε πραγματάκια που και ο ίδιος κρύβει 


Υ/Γ
Από τότε που δημοσιεύτηκε αυτό το κείμενο, μερικά πράγματα έχουν αλλάξει. Αυτό όμως δεν μειώνει στο ελάχιστο την αξία του. 

Πέμπτη 28 Ιανουαρίου 2016

Τα θαμμένα μυστικά του Τσούτσουρα και τα ευρήματα του Ζάκρου!

Τα θαμμένα μυστικά του Τσούτσουρα και τα ευρήματα του Ζάκρου!





Κρήτη, δεκαετία του '50. Ένας νεαρός βοσκός καθώς αναζητούσε κάποια χαμένα γίδια του, είδε δύο από αυτά να εξέρχονται από μία τρύπα σε ένα κοντινό βραχώδη λόφο... Τότε πλησίασε τη τρύπα και μπήκε μέσα ψάχνοντας για τα υπόλοιπα. Μετά από λίγες εβδομάδες ο νεαρός εντοπίστηκε από τους συγγενείς του στην Ν.Αφρική οπού παρέμεινε για το υπόλοιπο της ζωής του, αρνούμενος να γυρίσει ή ακόμα και να επισκεφθεί την Ελλάδα!

Τι ήταν όμως αυτό που τον φόβιζε να επιστρέψει; Τι είδε μέσα στη τρύπα και πώς βρέθηκε να ζει ευκατάστατα στην άλλη άκρη της Γης;

Με το θέμα ασχολήθηκε πρώτος ο αείμνηστος Ιωάννης Φουράκης. Στο βιβλίο του «Ιχνηλάτης εις τον λαβύρινθον» βρήκαμε την απάντηση σε μία μαρτυρία που του έδωσε ο πρώην βοσκός, λίγα χρόνια πριν κλείσει και αυτός τα δικά του μάτια:

«Όταν είδα τα δυο γίδια μου να βγαίνουν από τη τρύπα, πλησίασα να δω αν κρύβονταν εκεί τα υπόλοιπα. Η τρύπα ήταν καλυμμένη με κατσοπρίνια και δεν φαινόταν τόσο μεγάλη από μακριά. Για να χωρέσω να μπω, άρχισα να τα κόβω και να μετακινώ κάποιες πέτρες που έκλειναν την είσοδο. Όταν μπήκα ανακάλυψα μία σκοτεινή στενόμακρη σπηλιά. Αν και άκουγα βελάσματα, δεν έβλεπα να προχωρήσω πιο βαθιά. Έτσι αποφάσισα να γυρίσω στο χωριό μου.

Εφοδιάστηκα με φακούς και λουξ, και επέστρεψα. Μπήκα πάλι στην τρύπα και προχώρησα 100-150 μέτρα. Η σπηλιά ήταν τεράστια! Προχώρησα λίγο ακόμα και βρέθηκα σε ένα πολύ μεγάλο προθάλαμο. Μετά από αυτόν, υπήρχε μια πολύ μεγάλη σπηλιά με πολλούς μεγάλους θαλάμους που ακόμα και με το λιγοστό φως δεν φαίνονταν φυσικοί αλλά κατασκευασμένοι. Σε έναν εξ αυτών υπήρχε μία κρήνη όπου τα αγνοούμενα γίδια έπιναν νερό. Εκεί υπήρχε μια μεγάλη αίθουσα όπου περιείχε αρκετά πελώρια μεταλλικά αντικείμενα που έμοιαζαν σαν πουλιά ή αεροπλάνα, καθώς και πολλά αγάλματα!»

«Έβγαλα τα γίδια και γύρισα στο χωριό. Εκεί είπα σε κάποιους συγγενείς αυτά που είδα κάτω από τη γη. Αρκετές μέρες μετά με επισκέφθηκαν, ένας Έλληνας αξιωματικός του στρατού και τρεις Αμερικανοί. Με υποχρέωσαν να τους πω τι είδα και να τους οδηγήσω την είσοδο της σπηλιάς. Αφού οι δυο Αμερικανοί μπήκαν στην σπηλιά (όπου παρέμειναν πέντε ώρες), βγήκαν και μου είπαν ότι δεν πρέπει να ξαναπώ σε κανέναν τίποτα, δίνοντας μου 300 δολάρια. Φοβήθηκα και κράτησα το στόμα μου κλειστό! Όμως ένα μήνα μετά, ήρθαν δεκάδες Έλληνες και Αμερικανοί στρατιώτες, για να κατασκηνώσουν γύρω από το βραχώδη λόφο, απαγορεύοντας στον οποιοδήποτε να πλησιάσει τη περιοχή. Εκεί έμειναν πάνω από δέκα μέρες και συνεχώς πηγαινοέρχονταν μεγάλα φορτηγά αυτοκίνητα.»

«Αφότου έφυγαν, πήγα να δω τι αφαίρεσαν από τη σπηλιά. Όμως δεν κατάφερα να μπω, γιατί είχαν κλείσει την είσοδο της με παχύ τσιμέντο. Προφανώς, πολλά ευρήματα δεν μπορούσαν να μεταφερθούν και σφραγίστηκαν μέσα σε αυτή.»

«Λίγες μέρες μετά, ήρθαν να σφραγίσουν και το δικό μου στόμα! Ήταν ένας αξιωματικός της αεροπορίας και τρεις Αμερικανοί με πολιτικά. Μου είπαν ότι έπρεπε να ξεχάσω ότι είδα για την ασφάλεια των ευρημάτων, αλλά και την δική μου. Λέγοντας μου ότι κινδυνεύω, μου ζήτησαν να πάω στην Ν. Αφρική, όπου θα μου αγόραζαν ένα σπίτι και θα μου έδιναν ένα σημαντικό μηνιαίο ποσόν για να ζήσω άνετα. Πράγματι σε λίγες μέρες βρέθηκα στη Ν. Αφρική, σε μια μεγάλη δική μου φάρμα με μεγάλο και άνετο σπίτι, όπου παρέμεινα 35 χρόνια δίχως να μπορώ να πάρω βίζα για να επιστρέψω στην Ελλάδα.» δήλωσε ο ξενιτεμένος βοσκός.

Σήμερα, ο σφραγισμένος λόφος στον Τσούτσουρα στη Κρήτη, παραμένει ακόμα ένα άλυτο μυστήριο. Αν και ο Φουράκης προκάλεσε ένα μεγάλο ερευνητικό ενδιαφέρον για την περιοχή, η απαξίωση και η αδιαφορία των λεγομένων του από τον αρχαιολογικό αλλά και τον επιστημονικό χώρο, έκαναν την αναβίωση του θέματος να θαφτεί ξανά στο χρονοντούλαπο των ξεχασμένων ιστοριών.

