Τα λυκόπουλα της τρίτης ηλικίας

 Μέσα σε αυτή την καταθλιπτική ατμόσφαιρα που ζούμε τον τελευταίο καιρό που το μόνο που ακούς είναι :

‘’ κεφαλικός φόρος – χαράτσια ΔΕΗ – περικοπές μισθών και συντάξεων – εφεδρείες στον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα – κλείσιμο μαγαζιών – απεργίες – ληστείες – βιασμοί – χρεοκοπία της πατρίδος – μίζες πολιτικών κτλπ , κτλπ – ο κατάλογος είναι πολύ μακρύς … ‘’

Ο Έλληνας χρειάζεται κάπου , κάπου ένα παυσίπονο , μια ασπιρίνη , ας πούμε …

Έτσι , σε κάποια στιγμή αισθάνθηκα πως οι μπαταρίες μου ήταν πλέων πολύ πεσμένες . Τα νεύρα μου (τσατάλια) η … (τσιπουρομηκίνη) είχε αρχίσει να μην έχει αποτελέσματα . Η βόλτα στην παραλία ή στο βουνό ήταν κάτι , θα έλεγα , θεραπεία της στιγμής .

Την εναλλακτική λύση την έδωσε ο μπατζανάκης μου ο Κώστας .

-          Τι θα έλεγες για μια ημερήσια εκδρομή ;

-          Για τέτοια είμαστε τώρα ; Έξοδα , βενζίνες .

-          Με τρία euro

-          Μόνο ; Πως θα γίνει αυτό;

-          Θα πάμε με το ΚΑΠΗ

-          Πλάκα κάνεις ;

-          Έχω πάει ξανά . Έλα και θα δεις είναι καλά ….

Τέλος πάντων με τα πολλά με κατάφερε . Έτσι προχθές την Δευτέρα , τα λυκόπουλα της τρίτης ηλικίας ξεκίνησαν με το πούλμαν .

Η αναχώρηση ήταν στις 8,30’ το πρωί μα κάτι διότι η κυρία Μαρία την πονούσε ο γοφός της και περπατούσε σιγά , κάτι διότι ο κύριος Πέτρος έχασε το τρόλεϊ , κάτι διότι η κυρία Ελένη περίμενε την κόρη της να την βοηθήσει να φορέσει τον κορσέ της και να της δόση το χαπάκι για την πίεση , ελέω Θεού ξεκινήσαμε στις 9,05’ ….

Ο καιρός , ευτυχώς , πολύ καλός και τα λυκόπουλα είχαν κέφια …

Αφού κουτσομπόλεψαν όλους τους γνωστούς τους , αφού έδωσαν ραπόρτο για όλες τις Τούρκικες σειρές , για τον Λαζόπουλο , την Ελένη , την Σκορδά , για το ποιος θα κερδίσει στον πάγο , έπρεπε κάτι άλλο να κάνουν και το έριξαν στο τραγούδι .

 Άρχισαν από τα πολύ βαριά . Βέβαια …. Πρώτα με το

<<Τη υπερμάχω στρατηγό τα νικητήρια >> και αφού ακολούθησαν μερικά παρόμοια τραγούδια (πίστας) , θυμήθηκαν το << άστα τα μαλάκια σου >> και το << αν παρήλθον  οι χρόνοι εκείνοι >> τελικά ( δεν έχω παράπονο ) κατέληξαν στον Καζαντζίδη και στον Μητροπάνο ( ευτυχώς … ) .

Ο οδηγός με οδηγίες προφανώς του γραφείου του , έτρεχε σαν παλαβός

(  δεν ξεπέρασε σε καμιά περίπτωση τα 60 χιλιόμετρα … ) Σπάσαμε ρεκόρ βραδυπορίας

( Αθήνα - Κόρινθος 2 Ώρες … )

Τέλος πάντων κατά τις 12,30’ φτάσαμε το Ναύπλιο και από τους 80 επιβάτες

( δύο πούλμαν ) οι 65 δήλωσαν ότι δεν μπορούν να ανέβουν στο φρούριο ….

Έκπληξη θα ήταν να μπορούσαν …..

Πάντως πρέπει να ομολογήσω πως πέρασα πολύ καλά …

Από ότι περίμενα , ήταν καλύτερα .

Σε καμία περίπτωση , ουροσυλλέκτες δεν είδα ….

Και σε άλλα  με υγεία ….