Το θέμα του σπηλαίου αυτού ξανάγινε γνωστό πριν μία δεκαετία από την τηλεοπτική εκπομπή «Οι Πύλες του Ανεξήγητου», όταν ακόμα ένας Κρητικός, αφού μπήκε στα σπήλαια και είδε, καθώς ανέφερε, αρχαία αντικείμενα εξοπλισμένα με υψηλή τεχνολογία, καταδικάστηκε σε ισόβια φυλάκιση με την κατηγορία της αρχαιοκαπηλίας.

Το θέμα για ακόμα μία φορά ξεχάστηκε... μέχρι πρότινος όμως, που τα παρόμοια εξώκοσμα ευρήματα του Ζάκρου το έφεραν ξανά στην επιφάνεια. Τελευταίες ανασκαφές έδειξαν ότι στο φαράγγι του Ζάκρου, που βρίσκεται στην ανατολική ακτή της Κρήτης, ανακαλύφθηκαν πολύ περίεργα ευρήματα μέσα στους σκαμμένους στα βράχια πανάρχαιους Μινωικούς τάφους!

Εκεί λοιπόν (κατ’επίσημη δήλωση αρχαιολόγου στο μουσείο του Ηρακλείου) βρέθηκαν λίθινες σφραγίδες από το 1400π.Χ. που απεικόνιζαν διάφορα «φανταστικά όντα αγνώστου προέλευσης και αναγνώρισης»! Όταν μάλιστα αποφασίστηκε σε ποια αίθουσα του μουσείου του Ηρακλείου να τα τοποθετήσουν προς έκθεση στους επισκέπτες, όλα αυτά τα περίεργα εκθέματα από τον Ζάκρο, τότε ξαφνικά όλο το μουσείο έκλεισε για λόγους ανακαίνισης. Μάλιστα παραμένει κλειστό από το 2006 μέχρι και σήμερα, ενώ λειτουργεί μόνο μία προσωρινή μικρή αίθουσα με λίγα χαρακτηριστικά και αντιπροσωπευτικά εκθέματα, (δηλαδή αυτά μόνο που θέλουν να μας δείξουν).



Άραγε, τι προσπαθούν να κρύψουν στη Κρήτη; 
Γερμανικές αποθήκες σε σπηλιές; 
Και ο Ζάκρος; 
Λογικό νόημα δεν βγαίνει... 

Πάντως, αν συνδυάζατε στο μυαλό σας τις αρχαίες ιστορίες του μυθικού μηχανικού γίγαντα Τάλω, με τα αγνώστου προέλευσης όντα των εξαφανισμένων Μινωικών σφραγίδων του Ζάκρου, με τη μαρτυρία στον Τσούτσουρα για τα πελώρια μεταλλικά αρχαία αντικείμενα που έμοιαζαν σαν αεροπλάνα, με το λατρευτικό βουνό των Ακκάδων (πολιτισμός πριν τους Σουμέριους) στο αντίστοιχο όρος Ζάκρος του Ιράν, και τις ιστορίες του μολύβδινου λαβύρινθου του Μινώταυρου με τις σφραγισμένες στοές που εκπέμπουν ακόμα και σήμερα ραδιενέργεια... θα νοιώθατε και εσείς ότι όλα αυτά αρχίζουν να σκιαγραφούν έναν άγνωστο εξελιγμένο πολιτισμό ανάμεσα στους αρχαίους προγόνους μας, κάτι που ''προφανώς'' δεν έχει σχέση με τη σύγχρονη Γερμανική κατοχή και δεν τολμούν να αποκαλύψουν στα σύγχρονα βιβλία ιστορίας. 


ΤΣΟΥΤΣΟΥΡΑΣ (ΜΕΡΟΣ 2ο)


Ο αμύθητος (και επικίνδυνος...) πλούτος που κρύβει ο Τσούτσουρας!
Η «φίμωση» της περιοχής Τσούτσουρα είναι παλιά υπόθεση. Μιλώντας με κατοίκους της περιοχής και μέλη του Πολιτιστικού Συλλόγου, μας ενημέρωσαν όχι όταν πήγαν το 1984 στον τότε Δ/ντή του Αρχαιολογικού Μουσείου Ηρακλείου, τον πράο κ. Κριντζά, και του έθεσαν το θέμα των ανασκαφών που απαιτούνται να γίνουν με βάση συγκεκριμένα ευρήματα που του υπέδειξαν, τους απάντησε, δείχνοντας τους έναν κατάλογο της Αρχαιολογικής με ανασκαφές που εκκρεμούν, και όπου Τσούτσουρας θα έπαιρνε σειρά... 64η.
Από όλες τις συζητήσεις που κάναμε φέτος και πέρυσι με αρκετούς ευσυνείδητους πολίτες του Τσούτσουρα που λατρεύουν τον τόπο τους και είναι απόλυτα βέβαιοι για τον τεράσιιο αρχαιολογικό πλούτο που κρύβεται στις σπηλιές του,συμπεράναμε όχι ο μόνος τρόπος που υπάρχει έτσι ώστε όλα αυτά να βγουν επιτέλους στην επιφάνεια είναι να βρεθεί κάποιος χορηγός.
Εάν υπάρξει κάποιος εύπορος Έλληνας που ενδιαφέρεται, τότε μπορεί σε συνεργασία με τον Δήμο Αρκαλοχωρίουστον οποίο υπάγεται ο Τσούτσουρας, να πάρει άδεια από την Αρχαιολογική Υπηρεσία και να προχωρήσει σε ανασκαφικό έργο. Αυτή είναι μία πολύ σημαντική πληροφορία, την οποία μας επιβεβαίωσε και ο Δήμαρχος Αρκαλοχωρίου, κ. Κλαδάκης, με τον οποίο ήρθαμε σε επαφή για να μας διαφωτίσει για ένα πολύ σημαντικό θέμα που μάθαμε.
Εκ του περιβάλλοντος ενός εκ των παλαιοτέρων ερασιτεχνών ντόπιων ανασκαφέων της περιοχής του Τσούτσουρα, του κ. Κ, μας ανέφεραν όχι είχαν από καιρό ενημερώσει την Αρχαιολογική Υπηρεσία και τον Δήμο και τους είχαν υποδείξει την είσοδο ταφικών θαλάμων με αμύθητα ευρήματα και χρυσή «κιβωτό - λάρνακα» στην εγγύς περιοχή του χωριού του Αγίου Βασιλείου, Βιάνου! (Με κ. Κ. επίσης μιλήσαμε αρκετά. Πρόκειται για πολίτη με τον οποίον η Αρχαιολογική Υπηρεσία και γενικά το Δημόσιο δεν θέλουν να έχουν καμία σχέση για λόγους άσχετους των κρυμμένων αρχαίων «θησαυρών», τις θέσεις πολλών από τους οποίους φαίνεται να γνωρίζει καλά ο ίδιος και να έχει υποδείξει)
Οι φήμες λένε όχι ο ίδιος ο κ. Κ., πριν από πολλά χρόνια, είχε αποσφραγίσει μία δεύτερη είσοδο του εν λόγω ταφικού συμπλέγματος και είχε εντοπίσει φοβερά ευρήματα γύρω από τη λάρνακα, μαζίμε άθικτους περίεργουτύπουσκελετούς, οι οποίοι όμως διαλύθηκαν μετά από λίγο, στην πρώτη τους αυτή επαφή με την ατμόσφαιρα, μετά από ποιος ξέρει πόσες χιλιάδες χρόνια!
Είχε επίσης τότε ο κ. Κ. εντοπίσει και καταγράψει από μέσα και μία άλλη εγγύς είσοδο/έξοδο. Την πρώτη είσοδο, από την οποία αρχικά ο κ. Κ. είχε εισέλθει, την είχε καλύψει, αλλά στη συνέχεια αυτή είχε σφραγιστεί από το τσιμέντο των τοίχων μίας φάμπρικας.
Η περιγραφή του κ. Κ. ήταν τόσο κατατοπιστική, ώστε κλιμάκιο του Δήμου, εκπρόσωπος της ΚΓ' Αρχαιολογικής Εφορείας, κλιμάκιο της Αστυνομίας και ο ίδιος ο γέροντας ανασκαφεύς κ. Κ., πλέον υποβασταζόμενος λόγω εγκεφαλικού, τον Ιούνιο του 2006, μετέβησαν στον χώρο. Ο γέροντας τούς υπέδειξε το
σημείο της δεύτερης αυτής εισόδου όπου έπρεπε να γίνει ανασκαφή 70 μόλις εκατοστών για να αποκαλυφθεί το σύστημα των ταφικών θαλάμων, αλλά η Αρχαιολογική Υπηρεσία αρνήθηκε να προχωρήσει, με τη δικαιολογία ότι η είσοδος δεν ήταν εμφανής και άρα η πληροφορία είναι αναξιόπιστη.
Εάν επρόκειτο να γίνει σκάψιμο αυτό θα έπρεπε να το αναλάβει ο Δήμος, εάν βεβαίως ενδιαφερόταν, με δικά του έξοδα!
Η μεγάλη είδηση εδώ είναι ότι η Αρχαιολογική Υπηρεσία δέχτηκε τις υποδείξεις ενός ανθρώπου, με τον οποίο επίσημα δεν θέλει να έχει καμία σχέση και μετέβη και κατέγραψε ότι αυτός τους υπέδειξε, αλλά δεν προχώρησε.
Ο δήμαρχος κ. Κλαδάκης με τον οποίο επικοινωνήσαμε, μας επιβεβαίωσε τα γεγονότα και μας ανέφερε ότι ο ίδιος, χρόνια παλεύει με την κρατική γραφειοκρατία και δεν μπορεί να βγάλει άκρη και συνεπώς δεν μπορεί να προχωρήσει από μόνος του, ως Δήμος, σε τέτοιου είδους δράση. Στη δική μας ερώτηση εάν ένας χορηγός θα μπορούσε να βοηθήσει σε μία τέτοια ανασκαφική δράση, ήταν απόλυτα καταφατικός!
Μας ενημέρωσε επίσης ότι αφού ο χορηγός βρεθεί, εκείνος ως Δήμος, μπορεί πλέον να ζητήσει την άδεια της Αρχαιολογικής και μάλλον δεν θα είναι πρόβλημα να την πάρει. Εξάλλου όπως μας ενημέρωσε, και ο ίδιος ο Δήμος για οποιοδήποτε, όσο μικρό, τεχνικό έργο και εάν είναι να κάνει, πρέπει να πάρει άδεια από την Αρχαιολογική Υπηρεσία. Επομένως, από ότι φαίνεται για τη συγκεκριμένη περίπτωση, το επόμενο βήμα είναι η εξεύρεση ενός χορηγού.
Οι υποδείξεις που κατά καιρούς έχει κάνει ο κ. Κ. έχουν γίνει γνωστές ανά τον κόσμο, πράγμα που δικαιολογεί τις κατάκαιρούς παρουσίες διάφορων ομάδων ξένων με περίεργες συσκευές στην περιοχή.. Ανάμεσά τους είναι και η αποκάλυψητου σημείου όπου είναι θαμμένος ο Ραδάμανθυς, ο αδελφός του Μίνωα, και ο Ανδρόγεως, ο γιος του! Υποδείξεις οι οποίες συνοδεύονται από μαρτυρίες για ύπαρξη μέσα στους ταφικούς χώρους, αντικειμένων άγνωστης τεχνολογίας και απίστευτης συμπεριφοράς!
Οι σπηλιές επίσης που είχαν βρεθεί από ένα βοσκό, πίσω στα 1958 - 1959, επάνω στα εγγύς του Τσούχσουρα, Αστερούσια όρη, είχαν είσοδοι σε πανάρχαιους θαλάμους με απίστευτα τεχνολογικά ευρήματα, τα οποία - όπως είχαμε γράψει και παλαιότερα και όπως ο I. Φουράκης έχει αποκαλύψει - «σηκώθηκαν» όλα από τον Αμερικάνικο Στρατό το 1960 και 1963 και οι είσοδοι στη συνέχεια σφραγίστηκαν.
Ο συγκεκριμένος βοσκός έγινε πάμπλουτος γαιοκτήμων στη Νότιο Αφρική με περίπου 40εχή απαγόρευση εισόδου στην Ελλάδα, η οποία μάλλον έληξε πρόσφατα. Οι Αμερικάνοι απέκτησαν τεχνολογία που ακόμα πασχίζουν σήμερα να αποκωδικοποιήσουν στις περισσότερες πτυχές της, ενώ ως αντάλλαγμα έδωσαν στην Ελλάδα δύο Πανεπιστήμια. Εκείνο του Ηρακλείου και εκείνο των Πατρών, με συμφωνία με την τότε κυβέρνηση... {Βλ. το σχετικό άρθρο του τεύχους, για τα σκάφη drones(κηφήνες) που εμφανίζονται όλο και συχνότερα και αποδίδονται σε άγνωστη γήινη τεχνολογία που της οποίας οι Αμερικανοί επιστήμονες έγιναν «ξαφνικά» κάτοχοι κάπου στη δεκαετία 60 - 70}
Οι συγκεκριμένες είσοδοι σήμερα είναι πρακτικά απροσπέλαστες και επίσης δεν μπορούν πλέον να ταυτοποιηθούν με βάση παραπλήσια γεωγραφικά στοιχεία που έχει δώσει ο κ. Κ, που επίσης γνώριζε το θέμα, διότι οι χάρτες πλέον πάνω από χα Αστερούσια, εγγύς του Τσούχσουρα περιοχή, είναι... άφαντοι στο Google map. Χρειάζεται κάποιος να «φάει» μέρες εκεί επάνω, ή να πετάξει με ένα ελικόπτερο, εάν φυσικά χα καταφέρει.
Μία άλλη επίσης έγκυρη πληροφορία που διασταυρώσαμε, χωρίς να μπορέσουμε όμως να την επιβεβαιώσουμε από επίσημη πηγή, είναι όχι στο παρελθόν ο ίδιος ερευνητής είχε υποδείξει στην περιοχή Λαρνάκι την είσοδο στο ταφικό σύμπλεγμα του ίδιου του βασιλιά Μίνωα! Έγιναν πράγματι κάποιες αρχικές ανασκαφές, αλλά μετά όλα σκεπάστηκαν βεβιασμένα κατ' εντολή του ιδιοκτήτη της περιοχής που είναι η τοπική Μητρόπολη.
Εκείνο όμως που είναι εξόχως σημαντικό να ειπωθεί, είναι όχι μέσα στο ίδιο το χωριό του Τσούχσουρα έχει υποδειχθεί μετ' επιτάσεως, κατ' επανάληψη και με πραγματικά αδιάσειστα στοιχεία, το σημείο εισόδου του υπόγειου πανάρχαιου Ασκληπιείου Θεραπευτηρίου, όπου η θεραπευτική ενέργεια είναι τόσο έντονη που τα αποτελέσματα της είναι θαυμαστά. Μία χαρουπιά σε προσιτό σημείο μέσα στο χωριό, η σπηλιά της θεάς των τοκετών, Ειλείθυιας, και ένας τοίχος που σφραγίζει την πλαγιά που βρίσκεται θαμμένο ένα πανάρχαιο θέατρο, όλα χωροταξικά περίπου συγγενή, οριοθετούν ένα ενεργειακό κέντρο μέσα στο χωριό, που χαρίζει στον τόπο θαυμαστές θεραπευτικές ιδιότητες και, αποδεδειγμένα, ευγονικές.
Δύο παράλληλοι κόσμοι...
Μετά από τόσο καιρό έρευνας και επαφών με δεκάδες ανθρώπων, πολλοί από τους οποίους μας άνοιξαν πηγές απίστευτης πληροφορίας, είμαστε σε θέση.. ταπεινά να συμπεράνουμε όχι στον Κοσμοχώρο Τσούτσουρα, συνυπάρχουν δύο χωρόχρονοι:
Εκείνος, ενός υπερτεχνολογικού πανάρχαιου πολιτισμού, πριν από το 7.000 ή και πιο πίσω ακόμα, που πρέπει εκεί στον Τσούτσουρα να είχε την Παγκόσμια, αν όχι τη διαπλανητική του κεντρικη βάση...
Και ενός άλλου, αρχαίου επίσης αλλά νεότερου που ήκμασε εκεί, στον αρχαίο Ίναχο και ήταν ένα διεθνές κέντρο πολιτισμού, εμπορίου και γνώσης. Είμαι απόλυτα πεπεισμένος όχι το μέλλον έχει να μας φανερώσει πολλά επί του θέματος..
Για μία ακόμα φορά να ευχαριστήσω από καρδιάς τον φιλόξενο, καλό και ντόμπρο κόσμο του Τσούτσουρα που με τόση εμπιστοσύνη και φιλία μας περιέλαβε. Συγχαρητήρια ανήκουν επίσης στον Δήμαρχο και στους φορείς της περιοχής του Τσούτσουρα, διότι μέσα σε λιγότερο από δύο χρόνια, προχώρησαν σε όλα τα απαραίτητα τεχνικά έργα για την προστασία της παραλίας και του παραλιακού δρόμου, τα οποία επί χρόνια καταστρεφόντουσαν σχεδόν κάθε χειμώνα, από τη μανία της χειμωνιάτικης θάλασσας. Επίσης, εφαρμόζοντας κλασσικές αρχές ακτομηχανικών δράσεων, με την κατασκευή με πέτρες δύο μικρών «βραχιόνων» μέσα στη θάλασσα, κατάφεραν σε κάτι περισσότερο από ένα χρόνο, σχεδόν να διπλασιάσουν το φάρδος των αμμουδερών ακτών τους, σε ένα μήκος πάνω από 1.000 μέτρα. Δέστε και τη σχετική φωτογραφία.
Εκείνο όμως που εξακολουθεί να μένει ανεκμετάλλευτο και απροστάτευτο είναι ο αρχαίος ναός στο φαράγγι του Μίντρη. Τι σκέπτεστε περί αυτού αγαπητέ κ. Δήμαρχε; Φαντάζομαι πως καταλαβαίνετε ότι στα χέρια σας έχετε μία τεράστια τουριστική περιουσία και έναν Εθνικό πλούτο..

Δευτέρα 25 Ιανουαρίου 2016

Όσμιο: Το πιο ακριβό μέταλλο στον κόσμο! 8 τόνοι χρυσού για 1 κιλό όσμιο!!! Για αυτό «κυνηγάνε» την Ελλάδα…

Όσμιο: Το πιο ακριβό μέταλλο στον κόσμο! 8 τόνοι χρυσού για 1 κιλό όσμιο!!! Για αυτό «κυνηγάνε» την Ελλάδα…Όσμιο: Το πιο ακριβό μέταλλο στον κόσμο! 8 τόνοι χρυσού για 1 κιλό όσμιο!!! Για αυτό «κυνηγάνε» την Ελλάδα…ΟΣΜΙΟ: TO AΠΟΛΥΤΟ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΟ ΜΕΤΑΛΛΟ και ο «κρυφός πόλεμος» εναντίον της ΕΛΛΑΔΑΣ για την κατοχή του.

Το ιρίδιο, το όσμιο και ο κόκκινος υδράργυρος, μέταλλα στοιχεία, χρησιμοποιούνται στη βιομηχανία των πυρηνικών για τις χημικές ιδιότητές τους.
Τα έτη 1992-1994, μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ενωσης, άνθησε το εμπόριο του κόκκινου υδράργυρου, ουσίας με εκρηκτικές ιδιότητες. Κάπου 300.000 λίρες Αγγλίας ή 400.000 δολάρια ΗΠΑ το κιλό.
Υπόθεση – μυστήριο με λαθρεμπόρους πυρηνικών απασχόλησε τις διωκτικές αρχές της χώρας μας τον Νοέμβριο του 1991, οπότε και έλαβε χώρα η σύλληψη Ούγγρου στην Ελλάδα που επιχειρούσε να πουλήσει κόκκινο υδράργυρο στην Αθήνα. Για παρόμοια υπόθεση, έξι χρόνια αργότερα, κατηγορείται και ο Σαλιόνικ: ότι μετείχε σε κύκλωμα που διακινούσε κόκκινο υδράργυρο.
Στα μέσα Νοεμβρίου 1995 οι αρχές των Σκοπίων κατέσχεσαν ποσότητα οσμίου πολύ κοντά στα σύνορά μας με τη χώρα αυτή. Η αξία του οσμίου στις ΗΠΑ ανέρχεται στα 150.000 δολάρια ανά γραμμάριο, ενώ στην Ευρώπη στα 100.000 δολάρια ανά γραμμάριο. Στα Βαλκάνια η τιμή του είναι πιο χαμηλή (43.000 δολάρια ανά γραμμάριο). Η αξία του οσμίου είναι υψηλή γιατί είναι δυσεύρετο στη φύση, ενώ είναι γνωστό ότι μεταλλουργία οσμίου υπήρχε εδώ και χρόνια στην τέως Σοβιετική Ενωση.
Η διάλυση της τέως Σοβιετικής Ενωσης, πέρα από τα όσα προβλήματα δημιούργησε στον πλανήτη, προκάλεσε μεγάλη αναταραχή ώς πανικό στις χώρες της Δύσης για την αδυναμία στη φύλαξη των πυρηνικών οπλοστασίων και των μονάδων παραγωγής πυρηνικών.
Ετσι, οι πολλές βάσεις των πυρηνικών (περίπου 28 τον αριθμό) φαίνεται να είναι σήμερα εκτός ελέγχου, κάτι που παραδέχθηκε και ο υπουργός Αμυνας της Ρωσίας Ιγκόρ Ροντιόνοφ το 2010.
Το πλουτώνιο βγήκε στο σφυρί και μάλιστα φαίνεται να εμπλέκονται και πυρηνικοί φυσικοί – επιστήμονες που το πωλούν όσο – όσο. Πολλοί από αυτούς, όταν εγκατέλειψαν την πατρίδα τους σε αναζήτηση καλύτερης τύχης, κατέφυγαν σε χώρες της Δύσης, κατά κυριότητα στις ΗΠΑ, και πήραν μαζί τους και «λίγο» πλουτώνιο ή ουράνιο εμπλουτισμένο, για «να βγάλουν τα έξοδά τους» ή καλύτερα «να κάνουν την καλή» στη νέα πατρίδα τους. Ως και ρώσος υπουργός κατηγορήθηκε ότι ήταν μπλεγμένος σε σκάνδαλο πλουτωνίου.
Η κλοπή των ραδιενεργών υλικών, που προσλαμβάνει γιγαντιαίες διαστάσεις, είναι η πιο μεγάλη και εγκληματική απειλή όμοια της οποίας δεν υπάρχει άλλη. Δεν μπορείς να ξέρεις σε τι χέρια είναι δυνατόν να πέσουν. Υπάρχει μεγάλος κίνδυνος τα χέρια αυτά να είναι τρομοκρατών. Και τότε…
Όσμιο υπάρχει σε αρκετές περιοχές της Ελλάδας. 
Και εδώ αρχίζουν και μπαίνουν σε εφαρμογή τα μεγάλα σχέδια των «αγαπημένων συμμάχων» μας που προσπαθούν να μας διαλύσουν και να μας κάνουν κρατίδια- κρατίδια για να το πάρουν. Αυτό είναι κάτι που το γνωρίζουν πολύ καλά και οι Τούρκοι, οι οποίοι δεν διστάζουν να το διαλαλούν δημόσια σε έντυπα και τηλεοράσεις …;..
Όταν ρώτησα…διαπίστωσα ότι η τιμή του ήταν 60 χιλιάδες δολάρια για ένα γραμμάριο. Δηλαδή, το ένα κιλό κοστίζει 60 εκατομμύρια δολάρια…
Απόσπασμα από τη συνέντευξη με τις συγκλονιστικές αποκαλύψεις του στρατηγού ε.α. Γιώργου Αϋφαντή.
«Ο κ. Αϋφαντής υποστηρίζει ότι, το επεισόδιο στα ΄Ιμια έγινε γιατί κάτω από τη βραχονησίδα υπάρχει όσμιο, πολύς χρυσός αλλά και κόκκινος υδράργυρος, που είναι το δεύτερο κατά σειρά ακριβότερο μέταλλο. Δηλαδή ένα κιλό όσμιο, κοστίζει όσο 8 τόνοι χρυσού και ένα κιλό κόκκινος υδράργυρος αγοράζεται με 2 τόνους χρυσό.
Γι” αυτό, προσθετει, τα ΄Ιμια ειναι στις γκρίζες ζωνες…»
…Το 1995 είχε εντοπιστεί όσμιο από τις αρχές των Σκοπίων σε περιοχή κοντά στα ελληνικά σύνορα.
Κι” εμείς τώρα…
Κοιμόμαστε ήσυχοι…
Μεγαλώνουμε παιδιά…
Κάνουμε όνειρα για το μέλλον…
Τα αρχαιότερα πετρώματα της Ελλάδας μέχρι στιγμής , συνεχίζει ο κ.Κωστόπουλος, έχουν εντοπισθεί στις περιοχές Φωτεινού Τρικάλων, Δεσκάτης Γρεβενών και λίγα χιλιόμετρα δυτικά της Φλώρινας. Πρόκειται για γρανίτες ηλικίας 700 εκατομμυρίων ετών. Η χρονολόγησή τους έγινε σε ορυκτά ζιρκόνια με τη μέθοδο ουρανίου-μολύβδου.
Οι πλέον επιβλητικοί μαγματικοί θάλαμοι ωκεάνιας λιθόσφαιρας βρίσκονται στην Πίνδο, μεταξύ Περιβολίου και Αβδέλας Γρεβενών και κατά μήκος του Ασπροπόταμου στη δασική οδό Περιβολίου – Μικρολίβαδου, καθώς επίσης και στον οφιόλιθο του Βούρινου στην περιοχή της Κράπας και του Ασπρόκαμπου. Ιδιαίτερα στον οφιόλιθο της Πίνδου, οι παραπάνω μαγματικοί θάλαμοι συνοδεύονται και από θεαματικές εμφανίσεις λάβας με σφαιρικές μορφές που είναι τυπικές των υποθαλάσσιων εκχύσεων.
Επίσης, λόγος γίνεται και για τον μανδύα της γης, που διατηρείται, σήμερα, επάνω στις κορυφές των βουνών, στη Βάλια Κάλντα και το Βούρινο, λόγω των τεράστιων τεκτονικών δυνάμεων που χώρισαν μία φορά την Ελλάδα και μετά την ξαναένωσαν. Μέσα στα πετρώματα του μανδύα, φιλοξενούνται τα τεράστια κοιτάσματα χρωμίου που διαθέτει η Ελλάδα, όπως παραδείγματος χάριν αυτό στο Ξερολίβαδο Κοζάνης.
Τα κοιτάσματα χρωμίου δημιουργούνται από βασαλτικά μάγματα, πλούσια σε χρώμιο, που γεννώνται από την τήξη του περιδοτίτη (δηλ. του μανδύα) και τα οποία, λόγω άνωσης, διαπερνούν τη μανδυακή μήτρα που τα γέννησε και οδεύουν προς τα επάνω μέσα στην ωκεάνια λιθόσφαιρα να τροφοδοτήσουν τους θαλάμους μάγματος και αυτοί με τη σειρά τους τις υποθαλάσσιες εκχύσεις λάβας. Το πρώτο ορυκτό που κρυσταλλώνεται από τα μάγματα αυτά λέγεται σπινέλιος και είναι ένα οξείδιο του χρωμίου, αργιλίου, μαγνησίου και σιδήρου. Η κρυστάλλωση μεγάλων ποσοτήτων σπινέλιου και η μετέπειτα μηχανική συγκέντρωση του ορυκτού σε μεγάλες ποσότητες λόγω τεκτονικών δράσεων οδηγεί στο σχηματισμό κοιτασμάτων χρωμίου. Επειδή ο σπινέλιος αποτελεί την κύρια πηγή χρωμίου στη γη, κοινά λέγεται χρωμίτης.
Αν η περιεκτικότητα σε αργίλιο είναι μεγάλη, τότε ο χρωμίτης λέγεται πυρίμαχου τύπου, ενώ αν υπερισχύει η περιεκτικότητα σε χρώμιο λέγεται μεταλλουργικού τύπου. Τα κοιτάσματα χρωμίτη του Βούρινου είναι μεταλλουργικού τύπου και από τα πλουσιότερα του είδους τους στη γη. Ένα σημαντικότατο παραπροϊόν κατά τη μεταλλουργική επεξεργασία του χρωμίτη είναι τα πλατινοειδή (όσμιο, ιρίδιο, ρουθήνιο, ρόδιο, πλατίνα και παλλάδιο).
Θέλετε και άλλα στοιχεία;
Το περιοδικό NEMECIS επίσης  σε άρθρο του, επισημαίνει την σπουδαιότητα για το μέταλλο όσμιο και μας δίνει πληροφορίες  για την στροφή της αμερικανικής πολιτικής στο ζήτημα του Αιγαίου.
Γνωρίζετε τι είναι το όσμιο;
Είναι ένα μέταλλο με ατομικό αριθμό 76 και ατομικό βάρος 190,2. Ανήκει στην ομάδα του λευκόχρυσου και είναι ένα από τα σκληρότερα στοιχεία που βρίσκονται στη φύση. Το στοιχείο με τη μεγαλύτερη πυκνότητα απ΄ όλα τα γνωστά στοιχεία και το πλέον δύστηκτο μέταλλο της ομάδας του.
Τα μεγαλύτερα αποθέματα οσμίου στο κόσμο βρίσκονται στην Τουρκία. Υπολογίζεται ότι τα αποθέματα οσμίου είναι 127.000 τόνοι. Η δεύτερη μεγαλύτερη χώρα που έχει αποθέματα είναι η Βουλγαρία με 2.500 τόνους.
Η αξία του οσμίου που υπάρχει στην Τουρκία ανέρχεται στα 9 τρισεκατομμύρια δολάρια. Εάν αναλογιστείτε ότι το εσωτερικό και το εξωτερικό χρέος της χώρας είναι 220 δισεκατομμύρια δολάρια, η αξία του οσμίου είναι 40 φορές μεγαλύτερη από το συνολικό χρέος.
Οι φιλοδυτικοί δημοσιογράφοι μας άρχισαν να λένε ότι :
Η Τουρκία είναι μια πολύ πλούσια χώρα για να την αφήσουνε στους Τούρκους (Τζουνέιτ Ουλσεβερ).
Παρόμοια δήλωσε έκανε και ο Μεμχέτ Αλί Μπιράντ σε ένα σεμινάριο στη Βιέννη : «Απευθυνόμαστε σε όλους τους πατριώτες για να γνωρίζουν την αλήθεια.»
Ο στρατηγός  Γ.Αϋφαντής  υποστηρίζει ότι ο διευθυντής του 2ου Ε.Γ του ΓΕΣ στρατηγός Στράτος Νταϊλάκης, του έδειξε μια φωτοτυπία δορυφορικής φωτογραφίας αμερικανικού δορυφόρου η οποία απεικόνιζε όλο το Αιγαίο.
Το επίκεντρο της έρευνας των φωτογραφήσεων ήταν τα πετρέλαια του Αιγαίου. Στο νοτιοανατολικό άκρο υπήρχε μια πιο σκούρα κηλίδα. Οι αναλύσεις της οποίας έδειξαν ότι υπάρχουν πολύτιμα μέταλλα κ.α, τα οποία εντοπίζονται κυρίως στην περιοχή των Ιμίων!
Για να αντιληφθούμε την αξία του οσμίου πρέπει να αναφέρουμε ότι ένα γραμμάριό του στοιχίζει 60.000 δολάρια!!! Ένα κιλό οσμίου αντιστοιχεί με πέντε τόνους χρυσού! Εάν στα στοιχεία αυτά προσθέσουμε και τα κοιτάσματα ουρανίου που υπάρχουν στη Καβάλα και αλλού σημαίνει ότι και η Ελλάδα είναι χώρα που δεν μπορούν να την αφήσουν στους Έλληνες!
Επειδή κανένας πόλεμος δεν γίνεται για τα μάτια της <<ωραίας Ελένης>> αλλά μόνο για τεράστια οικονομικά συμφέροντα, περιμένουμε από το Ίδρυμα Γεωλογικών και μεταλλευτικών Ερευνών να ενημερώσει τον ελληνικό λαό εάν αληθεύουν όλα αυτά.
Είναι τυχαία η στροφή της αμερικανικής πολιτικής στο ζήτημα του Αιγαίου;
Το αμερικανικό Υπουργείο Εξωτερικών ζήτησε εγγράφως από την Ελλάδα να προσέλθει σε διμερή ελληνοτουρκικό διάλογο με στόχο την επανεξέταση των συνθηκών που ρυθμίζουν το καθεστώς του Αιγαίου.
Με λίγα λόγια οι ΗΠΑ υιοθετούν τις γκρίζες ζώνες στο Αιγαίο και μας οδηγούν σε κάποιο συμβιβασμό. Πιθανότατα σε μια συνδιαχείριση του πλούτου της περιοχής, ο οποίος θα διανέμεται στα τρία, με λιγότερα ποσοστά στις δύο παράκτιες χώρες και μεγαλύτερα στους φίλους και συμμάχους. Κάτι σαν την εκμετάλλευση του πετρελαίου του Πρίνου…
ΤΩΡΑ ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΠΗΡΑΤΕ ΜΙΑ ΓΕΥΣΗ ΓΙΑΤΙ ΕΧΟΥΝ ΓΙΝΕΙ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΚΑΙ ΘΑΥΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΥΠΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΤΟΧΗ ΜΕ ΤΙΣ ΕΥΛΟΓΙΕΣ ΤΩΝ «ΣΥΜΜΑΧΩΝ» ΚΑΙ ΤΩΝ ΚΑΤΑΛΛΗΛΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΠΡΟΣΩΠΩΝ.
ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΕΝΑ ΜΟΝΟ ΜΙΚΡΟ ΔΕΙΓΜΑ ΠΩΣ ΜΑΚΡΟΧΡΟΝΙΑ ΣΧΕΔΙΑ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΜΠΑΙΝΟΥΝ ΣΙΓΑ – ΣΙΓΑ ΣΕ ΠΛΗΡΗ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΜΕ ΣΤΟΧΕΥΜΕΝΟΥΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΟΥΣ ΣΤΟΧΟΥΣ.

Κυριακή 24 Ιανουαρίου 2016

ΠΙ ΤΟΥ ΠΕΔΙΟΥ (άσκηση της ΛΕΦΕΔ)

Posted: 24 Jan 2016 03:30 AM PST
Πασχίζοντας πάντα για το καλύτερο, το ουσιαστικό, το πραγματικό.

Στα πλαίσια τις συνεχούς προσπάθειας για εκπαίδευση σε όσο το δυνατόν πραγματικές συνθήκες και με βάση το τι θα διαταχθούμε να εκτελέσουμε αν ποτέ χρειαστεί, η λέσχη ταξίδεψε το τριήμερο 8-10 Ιανουαρίου σε περιοχή του νομού Έβρου πολύ κοντά στο ποταμό που αποτελεί φυσικό σύνορο με την γείτονα χώρα.

Μετά την άφιξη μας ΠΦ Σαββάτου και την εγκατάσταση μας στην περιοχή ξεκίνησε η εκπαίδευση που είχε ως αντικείμενο την ομάδα ΠΖ στην φάση της επίθεσης εναντίον οργανωμένης αμυντικά τοποθεσίας με συνεχείς και έντονες προσπάθειες, αφού οι ασκούμενοι καταλάμβαναν το ύψωμα τάσονταν αμυντικά εναλάξ έτσι ώστε από την θέση του "εχθρού" πλέον να δουν τις κινήσεις, τα λάθη και τις παραλήψεις των συναδέλφων τους που εκτελούσαν την επιτεθετική ενέργεια. Στην συνέχεια εκτέλεσαν το ίδιο σε μεγαλύτερη κλίμακα, ως δρια και καπόπιν ως λόχος ΠΖ.

Μετά από σύντομη ανάπαυση ακολούθησε εκπαίδευση στην οργάνωση μάχης στον αμυντικό αγώνα ως ομάδα και ως δρια ΠΖ αναλύθηκαν και εκτελέστηκαν όλες οι προπαρασκευαστικές ενέργειες που πρέπει να γίνουν σε μια τέτοια αποστολή και οι άνδρες εγκαταστάθηκαν αμυντικά στον τομέα που τους είχε οριστεί.

Σε μια ώρα περίπου δώθηκε διαταγή για απαγκίστρωση υπό την πίεση του εχθρού και εκτελέστηκε όπως είχε σχεδιαστεί από πριν.

Η αμυντικές ενέργειες καθώς και η απαγκίστρωση εκτελέστηκε αργότερα υπό απόλυτο σκοτάδι και δόθηκε η ευκαιρία σε όλους να καταννοήσουν πόσο δύσκολα γίνονται όλες οι ενέργειες όταν εκτελούνται σε συνθήκες σκότους.

Το πρωί της Κυριακής επισκεφθήκαμε, σε συνεννοόηση με τον σχηματισμό της περιοχής, φυλάκιο της μεθορίου όπου μας έγινε ενημέρωση από τον αρχιφύλακα επικεφαλής.

Παρόντες 55 Αξιωματικοί ,Υπαξιωματικοί και Οπλίτες βρέθηκαν εκεί που πρέπει, όπως πρέπει, για να το κάνουν σωστά κι όταν θα έχει μεγαλύτερη σημασία
''ΟΣΟΙ ΖΩΝΤΑΝΟΙ'' 

Οι «ιστορικές» αποτυχίες του Τσίπρα.

Posted: 24 Jan 2016 07:30 AM PST
ΣΤΗ ΡΩΣΙΑ ΑΚΟΜΑ ΓΕΛΑΝΕ ΜΕ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΑ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ 

Ο Αλέξης Τσίπρας φαίνεται να έχει κερδίσει όλα τα αρνητικά σχόλια της Ευρώπης και την ασέβεια προσώπων όπως του Σόιμπλε, ο οποίος ποτέ δεν έχανε την ευκαιρία να ξεφτιλίζει με τις πράξεις του - και πρόσφατα και με τα λόγια του - τον Έλληνα πρωθυπουργό. 
Όμως ο εξευτελισμός αυτός που υπέστη ο Αλέξης Τσίπρας δεν ήταν ο μόνος.

Της Μαρίας Γιαχνάκη 

Ας αφήσουμε την Ευρώπη από την οποία σχόλια και αντιδράσεις που μειώνουν τον Πρωθυπουργό τα ζούμε καθημερινά και ας πάμε στην ιστορική αποτυχία των ταξιδιών του Τσίπρα στην Ρωσία που μετά τον πρόσφατο υπαινιγμό Σόιμπλε , ξύπνησαν οι μνήμες εκεί και άνοιξαν τα στόματα και αποδεικνύουν περίτρανα τελικά ότι ο άνθρωπος δεν το "έχει" τελικά.

Στην Μόσχα έχουν να λένε για τον Έλληνα Πρωθυπουργό ο οποίος μαζί με το άπειρο τσούρμο των συνοδών του έγραψε χιλιόμετρα αποτυχίας.

Η συνάντησή του με τον Βλαντιμίρ Πούτιν, αλλά και η παρουσία του στην Μόσχα και στην Αγία Πετρούπολη έγιναν καθαρά για το θεαθήναι σχολιάζουν ακόμη και τώρα, Ρώσοι αξιωματούχοι.

Η απειρία και του Αλέξη Τσίπρα είχε γίνει αντιληπτή πρώτα από τους Ρώσους και δυστυχώς πολύ αργότερα από την ελληνική κοινωνία που τον πίστεψε. 

Οι επισκέψεις του στην Μόσχα και οι επαφές του εκεί, είχαν πράγματι δώσει την ευκαιρία στον Ρώσο πρόεδρο να αντιληφθεί ότι ο Έλληνας πρωθυπουργός ήταν αρκετά άπειρος και άρα ανάξιος πολιτικής εμπιστοσύνης. 

Την μια και ουσιαστική φορά που επισκέφθηκε την Μόσχα μαζί μάλιστα με την σύντροφό του, όπου έδωσε διάλεξη με θέμα: «Ελληνο-ρωσικές σχέσεις και η Ευρώπη. Προκλήσεις και προοπτικές» στο Κρατικό Πανεπιστήμιο Διεθνών Σχέσεων της Μόσχας (MGIMO) , άρχισε τις κυβιστήσεις χωρίς καμία διακριτικότητα.

Η ελληνική πρεσβεία είχε κανονίσει μεταφραστές για τις συναντήσεις του Αλέξη Τσίπρα και της συζύγου του, ζητώντας από τα γραφεία της κυβέρνησης διερμηνείς, όπως άλλωστε γίνεται σε αυτές τις περιπτώσεις.

Όμως αργά το βράδυ της παραμονής όπου θα έφταναν, η πρωθυπουργική συνοδεία αναστάτωσε την πρεσβεία και τα γραφεία των μεταφραστών διότι οι image maker του πρωθυπουργού και της συζύγου του ζητούσαν αλλαγή των μεταφραστών και ήθελαν ιδιαιτέρως για την σύζυγο, νεαρή μεταφράστρια που να μην ξεπερνάει την ηλικία των 30 ετών και όχι την μεταφράστρια που είχαν ήδη φροντίσει οι Ρώσοι. 

Ήρθαν τα άνω κάτω και ένα ολόκληρο γραφείο έψαχνε να αντικαταστήσει την μεταφράστρια που είχαν ήδη κλείσει με μια νεότερη. 

«Η κυβέρνηση θέλει να περνάει στον κόσμο μια νεανική εικόνα, φρέσκια με νέους ανθρώπους και φρέσκα πρόσωπα, οπότε θα έπρεπε οπωσδήποτε δίπλα στην σύζυγο να βρίσκεται μια νεαρή διερμηνέας», εξηγούσε το περιβάλλον του Τσίπρα.

Η εικόνα όμως του Έλληνα πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα είχε «λεκιαστεί» και στο οικονομικό φόρουμ της Αγίας Πετρούπολης 18- 20 Ιουνίου 2015 όπου βρέθηκαν ηγέτες χωρών και επιχειρηματίες.

Ήταν κοινό μυστικό η αποτυχία της παρουσίας του εκεί, αυτού και όλης της ομάδας του.
Προσπάθησαν να το κρατήσουν κρυφό αφού δεν ήθελαν να μεταφέρουν το εξευτελιστικό κλίμα που προκάλεσε ο ίδιος και οι Έλληνες υπουργοί και συνεργάτες του, που ήταν μαζί του ως συνοδεία.

Ένα τσούρμο τον ακολουθούσε και όλοι έκαναν μια τρύπα στο νερό με ελάχιστες εξαιρέσεις.

Μετά τη συνάντηση, το κλίμα στη Μόσχα ήταν ιδιαιτέρως κακό για τον Έλληνα πρωθυπουργό αφού σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες ο Ρώσος Πρόεδρος φέρεται να είπε: «Τι μου τον φέρατε αυτόν εδώ».

Αξίζει να σημειώσουμε ότι την ίδια ακριβώς φράση είχε πει και πάλι ο Πούτιν όταν είχε συναντηθεί με τον τότε πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου για τον οποίο μάλιστα είχε προσθέσει κι έναν έναν ακόμη σκληρό χαρακτηρισμό.

Δεν είχε βγάλει άκρη ο άνθρωπος. Ή μάλλον είχε βγάλει. Είχε καταλάβει ότι ο Έλληνας πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας δεν πήγε να συναντήσει τον Ρώσο πρόεδρο για να βρεθεί μια λύση συνεργασίας ανάμεσα στις δύο χώρες, ούτε για να ζητήσει οικονομική βοήθεια.

Δεν είχε κανέναν σκοπό να προσπαθήσει να λύσει το ελληνικό πρόβλημα ζητώντας βοήθεια από την Ρωσία. 

Πήγε καθαρά για δημόσιες σχέσεις και για να φωτογραφηθεί όπως σχολίασαν πολλοί αναλυτές από την ρωσική πλευρά. 

Επί της ουσίας ο κ. Τσίπρας χρησιμοποίησε επικοινωνιακά το ταξίδι του στη Ρωσία ως μέσο εκβιασμού στη Δύση. 

Όμως οι αποφάσεις είχαν ληφθεί και ο Έλληνας πρωθυπουργός δεν είχε σκοπό να αφήσει ούτε τους Ευρωπαίους, ούτε και τους Αμερικανούς για να τα βρει με τον Βλαντιμίρ Πούτιν.

«Γιατί ακριβώς ήρθε;», ρωτούσαν στους διαδρόμους του οικονομικού φόρουμ της Αγίας Πετρούπολης. 

Είχε παραμείνει τότε στο γραφείο του Βλαντιμίρ Πούτιν τουλάχιστον τρία τέταρτα, χωρίς όμως ο Ρώσος πρόεδρος να πάρει σαφή απάντηση για το τι ακριβώς θέλει η Ελλάδα από την Ρωσία. 

Ο κ. Τσίπρας μίλησε για τον αγώνα δρόμου που κάνει για να βρει συμπαραστάτες εξομολογούμενος στον Βλαντιμίρ Πούτιν τον πόνο του. Μέχρι εκεί όμως.

Μπέρδευε τα λόγια του και ήταν αρκετά μαζεμένος σε όποιο θέμα έβαζε ο Πούτιν στο τραπέζι.

Αυτά άλλωστε τα έμαθαν σύντομα και οι Ευρωπαίοι που σήμερα προσπαθούν να εξευτελίσουν την Αριστερά στο πρόσωπο του Τσίπρα για να μην τολμήσει πια καμιά άλλη χώρα της Ευρώπης να επιλέξει ξανά αριστερό κόμμα για την κυβέρνηση.

Το ίδιο ακριβώς κλίμα επικράτησε και κατά τη διάρκεια της επίσημης ομιλίας του στο οικονομικό φόρουμ της Αγίας Πετρούπολης.

«Μια ομιλία χωρίς νόημα και προσανατολισμό», είπαν όλοι οι ηγέτες που βρέθηκαν εκεί και τον άκουσαν.

Δεν είχε κανέναν σκοπό να καταφέρει την οποιαδήποτε συνεργασία και βεβαίως δεν επιθυμούσε ούτε ο ίδιος, ούτε οι συνεργάτες του να προχωρήσουν σε κάποια συμφωνία.
Την ίδια ώρα, άλλες χώρες κατάφερναν να κλείνουν την μια συμφωνία μετά την άλλη με τους Ρώσους.


Οι συνεργάτες του κυρίου Τσίπρα το μόνο που κατάφεραν να του «κλείσουν» ήταν μερικές θέσεις στο θέατρο για να παρακολουθήσει ένα ρωσικό μουσικό θεατρικό αριστούργημα.

Ακόμα και οι προσπάθειες που έκανε ο Λαφαζάνης για τον αγωγό, αλλά και ο Ήσυχος για τη βιομηχανία ζάχαρης, δεν φάνηκαν να έχουν το πράσινο φως του Τσίπρα.
Τίποτα από αυτά δεν ενθουσίασε τον Τσίπρα και τους πιο στενούς του συνεργάτες που στο τέλος του φόρουμ μπήκαν γρήγορα σε ένα αυτοκίνητο για να προλάβουν την θεατρική παράσταση.


Ακόμη γελούν στην Ρωσία..